Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jesuit pedagogy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:
Casalini, Cristiano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of „Depth” in Ignatian Pedagogy in Face of some Tendencies of Digital Education
Autorzy:
Nemec, Rastislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494367.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja cyfrowa
edukacja
czytelnictwo
pedagogika ignacjańska
pedagogia Ignacjańska
digital era
education
non-linear reading
Jesuit pedagogy
Ignatian education
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present some contradictory tendencies and  draw attention to two phenomena that  prove their contradiction. The first one is the missing dimension of depth of knowledge which suggests that the ubiquitous source of information and student awareness is not automatically a qualitative asset. On the other hand, the gradual digitalization of education increasingly indicates the fragmentation of such a teaching process. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article intends to emphasize the importance of two pillars of Jesuit pedagogy, which historically date back to the Spiritual Exercises of St. Ignatius and which were revived by the interpretations of two former superiors of the Society of Jesus, P. Arrupe and A. Nicholas. However, the present times seems to bring different  goals in the perspective of digital media and professional profiling of the student. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the first part, the author presents the conclusions resulting from  research and measurements conducted in Slovakia in recent years, which aimed at examining  students' skills in reading comprehension and indicates the  growing support for the digitalisation of education in Slovakia, which the author (and not only he) perceives as highly contradictory. On the other hand, the article makes an attempt to counter  the notions: the “reference to depth” and the integrity of the human being, more and more often mentioned in the literature.  RESEARCH RESULTS: The present study is to demonstrate that Jesuit pedagogical appeal to the need for “integral” development of the person and “depth” is extremely actual in this field. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The aim of the study is to show the need to re-develop these threads of depth and integral development of the human being, along with other pillars of Jesuit education, and  rethink its message.  
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie niektórych sprzecznych postaw oraz zwrócenie uwagi na dwa zjawiska, które świadczą o ich sprzeczności. Jednym z nich jest brakujący wymiar głębokości wiedzy, który sugeruje, że wszechobecne źródło informacji i świadomości studentów nie gwarantuje jakości zdobywanej wiedzy. Z drugiej strony, stopniowa cyfryzacja edukacji coraz bardziej wskazuje na fragmentaryzację takiego procesu nauczania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł zamierza podkreślić znaczenie dwóch filarów pedagogiki jezuickiej, historycznie sięgających Ćwiczeń duchowych św. Ignacego, które zostały ożywione przez interpretacje dwóch byłych przełożonych Towarzystwa Jezusowego, P. Aruppe i A. Nicholasa. Obecne czasy – jak się wydaje – w perspektywie pojawienia się mediów cyfrowych i profilowania zawodowego ucznia mają jednak inne cele. PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. W pierwszej części   autor przedstawia wnioski z niektórych badań i pomiarów prowadzonych na Słowacji w ostatnich latach, które miały na celu zbadanie umiejętności czytania ze zrozumieniem przez uczniów oraz wskazuje na rosnące poparcie dla cyfryzacji edukacji na Słowacji, które autor (i nie tylko on) postrzega jako wysoce sprzeczne. Z drugiej strony artykuł stara się przeciwstawić coraz częściej przywoływanemu w literaturze „odwołaniu do głębi” i integralności osoby ludzkiej. Poprzez to wezwanie do „cyfrowego minimalizmu” zachęca do głębszej koncentracji.  WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Niniejsze opracowanie ma na celu wykazanie, że pedagogika ignacjańska odwołująca się do potrzeby „integralnego” rozwoju osoby i „głębi” jest niezwykle aktualna w swoich odwołaniach w tym zakresie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Opracowanie ma na celu ukazanie potrzeby rozwijania na nowo wątków głębi i integralnego rozwoju osoby ludzkiej wraz z innymi filarami jezuickiego wychowania oraz przemyślenia na nowo ich przesłania.    
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 69-76
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrálna antropológia ako cieľ jezuitskej pedagogiky a formácie
Integral Anthropology as a Goal of Jesuit Pedagogy and Formation
Integralna antropologia jako cel pedagogiki i formacji jezuickiej
Autorzy:
Jeník, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596440.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
ignacjańska i jezuicka pedagogika
Ignacy z Loyoli
krytyczne wykształcenie
cura personalis – publiczna troska
publiczna służba
Ignatian and Jesuit pedagogy
Ignatius of Loyola
critical education
cura personalis
public service
Opis:
One of the characteristic features of the charisma of the Society of Jesus is the intellectual apostolate. Jesuit pedagogy is characterized by specific features based on previous pedagogical approaches (medieval universities, studia humanitatis), but also in a broader philosophical and theological context. The key starting point of the Ignatian and Jesuit pedagogy are the Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola. The education stemming from this background does not represent a value in itself, but rather a very effective instrument that helps to shape an integral personality, strengthens social ties and interpersonal relationships and leads to selfless service. The result of such education is not only the mere well roundedness, but above all the ability to take on commitment and move out of one’s comfort zone towards public service.
Apostolat intelektualny jest jednym z podstawowych charyzmatów duszpasterskiej pracy jezuitów. Stąd jezuicka pedagogika wyróżnia się szczególnymi cechami, których korzenie sięgają średniowiecznych uniwersytetów, jak też wartości humanistycznych i kontekstu filozoficzno-teologicznego tamtych czasów. Podstawowym źródłem ignacjańskiej pedagogiki są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli. Wychowanie i wykształcenie w duchu jezuickiej pedagogiki nie jest wartością samą dla siebie, ale instrumentem w rozwoju integralnej osobowości, kształtującym społeczne relacje w służbie dla drugich. Celem takiej formacji nie jest tylko wszechstronne wykształcenie, ale nade wszystko zdolność człowieka, aby swym bogactwem osobowej świadomości służył dobru ludzkiej społeczności.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 269-288
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences
Opis:
CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Culture of Peace in Adult Education: Its Epistemological Bases from the Jesuit Philosophy
Kultura pokoju w edukacji dorosłych: jej epistemologiczne podstawy z filozofii jezuitów
Autorzy:
López Limón, Álvaro Luis
Zhizhko, Elena Anatolievna
García, Laura Gemma Flores
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373246.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
foundations of education for peace
Jesuit pedagogy
the idea of reconciliation of modernity with tradition
the thought of Francisco Javier Clavijero
filozoficzne podstawy edukacji dla pokoju
pedagogika jezuitów
dziedzictwo naukowe Francisa Javiera Clavijero
pomysł eklektyczne podejście do badań naukowych
Opis:
This work constitutes a historical-pedagogical reflection focusing on the philosophical foundations of Jesuit pedagogy or education for peace through the thought of Francisco Javier Clavijero, in particular, his works Ancient History of Mexico and Particular Physics. The authors studying Clavijero found that his thought included the following foundations of education for peace: eclectic attitude expressed in a search for the reconciliation of modernity with tradition; the use of verisimilitude as a criterion of knowledge in the process of adjustment to the truth within the philosophy of nature and history; and a belief in the knowledge of the different philosophical systems, in which the truth is found. According to Clavijero, education, at first, represents means or a pretext to refute the insults of European philosophers concerning the supposed inferiority of Mexicans, based on the reason. Education could be understood as the principle on which a political-social system is based, in this case of the society of ancient Mexicans. Education is the resource that enables the transmission of laws and customs, in short, a worldview of the world, which can be understood in terms more typical of culture.
Prezentowana praca jest wynikiem badań historycznych i pedagogicznych, których celem było określenie filozoficznych podstaw edukacji dla pokoju poprzez udokumentowaną i bibliograficzną analizę naukowego dziedzictwa wybitnego przedstawiciela zakonu katolickiego jezuitów Francisa Javiera Klavihero, w szczególności jego dzieł „Starożytna historia Meksyku” i „Fizyka specjalna”. Autorzy odkryli, że podstawową edukacją na rzecz pokoju są następujące pomysły Claviero: eklektyczne podejście do badań naukowych poprzez integrację innej wizji rzeczywistości, a mianowicie współczesności i tradycji; wykorzystywać w procesie poznania prawdy kryteriów różnych systemów filozoficznych; kierunek procesu wiedzy w kanale filozofii przyrody i historii. Według Claviero obraz rdzennych Meksykanów, przedstawicieli starożytnych wysoko rozwiniętych cywilizacji Ameryki, został niesprawiedliwie upokorzony przez niektórych europejskich filozofów oświecenia. W swoich pismach Claviero rozumie świat jako ważny element systemu społecznego każdego kraju i analizuje strukturę edukacyjną starożytnych Meksykanów, bada zasady, na których się opiera. W przypadku Claviero edukacja jest mechanizmem umożliwiającym przekazywanie praw i zwyczajów, światopoglądu, tradycji i kultury w ogóle.
Źródło:
Labor et Educatio; 2020, 8; 95-108
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth
Autorzy:
Charchuła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities.  RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki i rozwój Akademii Ignatianum w Krakowie
The beginnings and development of the Jesuit University Ignatianum in Krakow
Autorzy:
Kubik, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448822.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Akademia Ignatianum
szkoła wyższa
pedagogika
filozofia
jezuici
Jesuit University Ignatianum
higher education
institution
pedagogy
philosophy
Jesuits
Opis:
Autor pokazuje zwięźle przebieg wysiłków i osiągnięć 25 lat pracy jezuitów w zakresie kształcenia i formacji młodego pokolenia Polaków. Prezentowany okres jest niewątpliwie czasem starań i osiągnięć, które m.in. przejawiły się w zmianie nazwy uczelni z Wydziału Filozoficznego na Wyższą Szkołę Filozoficzno-Pedagogiczną a następnie na Akademię Ignatianum w Krakowie. Zmiany nazewnictwa są wyrazem trudnych, ale dobrych w skutkach osiągnięć naukowo-dydaktycznych. Ponadto przybliża imiona i nazwiska władz uczelni w ich chronologicznym następstwie. Nie zapomina także o osobach, które nie pełniły funkcji kierowniczych, ale ich działalność i oddanie na stałe wpisały się w historię prezentowanej szkoły wyższej. Autor obrazuje zmiany jakie nastąpiły w zakresie oferty dydaktycznej wszechnicy, a także przedmiotów, które kiedyś były obowiązujące dla studentów szkoły. Patrząc na rozwój uczelni z perspektywy czasu, który upłynął od jej powstania, autor jest pełen szacunku dla władz ją tworzących a także przepełniony optymizmem co do jej przyszłości. Skromne początki sięgające roku akademickiego 1989/1990 przyniosły nieprzewidywane pozytywne skutki. Dostrzegając zainteresowanie młodzieży ofertą dydaktyczną Akademii Ignatianum w Krakowie, a także mając na uwadze rzetelną pracę kadry dydaktycznej, można się spodziewać, że wszystko to przyniesie dalsze dobre efekty naukowe i dydaktyczne.
The author concisely presents the efforts and achievements of the 25-year work of Jesuits with regard to education and shaping of the young Polish generation. Undoubtedly, the presented period is the time of concerted effort and achievements. These changes, among other things, were reflected in the change of the name from the Faculty of Philosophy to the Jesuit University of Philosophy and Education Ignatianum (Polish: Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna Ignatianum) and then to the Jesuit University Ignatianum in Krakow (Polish: Akademia Ignatianum w Krakowie). The changes in the name result from demanding but beneficial scientific and didactic achievements. Moreover, the article provides the reader with the first names and surnames of the university authorities in the chronological order. It does not fail to mention people who did not hold executive positions but whose devotion and activities have become an integral part of the history of the presented university. The article shows an increase in the number of students and their interest for the educational institution established 25 years ago. Furthermore, the article presents changes which have taken place with regard to the number of courses of study, the educational offer of the university, as well as subjects which used to be obligatory. With hindsight, viewing the development of the university since its beginnings, the author feels deeply respectful of the authorities who created it as well as optimistic about its future. The humble beginnings dating back to the academic year 1989/1990 have brought unexpectedly positive results. Observing the interest for the Jesuit University Ignatianum in Krakow of young people, as well as the diligent work of its teaching staff, one may expect further scientific, didactic and educational achievements in the education of the young generation.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludwik Piechnik SJ (1920–2006). Pierwszy kierownik Katedry Historii Oświaty (1997–1998) Akademii Ignatianum w Krakowie
Ludwik Piechnik S.J. (1920–2006): The First Head of the Chair of the History of Education (1997–1998) of the Jesuit University Ignatianum in Krakow
Autorzy:
Królikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763328.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ludwik Piechnik
Jesuits
history of education
pedagogy
Jesuit University Ignatianum in Krakow
jezuici
historia oświaty i wychowania
pedagogika
Akademia Ignatianum w Krakowie
Opis:
W 2022 roku przypada 25 rocznica powstania Katedry Historii Wychowania funkcjonującej w ramach obecnego Wydziału Pedagogicznego Akademii Ignatianum w Krakowie. Celem artykułu jest zaprezentowanie sylwetki pierwszego kierownika katedry, ks. prof. Ludwika Piechnika SJ. Badania przeprowadzono metodą analizy dokumentów – zarówno źródłowych, jak i opracowań. Artykuł wpisuje się w nurt badań biograficznych. Śledząc edukacyjne losy ks. Ludwika Piechnika, można zauważyć, że jego życie utkane było z wydarzeń, decyzji, które budowały krok po kroku wychowawcę młodzieży, naukowca, wykładowcę akademickiego, wreszcie kierownika katedry. Był historykiem i pedagogiem, dlatego badanie przeszłości edukacyjnej pozostawało w polu jego głównych zainteresowań. Zajmowała go również edukacyjna teraźniejszość, w którą zaangażował się jako wychowawca i organizator opieki zastępczej. Z analizy biografii Profesora Ludwika Piechnika wyłania się sylwetka osoby, która – przejawiając niezwykłą wrażliwość wobec dzieci i młodzieży – nie ograniczała się do analiz teoretycznych, ale wyrażała przekonanie, że trzeba być blisko tych, o których się pisze. Można zatem powiedzieć o nim, że potrafił umiejętnie łączyć teorię z edukacyjną praktyką.
2022 will mark the 25th anniversary of the functioning of the Chair of the History of Education as part of the present Faculty of Pedagogy of the Jesuit University Ignatianum in Krakow. The aim of the article is to present the profile of its first chairman, Father Professor Ludwik Piechnik S.J. The research was carried out using the method of the analysis of documents – both source documents and studies. The article is written within the framework of the biographical research trend. Following the educational career of Fr. Ludwik Piechnik, one can see that his life was interwoven with events and decisions which all contributed to the formation of an educator of youth, a scientist, a university lecturer, and finally the chair of the department. He was a historian and an educator, so the study of the educational past remained in his field of interest. He was also concerned with the educational present, and was involved as an educator and organizer of foster care. An analysis of Professor Ludwik Piechnik’s biography reveals the profile of a person who, showing unusual sensitivity towards children and young people, did not limit himself to theoretical analyses, but expressed the conviction that one should be close to those about whom one writes. Therefore, it can be said that he was able to skillfully combine theory with educational practice.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 2; 63-76
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies