Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Joseph II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Joseph Ratzinger: Evangelical Ecumenist or How to Argue With a Traditional Protestant Over the Immaculate Conception
Joseph Ratzinger jako ewangeliczny ekumenista, czyli jak spierać się z tradycyjnym protestantem o niepokalane poczęcie
Autorzy:
Perry, Tim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343725.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
ekumenizm
ewangelikalizm
protestant
katolik
dialog
Maryja
Niepokalane Poczęcie
mariologia
Sobór Watykański II
Benedict XVI
ecumenism
evangelicalism
Protestant
Catholic
dialogue
Mary
Immaculate Conception
Mariology
Vatican II
Opis:
This paper presents a trend among some traditional Protestant theologians to regard Joseph Ratzinger/Benedict XVI as a sympathetic fellow-traveller and ecumenical dialogue partner, focusing on his implementation of the texts of the Second Vatican Council throughout his career, his unique approach to ecumenical dialogue, and his biblical focus when defending the Immaculate Conception in Daughter Zion. His robust Catholic commitment coupled with his thoughtful canonical exegesis makes him a valuable dialogue partner with those Protestants who have similar ecclesial and theological commitments on the other side of the Reformation.
Niniejszy artykuł opisuje tendencję zauważalną wśród niektórych tradycyjnych teologów protestanckich, którzy obserwując wytrwałe wprowadzanie w życie tekstów Soboru Watykańskiego II przez Josepha Ratzingera/Benedykta XVI, jego oryginalne podejście do dialogu ekumenicznego i skupienie na biblijnych podstawach w obronie niepokalanego poczęcia w książce Córa Syjonu, postrzegają go jako pełnego zrozumienia towarzysza podróży i partnera dialogu ekumenicznego. Niezachwiana katolicka postawa Ratzingera/Benedykta w połączeniu z przemyślaną egzegezą kanoniczną czyni go cennym partnerem dialogu z tymi protestantami, którzy wykazują podobne do niego zaangażowanie na rzecz swojego Kościoła i teologii po drugiej stronie sporu zapoczątkowanego w okresie reformacji.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 281-296
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger’s Proposal to Decentralise the Ecclesial Structures in the Context of Conciliar Debates on Lumen Gentium
Autorzy:
Wąsek, Damian
Gilski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328358.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
patriarchat
kolegialność
prymat papieski
Sobór Watykański II
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
patriarchy
collegiality
papal primacy
Second Vatican Council
Benedict XVI
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie propozycji Ratzingera zawartej w jego książce Das neue Volk Gottes odnośnie do decentralizacji struktur eklezjalnych w kontekście soborowych debat nad Lumen gentium. Chodzi o odpowiedź na pytania: W jakiej mierze twórczość Ratzingera wpisywała się w sposób myślenia teologów i biskupów na Vaticanum II? Na ile pomysły niemieckiego profesora stanowiły jego oryginalny, bądź odosobniony, głos, a w jakim wymiarze były kompatybilne z innymi poglądami reformatorskimi w ówczesnej refleksji teologicznej? Artykuł składa się z trzech części: pierwsza referuje soborowe dyskusje nad tymi fragmentami Lumen gentium, które podejmują problematykę relacji między kolegium biskupów a papieżem, druga prezentuje propozycje Ratzingera odnośnie do decentralizacji struktur kościelnych, trzecia ma charakter oceniający i ukazuje późniejszego papieża nie tyle jako nowatora, co zwolennika rozwiązania kompromisowego.
The purpose of this article is to show Ratzinger’s proposal, contained in his book Das neue Volk Gottes, regarding the decentralisation of ecclesial structures in the context of the conciliar debates on Lumen gentium. The aim is to answer the questions: To what extent did Ratzinger’s work fit into the thinking of theologians and bishops at Vatican II? To what extent did the German professor’s ideas represent his original, or isolated, voice, and to what extent were they compatible with other reformist views in theological reflection at the time? The article consists of three parts: the first part refers to the conciliar discussions on those passages of Lumen gentium which deal with the relationship between the college of bishops and the pope; the second presents Ratzinger’s proposals for the decentralisation of ecclesiastical structures; the third part is evaluative and shows the later pope not so much as an innovator, but as a proponent of a compromise solution.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 109-127
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncerty w świątyniach - kwestią liturgiczną czy estetyczną?
Concerts in churches – the matter of liturgy or aesthetics?
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051387.pdf
Data publikacji:
2022-06-17
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
Joseph Ratzinger – Benedykt XVI
kultura
muzyka
dokument Kongregacji Kultu Bożego O koncertach w kościołach
wychowanie
dialog Kościoła z kulturą
Karol Wojtyła – John Paul II
Joseph Ratzinger – Benedict XVI
culture
music
document of Congregation for Divine Worship on Concerts in churches
education
dialogue between Church and culture
Opis:
Na wyjątkowe miejsce muzyki w Kościele wskazał Sobór Watykański II, który stwierdzał, że „muzyka jest integralną częścią uroczystej liturgii (KL112)”To ten właśnie sobór zaznaczył, że należy ze czcią otaczać skarbiec muzyki kościelnej (zob. KL 114). Dzisiaj jest to nadal aktualne, ponieważ muzyka w Kościele jest narzędziem ewangelizacji podczas liturgii, ale także poza nią, muzyka pełni także rolę kerygmatyczną. Papież Jan Paweł II tłumaczył, że „człowiek, który w widzialnym świecie jest jedynym ontycznym podmiotem kultury, jest też jedynym właściwym jej przedmiotem i celem. Kultura jest tym, przez co człowiek jako człowiek staje się bardziej człowiekiem: bardziej jest”. W centrum więc wszelkich działań jest człowiek jako twórca kultury. Skarbiec Kościoła, jakim jest muzyczna spuścizna wieków, powinno się otaczać jeszcze większą troską, aby podczas liturgii, a także poza nią, np. na koncertach muzyki religijnej, można było uczyć się życia kulturą, a co za tym idzie, by przetrwało życie duchowe. To jest właśnie potrzeba budowania na kulturze współczesnego życia każdego człowieka. Z całą pewnością kultura jest człowiekowi potrzebna do codziennego życia, jako że bardziej istniejemy wówczas jako ludzie. W 1987 r. został opublikowany dokument Kongregacji Kultu Bożego O koncertach w kościołach. Wydanie go koniecznym się stało, jak tłumaczyła Kongregacja, ze względu na coraz częstsze wydarzenia kulturalne, które były organizowane w świątyniach. Dzisiaj, po wielu latach od publikacji tego dokumentu, koncerty w kościołach zadomowiły się już na stałe w świątyniach. Ale nadal aktualnymi są pytania o to, czy wszystkie one mogą i powinny odbywać się w kościołach. A nawet trzeba by popatrzeć, jaka jest muzyka przedstawiana na owych występach i ‒ co najważniejsze ‒ czy ona służy zbudowaniu wiernych. Gdy chce się odpowiedzieć na pytanie, czy koncerty to kwestia jedynie estetyki, zostawiając na boku kwestię liturgiczności, czyli także możliwości organizacji koncertu w miejscu świętym, spójrzmy raz jeszcze do nowej Instrukcji Episkopatu Polski z 2017  r. i tam odnajdziemy także jakąś próbę odpowiedzi. „Każde wielkie dzieło sztuki w swojej inspiracji i w swych korzeniach jest religijne. Autentyczna forma sztuki jest swoistą drogą dostępu do głębszej rzeczywistości człowieka i świata. Tym samym stanowi też bardzo trafne wprowadzenie w perspektywę wiary. Zachwyt nad pięknem może prowadzić do doświadczenia religijnego. Kościół musi być ojczyzną piękna”(II IEP, 44b). Koncerty więc mają mieć w sobie piękno, które już zawiera i łączy estetykę z liturgią. Może więc niezbywalnym argumentem za organizacją dobrych koncertów w świątyniach (wymóg estetyki), ale także odpowiadającym wymogom liturgii i godności świątyni, będzie raz jeszcze powrót do teologa dźwięku, papieża Benedykta XVI, i przypomnienie słów, w których zwracał się w 2009 r. do twórców kultury: „(…) jesteście strażnikami piękna, dzięki swemu talentowi możecie przemawiać do ludzkich serc, poruszyć wrażliwość indywidualną i wspólnotową, rozbudzić marzenia i nadzieje, poszerzyć horyzonty poznania i zaangażowania człowieka. (…) Także wy poprzez swą sztukę bądźcie głosicielami i świadkami nadziei dla ludzkości”. Tylko tak możemy ocalić to, co najważniejsze. Nie można zadowalać się kiczem, bo on do niczego nie doprowadzi, a może nawet zbanalizować to, co święte. Trzeba, i to pilnie, wzorem wielkich papieży, na nowo podjąć dialog Kościoła i kultury.
The special role of music in the Church was indicated by Vatican Council II according to which music is an “integral part of the solemn liturgy” (SC 112). The same Council stated the need of cherishing the treasure of sacred music (SC 114). It is still relevant today since the music in the Church is an instrument of evangelization not only during liturgy, but also beyond it, playing the kerygmatic role as well. John Paul II explained that “Man who, in the visible world, is the only ontic subject of culture, is also its only object and its term. Culture is the thing through which man as man, becomes more man, ‘is’ more”. Therefore man, as a creator of culture, is in the very centre of all actions. This treasure of the Church encompassing the music heritage of centuries needs to be specially protected so that during liturgy and outside it, i.e. at concerts of religious music, we could learn how to live with culture and so that our spiritual life would continue. Such is the need which urges to construct the life of modern man based on culture. It cannot be questioned that culture is what man needs in his daily life since thanks to culture we can exist more as human beings. In 1987 the Congregation for Divine Worship published the document on Concerts in Churches. This publication was necessitated by the fact that more and more cultural events began to be organized in churches. Today, after so many years since the document was issued, concerts in churches have become something ordinary. Still, the question remains, can they all and should they be organized in temples? This issue needs a closer look at the kind of music presented at these events and, most importantly, whether it serves the faithful? If we want to find the answer to the question whether church concerts are the matter of sole aesthetics excluding the matter of liturgy, which would entail less restricted organization of concerts in churches, let us analyze the new Instruction of Polish Episcopate Conference of 2017 which attempted to address this problem. “Every work of art is religiously rooted and inspired. An authentic form of art is a peculiar way of reaching deeper reality of man and the world. That being so, it provides a very apt introduction for the perspective of faith. Enchantment with beauty may lead to religious experience. Church must be a homeland of beauty” (No. 44b). For the above reason, concerts should contain beauty which itself embodies and combines aesthetics and liturgy. When seeking some irrefutable arguments for the organization of good concerts in churches (the requirement of aesthetics) as well as such which might meet the requirements of liturgy and solemnity of a temple, we may refer to a great theologian of sound, Benedict XVI and his words addressed in 2009 to people of culture: “You are the custodians of beauty: thanks to your talent, you have the opportunity to speak to the heart of humanity, to touch individual and collective sensibilities, to call forth dreams and hopes, to broaden the horizons of knowledge and of human engagement. (…) Through your art, you yourselves are to be”. Only in this way can we save what is the most important. We cannot content ourselves with a kitsch for it does not lead any higher and even trivializes the sacred. We need to reopen urgently and a dialogue between the Church and culture following our great Popes.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2022, 17; 21-32
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantic nationalist paradigm overcome: the study of the early modern Czech language and Bohemian literature
Autorzy:
Timofejev, Dmitrij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408629.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Early Modern Czech language
Early Modern Czech literature
Early Modern manuscripts
Czech national revival
The Society of Jesus
Maria Theresa
Joseph II
Opis:
The paper presents the latest trends in studying the eighteenth-century written culture of the Czech lands and covers research on the history of the Czech language and Bohemian literature, its modern challenges, and prospects. The history of written culture in the eighteenth-century Czech lands is divided into two main periods. The first period dated to the beginning of the century and lasted until the early 1770s; during this time, the leading cultural institutions, especially schools and publishing houses, were owned or sponsored by Catholic orders, most notably the Jesuits. The second period commences in the mid-1770s, when, after the reforms of Maria Theresa and Joseph II, the Habsburg state established its cultural hegemony. Many nineteenth- and twentieth-century philologists stigmatised the earlier period as an era of „downfall” unworthy of interest but praised the last quarter of the eighteenth century as the formative years of the Czech National Revival. However, the latest research in this area proves this point of view to be distorted and, in some ways, mistaken. The paper gives a brief overview of the older approach to studying the eighteenth-century Bohemian written culture and points out its disadvantages. The central part of the paper introduces concepts developed by contemporary scholars that might also be applied to linguistic and literary studies in other Central European countries.
Źródło:
Wiek Oświecenia; 2022, 38; 70-98
0137-6942
Pojawia się w:
Wiek Oświecenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship of Pope John Paul II to the Father of the Redeemer
Stosunek Jana Pawła II do Ojca Odkupiciela
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034985.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Józef
ojciec
Maryja
opiekun
tajemnica
John Paul II
Joseph
father
Mary
foster
mystery
Opis:
The New Testament figure of St. Joseph comes to the fore in direct connection with his relationship with Mary, who is called to the service of motherhood, so that by divine action she may become the mother of the Redeemer. The title of St. John Paul II’s apostolic exhortation Redemptoris Custos indicates the mission of St. Joseph in the life of Jesus Christ as his protector. It is true that St. Joseph, Mary’s husband performs this role in certain situations. Joseph takes an attitude to a situation that affects him. For this reason, St. John Paul II does not focus only on the very service of the protector, but focuses on the relationship from which the protector’s service itself derives. This relationship is fatherhood, which corresponds to Joseph’s legitimate relationship with Mary. Mary herself defines Joseph’s relationship with Jesus as that of a father: „your father and I have been anxiously searching for you“ (Luke 2:48). It follows from the very marriage of Mary and Joseph, which unites them, that they both have the title of parent. John Paul II emphasizes this fact and formulates from it the relationship of fatherhood to Jesus. He revealed Joseph in the mystery of Christ with an emphasis on the biblical basis. The presented text reflects the new dimension of Joseph’s relationship with Christ, which is fulfilled by participating in the mystery of the Incarnation of the Eternal Word, together with Mary.
Nowotestamentalna postać św. Józefa wysuwa się na pierwszy plan w bezpośrednim związku, w relacji z Maryją, wezwaną do służby macierzyństwa, aby przez działanie Boże mogła stać się Matką Odkupiciela. Tytuł adhortacji apostolskiej św. Jana Pawła II Redemptoris custos wskazuje na misję św. Józefa w życiu Jezusa Chrystusa jako jego opiekuna. To prawda, że w pewnych sytuacjach św. Józef, mąż Maryi tę rolę spełnia. Józef przyjmuje postawę stosownie do sytuacji, która go dotyczy. Z tego powodu św. Jan Paweł II nie skupia się tylko na samej służbie opiekuna, ale na relacji, z której owa służba protektora się wywodzi. Owa relacja to ojcostwo, co odpowiada uzasadnionej relacji Józefa z Maryją. Sama Maryja określa relację Józefa z Jezusem jako relację ojca: „Twój ojciec i ja z bólem serca szukaliśmy ciebie” (Łk 2,48). Z samego małżeństwa Maryi i Józefa, łączącego ich, wynika, że oboje mają tytuł rodziców. Jan Paweł II podkreśla ten fakt i formułuje z niego stosunek ojcostwa do Jezusa. Ujawnił Józefa w tajemnicy Chrystusa z naciskiem na podstawy biblijne. Prezentowany tekst odzwierciedla nowy wymiar relacji Józefa z Chrystusem, który urzeczywistnia się poprzez uczestnictwo w tajemnicy Wcielenia Słowa Przedwiecznego wraz z Maryją.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 57-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna ikona św. Józefa w ujęciu Jana Pawła II
The theological icon of St. Joseph as perceived by John Paul II
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038357.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
St. Joseph
John Paul II
Council of Vatican II
Redemptoris custos
sources
św. Józef
Jan Paweł II
Sobór Watykański II
źródła
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie sposobu interpretacji postaci świętego patriarchy w adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Redemptoris custos. Dokonana analiza pozwoliła stwierdzić, że teologiczny obraz św. Józefa zawarty w adhortacji jest integralnie powiązany z nauczaniem Soboru Watykańskiego II. Postać świętego patriarchy została ukazana w dwóch odsłonach: w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Z jednej strony Józef został przedstawiony jako ojciec, oblubieniec, cieśla oraz człowiek kontemplujący Zbawiciela. Z drugiej ukazano jego rolę w tajemnicy Kościoła jako opiekuna, stróża i orędownika oraz wzór do naśladowania. Godnym podkreślenia jest perspektywa historiozbawcza, dominująca w całym dokumencie, która pozwoliła zaakcentować aktywną współpracę Józefa w wypełnianiu woli Bożej. Soborowe wezwanie powrotu do źródeł znalazło odzwierciedlenie w dokumencie dzięki licznym odniesieniom do: Pisma Świętego, orzeczeń Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, wypowiedzi Ojców i Doktorów Kościoła. Papież sięgnął także po teksty liturgiczne. Oparcie się na takich źródłach sprawiło, że przedstawiony w adhortacji obraz św. Józefa jest pozbawiony przesady i fałszywej egzaltacji.
The aim of this study is to analyze the way of interpreting the figure of St. Joseph in the apostolic exhortation of John Paul II Redemptoris custos, emphasizing the sources that the pope used in the construction of the theological image. The analysis made it possible to conclude that the theological image of St. Joseph included in the exhortation is integrally connected with the teaching of the Second Vatican Council. The figure of the Patriarch is shown in two sections: in the mystery of Christ and the Church. On the one hand, Joseph was introduced as a father, bridegroom, carpenter, and a contemplative man of the Savior. On the other hand, it shows his role in the mystery of the Church as a guardian and intercessor, as well as a model to follow. It is worthy to note the perspective of salvation history, dominant in the entire document, which allowed to emphasize Joseph’s active cooperation in fulfilling God’s will. The conciliar call to return to the sources is evidenced in the document thanks to numerous references to Sacred Scripture, to the documents of the Church’s Magisterium, to the statements of the Fathers and Doctors of the Church and use of the liturgical texts. Such a solid reliance on sources meant that the image of St. Joseph is solid,without exaggeration and false exaltation.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 40; 65-77
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców (11-15 kwietnia 1943 roku)
Revealing by Germany the Soviet responsibility for the Katyń massacre (11-15 April 1943)
Autorzy:
Kunert, Andrzej Krzysztof (1952- ).
Powiązania:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 2021, nr 2, s. 97-126
Data publikacji:
2021
Tematy:
Goebbels, Joseph (1897-1945)
Goetel, Ferdynand (1890-1960)
Rowecki, Stefan (1895-1944)
Agencja Informacyjna Transocean
II wojna światowa (1939-1945)
Zbrodnia katyńska (1940)
Sprawa katyńska
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Autor artykułu omawia okoliczności ujawnienia przez Niemców sowieckiej zbrodni katyńskiej w komunikatach radiowych 11 oraz 13 kwietnia 1943 roku. Jako pierwsze nadano komunikaty w języku angielskim, skierowane do odbiorców zagranicznych, dwa dni później natomiast wyemitowano komunikaty dla odbiorców na terenach III Rzeszy. Autor szczegółowo omawia wydarzenia z obu dat, przedstawia za pomocą jakich mediów, kiedy i gdzie zostały opublikowane informacje dotyczące zbrodni katyńskiej. Podkreśla, że w świetle przedstawionych dokumentów, ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej miało miejsce 11 kwietnia, 13 kwietnia to data, kiedy Niemcy rozpowszechniali tę informację na terenach III Rzeszy i Generalnego Gubernatorstwa. 13 kwietnia jest nadal obchodzony jako Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Bibliografia na stronach 123-126.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Sztuka nigdy się nie poddaje
Autorzy:
Paszylka-Glaza, Małgorzata.
Powiązania:
Polska Zbrojna 2020, nr 5/6, s. 158-159
Współwytwórcy:
Gos, Tomasz. Wywiad
Data publikacji:
2020
Tematy:
Goya y Lucientes Francisco de (1746-1828)
Goebbels, Joseph (1897-1945)
Państwo Islamskie (ISIS ; organizacja)
II wojna światowa (1939-1945)
Teatr
Malarstwo historyczne
Działania wojenne
Artykuł z czasopisma wojskowego
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł omawia teatr i sztukę w czasie II wojny światowej oraz innych konfliktów zbrojnych. Przedstawiono wykorzystywania kultury do działań prowadzonych podczas konfliktów. Przybliżono wpływ sztuki na ducha społeczeństwa oraz przykłady jej celowego niszczenia m.in. przez tzw. Państwo Islamskie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wizja Kościoła papieża Franciszka
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040910.pdf
Data publikacji:
2020-09-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
J. Ratzinger
Wende
liberaler Theologe
Zweites Vatikanisches Konzil
Redaktion der Konzilsdokumente
Kirche
Marxismus
Faschismus
Studentenbewegung 1968
Ekklesiologie
Mariologie
change
liberal theologian
the Second Vatican Council
editing of the conciliar documents
Church
marxism
fascism
the student movement in 1968
ecclesiology
mariology
Joseph Ratzinger
przemiana
teolog liberalny
Sobór Watykański II
marksizm
faszyzm
mariologia
eklezjologia
Opis:
Rekonstrukcja gestów, zachowań i słów Franciszka pod kątem jego rozumienia Kościoła niesie ze sobą spore trudności. Forsowana przez niego eklezjologiczna koncepcja przysparza mu z jednej strony rzesze zwolenników, a z drugiej prowokuje wielu do krytyki i postawy odrzucenia. Aby bez zniekształceń zrozumieć jego naukę o Kościele, należy sięgnąć do dokumentu z Aparecidy biskupów latynoamerykańskich (2007) oraz jego papieskiej adhortacji Evangelii gaudium (2014). Poturbowany Kościół J. Bergoglio znajduje się przede wszystkim na obrzeżach chrześcijaństwa i wyrasta z argentyńskiej opcji dla różnego typu wykluczonych. Stąd doktrynalnie i duszpastersko nieroztropnie wystawia się taka wspólnota na niebezpodstawne zarzuty propagowania religijnego synkretyzmu, osłabiania wyjątkowości i jedyności Jezusa Chrystusa, stawiania pod znak zapytania eklezjalnej sakramentalności.  
 The reconstruction of Francis' gestures, behaviors, and words in terms of his understanding of the Church brings with it considerable difficulties. On the one hand, the ecclesiological concept he fostered attracts crowds of followers, and on the other, it provokes many to criticize and to the attitude of rejection. In order to understand his teaching on the Church without distortion, one needs to refer to the Aparecida Document of Latin American Bishops (2007) and to his papal exhortation Evangelii gaudium (2014). The battered Church of J. Bergoglio is located primarily on the outskirts of Christianity and grows out of the Argentine option for various types of people who are excluded. Hence, such a community imprudently exposes itself to the accusations, which are not groundless, of promoting religious syncretism, weakening the uniqueness and oneness of Jesus Christ, calling into question the ecclesiastical sacramentality.
Die intellektuelle wie die spirituelle Bildung von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. verlangt, dass man von seinem Entwicklungsprozess sprechen muss. Der Artikel zeigt die meistens unterlassene Etappe der Entwicklung des jungen Ratzingers auf, wo er sich vom Standpunkt einer progressiven und manchmal unverantwortlichen theoretischen akademischen Theologie zu einem Denker entwickelt, der in der Gemeinschaft des Glaubens steht und ein Wächter der christlichen Doktrin und Lehrer in Einheit des Geistes und der Tradition der Kirche wird. Ein Licht auf diese Wende in der Haltung des deutschen Theologieprofessors wirft die Vorbereitungsetappe zum Zweiten Vatikanischen Konzil sowie dessen Beratungen, aber auch die schmerzliche Erfahrung der Studentenrevolte 1968, die ihn in Tübingen vorfand. Auf diese Weise wird aus einem liberalen deutschen Theologen ein außerordentlicher katholischer Theologe der Gesamtkirche.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 33-57
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bartholomeides’s Portrayal of the Enlightenment Ruler
Bartolomeidesov obraz osvietenského panovníka
Autorzy:
Brtáňová, Erika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slovak literature
dialogue
conversation of the dead
Ladislav Bartholomeides (1754–1825)
the Enlightenment ruler
Joseph II
Opis:
The intensity of the literary movement that took place in the Slovak territory integrated within the Kingdom of Hungary due to the Enlightenment policy of the ruler Joseph II can be properly illustrated by the genre-varied works of Ladislav Bartholomeides, an Evangelical priest and teacher. His first literary work Rozmlouvání Jozefa Druhého s Matějem Prvním Korvínus řečeným v království zemřelých, 1790 (The Conversation of Joseph II with Matthias I, Called Corvinus in the Kingdom of the Dead, 1790) is, in the first place, a significant evidence of the impact of the antique dialogue on the Slovak literary works. Bartholomeides updates the conversation of the dead, a popular genre form of the Enlightenment literature. Based on his predecessors’ assertions, he shapes the image of Joseph II as a clever and kind-hearted ruler. The Hungarian monarchs that Joseph II meets after his death defend his Enlightenment reforms. A critical reflection can be heard from Joseph’s lips. In terms of the contemporary Enlightenment writing, Bartholomeides put emphasis on the aesthetic category of “ingenuity”. In his attempt at an objectified interpretation of Joseph II’s political actions, he appeals also to his compatriots’ national sentiments. By the fact that the relationship of the Hungarian rulers with the Slavic ethnicity and its language is positive, he indirectly encourages them to cultivate their mother tongue. He gives the conversation also distinctive religious characteristics, he points out the connection between the earthly and the eternal life, since it is only immortality that gives purpose to the ruler’s earthly journey.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Góreckiego Beatus vir wobec nauczania Josepha kard. Ratzingera (Jezus z Nazaretu). Teologiczna interpretacja
Autorzy:
Ziemlewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668917.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Christian humanism
Henryk Mikołaj Górecki
John Paul II
Joseph Ratzinger / Benedict XVI
music
musical work
psalm
salvation
theological interpretation
theology of music
dzieło muzyczne
humanizm chrześcijański
Jan Paweł II
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI
muzyka
teologiczna interpretacja
teologia muzyki
zbawienie
Opis:
The article concerns the theological interpretation of a musical work. The subject of considerations is the work of Henryk Mikołaj Górecki titled Beatus vir (1978), dedicated to Pope John Paul II. The work is based on the poetry of selected psalms and is to commemorate the martyr’s death of the Krakow bishop Saint Stanislaus. The composer uses the musical language to transmit and intensify the content present in the text. Both the words of psalms and music can be interpreted in the theological context. It is a figure of the Blessed Husband, understood both as a figure of Saint Stanisław and the Polish Pope. The theological sense of the work is interpreted by reference to the theology of Joseph Ratzinger and shows the complementary cooperation of the language of music and theology. 
Artykuł dotyczy interpretacji teologicznej dzieła muzycznego. Przedmiotem rozważań jest utwór Henryka Mikołaja Góreckiego pt. Beatus vir (1978) zadedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. Utwór opiera się na poezji wybranych psalmów i ma upamiętnić męczeńską śmierć krakowskiego biskupa – świętego Stanisława. Kompozytor za pomocą języka muzycznego przekazuje i intensyfikuje treści obecne w tekście. Zarówno słowa psalmów, jak i muzyka mogą być interpretowane w kontekście teologicznym. Chodzi o postać Błogosławionego Męża, rozumianą zarówno jako postać świętego Stanisława, jak i Papieża Polaka. Teologiczny sens utworu interpretowany jest poprzez odniesienie do teologii Josepha Ratzingera i ukazuje komplementarne współdziałanie języka muzyki i teologii.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka dowódcza gen. Józefa Hallera podczas I wojny światowej (1914-1918)
The command art of Józef Haller during World War I (1914-1918)
Autorzy:
Buława, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084947.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Joseph Haller
Polish Legions
II Brigade (CarpathianIron)
Carpathians
mountain battles
Volhynia
offensive of Brusilow
Bessarabia
tearing through the front
Podolia
Polish II Corps in Russia
fight in the lap
Józef Haller
Legiony Polskie
II Brygada (KarpackaŻelazna)
Karpaty
bitwy górskie
Wołyń
ofensywa Brusiłowa
Besarabia
przedarcie się przez front
Podole
II Korpus Polski w Rosji
walka w okrążeniu
Opis:
Artykuł poświęcony jest ocenie sztuki dowódczej Józefa Hallera, który jako oficer Legionów Polskich wielokrotnie prowadził w boju swoich podkomendnych, zyskując uznanie przełożonych i szacunek żołnierzy. Autor, dokonując oceny, sięga do opisów i relacji dotyczących wybranych bitew na froncie wschodnim I wojny światowej w Karpatach Wschodnich (Mołotków, Pasieczna, Maksymiec), na Wołyniu (Rudka Miryńska), w Besarabii (Rarańcza) i na Podolu (Kaniów).
The article regards the assessment of the command art of Józef Haller, who as an officer of the Polish Legions many times led his subordinates in battle, gaining the recognition of his superiors and the respect of soldiers. The author reaches the descriptions and accounts of selected battles on the Eastern Front of World War I in the Eastern Carpathians (Mołotków, Pasieczna, Maksymiec), in Volhynia (Rudka Mryryńska), in Bessarabia (Rarańcza) and in Podolia (Kaniów).
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2018, 2(9); 113-135
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why socialist realism? Space and propaganda – the birth of myth
Dlaczego socrealizm? Przestrzeń i propaganda – narodziny mitu
Autorzy:
Kwiatkowski, Jacek Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495737.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
socialist realism
October Revolution
Soviet Russia
USSR
Joseph Stalin
Lenin
World War II
socialist propaganda
constructivism
realizm socjalistyczny
rewolucja październikowa
Rosja Sowiecka
ZSRR
Józef Stalin
Włodzimierz Lenin
II wojna światowa
propaganda socjalistyczna konstruktywizm
Opis:
There is no single definition of social realism, nor is there a single name - either in Europe or in the world, for the entire propaganda and artistic movement. Technically speaking, the name of socialist realism is not widely used in Russia itself, but its role is difficult to overestimate in the birth of the new myth, a new transcultural code that grew nearly 10 years after the October Revolution as a result of the rejection of the constructivist conquest by the political establishment. The article goes back to the search not only of the definition but of the origin of socialist realism, setting out new paths of his cognition. The role of propaganda in the recent history of Russia, is generally underestimated.
Nie ma jednej definicji socrealizmu, nie ma również jednej nazwy – tak w Europie jak i na świecie, zarówno dla propagandy jak i całego ruchu propagandowo-artystycznego. Formalnie rzecz ujmując, nazwa socrealizm nie jest powszechnie używania również w samej Rosji, jednak jego rolę trudno przecenić w narodzinach nowego mitu, nowego kodu transkulturowego jaki wyrósł blisko 10 lat po rewolucji październikowej w wyniku odrzucenia przez polityczny establishment zdobyczy konstruktywizmu. Poniższy artykuł sięga do poszukiwań nie tylko definicji, ale i genezy socrealizmu, wytyczając nowe szlaki jego poznania. Powszechnie nie docenia się roli propagandy w najnowszej historii Rosji.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 4; 145-161
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizyty Prymasa Józefa Glempa na Pomorzu Zachodnim
Visits of Primate Józef Glemp to West Pomerania
Autorzy:
Stanuch, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009047.pdf
Data publikacji:
2018-04-30
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Kościół katolicki na Pomorzu Zachodnim
Diecezja szczecińsko-kamieńska
Diecezja koszalińsko-kołobrzeska
kard. Józef Glemp
Jan Paweł II
Ziemie Zachodnie
Catholic Church in Western Pomerania
Diocese of Szczecin and Kamień Pomorski
Diocese of Koszalin and Kołobrzeg
Cardinal Joseph Glemp
John Paul II
Western Lands
Opis:
Before Father Józef Glemp took the office of the Primate in 1981, he had ac-companied Cardinal Stefan Wyszyński in his visits to Western Pomerania, serving as the secretary of the Primate. Father Glemp was in Szczecin, among others, in 1966 and 1974. As Primate of Poland, he visited West Pomerania in 1982, 1985, 1987 and 1988. He took part in the celebrations of the 10th Anniversary of the diocese of Szczecin and Kamień Pomorski and the diocese of Koszalin and Koło-brzeg. He was present during the celebration of the 50th Anniversary of the es-tablishment of a new ecclesiastical administration in the Western Lands. Primate Glemp also accompanied Pope John Paul II during his pilgrimage to Poland in 1987. Pope arrived in Szczecin on 11 June. After the fall of the PRL, Primate Józef Glemp also o>en visited the West Pomeranian land. For example, he was present during the next pilgrimage of John Paul II to Poland in 1991. The Pope then came, inter alia, to Koszalin.Compared to his two great predecessors, cardinals: August Hlond and Stefan Wyszyński; Cardinal J. Glemp was able to make a summary of what had happened in Western Pomerania since the end of World War II. That is why in his speeches he appreciated the activities of clergy and lay people for the reconstruc-tion of the war-damaged region and the development of religious life in this area. This article discusses this subject in detail.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 2; 46-57
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies