Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "JERZY LUDWINSKI" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wspólnota Wyobraźni Jako Dyssensus. VIII Spotkanie Artystów i Teoretyków Sztuki Świdwin/Osieki (1970)
A Community of Imagination as Dissensus. The 8th Artists and Art Theoreticians Meeting in Świdwin/Osieki (1970)
Autorzy:
Nader, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Dissensus
postartistic era
conceptualism
Jerzy Ludwiński
March 1968
Osieki Plain Air
Polish art after 1945
imagination
Dyssensus
epoka postartystyczna
konceptualizm
Marzec 1968
plenery osieckie
sztuka w Polsce po 1945 roku
wyobraźnia
Opis:
Celem tekstu jest refleksja nad znaczeniami wypowiedzi artystycznych, które przedstawiono na VIII Spotkaniu Artystów i Teoretyków Sztuki w Świdwinie i Osiekach w 1970 roku, wobec horyzontu wydarzeń roku 1968 w Polsce. Szczególnie skupię się na pierwszym wykładzie Jerzego Ludwińskiego „Epoka postartystyczna” oraz na kilku pracach artystów i artystek (m.in. Jana Chwałczyka, Wandy Gołkowskiej, Jerzego Fedorowicza, Jarosława Kozłowskiego, Natalii LL) odpowiadających i wchodzących w relację z wykładem krytyka. Przywołam również kontekst wybranych zjawisk i procesów społecznych i kulturowych około roku 1968, które plener poprzedzały, i które mu towarzyszyły. Zaproponuję, aby czas od czerwca 1967 do grudnia 1970 pojmować jako szczególny mikro-okres w historii sztuki w Polsce, charakteryzujący się z jednej strony strukturą długiego trwania, z drugiej zaś dystynktywnymi zasadami. Zastanowię się w końcu nad wyłaniającymi się z pleneru w Osiekach w 1970 roku ideami, szczególnie nad kategorią wyobraźni. Twierdzę, że posiadały one nie tyle charakter krytyki czy kontestacji, lecz raczej powinny być pojmowane jako inna, mało rozpoznana w historii sztuki w Polsce forma dyskursu oporu - dyssensus. Dyssensus w przypadku pleneru osieckiego w 1970 roku rozpatruję jako dyskursywne rozłączenie wobec obowiązującego wówczas „podziału postrzegalnego”, jako różnego rodzaju drobne, lecz znaczące konstelacje taktyk zaznaczania różnicy wobec po-marcowego świata. W przypadku prac artystów w Osiekach dyssensus ów nie osadzał się na negacji, ale na geście odbudowywania, pracy z wyobraźnią, która została znacznie osłabiona lub wręcz zniszczona, na skutek wydarzeń między czerwcem 1967 a sierpniem 1970 roku.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 47-56
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
… prosta nieskończona… Wanda Czełkowska, Krystian Jarnuszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
...A Straight Infinite Line... Wanda Czełkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
Autorzy:
Grubba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424728.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
INSTALLATION ART
EDINBURGH 1972
MULTIPLE
STRUCTURE
SERIALISM
MODULE
ENVIRONMENT
KRAKOW GROUP
ART GROUPS
WANDA CZELKOWSKA
KRYSTIAN JARUSZKIEWICZ
ANDRZEJ WOJCIECHOWSKI
STANISŁAW DROZDZ
KAZIMIERZ MALEWICZ
XAWERY DUNIKOWSKI
ROBERT MORRIS
JERZY LUDWINSKI
LE CORBUSIER
ROLAND BARTHES
MODULOR
POD MONA LISA GALLERY
Opis:
In the paper, I recall three independent individuals, whose work oscillated around conceptual art. They shared a strong interest situated on the borderline of mathematics and art philosophy (including problems such as: an open space, the concept of central – axial point, infinite line etc.) and research on semantic and lexical possibilities of geometry. The work of these three extremely different artists, Wanda Czelkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski, seems to be tied together by a common element; building spatial utterances based on forms that existed on the border of contemporary and archetypical language. They evoke reflections (e.g. sociological and cultural) by the use of a strongly individualised and meta-artistic code. I analysed the following artworks: Wanda Czelkowska's Conceptual Information about a Table presented in 1972 in Edinburgh at The International Art Festival and another work entitled Absolute elimination of sculpture as a notion of shape (66 concrete slabs and 66 light points) from 1972; the project of a room independent of gravity (1959/1960), Capitel as the structure of space from 1952; Krystian Jaruszkiewicz's multi-material object entitled Sacrifice to Xawery Dunikowski (1975), that incorporated an old Polish definition of the ‘obiata’ (sacrifice) custom taken from Bogumił Linde’s dictionary in its original graphic version into an ascetic form; Andrzej Wojciechowski's works from the period when he co-operated with Stanislaw Drozdz, among them a series of photographs SALVE from 1970 (a stone with a Latin greeting found in an empty field), a model and an idea of the Self-sustaining Plinth from the Symposium “Wrocław’70”, an action entitled The Tower of Joy 23 VII 1970 built with the residents of Wrocław, and a philosophical and formal dialogue with S. Drozdz A Sphere and a stone – two perfections (1974).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 163-169
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies