Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Judasz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    “How Jews see Jesus”: Christian References in Amos Oz’s Novel Judas
    Autorzy:
    Schiavo, Maddalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041147.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    jüdisch-christliches Verhältnis
    jüdische Literatur
    Jesus
    Judas
    christliche Referenzen
    Dialog
    Jewish-Christian Relations
    Israeli Literature
    Christian References
    Dialogue
    stosunki żydowsko-chrześcijańskie
    literatura żydowska
    Jezus
    Judasz
    chrześcijańskie odniesienia
    dialog
    Opis:
    Debata wokół stosunków między chrześcijanami i żydami stała się w ostatnim czasie żywo dyskutowanym tematem w świecie kultury izraelskiej. W niniejszym artykule dokonano analizy odniesień do chrześcijaństwa i Jezusa we współczesnej literaturze izraelskiej. Poprzez analizę wybranych dzieł literackich opublikowanych przez najbardziej znanych pisarzy Izraelskich, usiłujemy opisać sposób, w jaki autorzy odnoszą się do elementów chrześcijańskich oraz zbadać ich osobiste nastawienie. Szczególna uwaga będzie zwrócona na ostatnie dzieło Amosa Oza pt. Judasz, opublikowane w 2014 r. Jest to historia życia młodego studenta przygotowującego pracę doktorską na temat: "Jak Żydzi widzą Jezusa?", którego uwaga jednak koncentruje się na postaci Judasza. Zgodnie ze swoim odkrywczym zamiarem badacz przeprowadza szczegółowe poszukiwania dotyczące odniesienia żydów do chrześcijan cytując źródła począwszy od starożytności aż do czasów dzisiejszych. Dzięki książce Oza można zbadać skomplikowane relacje między żydami a chrześcijanami, co stanowi dobry punkty wyjścia do dalszych badań.
    The debate around the relations between Christians and Jews has recently become one of the discussed issues in the cultural Israeli world. This article examines the references to Christianity and to Jesus in the contemporary Israeli literature. Through the analysis of some literary works produced by the best-known Israeli writers, we will try to describe the way the authors deal with Christian elements and explore their personal considerations. In particular a great attention will be devoted to Amos Oz’s last novel Judas, published in 2014. The story is based on the life of a young student who is writing a doctoral dissertation on “How Jews see Jesus” but it ends up focusing on the figure of Judas. In revealing the intent of his research the protagonist presents a detailed investigation of the Jewish attitude towards Christians quoting sources from the ancient times until today. Through Oz’s book it is possible to explore the complicated relationship between Christians and Jews and offers new starting points for future debates.
    Die Debatte um das Verhältnis zwischen Christen und Juden erhielt in der letzten Zeit in der israelitischen Kulturwelt eine besondere Lebendigkeit. Im folgenden Artikel wurde eine Analyse der Referenzen bezüglich des Christentums und Jesus in der heutigen israelitischen Literatur durchgeführt. Durch die Analyse der ausgewählten literarischen Werke, veröffentlicht durch die bekanntesten israelitischen Schriftsteller, versuchen wir die Art und Weise darzustellen, auf welche die Autoren den christlichen Elementen gegenüberstehen sowie ihre persönliche Einstellung zu untersuchen. Eine besondere Aufmerksamkeit wird auf das letzte, 2014 veröffentlichte Werk von Amos Oz ‒ "Judas" gelegt. Es ist die Geschichte eines jungen Studenten, der eine Doktorarbeit zum Thema: "Wie sehen die Juden Jesus?" vorbereitet. Seine Aufmerksamkeit wird jedoch schnell auf die Gestalt des Judas gelenkt. Gemäß seiner Forschungsabsicht führt er detaillierte Untersuchungen durch, bezüglich der Einstellung der Juden zu Christen, indem er zahlreiche Quellen heranführt von der Antike bis zur Gegenwart. Dank des Buches von Oz lassen sich die komplizierten Relationen zwischen Juden und Christen untersuchen, was ein guter Ausgangspunkt zu weiteren Nachforschungen darstellt.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 231-244
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conscience of “Judas of Karioth”. On the universality of the drama of Karol Hubert Rostworowski
    Sumienie „Judasza z Kariothu” – o uniwersalności dramatu Karola Huberta Rostworowskiego
    Autorzy:
    Droś, Agnieszka Lilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961518.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Karol Hubert Rostworowski
    Judas aus Karioth
    Gewissen
    Moralproblematik
    Drama
    Judas of Karioth
    conscience
    moral issues
    drama
    Judasz z Kariothu
    sumienie
    problematyka moralna
    dramat
    Opis:
    Im Artikel wurde die Universalität des Dramas Judas aus Karioth von Karol Hubert Rostworowski in Anlehnung an die Darstellung der Psychologie und des gewissensbezogenen Verhaltens des Protagonisten. Die Universalität von Judas gründet auf der Situation, in der sich die Hauptfigur – vor die Wahl zwischen Heldentum oder Schande gestellt – befand. Das Drama von Judas ist auch bedeutsam vom Gesichtspunkt des inneren Konfliktes in einem Menschen, der in einer Gruppe lebt, die an anderen Werten festhält als er selbst, und der keinen Kompromiss eingehen kann. Judas von Karol Hubert Rostworowski ist ein Werk, in dem die dargestellten Konflikte von Anbeginn an bestehen und ihren deutlichsten Ausdruck während der tragischen Ereignisse im vorigen Jahrhundert bekamen.
    In the article there is presented the universality of Karol Hubert Rostworowski’s drama Judas of Karioth based on the presentation of the psychological profile and conscience behavior of the main character. Judas’s universality was built on the situation in which there found himself, the main character facing the choice of heroism or dishonor. Judas’ drama is also important from the point of view of conflict arising in a man living in a group that values other than himself and the lack of compromise. Judas of Karol Hubert Rostworowski is a drama that has lasted since the dawn of time, and received the most explicit character during the tragic events of the last century. 
    W artykule przedstawiono uniwersalność dramatu Karola Huberta Rostworowskiego Judasz z Kariothu w oparciu o przedstawienie sylwetki psychologicznej i zachowania sumieniowego głównego bohatera. Uniwersalność Judasza zbudowana została na sytuacji, w której znalazł się główny bohater, stanąwszy przed wyborem bohaterstwa albo hańby. Dramat ten jest również istotny z punktu widzenia konfliktu powstałego w człowieku, żyjącym w grupie wyznającej inne wartości niż on sam i braku możliwości kompromisu. Judasz Karola Huberta Rostworowskiego jest dramatem, który trwa od zarania dziejów, a najbardziej wyraźnego charakteru otrzymał podczas tragicznych wydarzeń ubiegłego wieku.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2020, 29
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Judasz kot (marksizujący kusiciel Nikosa Kazantzakisa)
    Judas the Cat (Nikos Kazantzakis’ Marxist-ish Tempter)
    Autorzy:
    Radziszewski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951923.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Judasz
    zdrada/zdrajca
    Ewangelia
    Jezus
    Judas
    betrayal
    traitor
    Gospel
    Jesus
    Opis:
    W niniejszym opracowaniu analizuję postać Judasza w głośnej, skandalizującej, powieści Nikosa Kazantzakisa. W Ostatnim kuszeniu Chrystusa Jezus jest słaby i pełen wątpliwości, a Judasz to wulkan energii. Więcej, grecki pisarz swojego Judasza czyni nadczłowiekiem. Tylko dzięki jego pomocy Jezus podejmuje się wypełnienia misji, do której został przeznaczony. Powieściowy Judasz jest realistą, podczas gdy Jezus żyje w świecie marzeń. Ostatecznie Judasz zwycięża, tylko on jest wierny samemu sobie. Kreacja Judasza u Kazantzakisa różni się zarówno od tego, co wiemy z Ewangelii św. Jana, jak i od wersji apokryficznej Ewangelii Judasza. Kazantzakis nie opowiada jednak historii Judasza jako kolejnej wersji upadku apostoła zdrajcy, ale ogłasza oryginalną (chociaż przeciwną kościelnej ortodoksji) wersję Judasza – człowieka, który walczy z Bogiem (a nawet przeciwko Bogu) o własną nieśmiertelność.
    In this paper I analyze the character of Judas in the famous Nikos Kazantzakis’s novel. In The Last Temptation of Christ, Jesus is weak and full of doubt, and Judas is a volcano of energy. Furthermore, the Greek writer of his Judas makes a superman. Only through Jesus take his help to fulfill the mission for which it was intended. Judas is a realist novels, while Jesus lives in a dream world. Finally, Judas wins, but he is true to himself. Creation of Judas in Kazantzakis is different both from what we know from the Gospel of John, as well as the version of the apocryphal Gospel of Judas. Kazantzakis, however, does not tell the history of Judas as the next version of the fall of the traitor apostle, but announces original (although the opposite of ecclesiastical orthodoxy) version of Judas – a man who struggles with God (and even against God) for his own immortality.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 119-138
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metamorfozy Judasza. Autorskie parafrazy biblijne jako świadectwo przemian kulturowych (na przykładzie literatury bułgarskiej)
    The Metamorphoses of Judas. Authors’ Biblical Paraphrases as a Testimony of Cultural Changes (in Bulgarian Literature)
    Autorzy:
    Drzewiecka, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012478.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    metamorfoza
    Judasz
    apokryf
    nowoczesność
    literatura bułgarska
    metamorphosis
    Judas
    apocrypha
    Modernity
    Bulgarian literature
    Opis:
    The paper is devoted to the problem of the (Judeo-)Christian (biblical) tradition functioning in (post-)modern culture from the perspective of the history of ideas. The starting point is the metamorphosis of both the Bible as a text and apocrypha as its creative (re)interpretation. The objects of interest are literary paraphrases of the Evangelic story about Judas as a figure of the fallen man. In order to reveal the fundamental ideological changes of (post-)modernity there are presented functionalizations of the greatest sinner in modern Bulgarian apocrypha. It is shown that authors’ metamorphosis of Judas have made him a significant figure of the (post-)modern man. Therefore, the (post-)modern metamorphosis of the (Bulgarian) apocrypha about the God’s traitor on the one hand show the effects of the collapse of the Enlightenment project of human emancipation, and thus testify to the process of the man’s sliding into the tragic immanence, on the other − they reveal − according to Charles Taylor, Agata Bielik-Robson and Philip Rieff − the sense-making potential of para-phrase as a poetic repetition.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 143-163
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomimo zdrady (Mk 14,24)
    Autorzy:
    Malina, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627282.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia wg św. Marka
    Mk 14
    24
    Ostatnia Wieczerza
    zdrada
    Judasz
    Opis:
    Le parole di Gesu nell'Ultima Cena vanno interpretate alla luce delle alleanze veterotestamentarie e nel contesto immediato di tutto il racconto. La sorte dell'alleanza sinaitica dimostra che gli uomini non riescono a mantenerne gli impegni. Il suo fallimento costituisce il contesto dell'annuncio di una nuova alleanza (Ger 31,31-34). La prima parte del racconto dell'Ultima Cena rivela la presenza di un traditore tra i Dodici (14,18-21). L'annuncio non mira a scoprire l'identita di Giuda, ma serve a svelare il vero stato di tutto il gruppo. L'annuncio della prossima distruzione dei rapporti fra di loro e con Gesu sta in contrasto con la benedizone e con il ringraziamento che precedono rispettivamente le parole sui pane e sui calice. Queste parole annunciano l'inizio di una relazione reciproca e duratura fra Dio e gli uomini. Essa viene istituta nonostante il tradimento.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 4; 121-139
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Apostolic Mirror of the Hussite Image
    Apostolskie zwierciadło wizerunku husyckiego
    Autorzy:
    Nowakowski, Paweł F
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560414.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    apostołowie
    husytyzm
    Jednota Braterska
    Judasz Iskariota
    Wawrzyniec z Brzezowej
    apostles
    hussitism
    the Unity of Brethren
    Judas Iscariot
    Vavřinec z Březove
    Opis:
    The aim of the article is to show how the Hussites referred the apostolic pattern to themselves. One of the fields where such an attitude may be observed is the liturgy of the hussite radicals described by Vavřinec z Březove – which at least intended to replicate the Last Supper, and the general conviction about the necessity of communion under both kinds to salvation. Another field is the repeated and fierce discussion over the role of Judas Iscariot and the meaning of being the true apostle. The will to be the new apostles among Christians seduced by evil was so strong among the reformers, that the new generations took over the idea and confronted it with their forerunners.
    Celem artykułu jest ukazanie sposobu, w jaki husyci odnosili do siebie wzorzec apostolski. Jest to zauważalne na polu liturgii – husyccy radykałowie, jak podaje Wawrzyniec z Brzezowej, starali się powielać formę znaną z Ostatniej Wieczerzy. Także podzielane powszechnie wśród reformatorów przekonanie o konieczności komunii pod dwiema postaciami do zbawienia wskazuje na tę zależność. Innym polem, gdzie można ją dostrzec, są ostre i zawzięte dyskusje na temat roli Judasza Iskarioty i tego, co oznacza bycie prawdziwym apostołem. Wreszcie pragnienie stania się nowymi apostołami wśród chrześcijan zwiedzionych przez zło okazuje się tak silne wśród reformatorów, że kolejne pokolenia przejmują je i przeciwstawiają swoim poprzednikom.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 177-191
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdrada Judasza w dramacie Ireneusza Iredyńskiego „Żegnaj, Judaszu”
    The Betrayal of Judas in Ireneusz Iredyński’s drama “Goodbye, Judas”
    Autorzy:
    Radziszewski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440905.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Iredyński Ireneusz (1939-1985)
    Judasz
    zdrada
    kozioł ofiarny
    psychologia zdrady
    Judas
    betrayal
    scapegoat
    psychology of treason
    Opis:
    Niniejsze opracowanie stanowi oryginalny artykuł poświęcony wydanemu w 1965 r. dramatowi Żegnaj, Judaszu Ireneusza Iredyńskiego. Celem artykułu jest studium przypadku apostoła zdrajcy, którego współczesną realizację w wersji scenicznej przedstawił dramaturg-outsider, Ireneusz Iredyński. Artykuł ukazuje, że sam chwyt umieszczenia na scenie bohatera biblijnego, nie musi oznaczać eksploracji sfery sacrum. „Zdrajca” Iredyńskiego jest uniwersalnym bohaterem, który niepokoi w każdej epoce i to niezależnie od wyznawanej religii lub deklarowanego ateizmu. Niniejsze opracowanie w centrum uwagi stawia problem wierności i zdrady, bycia kozłem ofiarnym i poszukiwania zbawienia. Bohaterem dramatu Iredyńskiego jest współczesny Judasz – czterdziestoletni mężczyzna, którego kaprys ojca obdarzył fatalnym imieniem apostoła-zdrajcy. Imię „Judasza” przynosi kompleks, a nawet obsesję Judasza. To właściwie jedyny cel życia bohatera sztuki – Judasz pragnie udowodnić wszystkim wokół, że nigdy nie zdradzi. Pomimo przeciwności losu pragnie pozostać do końca wierny. W wersji Iredyńskiego Judasz, zaangażowany w działalność konspiracyjną, nie chce wydać swojego Szefa, który stoi na czele bliżej nieokreślonej organizacji opozycyjnej. Realia sztuki Iredyńskiego odzwierciedlają rzeczywistość PRL-owskiego terroru lat 60. XX w., ale dają się również odczytać jako bardziej uniwersalny obraz totalitaryzmu. Jednak fatum Judasza jest silniejsze niż jego pragnienie wierności. Judasz zdradza, będąc samotnym wobec przemocy wrogiego systemu (reprezentowanego przez Komisarza, ale także Młodziutką Bladą, która okazała się agentką) oraz sadyzmu „swoich” (Piotr). Klęska Judasza polega na nadmiernym zaufaniu słowom. Zanadto Judasz próbuje „sprawdzać” siebie, jego autoanaliza doprowadza do samobójstwa, nie potrafi wyjść z zaklętego kręgu, w którym rządzą demony dzieciństwa. Iluzja wierności doprowadza do katastrofy, a służba sprawie, która jest iluzją, kończy się klęską. Wyniki badań nad dramatem Żegnaj, Judaszu – zarówno sferą psychologiczną i polityczną dramatu, ale i ukrytą w strukturze głębokiej dzieła kwestią moralną i religijną (głód sacrum) – stanowią dobry punkt wyjścia do dalszych poszukiwań różnych przejawów sacrum w literaturze polskiej czasu PRL-u, do studiów nad całością twórczości Iredyńskiego (poezją, prozą, dramatem, scenariuszami radiowymi i telewizyjnymi), a nade wszystko nad „sprawą Judasza” we współczesnym świecie. Tematyka wierności i zdrady, prawdy i kłamstwa, to jedno z najbardziej fundamentalnych zagadnień ludzkości. Budzi zainteresowanie psychologii, socjologii i politologii (np. kwestia lustracji), dla których literatura dostarcza archetypowych wzorców oraz pozwala odszukać właściwe odpowiedzi. Zwłaszcza młodzież jest grupą, do której zagadnienie zdrady, ale i kwestia wierności młodzieńczym ideałom oraz wiara (często entuzjastyczna) w sens życia, przemawiają w sposób szczególnie dobitny. Dramat Iredyńskiego – właściwie odczytany – z jego ukrytą warstwą moralną i głodem sacrum „zdradzonego zdrajcy”, może zapoczątkować namysł nad sensem ludzkiego życia. W dotychczasowych opracowaniach podkreślano aspekt psychologiczny i polityczny dramatu Iredyńskiego (z odwołaniem do biografii autora), natomiast niniejsza praca odsłania zupełnie pominiętą kwestię autosoteryzmu Judasza, który ostatecznie ponosi klęskę. Judasz Iredyńskiego to historia zdrajcy, który został zdradzony – przegrał, ponieważ zawierzył kłamliwym i pustym ideom. Dramat Iredyńskiego jest nie tyle wiwisekcją osobowości człowieka, który pocałunkiem wydał Mistrza z Nazaretu, ale bardziej stanowi analizę zdrajcy, którym może być każdy człowiek.
    This study is the original article on Ireneusz Iredyński’s drama Żegnaj, Judaszu (Goodbye, Judas) published in 1965. Its aim is a case study of an apostle and traitor, whose modern theatrical shape has been moulded by an outsider playwright, Ireneusz Iredyński. The article indicates that the device alone of placing a biblical figure on stage does not necessarily mean exploring the sphere of the sacred. Iredyński’s “traitor” is a universal character that bothers conscience in every epoch, regardless of professed religion or declared atheism. This study places the issues or faithfulness and treason, of being a scapegoat and seeking redemption, in the centre of attention. The protagonist of Iredyński’s drama is a modern Judas — a forty-year-old man who on his father’s whim bears the fatal name of the apostle and traitor. The name “Judas” brings with it a complex, or even obsession of Judas. It is actually the only goal in the character’s life — Judas wants to prove to everyone around that he shall never commit treason. Despite adversities, he wants to remain faithful until the end. In Iredyński’s version, Judas, who is involved in underground activity, does not want to betray his Boss, heading an unidentified opposition organisation. The realities in Iredyński’s play reflect the times of the 1960s terror in the People’s Republic of Poland, but they can also be viewed as a more universal picture of totalitarianism. The fate of Judas, however, is stronger than his wish to be faithful. Judas betrays, standing alone against the violence of the enemy system (represented by the Commissioner, but also by the Pale Kid, who turns out to be an agent) and the sadism of “his own” men (Peter). Judas’s failure consists in his excess trust in words. (this idea was stated earlier) Judas tries too hard to “test” himself. His self-analysis leads to suicide. He cannot leave the vicious circle ruled by his childhood’s demons. His illusion of faithfulness leads to a disaster, and service to a cause, which is an illusion and ends in defeat. Results of studies on the drama Żegnaj, Judaszu — both the psychological and political sphere of the drama, and moral and religious issues (thirst for the sacred) hidden in the work’s deep structure — make a good starting point for further research on various aspects of the sacred realm in Polish literature from the communist era. In addition, it is beneficial for studies of all Iredyński’s works (poetry, prose, drama, radio and TV scripts), and above all, of the “Judas case” in the modern world. The issues of faithfulness and betrayal, truth and lies, are some of the most fundamental questions for humanity. They awoke interest of psychologists, sociologists and political scientists (e.g. the issue of vetting), whom literature provides with archetypal models and allows to find the right answers. Particularly young people are a group to which the issue of betrayal — but also that of faithfulness towards youthful ideals, and faith (often quite enthusiastic) in the sense of life — appeals with particular force. Iredyński’s drama — when read correctly — with its hidden moral layer and thirst for the sacred of the “traitor betrayed”, may start some reflections on the sense of human life. The studies made so far have stressed the psychological and political aspects of Iredyński’s drama (referring to the author’s biography), whereas this article exposes the completely unexplored issue of autosoterism of Judas, who fails in the end. Iredyński’s Judas is a story of a traitor betrayed — he loses, because he has trusted false and empty ideas. Iredyński’s drama is not so much a vivisection of the man who betrayed the Master from Nazareth with a kiss, as it is an analysis of a traitor, who might be found in each person.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 65-90
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies