Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jokes" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sprachwitz in den Texten österreichischer Kabarettisten
Language pun in the texts of Austrian cabaret artists
Autorzy:
Utri, Reinhold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/919724.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Cabaret
Jokes
Language puns
Sketches
Cabaret texts
Opis:
Jokes are a part of our culture. The aim of this essay is the analysis and systematization of cabaret texts of well-known Austrian cabaret artists. The witty sketches are a complex phenomenon and consist of language puns (manipulation, bizarre fantasy, imitation of other people, current topics) and of non-verbal elements like music, movement and mimic art.
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2011, 38, 1; 53-62
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Frauen–Männer–Witz Früher und heute. Einige Bemerkungen zum deutschen Kalauer
Women–men-joke then and now. Some comments on the German pun
Autorzy:
Sikorska-Bujnowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967446.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
humour studies
bad jokes in German
boundaries of good taste in a joke
joke and rule
German sense of humour
Opis:
In this article an attempt is made to discuss the German joke regarding its assignment to the class of bad jokes in German. The question of what is a pun and what determines that a humorous text can be classified as bad or good is also important and very interesting. No less important are questions about the possibility of breaking all rules and norms, both of linguistic and social natures. These considerations are documented by examples of German jokes; on the one hand Loriot’s texts, texts from “Was guckst du?” and on the other from websites. The question of whether an analysed joke is good or bad still remains open despite all possible classification attempts, because its interpretation is subjective, to be assessed for what it is by the recipient from the outset.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2015, 11; 47-60
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Worüber lachen die Deutschen? Einige Bemerkungen zum deutschen Witz
What do the Germans laugh at? Some remarks on the German joke
Autorzy:
Sikorska-Bujnowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594007.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
badania nad humorem
niemieckie poczucie humoru
żart i norma
klasyfikacja żartów
struktura żartów
humor research
joke and standard
German sense of humor
classification of jokes
structure of jokes
Opis:
Artykuł jest próbą sklasyfikowania żartów na przykładzie języka niemieckiego. Szczególnie istotne i interesujące jest przy tym również pytanie o kwestie decydujące o humorystycznym charakterze tekstu i wskazanie na jego strukturę i cechy. Rozważania na ten temat poparte są przykładami żartów, pochodzących z niemieckich stron internetowych. Analiza znalezionych tam tekstów wykazała, że można wyodrębnić trzy grupy żartów (o kobietach i mężczyznach, o blondynkach oraz o poszczególnych zawodach), cieszących się największą popularnością i ocenianych przez internautów jako „bardzo dobre” i „dobre”. Z analizy wynika ponadto, że najczęściej stosowanym językowym środkiem budowania humoru jest polisemia. Analiza skryptów wykazała zaś, że w większości przypadków, przede wszystkim w grupie żartów o kobietach oraz w osobnej grupie żartów o blondynkach, temat i cel żartu są tożsame, natomiast w przypadku żartów na temat konkretnych grup zawodowych temat i cel uzależnione są od prezentowanego zawodu, zwłaszcza od podkreślanych cech jego przedstawicieli.
This article attempts to describe the classification of jokes on the example of the German language. The question of what determines text to be understood as a humorous and what structure and characteristics it must have in order to be classified as a joke is also important and particularly interesting. These considerations have been covered with the joke examples that come from the German websites. The analysis of the jokes offered on the German website has proved that three joke groups (the women jokes, the blonde jokes and the occupations jokes), that enjoy the greatest popularity with the recipients and that they have “good” and “very good” reviews, can be distinguished. The analysis of the texts shows that polysemy was most often used for the humorous purposes. While analyzing the script , it was noted that in most cases, especially in the group of women and man and the blonde jokes, the subject and the target can be equated with variations on the theme and the target in occupations jokes, depending on which profession they are addressed to, and which qualities of the figures should be emphasized.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2015, 61; 220-237
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linguistic mechanisms as a source of humour in selected verbal jokes: The analysis of stylistic figures and pragmatic mechanisms
Mechanizmy językowe jako źródło humoru w wybranych żartach werbalnych: analiza figur stylistycznych i pragmatycznych mechanizmów
Autorzy:
Pluszczyk, Adam
Świątek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37517828.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
humour
jokes
pragmatic mechanisms
stylistic figures
humor
żarty
pragmatyczne mechanizmy
postacie stylistyczne
Opis:
The following article seeks to analyze some linguistic mechanisms which occur in selected English verbal, or linguistic jokes. The focus of the research is concentrated on selected stylistic figures and pragmatic mechanisms that contribute to the creation of humorous contexts. The study is based on a corpus of miscellaneous linguistic jokes. The linguistic mechanisms that contribute to the funniness of the analyzed jokes will be analyzed from the pragmatic and rhetorical points of view. Pragmatically, we will seek examples based on entailments, presuppositions, violation of the maxims, implicatures. Stylistically, or rhetorically, our analysis will pertain to the occurrences of various stylistic devices, such as hyperbole, allusion, alliteration, euphemism, phraseology, irony, colloquial expressions, anaphora, cataphora, simile, puns, metaphor, metonymy. We will seek to determine which pragmatic mechanisms and which rhetorical devices are the most frequent in the jokes.
W poniższym artykule podjęto próbę analizy niektórych mechanizmów językowych występujących w wybranych angielskich dowcipach słownych lub językowych. Badania skupiają się na wybranych figurach stylistycznych i pragmatycznych mechanizmach, które przyczyniają się do tworzenia kontekstów humorystycznych. Badanie opiera się na korpusie różnych dowcipów językowych, których tematyka jest różna. Mechanizmy językowe, które decydują o śmieszności analizowanych dowcipów, zostaną przeanalizowane z pragmatycznego i retorycznego punktu widzenia. Pragmatycznie będziemy szukać przykładów opartych na implikacjach, założeniach, naruszaniu maksym, implikaturach. Stylistycznie lub retorycznie nasza analiza będzie dotyczyć występowania różnych środków stylistycznych, takich jak hiperbola, aluzja, aliteracja, eufemizm, frazeologia, ironia, wyrażenia potoczne, anafora, katafora, porównanie, kalambury, metafora, metonimia. Postaramy się ustalić, jakie mechanizmy pragmatyczne i jakie środki retoryczne występują w dowcipach najczęściej.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 19, 2; 235-248
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chinese and Western Comedy – an Introduction into Cross-Cultural Humour Research between Taiwan, China and the West
Китайская и западная комедия - введение в исследование межкультурного юмора между Тайванем, Китаем и Западом
Autorzy:
Piwowarczyk, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568384.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
humour
comedy
Taiwan
China
jokes
funny
stand-up
xiangsheng
cultural differences
юмор
комедия
Тайвань
Китай
шутки
застой
сяншэн
культурные различия
Opis:
The use of humour, both proper and improper, can influence the outcomes of meetings and shape entire relationships. Hence, although often trivial in nature, humour can play a significant role in human lives and deserves to be taken seriously. The same is true when it comes to the analysis of humour across cultures. In today’s increasingly globalized world, where people from various cultures interact on an almost daily basis it is important to understand the other persons culture, including their sense of humour. Consequently, this article provides a basic overview of humour of the world’s two biggest and most prominent cultures: the English speaking West and the Sinitic world. There is no doubt Chinese and Western humour differ in history and contemporary structure, therefore this article presents the various forms of comedic expression found in both cultures, but also provides basic explanations as to the reasons behind these differences.
Использование юмора, как правильного, так и ненадлежащего, может повлиять на результаты встреч и сформировать целые отношения. Следовательно, хотя юмор часто бывает тривиальным по своей природе, он может играть важную роль в жизни человека и заслуживает серьезного отношения. Та же закономерность имеет место, когда речь идет об анализе юмора в разных культурах. В современном все более глобализирующемся мире, где люди из разных культур взаимодействуют почти ежедневно, важно понимать культуру других людей, включая их чувство юмора. Следовательно, эта статья предоставляет базовый обзор юмора двух крупнейших и наиболее выдающихся культур мира: англоязычного Запада и синитического мира. Нет сомнений в том, что китайский и западный юмор отличаются друг от друга историей и современной структурой, поэтому в этой статье представлены различные формы комедийного выражения, обнаруженные в обеих культурах, а также приведены основные объяснения причин этих различий.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2019, 1(20); 23-39
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book Review. Litovkina, Anna T. (2016). “Do You Serve Lawyers and Politicians Here?” Stereotyped Lawyers and Politicians in American Jokes and Anti-Proverbs.
Autorzy:
Pethő, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143120.pdf
Data publikacji:
2017-11-21
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Lawyer jokes
Opis:
Anna T. Litovkina’s most recent book presents the stereotypical traits of lawyers and politicians as they are reflected in Anglo-American jokes and anti-proverbs. The book represents the first comprehensive collection and content interpretation of lawyer jokes and proverbs without offering linguistic analysis. It classifies and explains content-wise several lawyer jokes and proverbs that had been unclassified. The well-structuredness of the work deserves praise.
Źródło:
The European Journal of Humour Research; 2017, 5, 3; 104-107
2307-700X
Pojawia się w:
The European Journal of Humour Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WEAPONS OF THE WEAK OR WEAK WEAPONS? WOMEN, PRIESTS, AND POWER NEGOTIATIONS IN ROMAN CATHOLIC PARISHES IN RURAL POLAND
Autorzy:
Pasieka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646845.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
women, Catholicism, priests, gossip, jokes, resistance and domination
Opis:
Drawing on James Scott’s works on “everyday resistance” and “weapons of the weak”, this article inquires whether Roman Catholic women’s gossip and jokes about priests may lead to a redefinition of priest-parishioners’ relations. Using ethnographic material collected during field research in rural Poland, the article demonstrates the ambivalent nature of anticlerical jokes and rumours, which, rather than constituting a tool of change, reaf- firm the existing order. In putting forward this argument, the article critically engages with Scott’s theory and reflects on the problematic role of researchers in presenting the issue of agency and resistance. The analyzed case-study from the Polish countryside constitutes a point of departure for addressing a broader context of church-state relations and the situation of women in the Catholic Church in Poland. 
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2016, 15, 3
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first fall of the Pharaonic state
Autorzy:
Myśliwiec, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/703634.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Pharaonic state
disintegration of the Egyptian state
Old Kingdom
pyramid
mastaba
dynasties of noblemen
Polish atcheologists in Saqqara
tombs of Merefnebef and Nyankh-Nefertem
Meresis-sons of Ny-ankh-Nefertem, graphic jokes of Egyptian sculptors
h
Opis:
Pharaonic Egypt blossomed during three periods called Old-, Middle- and New Kingdom. The first of these (ca. 2650-2150 B.C.) was the time when the greatest pyramids, tombs of subsequent pharaohs, were built. This was possible thanks to a perfect organization of the country’s hierarchic administration. With time, systematically growing dynasties of noblemen became so powerful that they could compete with subsequent Kings. This led to political and social conflicts that became particularly dramatic in the times of Old Kingdom’s last (5th and 6th) dynasties. Many symptoms of progressing disintegration of the Egyptian state have been recorded in the tombs of 6th Dynasty noblemen discovered recently by Polish archaeologists in Saqqara, west of the pyramid of Djoser. The article summarizes these discoveries with respect to the country’s political, social and moral decline, which finished with the first collapse of cental power.
Źródło:
Nauka; 2009, 4
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach
Mechanisms of humour in french jokes
Autorzy:
Lipińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594310.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
komizm
pragmalingwistyka
dowcipy francuskie
gatunek mowy
humour
pragmalinguistics
French jokes
speech genre
Opis:
Określeniu statusu dowcipów dialogowych jako wypowiedzi cytowanych oraz spojrzenie na tekst komiczny z perspektywy teorii tekstu umożliwiły wskazanie pewnych właściwości wypowiedzi komicznych i ich miejsca wśród innych form językowych. Dowcip dialogowy zdefiniowano jako bachtinowski genre mowy i przedstawiono z punktu widzenia danych aktów komunikacji językowej. Te ostatnie zbadano zarówno jako wypowiedzi dialogowe, jak i formy cytowane, rozważane jako całości. Stwierdzono nacechowanie wszystkich funkcji mowy z punktu widzenia komizmu badanych dowcipów. Scharakteryzowano nadawców i odbiorców, kod, przekaz, kontakt i kontekst w dwóch powyższych płaszczyznach. Przyjęcie podwójnej optyki badawczej okazało się konieczne także w opisie mechanizmów komizmu wykorzystującym podstawowy aparat pojęciowy pragmatyki językoznawczej. Wewnątrz dialogów wyróżniono: konkretne rodzaje implikacji lub presupozycji konwersacyjnych, kontrast implikacji, przeciwstawienie implikacji i presupozycji (konwersacyjnych lub konwencjonalnych), opozycję presupozycji, hiperbolizację presupozycji oraz kontrast implikacji lub presupozycji z sensem wypowiedzi. Wskazano również rodzaje naruszanych maksym konwersacyjnych w poszczególnych wypowiedziach dialogowych i w dowcipach jako formach cytowanych. Wykorzystywane są wszystkie maksymy, nie zawsze naraz w jednym dialogu, choć bywają i takie przykłady. Najczęściej nie respektuje się maksymy sposobu i ilości.
Determining dialogic jokes as quoted statements as well as looking at a comic text from the text theory perspective made it possible to point out certain features of humoristic statements and establish their position among other linguistic forms. A dialogic joke has been defined as Bakhtin’s speech genre and has been described from the point of view of given communicative speech acts. The latter have been analyzed as dialogic statements and quoted forms seen as wholes. From the point of view of the comic aspect of analyzed jokes all speech functions have been found marked. Senders, recipients, code, message, contact and context on the two above mentioned planes have been determined. Adopting a double research perspective turned out to be also necessary in describing mechanisms of humour using an essential term apparatus of pragmalinguistics. Concrete implication types or conversational presuppositions, implication contrast, implication and presupposition juxtaposition (both conventional and conversational), presupposition opposition, presupposition hyperbole, as well as implication or presupposition contrast with utterance meaning all have been found in dialogues. What has also been found were types of breaching conversational maxims in individual dialogic statements as well as in jokes treated as quoted statements. All maxims are used, though not all of them in each dialogue and every time, yet such examples can also be fund. The maxims that are breached most frequently are the Maxim of Manner and the Maxim of Quantity.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2014, 60; 183-202
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The place and role of God’s name in the semantic script of “God jokes”
Autorzy:
Kuczok, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120013.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
God
jokes
semantic script
taboo
religion
knowledge resources
Opis:
According to the Bible, a disrespectful use of God’s name may be perceived as blasphemous or at least profane. In order to avoid the risk of violating that religious and linguistic taboo, sensitive language users representing the Judeo-Christian world have developed various euphemistic ways of referring to God. On the other hand, however, jokes that include God’s name and laugh at him are not uncommon in Western culture. Assuming a linguistic-semantic perspective, the present paper examines a group of “God jokes”, which are jokes that contain God’s name and were tagged with the word god in the collection entitled “The best god jokes”, published on the website unijokes.com. The aim of the study is to identify the place and role of God’s name in the semantic script of “God jokes”, or in other words, to check “how much” God there really is in the text of jokes that are supposed to laugh at God, potentially violating the religious taboo. Following the General Theory of Verbal Humor (Raskin and Attardo 1991; Attardo 2001), the use of God’s name is analyzed in the knowledge resources of the semantic script of a joke: the target, the script opposition, the situation, the narration, and the language.
Źródło:
Linguistica Silesiana; 2022, 43; 157-172
0208-4228
Pojawia się w:
Linguistica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stereotypy językowe w dowcipach rosyjskich
LINGUISTIC STEREOTYPES IN RUSSIAN JOKES
Autorzy:
Kozhinowa, Alla
Potapowa, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611724.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
jokes in the Russian language
national stereotypes
scripts
national character
dowcipy w języku rosyjskim
stereotypy narodowościowe
skrypty
charakter narodowy
Opis:
Obiektem badań w artykule są dowcipy w języku rosyjskim – gatunek tekstu, który odgrywa szczególną rolę w życiu współczesnego człowieka, biorąc udział, między innymi, w formowaniu stereotypów narodowościowych. Dla zrozumienia mechanizmu działania dowcipu na umysł odbiorcy niezbędna jest analiza jego składników tekstowych. Dowcip odbierany jest jako typ tekstu zbudowany na podstawie różnych mechanizmów przeciwstawienia skryptów, które tworzą swego rodzaju równanie. W równaniu tym występują wielkości stałe (cechy charakteru lub sposoby zachowania w pewnej sytuacji, leżącego u podstaw charakteru narodowego) oraz wielkości zmienne (nazwy przedstawicieli narodowości). O powstaniu stereotypu możemy mówić w tym wypadku, kiedy pewna cecha stale jest przypisywana przedstawicielom pewnej narodowości.
The article deals with Russian jokes. Jokes play a special role in people’s lives nowadays by, among others, contributing to the formulation of national stereotypes. In order to understand the mechanism of the influence of a joke on the mind of the receiver, it is necessary to analyze its textual components. A joke is construed as a type of text built on the basis of various mechanisms of the juxtaposition of scripts which constitute a type of equation. The equation contains constants, i.e. traits of human nature or patterns of behaviour in a given situation which lie at the root of a specific national character, and variables, i.e. the names of the representatives of given nationalities. A stereotype arises when a particular trait is regularly attributed to representatives of the same nationality.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2002, 14; 69-91
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A joke for you, a status-boost for men: Mens tendency to tell affiliative jokes is related to their self-promotion style
Autorzy:
Jach, Łukasz
Pietrzak, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433577.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
humor styles
jokes
public image
self-presentation
social status
Opis:
A sense of humor is a desirable characteristic in both romantic and platonic relationships, and people communicate their sense of humor by telling jokes. However, there are sex differences in joking, so men tell jokes more often than women. Men’s benefits from joking correspond with such fundamental social motives, as mate seeking and mate retention, affiliation, and self-protection. However, less is known about the relation between tendency to tell jokes and more general styles of self-presentation, that is, tactical ways of behaving that can be used in many social interactions. In our study (N = 139 Polish men aged 18 to 60 [M = 29.94, SD = 11.66]), we wanted to examine the relationships between self-presentation styles (e.g., self-promotion and self-depreciation), humor styles (e.g., affiliative, self-enhancing, aggressive, and self-defeating), and tendency to tell jokes in adult men. We found that men focused on self-promotion produced humor more often and their humor styles contained more affiliative and self-enhancement aspects. Moreover, men's use of affiliative humor completely mediated the relationship between their self-promotion and their tendency to joke. We also found that men oriented on self-depreciation use more self-defeating humor, but their self-defeating motivation does not correlate with their tendency to joke. Our results suggest that men may tell jokes, especially those involving affiliative humor, to tactically achieve their self-promotion goals.
Poczucie humoru jest cechą pożądaną zarówno w związkach romantycznych, jak i przyjacielskich a ludzie komunikują swoje poczucie humoru poprzez opowiadanie żartów. Istnieją jednak różnice płciowe w żartowaniu, gdyż mężczyźni opowiadają dowcipy częściej niż kobiety. Korzyści jakie mężczyźni czerpią z żartów wiążą się z takimi podstawowymi motywami społecznymi, jak poszukiwanie i utrzymywanie partnera, przynależność do grupy i zwiększanie bezpieczeństwa. Mniej wiadomo jednak na temat relacji między skłonnością do opowiadania dowcipów a ogólnymi stylami autoprezentacji, czyli taktycznymi sposobami zachowania, które mogą być wykorzystywane w różnych interakcjach społecznych. W naszym badaniu (N = 139 polskich mężczyzn w wieku od 18 do 60 lat [średnia = 29,94, odchylenie standardowe = 11,66]) chcieliśmy zbadać powiązania między stylami autoprezentacji (autopromocją i autoprezentacją), stylami humory (afiliacyjnym, w służbie ego, agresywnym i samodeprecjonującym) oraz skłonnością do opowiadania dowcipów u dorosłych mężczyzn. Odkryliśmy, że mężczyźni skoncentrowani na autopromocji częściej opowiadali żarty a ich style humoru zawierały więcej aspektów afiliacyjnych i wzmacniających samego siebie. Co więcej, stosowanie przez mężczyzn humoru afiliacyjnego całkowicie zapośredniczało związek między autopromocją a tendencją do żartów. Odkryliśmy również, że mężczyźni zorientowani na autodeprecjację częściej używają samodeprecjonującego humoru, ale ich autodeprecjonujące dążenia nie korelują z ich skłonnością do żartowania. Nasze wyniki sugerują, że mężczyźni mogą opowiadać dowcipy, zwłaszcza te zawierające humor afiliacyjny, aby osiągać swoje taktyczne cele związane z autopromocją.
Źródło:
Studia Psychologica; 2022, 22, 1; 33-44
1642-2473
Pojawia się w:
Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatni papieros i tytoniowa wróżba, czyli kilka uwag o folklorze palaczy
Last Cigarette and Tobacco Fortune Telling, or a Few Comments about the Smokers’ Folklore
Autorzy:
Gołębiowska-Suchorska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790726.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
folklor palaczy
zakazy
dowcipy
strategie obronne
smokers’ folklore
prohibitions
jokes
defense strategies
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań nad stosunkiem do palenia tytoniu odzwierciedlonym w folklorze współczesnych palaczy. Materiał badawczy stanowiły dane zebrane metodą wywiadu w latach 2017-2019 w Bydgoszczy i okolicznych miastach. Zakres tematyczny wyników prezentowanych w niniejszym artykule zawężono do znajomości przez osoby palące (aktualnie lub w przeszłości) małych form słownych (powiedzenia, zakazy, dowcipy) odnoszących do choroby nowotworowej, przesądów, przepowiedni oraz papierosów elektronicznych. Wyodrębniono strategie obronne palaczy wobec zagrożeń chorobą nowotworową, m.in. humor, przekora, idealizacja.
This article aims to present the results of research on the attitude to smoking reflected in the folklore of modern smokers. Research material included data collected by the interview method in 2017-2019 in Bydgoszcz and nearby cities. Thematic scope of the results presented in this article has been narrowed down to smokers’ knowledge (currently or in the past) of small verbal forms (sayings, prohibitions, jokes) regarding cancer, superstitions, prophecies and electronic cigarettes. There were identified smokers’ defense strategies against cancer threats, including humor, perversity, idealization.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 85-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing
Jak dowcipy się zmieniają i jak można je zmieniać – uproszczenia, przekształcenia i dopowiedzenia
Autorzy:
Davies, Christie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192152.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
jokes
ethnic
social class
Jewish
Poles
dowcip
etniczny
klasa społeczna
żydowski
polski
Opis:
Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense.  Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century. 
Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 253-266
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Repeated Allusion to Pindar and the Eleusinian Mysteries in Anaxilas’ Comic Fragments?
Powtarzająca się aluzja do Pindara i misteriów eleuzyńskich we fragmentach komedii Anaksilasa?
Autorzy:
Danielewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806887.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anaxilas
Pindar
allusive art
parody
jokes
Opis:
Anaxilas in fragments 25 and 30 K.-A. deliberately alluded to Pindar’s fragment 137 S.-M. and the mystery references it contains, but at the same time completely redesigned the sense of the Pindaric phrase for a strong comic effect.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 79-83
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies