Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jesuit" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 114
Tytuł:
„Próżny teatr życia”. Do Jana Libiniusza. Usprawiedliwienie swej samotności (Oda IV. 12) Macieja Kazimierza Sarbiewskiego
Autorzy:
Al-Araj, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376010.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
ode
the theatrum mundi concept
Jesuit Christianity
Maciej Kazimierz Sarbiewski
oda
topos theatrum mundi
chrystianizm jezuicki
Matthias Kasimir Sarbiewski
Ode
Topos von Theatrum mundi
Jesuitischer Christianismus
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zapatrywań Macieja Kazimierza Sarbiewskiego na wybrane kwestie z zakresu poetyki oraz interpretacja – wzbogacona o inne konteksty (Horacy, Jan Kochanowski) – jego Ody IV. 12 Do Jana Libiniusza. Usprawiedliwienie swej samotności. Rozważania poparte zostały odwołaniami do liryków i traktatów teoretycznych jezuity, cenną podbudowę stanowią ponadto rozprawy dotyczące twórczości sarmackiego Horacjusza autorstwa m.in. Andrzeja Borowskiego, Piotra Urbańskiego czy Elwiry Buszewicz.Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części, z których pierwsza poświęcona jest poetyce sformułowanej Sarbiewskiego. Autorka przybliża w niej idee myśliciela dotyczące roli poety, hierarchii sztuk oraz funkcji zabiegu alegoryzacji i jego związku z koncepcją fabulosa theologia. W kolejnej części zwraca się uwagę na obecność motywów ignacjańskich w lirykach jezuity powstałych po 1625 roku. Nawiązania do doktryny zakonu św. Ignacego Loyoli w silnym stopniu naznaczają także tkankę Ody IV. 12, równie istotnymi kontekstami są ponadto topos theatrum mundi oraz dorobek literacki Horacego (zwłaszcza Carm. III. 1). Rozważania zostają zwieńczone tezą o spójności wyłożonych w rozprawach teoretycznych idei z wydźwiękiem „późnych” utworów Sarbiewskiego.
Der Artikel verfolgt das Ziel, die Anschauungen von Matthias Kasimir Sarbiewski über gewählte Fragen der Poetik darzustellen sowie seine Ode IV. 12 An Johann Libinius. Die Entschuldigung der eigenen Einsamkeit in einem vertieften Kontext (Horaz, Jan Kochanowski) zu interpretieren. Die Überlegungen wurden durch Bezüge auf lyrische Dichtung und theoretische Traktate des Jesuiten unterstützt. Eine wertvolle Untermauerung bilden darüber hinaus die Abhandlungen u. a. von Andrzej Borowski, Piotr Urbański oder Elwira Buszewicz über das Schaffen des sarmatischen Horaz. Der Artikel setzt sich aus zwei grundlegenden Teilen, von denen der erste der von Sarbiewski formulierten Poetik gewidmet ist. Die Verfasserin stellt darin die Ideen des Denkers über die Rolle des Dichters, die Hierarchie der Künste, die Funktion des Allegorisierungsverfahrens und seine Beziehung zum Konzept von Theologia fabulosa vor. Im nächsten Teil wird auf die Anwesenheit der ignatianischen Motive in der Dichtung des Jesuiten nach 1625 fokussiert. Verweise auf die Doktrin des Ordens des Heiligen Ignatius Loyola prägen auch im starken Maße das Gefüge der Ode IV. 12, darüber hinaus erweisen sich als genauso wichtige Kontexte das Topos von Theatrum mundi und das literarische Werk von Horaz (besonders Carm. III. 1). Die Überlegungen münden in der These über die Kohärenz der in seinen theoretischen Schriften erläuterten Ideen mit der Aussage der "späteren" Gedichte von Sarbiewski.
The author elaborates on Maciej Kazimierz Sarbiewskiʼs views on poetics and interprets his Ode IV. 12 (The vain theatre of life. To Jan Libiniusz. An excuse for my solitude) with references to works by Horace and Jan Kochanowski. Quoted are Jesuit Sarbiewski’s lyrical works and theoretical treaties as well as essays written about this ‘Polish Horace’ by Polish literary critics. The first part of the article deals with poetics as interpreted by Sarbiewski,  highlighting  the role of a poet and the hierarchy of arts as well as the function of allegorization and its relation to  the idea of fabulosa theologia. The second part takes up Ignatian themes in his lyrical works written after 1625. References to the doctrine of the Society of Jesus are strongly evident in Ode IV.12 and so are those to the concept of “theatrum mundi” and in particular to Horace’s literary works (especially Carmina III.1).  The author concludes that the ideas outlined in Sarbiewski’s theoretical treatises are consistent with his works in later years.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 199-218
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Commission of National Education and its transformation from 1773 to 1794
Komisja Edukacji Narodowej i jej przemiany w latach 1773–1794
Autorzy:
Bartnicka, Kalina
Dormus, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058123.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Commission of National Education
Polish–Lithuanian Commonwealth
Partitions of Poland
suppression of the Jesuit Order
education system reform in 17th-century Poland
Komisja Edukacji Narodowej
Rzeczpospolita Obojga Narodów
rozbiory Polski
kasata zakonu jezuitów
reforma szkolnictwa w XVII-wiecznej Polsce
Opis:
The unexpected news about the suppression of the Society of Jesus by Pope Clement XIV arrived in Warsaw in September 1773 during the Sejm summoned for the purpose of ratifying the First Partition of the territory of the Polish–Lithuanian Commonwealth. The pope decided to subordinate the schools and the estate owned by the Jesuits to the secular clergy. Despite the pope’s recommendation, the parliamentarians decided to nationalise post-Jesuit schools and their estate. A central state office, the Commission of National Education, was established to supervise those schools. The post-Jesuit estate, converted into an educational fund under the authority of the Commission, would be used solely for the operations of schools and teachers as well as for a profound education reform. The Commission was instituted on 14 October 1773 and took charge of education and public schools without exceptions. In 1776, despite many obstacles, it assumed full control over its educational fund and commenced work immediately. Despite the belief generally held today, in its 20 years of existence, the Commission of National Education was significantly transformed on several occasions and did not operate without stopping. What was invariable were the concept and objective of the Commission and its schools: to raise an enlightened, public-oriented and happy man, a good citizen and patriot, capable of building a happy and wealthy society and a strong state. In 1795, Poland lost its independence for 123 years, but owing to the Commission’s activity, a new nation was born that was prepared to fight for its freedom.
Źródło:
Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2018, 55; 9-60
0080-4754
Pojawia się w:
Rozprawy z Dziejów Oświaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niech przyjdzie tutaj Witruwiusz ze wszystkimi swoimi następcami”. Kilka uwag na temat kościoła i kolegium jezuitów w Ostrogu
“Let Vitriuvius Come Here with all His Successors”. Several Remarks on the Church and the College of Jesuits in Ostróg
Autorzy:
Betlej, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953445.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
archiwum
architekci
artyści
ikonografia
kolegium jezuickie
archives
architects
artists
iconography
Jesuit college
Opis:
The paper deals with the Jesuit church and college in Ostróg erected from the foundation of Anna Alojza Chodkiewiczowa in the years of 1629-1653. It analyses the earlier projects of this building, together with those that are presented for the first time here. They are stored in the collections of the Paris National Library and the Getty Research Institute, as well as the sources from the Archivum Romanum Societatis Jesu. In the light of the iconographic sources and archives, the chronology of the Ostróg complex has been made precise, above all some proposals as to its authorship have been put forward. The Jesuit church and college in Ostróg were a “common work” of two religious architects: Giacomo Briano and Benedetto Mollego. Contrary to what we have learnt so far from literature, it was Briano who considerably contributed to the preparation of the project. His participation in the temple's project was almost dominating, and the role of Molle might be defined as supervising the course of construction. The work can be described as a creation of clearly north Italian stylistic references, typical of Giacomo Briano from Modena. This artist continued the work of the artists from the last quarter of the fourteenth century, mainly Pellegrino Tibaldi.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 189-224
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Musical life in Slutsk during the years 1733-1760 in the light of archive materials
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780177.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Slutsk
musical culture
1733-1760
Hieronim Florian Radziwiłł
Jesuit music boarding school
Jesuit school theatre
aristocratic theatre
Opis:
This article represents the very first attempt at reconstructing musical life in Slutsk (Pol. Sluck) during the first half of the eighteenth century, and it merely outlines the issues involved. Slutsk was a typical private town - a multicultural centre inhabited by Jews, Orthodox Ruthenians, Lithuanians and Poles of the Protestant and Roman-Catholic faiths. Among the representatives of the Roman-Catholic faith, the Jesuits were the main animators of the town’s cultural and educational life, alongside the court of Prince Hieronim Florian Radziwiłł. A medium-sized music boarding school attached to the Jesuit College in Slutsk existed from around 1713. Musical instruments were purchased for the school quite regularly, often in faraway Koenigsberg. The contacts between the boarding school and the prince’s court were relatively frequent and good, and some school leavers found jobs at the court, chiefly in the garrison or janissary band, and sporadically also in Prince Radziwill’s music ensemble. The court was the main centre of the town’s cultural life. Among its numerous artistic ventures, stage shows seem to have been the most spectacular. For the purposes of such performances, a free-standing theatre was built in the centre of Slutsk at the turn of 1753. This building is worth mentioning because of the rarity of such projects in the Commonwealth of Poland-Lithuania during the 1750s. The repertoire of the Slutsk theatre was initially dominated by commedia dell’arte in German and the occasional dramma per música, but during the second half of the 1750s, one-act ballets began to dominate. Among the instrumental works performed in Slutsk were compositions by Carl Heinrich and Johann Gottlieb Graun, Georg Christoph Wagenseil, and musicians active at the Radziwiłł court (Andreas Wappler, Joseph Kohaut and Johannes Battista Hochbrucker), as well as improvisations by Georg Noelli. The town’s artistic heyday ended with the death of Prince Hieronim Florian Radziwiłł, in 1760, and the dissolution of the Society of Jesus, a decade or so later.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 235-248
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezuickie instytucje edukacyjne w Orszy 1773–1820
Jesuit Educational Institutions in Orsha 1773–1820
Autorzy:
Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Orsza
historia edukacji
historia jezuitów
jezuici w Rosji XVIII–XIX w.
szkolnictwo jezuickie
bursa muzyczna
konwikt
seminarium nauczycielskie
programy nauczania
Orsha (Belarus)
the history of education
the history of Jesuits
Jesuits in Russia in the 18th and 19th century
Jesuit education
music dormitory
boarding school
teacher training college
curricula
Opis:
Celem artykułu opisującego funkcjonowanie jezuickich placówek edukacyjnych, istniejących w latach 1773–1820 w położonym nad Dnieprem mieście powiatowym Orsza, jest przybliżenie fenomenu przetrwania i kontynuowania prac wychowawczo-oświatowych w warunkach poważnego kryzysu instytucjonalnego. Dla wspomnianych placówek kryzys ten był związany z jednej stron z upadkiem polskiej państwowości i włączeniem w struktury obcego państwa, a z drugiej z perturbacjami wywołanymi nieskuteczną próbą całkowitej likwidacji organizacji odpowiadającej za ich dotychczasowe prowadzenie. Korzystając z zachowanych materiałów archiwalnych oraz skąpej literatury przedmiotu, autor odtwarza przebieg działalności poszczególnych jednostek – jezuickiej szkoły publicznej, bursy muzycznej, konwiktu szlacheckiego, studium nauczycielskiego dla kleryków jezuickich oraz rocznego kursu formacji zakonnej tzw. trzeciej probacji. Ze względu na rodzaj dostępnych materiałów źródłowych tekst skupia się głównie na prowadzonej przez jezuitów od 1618 roku szkole, zwracając uwagę m.in. na jej bazę materialną, liczebność uczniów, kadry nauczycielskie, na zmiany zachodzące w programach nauczania oraz powody ich wprowadzania, a także uzyskane efekty kształcenia. W dalszej części zostały przedstawione cele stawiane pozostałym placówkom, metody ich realizacji i zakres oddziaływania, oraz osoby odpowiedzialne za wypełnianie zadań w poszczególnych jednostkach. I chociaż edukacyjna działalność jezuitów w Orszy została ostatecznie i bezpowrotnie przerwana ich wypędzeniem w 1820 roku, a same instytucje nie przetrwały nawet dekady w rękach nowych administratorów, to pamięć o dawnych zakładach poświęconych nauczaniu i wychowaniu w sposób nieoczekiwany powróciła po wiekach do przestrzeni publicznej w postaci śladu zrekonstruowanego – wzniesionych z ruin i zaadaptowanych budynków.
The aim of the article, describing the functioning of Jesuit educational institutions, in the years 1773–1820, in Orsha, the poviat town located by the Dnieper, is to present the phenomenon of the survival and continuation of educational and pedagogical activities at the time of a serious institutional crisis. On the one hand, for the above-mentioned institutions, the crisis was connected with the collapse of the Polish statehood and its incorporation into the structure of a foreign state. On the other hand, it was related to the perturbations caused by a futile attempt to completely abolish the organisation responsible for its functioning until then. Taking advantage of preserved archival materials as well as of the scarce literature on the subject matter, the author reconstructs the subsequent forms of functioning of particular institutions – the Jesuit public school, music dormitory, landed gentry boarding school, teacher training college for Jesuit clerics and a year course for nunnery formation, the so-called third probationary period. Owing to the type of the available source material, the article concentrates mainly on the school ran by Jesuits since 1618, focusing among other things on its material basis, the number of students, the teaching staff, on the changes in the curricula as well as the reasons for these changes, and also on accomplished educational results. The further part of the article presents the objectives set for the remaining institutions, methods of their implementation and the scope of their functioning, as well as the people responsible for task fulfillment in particular institutions. The educational activity of Jesuits in Orsha was irreversibly terminated as a result of their expulsion in 1820 and the institutions themselves did not survive even a decade once their new administrators were in charge. However, after centuries, the memory of former institutions dedicated to education and upbringing unexpectedly returned to the public space in the form of the reconstructed trace – the adapted buildings which were erected from ruin.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Periodyzacja obecności Towarzystwa Jezusowego na ziemiach polskich. Struktury organizacyjne oraz edukacyjno-oświatowe i pastoralne formy aktywności
The Periodization of the Presence of The Society of Jesus on the Polish Territory. Organisational Structures as well as Educational and Pastoral Forms of Activity
Autorzy:
Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448655.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
jezuici w Polsce
kolegia
konwikty
Komisja Edukacji Narodowej
kasata jezuitów
szkolnictwo jezuickie
Jesuits in Poland
colleges
papal monastery boarding schools
the Commission of National Education
dissolution of the Jesuit Order
Jesuit education
Opis:
Licząca już 450 lat obecność Towarzystwa Jezusowego w granicach państwa polskiego skłania do całościowego spojrzenia i przedstawienia dziejów oraz działalności tej wspólnoty zakonnej, zarówno historii jej instytucjonalnego trwania, jak i rozwijanej aktywności o charakterze duszpasterskim i edukacyjnym. W tak długim okresie funkcjonowania z całą pewnością należy wyodrębnić okresy pozwalające lepiej dostrzec i dokładniej omówić dokonujące się zmiany – rozwój lub regres instytucji i jej zaangażowań. Podstawą zaproponowanej periodyzacji dziejów jezuitów na ziemiach polskich są niezależne od samej wspólnoty zmiany warunków zewnętrznych, głównie politycznych, zmuszające zakonników do adaptacji a zarazem zachowania własnej tożsamości (charyzmatu). Pierwszy okres obejmuje rozwój w granicach Rzeczpospolitej Obojga Narodów (1564–1773), następnie pierwszy rozbiór (1772) i papieską kasatę zakonu (1773), okres ograniczenia działalności do tzw. Ziem Zabranych zaboru rosyjskiego (1773–1820), po czym okres galicyjski (1820–1918) związany z zaborem austriackim i częściowo pruskim, później okres piąty po odzyskaniu niepodległości (1918–1939), II wojnę światową (1939–1945) i jako ostatni etap funkcjonowanie po zakończeniu wojny. W prezentowanej obecnie części I artykułu szczegółowo omówione zostały dwa pierwsze okresy. Ponad dwustuletni okres staropolski charakteryzuje się dynamicznym rozwojem strukturalno-terytorialnym od podległej prowincji austriackiej wiceprowincji do czterech samodzielnych prowincji skupionych w asystencji polskiej. Bezpośrednio z rozwojem strukturalnym łączy się rozbudowa systemu jezuickich szkół humanistycznych oraz związanych z nim innych dzieł edukacyjno-oświatowych, jak np. seminaria duchowne, alumnaty papieskie, konwikty, kolegia szlacheckie czy bursy muzyczne. Ważnym wsparciem dla jezuickiej pracy dydaktyczno-wychowawczej w tym okresie były sodalicje mariańskie, teatr szkolny oraz możliwość publikowania w 11 własnych drukarniach. Prace pastoralne koncentrowały się przy własnych kościołach i kaplicach. Odprawiano w nich Msze święte, nabożeństwa, głoszono kazania i nauki katechizmowe oraz słuchano spowiedzi. Jezuici ożywili zanikające bractwa kościelne, starając się nadać im formy bardziej praktyczne. Przykładem może być Bractwo Miłosierdzia założone przez Piotra Skargę w Krakowie a następnie rozpowszechnione w innych miastach. Ponadto jezuici pełnili obowiązki kapelanów na dworach monarchów i biskupów, magnackich i szlacheckich, w szpitalach i więzieniach, podczas wypraw wojennych; prowadzili także wędrowne misje ludowe. Poza duszpasterstwem bezpośrednim związanym z administrowaniem sakramentów wielu jezuitów było zaangażowanych w oddziaływanie pastoralne zapośredniczone przez słowo drukowane. Pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej (1772) i papieska kasa zakonu (1773) spowodowały dezorganizację rozległych struktur i poważne przeobrażenia w działalności. Pozostała osobowa i materialna baza po wprowadzeniu w życie papieskiej kasaty w granicach Rzeczpospolitej stała się podstawą dla działalności Komisji Edukacji Narodowej. Na terenach pierwszego zboru austriackiego majątek pojezuicki został przejęty przez rząd w Wiedniu a byli zakonnicy-nauczyciele do 1780 roku kontynuowali swoje prace w dawnych szkołach przekształconych w gimnazja państwowe. W zaborze pruskim król Fryderyk II zwlekał z ogłoszeniem kasacyjnego breve do 1780 roku, nakazując jezuitom utrzymanie prowadzonych dotąd instytucji szkolnych, a następnie wraz ze zniesieniem zakonu utworzył z byłych jezuitów stowarzyszenie Institutum Litterarium Regium. Natomiast 18 domów zakonnych z 201 jezuitami znajdującymi się na ziemiach włączonych do Rosji nie doczekało się nigdy formalno-prawnego zniesienia zakonu, gdyż caryca Katarzyna II nie pozwoliła na promulgowanie papieskiego dokumentu. Utrzymując status quo i kontynuując dotychczasowe formy apostolatu, jezuici w Rosji stali się zaczątkiem odrodzenia zakonu.
The 450-year of presence of the Society of Jesus within the Polish borders induces us to take a holistic and comprehensive view and to present the history and activities of this religious community, the history of its institutional existence as well as developing pastoral and educational activities. Undoubtedly, over such a long period of service, it is necessary to distinguish periods allowing to notice and closely discuss changes taking place – the development or decline of the institution and its commitments. The basis of the proposed periodization of the Jesuits’ history on the Polish territory are the changes of the external conditions, mainly political, which made Jesuit monks adapt and retain their own identity (charism). These changes were independent of the community itself. The first period covers the development within the borders of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1564–1773), then the first partition (1772) and the papal dissolution of the Order (1773), the period of activities restricted to the so-called Taken Lands (Polish: Ziemie Zabrane) in the area of the Russian Partition (1773–1820). Then there is the Galician period (1820–1918) related to the Austrian Partition and, partly, to the Prussian Partition, then the fifth period after Poland regained independence (1918–1939), the Second World War (1939–1945) and as the last stage the service after the end of the war. In the presented first part of the article, the first two periods have been discussed in detail. The over 200-hundred Old Polish period is characterised by a dynamic structural and territorial development from the vice-province subordinate to the Austrian province to four self-governing provinces in the Polish assistance. The structural development is directly connected with the expansion of the system of the Jesuit schools of humanities as well as other associated educational activities like for example spiritual seminars, papal seminaries, papal monastery boarding schools, noblemen colleges and music dormitories. The Sodalities of Our Mary, school theatre and the possibility to publish in 11 own printing houses, all offered an important support for the Jesuit didactic and educational work in this period. Pastoral activities focused on their own churches and chapels where masses and services were celebrated, sermons were given, catechism was taught and confessions were heard. Jesuits revived declining religious communities by trying to make them adapt more practical forms. The Confraternity of Charity, founded by Piotr Skarga in Krakow, which then spread to other cities, may serve an example here. Furthermore, Jesuits held the positions of chaplains on royal courts and of bishops of noblemen and magnates, in hospitals and prisons, during military expeditions. They also conducted itinerant parish missions. Apart from the direct ministry associated with administering the sacraments, many Jesuits were involved in indirect pastoral influence by means of the printed word. The first partition of the Commonwealth (1772) and the papal dissolution of the Order (1773) caused the disorganisation of the extensive structures and serious transformations in the activities. Within the borders of the Commonwealth, the personal and material base remained after the papal dissolution was brought into force and became the basis for the activities of the Commission of National Education. On the territory of the first Austrian Partition, the former Jesuit assets was confiscated by the government in Vienna and former monks-teachers since 1780 continued their work in the former schools transformed into state middle schools. Under the Prussian Partition, King Frederick II delayed the enforcement of the papal brief until 1780 and ordered Jesuits to maintain the educational institutions they ran and then after the dissolution of the Order, he transformed former Jesuits into an association Institutum Litterarium Regium. 18 religious houses with 201 Jesuits on the territory annexed to Russia were never formally and legally dissolved as Empress Catherine II did not allow to promulgate the papal decree. By maintaining status quo and continuing their previous forms of apostolate, Jesuits in Russia began the revival of the order.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 57-87
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legenda Piotra Skargi w świetle galicyjskiej prasy doby autonomicznej
The legend of Piotr Skarga in the light of the Galician press in the era of autonomy
Autorzy:
Biesiadecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077244.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Piotr Skarga
jezuita
legenda
prasa galicyjska
zjazd skargowski
Jesuit
legend
Galician press
Skarga Congress
Opis:
Artykuł zajmuje się kreowanymi w literaturze dwiema pozytywnymi wizjami Piotra Skargi (jako ważnej postaci w dziejach ojczystych): romantyczną i pozytywistyczną, i ich oddziaływaniem na czasopiśmiennictwo. Zainteresowanie ze strony prasy galicyjskiej jego postacią nastąpiło z okazji 300. rocznicy śmierci duchownego i organizacji krakowskiego zjazdu skargowskiego. Analizowane czasopisma, niezależnie od sympatii politycznych, podejmowały i oceniały różne aspekty działalności Skargi: polityczny, religijny, społeczny i literacko-językowy. Prezentacja postaci odzwierciedlała często poglądy społeczno-polityczne środowisk prasowych.
The article deals with two positive visions of Piotr Skarga (as an important figure in the national history) created in literature: romantic and positivist ones, and their impact on journalism. The interest in his figure on the part of the Galician press took place on the occasion of the 300th anniversary of the priest’s death and the organization of Skarga Congress in Kraków. The analyzed magazines, regardless of their political affinities, considered and assessed various aspects of Skarga’s activity: political, religious, social and literary-linguistic ones. The presentation of the characters often reflected the socio-political views of the press circles.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2021, 7; 287-299
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Orchestra at the Jesuit College and its Participation in the Religious Life of Sandomierz in the 17th and 18th centuries
Kapela przy kolegium jezuickim i jej udział w życiu religijnym Sandomierza w XVII–XVIII wieku
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374105.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jesuits
Jesuit orchestras
music dormitories
conflicts between orchestras
Sandomierz
Collegium Gostomianum
jezuici
kapele jezuickie
bursy muzyczne
konflikty między kapelami
Opis:
Jesuit orchestras have contributed greatly to the development of vocal and instrumental music in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The beginnings of the orchestra at the Collegium Gostomianum in Sandomierz date back to the twenties of the 17th century. One of the main objectives of the orchestra was to add splendor to celebrations in St. Peter and Paul’s church in Sandomierz and festivities organized by the Jesuits and their wards. They performed on major feasts of the liturgical year and on monastic feasts, for example, in honor of St. Francis Xavier, one of the founders of the Society of Jesus, as well as on canonization of Stanisław Kostka. The orchestra also supported the school theater, performing a tragedy and comedy. Not only did the Jesuit musicians play at the home church, but also during Masses (main, votive, anniversary), processions and celebrations in other churches of Sandomierz, primarily at the Dominican monasteries of St. James and St. Mary Magdalene, at the Benedictine’s and the Collegiate Church of Our Lady.
Jezuickie kapele w znacznym stopniu przyczyniły się do rozwoju muzyki wokalnej i instrumentalnej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Początki kapeli w Collegium Gostomianum sięgają lat dwudziestych XVII w. Jednym z głównych jej celów było uświetnianie nabożeństw w kościele św. Piotra i Pawła w Sandomierzu oraz uroczystości organizowanych przez jezuitów i ich podopiecznych. Występowali w najważniejsze święta roku liturgicznego i święta zakonne, na przykład na cześć świętego Franciszka Ksawerego, jednego z założycieli Towarzystwa Jezusowego, a także z okazji kanonizacji Stanisława Kostki. Kapela wspierała także działalność teatru szkolnego, występując w sztukach tragedii i komedii. Muzycy jezuiccy grali nie tylko w macierzystym kościele, ale także podczas mszy (głównej, wotywnej, rocznicowej), procesji i uroczystości w innych kościołach sandomierskich, przede wszystkim w klasztornych dominikanów św. Jakuba i św. Marii Magdaleny, benedyktynek oraz w kolegiacie NMP.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 289-314
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medycyna i ułomności ciała w lirykach i epigramatach Alberta Inesa
Medicine and body disabilities in the poems and epigrams by Albert Ines
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397838.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
poezja nowołacińska
poezja jezuicka
Albert Ines
medycyna w literaturze
neo-Latin poetry
Jesuit poetry
medicine in literature
Opis:
Albert Ines (1619–1649) was one of the most important Polish-Latin poets of the 17th century. The subject of this text is the handling of the themes of medicine, health and disease in his work on the example of odes (“Lyricorum centuria”) and the collection of epigrams. The article analyses his disparaging jokes about physicians, popular in Roman and Greek tradition, and onomastic jokes about health and caricatural imagery of the body, i.e. obesity, lack of teeth, baldness or wigs. It also points at the figures of speech pertaining to the portrayal of the frailty of the human condition.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2020, 29, 2; 167-183
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzloty, odchylenia i lamenty, czyli imitatorzy wobec potrzeby nowości
Surges, Deviations, and Laments, That Is, Imitators Versus the Need for Novelty
Autorzy:
Buszewicz, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534698.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
imitation and creation
Jesuit neo-Latin poetry
Józef Bartłomiej Zimorowic
Albert Ines
Andrzej Kanon
Opis:
Precursors and forerunners, when they seek for novelty, establish some norms and frameworks which, in turn, become defining for poetical genres and currents. So, what is the right of an imitator to search for new paths? The subject of the article are meta-poetic declarations of creators, who willingly and consciously follow in the footsteps of their great predecessors. The author points to the metaphors by means of which the poets defend their “space of freedoms” or concede to their powerlessness. The cases of the following poets are considered: Józef Bartłomiej Zimorowic in relation to Szymon Szymonowicz, Albert Ines and Andrzej Kanon in relation to Maciej Kazimierz Sarbiewski. Especially close attention was given to problematics and contexts of Albert Ines’s words prefacing a collection of poems that are quoted and translated in the article.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2019, 14, 2; 45-66
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edmund Campion’s Rationes Decem: A Survey of Campion’s Books in Polish Libraries
Autorzy:
Calma, Clarinda E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441046.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Edmund Campion (1540-1581)
recusant history
Elizabethan England
subversive publishing
Jesuit literature
Polish Commonwealth
sixteenth century rare books
Opis:
Edmund Campion (1540-1581) was a Jesuit priest and fellow of St. John’s College in Oxford, who was, first and foremost, most famed in his time for his extraordinary rhetorical skills. Today, a glimpse of the exceptional oratorical skills of the man can be provided by books and very rare copies of which can be found in Poland’s libraries. This attests to the exceptional Polish interest in Campion’s works throughout the centuries. This article presents the partial results of original research findings in an area often neglected by English and Polish literary historians. It aims to provide a descriptive survey of Campion’s rare books which can be found in selected libraries in Poland. By employing methodology drawn from the disciplines of History of the Book and Philology, it is hoped that the reader can be thus more acquainted with the existence of the rare books found in Polish libraries and thus equip him with a better and deeper appreciation of the unique cultural and historical value of the rare books in Polish library holdings. The article begins by briefly describing the history of the provenance of some of the Campion rare books which we have today thanks to the bibliophile and collection initiatives of some of Poland’s eminent statesmen such as Tadeusz Czacki and Adam Kazimierz Czartoryski. This is then followed by a brief history of Campion and his times. Particular emphasis shall be made on the history of the printing of “Rationes Decem,” as it was printed secretly. Finally, a brief description of the relveant rare books, that is translations and later editions of the “Rationes” shall be briefly described. The wide interest, as best illustrated by Skarga’s mentioning of the text or the Pisecius’ reply, in the “Rationes” shall also be discussed as it testifies to the wide interest that the person of Campion and his text enjoyed in the times of the Polish Commonwealth.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 79-90
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:
Casalini, Cristiano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth
Autorzy:
Charchuła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities.  RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja a nowoczesność. Uniwersytet jezuicki a współczesne wyzwania globalizacji
Tradition and Modernity. Jesuit University and Contemporary Challenges of Globalization
Autorzy:
Charchuła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494078.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
procesy globalizacji
uniwersytet jezuicki
edukacja
socjologia
ratio studiorum
globalization processes
Jesuit university
education
sociology
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najważniejszych elementów koncepcji uniwersytetu jezuickiego w świetle teorii procesów globalizacji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: czy jest możliwe skuteczne połącznie tradycyjnych zasad, na jakich opierał się jezuicki model kształcenia uniwersyteckiego  ze współczesnymi potrzebami globalnego rynku „usług” edukacyjnych. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu.   PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. Na wstępie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy globalizacji w świetle nauk społecznych. Następnie ukazano najważniejsze cechy koncepcji jezuickiego uniwersytetu, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem wyższym, a w szczególności uniwersytetami jezuickimi. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że możliwe jest skuteczne połącznie tradycji jezuickiego modelu kształcenia ze współczesnymi potrzebami rynku edukacyjnego. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model uniwersytetu stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność tradycyjnych założeń dotyczących koncepcji uniwersytetu  i nowoczesnych modeli edukacyjnych. Tożsamość jezuickiego uniwersytetu wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie tradycji z nowoczesnością wydaje się trafną receptą na rozwój uniwersytetów jezuickich.  
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present the most important elements of the Jesuit University concept in the light of globalization processes. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS:The main research problem concerns the answer to the question: is it possible to effectively combine the traditional principles on which the Jesuit model of university education was based with the contemporary needs of the global market of educational “services”? The article uses the analytical and synthetic method of the literature on the subject. THE PROCESS OF ARGUMENTATIONThe article is structured as follows. In the beginning, the theoretical framework, in which the processes of globalization are analyzed in the light of social sciences, was outlined. Then, the most important features of the concept of the Jesuit university were presented, what finally allowed the researcher to  define the most important challenges facing higher education, especially Jesuit universities. RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to combine effectively the traditions of the Jesuit model of education with the contemporary needs of the educational market. Moreover,  the Jesuit model of the university seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The conclusions that emerge from the presented analyzes indicate, first of all, the complementarity of traditional assumptions concerning the concept of the university and modern educational models. The identity of the Jesuit university comes mostly from adopting a holistic vision of the person and an integral model of formation. The combination of tradition and modernity seems to be an accurate  formula for the development of Jesuit universities.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 87-96
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’usage visionnaire de l’hypotypose dans les tragédies de Nicolas Caussin
The Visionary Use of Hypotyposis in the Tragedies of Nicolas Caussin
Autorzy:
Chikawa, Tetsuo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683279.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
théâtre des jésuites
Nicolas Caussin
rhétorique
tragédie
rhetoric
Jesuit drama
tragedy
Opis:
The article aims at examining the specific use of the hypotyposis in the five latin tragedies of Nicolas Caussin, a French Jesuit priest of the 17th century. As a professor of rhetoric, he wrote a treaty of rhetoric, Eloquentiae sacrae et humanae parallela, in which are emphasized various techniques of description such as hypotyposis, following the principle of the Society of Jesus whose educational activities relied upon persuasive images. In the tragedies of Caussin, the hypotyposis is privileged to such an extent that it is used to describe not only what will happen later on the stage but also what happens in the spiritual world. The hypotyposis therefore plays an educational role which consists in imagining what lies beyond the visible. And it is the christianized vision of the “theater of the world” that provides the base for this visionary use of hypotyposis: the drama represents in a symbolic way the blindness of humans who are not aware that God observes them.
Il s’agira ici d’examiner la spécificité de l’hypotypose mise en œuvre dans les cinq tragédies latines de Nicolas Caussin, jésuite français du XVIIe siècle. Professeur de rhétorique, il rédigea un traité de rhétorique initulé Eloquentiae sacrae et humanae parallela, dans lequel il accorde une place importante aux techniques visuelles telles que l’hypotypose, selon le principe de la Compagnie de Jésus dont les activités d’enseignement faisaient appel à la puissance persuasive des images. Ainsi dans les tragédies de Caussin, l’hypotypose est privilégiée à tel point qu’elle sert à décrire ce qui se passera plus tard sur la scène, voire ce qui se produit dans le monde spirituel. L’hypotypose joue donc un rôle éducatif qui consiste à faire imaginer aux élèves l’au-delà de ce qui se donne à voir. Et c’est la vision christianisée du « théâtre du monde » qui fonde cet usage visionnaire de l’hypotypose : le théâtre représente de façon symbolique l’aveuglement des hommes qui ignorent être observés par Dieu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 133-145
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 114

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies