Temat: Julian Przyboś - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dramatyczna „sytuacja liryczna”. Juliana Przybosia Z Tatr
A Dramatic “Lyrical Situation”. Z Tatr by Julian Przyboś
Autorzy:: Obremski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/534929.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Julian Przyboś
Tatra Mountains
“lyrical situation”
Opis:: The article is an interpretative reading of a poem by Julian Przyboś entitled Z Tatr [From the Tatra Mountains]. What constitutes a starting point here are factual documents reporting the fatal accident which involved the sisters Marzena and Lida Skotnica dying on October 6, 1929 during their attempt to climb the south face of ZamarłaTurnia (in Polish part of the Tatra Mountains). The former of the two sisters was beloved by Przyboś, which to a significant extent explains why the poem in question may be interpreted as a dramatic “lyrical situation”.
Źródło:: Śląskie Studia Polonistyczne; 2019, 14, 2; 267-277
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:: Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Juliana Przybosia zwycięstwo i przegrana teorii ekwiwalentyzowania: profesor gimnazjum i uczennica – „siwa świszczypała” i córeczka
Autorzy:: Obremski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/962186.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: ekwiwalentyzacja
Julian Przyboś
dziecko
equivalence
the child
Opis:: Czesław Miłosz's diagnosis of Julian Przyboś's emotions, verbalized with the words “No madness has devoured his heart”, can be questioned: it can be negated with two biographical facts: Marzena Skotnicówna and Uta Przyboś (and two daughters from the first marriage). While the poem Z Tatr [From the Tatra Mountains] was a victory of the theory of equivalence, Poems for Uta and Poems and Pictures became its defeat. Only the love of a child caused that, in Przyboś's youth, the programmatic "shame of feelings" in old age was rejected by Słowiarz, who, in the poem The Child and the Peacock, called himself “a grey madcap”.
Czesława Miłosza diagnozę emocji Juliana Przybosia, zwerbalizowaną słowami „Żadne szaleństwo serca mu nie zżarło”, można zakwestionować: przekreślają ją dwa fakty biograficzne: Marzena Skotnicówna oraz Uta Przyboś (oraz dwie córki z pierwszego małżeństwa). O ile wiersz Z Tatr był zwycięstwem teorii ekwiwalentyzowania, to Wiersze dla Uty oraz Wiersze i obrazki stały się jej przegraną. Tylko miłość dziecka sprawiła, że w latach młodości Przybosia programowy „wstyd uczuć” na starość został odrzucony przez Słowiarza, który zanim o sobie powiedział „Krzywousty”, w wierszu Dziecko i paw nazwał siebie „siwą świszczypałą”.
Źródło:: Literatura Ludowa; 2018, 62, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:: Literatura Ludowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Julian Przyboś and the Literary Genres
Autorzy:: Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/578877.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: home archive
avant-garde
literary genres
Julian Przyboś
Opis:: This article reviews the various ways in which Julian Przyboś dealt with genre conventions in his poetry. He used old forms of prose poetry, reworked the convention of hymn, ode and sonnet, wrote lullabies and rhymes, and, as one of the first poetry writers, brought the non-literary genres into poetry (letter, menu, postcard, note). Przyboś is also a prolific author of articles published in periodicals, prefaces and afterwords in books by other authors, or texts included in joint publications, many of which were forgotten or scattered. Through recalling these mostly concise publications a fuller reconstruction of Przyboś’s attitude to genre conventions is enabled and helps to track the generic evolution of the avant-garde poet. Also, a new perspective is provided by reviewing the poet’s home archive, which has been kept by his wife thus far. The poet paid attention to form consciously constructed structure to his compositions, with precision and scrupulousness, forming complex, though apparently simple constructions. The hesitation accompanying the classification of some of the notes only confirms the innovative character of his poetry, putting forward new forms, which undertake the game with tradition and exploit the richness of modern Polish.
Źródło:: Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2016, 59/117 z.1; 37-46
0084-4446
Pojawia się w:: Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Powidok intertekstualny
The Intertextual After-Image
Autorzy:: Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1363309.pdf
Data publikacji:: 2016-02-10
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Julian Przyboś
after-image
intertextuality
Władysław Strzemiński
intertekstualność
powidok
Opis:: W poezji Juliana Przybosia można zaobserwować szczególny model intertekstualności, który pojawia się w lirykach poświadczających równocześnie recepcję wybranego dzieła literackiego i percepcję fragmentu rzeczywistości, którego dane dzieło dotyczyło. Przyboś uważa, że rodzaj wizualnych doświadczeń i ogólna świadomość patrzącego ma decydujący wpływ na sposób przyjmowania i zapisywania kolejnych doznań. Takie przeświadczenie łączy się bezpośrednio z teorią widzenia Strzemińskiego, w myśl której odbiór bodźców wzrokowych zależy w sposób istotny od impulsów bezpośrednio je poprzedzających, więc sposób postrzegania tego, na co patrzymy „teraz”, zdeterminowany jest obrazem tego, na co patrzyliśmy „wcześniej”. Szczególny rodzaj zależności pomiędzy poezją Przybosia a lirykami Słowackiego nazwać można powidokiem intertekstualnym. Termin ten może znaleźć zastosowanie także wobec zależności intertekstualnych w innych tekstach.
A particular model of intertextuality can be observed in Julian Przyboś’s poetry; it occurs in poems bearing witness simultaenously to the reception of a literary work and the perception of a fragment of reality dealt with in that work. Przyboś feels that the viewer’s individual history of visual experiences and overall consciousness has a decisive influence on the way he or she assimilates and registers subsequent experiences. This conviction is directly linked to Strzemiński’s theory of seeing; in his view, the reception of visual stimuli is crucially dependent on the impulses directly preceding it, so that the way we perceive what we are looking at now is determined by the image of what have looked at earlier. A particular kind of dependence between Przyboś’s poetry and the poems of Słowacki can be called an intertextual after-image. This term can have further applications in dealing with intertextual dependence in other texts.
Źródło:: Forum Poetyki; 2016, 3; 72-77
2451-1404
Pojawia się w:: Forum Poetyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Julian Przyboś – poeta nie-„prześnionej rewolucji”
Autorzy:: Obremski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/971964.pdf
Data publikacji:: 2020-05-14
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: Julian Przyboś
sleepwalking the revolution
class struggle
the Polish People’s Republic
Opis:: Andrzej Leder’s monograph Prześniona rewolucja. Ćwiczenia z logiki historycznej [Sleepwalking the Revolution. An Exercise in Historical Logic] allows us to look at Julian Przyboś in a new perspective, which at least in part removes the communist label from the co-author of the anthology of revolutionary poetry Wzięli diabli pana [The devils have taken the lord] (1955) and thus forces us perhaps even to abandon the “white and red” perception of the 20th-century life stories of Poles. Aware of the historical significance, the poet would not say about the post-war social revolution, “It just happened”.
Źródło:: Przegląd Humanistyczny; 2020, 64(1 (468)); 49-64
0033-2194
Pojawia się w:: Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Cztery cząstki wyobraźni poetyckiej Juliana Przybosia: Podgórze i gotyckie katedry, Holokaust i Atlantyk
Autorzy:: Obremski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2030995.pdf
Data publikacji:: 2019-12-16
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: Julian Przyboś
poetic imagination
Podgórze
cathedral
Holocaust
Atlantic
wyobraźnia poetycka
katedra
Holokaust
Atlantyk
Opis:: The paper consists of two parts. The first one is dedicated to Przyboś as a son of Podgórze and to his relations with gothic cathedrals. The second one is dedicated the connection between the Atlantic and the Holocaust, and it is con-stituted around the idea of double vastness: the enormity of ocean waters and the martyrdom of the Jews; the poetic importance, however, lying not only in the very comparison, but in the possibility of proving its legitimacy.
Źródło:: Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 663-681
2299-8365
Pojawia się w:: Tematy i Konteksty
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Archiwum Mariana Jachimowicza
The Marian Jachimowicz archive
Autorzy:: Klas, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944346.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:: Marian Jachimowicz
Borysław
Wałbrzych
archive
poet
translator
Ossolineum
„Biblioteka pod Atlantami”
Bruno Schulz
Julian Przyboś
Opis:: This article presents a short biography of Marian Jachimowicz (1906–1999) and his archive. Marian Jachimowicz was trained in preparing zoological specimens. He was also a poet, a translator and a painter. He was a man of distinction and a talented writer. This article details the life of Jachimowicz, his childhood and professional life. It also discusses his important archive, which was divided between two institutions: Ossolineum in Wrocław and the „Biblioteka pod Atlantami” (Library under the Atlantids) in Wałbrzych. Jachimowicz was an expert in Polish and Hungarian literature. He lived in Budapest, Borysław and in Wałbrzych in Lower Silesia. His manuscript collection includes photographs, documents and letters, which are stored in the Ossolineum archive and the Wałbrzych Library permanent exhibition. He was honoured with several awards for his cultural achievements. The author describes important photographs of Marian Jachimowicz at the end of this article. He also draws attention to Jachimowicz’s friends: Bruno Schulz and Julian Przyboś.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PUNO; 2014, 2; 77-84
2052-319X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: „Żeby wierszowi chodziło o życie”. Liryka Bogusława Kierca.
Autorzy:: Maliszewski, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/487605.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:: BOGUSŁAW KIERC
JULIAN PRZYBOŚ
NARCISSUS MYTH
SPIRITUALITY
MYSTICISM AND EROTICISM
MIT NARCYZA
DUCHOWOŚĆ
MISTYKA I EROTYZM
Opis:: “Let the poem be about life”. Bogusław Kierc’s lyrics The author of this article analyzes the poetry of Bogusław Kierc, a poet from Wrocław, pointing to the separateness and originality of this artist. Originality is revealed in risky and bold themes and a form that is a com- bination of something avant-garde with something very traditional. The language used by the poet, concerning ultimate and mystical problems, captivates with harmonious, musical finesse. Pictures in this poetry are seen, heard and experienced. The hero of these poems sees in his somatic and erotic experiences the source of potential mysticism, the possibility of approaching transcendence.
Źródło:: DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 26; 204-219
1733-1528
Pojawia się w:: DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: „Późny wnuk”, słowiarz, sukcesor
“Late grandson”, “worder”, successor
Autorzy:: Samsel, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729571.pdf
Data publikacji:: 2020-05-07
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Julian Przyboś
Cyprian Norwid
teoria lektury
mimetyzm
lęk przed wpływem
theory of reading
anxiety of influence
mimetism
Opis:: The study is a “multiple hybrid” combining the features of a review of Małgorzata Rygielska’s monograph Przyboś czyta Norwida [Przyboś reads Norwid] and a polemic with the theses contained in the volume. It is also a form of a notebook for an exhaustive and still not finished – albeit quite possible in its utmost form-parallel Przyboś – Norwid. Rygielska’s volume, although it has not proven a complete discussion of the present report, surely is the most detailed one as for today (against the background of the texts, among others by Barbara Łazińska and Przemysław Dakowicz). The context of the author’s reconnaissance is – it has to be admitted – specific. It is formed, on the one hand, by the theory of reading, and on the other, by the area of theory of interpretation. A lack of discussion of Norwid’s Test as a whole (for generally unknown reasons the author passes over Part V and Part VI of Przyboś’s essay, both of them symptomatic, sketching a peculiar, the author’s own psycho-biography of Norwid). Also missing a chance to reinterpret the whole volume More about the Manifesto as “coming to terms with Norwid’s influences” that does not have its counterpart in Polish literature seems to be a drawback.
Źródło:: Studia Norwidiana; 2015, 33; 285-293
0860-0562
Pojawia się w:: Studia Norwidiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Chicagowska wiosna Przybosia. O Tymoteuszu Karpowiczu promującym polską awangardę
Autorzy:: Kokoszka, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2030703.pdf
Data publikacji:: 2020-12-28
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: avant-garde
Tymoteusz Karpowicz
Julian Przyboś
Czesław Miłosz
The Norwid Society at Chicago
awangarda
Towarzystwo Norwidowskie w Chicago
Opis:: Tekst nawiązuje do Międzynarodowej Konferencji Przybosia zorganizowanej w dniach 8–9 kwietnia 1992 r. na University of Illinois w Chicago, ale głównym bohaterem artykułu jest Tymoteusz Karpowicz, spiritus movens tego przedsięwzięcia, poeta, dramaturg i profesor UIC . Autorka tekstu opisuje próby popularyzacji polskiej tradycji awangardowej wśród amerykańskiej Polonii. Próbuje także zbadać związek między działalnością naukową i popularno-naukową Karpowicza a jego preferencjami estetycznymi, proponowanym modelem poezji czy stosunkiem do innych poetów (m.in. Cypriana Kamila Norwida, Bolesława Leśmiana, Juliana Przybosia czy Czesława Miłosza). Artykuł jest refleksją na temat estetycznych i etycznych wymagań Karpowicza wobec sztuki: jego zamiłowania do jednorodnych wzorców literackich oraz przekonania, że poezja jest szersza niż słowa, że twórczość i życie są nierozłączne.
The text refers to the International Conference on Przyboś organised on April 8–9, 1992, at University of Illinois at Chicago, but the main character of the article is Tymoteusz Karpowicz, spiritus movens of that undertaking, the poet, dramatist and professor at UIC. The authoress of the text describes his attempts to popularise the Polish avant-garde tradition among American Polonia. She also tries to investigate the relationship between Karpowicz’s scientific and popular science activity and his aesthetic preferences, proposed poetry model or attitude to other poets (such as Cyprian Kamil Norwid, Bolesław Leśmian, Julian Przyboś or Czesław Miłosz). The article is a reflection on Karpowicz’s aesthetic and ethical requirements to art: his passion for unimitative literature models and the conviction that poetry is broader than words, that creativity and life are inseparable.
Źródło:: Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 282-297
2299-8365
Pojawia się w:: Tematy i Konteksty
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Spór jako „okazja do samookreśleń”. Julian Przyboś wobec Karola Irzykowskiego w dwudziestoleciu międzywojennym
A Dispute as an ‘Opportunity for Self-Determination’: Julian Przyboś Versus Karol Irzykowski in the Interwar Period
Autorzy:: Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407686.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: spór o metaforę
awangarda krakowska
polemiki dwudziestolecia międzywojennego
Karol Irzykowski
Julian Przyboś
dispute over metaphor
the Kraków avant-garde
polemics of the interwar period
Opis:: W artykule ukazano, w jaki sposób kształtował się i ewoluował stosunek Juliana Przybosia do Karola Irzykowskiego. Przyboś jako młody poeta awangardy krakowskiej postrzegał Irzykowskiego jako uznanego krytyka i pisarza o dużym autorytecie. W jego poglądach cenił szczególnie krytyczny stosunek do młodopolszczyzny, odrzucenie wtórności i poszanowanie oryginalności dokonań literackich. Gdy pod koniec lat dwudziestych Irzykowski w Walce o treść zarzucił awangardzistom nadużywanie metafor, jako pierwszy odpowiedział Tadeusz Peiper. Przyboś opublikował wówczas artykuł Terminus a quo..., w którym omówił książkę Irzykowskiego i podjął z nią polemikę. Argumentację rozwinął w szkicu W walce z „Walką o treść”, zarzucając Irzykowskiemu błędne rozumowanie i celowe niezrozumienie poetyckich konceptów awangardy. Do kolejnej wymiany poglądów między wielkimi oponentami doszło w ramach dyskusji wokół cyklu artykułów Irzykowskiego Wycieczki w lirykę. Przyboś odpowiedział na nie Uwagami o nowej liryce – artykułem, w którym nie tylko polemizuje z Irzykowskim, ale formułuje też własną koncepcję poezji. Spór z wybitnym krytykiem, który celnie wskazywał słabe strony awangardowych koncepcji estetycznych, był dla Przybosia okazją do doprecyzowania i zrekapitulowania własnych poglądów, różnych od myśli Irzykowskiego i Peipera. Spory pomiędzy Karolem Irzykowskim i Julianem Przybosiem były odzwierciedleniem idei ścierających się w dwudziestoleciu międzywojennym i stanowiły istotny element życia literackiego.
The article shows how the attitude of Julian Przyboś to Karol Irzykowski developed and evolved. As a young poet of the Kraków avant-garde, Przyboś perceived Irzykowski as a recognized critic and a writer of great authority. In his views, he particularly valued the critical attitude towards the Young Poland movement, the rejection of derivativeness, and respect for the originality of literary achievements. When Irzykowski, at the end of the 1920s in his Walka o treść [The Battle for Content], accused the avant-gardists of abusing metaphors, Tadeusz Peiper was the first to respond. Przyboś then published the article “Terminus a quo.” He discussed Irzykowski’s book and engaged in a polemic with the premises lying at the foundations of the study. He developed his argument in a sketch ‘W walce z Walką o treść’ [Fighting Against The Battle for Content] accusing Irzykowski of erroneous reasoning and deliberate misunderstanding of the poetic concepts of the avant-garde. Another exchange of views between the two great opponents was a part of the discussion around the series of articles of Irzykowski’s ‘Wycieczki w lirykę’ [Lyrical Excursions]. Przyboś answered to them with ‘Uwagi o nowej liryce’ [Comments on the New Lyric] – an essay in which not only does he argue with Irzykowski but also formulates his own concept of poetry. The dispute with the outstanding critic, who pointed accurately to the weaknesses of avant-garde aesthetic ideas, was an opportunity for Przyboś to clarify and summarise his own views, different from Irzykowski and Peiper’s. The disputes and what is more, constituted an essential element of a literary life.
Źródło:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 355-368
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Cads of Young Poland according to Julian Przyboś: echoes of the early modernist apocalyptic tone
Młodopolskie chamuły według Juliana Przybosia – o apokaliptycznej tonacji przyjętej z wczesnego modernizmu
Autorzy:: Misiak, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2087995.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Polish literature of the early 20th century
Young Poland
Modernism
literary dialogue
Quarrel between the Moderns and the Ancients
spoof
manifesto
plasticity
Julian Przyboś (1901–1970)
Jacques Derrida (1930–2004)
Catherine Malabou (b. 1959)
pamfletowy manifest
apokalipsa
plastyczność
awangarda i ariegarda
Opis:: This article presents a new reading of the spoof poetic manifesto ‘Chamuły poezji’ [‘The Cads of Poetry’] written by Julian Przyboś in 1926. His use of the apocalyptic tones of early modernist poetry to lampoon a trio of acclaimed poets associated with Young Poland (especially Jan Kasprowicz) suggests a complex nature of Przyboś’s rejection and dependence on that movement. In general, the influence of Young Poland, though quite conspicuous in is juvenilia and early publications, tends to fade away. ‘Chamuły’ is a pejorative nonce word which alludes to the Biblical Ham as well as a Polish word for a cad or ill-bred bumpkin. This article adds to it another layer of meaning, based on Derrida’s interpretation of the Apocalypse, with allusions to sexual and genital imagery. And more generally, it reframes the whole Przyboś’s poetic work (not just his early poems) using Catherine Malabou’s concept of plasticity. Seen in a broader historical perspective, Przyboś’s struggles to break with Young Poland are not unlike the predicament of many eighteenth-century writers caught in the dispute between the Moderns and the Ancients, satirized in Swift’s Battle of the Books. The overall conclusion of this study is that at all times the avant-garde and the arrière-garde remain in a continuous dialogue and the innovators never lose sight of those left behind. Poetry is, after all, metamorphic and cannot be contained within within the bounds of manifestoes and artistic programmes.
Źródło:: Ruch Literacki; 2020, 1; 48-68
0035-9602
Pojawia się w:: Ruch Literacki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki