- Tytuł:
-
Haunting Time in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
Nawiedzony czas w Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward - Autorzy:
- Eyrolles Suchet, Stéphanie
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31341681.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Jesmyn Ward
czas
duchy
Paul Ricoeur
tożsamość narracyjna
literatura afroamerykańska
time
ghosts
narrative identity
African American literature - Opis:
-
Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing is a story about the past as well as about the present. It is peopled not only by characters living in the present South but also by ghosts representing past racial injustice. These ghosts are the manifestation of past racial brutality, the sign of the past haunting the present. But Sing, Unburied, Sing presents a temporal aporia: the past is separate from the present, hence the presence of ghosts as a link between the two temporalities but they are also merged through the present remains of the past: the Parchman prison or the present racial discrimination Jojo and his family have to cope with. The story thus seems to have a temporal dimension of its own. Following French philosopher Paul Ricoeur’s theory presented in his Time and Narrative, I will try to show that the different narrators are telling their story, not only to try to make sense of this temporality they exist in, but also to try to achieve a form of narrative identity that reinforces the African American community.
Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Jesmyn Ward jest historią zarówno o przeszłości jak i o teraźniejszości. Wypełniają ją bowiem postacie zamieszkujące współczesne amerykańskie Południe oraz duchy reprezentujące minioną rasową niesprawiedliwość. Duchy te są manifestacją dawnej przemocy na tle rasowym, znakiem przeszłości nawiedzającej teraźniejszość. Jednak Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie zawiera w sobie czasową aporię: z jednej strony obecność duchów jest łącznikiem pomiędzy dwoma odrębnymi przedziałami czasowymi, z drugiej strony przeszłość i teraźniejszość mieszają się ze sobą za sprawą pozostałości po czasie minionym, takich jak więzienie Parchman czy rasowa dyskryminacja, z którą Jojo i jego rodzina muszą sobie radzić na co dzień. W efekcie fabuła powieści wydaje się mieć swój własny wymiar czasowy. Wychodząc od teorii Paula Ricoeura z jego pracy Czas i opowieść, artykuł dowodzi, iż różni narratorzy opowiadają swoją historię nie tylko w celu zrozumienia wymiaru czasowego, w którym przyszło im żyć, lecz również po to, by osiągnąć formę narracyjnej tożsamości wzmacniającej afroamerykańską wspólnotę. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 81-90
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł