Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jean Cocteau" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Cinematic self-portrait of an Artist – Jean Cocteau’s Le Testament d’Orphée (1960)
Autorzy:
Jałocha, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638203.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jean Cocteau, autoportrait, autobiographie, philosophie de l’art, cinéma
Opis:
Le but de l’article est d’analyser le film Le Testament d’Orphée (1960) de Jean Cocteau par rapport à sa dimension autobiographique. Magdalena Jałocha, en s’appuyant sur les conceptualisations de la pratique autobiographique, proposées par Philippe Lejeune, Michel Beaujour et Magdalena Podsiadło, repère des « signaux autobiographiques » que Cocteau a utilisés dans son film. L’auteure montre des motifs et des pistes thématiques qui se répètent dans le travail et dans des dimensions auto-textuelles de l’oeuvre cinématographique de ce metteur en scène. Magdalena Jałocha constate que ledit film où Cocteau-même joue le rôle du Poète (incarnation moderne d’Orphée), devrait être compris comme incarnation finale de ses concepts existentiels et esthétiques, comme autoportrait filmique de l’artiste et comme reflet de son imagination.
Źródło:
Romanica Cracoviensia; 2014, 14, 4
2084-3917
Pojawia się w:
Romanica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arthur Honegger and His Relation to Jean Cocteau and Les Six
Autorzy:
Melski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514092.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Arthur Honegger
Jean Cocteau
Les Six
Neoclassicism
20th-century French music
Opis:
The purpose of this article is to present a broad spectrum of relations between Arthur Honegger—a composer, and Jean Cocteau—a poet and playwright. They are often associated with the group under the patronage of Cocteau called Les Six, to which Honegger undoubtedly belonged. The poet gathered young composers around himself and became the initiator of artistic meetings and concerts. Most of tchem took place between 1917 and 1921. Cocteau wanted to show the path French music should follow. In accordance to that, his aesthetic manifesto Le Coq et l’Arlequin was published in 1918. In the first section, Honegger’s and Cocteau’s aesthetic views concerning music, elements of musical work and its expression are presented and confronted. Next, the composer’s as well as poet’s work is presented by the example of their cooperation. The analysis of mutual relations leads to the conclusion that, despite many different views, Honegger and Cocteau respected each other and were very kind. The composer significantly departed from the ideals of Cocteau and developed his own individual style resulting from a wide range of musical inspirations. Les Six was a short-lived group and Cocteau himself was gradually moving away from his controversial and radical views.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 4(35) Eng; 93-111
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arthur Honegger wobec Jeana Cocteau i Grupy Sześciu1
Arthur Honegger and His Relation to Jean Cocteau and Les Six
Autorzy:
Melski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514114.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Arthur Honegger
Jean Cocteau
Les Six
Neoclassicism
20th-century French music
Opis:
The purpose of this article is to present a broad spectrum of relations between Arthur Honegger—a composer, and Jean Cocteau—a poet and playwright. They are often associated with the group under the patronage of Cocteau called Les Six, to which Honegger undoubtedly belonged. The poet gathered young composers around himself and became the initiator of artistic meetings and concerts. Most of tchem took place between 1917 and 1921. Cocteau wanted to show the path French music should follow. In accordance to that, his aesthetic manifesto Le Coq et l’Arlequin was published in 1918. In the first section, Honegger’s and Cocteau’s aesthetic views concerning music, elements of musical work and its expression are presented and confronted. Next, the composer’s as well as poet’s work is presented by the example of their cooperation. The analysis of mutual relations leads to the conclusion that, despite many different views, Honegger and Cocteau respected each other and were very kind. The composer significantly departed from the ideals of Cocteau and developed his own individual style resulting from a wide range of musical inspirations. Les Six was a short-lived group and Cocteau himself was gradually moving away from his controversial and radical views.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 4(35); 91-109
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralne role Edith Piaf
Edith Piaf’s Theatrical Roles
Autorzy:
Gajos, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519881.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Edith Piaf
Jean Cocteau
teatr francuski XX wieku
aktorka teatralna
20th-century French theater
theater actress
Opis:
Artykuł prezentuje Edith Piaf nie tylko jako jedną z największych ikon francuskiej kultury XX wieku, lecz także jako aktorkę teatralną i filmową, dla której powstawały dramaty i scenariusze. Jej osiągnięcia aktorskie są imponujące, choć wielbiciele nadal kojarzą ją głównie z karierą wokalną. Artykuł ma na celu przedstawienie Edith Piaf jako aktorki teatralnej. Przedstawienia, w których wystąpiła, zostały ujęte diachronicznie i analitycznie. Uwzględniono nie tylko stworzone specjalnie dla Piaf przez dramatopisarza Jeana Cocteau czy librecistę Marcela Acharda sztuki, w których występowała na scenie, ale także adaptacje radiowe, w których można było ją usłyszeć. Ponadto artykuł omawia opinie na temat aktorstwa Piaf, w tym te opublikowane w prasie francuskiej.
This article presents Edith Piaf not only as one of the greatest icons of French culture in the 20th century, but also as a theatrical and film actress who had dramas and movie scenarios written specifically for her. Her acting accomplishments are impressive, even though in the minds of her fans she is still associated mostly with her singing career. The article aims at presenting Edith Piaf as a theatre actress. The productions in which Edit Piaf performed as an actress are presented from a diachronic and analytical perspective. Not only the plays written especially for Piaf by dramaturge Jean Cocteau and librettist Marcel Achard, in which she performed on stage, but also radio dramas in which she played have been taken into account. In addition, the study discusses the opinions about Piaf’s acting artistry, including those published in the French press.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 225-239
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies