Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jewish philosophy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
„Więcej życia”. Agaty Bielik-Robson projekt mesjańskiego witalizmu (O książce Agaty Bielik-Robson „Erros. Mesjański witalizm i filozofia”)
‘More Life’. Agata Bielik-Robson’s Project of messianic vitalism
Autorzy:
Trzeciak, Katarzyna
Sowiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969442.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
messianism
vitalism
jewish philosophy
mesjanizm
witalizm
Agata Bielik-Robson
filozofia żydowska
Opis:
This text is a review of the latest book by Agata Bielik-Robson as seen in the context of all her intellectual projects. The authors point to a significant shift of Bielik-Robson’s interest which leads her toward the reinterpretation of the texts of Jewish philosophers who represent messianic vitalism. The reviewers also try to present what for Bielik-Robson is the main opposition between Eros and Thanatos and explain what Erros is – the third way which is proposed by the philosopher as an alternative for the subject defined by the tragedy of existence. The authors of the review also point in a slightly polemical mode to the philosophical contexts only marginally presented in the book (mainly Vattimo’s pensiero debole) which need to be defined more precisely but are sometimes deliberately ignored by the author.
Źródło:
Wielogłos; 2012, 4, 14; 335-340
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Explanation of the Plural Form of God’s Name
Autorzy:
Krajewski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451275.pdf
Data publikacji:
2018-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
Elohim
God’s name
Hebrew Bible
Judaism
Biblical criticism
Jewish philosophy
Opis:
God’s name “Elohim,” common in the Hebrew Bible and Jewish tradition, is always used with verbs in the singular even though it is in the plural form. It is shown here that the ungrammatical usage can be seen as the best solution to a natural problem. Namely, tradition assumes that it should be impossible to talk about a general category of gods within which the one God could be located. The best and perhaps the only way to prevent the implicit pluralization of the unique God is to put his name in plural even though it is intended to be used as if it were singular. One cannot form the plural form of the name that is already grammatically plural! Surprisingly, this explanation seems to have been considered by neither classical nor modern commentators.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2018, 2, 2(4); 115-121
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoryczny komentarz Filona Aleksandryjskiego do perykopy Rdz 6, 1-4
Philo of Alexandria’s allegorical commentary on genesis 6:1-4
Autorzy:
Zyzek, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496339.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Philo of Alexandria
Gen 6:1-4
Demonology
ancient philosophy
Jewish philosophy
allegorical exegesis
Opis:
Philo of Alexandria interpreted Genesis 6:1-4 by means of his chosen method, the allegory. In this way, the passage takes on a significantly different meaning from the literal one, one rather closer to the overall thought of the philosopher. The interpretation concerns ethics more than angelology, stressing the benefits of choosing the logos and the damages of rejecting it. Angels then, in accordance with the Stoic demonology, denote souls, daughters of men – various low passions, and giants – those who are immersed in the pleasures of the flesh. Such a reading of this difficult Genesis passage is absolutely unique in the history of exegesis.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 34; 11-20
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Autobiografia? Mam wrażenie, że napisałem ją za wcześnie…” Fackenheima marzenie o Aufhebung
„Autobiography? I feel like I wrote it too early…” Fackenheim’s dream of Aufhebung
Autorzy:
Weiser, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1987213.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Fackenheim
Jewish philosophy
autobiography
Hegel
Auschwitz
Jerusalem
filozofia żydowska
autobiografia
Oświęcim
Jerozolima
Opis:
Tekst stanowi próbę lektury autobiografii żydowskiego filozofa Emila L. Fackenheima (1916–2003), urodzonego w Halle wygnańca do Toronto, który pod koniec życia osiadł w Jerozolimie, wytrawnego czytelnika Hegla. Fackenheim właśnie do Hegla kieruje pytania o znaczenie XX wieku, szukając u niego jeśli nie odpowiedzi, to wskazówek. Dialektykę konfrontuje on z rzeczywistością, którą nazywa planetą Oświęcim.
The essay is an attempt to read the autobiography of the Jewish philosopher Emil L. Fackenheim (1916–2003), born in Halle exiled to Toronto, settled in Jerusalem, an experienced reader of Hegel. Fackenheim asks Hegel about the significance of the XXth century, seeking in his philosophy clues, if not answers. Above all, he confronts Hegelian dialectics with the reality that he calls the planet of Auschwitz.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 16; 149-166
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giorgio Agamben and the Concept of Messianism
Giorgio Agamben i idea mesjańska
Autorzy:
Klimowicz, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116838.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
messianism
Jewish philosophy
savior
Giorgio Agamben
Kabbalah
Sabbataism
mesjanizm
filozofia żydowska
zbawiciel
kabała
sabataizm
Opis:
The messianic idea is an important aspect of Jewish philosophy and consists in awaiting the arrival of a redeemer who will at the same time usher in an era of peace and universal harmony. There are, however, different understandings of the circumstances in which the messiah's arrival may take place. The dispute in this area concerns, inter alia, the problem of whether mankind, through their deeds, may influence the arrival of the messiah. Such an approach was presented by the messianic movements that drew from Kabbalah, e.g. Sabbataism. Following the messianic themes, the Italian philosopher Giorgio Agamben analyses the concept of the messianic time, the forms of law and the role of the individual in the process of transforming the world, proposing a secularised vision of the messianic era. The article focuses on the reception of the idea of messianism in the philosophy of Giorgio Agamben, outlining the key concepts created by the Italian philosopher and pointing to the inspiration taken by Agamben from the Judaic tradition.
Idea mesjańska stanowi ważny aspekt żydowskiej filozofii i polega na oczekiwaniu przybycia zbawiciela, który zarazem zapoczątkuje erę pokoju i powszechnej harmonii. Istnieją jednak różne rozumienia okoliczności, w jakich przybycie mesjasza może nastąpić. Spór na tym polu dotyczy m.in. problemu, czy ludzkość poprzez swoje uczynki może wpływać na przybycie mesjasza. Takie podejście prezentowały czerpiące z kabały ruchy mesjanistyczne np. sabataizm. Podążając za wątkami mesjańskimi włoski filozof Giorgio Agamben analizuje pojęcie czasu mesjańskiego, form obowiązywania prawa i roli jednostki w procesie przekształcenia świata, proponując zsekularyzowaną wizję epoki mesjańskiej. Artykuł skupia się na recepcji idei mesjanizmu w filozofii Giorgio Agambena, zarysowaniu kluczowych pojęć stworzonych przez włoskiego filozofa oraz wskazaniu inspiracji zaczerpniętych przez Agambena z tradycji judaistycznej.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 125-139
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura intelektualna Żydów sefardyjskich w średniowiecznej Hiszpanii
Intellectual Culture of the Sephardic Jews in Medieval Spain
Autorzy:
Zając, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807258.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kultura sefardyjska
średniowieczna Hiszpania
filozofia żydowska
poezja sefardyjska
Sephardic culture
medieval Spain
Jewish philosophy
Sephardic poetry
Opis:
W średniowiecznej Hiszpanii diaspora żydowska zwana sefardyjską stworzyła wspólnotę bogatą pod względem religijnym, gospodarczym, kulturalnym i intelektualnym. Dzieje i losy hiszpańskich Żydów były ściśle związane z dwoma kręgami religijno-kulturowymi. Najpierw z utworzonym przez islam kalifatem, a następnie, za czasów rekonkwisty, która stopniowo odzyskała al-Andalus, z Kościołem katolickim. Ten specyficzny kontekst historyczny i społeczno-kulturowy ukształtował sefardyjskie życie kulturalno-intelektualne. Artykuł prezentuje ich wkład w hiszpańską kulturę od VIII wieku aż do pamiętnego 1492 r., w którym zostali wygnani, zapoznając czytelnika z bogatym dorobkiem intelektualnym zarówno w dziedzinie humanistyki (poezja, filozofia), jak też medycyny, matematyki czy astronomii.
The Jewish Sephardic Diaspora in Medieval Spain created a rich community in regards to religious, economic, cultural and intellectual aspects. The history and the fate of the Spanish Jews were closely related to the two religio-cultural circles: the first was formed within the Islamic Caliphate, and the second alongside the Catholic Church during the Reconquista, which gradually regained al-Andalus. This specific historical and socio-cultural context shaped Sephardic cultural and intellectual life. The article presents their contribution to Spanish culture from the 9th to the 15th century and familiarizes with the rich intellectual achievements both in the humanities (poetry, philosophy) as well as in medicine, mathematics and astronomy.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 4; 35-65
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RUSSIAN, JEWISH OR HUMAN? JEWISH MYSTICAL THOUGHT IN THE POETRY OF BULAT SHALVOVICH OKUDZHAVA
ROSYJSKIE, ŻYDOWSKIE CZY LUDZKIE? ŻYDOWSKA MYŚL MISTYCZNA W POEZJI BUŁATA SZAŁWOWICZA OKUDŻAWY
Autorzy:
Kornacka-Sareło, Katarzyna Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911612.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bulat Shalvovich Okudzhava
Jewish mysticism
Jewish philosophy of dialogue
poetry
imagology
Bułat Okudżawa
poezja
imagologia
mistycyzm żydowski
żydowska filozofia dialogu
Opis:
While looking at the literary output of Bulat Shalvovich Okudzhava from the perspective of imagology, one can see that the image of “the Other” in the poems of the Russian bard was created, paradoxically, just by this “Other”, and it was not constructed by the images (imagines) intrinsically present in the consciousness of the ethnocentric “Self” or “The Same”. In other words, in the case of Okudzhava’s poetry, the image of “the Other” stands on the basis of some ideas of Jewish mystics and the ones of Jewish philosophers of dialogue (Martin Buber, Franz Rosenzweig and Emmanuel Lévinas). Therefore, the aim of this article was to present the motifs stemming from Jewish mysticism in the poems-songs by Okudzhava which, as it seems, influenced theological, anthropological and ethical views of the bard. The distinctive feature of Okudzhava’s philosophical approach is perceiving every person, regardless of their ethnic or cultural origin, as a being responsible for themselves in the process of constituting themselves in their humanity. The same person is also responsible for other people, for the world of nature, and even for an impersonal and non-anthropomorphic godhead who does not intervene in human affairs. Therefore, Okudzhava – similarly to Jewish mystics – regards the human being as a co-creator of reality, obliged to perform ethically positive acts and respect an old Kabbalistic postulate tikkun ha-olam - “to mend the world”.
Spoglądając na literacki dorobek Bułata Szałwowicza Okudżawy z perspektywy imagologii, można dostrzec, że wizerunek Innego w poezji rosyjskiego barda został ukształtowany – paradoksalnie – właśnie przez Innego, nie zaś przez obrazy (imagines) utrwalone w kulturowej świadomości etnicznie Tożsamego. Innymi słowy – w przypadku Okudżawy – stworzony przez poetę portret Innego powstał dzięki pewnym ideom żydowskich mistyków oraz doktrynie żydowskich filozofów dialogu (Martina Bubera, Franza Rosenzweiga, Emmanuela Lévinasa). Tak więc celem autorki artykułu było ukazanie w pieśniach Okudżawy motywów pochodzących z żydowskiej myśli mistycznej, która, jak się wydaje, wywarła znaczący wpływ na teologiczne, antropologiczne i etyczne poglądy rosyjskiego barda. Charakterystyczne dla nich jest postrzeganie każdego człowieka – niezależnie od jego etnicznego pochodzenia – jako bytu odpowiedzialnego za siebie samego w procesie konstytuowania się w swoim człowieczeństwie oraz definiowania własnej podmiotowości. Ten sam człowiek, na co wskazuje interpretacja utworów rosyjskiego poety, powinien być również odpowiedzialny za innych ludzi, świat natury, a nawet za nieosobowe i nieantropomorficzne bóstwo: obojętne wobec ziemskiego dominium. Okudżawa – podobnie jak żydowscy mistycy i żydowscy filozofowie dialogu – postrzega zatem człowieka jako współtwórcę rzeczywistości, zobligowanego do realizacji aktów pozytywnych w porządku etycznym, podejmowanych w celu „naprawy świata”, określanej przez kabalistów jako tikkun ha-olam.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie jako przekład. Wokół koncepcji hermeneutyki George’a Steinera
The understanding as a translation. Around George Steiner’s hermeneutics concept
Autorzy:
Włodarczyk, Rafał
Czerepaniak-Walczak, Maria
Radziewicz-Winnicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1035188.pdf
Data publikacji:
2020-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
przekład
rozumienie
hermeneutyka
filozofia edukacji
filozofia żydowska
George Steiner
zwrot translacyjny
translation
understanding
hermeneutics
philosophy of education
translational turn
Jewish philosophy
Opis:
The recently deceased George Steiner was one of the leading contemporary comparativists and philosophers of literature. One of the most important themes of his book from the 1970s, After Babel: Aspects of Language and Translation, is the claim about the identity of understanding and translation. The concept of the hermeneutic act as a translation, spokesmen for which are modern humanists and researchers, such as Steiner and also Hans-Georg Gadamer, Paul Ricoeur, Zygmunt Bauman or Jacques Derrida, in their various variants seems to have significant potential for general pedagogy and philosophy of education and generate interesting impulses for educational practice and education research. In the article, referring to the translational turn, the thought and tradition of Judaism and Steiner’s original approach to understanding, I analyse and discuss the premises of his basic claim and study the consequences and draw conclusions from Steiner’s concept for the theory and practice of education.
Źródło:
Pedagogika i edukacja wobec kryzysu zaufania, wspólnotowości i autonomii; 474-490
9788323543039
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mending a Frail Humankind: Remedial Hermeneutics and Messianic Anthropology in Joseph Soloveitchik
Naprawa kruchej ludzkości: hermeneutyka naprawcza i antropologia mesjańska u Josepha Soloveitchika
Autorzy:
Scordari, Chiara Carmen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339680.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
filozofia żydowska
Joseph Soloveitchik
antropologia filozoficzna
opór i odporność kulturowa
Jewish philosophy
philosophical anthropology
cultural resistance and resilience
Opis:
This essay focuses on Joseph Soloveitchik’s re-semantization and renewal of the Jewish concept of messianism. In his view, the idea of Messiah is personified and, at the same time, deferred, as an allegory for ceaseless and ever-changing transformations, both individual and communitarian. Biblical personae endowed with a messianic impulse, such as Abraham, Esther, Mordecai, Tamar, and Ruth, are seen by Soloveitchik as eschatological and metahistorical figures, co-redeemers and co-creators with God, and models with whom human beings may identify. In this framework, particular attention will be paid to Soloveitchik’s conception of midrashic hermeneutics, as an always open process of individual and collective self-knowledge and self-redemption; and to the dialectical opposition between “revealed world” and “hidden world” as the constitutive element of Soloveitchik’s vision of the humanity-to-come.
U Josepha Soloveitchika doświadczanie człowieczeństwa po Shoah, negatywne i ułomne, wzbudza antyobraz przyszłej ludzkości, którą należy naprawić i zaprowadzić wśród niej zgodę. Łącząc naturalistyczno-restauracyjny mesjanizm Majmonidesa z kohenowską ideą idealnej przyszłości, Soloveitchik przekształca oczekiwanie na osobowego Mesjasza w projekt antropologiczny, rozwijając ideę wewnątrzświatowego zbawienia, immanentnego zarówno dla człowieka, jak i historii. W tym ujęciu biblijne postacie Abrahama, Estery, Mordechaja, Tamar i Rut są ponownie przywoływane i doświadczane jako eschatologiczne oraz metahistoryczne modele ludzkiego oporu i twórczości – etapy w procesie ciągłego poznania i aktualizacji własnego ja, które zachodzą w różnych czasach i momentach historii tak indywidualnej, jak i narodowej. Stąd idea hermeneutyki, która staje się modalnością historycznego i egzystencjalnego objawienia i samorozumienia, ale także instrumentem odkupienia i planowania przyszłej ludzkości.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-15
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Символіка Зодіакального Кола в єврейському мистецтві Східної Галичини XVIII – першої третини ХХ ст.
The symbolism of the Zodiacal Circle in Jewish art of Eastern Halychyna of XVIII – the first third of the XX centuries
Autorzy:
Levkovych, Nataliya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116885.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
horoscope
Jewish astrology
Torah
Talmud
Sun
stars
Moon
Jewish philosophy
celestial bodies
astral symbols
гороскоп
еврейская астрология
Тора
Талмуд
Солнце
звезды
Луна
еврейская философия
небесные тела
астральные символы
horoskop
astrologia żydowska
Tora
Słońce
gwiazdy
Księżyc
filozofia żydowska
ciała niebieskie
symbole astralne
Opis:
In recent years, there has been an increasing interest in the study of art as an integrated system, in the search of variable elements that make it possible to analyse the nature and patterns of an overall process and individual phenomena. This inevitably leads to the research of a symbol, which allows to define the features of national cultures art, spiritual story and ideology. Art refers to a character as one of the means of artistic expression, imaginative thinking and language, which includes encoded history and myths that enables to feel it through generations. Characters, encoded in the monuments of Jewish arts and crafts reflect leading aesthetic ideology of people. The results of the research support the idea that using astral symbols in Judaism has a very deep tradition. The Torah texts quite often appeal to the heavenly bodies, their appearance is connected with the divine plan [Breishit 1: 14-17]. According to the will of Almighty, the Sun was created to control the seasons on the Earth and the Moon determines the holidays. Every new month began with a new phase - the new moon. These days were especially celebrated among the Jews during the biblical period. People brought special sacrifices to temples, trumpeted in a ritual horn [Ps. 80.4-5.] The stars are mentioned at the end of the creation process but the Torah does not explain why they were created; in the Talmud their role in people’s life is not sufficient as opposed to the Sun and the Moon. In the comments to the Torah Rashi calls constellation “servants of months,” and the Torah with their help describes the time; the zodiac signs are used to determine the months of the year. Thus the model of the universe is clearly formed in astrology and the heavenly bodies have become an integral part of Jewish culture, they performed a number of essential functions. Division for 12 tribes of Israel corresponds to the division for 12 months. The Bible describes the location of the clans of sons of Israel during the exodus from Egypt around the Pavilion of Revelation from the four sides of the world [Bemidbar 2: 2-32]. The importance of the heavenly bodies, planets and stars in the lives of the Jews is also indicated in the traditional Hebrew greetings like “Mazel Tov” - “mazel” is translated as constellation, a zodiac sign, a planet, and fate, and “tov” means good. In the greetings the meaning of success and a good star is a basis. The importance of Jewish zodiac signs is mentioned in a prayer that is recited by 9 Aves. The day when Jews gather in synagogues to mourn the destroyed Temple, all read “Keane” – a funeral prayer, which is based on the sequence of zodiac signs. Astronomical ideology of Jews was formed under the influence of Babylon, teachings of Zoroastrianism, Platonism and Roman science that had a significant impact throughout the Middle East. Ambivalence of rights to picture the heavenly bodies, planets and zodiac signs in theological debates of the leading European ravinist diaspora of different times did not lead to the rejection of their reproduction in Eastern Halychyna in the XVIII - the first third of the XX century. The solar disks, symbols of the zodiac signs traditionally decorate the most important sacred sites and objects: synagogues’ walls and Aron-ha-Kodesh, the Crowns of Torah, ritual dishes for the new-born ceremony. An image of the solar disk with rays, often covered with gold, is introduced in the composition of Aron-ha-Kodesh. Mostly decorating an overall design, the divine light is a symbol of the divine presence and in some cases supplemented with Tetragrammaton. Also in the synagogues of Eastern Halychyna the practice to replace the image of the Sun with the “divine light” becomes common, which is implemented by using the round window located above the Aron-ha-Kodesh. The samples of this solution is Aron-ha-Kodesh in the Synagogue in Zhovkva, Khorostkiv, Pidhaitsi, Gusiatyn, Sambir. It should be noted that such a tradition was typical for the Christian churches. We conclude that a zodiacal circle is one of the most important characters in Jewish philosophy, which embodies basic cosmological ideas, it is the divine gift of the people of Israel, whereby codifying the major historical landmarks and spiritual stages. The appearance of the heavenly bodies in Judaism is an act of God’s will, and the images are described in the second commandment of Dkadeloh and numerous comments of the leading ravinists and philosophers. The symbols and signs of the zodiac and iconography of their images in Jewish culture were shaped by astronomy of ancient Babylon. The ideology of the process of creation and the universe, meaning of months in the life of Jews and a wish of good luck were embodied in the signs of zodiac. Eventually the pictures of zodiac symbols lose their deep meaning and acquire the features of an iconic ornamental motif.
W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem sztuki jako systemu zintegrowanego, w poszukiwaniu elementów zmiennych, które umożliwiają analizę natury i schematów całości procesu oraz poszczególnych zjawisk. Prowadzi to nieuchronnie do poszukiwania symbolu, który pozwala określić cechy sztuki kultur narodowych, opowieści duchowej i ideologii. Sztuka odnosi się do postaci jako jednego ze środków artystycznego wyrazu, wyobrażeniowego myślenia i języka, w którym zawarta jest zakodowana historia i mity, pozwalające odczuwać ją przez pokolenia. Postacie zakodowane w zabytkach sztuki i rzemiosła żydowskiego odzwierciedlają wiodącą ideologię estetyczną ludzi. Wyniki badań potwierdzają pogląd, że używanie symboli astralnych w judaizmie ma bardzo głęboką tradycję. Teksty Tory dość często odwołują się do ciał niebieskich, ich wygląd związany jest z boskim planem [Breishit 1: 14-17]. Zgodnie z wolą Wszechmogącego Słońce zostało stworzone, aby kontrolować pory roku na Ziemi, a Księżyc wyznacza święta. Każdy nowy miesiąc zaczynał się od nowej fazy – nowiu. Te dni były szczególnie obchodzone wśród Żydów w okresie biblijnym. Ludzie składali specjalne ofiary do świątyń, trąbiąc w rytualny róg [Ps. 80.4-5.] Gwiazdy są wspomniane pod koniec procesu tworzenia, ale Tora nie wyjaśnia, dlaczego zostały stworzone; w Talmudzie ich rola w życiu ludzi jest niewystarczająca w przeciwieństwie do Słońca i Księżyca. W komentarzach do Tory Raszi nazywa konstelację „sługami miesięcy”, a Tora z ich pomocą opisuje czas; znaki zodiaku służą do określenia miesięcy w roku. W ten sposób model wszechświata jest wyraźnie ukształtowany w astrologii, a ciała niebieskie stały się integralną częścią kultury żydowskiej, pełniły szereg zasadniczych funkcji. Podział na 12 plemion Izraela odpowiada podziałowi na 12 miesięcy. Biblia opisuje położenie rodów synów Izraela podczas wyjścia z Egiptu wokół Pawilonu Objawienia z czterech stron świata [Bemidbar 2: 2-32]. Znaczenie ciał niebieskich, planet i gwiazd w życiu Żydów jest również wskazywane w tradycyjnych hebrajskich pozdrowieniach, takich jak „Mazel Tov” – „mazel” jest tłumaczone jako konstelacja, znak zodiaku, planeta i los oraz „ tov” oznacza dobry. W pozdrowieniach znaczenie sukcesu i dobrej gwiazdy to podstawa. O znaczeniu żydowskich znaków zodiaku wspomina modlitwa recytowana przez 9 Ave. W dniu, w którym Żydzi zbierają się w synagogach, by opłakiwać zniszczoną Świątynię, wszyscy czytali „Keane” – modlitwę pogrzebową, która opiera się na sekwencji znaków zodiaku. Astronomiczna ideologia Żydów ukształtowała się pod wpływem Babilonu, nauk zoroastryzmu, platonizmu i nauki rzymskiej, które miały znaczący wpływ na cały Bliski Wschód. Ambiwalencja praw do obrazowania ciał niebieskich, planet i znaków zodiaku w debatach teologicznych czołowych europejskich diaspor rowińskich różnych czasów nie doprowadziła do odrzucenia ich reprodukcji we wschodniej Halicynie w XVIII-I tercji XX wieku. Dyski słoneczne, symbole znaków zodiaku, tradycyjnie zdobią najważniejsze miejsca i przedmioty sakralne: ściany synagog i Aron-ha-kodesz, Korony Tory, naczynia rytualne na ceremonię noworodkową. W kompozycji Aron-ha-Kodesz wprowadzono obraz dysku słonecznego z promieniami, często pokrytymi złotem. Boskie światło, głównie zdobiące ogólny projekt, jest symbolem boskiej obecności, a w niektórych przypadkach uzupełnione tetragramem. Również w synagogach wschodniej Halicyny powszechna staje się praktyka zastępowania obrazu Słońca „boskim światłem”, co realizuje się za pomocą okrągłego okna znajdującego się nad aron-ha-kodesz. Przykładem tego rozwiązania jest Aron-ha-Kodesz w synagodze w Żółkwi, Chorostkowie, Podhajcach, Gusiatynie, Samborze. Należy zauważyć, że taka tradycja była typowa dla kościołów chrześcijańskich. Dochodzimy do wniosku, że koło zodiaku jest jednym z najważniejszych elementów w filozofii żydowskiej, która ucieleśnia podstawowe idee kosmologiczne, jest boskim darem ludu Izraela, który kodyfikuje główne punkty orientacyjne historyczne i etapy duchowe. Pojawienie się ciał niebieskich w judaizmie jest aktem woli Bożej, a wizerunki opisane są w drugim przykazaniu Dkadeloha oraz licznych komentarzach czołowych łazików i filozofów. Symbole i znaki zodiaku oraz ikonografię ich wizerunków w kulturze żydowskiej ukształtowała astronomia starożytnego Babilonu. Ideologia procesu tworzenia i wszechświata, sens miesięcy życia Żydów i życzenie powodzenia zostały ucieleśnione w znakach zodiaku. W końcu obrazy symboli zodiaku tracą głębokie znaczenie i nabierają cech ikonicznego motywu zdobniczego.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 195-211
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jewish thinkers of the 20th century. In search of identity – Franz Kafka
Autorzy:
Urban, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11376878.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Franz Kafka
Judaism
God
Atheism
Jewish thinkers
Philosophy
Opis:
Franz Kafka’s life and work have been the subject of many research papers. While the interpreters of his works knew that he was a Jew, they did not always fully realize the significance of this fact. Some would treat this issue as a marginal one, failing to see that it was the pivot of his existence and work. Kafka kept wandering about in search of his own identity. As a lost agnostic who “lapsed” from the hand of God, lived without Him in the darkness of atheism and tried to discern His light, Franz Kafka was not really dependent on any specific religious denomination. However, Judaism is so strongly related to the Mosaic revelation – like Christianity is related to Christ’s Revelation – that it cannot be here omitted or forgotten, as this would result in some misunderstandings. In a sense it is impossible to separate the fact of being Jewish from the religion. Kafka’s life, as well as his writing, resulted from his continual reference to the Absolute. There are two worlds far removed from each other: the world of spirit and the world of man. Kafka believed that there is a world of that which is spiritual, absolute, pure, true, unchanging and indestructible – the world devoid of sin, but full of perfection; therefore, there exists that which man tends to encapsulate in the concept of God.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 2; 203-223
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślad mistyki żydowskiej w transcendentalnej antropologii Karla Rahnera
Traces of Jewish Mystical Thought in Karl Rahner’s Transcendental Anthropology
Autorzy:
Sareło, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16038057.pdf
Data publikacji:
2018-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Karl Rahner
Martin Buber
philosophy of dialogue
Kabbalah
Hasidism
Jewish mystical thought
anthropology
Opis:
This principal aim of deliberations in this paper was to verify the hypothesis that Karl Rahner’s anthropology operates on premises which dovetail with fundamental ideas originating with medieval Jewish mystics. In order to argue the hypothesis, the author relies on comparative methodology to discuss essential anthropological concepts advanced by K. Rahner and M. Buber.  
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 17; 85-98
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc jako konstytutywny element teorii polityczności. Carl Schmitt a tzw. kwestia żydowska
Autorzy:
Slováček, Petr
Rubisz, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600476.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Carl Schmitt
political philosophy
political theology
the political
violence
jewish question
human nature
normativism
filozofi polityczna
teologia polityczna
przemoc
kwestia żydowska
natura ludzka
normatywizm
Opis:
Article deals with the relationship between Carl Schmitt’’s political theory and political theology, which inherently works with the violence assumption, and the so called jewish question. Author shows the way the enemy of the political is gradually constructed on the basis of textual and doctrinal analysis. The core of Schmitt’s enemy construction depends on the refusal of the philosophical tradition, which assume that all man are equal as far as they are participating in one common nature or are in actual or potential possesion of reason. This refusal is the basis on which the criticism of normativism, for Schmitt in the inter-war period represented especially by jewish thinkers such as Hans Kelsen, is built to be after 1933 used in open attack on Jews as such.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 34 (3)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria cywilizacji według Feliksa Konecznego
Theory of Civilization according to Feliks Koneczny
Autorzy:
Zieliński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469798.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Feliks Koneczny
cywilizacja bizantyjska
cywilizacja łacińska
cywilizacja żydowska
cywilizacja turańska
historiozofia
filozofia cywilizacji
Byzantine civilization
Latin civilization
Jewish civilization
Turanian civilization
historiosophy
philosophy of civilization
Opis:
Feliks Koneczny stworzył nową teorię naukową – naukę porównawczą o cywilizacjach. Zdaniem Konecznego w Europie ścierają się różne kultury i tradycje. Jednak istnieje wspólny pień cywilizacyjny, na którym rozwijają się poszczególne kultury narodowe, ale nie ma jednej cywilizacji europejskiej. Na terenie geograficznie pojętej Europy istnieją i nieustannie ze sobą rywalizują cztery cywilizacje: łacińska (zachodnia), bizantyńska, żydowska i turańska (moskiewsko-kozacka). Cywilizacja Zachodu to cywilizacja łacińska. Inne cywilizacje istniejące na terenie Europy mają pochodzenie orientalne i ich cechą jest błędne rozumienie człowieka, jego potencjalności. Dlatego cywilizacje te wytwarzają wiele przeszkód na drodze doskonalenia człowieka przez swój aprioryzm, gromadnościową wizję człowieka, emanacyjne podstawy, monizm prawny, sakralizm, rodowy charakter. Zadają gwałt człowiekowi i jego przyrodzonym prawom. Jednakże według Konecznego trwanie cywilizacji jest aktem woli tworzących je społeczeństw, a w sytuacji zagrożenia przed upadkiem zawsze można daną cywilizację obronić. Znajomość cywilizacji pomaga zrozumieć historię dzisiejszego świata.
Feliks Koneczny created a new scientific theory – a comparative science on civilizations. According to Koneczny, there is a clash between various cultures and traditions in Europe. However, there is a common civilization foundation on which individual national cultures develop, but there is no single European civilization. In geographically understood Europe there are four civilizations which constantly compete with each other: Latin (Western), Byzan¬tine, Jewish and Turanian (Muscovy-Cossack). The Western civilization is a Latin civilization. Other civilizations existing in Europe have an oriental origin with a false understanding of human being, and his potentiality. Therefore, these civilizations create many obstacles in the way of human perfection through apriorism, collegial vision of a human being, emanation foundations, legal monism, sacralism, ancestral nature. They are violent against human and his innate laws. However, according to Koneczny, the persistence of civilization is an act of will of the societies that create them, and in a situation of any collapse danger, one can always defend a given civilization. The knowledge of civilization helps to understand the history of today’s world.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 289-303
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bartłomiej Krupa, Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987 – 2003), Kraków 2013
Autorzy:
Majewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116924.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
the Holocaust
World War II
postmodern philosophy
socio-political context
pre-war Jewish society
holokaust
II wojna światowa
filozofia postmodernistyczna
kontekst społeczno-polityczny
przedwojenne społeczeństwo żydowskie
Opis:
Recenzja publikacji: Bartłomiej Krupa, Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987 – 2003), Kraków 2013
Review of book: Bartłomiej Krupa, Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987 – 2003), Kraków 2013
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2015, 5, 5; 223-227
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies