Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jagiełło, Władysław" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 132
Tytuł:
Otoczenie króla Władysława Jagiełły w końcowym etapie wielkiej wojny (listopad 1410 - styczeń 1411)
Entourage of the King Władysław Jagiełło during Negotiations with the Teutonic Knights in January 1411
Autorzy:
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792662.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Władysław Jagiełło
Krzyżacy
Opis:
W otoczeniu królewskim jesienią 1410 r. oraz w styczniu 1411 r. znajdowali się wysocy duchowni, urzędnicy centralni, ziemscy i dworscy, którzy w ogromnej większości byli nominowaniu już w trakcie ćwierćwiecza panowania w Polsce Władysława Jagiełły. Wszyscy z najwyższych urzędników centralnych, ziemskich i nadwornych znajdujących się u boku monarchy można z większą lub mniejszą pewnością powiązać z ugrupowaniem dworskim. Olgierdowicz tworzył je począwszy od początków swojego panowania, wykorzystując wyłączną prerogatywę polskich władców dotyczącą nominowania na urzędy centralne, ziemskie i nadworne. Proces wzrastania stronnictwa królewskiego opóźniała polska zasada dożywotniości urzędów ziemskich, co skutkowało tym, że ugrupowanie dworskie uzyskało przewagę na polskiej scenie politycznej dopiero kilka lat przed wybuchem wojny z zakonem w 1409 r. (począwszy od 1405 r.). Zdominowanie rady koronnej, w tym tej „polowej” obecnej przy Jagielle podczas działań zbrojnych z jesieni 1410 i stycznia 1411 r. przez „jego ludzi” zdecydowanie ułatwiało królowi przeprowadzanie własnych koncepcji w zakresie kontynuowania bądź przerwania wojny z zakonem. Król i jego najbliższe otoczenie obecne u jego boku od października 1410 r. oraz w styczniu 1411 r. byli świadomi skomplikowanej sytuacji militarnej strony polskiej, która utraciła większość zdobyczy z lata 1410 r. oraz pokonania przez Henryka von Plauen pogrunwaldzkiego kryzysu w pruskiej korporacji zakonnej oraz ponownego zaakceptowania jej władzy przez ogromną większość pruskich wspólnot terytorialnych. Nadto Królestwu, o czym także wiedział król i jego najbliższe otoczenie zagrażał realnie sojusznik krzyżaków: król węgierski Zygmunt Luksemburski. Wszystko to razem zaważyło na podjęciu przez króla i jego najbliższych współpracowników decyzji o rozpoczęciu rozmów rozejmowych, zawarciu kolejnych rozejmów i zawarciu pokoju. Wszystkie te decyzje były bez wątpienia konsultowane na forum „polowej” rady królewskiej. Jagiełło jednak zasięgał także rady swoich nie przebywających u jego boku prominentnych współpracowników, o czym świadczy jego podróż w drugiej połowie października do Poznania, gdzie niewątpliwie spotkał się z biskupem poznańskim Wojciechem Jastrzębcem a także spotkanie na terenie północnej Małopolski na przełomie 1410/1411 r. z arcybiskup gnieźnieńskim i namiestnikiem Królestwa Mikołajem Kurowskim oraz królową Anną Cylejską. Zarówno w okresie jesiennym 1410 r. jak i w styczniu 1411 r. w otoczeniu królewskim występowała lekka przewaga mieszkańców Szerokiej Wielkopolski. Statystyka wystąpień pozwala sądzić, że najdłużej i najczęściej źródła potwierdzają przy Władysławie Jagielle oraz jako realizatorów jego polityki krzyżackiej w wymienionym czasokresie wojewodę poznańskiego Sędziwoja z Ostroroga, wojewodę inowrocławskiego Macieja z Łabiszyna (obaj z Szerokiej Wielkopolski) oraz podkomorzego krakowskiego Piotra Szafrańca. Jeśli zaś chodzi o personalia osób negocjujących polsko-krzyżackie rozejmy i pokój toruński należy zwrócić uwagę, że także w ich wypadku widać to, że stronnictwo dworskie uzyskało przewagę na polskiej scenie politycznej, ponieważ ogromna większość polskich negocjatorów z jesieni 1410 i stycznia 1411 r. da się z tym ugrupowaniem powiązać, a znani negocjatorzy pokoju toruńskiego byli związani z nim w całości. Znany źródłowo skład polskiej delegacji na rokowania toruńskie odzwierciedla także pokoleniową zmianę wśród polskich dyplomatów z otoczenia królewskiego. Żaden z nich nie miał „stażu” dyplomatycznego w międzypaństwowych kontaktach polsko-pruskich dłuższego niż dekada. Podobny wniosek należy wyciągnąć w zakresie osób zaangażowanych lub prawdopodobnie zaangażowanych w rozmowy rozejmowe, ponieważ negocjatorzy o podobnym stażu stanowili większość w tej grupie, choć widać wśród nich i bardziej doświadczone jednostki: kasztelana łęczyckiego Jana z Łąkoszyna oraz kasztelana sądeckiego Krystyna z Koziegłów. W ich jednak przypadku mowa może być wyłącznie o dłuższej działalności publicznej, ponieważ Jan uzyskał urząd przed 1383 r. a Krystyn sprawował go od 1386 r., żaden z nich jednak nie był przez Jagiełłę żywiej angażowany w działalność dyplomatyczną nakierowaną na zakonne Prusy. W przeciwieństwie do nich dwóch młodszych negocjatorów traktatu toruńskiego, Sędziwoj z Ostroroga oraz Maciej z Łabiszyna stali się dożywotnimi ekspertami od polityki krzyżackiej. Wytrawnym dyplomatą Jagiełły po 1411 r. był także kasztelan kaliski Janusz z Tuliszkowa.
The king’s entourage in autumn 1410 and January 1411 was composed of high-ranked clerics, central, district and court officials, who in the vast majority acceded during the quarter-century when King of Poland, Władysław Jagiełło, ruled. All of the highest central, district and court officials being in the entourage of monarch were more or less definitely associated with the royal party. Jagiełło had been creating it from the beginning of his rule, using the exclusive prerogative of Polish kings to nominate the central , districts and court authorities. Development of the royal party was delayed by the rule that district offices were granted for life (of permanent nature) , thus, the royal party dominated the Polish political scene only a few years before the outbreak of war with the Teutonic Order in 1409 (from 1405).Domination of his people in the crown council, including the "field council" which was present at Jagiełło’s side during the military action in the autumn of 1410 and January of 1411, made it far easier for the king to carry out the concept of continuation or discontinuation of the war with the Order. The king and his inner circle present at his side since October 1410 and in January 1411, were aware of the complicated military situation of the Polish side which had lost most of the gains of the summer of 1410, and knew that Heinrich von Plauen managed to overcome in the Prussian religious corporation crisis after the Grunwald battle, and reassure the power of the Order in the vast majority of the Prussian territorial communities. Moreover, the Kingdom of Poland was really threatened by the Order’s ally, the Hungarian King Sigismund of Luxemburg, what knew the king and his inner circle. All this had an impact on the adoption by the king and his entourage, the decision to launch a cease-fire talks, conclude ceasefires agreements and finally sign the peace.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 43-68
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kraków w polityce księcia Władysława Opolczyka.
Autorzy:
Sperka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436065.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kraków
ks. Władysław Opolczyk
król Władysław Jagiełło
Opis:
Vladislaus of Opole (1326/1330-1401), a representative of the Upper Silesian line of the Piast dynasty, played an important role in the history of a few countries in the central and eastern Europe. He was certainly one of the most skillful monarchs in the second half of tcentury. He owed his career not only to his skills but also to the protection of the HungarEurope. He was certainly one of the most skillful monarchs in the second half of the 14th century. He owed his career not only to his skills but also to the protection of  theHungarian court. On all lands that he ruled, starting from Hungary, through Red Ruthenia, the land of Wieluń, the land of Dobrzyń, Kujawy, to the inherited Duchy of Opole, he was known as a great landlord and organizer. Due to the fact that he was assigned numerous tasks by the king’s court and he ruled on lands that were part of the Kingdom of Poland, and for a short period of time also in the kingdom itself as a regent (1377/1378), Vladislaus of Opole remained in contact with Krakow. During the 30 years (1363–1393), his itineranium mentions his presence in the city seven times. His visits wer connected to political matters and economic affairs. When it comes to the former, the most important visits include his presence on the Krakow convention (1364), participation in the funeral of Casimir the Great and the coronation of his successor Louis I of Hungary in 1370 (then he was granted Wieluń as a fief), meetings with the regent Elizabeth Piast (1374, 1379) and Queen Jadwiga (1385). Vladislausof Opole could not work out proper relations with the King Vladislaus Jagiello and in May 1389 (after meeting with the Polish monarch) he was accused of an attempt of taking over the Krakow castle. For a long time, Duke carried out financial operations with Krakow city councilors, borrowing money from them. There are a couple of records in the city bills that notify about sending money to Vladislaus of Opole and maintaining the messengers of the Duke that were sent to collect that money. Contacts of Vladislaus of Opole with Krakow stopped with  the outburst of wars with the Kingdom of Poland (1391–1396).
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2013, 13; 167-180
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruskie tropy w średniowiecznym Lublinie
Old russian traces in mediewal Lublin
Руські сліди в Любліні
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887704.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
Ruś
Władysław Jagiełło
książę Daniel
relikwie Drzewa Krzyża Świętego
Ruthenia
Władysław Jagiełło (Wladislaw Jagiello)
duke Daniel
relics of the Holy Cross
Opis:
Artykuł dotyczy trzech, spośród wielu kwestii średniowiecznej historii Lublina, które mają związek z problematyką ruską. W treści zostały dokładniej omówione sprawy sprowadzenia do Lublina relikwii Drzewa Krzyża Świętego, wzniesienia w Lublinie wieży przez księcia halicko-włodzimierskiego Daniela, oraz genezy zamkowej kaplicy pod wezwaniem Świętej Trójcy. Tekst jest próbą przedstawienia dotychczasowych poglądów w omawianych sprawach, począwszy od zaprezentowania bazy źródłowej, poprzez zarysowanie stanu badań, skończywszy na hipotezach dotyczących wyjaśnienia związanych z nimi wątpliwości.
The article concerns three out of many issues connected with the medieval history of Lublin, which are closely intertwined with the Ruthenian matters. The text, among other things, focuses on bringing to Lublin the relics of the True Cross, erecting in the city the tower by Daniel, the Prince of Galicia-Volhynia, as well as tracing the Chapel of the Holy Trinity’s origins. As an attempt to present the current views on the matter in question, the article begins with the presentation of the sources, then provides the outline of the state of research, and finally concludes with the hypotheses suggesting the clarification of any doubts concerning the subject of the article
Стаття відноситься до трьох проблем із середньовічної історії Любліна, пов’язаних із руською квестією. У статті обговорено справу спровадження до Любліна мощей Дерева Святого Хреста, будову вежі князем Данило Галицьким а також генезу каплиці Святої Трійці. Стаття це спроба зібрати і показати різні концепції і гіпотези, що стосуються вижче названих проблем.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 29-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królewski dokument rozejmu ze Świdrygiełłą z 20 VIII 1431 roku
Autorzy:
Polechow, Sergiej
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608164.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Władysław Jagiełło
Litwa
Świdrygiełło
dyplomacja
Lithuania
Švitrigaila
diplomacy
Opis:
Głównym celem niniejszego artykułu jest publikacja niewydanego dotąd w pełnym tekście dokumentu wystawionego przez króla Władysława Jagiełłę w sprawie rozejmu z wielkim księciem litewskim Świdrygiełłą, zawartego pod Łuckiem 20 VIII 1431 r. Dokument został przekazany stronie litewskiej, w XVII w. padł łupem wojsk rosyjskich i dziś przechowywany jest w Moskwie. Szczególna uwaga poświęcona została gwarantom rozejmów z 20 i 26 VIII 1431 r., wśród których przeważali możni z Wielkopolski. 
The main purpose of this paper is to publish the document, so far unedited in its entirety, issued by Władysław Jagiełło and proclaiming the armistice with Švitrigaila, Grand Duke of Lithuania, near Łuck on 20 August 1431. The document presented to the Lithuanian side, was seized by the Russian army in mid-17th century and is now housed in an archive in Moscow. A special attention is paid to the guarantors of the truces of 20 and 26 August 1431, the majority among whom were barons of Great Poland.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2017, 83
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomy kancelarii Władysława Jagiełły dotyczące jego stosunków z episkopatem Polski i Litwy
Autorzy:
Szulej, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954820.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diploma − document
Władysław Jagiełło
office
episcopate
Polska
Lithuania
Opis:
The paper depicts diplomas issued by the royal office of Władysław Jagiełło, those related to the episcopate of the Polish Kingdom and the Great Duchy of Lithuania. In the first part the material is shown according to the division into metropolies, bishoprics and categories of diplomas. The second part includes documents pertaining to particular people in charge of the archiepiscopal and episcopal sees.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 2; 51-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewierność małżeńska królowej Zofii Holszańskiej w 1427 r. - prawda, pomówienie czy plotka polityczna? Próba rekonstrukcji wydarzeń na tle oskarżeń innych żon Jagiełły
Autorzy:
Zawitkowska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601965.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Władysław Jagiełło
Zofia Holszańska
dynastia jagiellońska
plotka polityczna
niewierność małżeńska
Wladyslaw Jagiello
Sophia of Halshany
Jagiellon dynasty
political rumour
infidelity
Opis:
Elekcja i koronacja Władysława Jagiełły na króla Polski w 1386 r. dawały możliwość pojawienia się w Europie Środkowo-Wschodniej nowej liczącej się dynastii. Wzbudzało to niepokój sąsiadów (Luksemburgowie, Krzyżacy) dążących do osłabienia monarchii polsko-litewskiej. Próby ustalenia zasad powoływania kolejnych władców oraz zakresu ich prerogatyw aktywizowały również przedstawicieli polskiego możnowładztwa, którzy zabiegali o uzyskanie jak największych wpływów na rządy w państwie. W konfliktach pojawiających się na tym tle wykorzystywano różne metody walki politycznej, w tym plotkę polityczną.W artykule, po przeprowadzeniu szczegółowej analizy materiału źródłowego (także dotąd nieznanego) i odtworzeniu itinerarium Jagiełły i Zofii Holszańskiej z 1427 r., postawiono tezę, że do wybuchu skandalu związanego z rzekomą niewiernością królowej doszło około połowy sierpnia t.r. na zjeździe generalnym w Wiślicy. Podkreślono przy tym motyw polityczny, związany z bezwarunkowym uznaniem sukcesji tronu po śmierci Jagiełły dla jego pierworodnego syna przez szlachtę ziem ruskich, oraz wskazano na korzyści, jakie mogła w wyniku tych pomówień osiągnąć opozycja wewnętrzna i zewnętrzna, zwłaszcza wobec braku realizacji umowy małżeńskiej Jadwigi Jagiellonki (wciąż oficjalnej następczyni tronu) z Fryderykiem, synem margrabiego brandenburskiego. Postawiono tezę, że z powodów politycznych (walka o regencję) powrócono do tej sprawy na zjeździe sandomierskim w 1431 r., zaś oskarżenie wysunięte pod adresem Jana Strasza było oparte na jeszcze innej wersji plotki, rozpowszechnianej przez Krzyżaków w latach 1429–1430, w którą został uwikłany również wielki książę litewski Witold.Poczynione w artykule ustalenia wskazują na to, iż Jan Długosz w Rocznikach pod rokiem 1427 złączył w jeden opis dwa różne ciągi wydarzeń: z roku 1427 i z lat 1429–1430, czyli pierwotną i wtórną wersję plotki politycznej, wymyślonej i rozpowszechnianej w celu osiągnięcia korzyści dla kilku grup interesu, której celem miało być osłabienie nowej dynastii - jagiellońskiej.W artykule wykazano, że podobne oskarżenia, również na tle politycznym, wysuwano już pod adresem dwóch pierwszych żon Jagiełły: Jadwigi Andegaweńskiej i Anny Cylejskiej, a więc tych małżonek, które mogły urodzić następców (dziedziców) tronu. Poczyniono ponadto szereg innych, istotnych ustaleń, m.in. skorygowano opinie dotyczące przyczyn zwołania i przebiegu zjazdu Jagiełły z Witoldem w Horodle w 1427 r.
The election and coronation of Władysław Jagiełło as king of Poland in 1386 provided an opportunity for the emergence of a new significant dynasty in Central-Eastern Europe. This fact produced unrest among neighbours (the Luxembourg dynasty and the Teutonic Knights) intent on weakening the Polish-Lithuanian monarchy. Attempts at establishing principles for the enthronement of successive rulers and the range of their prerogatives activated also Polish magnates, who aimed at exerting the greatest possible impact upon state governance. Conflicts appearing against this background made use of assorted methods of a political confrontation, including the political rumour.After conducting a detailed analysis of the sources (i.a. unknown material) and recreating the 1427 itinerary of Jagiełło and Sophia of Halshany this article proposes a thesis claiming that a scandal associated with the queen’s alleged infidelity broke out at a general convention held in Wiślica in the middle of August of that year. At the same time, the author stressed a political motif connected with an unconditional recognition by the gentry of Rus’ of the succession to the throne after Jagiełło’s death of his first-born son, and indicated the benefits that as a consequence of such slander could have been attained by the domestic and external opposition, especially in view of the fact that a marriage agreement between Jadwiga Jagiellon (still the official heiress to the throne) and Frederick, the son of the margrave of Brandenburg, remained unrealised. The author also formulated a thesis claiming that this question was revived for political reasons (rivalry for the regency) at the Sandomierz convention of 1431, while a charge addressed against Jan Strasz was based on yet another version of the rumour spread by the Teutonic Knights in 1429–1430 and embroiling also Grand Duke Witold of Lithuania.The ascertainment presented in the article indicates that in his Annales Jan Długosz combined under the year 1427 two sequences of events from 1427 and 1429–1430, i.e. the original and subsequent version of the political rumour devised for the sake of several groups of interest, whose purpose was to enfeeble the new Jagiellonian dynasty.The article demonstrates that similar accusations, involving a political background, were made also against Jagiełło’s first two wives: Jadwiga Anjou and Anna of Cilli/Celje, who could have given birth to successors (heirs to the throne). A number of other essential findings set redresses opinions about the reasons for the convention and the course of a meeting held by Jagiełło and Witold in Horodło in 1427.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2016, 123, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 132

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies