Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jesuits in Poland" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    "Przegląd Powszechny" on the school system after Polish independence
    Autorzy:
    Kochanowicz, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1196707.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-14
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Restoring Poland?s Independence
    Education in Poland
    Church and School
    Jesuits in Poland
    Opis:
    RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to provide insights into the views of “Przegląd Powszechny” on the principles of the Polish school system after Polish independence.THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In 1918, Poland had to re-create its own school system. The discussion on the model of schools was joined by the periodical “Przegląd Powszechny”, published in Krakow. The main questions in this article are: What did the authors of the magazine write about proposals for changes in education? How were they assessed? What particular issues did they pay attention to? In the analysis of the journal's content, the historical method of research into education was used.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The author analyzed the content of the journal issues from the autumn of 1918 to the spring of 1921, the moment at which the “March Constitution” was announced, which formulated the main lines of development of education. The article discusses chronological political events related to education and shows the reaction of the periodical to them.RESEARCH RESULTS: Research shows that the authors of the periodical reacted rapidly to schemes for reforming Polish education. Their statements were bold, uncompromising, and critical of some of the proposals made by educational authorities. "Przegląd" focused primarily on the postulate to create a confessional public school, as well as criticizing the state monopoly on matters of education.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The findings show that some educational solutions introduced in Poland 100 years ago were a manifestation of the state's greater trust in its citizens than is the case now: compulsory education could be carried out at home, there was no obligatory control of private schools by the state, prospective teachers could be trained in private institutions according to their own programs, and parents had a decisive voice on the issue of raising their children.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2019, 18, 46; 85-96
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wawrzyniec Bojer – szwedzki nauczyciel w polskich szkołach doby kontrreformacji
    Laurentius Boierus: A Swedish Teacher in Polish Schools during the Counter-Reformation
    Autorzy:
    Kochanowicz, Jerzy Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448761.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Kontrreformacja
    Rzeczypospolita Obojga Narodów
    historia szkół jezuickich w Polsce
    jezuici skandynawscy w Polsce
    seminarium papieskie
    seminarium tłumaczy w Dorpacie
    Counter-Reformation
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    history of Jesuit schools in Poland
    Scandinavian Jesuits in Poland
    Pontifical Seminary
    Translators’ Seminary in Dorpat
    Opis:
    Wielu historyków wyraża przekonanie, że jednym z istotnych powodów załamania się ofensywy Reformacji w Polsce w XVI wieku była działalność oświatowa zakonu jezuitów. Celem artykułu jest prezentacja sylwetki Wawrzyńca Bojera, Szweda, który pracował jako nauczyciel w polskich szkołach jezuickich, a ponadto stał się znany jako poeta łaciński. Bojer był absolwentem, a następnie nauczycielem seminariów papieskich przygotowujących młodzież do działalności kontrreformacyjnej, jak również profesorem seminarium tłumaczy (Seminarium Interpretum) w Dorpacie, unikatowej placówce jezuickiej kształcącej tłumaczy dla misjonarzy katolickich oraz autorów przekładów literatury religijnej na języki bałtyckie. Autor artykułu uzupełnił biografię Bojera o nieznane w polskim piśmiennictwie fakty, wykorzystując źródła archiwalne oraz opracowania obcojęzyczne (głównie autorstwa norweskiego historyka Oskara Garsteina). Ukazał też sylwetkę Bojera – ważnego dla kultury polskiej humanisty i pisarza – na tle działalności placówek edukacyjnych, z którymi ten jezuita był związany.
    Many historians believe that the educational work of the Jesuits was one of the essential factors behind the failure of the Reformation movement in 16th century Poland. The article aims to depict and discuss Laurentius Bojer, a Swede who taught in Polish Jesuit schools and also garnered a considerable reputation as a Latin poet. Bojer graduated from and subsequently taught at Pontifical Seminaries which trained young people to engage in counter-reformatory work. He was also a professor at the Translators’ Seminary (Seminarium Interpretum) in Dorpat, a unique school that educated interpreters and translators who assisted Catholic missionaries and translated religious literature into Baltic languages. The portrayal of Bojer will include facts as yet unexamined in the Polish literature which the author has gleaned from archives and international studies (chiefly by the Norwegian historian Oskar Garstein). Bojer, a humanist and a writer relevant to Polish culture, will be addressed against the backdrop of the educational work of the schools he was involved with.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 2; 19-36
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Periodyzacja obecności Towarzystwa Jezusowego na ziemiach polskich. Struktury organizacyjne oraz edukacyjno-oświatowe i pastoralne formy aktywności
    The Periodization of the Presence of The Society of Jesus on the Polish Territory. Organisational Structures as well as Educational and Pastoral Forms of Activity
    Autorzy:
    Bieś, Andrzej, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448655.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-28
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    jezuici w Polsce
    kolegia
    konwikty
    Komisja Edukacji Narodowej
    kasata jezuitów
    szkolnictwo jezuickie
    Jesuits in Poland
    colleges
    papal monastery boarding schools
    the Commission of National Education
    dissolution of the Jesuit Order
    Jesuit education
    Opis:
    Licząca już 450 lat obecność Towarzystwa Jezusowego w granicach państwa polskiego skłania do całościowego spojrzenia i przedstawienia dziejów oraz działalności tej wspólnoty zakonnej, zarówno historii jej instytucjonalnego trwania, jak i rozwijanej aktywności o charakterze duszpasterskim i edukacyjnym. W tak długim okresie funkcjonowania z całą pewnością należy wyodrębnić okresy pozwalające lepiej dostrzec i dokładniej omówić dokonujące się zmiany – rozwój lub regres instytucji i jej zaangażowań. Podstawą zaproponowanej periodyzacji dziejów jezuitów na ziemiach polskich są niezależne od samej wspólnoty zmiany warunków zewnętrznych, głównie politycznych, zmuszające zakonników do adaptacji a zarazem zachowania własnej tożsamości (charyzmatu). Pierwszy okres obejmuje rozwój w granicach Rzeczpospolitej Obojga Narodów (1564–1773), następnie pierwszy rozbiór (1772) i papieską kasatę zakonu (1773), okres ograniczenia działalności do tzw. Ziem Zabranych zaboru rosyjskiego (1773–1820), po czym okres galicyjski (1820–1918) związany z zaborem austriackim i częściowo pruskim, później okres piąty po odzyskaniu niepodległości (1918–1939), II wojnę światową (1939–1945) i jako ostatni etap funkcjonowanie po zakończeniu wojny. W prezentowanej obecnie części I artykułu szczegółowo omówione zostały dwa pierwsze okresy. Ponad dwustuletni okres staropolski charakteryzuje się dynamicznym rozwojem strukturalno-terytorialnym od podległej prowincji austriackiej wiceprowincji do czterech samodzielnych prowincji skupionych w asystencji polskiej. Bezpośrednio z rozwojem strukturalnym łączy się rozbudowa systemu jezuickich szkół humanistycznych oraz związanych z nim innych dzieł edukacyjno-oświatowych, jak np. seminaria duchowne, alumnaty papieskie, konwikty, kolegia szlacheckie czy bursy muzyczne. Ważnym wsparciem dla jezuickiej pracy dydaktyczno-wychowawczej w tym okresie były sodalicje mariańskie, teatr szkolny oraz możliwość publikowania w 11 własnych drukarniach. Prace pastoralne koncentrowały się przy własnych kościołach i kaplicach. Odprawiano w nich Msze święte, nabożeństwa, głoszono kazania i nauki katechizmowe oraz słuchano spowiedzi. Jezuici ożywili zanikające bractwa kościelne, starając się nadać im formy bardziej praktyczne. Przykładem może być Bractwo Miłosierdzia założone przez Piotra Skargę w Krakowie a następnie rozpowszechnione w innych miastach. Ponadto jezuici pełnili obowiązki kapelanów na dworach monarchów i biskupów, magnackich i szlacheckich, w szpitalach i więzieniach, podczas wypraw wojennych; prowadzili także wędrowne misje ludowe. Poza duszpasterstwem bezpośrednim związanym z administrowaniem sakramentów wielu jezuitów było zaangażowanych w oddziaływanie pastoralne zapośredniczone przez słowo drukowane. Pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej (1772) i papieska kasa zakonu (1773) spowodowały dezorganizację rozległych struktur i poważne przeobrażenia w działalności. Pozostała osobowa i materialna baza po wprowadzeniu w życie papieskiej kasaty w granicach Rzeczpospolitej stała się podstawą dla działalności Komisji Edukacji Narodowej. Na terenach pierwszego zboru austriackiego majątek pojezuicki został przejęty przez rząd w Wiedniu a byli zakonnicy-nauczyciele do 1780 roku kontynuowali swoje prace w dawnych szkołach przekształconych w gimnazja państwowe. W zaborze pruskim król Fryderyk II zwlekał z ogłoszeniem kasacyjnego breve do 1780 roku, nakazując jezuitom utrzymanie prowadzonych dotąd instytucji szkolnych, a następnie wraz ze zniesieniem zakonu utworzył z byłych jezuitów stowarzyszenie Institutum Litterarium Regium. Natomiast 18 domów zakonnych z 201 jezuitami znajdującymi się na ziemiach włączonych do Rosji nie doczekało się nigdy formalno-prawnego zniesienia zakonu, gdyż caryca Katarzyna II nie pozwoliła na promulgowanie papieskiego dokumentu. Utrzymując status quo i kontynuując dotychczasowe formy apostolatu, jezuici w Rosji stali się zaczątkiem odrodzenia zakonu.
    The 450-year of presence of the Society of Jesus within the Polish borders induces us to take a holistic and comprehensive view and to present the history and activities of this religious community, the history of its institutional existence as well as developing pastoral and educational activities. Undoubtedly, over such a long period of service, it is necessary to distinguish periods allowing to notice and closely discuss changes taking place – the development or decline of the institution and its commitments. The basis of the proposed periodization of the Jesuits’ history on the Polish territory are the changes of the external conditions, mainly political, which made Jesuit monks adapt and retain their own identity (charism). These changes were independent of the community itself. The first period covers the development within the borders of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1564–1773), then the first partition (1772) and the papal dissolution of the Order (1773), the period of activities restricted to the so-called Taken Lands (Polish: Ziemie Zabrane) in the area of the Russian Partition (1773–1820). Then there is the Galician period (1820–1918) related to the Austrian Partition and, partly, to the Prussian Partition, then the fifth period after Poland regained independence (1918–1939), the Second World War (1939–1945) and as the last stage the service after the end of the war. In the presented first part of the article, the first two periods have been discussed in detail. The over 200-hundred Old Polish period is characterised by a dynamic structural and territorial development from the vice-province subordinate to the Austrian province to four self-governing provinces in the Polish assistance. The structural development is directly connected with the expansion of the system of the Jesuit schools of humanities as well as other associated educational activities like for example spiritual seminars, papal seminaries, papal monastery boarding schools, noblemen colleges and music dormitories. The Sodalities of Our Mary, school theatre and the possibility to publish in 11 own printing houses, all offered an important support for the Jesuit didactic and educational work in this period. Pastoral activities focused on their own churches and chapels where masses and services were celebrated, sermons were given, catechism was taught and confessions were heard. Jesuits revived declining religious communities by trying to make them adapt more practical forms. The Confraternity of Charity, founded by Piotr Skarga in Krakow, which then spread to other cities, may serve an example here. Furthermore, Jesuits held the positions of chaplains on royal courts and of bishops of noblemen and magnates, in hospitals and prisons, during military expeditions. They also conducted itinerant parish missions. Apart from the direct ministry associated with administering the sacraments, many Jesuits were involved in indirect pastoral influence by means of the printed word. The first partition of the Commonwealth (1772) and the papal dissolution of the Order (1773) caused the disorganisation of the extensive structures and serious transformations in the activities. Within the borders of the Commonwealth, the personal and material base remained after the papal dissolution was brought into force and became the basis for the activities of the Commission of National Education. On the territory of the first Austrian Partition, the former Jesuit assets was confiscated by the government in Vienna and former monks-teachers since 1780 continued their work in the former schools transformed into state middle schools. Under the Prussian Partition, King Frederick II delayed the enforcement of the papal brief until 1780 and ordered Jesuits to maintain the educational institutions they ran and then after the dissolution of the Order, he transformed former Jesuits into an association Institutum Litterarium Regium. 18 religious houses with 201 Jesuits on the territory annexed to Russia were never formally and legally dissolved as Empress Catherine II did not allow to promulgate the papal decree. By maintaining status quo and continuing their previous forms of apostolate, Jesuits in Russia began the revival of the order.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 57-87
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walory moralne a obrona i legitymizacja katolickiej Europy. Oprawa uroczystości beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych Stanisława Kostki w Rzeczypospolitej Obojga Narodów
    Moral values and the defense and legitimization of Catholic Europe. The setting of Stanisław Kostka’s beatification and canonization ceremonies in the Polish-Lithuanian Commonwealth
    Autorzy:
    Dzik, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082096.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Beatification ceremonies
    canonization ceremonies
    Early Modern religious celebrations
    The Society of Jesus
    Jesuits
    Jesuit Order in Poland
    Early Modern occasional decorations
    Early Modern Polish culture
    Opis:
    The putting on of spectacular ceremonies finalizing the acts of beatification and canonization of Stanisław Kostka, taking place in the principal Jesuit centers of the Polish-Lithuanian Commonwealth, was an important artistic activity of modern times. The content programs of the decorations which accompanied the celebrations between 1606 and 1726, known to us from written sources, reflect the propaganda of the Kostka ceremonies. The oldest occasional decorations and outdoor shows taking place in the city of Jarosław had been organized on the initiative of his relative Anna née Kostka Ostrogska. They were organized in connection with the proclamation of Stanisław Kostka as Blessed by Pope Paul V in 1606. The theme of the decorations accentuated the importance of the moral values of this ascetic follower of the Counter-Reformation Church, while the widely used language of allegory defined his individual spiritual values and illustrated scenes from his life and miracles. However, Stanisław Kostka soon became seen as an advocate of the Polish Lithuanian-Commonwealth in its military struggles in the East, especially in the conflict with the Ottoman Porte. After the victory of Chocim (Khotyn) in 1621 he was revered as the patron saint of the Polish knighthood, and after the victory at the Battle of Chocim in 1673 he was rapidly proclaimed (in 1674) one of the main patrons of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania. It was this aspect of Kostka’s promotion that was used in the decorative themes of his thanksgiving ceremonies after the closing of the beatification process and the decree of canonization by Pope Clement XI in 1714. The decorations of the Jesuit Church in Lublin, described in detail in the records of the Society of Jesus (1715), explained and glorified the new role of the young saint. His role as a guarantor of peace and stability of the Commonwealth, revealed in God’s eternal plans, was presented through astral configurations and complicated semantic systems. Kostka’s canonization, which had raised the importance of the Polish-Li- thuanian Commonwealth, as being linked to the papacy and the Catholic faith, was seen as the culmination of a great historical message and the revelation of the secret given to Poland, also recognizable through astral configuration. The military and diplomatic triumph over the Ottoman Porte was considered a breakthrough moment, opening a period of happiness achieved thanks to Kostka’s intervention and the support of Heaven. The result of a united front in the battle with a common enemy was to achieve a state of happiness that strengthened the ecclesiastical and monarchical order, an idea taken up by the decorations seen in Jarosław and Vilnius, amongst others. The ad hoc political content was moved to the sphere of the monastic political philosophy and historical theol- ogy. An allusion to the happy future that mathematicians had supposedly predicted was also included in the decorations. After the partition of Poland and the dissolution of the Jesuit order, the revival of the fading cult of Stanislaw Kostka took place in the Second Polish Republic, particularly during the jubilee celebrations of the 200th anniversary of his canonization in 1927. This was seen in the ceremony of bringing his relics from Rome to the new church in Rostków, which was attended by the President of the Republic of Poland Ignacy Mościcki. However, there was a significant change in semantics as Stanisław Kostka was now described as the patron saint of children and youth, frequent Holy Communion and felicitous vocational choices.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 87-90
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Solidarność poznaniaków. Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych i jego kontynuacja w postaci akcji "rodzin zastępczych" (1956-1959)
    Solidarity amongst residents of Poznań the Student Help Committee for Political Prisoners and its continuation in the form of "foster families" (1956-1959)
    Autorzy:
    Noszczak, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478280.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Stalinizm represje komunistyczne więziennictwo PRL więźniowie polityczni PRL liberalizacja życia społeczno-politycznego (tzw. odwilż) Październik’56 opozycja i opór społeczny w PRL jezuici w PRL o. Czesław Białek SJ Poznań – historia po 1945 r. działalność charytatywna w PRL Związek Studentów Katolików Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych epoka Gomułki Komitet Obrony Robotników/Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”
    Stalinism communist repression prison system of the PRL PRL's political prisoners liberalisation of coscio-political life (so called thaw) October '56 opposition and social resistance in the PRL youth defiance in the PRL independtent student movement in the PRL Jesuits in the PRL Fr. Czesław Białek SJ Poznan - history after 1945 charity activities in the PRL Jesuits Biography Poland in the XXth century Catholic Students Association Student Help Committee for Political Prisoners "Patronat" association Gomułka's era Worker's Defence Committee Comittee for social Selfdefence "KOR"
    Opis:
    Na fali przemian społeczno-politycznych związanych z wydarzeniami polskiego Października jesienią 1956 r. z inicjatywy jezuity o. Czesława Białka powstał w Poznaniu Komitet Studenckiej Pomocy dla Więźniów Politycznych. Jego celem było niesienie bezinteresownego wsparcia materialnego, prawnego i duchowego osobom represjonowanym w PRL za przekonania polityczne. (Istnieją przesłanki, że Komitet był pierwszą w Polsce po wojnie i nie wykluczone, że w ogóle pionierską w ramach całej komunistycznej wspólnoty, oddolną inicjatywą społeczną o takim charakterze). Peerelowski aparat władzy, który przez pewien czas po Październiku ‘56 był osłabiony „odwilżowymi” perturbacjami, początkowo nie chciał wywoływać nowych konfliktów na linii władza-naród. Z tego powodu poznański Komitet otrzymał ze strony państwa formalną akceptację dla swojej działalności. Mimo to jego działacze napotykali na utrudnienia i szykany, które były animowane głównie przez Służbę Bezpieczeństwa. Komitet działał efektywnie do końca 1957 r., po czym związane z nim osoby rozwinęły pod patronatem o. Białka dalszą, tym razem niesformalizowaną akcję charytatywną. Z czasem tajna policja polityczna objęła poznańskich społeczników inwigilacją. Komunistyczne państwo dostrzegło w ich oddolnej inicjatywie społecznej formę kontestacji zagrażającej porządkowi ustrojowemu PRL. Przywołane działania aparatu policyjnego nieprzypadkowo zbiegły się w czasie z odchodzeniem ekipy I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki od wyłącznie deklaratywnej – jak się okazało – demokratyzacji i w 1959 r. doprowadziły do aresztowań; w ich wyniku zorganizowana w środowisku poznańskim pomoc ofiarom systemu komunistycznego ostatecznie ustała. W podobnej postaci odrodziła się w PRL dopiero dwadzieścia lat później, wraz z powstaniem Komitetu Obrony Robotników
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 80-121
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies