Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Joshua (book of)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
    Autorzy:
    Paczkowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142938.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Caesarius of Arles
    Patristic exegesis
    Joshua (book of)
    Typology
    Israel
    Church
    Cezary z Arles
    egzegeza patrystyczna
    Jozue (księga)
    typologia
    Izrael
    Kościół
    Opis:
    W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
    The Patristic tradition read the Book of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. Joshua replaces Moses and in the order of grace, Jesus Savior replaces the ancient Law. Fathers conceived of the history of Israel as a unique sign announcing the Christian life. Similar elements can be found in Caesarius’ preaching. For the bishop of Provence, Joshua is the one who would lead God’s people into the Promised Land and he gave to them the true inheritance. The figure of Joshua is associated with Christ. For Caesarius the Israelites’ crossing of the Jordan River was a typological form of baptism. This is an announcement of the introduction of grace and the offering of supernatural goods by Christ, whose figure was the son of Nun. The new generation of Israelites, led by Joshua, is a prefiguration of the Church. It had replaced the once chosen nation (Synagogue). Caesarius was aware that he read the text of the Book of Joshua in the light of the Church’s faith and practice and the pastoral needs of his congregation. He was also sensitive to pastoral needs arising in his community. In his preaching, as in his practice, Caesarius strove for effective presentation of grounded biblical theology and the application of adequate pastoral principles.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 75-101
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawda w służbie dobroci. Przypadek Rachab i szpiegów (Joz 2,12–14)
    The truth in the service of goodness. The case of Rahab and the spies (Josh 2:12–14)
    Autorzy:
    Szamocki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31045845.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Book of Joshua
    Rahab
    goodness
    truth
    sign
    Księga Jozuego
    Rachab
    dobroć
    prawda
    znak
    Opis:
    Artykuł prezentuje dociekania i analizy dokonane w celu interpretacji prośby Rachab o „znak prawdy” w Joz 2,12–14. Badania polegają na literackiej, semantycznej i teologicznej analizie biblijnego tekstu w jego perspektywie synchronicznej i diachronicznej. Prawda, o której mowa w Joz 2,12–14, jest prawdą o JHWH objawioną Izraelitom i przez nich doświadczoną, a poznaną przez Rachab. Znakiem przekonania o niej i jej przyjęcia jest okazywanie dobroci. Tak motywowaną dobroć Rachab okazała izraelskim szpiegom i o taką dobroć prosiła ona szpiegów dla siebie i swojej rodziny.
    The article presents various scientific research done to interpret Rahab’s request for a “sign of truth” in Jos 2:12–14. The research consists of a literary, semantic and theological analysis of the biblical text in its synchronic and diachronic perspectives. The truth referred to in Josh 2:12–14 is the truth about YHWH revealed to and experienced by the Israelites, and known by Rahab. The sign of belief in it and acceptance of it is to show goodness. Rahab showed such goodness to the Israelite spies, and she asked the spies for such goodness for herself and her family.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2023, 57; 281-292
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34
    The Symbolism of the Altar in Joshua 22:9-34
    Autorzy:
    Szamocki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558752.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Księga Jozuego
    Izrael
    ołtarz
    wierność
    tożsamość
    the Book of Joshua
    Israel
    altar
    loyalty
    identity
    Opis:
    Według tradycji biblijnej związanej z osiedleniem się Izraela w Kanaanie, potomkowie Gada i Rubena oraz połowa plemienia Manassesa otrzymali na zamieszkanie ziemię na wschód od Jordanu. Tekst Joz 22 podaje, że ci Izraelici udzielili pomocy rodakom w zajmowaniu przyznanej im ziemi zachodniojordańskiej, a następnie wyruszyli, aby zamieszkać na swoim terytorium. Po drodze, nad Jordanem, zbudowali ołtarz. Lud pozostający po stronie zachodniej uznał ten ołtarz za nielegalny oraz za znak buntu i niewierności wobec JHWH, które na wszystkich ściągną gniew i karę Boga. W rzeczywistości ołtarz nad Jordanem odpowiadał przepisom o ołtarzu dla JHWH. Nie był konkurencją dla ołtarza w centralnym sanktuarium w Szilo. Nie służył do składania ofiar ani żadnego kultu bałwochwalczego. Jako kopia ołtarza w Szilo otrzymał funkcję świadectwa. Miał świadczyć o przynależności plemion zajordańskich do ludu przymierza i o ich lojalności wobec JHWH. Był wyrazem ich troski o narodową i religijną więź i tożsamość.
    According to the biblical tradition of the settlement of Israel in the land of Canaan, the sons of Gad and Reuben and half the tribe of Manasseh received for residence the land east of the Jordan. The text of Joshua 22 says that those Israelites provided assistance to their countrymen in taking possession of the land assigned to them in West Jordan, and then went on to settle their own territory. On their way they built an altar by the Jordan River. The people remaining on the west side found this altar to be illegal and deemed it a sign of rebellion and infidelity to the LORD that would bring the wrath and punishment of God on all the tribes. In fact, the altar by the Jordan River was in keeping with the law on the altar of the LORD. It was not a rival to the altar of the central sanctuary at Shiloh. It did not function as an altar of sacrifice or any kind of idolatrous worship. As a copy of the altar at Shiloh it had a witnessing function. It was intended to testify to the belonging of the East Jordan tribes to the covenant people and to their loyalty to the LORD. It was an expression of their concern for national and religious ties and identity.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2015, 37; 19-35
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The History of the Biblical Text as a Testimony of Evolution under God’s Guidance in the Light of Josh 8:32-35
    Historia tekstu biblijnego jako świadectwo ewolucji pod kierunkiem Boga w świetle Joz 8,32-35
    Autorzy:
    Szamocki, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558892.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    evolution
    Old Testament
    the Book of Joshua
    history
    ewolucja
    Stary Testament
    Księga Jozuego
    historia
    Opis:
    The biblical texts of the Old Testament do not argue with Darwin’s theory of evolution and do not undermine it. On the contrary, properly interpreted, they allow it and even help to look at it from the perspective of faith in God. We can say that the evolution of the world takes place under the guidance and control of God and is inspired by him. This process of evolution occurs in nature and in society. There are texts of the Old Testament which testify to the evolution of socio-religious institutions and socio-religious views, and the history of some biblical texts attests to such evolution under the control and inspiration of God. One of the examples comes from Josh 8:32-35: Joshua wrote a copy of the Torah of Moses on the stones in the presence of the Israelites and afterwards he read it in the presence of the whole assembly of Israel, including women and children, and the foreigners living with them. This text can be regarded as a post-exilic reinterpretation of Deut 17:18-20. That reinterpretation is a sign of a new view of reality and a new understanding of national and religious identity in the post-exilic community of the Judeans. A history of the biblical text that reflects such a change of views and understanding can be considered as a testimony to evolution under the control and inspiration of God.
    Teksty biblijne Starego Testamentu nie kłócą się z teorią ewolucji Darwina i nie podważają jej. Przeciwnie, właściwie interpretowane dopuszczają ją, a nawet pomagają spojrzeć na nią z perspektywy wiary w Boga. Można powiedzieć, że ewolucja świata odbywa się pod kierunkiem Boga i jest przez Niego inspirowana. Ten proces ewolucji zachodzi w przyrodzie i w społeczeństwie. Istnieją teksty Starego Testamentu, które świadczą o ewolucji społeczno-religijnych instytucji i poglądów, a historia niektórych tekstów biblijnych wskazuje na taką ewolucję pod kontrolą i natchnieniem Boga. Jednym z przykładów jest tekst Joz 8,32-35: Jozue sporządził kopię Tory Mojżesza na kamieniach w obecności Izraelitów, a potem przeczytał ją wobec całego zgromadzenia Izraela, w tym kobiet i dzieci oraz obcych mieszkających z nimi. Ten tekst można uznać za powygnaniową reinterpretację Pwt 17,18-20. Ta reinterpretacja jest znakiem nowego spojrzenia na rzeczywistość i nowego pojmowania tożsamości narodowej i religijnej w powygnaniowej społeczności Judejczyków. Historię tekstu biblijnego, która odzwierciedla taką zmianę poglądów i zrozumienia, można uznać za świadectwo ewolucji pod kontrolą i natchnieniem Boga. Teksty biblijne Starego Testamentu nie kłócą się z teorią ewolucji Darwina i nie podważają jej. Przeciwnie, właściwie interpretowane dopuszczają ją, a nawet pomagają spojrzeć na nią z perspektywy wiary w Boga. Można powiedzieć, że ewolucja świata odbywa się pod kierunkiem Boga i jest przez Niego inspirowana. Ten proces ewolucji zachodzi w przyrodzie i w społeczeństwie. Istnieją teksty Starego Testamentu, które świadczą o ewolucji społeczno-religijnych instytucji i poglądów, a historia niektórych tekstów biblijnych wskazuje na taką ewolucję pod kontrolą i natchnieniem Boga. Jednym z przykładów jest tekst Joz 8,32-35: Jozue sporządził kopię Tory Mojżesza na kamieniach w obecności Izraelitów, a potem przeczytał ją wobec całego zgromadzenia Izraela, w tym kobiet i dzieci oraz obcych mieszkających z nimi. Ten tekst można uznać za powygnaniową reinterpretację Pwt 17,18-20. Ta reinterpretacja jest znakiem nowego spojrzenia na rzeczywistość i nowego pojmowania tożsamości narodowej i religijnej w powygnaniowej społeczności Judejczyków. Historię tekstu biblijnego, która odzwierciedla taką zmianę poglądów i zrozumienia, można uznać za świadectwo ewolucji pod kontrolą i natchnieniem Boga.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 43; 29-37
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Rachab w zajęciu ziemi obiecanej (Joz 2,1-24)
    The Role of Rahab in the Conquest of the Promised Land (Jos 2:1-24)
    Autorzy:
    Kot, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622808.pdf
    Data publikacji:
    2015-08-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Rachab
    kobieta
    wyznanie wiary
    Historia Deuteronomistyczna
    Księga Jozuego
    Rahab
    woman
    confession of faith
    Deuteronomistic bistory
    The Book of Joshua
    Opis:
    Artykuł omawia jedną z kobiet opisanych w Historii Deuteronomistycznej, mianowicie nierządnicę Rachab. Opracowanie zawiera pewne konieczne elementy analizy literackiej, które wprowadzają czytelnika w podstawowe rozumienie tekstu. Część zasadnicza artykułu to egzegeza wystepujących w historii dialogów, której celem jest ukazanie wagi czynów Rachab dla zdobycia Ziemi Obiecanej. Szczególnym obiektem zainteresowania autorki są czyny kobiety zawierające w sobie wyznanie wiary (2,9-11), będące momentem zwrotnym w analizowanej sekcji. Artykuł dowodzi, że poza zabezpieczeniem drogi ucieczki szpiegów, rola Rachab polega na potwierdzeniu Bożych słów przed Izraelem i podkreśleniu mocy Boga, które jest w stanie je wypełnić. Dzięki takiej motywacji Izraelici są w stanie wejść do Ziemi Obiecanej.
    The article deals with one of the women presented in the Deuteronomistic History, namely, Rahab, the harlot. The essay contains some necessary elements of the literary analysis which introduce the reader into the preliminary understanding of the text. The central part of the study, which is the exegesis of the dialogs, purports to show the importance of Rahab's actions for the conquest of the Promised Land. The special object of the author's interest are the deeds of the woman including her profession of faith (2:9-11) which is the pivotal point of the analyzed section. The article proves that, besides guarding the spies' way of escape, Rahab's role consists in confirming the words of God before Israel and in stressing his power to put them into effect. Thanks to such an incentive the Israelites are able to enter the Promised Land.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2011, 19; 65-87
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies