Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jacek Woroniecki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
W trosce o aretologiczne podstawy wychowania. Wokół koncepcji o. Jacka Woronieckiego
In the Interest of the Arethological Basis of Upbringing
Autorzy:
Szewczak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810879.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aretologia
wychowanie
cnoty kardynalne i teologalne
o. Jacek Woroniecki
aretology
upbringing
cardinal and theological virtues
Fr. Jacek Woroniecki
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę aretologicznych podstaw wychowania. Podjęto w nim próbę odpowiedzi na pytanie o zasadność odwoływania się w wychowaniu do teorii cnót, zaproponowanej przez o. Jacka Woronieckiego. Przedstawiono argumenty potwierdzające potrzebę odwoływania się w wychowaniu do tej teorii. Wykazano, że zaproponowane przez o. Jacka Woronieckiego sprawności: roztropność, sprawiedliwość, męstwo, umiarkowanie oraz wiara, nadzieja, miłość, a także pobożność mogą stanowić aktualne cele wychowania. Ich realizacja przyczynia się do aktualizacji potencjalności wychowanka i może stanowić odpowiedź na obserwowany współcześnie kryzys wychowania. Podjęto za o. Jackiem Woronieckim krytykę stanowiska intelektualizmu moralnego, podkreślając, że uwzględnienie w wychowaniu do cnót nie tylko rozumu, ale i woli jest konieczne do nabycia samych cnót.
The article presents the issue of the aretological basis of upbringing. An attempt has been made to answer the question about the legitimacy of referring to the virtue theory in upbringing proposed by Father Jacek Woroniecki. Arguments confirming the need to refer to the virtue theory in upbringing have been presented. It has been shown that the efficiency proposed by Fr. Jacek Woroniecki: prudence, justice, valour, moderation and faith, hope, love as well as piety can constitute current goals of education. Their realization contributes to updating the potential of the pupil and may be a response to the crisis of education observed today. Father Jacek Woroniecki criticized the approach of moral intellectualism, emphasizing that involving not only reason but also will in the upbringing to the virtues is necessary for the pupil to acquire the virtues.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 99-117
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualność myśli pedagogicznej o. Jacka Woronieckiego
Adequacy of Pedagogical Ideas of Father Jacek Woroniecki
Autorzy:
Rynio, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810876.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
o. Jacek Woroniecki
myśl pedagogiczna
jej oryginalność i ponadczasowość
Father Jacek Woroniecki
pedagogics ideas
it’s orginality and timelessness
Opis:
Autorka artykułu przekonuje o potrzebie pamięci o osobie i nauczaniu o. Jacka Woronieckiego. W ogólności przybliża, kim był i poprzez co zasłużył sobie na pamięć potomnych. Wskazuje, na czym polegał wkład Woronieckiego w rozwój pedagogiki jako takiej, a pedagogiki katolickiej w szczególności. W tym celu przywołuje argumenty, za sprawą których  poglądy o. Jacka Woronieckiego dotyczące rozumienia kwestii wychowania i roli wychowawcy czy autorytetu w wychowaniu wytrzymują próbę czasu.
The publication points at the subject of the need of father Jacek Woroniecki’s person’s and  teaching’s memory. In general, it brings closer who he was and through what he deserved posterity’s remembrance. The author of the publication shows the essence of his contribution to the development of pedagogics as such and the Catholic pedagogogics in particular. Therefore she brings up the arguments which make father Jacek Woroniecki’s ideas about understanding the problem of education as well as preceptor’s or role model’s meaning for the education stand the test of time.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 151-165
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa bieguny katolickiej pedagogiki. Ks. dr hab. Jan Ślósarz i Jacek Woroniecki OP
Two Poles of Catholic Pedagogy. PhD hab. Jan Ślósarz Priest and Father Jacek Woroniecki, O.P.
Autorzy:
Ślósarz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762950.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ks. Jan Ślósarz
o. Jacek Woroniecki
pedagogika
kary
zachęty
Lwów
Jan Ślósarz priest
father Jacek Woroniecki
pedagogy
punishment
encouragement
Lviv
Opis:
Na gruncie socjologii interpretatywnej można stwierdzić, że biografie ks. dr. hab. Jana Ślósarza (1850–1917) i o. Jacka Woronieckiego (1878–1949) bardzo się różnią, ale też wykazują podobieństwa. Pierwszy pochodził z ubogiej wiejskiej rodziny, drugi był arystokratą. Żyli w czasach podobnych napięć społeczno-politycznych, wojen i ideologii: bolszewizmu, komunizmu, stalinizmu, nazizmu. Obaj byli związani z Lwowem i przez pewien czas trudnili się edukacją – ks. Ślósarz uczył w gimnazjach i na Uniwersytecie Lwowskim, a o. Woroniecki współzakładał Katolicki Uniwersytet Lubelski, był jego rektorem i wykładał w dominikańskich kolegiach. Ich główne książki służyły katolikom jako pedagogiczne przewodniki. Obaj formułowali w nich etyczne wskazówki, jak zachowywać się w trudnych, codziennych sytuacjach. Ksiądz Ślósarz pisał o grożących karach, odwołując się do doktryny Soboru Watykańskiego I. Natomiast o. Woroniecki pokazywał wzory i zachęcał do ich naśladowania katolicką inteligencję, uprzedzając ustalenia Soboru Watykańskiego II. W każdych czasach katolicka pedagogika – jak każda inna – wymaga zarówno odwoływania się do przestróg, jak i do stosowania zachęt.
On the basis of interpretative sociology it can be said that biographies of dr. hab. Jan Ślósarz, Catholic priest, (1850–1917) and Jacek Woroniecki, O.P., (1878–1949) differ significantly, but also show similarities. The former came from a poor peasant family while the latter one had aristocratic heritage. They lived during similar social and political tensions, world wars and criminal ideologies: Bolshwvism, Communism, Stalinism, Nazism. Both were associated with Lviv and for some time were involved in education – J. Ślósarz taught in secondary schools and at the University of Lviv, while J. Woroniecki co-founded Catholic University of Lublin (Katolicki Uniwersytet Lubelski), served as its chancellor and lectured in Dominican colleges.The main books they written served as pedagogical guides for Catholics. Both formulated in them practical tips on how to behave in the most difficult everyday situations. J. Ślósarz wrote about the threatening penalties, referring to the doctrine of the First Vatican Council. Whereas Father Woroniecki set role models and encouraged Catholic intelligentsia to imitate them, anticipating the arrangements of the Second Vatican Council. Then and now Catholic pedagogy – like any other – requires warnings and encouragement.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 257-281
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojciec Jacek Woroniecki: Filozoficzne źródła i konsekwencje Rewolucji Francuskiej
Father Jacek Woroniecki: Philosophical sources and consequences of the French Revolution
Autorzy:
Kryk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078906.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Jacek Woroniecki
rewolucja francuska
indywidualizm
partykularyzm
sentymentalizm
św. Tomasz
uniwersalizm
obiektywizm
Father Jacek Woroniecki
French Revolution
individualism
particularism
sentimentalism
St. Tomas Aquinas
universalism
objectivity
Opis:
This article attempts to present the philosophical perspective of the causes of the French Revolution in terms of the eminent Polish ethicist and philosopher Fr Jacek Woroniecki. The thread of the revolution, in terms of its causes and consequences, is constantly present in the work of the Polish Dominican. Revolutionary according to Father Woroniecki is everything that reverses the natural relationship between things, destroys the inherent order of things, puts the interest of the part above the interest of the whole in social life, threatening to collapse the social organism. According to Woroniecki, individualism is the subsoil of the revolutionary element. Although present in the history of human thought, as a consequence of original sin, individualism experienced its apogee in the age of the Reformation. Luther's metaphysical egoism, defined by Maritain as self-centeredness, eventually penetrated all areas of human life, breaking social bonds. Descendant of Luther's egocentrism, Descartes, systematized Luther's thoughts in the intellectual field. Thanks to him, particularistic ideas prevailed over the traditional, universalist view of the social dimension of the progress of human thought. Another of the thinkers whose views have become a source of revolution is according to Father Woroniecki J.J. Rousseau. His sentimentalism, which is like a complement to Luther's egocentrism, in comparison with the views of Descartes, is the pinnacle of individualism in modern philosophical thought. These individualistic, anti-social currents, which were a consequence of the rejection of the philosophy of being, contributed to the complete decline of philosophical thought in the eighteenth century, thus paving the way for doctrinaires. Woroniecki accurately interprets utopian revolutionary slogans and points to the danger of apparent counterbalance to these trends, which was sought in the nineteenth century. Under the cloak of freedom, he unmasks individualist liberalism, the medicine for which socialism was to become. Then he points to envy as the foundation of egalitarianism, which, based on radicalism, became the driving force behind all totalitarianisms. He then exposes humanitarianism, which strikes at patriotism and in the name of universal slogans breaks social bonds. As an antidote to these threats, Father Woroniecki points to the doctrine of St. Thomas Aquinas as a synthesis of the thoughts of the entire human race, based on objective data of being and truth, which, with its universalism, objectivity and realism, transcends all partial systems and thus provides the basis for the unity of social life.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 197-213
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos, etos i patos patriotyzmu
Autorzy:
Stankiewicz, Danuta
Sławecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1040149.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
patriotyzm
Ojczyzna
etos
ojciec Jacek Woroniecki
Maria Bogusławska
generałowa Jadwiga Zamoyska
Opis:
Logos, ethos and pathos of patriotism. Many issues are connected with the event having so many contexts as the one hundredth anniversary of Poland’s regaining independence. The question of the role of the sacred music in building patriotic attitudes becomes, without doubt, worth considering. Thus, stooping over this issue requires discussing the following threads. Presenting the issues of the logos of patriotism, i.e. whether it is cognizable, will be the starting point. Next, we will focus on showing the ethos of patriotism, i.e. whether it is achievable? Then, in the third part of these deliberations, the pathos of patriotism will be considered, i.e. whether it is necessary?
Źródło:
MUZYKA SAKRALNA W DRODZE KU NIEPODLEGŁEJ; 8-36
9788364615375
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie człowieka z perspektywy Katolickiej etyki wychowawczej o. Jacka Woronieckiego
Human Upbringing in the Perspective of Father Jacek Woroniecki Educational Ethics
Autorzy:
Jazukiewicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810881.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jacek Woroniecki
wychowanie
etyka
katolicka etyka wychowawcza
upbringing
ethics
catholic educational ethics
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie współczesnej użyteczności katolickiej etyki wychowawczej o. Jacka Woronieckiego. Człowiek współczesny, uwikłany w zdobywanie i gromadzenie światowych dóbr materialnych, psychicznych i społecznych, zatraca to, co jest stałe i trwałe, a zbiera to, co jest ulotne przez nieustanną zmienność. Zatraca fundament solidnego budowania na rzecz chwiejności i niepewności. Siedemdziesiąta rocznica pożegnania o. Jacka Woronieckiego, wielkiego wychowawcy polskiej inteligencji, jest znakomitą okazją do wzbudzenia refleksji nad tym, że człowiek dnia dzisiejszego zagubił się w rozróżnianiu tego, co warto kochać i podziwiać, a wobec czego można i nawet powinno się zdystansować. Metodą analityczno-syntetyczną dokonano wyboru i interpretacji myśli dominikanina, będących przesłanką działania wychowawczego. Myśl pierwsza: „Znamiennym rysem postępowania ludzkiego [...] jest jego świadoma celowość”. Myśl druga: „[...] w każdym [...] naszym uczynku kilka władz bierze udział, wypełniając w nim każda właściwą sobie rolę”. Myśl trzecia: „[...] tylko ta etyka jest dobra i prawdziwa, która [...] uczy nie tylko o czynach dobrych i złych, ale też o stałych do nich usposobieniach, cnotach i wadach”. Myśl czwarta: „Każdy ma sobie wyznaczoną miarę doskonałości”. W koncepcji o. Jacka Woronieckiego wskazany jest znaczący potencjał człowieka. Z kolei współczesność wykazuje wielką podatność na zmiany. We wnioskowaniu więc zaproponowano połączenie tych dwóch przesłanek, wskazując na czas słusznej zmiany w kierunku godziwej etyki i godziwego życia.
The purpose of this article is to present the modern usefulness of father Jacek Woroniecki catholic educational ethics. The modern human, entangled in obtaining and gathering the material goods, as well as psychical and social ones, loses what is continuous and stable and collects what is transitory with its continuous change. The human loses the foundation for solid construction for instability and uncertainty. The 70th anniversary of father Jacek Woroniecki farewell, the great educator of Polish intelligence, is a perfect occasion to rise the reflections upon modern human that lost the ability to distinguish what is worth worshipping and admiring and what could be or even should be pushed away. With the use of the analytic-synthetic method a choice and interpretation were made of the Dominican notion, which constitute a prerequisite to upbringing actions. The first thought: “The significant trait of the human actions […] is the conscious purposefulness.” The second thought: “[…] in our every action […] a few forces participate, fulfilling appropriate role.” The third thought: “[…] only this ethics is good and true, which […] teaches not only about the good and bad actions but also about the continuous predispositions, virtues and faults.” The fourth thought: “Everybody has appointed dose of excellence.” In the father’s Jacek Woroniecki concept, there is the depicted human’s potential. On the other hand, the contemporaneity presents great susceptibility for change. Therefore, it has been proposed in the application to join these two phenomena, presenting to the time of the good change in decent ethics and decent life.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 81-97
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny, społeczny i religijny kontekst kształtowania się myśli o. Jacka Woronieckiego
The Historical, Social and Religious Background in the Formation of Jack Woroniecki’s Thought
Autorzy:
Skrzyniarz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810884.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
o. Jacek Woroniecki
sytuacja historyczna
społeczna i religijna przełomu XIX i XX wieku
Jacek Woroniecki
historical situation
social and religious situation at the turn of 20th century
Opis:
Znaczący wpływ na Jacka Woronieckiego, na jego postawę i poglądy wywarło środowisko rodzinne, otoczenie, nauczyciele, następnie dominikanie oraz wybitne jednostki, które spotykał na swojej drodze życia. U podstaw jego spojrzenia na świat leżała wiara i wychowanie według zasad Kościoła katolickiego, a w życiu dojrzałym formacja zakonna, dokumenty papieskie i pisma współczesnych mu myślicieli Kościoła. Na jego poglądy i myśl wpływały także wydarzenia historyczne, których był uczestnikiem. Również sytuacja społeczna w Polsce, a także w całej Europie zostawiły ślad w jego postrzeganiu świata.
Jacek Woroniecki, his attitude and views were greatly influenced by his family background, environment, teachers, then the Dominicans and the eminent figures that he met in his life. At the heart of his world view lay the faith and education propounded by the Catholic Church, and – later in his life – religious formation, papal documents and the writings of church thinkers of his time. His views and thought were also influenced by the historical events that he participated in. Also, the social situation in Poland and in Europe as a whole left a mark in his perception of the world.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 9-20
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czyn i cierpienie w służbie Prawdy. Sługa Boży o. Jacek Woroniecki na Uniwersytecie Lubelskim
Action and Suffering in the Service of Truth —Servant of God Father Hiacynth Woroniecki at the University of Lublin
Autorzy:
Wistuba, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810882.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jacek Woroniecki
uniwersytet
Katolicki Uniwersytet Lubelski
pedagogika
kierownictwo duchowe
Hiacynth Woroniecki
university
University of Lublin
pedagogy
spiritual direction
Opis:
Sługę Bożego o. Jacka Woronieckiego związało z uczelnią lubelską dziesięć lat życia. Były to lata bardzo aktywnego i wszechstronnego zaangażowania. Zostawiły trwałe owoce w istnieniu i kształcie uniwersytetu, ale nie mniejsze, a może bardziej podstawowe – w jego osobowości, w jego świętości. Ojciec Woroniecki pełnił tu obowiązki wykładowcy, naukowca, pracownika administracji, a równocześnie duszpasterza: młodzieży akademickiej, kapłanów studiujących, powołań, osób konsekrowanych, harcerzy, mieszkańców miasta. Jako rektor zasłużył się skutecznymi wysiłkami w przekonywaniu Episkopatu i społeczności wiernych w Polsce o niezwykłym znaczeniu uniwersytetu zarówno dla niepodległej ojczyzny, jak i dla Kościoła powszechnego. Ustanowił trwałe struktury zdobywania środków finansowych na utrzymanie uczelni i podjął trud jej rozbudowania w wyjątkowo niesprzyjających warunkach gospodarczych kraju. Jako autorytet moralny wskazywał kierunki zaangażowania i podtrzymywał nadzieję w społeczeństwie polskim. Nie był jednak aktywistą, działaczem na zewnątrz. Poświęcając siły ducha i ciała uczelni, kształtował także siebie. Dziś trwa jego proces beatyfikacyjny. Heroiczny trud lubelskiej działalności zakonnika potwierdzają liczne dokumenty, dzieła oraz świadectwa pozostawione przez współpracowników i wychowanków.
Servant of God Father Hiacynth Woroniecki was associated with the University of Lublin for ten years. During that period, he undertook an extraordinary active and many sided engagement which resulted in permanent influence on the existence and shape of the institution; That time had also similar or even fundamental impact on Fr. Woroniecki’s personality and sanctity. The Dominican assumed the duties of lecturer, scientist, administration worker. At the same time, he was taking pastoral care of students, studying priests, consecrated persons, scouts, city citizens and as a vocation director. As a rector he succeeded in convincing the Episcopate and the Polish faithful of the University’s extraordinary significance for both the independent Country and the Catholic Church. He established methods of gaining funds for the maintenance of the University and also took the trouble to carry out its expansion under exceptionally difficult economic circumstances. As a moral authority, he indicated the right direction of engagement and he sustained the hope in the Polish society. However, he was not an activist, nor did he work much outside. While devoting his spirit’s and body’s powers in favour of the university, he was shaping himself too. Nowadays his beatification process is under way. Fr. Woroniecki’s heroic effort of the Lublin period is evidenced by numerous documents left by his co-workers and pupils.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 21-34
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka a pedagogika. Myśl pedagogiczna Jacka Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej edukacji
Ethics and Pedagogy: The Pedagogical Thought of Jacek Woroniecki in Relation to Contemporary Education
Autorzy:
Szymczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131183.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika
edukacja
etyka cnót
wychowanie moralne
Jacek Woroniecki
pedagogy
education
virtue ethics
virtue theory
moral education
Opis:
W artykule zaprezentowano rozważania nad dorobkiem pedagogicznym Jacka Woronieckiego. Odwołano się do prac autora, w których etykę i aspekt moralny uczynił podstawowym przejawem szeroko rozumianej działalności edukacyjno-wychowawczej. Kierowany troską o właściwy poziom moralny człowieka we wszelkich przejawach jego życia, zbudował katalog refleksji i podpowiedzi, z których możemy czerpać niezależnie od aktualnych uwarunkowań. Przemyślenia z nich płynące, skłaniające czytelnika do budowania moralnie prawidłowych relacji między osobą wychowawcy i wychowanka, czynią z podmiotowości człowieka podstawowy paradygmat edukacji, tak istotny i niezbywalny również w dzisiejszych realiach. Przedmiotem dociekań niniejszego artykułu uczyniono zatem kwestię aktualności poglądów Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej przestrzeni oddziaływań edukacyjnych. Wskazano tu na podnoszony przez myśliciela istotny aspekt integralności etyki z pedagogiką, stanowiący filar jego pedagogiki, a ściślej aretologii, będącej syntezą humanizmu greckiej paidei oraz chrześcijańskiej pedagogiki. Osobne miejsce poświęcono epistemologicznym odniesieniom idei paedagogiae perennis wskazującej na nierozłączność poznawczą filozofii i pedagogiki oraz – w wymiarze praktyki pedagogicznej – wychowania i edukacji. Biorąc pod uwagę konieczność nieustannych poszukiwań przez współczesnych pedagogów nowych edukacyjnych ścieżek, obierania nieraz trudnych kierunków w swojej praktyce zawodowej, klasyczna myśl Woronieckiego w świecie zrelatywizowanych wartości może się okazać ścieżką wiodącą „człowieka do moralnej dojrzałości”. Dorobek Woronieckiego posiada w tym zakresie ogromny, ponadczasowy walor pedagogiczny.
The article addresses the pedagogical achievements of Jacek Woroniecki. Reference is made to his works, in which he made ethics and the moral aspect the basic manifestation of educational activity. Guided by a concern for the proper moral level of people in all manifestations of their lives, Woroniecki created a body of work and thinking from which we can draw, regardless of the current conditions. The reflections resulting from them, prompting the reader to build morally good relationships between educators and pupil, make the subjectivity of a human being the basic paradigm of education, which is so important and inalienable in today’s reality as well. The subject of this article is therefore the topicality of Woroniecki’s views in relation to the contemporary space of educational influence. It points to the very important aspect of the integrity of ethics and pedagogy, which the thinker raises to constitute a pillar of his pedagogy, or more precisely, of aretology, a synthesis of the humanism of Greek paideia and Christian pedagogy. A separate section is devoted to epistemological references to the idea of paedagogia perennis, pointing to the cognitive inseparability of philosophy and pedagogy and – in relation to pedagogical practice – of upbringing and education. Taking into consideration the need for contemporary educators to constantly search for new educational paths, to take sometimes difficult directions in their professional practice, Woroniecki’s classic thought in the world of relativized values may turn out to be “the path leading man to moral maturity.” Woroniecki’s achievements in this respect definitely have a great, timeless pedagogical value.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 87-104
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyzwoity laicki świat – realna przyszłość ludzkich społeczności? Rozważania o racjach polityki i zasadach etyki
A Decent Secular World – the Real Future Human Community? Reflections About Rations of Policy and Rules of Ethics
Autorzy:
Grzybowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
sekularyzm
postmodernizm
religia
ateizm
etyka
Richard Rorty
Jürgen Habermas
Jacek Woroniecki
secularism
postmodernism
religion
atheism
ethics
Rychard Rorty
Opis:
Teoretycy kultury i cywilizacji głoszą koniec epoki, w której dominowała kultura oświeceniowa. W XX wieku dokonało się przekroczenie horyzontu tradycji rozumu, z którego kiedyś wyłoniła się samowiedza europejskiej nowoczesności. Erozji i dewaluacji uległy podstawowe pojęcia, na których wspierał się zachodni racjonalizm, a rozum został zdemaskowany jako władcza, choć zarazem ujarzmiona podmiotowość instrumentalnego panowania nad kulturą. Siła i władza racjonalizmu narzucającego swe dyskursywne rozumienia została osłabiona, a raczej – używając terminologii filozofii ponowoczesnej – zdekonstruowana. Także religia traci funkcję „świętej kosmizacji”, choć przez wiele wieków dla rzesz ludzi była podstawą socjalizacji, prawa, obyczaju. Współcześnie można wręcz dostrzec tęsknotę za dniem, kiedy to cała nasza kultura osiągnie stan, w którym nie będziemy już dłużej niczego ubóstwiać. Współcześni ateiści, pragmatycy i postmoderniści mają nadzieję, że jeśli publiczna i polityczna przestrzeń zostanie pozbawiona religijnej symboliki i pozostanie pusta, to tym samym, niejako z definicji, stanie się lepsza. Przestrzeń skrupulatnie oczyszczona z symboliki religijnej, uchodzi w tej wizji za bardziej demokratyczną i tym samym zdolną do wyprowadzenia, na bazie innej niż religijna, właściwych zachowań społecznych. Dzięki temu zaś owa „pusta przestrzeń” ujawni się jako miejsce debaty, w której mogą zostać wypracowywane lepsze niż konfesyjne rozwiązania problemów społecznych. Ateizm może być sposobem bycia dobrym i moralnym człowiekiem, który nie wspomaga swych etycznych działań inspiracją wiary. Ateiści i agnostycy zdają się dziś pokazywać, że choć w laickiej społeczności należy być świadomym nieobecności Boga, którego „śmierć” stwierdzono i ogłoszono, to przede wszystkim należy z nadzieją starać się stworzyć lepszy świat. Jednakże, choć wspólnoty demoliberalne współczesnych państw Zachodu szczycą się swymi osiągnięciami – wybór (demokracja), postęp, wolność, prawo, odwaga, wspaniałomyślność, łagodność, sprawiedliwość – to okazuje się, że dla obrony tych zdobyczy nie wypracowały skutecznego projektu uczenia odpowiedzialności, oddania i poświęcenia. Tym samym kosmopolityczno-wielokulturowe ideały nie stają się przestrzenią powściągliwości, tolerancji, cierpliwości, gotowości do kompromisów, zaufania, wspólnoty, wierności, tradycji, entuzjazmu, wyobraźni, pracy, lojalności czy społecznej dyscypliny. Rolę tę wciąż jeszcze dzierżą wspólnoty zdeterminowane, tożsame w sobie, z bardzo wyrazistym przesłaniem ideowym i konfesyjnym – rodzina, wspólnoty religijne, zespolone tradycją społeczności lokalne, naród.
In our times a liberal model of the social life is a space, in which democratic and liberation desires can be carried out in the full way. Still however inalienable questions about goods and purposes which society is putting, are included to most important. What significant political good should be today, in the days of diversity and multitude of lifestyles, - the prosperity, the affluence, or a firmly liberally defined freedom (if I am not violating other’s freedom, I am making what I want)? And perhaps it should be an aim of the policy action - how the Aristotle wanted - good and right life of citizens manifesting itself in the righteousness of character i.e. the virtue of bravery (aréte)? Liberal democracy is promoting freedom, pluralism, affluence, consumption and effective law today as achievmentsof contemporaneity, convincing that we will live in harmonious, multicultural and peacetime community. However in the realization of these ideals something is standing in the way, what can be named “paradox of the liberalism”: freedom from one side widely understood, on the other whereas simultaneous expectation of self-limitation, self-control, responsibility, or even asceticisms. Therefore contemporary political-social desire for building the global and diversified society, is based on the hasty and naive conviction that people of all sorts of nations, cultures, tongues and customs will be able to live without religion together in peace and prosperity, respecting and tolerating own inflectednesses.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 35; 137-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia władzy w ujęciu o. Jacka Woronieckiego
Philosophy of Human Power in the Perspective of Father Jacek Woroniecki
Autorzy:
Skrzydlewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810877.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Woroniecki Jacek
filozofia władzy
etyka
antropologia
philosophy of power
ethics
anthropology
Opis:
Ojciec Jacek Woroniecki na kartach licznych swych prac zaprezentował bardzo ważną koncepcje władzy ludzkiej. W koncepcji tej wykazał, że sprawowanie władzy jest działaniem moralnym człowieka, mającym swe uzasadnienie i wyjaśnienie w naturze osoby ludzkiej. Władza ludzka jest, zdaniem Woronieckiego, efektem posiadania przez człowieka cnoty roztropności. Woroniecki wykazywał, że pierwszą szkołą władzy jest zawsze rodzina, miejsce zaistnienia i wychowania człowieka. Dobre uformowanie w człowieku władztwa wymaga przede wszystkim znajomości prawdy o człowieku oraz jego przeznaczeniu, a także formach i sposobach życia. Woroniecki przestrzegał przed licznymi nowożytnymi ideologiami deformującymi ludzką władzę. Całe swe rozważania nad władzą oparł na myśli św. Tomasza z Akwinu oraz na filozofii realistycznej związanej z Akwinatą oraz Arystotelesem.
Father Jacek Woroniecki presented numerous important works of human power in the pages of his many works. In this concept he showed that the exercise of power is a moral action of man, having its justification and explanation in the nature of the human person. According to Woroniecki, human power is the result of man’s virtue of prudence. Wroniecki showed that the first school of power is always a family, a place of existence and education of man. A good formation of power in man requires knowing the truth about man and his destiny as well as forms and ways of life. Woroniecki warned against numerous modern ideologies deforming human power. He based all his reflections on power on the thoughts of Saint. Thomas Aquinas and on realistic philosophy associated with Aquinas and Aristotle.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 133-149
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Father Jacek Woroniecki (1878–1949) – Master and Mentor of Catholic and Christian Pedagogical Thought
Ojciec Jacek Woroniecki (1878-1949) – mistrz i mentor katolickiej i chrześcijańskiej myśli pedagogicznej
Autorzy:
Nowak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810729.pdf
Data publikacji:
2021-04-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katolicka myśl pedagogiczna
chrześcijańska myśl pedagogiczna
pedagogika katolicka
pedagogika chrześcijańska
paedagogia perennis
podmiot wychowania
przedmiot wychowania
wychowawca
pedagog
mentor
mistrz
O. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integralna pedagogika i integralne wychowanie
Catholic pedagogical thought
Christian pedagogical thought
Catholic Pedagogy
Christian Pedagogy
subject of education
object of education
tutor
pedagogue
master
Fr. Jacek Woroniecki (1878-1949)
integral pedagogy and integral education
Opis:
Ojciec Jacek Woroniecki przyczynił się do budowania nie tylko pedagogiki chrześcijańskiej i katolickiej, ale także pedagogiki w ogóle w Polsce, osiągając niekwestionowane mistrzostwo w tym zakresie. Jako mistrz i nauczyciel zaistniał na gruncie pedagogiki katolickiej i chrześcijańskiej, wnosząc swój wkład w wypracowywanie ich statusu dyscyplinarnego w ciągu całego swojego życia, które odczytujemy jako ilustrację kształtowania się jego dojrzałej wiary i z niej wynikającej jego naukowej refleksji. Przestrzegając przed zbyt pochopnym zaliczaniem pedagogów do pedagogów katolickich, podejmuje problematykę pedagogiczną z pozycji, którą możemy określić jako pozycję mądrości chrześcijańskiej i w niej, zwłaszcza w Kościele katolickim, odkrywa to, co rozumiał on jako paedagogia perennis, zawierająca w swoich blokach tematycznych takie podstawowe grupy problemów, jak: 1) podmiot wychowania jako refleksję nad człowiekiem mającym być wychowanym; 2) przedmiot wychowania, czyli co w wychowaniu chcemy wytworzyć przez działalność wychowawczą oraz 3) wychowawcę, czyli tego, który pojedynczo czy społecznie ma pokierować procesem wychowania w wychowanku. Zauważając dominację postaw indywidualistycznych w nauczaniu i wychowaniu, Jacek Woroniecki eksponuje „społeczną stronę samej czynności wychowawczej”, nie deprecjonując w niczym „wartości indywidualnych wychowawcy”. Zabierając głos w sprawie specyfiki pedagogiki, Woroniecki przyczynił się do umocnienia tej specyfiki, a jednocześnie wprowadził refleksję pedagogiczną w konteksty uniwersalności i wypracował jej status jako dyscypliny z własną tożsamością jak również otwartej na rzeczywistość, na inne dyscypliny oraz na wielorakie aspekty i wymiary ludzkiej egzystencji. Praktycznie przyczyniając się do rozwoju pedagogiki, wskazuje na sposoby kształtowania charakteru i osobowości wychowanka, postulując powrót do pedagogicznych zasad chrześcijaństwa zwanych uniwersalizmem pedagogicznym, w którym zwraca się uwagę na przedmiot formalny wychowania – człowieka – takiego, jakim on winien być wtedy, gdy osiągnie pełnię swojego osobowego bytu w wyniku właściwego, tj. harmonijnego rozwoju w nim wszystkich cnót przyrodzonych i nadprzyrodzonych.
Fr. Jacek Woroniecki contributed to building not only Christian and Catholic pedagogy, but also pedagogical theory in general in Poland, having achieving unquestioned primacy in this regard. He appeared on the grounds of Catholic and Christian pedagogy as master and teacher, contributing to the development of their disciplinary status throughout his entire life, which we read as an illustration of shaping his mature faith and his scientific reflection arising from it. In warning against the hasty classification of educators as Catholic educators, he embraced the pedagogical issues from a position which could be described as a position of Christian wisdom, and in this wisdom, particularly in the Catholic Church, he discovered what he understood as paedagogia perennis, including in his thematic blocks such fundamental groups of issues as 1) the subject of education as the reflection over the person to be educated, 2) the object of education, i.e. what we want to produce in education by means of educational activity, and 3) the tutor, i.e. the one who individually or socially is to direct the process of education in the pupil. Noting the domination of individualistic attitudes in teaching and education, Fr. Jacek Woroniecki exhibits “the social side of the educational action itself,” while not depreciating “the tutor’s individual values” at all. Speaking on the matter of the specificity of pedagogy, Fr. Woroniecki contributed to the consolidation of this specificity, and simultaneously introduced pedagogical reflection, in the contexts of universality, and developed its status as a discipline with its own identity, but simultaneously open to reality, to other disciplines, and the manifold aspects and dimensions of human existence. In making a practical contribution to the development of pedagogy, he indicated the methods for the formation of the character and personality of a pupil, postulating a return to the pedagogical principles of Christianity called the pedagogical universalism, in which attention was paid to the formal object of the education – the person – e.g. how the person should be when reaching the fullness of personal existence as a result of the proper, i.e. harmonious, development of all the natural and supernatural virtues.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 95-117
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies