Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jadwiga Józefa Kulesza OSB" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Placówki zgromadzenia sióstr benedyktynek czynnych utworzone za życia matki Jadwigi Kuleszy (1859–1931)
    Facilities of the Congregation of the Benedictic Sisters created during the life of mother Jadwiga Kulesza (1851–1931)
    Autorzy:
    Kalinowska, Jadwiga Ambrozja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147326.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    benedyktynki misjonarki
    Kolumba Janina Gabriel OSB
    Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Biała Cerkiew
    Lublin
    Kowel
    Łuck
    benedictine missionary sisters
    Columba Janina Gabriel OSB
    Opis:
    Prezentowany artykuł ma charakter przyczynkarski i pozostaje w korelacji do pierwszego niepełnego [z braku odpowiednich źródeł] wydania szkicu biografii matki Jadwigi Kuleszy OSB, założycielki polskiej benedyktyńskiej placówki w Białej Cerkwi pod Kijowem w 1917 r. [A. J. Kalinowska, Prosto na krzywych liniach, Olsztyn 1996] dla rzymskiego Zgromadzenia Suore Benedettine di Caritá, które zorganizowała w Rzymie matka Columba Gabriel OSB. Placówka ta po utracie domu w wyniku rewolucji bolszewickiej w 1919 r. przestała istnieć. Odrodziła się w 1920 r. w Kowlu i później została przekształcona przez bp. łucko-żytomierskiego Ignacego Dub-Dubowskiego w samodzielne zgromadzenie czynne na prawie diecezjalnym. M. Jadwiga Kulesza nie chciała się z tym faktem zgodzić. Gdy bp Dub-Dubowski zarządził kapitułę wyborczą 1921 r., opuściła to zgromadzenie i rozpoczęła trwające 6 lat itinerarium tułacze, próbując zakładać nadal placówki dla rzymskiego zgromadzenia w Polsce. Ponieważ matka Kulesza nie miała odpowiednich dokumentów, zlecających jej to zadanie, jej działania kończyły się fiaskiem. Do założenia placówki i jej erekcji konieczny był wiarygodny świadek, którym w 1926 r. w Lublinie okazał się wobec biskupa diecezjalnego ks. dr Paweł Dziubiński. Benedyktyńska placówka po erekcji funkcjonowała w Lublinie około 2 tygodnie. Po wymówieniu darowanego siostrom domu przy ul. Szpitalnej 10, ks. Dziubiński użyczył matce Kuleszy oraz aspirantce Julii mieszkania na swojej plebanii w Lublinie. Po spotkaniu kwestujących w Lublinie sióstr benedyktynek z Kowla, matka Jadwiga Kulesza wraz aspirantką przeniosła się do Kowla, a potem do Łucka. Przedłożony artykuł stanowi dopełnienie wcześniejszych publikacji autorki o osobach z otoczenia m. Jadwigi Kuleszy. Chodzi o takie postaci jak: ks. Jan Wüstenberg, ks. Antoni Jagłowski oraz Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz.
    The article presented here is contributory and remains in a correlation of the first incomplete publication of the sketch of Mother Jadwiga biography (due to lack of appropriate sources) the founder in 1917 of Polish Benedictine Branch Monastery in Biala Cerkiew near Kyiv [A. J. Kalinowska – („Straight on curved lines’’) – Prosto na krzywych liniach Olsztyn 1996.] for the Roman Congregation Suore Benedettine di Carita organized by MotherColumba Gabriel OSB in Rome. This institution after losing home during the bolshevik revolution in 1919 ceased to exist. It was reborn in 1920 in Kowl and later transformed by Dub-Dubowski Bishop of Łuck and Żytomierz to an independent congregation under diocesan law. Mother Jadwiga couldn’t agree with that.When above- mentioned bishop ordered the electoral chapter in 1921, she left the congregation and started itineraries wandering lasted six years trying to establish branches for Roman Congregation in Poland. Her attempts usually failed because of a lack of relevant documents for that task. A reliable witness was needed to establish the institution and its erection. That witness occurs Father doctor Paweł Dziubiński towards the Diocesan Bishop in 1926 in Lublin. That Benedictine institution functioned after the erection for about two weeks. The donated house which was in Szpitalna street 10 in Lublin was refused. Father Dziubiński then took Mother Jadwiga (with aspirant Julcia) into his presbytery in Lublin. On the occasion of a meeting of Benedictine Sisters from Kowl on the collection of charity the matter resolved itself. Mother Jadwiga and the aspirant were taken soon to Kowl and thento Łuck for better conditions. This article is part of the following publications of the abovementioned author about persons around Mother Jadwiga Kulesza. It is about such figures as: Fr. Jan Wüstenberg, Fr. Antoni Jagłowski and Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2020, 21; 91-103
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz i jej zasługi dla powstania oraz początkowego funkcjonowania Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Czynnych w Białej Cerkwi koło Kijowa
    Mrs Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz and her work for establishment and initial functioning of the congregations of active Missionary Benedictine Sisters in Biała Cerkiew near Kiev (1917)
    Autorzy:
    Kalinowska, Ambrozja Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147843.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek (OSB)
    S. Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz
    Ks. Antoni Jagłowski
    Congregation of the Benedictine Sisters Missionaries
    Sr. Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Mrs. Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz
    Priest Antoni Jagłowski
    Opis:
    Na Kresach II RP w dwudziestoleciu międzywojennym polskie rody ziemiańskie, z reguły wyznania rzymsko-katolickiego, w duchu nauki Chrystusa, pomagały często biednym i osieroconym dzieciom w przygotowywaniu się do życia dorosłego, a rannym na wojnie służyły medyczną pomocą. Klasycznym przykładem tego jest żyjąca na Podolu rodzina państwa Alexandrowiczów: Kazimierza i jego żony Jadwigi, szczególnie zaś „Jaśnie Pani” Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, która mimo swej licznej rodziny potrafiła znaleźć czas i pieniądze, by zapewnić, możliwie najlepszą opiekę i edukację sierot. Na dłuższą metę i przy wzroście podopiecznych nie można było jednak sprostać tak trudnym wyzwaniom w czasie inwigilacji zaborców, dlatego też szukała chętnych i wiarygodnych ludzi do pomocy, zwłaszcza sióstr zakonnych. Dotychczas takimi nielegalnymi sprawami zajmowały się w ukryciu siostry bezhabitowe, np. honoratki, czy też Siostry od Aniołów, itp. Tym razem było trochę inaczej. Nadarzyła się doskonała okazja do spotkania. Z jednej strony, pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, szerokie i otwarte serce mając, czyniła starania, by zorganizować obsługę stałej opieki i edukacji sierot. Z drugiej strony s. Jadwiga Józefa Kulesza wysłana z Rzymu przez M. Kolumbę Gabriel na kwestę w strony rodzinne, na Kijowszczyznę, na rzecz nowo powstałego tam Zgromadzenia Suore Benedettine di Caritá, za pośrednictwem kuzyna ks. Jana Wüstenberga została zarekomendowana „Jaśnie Pani” Jadwidze Russaanowskiej-Alexandrowicz i doszło do spotkania w majątku Derebczynka na Podolu. Wynikiem tego spotkania i dobrej współpracy tych dwóch pań powstała decyzja o założeniu w Białej Cerkwi Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Czynnych. Podjęto pracę i starania w tym celu. Po spełnieniu wszystkich wymogów Prawa Kanonicznego w tej sprawie, 24 czerwca 1917 r. odbyły się w Białej Cerkwi w dworku o 10 pokojach, odkupionym przez protektorkę hrabinę Stefanię Sobańską od hrabiów Branickich – pierwsze obłóczyny 6 Sióstr Benedyktynek Czynnych – pierwszej w międzywojniu placówki zakonnej habitowej w diecezji Łucko-żytomierskiej. Kapelanem został ks. Antoni Jagłowski. Niedługo się siostry benedyktynki i pani Alexandrowicz cieszyły się tym sukcesem, gdyż nadciągała już na Kijowszczyznę złowroga fala bolszewizmu, która niosła śmierć i pożogę. Ta odzyskana wolność i suwerenność Polski była już wkrótce ogromnie zagrożona i traciła swój wigor przez podpisane złowrogiego paktu Ribbentrop-Mołotow (IV rozbiór Polski) i II wojna światowa.
    On the Borderlands of the Second Polish Republic in the interwar period Polish gentryfamilies, usually Roman Catholic, in the spirit of Christ’s teachings, often helped poor andorphaned children in preparing for adulthood, and wounded in the war served medical help.A classic example of this is the Alexandrowicz family Kazimierz and his wife Jadwiga inPodolia, especially „Ladyship” Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, who despite her large family was able to find time and money to ensure the best possible care and educationof orphans. However, in the long run and with the increase in charges, it was not possibleto overcome such difficult challenges during the surveillance of the invaders, which is whyshe was looking for willing and reliable people to help, especially religious nuns. Until now,such illicit matters were dealt with in the secret of non-gigabit sisters, such as honoraria orSisters from Angels, etc. This time it was a bit different: There was a great opportunity tomeet: on the one hand, Mrs. Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, wide and open hearthaving made efforts to organize permanent care and orphan education. On the mother hand,M. Jadwiga Józefa Kulesza sent from Rome by M. Columba Gabriel to the family issue inKiev for the newly formed Congregation Suore Benedettine di Caritá, through the cousin ofFr. Jan Wüstenberg was recommended „Ladyship” Jadwiga Russanowska-Alexandrowiczand there was a meeting at the Derebczynka estate in Podolia. The result of this meetingand good cooperation of these two ladies was the decision to found the Active BenedictineSisters in Biała Cerkiew. Work and efforts have been undertaken for this purpose. After meeting all the requirements of Canon Law in this matter, in the 24th of June, 1917 took placein the Biała Cerkiew in the manor with 10 rooms, bought by the Countess Stefania Sobańskafrom counts Branicki – the first investiture of 6 Sisters Benedictine – the first in the interwarhabitat in the Łuck-Żytomierz diocese. The chaplain was priest Antoni Jagłowski. Not longthe Benedictine sisters and Mrs. Alexandrowicz enjoyed this success, as the ominous waveof Bolshevism, which carried death and conflagration, was already approaching the Kievregion. This regained freedom and sovereignty of Poland was soon greatly threatened andlost its vigor through the signed ominous Ribbentrop-Molotov Pact (IV Partition of Poland)and the Second World War.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2018, 19; 79-106
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies