Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Janus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
University History Exhibition
Autorzy:
Fischer-Dardai, Agnes
Pasztor, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636553.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Klimo Library
Vasváry Mouse
Janus Pannonius Museum
Opis:
The University Exhibition of the University of Pécs, Hungary opened to the public in 2010. The exhibition spans the higher education of the city from the Middle Ages to our days with references to Hungarian and European history of education. In this article the creators of the exhibition describe the circumstances of the birth of the exhibition and the conditions which influenced the way in which it was planned and executed.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2012, 20; 7-15
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyciele, uczeni i poeci w epigramatach Janusa Pannoniusa
Teachers, Scholars and Poets in Janus Pannonius’ Epigrams
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954294.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
Guarino Veronese
epigramat
imitatio
epigram
Opis:
Janus Pannonius, the first great poet in Hungary, brought his skills to perfection in Italy. He attended Guarino Veronese’s school in Ferrara and studied law in Padua, where he came into contact with many poets and scholars. The paper deals with the references to those contacts in Janus’ epigrams. Many a time Pannonius not only sneers at second-rate poets and inefficient scholars, but also ruthlessly ridicules their mental impotence and apparent erudition. On the other hand, he willingly praises people, whose output is really splendid and composed in accordance with the requirements of contemporary poetics. Janus’ scoffs are first of all addressed to his schoolmates. Being a poet aware of his own talent, Pannonius tends to point out the erroneous understanding of Renaissance theories, the misuse of the principle of imitatio antiquorum and the lack of self-invention in adopting other – both classic and modern – authors’ motifs. Neither does he approve of innovatory style of writing and considers that as an offence against pure Latinitas. Despite his severe criticism, he also manages to appreciate true talent, praise poetical skills or admire someone’s versatility. With unaffected pleasure and approval he is singing the praises of Guarino Veronese, his master from Ferrara. Janus highlights Guarino’s knowledge, eloquence, didactic powers and great command of Latin and Greek. In his epigrams Pannonius shows oneself as a careful observer precisely describing features of persons from his own circle, many times showing them, if that is the word, in a distorting mirror, what does not, perhaps, creates complete picture of Renaissance humanists, but surely makes it more witty and florid.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 121-130
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawiązania do Marcjalisa w epigramatach Janusa Pannoniusa
References to Martial in Janus Pannonius Epigrams
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954795.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
Marcjalis
epigramat
aemulatio
imitatio
Martial
epigram
Opis:
The various and rich output of Janus Pannonius, Hungarian poet of Renaissance, includes almost five hundred epigrams, written in splendid Latin and following traditions of poetics. The article gives several examples of Pannonius' epigrams to reveal references to Martial they contain. Janus refers to the classics in accordance with the principles of imitatio and aemulatio, due to which the work meets the requirements of Renaissance poetics without losing its own authenticity at the same time. Pannonius is not only the first known poet of his country, but also the first who implanted European culture in Hungary.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elocutio w wybranych epigramatach Janusa Pannoniusa na tle porównawczym
Elocutio in Janus Pannonius’ Selected Epigrams on a Comparative Background
Autorzy:
Łuka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953788.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janus Pannonius
elocutio
epigramat
figury retoryczne
epigram
figures of rhetoric
Opis:
The paper attempts to put some light on the question of elocutio in Janus Pannonius’ epigrams, showing means of expression he preferred, as anaphora, antithesis, comparatio, enumeratio, epitheton, sententia and synonymia. Using them, the poet easily attracts the attention of the reader and captures his imagination. Enumerationes may be often found in laudatory or thanksgiving epigrams, especially when Pannonius tries to portray a person, a thing or a situation precisely. To incite the curiosity of the reader Janus willingly uses antithesis which gives rise to tension and makes the culminating point more puzzling. Due to synonymia the poet avoids monotony and makes the description of a given object more vivid. Sententia also plays an important role in epigrams, as it first of all allows conciseness of the text and then makes the contents timeless. Means of expression enumerated in the paper were used by Pannonius more often than some others, that is why they seem to be his favourites. One must remember, however, that to meet the requirements of Renaissance poetics, as far as elocutio is concerned, the poet was naturally made to choose those means of expression, which had been typical elements of the ancient epigrams. Needless to say, only thus did he manage to deal with the principles of imitatio and aemulatio antiquorum.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 3; 101-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janusowe oblicze natury. Od Nordic Noir do serialu Kruk. Szepty słychać po zmroku
Autorzy:
Adamski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932771.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polski serial kryminalny
Podlasie
Nordic Noir
Janus
natura
Polish crime series
nature
Opis:
The author of the article draws attention to the growing popularity of ,,new generation series” in Poland. He focuses primarily on the analysis of the series Raven. Whispers are heard after dark, which takes place in Podlasie region. Adamski analyzes this series in terms of how nature is portrayed in it and what role it plays, relative to the main character and the main plot of the narrative. In his analyzes, he starts from the metaphor of the Roman deity - Janus, and also refers to the aesthetics of Nordic Noir, which had a significant impact on the development of the Polish crime series. However, while the message of Scandinavian series has often been associated with social criticism, the narratives, whose places of action are located in the Polish province (a very important role of nature), more often have a metaphysical, ecological or mythological dimension.
Autor artykułu zwraca uwagę na coraz większą popularność „seriali nowej generacji” w Polsce. Skupia się przede wszystkim na analizie serialu Kruk. Szepty słychać po zmroku, którego akcja ma miejsce na Podlasiu. Analizuje tę produkcję pod kątem tego, jak ukazywana jest w niej natura i jaką pełni rolę względem głównego bohatera oraz głównego wątku narracji. Autor w swoich analizach wychodzi od metafory rzymskiego bóstwa - Janusa, a także odwołuje się do estetyki Nordic Noir, która miała znaczący wpływ na rozwój polskiego serialu kryminalnego. Prowadzone analizy pokazują, że o ile przesłanie skandynawskich seriali często związane było z krytyką społeczną, o tyle narracje, których miejsca akcji umieszczone są na polskiej prowincji (bardzo ważna rola natury), częściej mają wymiar metafizyczny, ekologiczny czy mitologiczny.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2020, 1(127); 38-51
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Othello as a Tragedy of Interpretive Models
Otello jako tragedia modeli interpretacyjnych
Autorzy:
Zouidi, Nizar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579079.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Umberto Eco
Dictionary model
Encyclopedia model
Warrior
Janus
Interpretation
Self-image
Umbero Eco
model słownika
model encyklopedii
wojownik
interpretacja
wizerunek własny
Opis:
This article argues that Othello dramatizes the struggle between two characters to control the interpretive possibilities of their world. These two characters are Othello and Iago. They both try to bring the inherent polysemy of the play under their control. This enables them to control the destiny of the other characters and their actions. The play cannot have two dominant interpreters. This is why the general and his ancient can only vie for supremacy. Each of them is ready to destroy anyone – including himself – to win over the other. To explain their strategies, I will make use of certain terms invented by the Italian semiotician Umberto Eco. Eco’s semiotic categories will help us highlight the way in which Iago and Othello direct the processes whereby the different elements of drama are imbued with signification.
Artykuł ten dowodzi, że Otello dramatyzuje walkę między dwoma bohaterami o kontrolę interpretacyjnych możliwości świata, w którym funkcjonują. Te dwie postacie to Otello i Jago. Obaj starają się opanować wewnętrzną wieloznaczność spektaklu i pokierować ją w pożądanym przez każdego z nich kierunku. To pozwala im kontrolować losy pozostałych bohaterów i ich czyny. Spektakl nie można mieć jednak dwóch dominujących interpretatorów. To dlatego mogą oni rywalizować tylko o władzę. Każdy z nich jest gotów zniszczyć dowolną postać - w tym samego siebie - by tylko odnieść zwycięstwo nad swym oponentem. Aby wyjaśnić swoje strategie, będę korzystać z niektórych kategorii opracowanych przez włoskiego semiotyka Umberta Eco. Semiotyczne kategorie Eco pomagają czytelnikowi podkreślić, w jaki sposób Jago i Otello kierują procesami, w ramach których elementy dramatu nabierają znaczenia.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/115 z. 1; 99-110
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De consolatione somni – figura Pocieszycielki w renesansowej poezji miłosnej. Jan Kochanowski w nurcie łacińskiej literatury europejskiej (Boecjusz, F. Petrarca, G. Pontano, J. Secundus)
Autorzy:
Urban-Godziek, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943032.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
A Dream Motif, Consolation, Early Modern Love Poetry, Mournful Poetry, Neo-Latin Poetry, Boethius, Francesco Petrarch, Giovanni Pontano, Janus Secundus, Jan Kochanowski
Opis:
De consolatione somni– the figure of the comforter in renaissance love poetry. Jan Kochanowski and the current of Latin literature in Europe (Boecjusz, F. Petrarca, G. Pontano, J. Secundus)This paper presents the history of a motif that the author calls De consolatione somni. It is based on the Boethian pattern of consolation brought about by a woman who appears in a dream. Lady Philosophy, who in De consolatione Philosophiae morally and philosophically comforts Boethius when under sentence of death, is later introduced by Dante and Petrarch into the Renaissance poetry. The motif was applied to two ends: to express love in amorous poetry and grief in poetry of mourning. In Dante’s Vita nova and Petrarch’s Canzoniere (the author analyses poems No. 282 and 359) the deceased beloved appears to the bereaved lover in a dream and brings him comfort. Boccaccio, the third jewel in the “Tuscan crown,” in his eclogue Olympia introduces this motif to literature of mourning, creating the patterns of poetry dedicated to deceased girls (his influence is visible, for instance, in the Middle English poem The Perl, in the Dialogue en forme de vision nocturne by Margaret of Navarre or in Lament XIX by Kochanowski). The 15th-century lyric bonds mourning and erotic elements together even more strongly, adding a sensual dimension. Giovanni Pontano, in his poems dedicated to the memory of his late wife (the author analyses works from Lyra 9, Eridanus II 1; II 32, Hendecasyllabi II 29), evokes dream visions in which her spirit visits him. This consolation, however, had a clear sensual and erotic character, for the dead wife would come to her husband’s bed. He also likewise envisioned the prospective unification of the spouses in Elysium. In the next two centuries, in anti-Petrarchan poetry such consolation experienced in erotic dreams appeared both in poems of mourning (when the beloved passed away) and in love poems (when fulfilment was impossible for other reasons). The latter option is here illustrated in elegy I 10 by Secundus. A dream that compensates for the deficiencies of reality is a frequent motif in baroque poetry (G.B. Marino, A. Morsztyn). Yet the target point of this study is determined by the works that constitute the compositional frame of book II of Jan Kochanowski’s Elegiarum libri IV. Here we come across a rather unusual idea. A betrayed lover wishing to free himself from his humiliating love has a dream in which the goddess Venus appears (elegy II 4). Like Lady Philosophy (the Boethian pattern is particularly visible in a previous version of the elegy that is preserved in a manuscript), Venus tries to convert her charge to her domain, that is, to renew love in him. (This character, and especially her way of reasoning, is reminiscent of the creation of the Mother in Lament XIX). The triumph of the comforter is not long – elegy 11 brings another concept: a suicide committed in a dream that symbolically puts an end to unhappy love. Another significant aim of this paper is to draw attention to the influence that Boethius and his version of Platonism had on Renaissance poetry, and on Jan Kochanowski in particular. It seems especially important for recognising the sources of Lament XIX and elegies from book II of the printed volume. The first to have noticed Boethius’ impact on Kochanowski’s work was Izydor Richter (1912) but his discovery has not been exploited by later researchers. To sum up, the paper presents the history of a non-obvious (singled out by the paper’s author) motif in modern poetry and its relation to both love poetry and poetry of mourning as well as the Neoplatonic basis of Renaissance erotic lyric. It also explains the origin and the meaning of the dream vision in Kochanowski’s book II of Elegies and (although it is not the chief aim of the paper) the genesis of the comforting Mother who appears with Orszulka, the departed daughter of the poet, in Lament XIX.
Źródło:
Terminus; 2014, 16, 1(30)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Humanists from the Periphery: Professional Biographies in the Perspective of the Logic of the Field
Humaniści z peryferii. Biografie profesjonalne humanistów w perspektywie logiki pola
Autorzy:
Falski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33323615.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
social biography
Slovenian humanism
Croatian humanism
Vergerio the Elder
Janus Pannonius
Paulus Scalichius
biografa społeczna
humanizm w Słowenii
humanizm w Chorwacji
Vergerius
starszy
Opis:
Humanism can be studied from the perspective of the logic of the field, developed by P. Bourdieu, and not only from the perspective of the history of ideas and cultural imagery. Humanistic biography, studied from the perspective of social practices, is a tool for studying the strategies undertaken by individual actors. I understand biography here as a specific social construct, not as a typical rhetorical genre of the Renaissance. This allows an attempt to create an interpretive model that can help in comparative studies of the functioning of cultural elites during the humanist period. In the article, I analyse biographies of authors such as Vergerio the Elder, Janus Pannonius and Paul Skalich, who came from areas peripheral to the cultural and political centres of the time. In the article, I analyse their choices to gain an important position in the field. I argue that excellence in the use of Latin and a predilection for Roman monuments are not only expressions of a shared taste, but they also represent the competence necessary to gain and maintain a position. Perfect Latin is also a barrier to accessing the resources of the field, and researching Rome’s legacy or collecting antiquities makes it possible to create networks that support mobility in the field. The three cases studied not only allow some features of a model to be proposed but also prompt looking at the relationship between Italian centres and non-Italian peripheries through the prism of not only influence but also rivalry.  
Humanizm może być badany z perspektywy logiki pola, a nie tylko z perspektywy historii idei i wyobrażeń kulturowych. Biografia humanistyczna, badana z perspektywy praktyk społecznych według Bourdieu, jest narzędziem do badania strategii podejmowanych przez poszczególnych aktorów. Biografię rozumiem tu jako specyficzny konstrukt społeczny, a nie jako typowy dla renesansu gatunek retoryczny. Pozwala to na próbę stworzenia modelu interpretacyjnego, który może być pomocny w badaniach porównawczych nad funkcjonowaniem elit kulturowych w okresie humanizmu. W artykule przedstawiam biografie autorów takich jak Petrus Paulus Vergerius Starszy, Janus Pannonius i Paulus Scalichius, którzy pochodzili z obszarów peryferyjnych w stosunku do ówczesnych centrów kulturowych i politycznych. W artykule analizuję ich wybory, których celem było zdobycie znaczącej pozycji wśród ówczesnych elit politycznych. Argumentuję, że doskonałość w posługiwaniu się łaciną i upodobanie do rzymskich zabytków były nie tylko wyrazem wspólnego gustu, ale także znakiem kompetencji niezbędnych do zdobycia i utrzymania pozycji. Perfekcyjna znajomość łaciny była również barierą w dostępie do zasobów danej dziedziny, a badanie spuścizny Rzymu czy kolekcjonowanie antyków umożliwiało tworzenie sieci wspierających mobilność społeczną i karierę. Badane przypadki nie tylko pozwalają zaproponować pewne cechy modelu, ale także skłaniają do spojrzenia na relacje włoskich centrów i niewłoskich peryferii przez pryzmat zarówno wpływów, jak i rywalizacji.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2023, 23
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testing of the Prediction Unbiasedness on the Basis of Janus Quotient
O testowaniu nieobciążoności predykcji na podstawie współczynnika Janusowego
Autorzy:
Wywiał, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808297.pdf
Data publikacji:
2009-06-30
Wydawca:
Główny Urząd Statystyczny
Tematy:
test statistic
prediction error
unbiasednees
Janus quotient
quadratic form of normally distributed vector
approximation of distribution function
residual variance
prediction variance
Test statystyczny
błąd predykcji
nieobciążoność
współczynnik Janusowy
forma
kwadratowa wektora o rozkładzie normalnym
aproksymacja funkcji dystrybuanty
wariancja resztowa
wariancja predykcji
Opis:
The problem of choosing the appropriate predictor is being considered. Generally, in this paper the analysis is focused on the problem of unbiasedness of the predictors. Several tests attempting to verify the unbiasedness of three predictors of the linear trend are proposed. They are based on some modifications of the well-known Janus quotient being a ratio of the variance of prediction errors and the residual variance. In general each of the considered test statistic can be represented as the ratio of two quadratic forms of normal vectors. These two quadratic forms can be dependent, so its distribution function has to be approximated. An example of testing hypothesis on unbiasedness is presented. The obtained results can be generalized in the case of prediction on the basis of regression models.
W pracy jest rozważany problem wyboru odpowiedniego predykatora. Przyjęto, że postulowanym kryterium tego wyboru jest jego nieobciążoność. W pracy są proponowane testy na nieobciążoność predykcji trzech predyktorów trendu liniowego. Punktem wyjścia konstrukcji sprawdzianów testów jest znany współczynnik Janusowy używany do oceny dokładności ciągów wyznaczanych prognoz, który jest ilorazem wariancji predykcji ex-post i wariancji resztowej. Z formalnego punktu widzenia każdy z rozważanych sprawdzianów testów jest ilorazem dwóch form kwadratowych wektora zmiennych o rozkładzie normalnym. Te formy kwadratowe mogą być zależne. Dlatego w celu wyznaczenia rozkładu prawdopodobieństwa sprawdzianu testu jest adaptowana jedna ze znanych metod pozwalających na przybliżone wyliczanie wartości jego dystrybuanty. Rozważania zilustrowano przykładem. Otrzymane w pracy wyniki można uogólnić na przypadek predykcji na podstawie modelu regresji.
Źródło:
Przegląd Statystyczny; 2009, 56, 2; 42-51
0033-2372
Pojawia się w:
Przegląd Statystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies