Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Italian migration policy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Polityka migracyjna Republiki Włoskiej
    Italian Migration Policy
    Autorzy:
    Podraza, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035975.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    migracje
    kryzys migracyjny
    imigranci
    Włochy
    włoska polityka migracyjna
    Italy
    immigrants
    migration crisis
    migrations
    Italian migration policy
    Opis:
    Italy, due to it is geographical location, is extremely exposed to migratory movements. Over the past few decades, the Republic has undergone a far-reaching transformation from sending to receiving country. A country in which a migration policy practically did not exist had to build it from scratch quite quickly, which was associated with many of its disadvantages, reformed over time. A breakthrough moment was the migration crisis initiated in 2011 and caused by the Arab Spring in North Africa. It was a real test not only for the Italian migration policy, but in retrospect also for the entire European Union, where, unfortunately, there was no enough solidarity.
    Włochy, ze względu na swoje wyjątkowe położenie geograficzne, są szczególnie narażone na ruchy migracyjne. W ciągu kilku ostatnich dekad Republika Włoska przeszła daleko idącą transformację z kraju wysyłającego, po przyjmujący. Państwo, w którym praktycznie nie istniała polityka migracyjna, musiało w dość szybkim tempie zbudować ją od podstaw, co okraszone zostało wieloma jej wadami i niedociągnięciami, reformowanymi w miarę upływu czasu. Przełomowym momentem okazał się kryzys migracyjny zapoczątkowany w 2011 r. u podłoża, którego stała Arabska Wiosna w Afryce Północnej. Był on prawdziwym sprawdzianem nie tylko dla włoskiej polityki migracyjnej, ale w perspektywie długofalowej również i całej Unii Europejskiej, gdzie niestety zabrakło wystarczającej solidarności.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 215-231
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Italian migration policy: Changes and effects
    Autorzy:
    Dudała, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450416.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    Italian political system
    migration policy
    migration history (emigration and immigration)
    theories of migration
    migration crisis
    Opis:
    The phenomenon of Italian migration is characterized by a clear caesura, which makes Italy a country with a long history of emigration and a much shorter experience of immigration. The mid-1970s are considered a breakthrough, when the zero-migration balance was recorded for the first time. The growing wave of arriving foreigners forced the rulers to change the current immigration policy, which rarely responded to the needs of both foreigners and citizens of the Republic. Subsequent laws, usually created in extraordinary circumstances, were also subject to the process of alternating power. Lack of legislative continuity and insufficient social integration gave birth to additional tensions around the observed influx of refugees. In this situation, it seems that the management of the migration crisis is no longer the responsibility of a single nation, but should be an action taken at the level of solutions of the European community.
    Źródło:
    Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2018, 8; 181-197
    2084-848X
    Pojawia się w:
    Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Italia sulla scena internazionale ai tempi del Governo Draghi
    Włochy na scenie międzynarodowej w czasach rządu Draghiego
    Italy on the international stage at the time of the Draghi government
    Autorzy:
    Feroci, Ferdinando Nelli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2192189.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Politica estera italiana (dopo il 1989)
    politica europea
    Mario Draghi
    Next Generation EU
    Piano Nazionale di Ripresa e Resilienza
    politica migratoria
    NATO
    Ucraina
    polityka zagraniczna Włoch (po 1989)
    polityka europejska
    Krajowy Plan Odbudowy
    polityka migracyjna
    Ukraina
    Italian foreign policy (after 1989)
    European policy
    National Recovery Plan
    migration policy
    Ukraine
    Opis:
    Il Governo di Mario Draghi è stato insediato nel febbraio 2020 e sostenuto da una maggioranza parlamentare eccezionalmente ampia, che gli ha conferito le caratteristiche di un governo di unità nazionale. È nato da una situazione straordinaria che richiedeva la lotta alla pandemia attraverso un efficace programma di vaccinazione e una ripresa economica post-COVID, basata sui fondi europei Next Generation EU, subordinati all’approvazione del Piano Nazionale di Ripresa e Resilienza. Questa sfida richiedeva l’adozione di un programma organico a livello nazionale e, nei rapporti con l’UE, una piena dimostrazione di credibilità dell’Italia. Il Governo Draghi ha riaffermato la tradizionale posizione dell’Italia nella NATO, ha rafforzato l’accordo con gli Stati Uniti a favore del multilateralismo e ha cercato di riconquistare la leadership nell’UE attraverso forti relazioni con Francia e Germania. Nonostante le evidenti tensioni all’interno della complessa maggioranza parlamentare, ha condannato l’aggressione russa all’Ucraina fornendo armi ed equipaggiamento militare, nonché aiuti economici, finanziari e umanitari. Tuttavia, non è riuscito a influenzare la politica migratoria dell’UE. Si spera che l’approccio di Draghi continui a ispirare il prossimo esecutivo, se non addirittura sia all’ordine del giorno.
    Mario Draghi’s cabinet was formed in February 2020 on the basis of an unusually broad parliamentary majority that gave it the characteristics of a government of national unity. It was produced by an extraordinary situation requiring the fight against the pandemic through an effective vaccination program and post-COVID economic recovery based on Next Generation EU funds subject to approval of the National Recovery Plan. The challenge required agreement on an organic program at home, and a fully achieved demonstration of Italy’s credibility in its relations with the EU. The Draghi government reaffirmed Italy’s traditional position in NATO, strengthened the agreement with the U.S. on multilateralism, and sought to regain a leading role in the EU through solid relations with France and Germany. Despite clear tensions within a complex parliamentary majority, he condemned Russian aggression against Ukraine provided arms and military equipment, economic, financial and humanitarian aid. In contrast, it has failed to influence EU migration policy. One must hope that if not exactly the agenda, then at least Draghi’s method will continue to inspire the next executive.
    Gabinet Mario Draghiego powstał w lutym 2020 r. na bazie szerokiej większości parlamentarnej, co nadało mu cechy rządu jedności narodowej. Powstał w nadzwyczajnej sytuacji, która sprowadzała się do walki z pandemią (przez skuteczny program szczepień) i odbudowy gospodarki po COVID dzięki środkom Next Generation EU pod warunkiem akceptacji Krajowego Planu Odbudowy. Wyzwanie wymagało uzgodnienia w kraju programu organicznego, a w relacjach z UE wykazania wiarygodności Włoch. Rząd Draghiego potwierdził tradycyjne stanowisko Włoch w NATO, wzmocnił porozumienie z USA na rzecz multilateralizmu i starał się odzyskać wiodącą rolę w UE, dbając o relacje z Francją i Niemcami. Mimo wyraźnych napięć w obrębie złożonej większości parlamentarnej potępił rosyjską agresję na Ukrainę, dostarczał jej broń i sprzęt wojskowy, pomoc gospodarczą, finansową i humanitarną. Nie zdołał natomiast wpłynąć na politykę migracyjną UE. Trzeba mieć nadzieję, że jeśli nie dokładnie agenda, to przynajmniej metoda Draghiego będzie nadal inspirować następną władzę wykonawczą.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 1; 61-68
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies