Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "KOBIECA AUTOBIOGRAFIA" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
„[…] mała apologia pro domo sua […]”. O Domu na Rozdrożu Ewy Bieńkowskiej
“[…] a little apology pro domo sua [ ]”. Of Dom na Rozdrożu [House on the Crossroads] by Ewa Bieńkowska
Autorzy:
Grzemska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375061.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
contemporary female autobiography
family narration
autobiographical essay
family in social-political and private space
współczesna kobieca autobiografia
narracja rodzinna
esej autobiograficzny
rodzina w przestrzeni społeczno-politycznej i prywatnej
Opis:
Artykuł jest poświęcony książce Ewy Bieńkowskiej Dom na Rozdrożu i dotyczy problematyki współczesnej kobiecej autobiografii pisanej „w rodzinie”. W interpretacji tej narracji wspomnieniowej, która jest właściwie esejem autobiograficznym, autorka artykułu podejmuje przede wszystkim takie kwestie, jak relacje rodzinne – ze szczególnym uwzględnieniem kulturowych i społecznych dyskursów dotyczących kobiecych rodzinnych więzi – a także indywidualizm, podmiotowość, emancypacja oraz wiążące się z nimi doświadczenia funkcjonowania członków rodziny zarówno w przestrzeni społeczno-politycznej, jak i prywatnej.
The article is about Dom na Rozdrożu by Ewa Bieńkowska and concerns problems with contemporary female autobiography written ‘inside family.’ The author of the article interprets this flashback narration, which is actually autobiographical essay, by posing questions about such issues as: family relations – especially cultural and social discourses of female family connections – also individualism, subjectivity, emancipation and experiences of performing family members as well as in private space.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 151-159
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ja sama w coraz większym stopniu uświadamiam sobie kobiecą barwę tego, co robię”. "Transe – Traumy – Transgresje" i „Seria z Różą” w kontekście trendów autobiografii kobiecych
„My own awareness of the feminine hue of what I do keeps growing”. "Trances - Traums - Transgressions" and „The Rose Series” in the context of the trends in woman’s autobiography
Autorzy:
Piekara, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375353.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
woman’s autobiography
feminism
Maria Janion
interview
“The Rose Series”
autobiografia kobieca
feminizm
Janion
wywiad
„Seria z Różą”
Opis:
Artykuł dotyczy wywiadu-rzeki Kazimiery Szczuki z Marią Janion, w kontekście autobiografii kobiecych powstałych w XXI wieku w Polsce – książka ta jest częścią ciekawej inicjatywy wydawniczej, jaką jest „Seria z Różą”. W serii przedstawiane są biografie kobiet aktywnych, feministek, kobiet zasłużonych dla polskiej nauki, kultury, sztuki czy polityki. W artykule autorka stara się ukazać trendy charakterystyczne dla polskich autobiografii kobiecych, zestawić je z problematyką feministyczną oraz wskazać wyjątkowość przedsięwzięcia „Serii z Różą”, zastanowić się nad tym, czy można mówić o nowym sposobie konstruowania autobiografii kobiecej w Polsce. W tekście pojawia się także odniesienie do czegoś, co można nazwać „męskim punktem odniesienia” w konstruowaniu autobiografii, a także zderzenie wypowiedzi bohaterki książki (Marii Janion) ze stereotypami związanymi ze społecznymi i kulturowymi rolami kobiecymi.
The article focuses upon Kazimiera Szczuka’s long interview with Maria Janion, locating it in the context of women’s autobiographies published in the 21st century Poland. The book under study – Trances – Traumas – Transgressions – is a part of an interesting publishing venture under a collective title of “The Rose Series”. The series presents biographies of active women: feminists, women who have made a significant contribution to Polish scholarship and science, culture, arts or politics. In her study, the author endeavors to single out particular trends characterizing the genre of the woman’s autobiography in Poland in relation to the central concerns of the feminist thought. It is against such a backdrop that she proceeds to demonstrate the uniqueness of “The Rose Series”. Her argument leads to a reflection upon whether or not it is possible to claim the emergence of a new way of constructing a woman’s autobiography in the Polish cultural discourse. To answer such a question, the author juxtaposes the ‘masculine point of reference’ – determining the ‘traditional’ direction of the process of autobiography construction – against the network of reference central to the construction of a woman’s autobiography, and sets some of Maria Janion’s statements and observations against stereotypes concerning social and cultural roles of the woman in the Polish context.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 2, 1; 29-38
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Opowiadanie o życiu kobiety jest bezczelnością”
„The story of the life of a woman is insolence”. A fragment of a conversation by Inga Iwasiów with Agnieszka Graff on her book I am from here…
Autorzy:
Iwasiów, Inga
Graff, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078811.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
feminism
women’s movement
women’s autobiography
academic education
feminizm
ruch kobiecy
autobiografia kobieca
edukacja akademicka
Opis:
Artykuł jest fragmentem rozmowy Ingi Iwasiów z Agnieszką Graff o książce Graff. Jestem stąd, która odbyła się 5 grudnia 2014 roku w Bibliotece Pedagogicznej im. Heleny Radlińskiej w Szczecinie. Fragment dotyczy gestu pisania autobiografii przez kobiety, a także dochodzenia do postawy feministycznej pod wpływem doświadczeń studiów w USA. Zarysowane zostają indywidualne i wspólnotowe rysy autobiografii oraz różnice systemów kształcenia i kanonów lektur, wpływające na wybory intelektualne oraz postawy życiowe.
The following text is a fragment of the dialogue between Inga Iwasiów and Agnieszka Graff about the book Graff. Jestem stąd [Graff. I am from here]. The conversation took place on 5 December 2014 at the Helena Radlińska Pedagogical Library in Szczecin. The main topics discussed are women’s autobiographical gesture and its ‘audacity’ and the author’s process of coming to feminist consciousness during her studies in the USA. The dialogue also concerns individual and collective aspects of autobiography, different approaches to education and the canon, and the ways these affect intellectual choices and attitudes.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 3, 2; 93-100
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiografizm jako cecha gatunkowa oraz komunikacyjna literatury popularnej na przykładzie twórczości Joanny Chmielewskiej
Autobiography as the genre and communicative feature of popular literature exemplified by Joanna Chmielewska’s novels
Autorzy:
Stadnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375285.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
popular literature
Joanna Chmielewska
self-creation
feminine prose
autobiografia
literatura popularna
autokreacja
proza kobieca
Opis:
W artykule podjęto próbę ukazania wpływów, jakie na literaturę popularną wywiera doświadczenie autobiograficzne. Ze względu na niezwykle szeroki zakres obszaru badawczego, niemożliwa jest kompleksowa, gatunkowa analiza zjawiska. Przykładem, mającym nakreślić tendencje występujące w literaturze popularnej, jest twórczość Joanny Chmielewskiej – proza z pogranicza gatunków. W artykule poruszono zagadnienia takie jak autokreacja autorki, inspiracje historią rodzinną, związki z teorią autobiografizmu kobiecego i zabiegi autoterapeutyczne. Podjęto próbę zdiagnozowania przyczyny zastosowania niedopowiedzeń przy jednoczesnych deklaracjach o ekshibicjonistycznej szczerości pisarki. Autorka zastanawia się, jakie znaczenie ma dla czytelnika wprowadzenie do literatury popularnej wątków autobiograficznych i co wynika z balansowania na pograniczu prawdy i fikcji w tym gatunku.
The article is an attempt to illustrate the influence of autobiographical experience on modern popular literature. Due to the wide scope of the field of study, the complete analysis of the phenomenon within the genre is impossible. An example illustrating this tendency in popular literature are novels written by Joanna Chmielewska – one of the most popular crime fiction writers in Poland and countries of the former Soviet Union. The main reason why Chmielewska’s works can serve as an exemplification of popular literature is that her crime stories are, in fact, novels between genres. The article touches upon issues such as self-creation, inspiration by family history, correlations with woman’s autobiography theory and auto-therapeutic treatments. The author tries to diagnose the reason for the use of understatements, which are used in conjunction with declarations of exhibitional honesty of the writer. The author considers the meaning of the introduction of autobiographical experience into popular literature to the reader and what is the outcome of balancing in-between truth and fiction in this field.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 2, 1; 207-219
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FEMINISTYCZNE GRY Z AUTOBIOGRAFIĄ
Autorzy:
Janiak, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487782.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
LITERATURE
AUTOBIOGRAPHY
FEMINISM
READING STRATEGY
FEMINIST LITERARY CRITICISM
FEMALE AUTOBIOGRAPHY
LITERATURA
AUTOBIOGRAFIA
FEMINIZM
STRATEGIA LEKTUROWA
LITERACKA KRYTYKA FEMINISTYCZNA
KOBIECA AUTOBIOGRAFIA
Opis:
The Feminist Games with Autobiography The aim of the article is showing diverse ways of reception and descrip- tion of female autobiographies in the critical literary research. The au- thor devotes exceptional attention to the feminist researchers’ approach to these texts and the reading strategies proposed by them. Tracing the feminism – female autobiography relation makes it possible to perceive mutual influences and observe evolution of the emerging discourse of the feminist literary criticism.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 25; 152-165
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiecy głos w męskocentrycznym świecie. Dwór sułtański we wspomnieniach córek Abdülhamida II
A Female Voice in a Male-centric World. The Sultan’s Court in the Memories of Daughters of Abdülhamid II
Autorzy:
Zając, Grażyna
Filipowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36855261.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kobieca autobiografia
harem
autonarracja
Ayşe Osmanoğlu
Şadiye Osmanoğlu
women’s autobiography
self-narration
Opis:
Artykuł przedstawia życie na dworze sułtana osmańskiego Abdülhamida II na przełomie XIX i XX w., opisane z punktu widzenia jego dwóch córek: Şadiye Osmanoğlu (1886–1977) i Ayşe Osmanoğlu (1887–1960). Obie, niezależnie od siebie, opublikowały wspomnienia w latach 50. i 60. XX w., najpierw w prasie, później w formie książkowej. Ostatecznie ich autobiografie ukazały się pod tym samym tytułem: Babam Abdülhamid [Mój ojciec Abdülhamid]. Analiza literaturoznawcza autobiografii dotyczyła kategorii autonarracji. Księżniczki spisały swe wspomnienia jako siedemdziesięcioletnie kobiety, mające za sobą doświadczenie wygnania z kraju i wieloletniej tułaczki, wymagającej dużej niezależności i samodzielności. Mimo to relacjonując swą młodość, spędzoną w sułtańskim haremie, przyjęły perspektywę młodych dziewczyn, zależnych w pełni od woli ojca i wierzących w wyznawane przez niego wartości. Deklarując zadowolenie z życia w tym męskocentrycznym świecie, traktowały jako naturalny porządek oparty na hierarchii, podporządkowując się pałacowej etykiecie. Dopiero miejsca przemilczane i niedomówienia, szczególnie dotyczące sfery emocji, wydobyte w procesie analizy autobiografii, pokazały, że autonarracja Şadiye i Ayşe Osmanoğlu, choć starannie kreowana, nie zawsze była spójna. Wpojone w dzieciństwie zasady, pragnienie obrony świata wartości porzuconego w czasach Republiki oraz zwykła tęsknota za wygodną i bezpieczną młodością w haremie sprawiły, że księżniczki nie zdecydowały się na to, by ich głos wybrzmiał mocniej.
This article presents life at the court of Ottoman Sultan Abdülhamid II at the turn of the 20th century, described from the point of view of his two daughters, Şadiye Osmanoğlu (1886–1977) and Ayşe Osmanoğlu (1887–1960). Both, independently of each other, published their memoirs in the 1950s and 1960s, first in the press and later as books. Finally, their autobiographies were published under the same title: Babam Abdülhamid [My Father Abdülhamid]. The literary analysis of the autobiographies focused on the category of selfnarration. The princesses wrote down their memoirs around the age of 70, with the experience of exile from their country and years of nomadic existence, requiring a lot of independence and self-reliance. Nevertheless, reporting on their youth, spent in the Sultan’s harem, they adopted the perspective of young girls, fully dependent on their father’s will and believing in his values. Declaring themselves to be content with life in this male-centric world, they considered a hierarchy-based order as natural. Only the passed over issues and omissions, especially regarding the emotional sphere, brought out in the process of analysing the autobiography, showed that Şadiye and Ayşe Osmanoğlu’s selfnarration, although carefully created, was not always coherent. The principles instilled in childhood, the desire to defend a world of values discarded in the era of the Republic and the plain nostalgia for a comfortable and secure youth in the harem resulted in the decision of the princesses not to make their voices resound more strongly.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 161-178
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Private and professional life in autobiographies of Lithuanian women writers
Autorzy:
Daugirdaité, Solveiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376052.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
mid-twentieth century literature
women writers
writers’ autobiography
women’s autobiography
self-representation in autobiography
literatura drugiej połowy XX wieku
pisarki
autobiografie pisarzy
autobiografia kobieca
Opis:
The article analyzes women's autobiographies published in the most recent edition of Soviet Lithuanian writers' autobiography collection Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos (Autobiographies of Soviet Lithuanian writers, ed. Aldona Mickienė, Vol. I and II, 1989). Due to their professional careers, the Soviet Lithuanian female writers were part of the patriarchal and normative elite of the society, and thus acted as secondary characters of the said elite. In order to be treated as equals, the female writers, just like their male counterparts, primarily tried to present themselves as professionals, hence their autobiographies are dominated by public activities. On the other hand, the autobiography as a secondary genre, served well to express personal observations that were not considered fit for other, more official genres. The article aims to highlight the complex connection between personal traits of an individual and his or her living conditions the way it is reflected in autobiographies. It is then helpful to review the women's autobiographies written during that timeframe by relying on both, the research traditions of women autobiographies as well as the documentary studies of the Soviet society.
Materiał badawczy niniejszego artykułu został zaczerpnięty z biografii litewskich pisarek, opracowanych i zebranych w publikacji Tarybinių Lietuvos rašytojų auobiografijos [Autobiografie pisarek radziecko-litewskich t. 1-2, red. Aldona Mickienė, Wilno 1989]. W artykule zwrócono uwagę na to, co, zdaniem pisarek, należało mówić o sobie i co - na podstawie tej narracji - można sądzić o standardach społecznych narzucanych kobietom. Pisarki były częścią patriarchalnego, normatywnego społeczeństwa, w którym ich rola była drugorzędna. Pragnąc dorównać mężczyznom, starały się kłaść nacisk na swoje życie zawodowe, dlatego dominującym tematem ich autobiografii jest działalność społeczna. Z drugiej strony autobiografia, jako gatunek marginalny, stanowiła wygodny pretekst do wyrażenia osobistych przekonań, co w innych gatunkach literackich nie było wówczas możliwe. Celem artykułu jest ukazanie złożonego związku pomiędzy indywidualnymi cechami osobowościowymi i specyfiką życia w czasach sowieckich. Autobiografie stanowią zarówno bogate źródło badań pisarstwa kobiecego, jak i studium dokumentalistyki społeczeństwa w czasach sowieckich.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 61-72
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies