Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Italian law" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The scope of standardization of the protection of national colors in the Polish law, the Italian law and the Community legislation
Zakres standaryzacji ochrony barw narodowych w prawie polskim, prawie włoskim i prawodawstwie wspólnotowym
Autorzy:
Zych, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524364.pdf
Data publikacji:
2018-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
European law
Italian law
Polish law
national colors
history
Opis:
In the face of the European integration, the legal protection of national symbols enjoys momentous significance. The present turbulent times and numerous conflicts, the etiology of which is – e.g. social or political in nature – require an attempt to make a scientific overview of the situation. In this article I will examine the scope of standardization of the protection of national colors in the Polish law, the Italian law and the Community legislation. The study takes into account the historical and contemporary judicial decisions. I will try to answer the question whether the scope of protection of the Community colors in the Polish law is sufficient? The analysis of the examined normative acts has led me to the conclusion that the Polish legislator, after the restoration of independent statehood, attached a great importance to the normative grounds ensuring protection of colors of the national symbols. The Italian constitutional adjustment, compared to the Polish one in the scope of the national colors, is very sparse. Aside from the Community rules, each member state – as a result of historical development – has developed its own model of protection. The colors of the European Union are not expressly protected under the Polish normative regulations. However, de lege ferenda, I reckon that for the interests of legal certainty, the legal status in this field should be amended and relevant norms should be laid down.
W obliczu integracji europejskiej, doniosłego znaczenia nabiera prawna ochrona symboli narodowych. Współczesne czasy nie są spokojne. Liczne konflikty, których etiologia ma charakter społeczny, polityczny, nakazują próbę dokonania scjentystycznego oglądu sytuacji. W niniejszym artykule zbadam zakres normowania ochrony barw narodowych w prawie polskim i włoskim oraz wspólnotowym. W badaniach uwzględnię historyczne i współczesne orzecznictwo sądowe. Spróbuję udzielić odpowiedzi na pytanie o to, czy na gruncie prawa polskiego zakres ochrony barw wspólnotowych jest wystarczający? Analiza zbadanych aktów normatywnych doprowadziła mnie do wniosku o tym, że polski prawodawca po odzyskaniu niepodległego bytu państwowego przywiązywał dużą wagę do normatywnych podstaw mających zapewnić ochronę barwom jako symbolom narodowym. Włoska regulacja konstytucyjna, w porównaniu do polskiej, w zakresie barw narodowych jest bardzo skąpa. Pomimo regulacji wspólnotowej, każde z państw członkowskich – na skutek rozwoju historycznego – wykształciło własny model tej ochrony. Barwy Unii Europejskiej nie są expressis verbis chronione na gruncie polskich regulacji normatywnych. Moim zdaniem, de lege ferenda, dla pewności obrotu prawnego, należałoby stan prawny w tym zakresie zmienić i stosowne normy subrogować.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 1 (41); 127-152
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal status of farmers involved in short food supply chains, a comparative study
Autorzy:
Kapała, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010035.pdf
Data publikacji:
2022-03-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
short food supply chains
agricultural activity definition
Italian law
French law
USA law
Opis:
The legal status of farmers involved in food marketing is not determined by the EU legislator, however, EU policy encourages farmers’ participation in short food supply chains. The article aims to determine whether a farmer selling his products, both processed and unprocessed is subject to a favourable legal regime intended for the agricultural sector, or whether this activity qualifies him as a commercial entrepreneur. The legislation of three EU Member States and the law of the USA were subject to a comparative legal analysis, based on the dogmatic method. The study found that under the EU Member States’ law, farmers involved in short food supply chains are granted a privileged agricultural status, which certainly strengthens their market position in competition with food businesses and big retailers and is an incentive to undertake and conduct the activity of agri-food marketing. In turn, under American law, agricultural activity and direct marketing are economic activities that cause farmers to operate within a business as an entrepreneur. The main tool to support the participation of US farmers in short food supply chains is financial programmes offering incentives to direct marketing. It was concluded that the systemic legal solutions, as in the presented legislation of the EU countries, in contrast to aid programmes, provides farmers with favourable conditions in the long term, without additional bureaucracy and the need to fill out documents and applications, thus giving them a sense of confidence and stability in engaging in food direct marketing.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2022, 48, 1; 43-65
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzekucja z ruchomości według włoskiego Kodeksu Postępowania Cywilnego – zagadnienia wybrane
Execution of movables according to the Italian Code of Civil Procedure – selected issues
Autorzy:
Krakowiak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595962.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
debtor, creditor, seizure of movables, the Italian law
dłużnik, wierzyciel, zajęcie mienia, prawo włoskie
Opis:
Background: The regulation of the Polish Code of Civil Procedure on the enforcement of movable property in enforcement proceedings, in force since 1.01.2019, is controversial in several aspects. This has inspired the comparative analysis of foreign language solutions. In this study, Italian law was adopted as the subject of the study. The choice of this legal order was dictated by the existence of original institutions in the enforcement of movable property, in particular matters that were amended in Polish law from 1.01.2019. Research purpose: The purpose of the study is to analyze the legal conditions in which the ex-ecution of movable property in Italian enforcement law is carried out. The subject of the author’s interest is to determine whether the solutions of Polish law fit into the model of execution on movable property in Italian law. The author inquired whether the Italian legislator regulated the issues of: the location of seizing activities, the catalog of movable property absolutely and relatively excluded from the seizure, the form and time of seizure of movables, and the sale of seized items. Methods: Dogmatic and comparative law methods were used in the study. Conclusions: As a result of analysing Italian enforcement law and the views expressed in the doctrine, it can be concluded that, in comparison with Italian law, Polish provisions on enforcement of movables are very strict and in practice they narrow the scope of their use. Attention should be paid to interesting – from the legal-dogmatical point of view and the enforcement practice – solutions of Italian enforcement of movable property. According to the research, the legislature introduced the possibility of, upon request by the creditor, the president of the court or a designated judge, permitting the bailiff to take custody of things that are marked as not belonging to the debtor but are subject to sale. In Italian law, unlike in Polish legislation, the period of validity for seizing movables was fixed, assuming that it loses its force after forty-five days, counting from its completion in the event of failure to sell things or counting their value towards debt. A comparative legal analysis also leads to the conclusion that Polish provisions on the sale of movable property seized in the execution on property are very formalized. In Italian law, there are two main ways of monetizing things, i.e. commission and auction sales, and, importantly, commission sales take place completely outside of enforcement proceedings, as they are transferred to a third party for carrying them out. The commissioner sells things on his own behalf, for the account and commissioned by a public authority.
Przedmiot badań: Regulacja polskiego Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości w sądowym postępowaniu egzekucyjnym, obowiązująca od 1.01.2019 r., jest kontrowersyjna w wielu aspektach. Skłoniło to do analizy rozwiązań ustawodawstw obcych. W niniejszym opracowaniu jako przedmiot badań przyjęto prawo włoskie. Wybór tego porządku prawnego podyktowany jest istnieniem oryginalnych instytucji w egzekucji z ruchomości, w szczególności w kwestiach zmienionych w prawie polskim od 1.01.2019 r. Cel badawczy: Celem opracowania jest analiza warunków prawnych, w jakich przeprowadza się egzekucję z ruchomości we włoskim prawie egzekucyjnym. Przedmiotem zainteresowania Autora jest ustalenie, czy rozwiązania prawa polskiego wpisują się w model egzekucji z ruchomości obowiązujący w prawie włoskim. Autor postawił pytania dotyczące tego, w jaki sposób ustawodawca włoski uregulował zagadnienia miejsca przeprowadzania czynności zajęcia rzeczy, katalogu ruchomości bezwzględnie i względnie wyłączonych spod zajęcia, formy i czasu zajęcia, czynności zajęcia następczego oraz sprzedaż zajętych rzeczy.1 Metoda badawcza: W opracowaniu posłużono się metodą dogmatyczną i prawnoporównawczą. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy włoskiego prawa egzekucyjnego i poglądów wyrażonych w doktrynie można dojść do wniosku, że w porównaniu z prawem obcym polskie przepisy o egzekucji z ruchomości są bardzo rygorystyczne i w praktyce zawężają zakres ich stosowania. Należy zwrócić uwagę na interesujące – z punktu widzenia dogmatyki prawa i praktyki egzekucyjnej – rozwiązania włoskiej egzekucji z ruchomości. Jak wynika z przeprowadzonych badań, ustawodawca wprowadził możliwość wydania w każdej sprawie na wniosek wierzyciela przez prezesa sądu lub wyznaczonego sędziego – zezwolenia komornikowi na zajęcie oznaczonych rzeczy, które nie znajdują się w miejscach należących do dłużnika, lecz podlegają sprzedaży egzekucyjnej. W prawie włoskim, inaczej niż w ustawodawstwie polskim, ustalono termin ważności czynności zajęcia, przyjmując, że traci ono moc po upływie czterdziestu pięciu dni, licząc od jego ukończenia w razie braku sprzedaży rzeczy lub zaliczenia ich wartości na poczet długu. Analiza prawnoporównawcza doprowadza także do wniosku, że polskie przepisy o sprzedaży zajętych w egzekucji ruchomości są bardzo sformalizowane. W prawie włoskim istnieją dwa zasadnicze sposoby spieniężenia rzeczy tj. sprzedaż komisowa i licytacyjna przy cyzm co istotne sprzedaż komisowa odbywa się zupełnie poza postępowaniem egzekucyjnym, bowiem zostaje przekazana podmiotowi trzeciemu do jej przeprowadzenia. Komisant sprzedaje rzeczy we własnym imieniu , na rachunek i zlecenie organu władzy publicznej.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2020, 115; 71-86
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal status of direct sales of agricultural and food products in the legislation of selected EU Member States
Lo status giuridico della vendita diretta dei prodotti agricoli nella legislazione di alcuni stati membri dellUE scelti
Autorzy:
Kapała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035897.pdf
Data publikacji:
2020-10-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
vendita diretta
attività agricola
diritto polacco
diritto francese
diritto italiano
direct sales
agricultural activities
Polish law
French law
Italian law
Opis:
The purpose of the discussion presented in the article was to determine the legal status of direct sale of agricultural and food products and its place in the agricultural activity in the legislation of selected EU Member States: Poland, Italy, and France. The considerations show that each legislator has chosen a different way of determining the legal status of this activity, though with a view to a similar ratio legis, which is to support it by enabling and facilitating farmers involvement. In Polish law, “agricultural retail sale” is outside the narrow definition of agricultural activity. It is not, however, subject to the provisions of business law provided it meets the conditions specified in law. Italian law defines the status of direct sales explicitly as agricultural, situating them among connected agricultural activities carried out by the agricultural entrepreneur. The detailed criteria for its connection with the agricultural activity by nature constitute a separate special regulation. In French law, thanks to the broad definition of agricultural activity, the place of direct sale as an agricultural activity par relation which is an extension of the act of production, is defined by case-law.
L’articolo si propone di stabilire lo status giuridico della vendita diretta dei prodotti agricoli e alimentari nella legislazione di alcuni Stati membri scelti, cioè in Polonia, Italia e Francia; compresa la collocazione della stessa nel settore dell'attività agricola. Le considerazioni svolte mettono in rilievo il fatto che ciascun legislatore ha scelto un modo diverso di definire lo status giuridico dell’attività in oggetto, anche se mosso da una ratio legis simile, cioè dal voler sostenerla dando agli agricoltori la possibilità di svolgerla e facilitandone lo svolgimento. Nel diritto polacco, la vendita diretta, definita come un “commercio agricolo al dettaglio”, non rientra nella definizione ristretta di attività agricola. Essa non è soggetta nemmeno al diritto economico, sempre se soddisfa le condizioni stabilite dalla legge. Il diritto italiano, invece, definisce lo status di vendita diretta come agricola in maniera esplicita, collocandola tra le attività agricole connesse, svolte da un imprenditore agricolo, e stabilendo in una regolazione specifica separata i criteri per la connessione con l'attività agricola per sua natura. Nel diritto francese, grazie ad una definizione ampia di attività agricola, il luogo della vendita diretta, in quanto attività agricola par relation, intesa come continuazione dell'atto di produzione, è specificato dalla giurisprudenza.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2020, 1(26); 65-77
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teaching International Law during the Italian Unification: a New Discipline for a New State
Autorzy:
Fiocchi Malaspina, Elisabetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621178.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
zjednoczenie Włoch, historia prawa międzynarodowego, włoska szkoła prawa międzynarodowego, prawo narodów
Italian unification, history of international law, Italian school of interna- tional law, law of nations
Opis:
Pasquale Stanislao Mancini and Augusto Pierantoni were not only two of the most important Italian internationalists of the 19th century but also the founders of Italian unity. Pasquale Stanislao Mancini laid the basis of the so called «Italian School of International Law», whose leading ideas were exposed in his inaugural Lecture at Turin University in 1851, Della nazionalià come fondamento del diritto delle genti. Mancini argued that nationality is the fundament of international law. The aim of this article is to investigate the birth of the new and independent discipline, international law, while looking into Italian unification.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 1; 143-158
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA RESPONSABILITÀ DEL VETTORE ED IL RISARCIMENTO DEL DANNO IN FAVORE DEL PASSEGGERO PER IL VOLO IN RITARDO O CANCELLATO. STUDIO DELLE BUONE PRASSI ATTUALI
Air Carrier Liability and Passengers’ Compensation for Delayed or Cancelled Flights: A Review of the Current best Practice Guidelines
Odpowiedzialność przewoźnika i odszkodowanie na rzecz pasażera za opóźniony lub odwołany lot. Analiza aktualnej dobrej praktyki
Autorzy:
Śliwoska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096493.pdf
Data publikacji:
2020-02-04
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo lotnicze, prawo włoskie, prawa pasażera, konwencja warszawska, konwencja montrealska, Rzecznik Praw Pasażerów.
.
aviation law, Italian law, passenger rights, the Warsaw Convention, the Montreal Convention, the Passenger Rights Advocate.
Opis:
.
Artykuł omawia podstawy prawne oraz dobrą praktykę w przedmiocie odpowiedzialności przewoźnika i kompensacji strat poniesionych przez pasażera w wyniku odwołanego i opóźnionego lotu. Pod [uwagę zostały wzięte regulacje międzynarodowe, unijne oraz krajowe. Dokonano komparatystyki prawa wewnętrznego oraz rozwiązań praktycznych przyjętych w Polsce i we Włoszech w zakresie odszkodowań pasażerskich. Ponadto odnotowano najnowsze rozwiązania prawne, które mają na celu ułatwienie pasażerom realizacji swoich praw. Podkreślono także rolę orzecznictwa krajowego i unijnego przyczyniającego się do rozwoju dobrej praktyki. Wnioski płynące z artykułu prowadzą do podkreślenia tendencji prokonsumenckich w relacji między przewoźnikiem lotniczym a pasażerem.
This article discusses the legal grounds and best practice guidelines regarding an air carrier’s liability and the compensation for losses sustained by a passenger due to a cancelled or delayed flight. I consider the international, European, and Polish regulations, and compare the domestic law and practical arrangements adopted in Poland and Italy for passenger compensation. I also consider the latest legal arrangements to facilitate the exercise of passenger rights. In addition I look at the role of national and EU case law in the promotion of best practices. In my conclusion I emphasise the consumer-friendly trends in air carrier – passenger relations.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 4; 257-282
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tendencje rozwojowe włoskiego prawa nieletnich
Development Trends in the Italian Juvenile Law
Autorzy:
Grześkowiak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698902.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo nieletnich
nieletni
Włochy
czyn zabroniony
odpowiedzialność karna
prawo karne
Italian juvenile law
Italy
juvenile law
juvenile
prohibited act
criminal responsibility
penal law
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 313-329
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosatellum – włoski system wyborczy i jego wpływ na wynik wyborów parlamentarnych
Italian Election System and its Impact on the Result of Parliamentary Elections
Autorzy:
Dudała, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831640.pdf
Data publikacji:
2020-02-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Włochy
system wyborczy
włoskie prawo wyborcze
Rosatellum
wybory parlamentarne we Włoszech (2018)
Italy
electoral system
Italian electoral law
Italian general election (2018
Opis:
Włoski system wyborczy ulegał różnorakim przekształceniom na przestrzeni wieków, których przyczyną były zwykle zmiany ustrojowe. Poczynając od czasów Królestwa Włoch, poprzez okres rządów faszystowskich, kształtowanie się ustroju Republiki aż po przeobrażenia z początku lat 90., wszędzie wspomniana zależność pozostaje widoczna. Skutkiem ewolucji systemu wyborczego jest najnowsza ordynacja zwana Rosatellum. Jest ona przykładem systemu mieszanego: 61% członków parlamentu wybieranych jest w systemie proporcjonalnym i w obwodach wielomandatowych, zaś 37% w systemie większościowym i obwodach jednomandatowych. 2% przypisanych jest do okręgów zagranicznych, gdzie obowiązuje wyłącznie system proporcjonalny. Ponadto utrzymuje progi wyborcze dla pojedynczych list oraz dla koalicji, odrzuca premię większościową, wprowadza nowy układ kart wyborczych, parytety płciowe czy kupony zapobiegające oszustwom. Po raz pierwszy została zastosowana podczas wyborów 4 marca 2018 r. Ze względu na napięcia utrudniające powołanie nowego rządu, wielu komentatorów przyczyn politycznego pata niesłusznie doszukiwało się w nowej ordynacji.
The Italian electoral system has undergone various transformations over the centuries, usually caused by systemic changes. From the time of the Kingdom of Italy, through the period of fascist rule, the formation of the republic’s system, and the transformations of the early 1990s, this relationship is visible everywhere. The result of the evolution of the electoral system is the latest statute called Rosatellum. It is an example of a mixed system: 61% of members of parliament are elected in a proportional system and in multi-member constituencies, while 37% in a majority system and single-member constituencies. 2% is assigned to foreign counties, where only the proportional system applies. In addition, it maintains electoral thresholds for individual lists and coalitions, rejects the majority bonus, introduces a new arrangement of electoral cards, gender parities and coupons to prevent fraud. It was first used during the March 4, 2018 elections. On account of tensions hindering the formation of a new government, many commentators wrongly sought the reasons for a political pat in the new law.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2019, 47, 1; 113-134
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avvocatura dello Stato – Rzecznik Generalny ds. ochrony praw i interesów państwa. Bezpieczeństwo ochrony praw i interesów państwa włoskiego
Avvocatura dello Stato – The Advocate General for the protection of the rights and interests of the state. Security protection of the rights and interests of the Italian State
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452067.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
Italian law
lawyers
legal representation
Attorney General
Avvocatura Generale
public administration
legal protection of the state’s rights
prawo włoskie
adwokaci
zastępstwo procesowe
administracja publiczna
prawna ochrona praw państwa
Opis:
Avvocatura dello Stato – The Attorney General for the protection of rights and interests of the state. Security of protection of the rights and interests of the Italian State The legal and institutional system of protection of the legal rights and interests existed on the Italian Peninsula before the Italian unification. The current system is based on the Royal Decree no 1611 from the year 1933. This decree was repeatedly amended and supplemented with the subsequent acts. The Advocate General is appointed by Presidential Decree. The Office’s headquarter is located in Rome. There are 25 District Avvocatures located in cities where the courts of appeal are seated. The Advocate General is the central authority of the state, not having constitutional legitimacy. The state lawyers, prosecutors and administrative staff are employed in this office. The main task of the Advocate General is to protect the rights and interests of public administrations and entities performing the tasks of the public sector. There are: local self-governments, professional self-governments and other bodies. The state lawyers have a legal power of attorney – ex lege – to represent these entities in civil proceedings in front of the general and arbitration courts and other judicial authorities. In addition, the Advocate General may provide legal advice for the public administration authorities and post legal opinions for them.
System prawny i instytucjonalny ochrony prawnej praw i interesów istniał na Półwyspie Apenińskim jeszcze przed zjednoczeniem Włoch. Obecny system powstał na bazie Dekretu Królewskiego nr 1611 z 1933 roku. Dekret ten był wielokrotnie nowelizowany i uzupełniany późniejszymi aktami prawnymi. Rzecznik Generalny powoływany jest dekretem Prezydenta Republiki. Siedzibą urzędu jest Rzym. Istnieje 25 wydziałów zamiejscowych. Są one zlokalizowane w miastach, gdzie znajdują się siedziby sądów apelacyjnych. Rzecznik Generalny jest organem centralnym państwa, niemającym umocowania konstytucyjnego. W urzędzie zatrudnieni są adwokaci państwowi, prokuratorzy oraz pracownicy administracyjni. Podstawowym zadaniem Rzecznika Generalnego jest ochrona praw i interesów organów administracji państwowej oraz pomiotów wykonujących zadania sektora publicznego. Mogą to być samorządy terytorialne, zawodowe i inne podmioty. Adwokaci państwowi mają ustawowe pełnomocnictwo – ex lege – do reprezentowania tych podmiotów w postępowaniach cywilnych przed sądami powszechnymi, arbitrażowymi i innymi organami sądowniczymi. Ponadto Rzecznik Generalny może udzielać porad prawnych organom administracji państwowej oraz pisać dla nich opinie prawne.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2015, 27, 4; 127-146
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzedaż wina w ramach lokalnych systemów żywnościowych na przykładzie prawa włoskiego
The sale of wine within local food systems on the example of Italian law
La vendita del vino nell’ambito dei sistemi alimentari locali sull’esempio della legge italiana
Autorzy:
Kapała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924128.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sistemi alimentari locali
vendita diretta
filiere corte
vino
diritto italiano
local food systems
direct sales
short supply chains
wine
Italian law
lokalne systemy żywnościowe
sprzedaż bezpośrednia
krótkie łańcuchy dostaw
wino
prawo włoskie
Opis:
Celem rozważań jest ustalenie, w jakich formach, spełniających kryteria lokalnych systemów żywnościowych, możliwa jest w świetle prawa włoskiego sprzedaż wina bezpośrednio przez rolnika będącego jego wytwórcą. Pod tym kątem zostały przeanalizowane regulacje dotyczące sprzedaży bezpośredniej, tzw. dróg winnych, agroturystyki, farmers’ markets oraz oznaczeń „produkty rolne z zera kilometrów”. Przeprowadzona analiza pozwala zauważyć, że ustawodawca włoski oferuje możliwość sprzedaży wina we wszystkich omówionych formach krótkich łańcuchów dostaw. Są one przeznaczone dla rolników i wytwarzanych przez nich produktów rolnych nieprzetworzonych i przetworzonych, w tym wina. Co więcej, przewidziany został specjalny instrument wspierający sprzedaż wina w ramach krótkich łańcuchów, tj. „drogi winne”, a ustawa o agroturystyce wprost zezwala na serwowanie wina wyprodukowanego w danym gospodarstwie. Omówione instrumenty są formą realizacji idei lokalnych systemów żywnościowych. Zawierają bowiem warunki bliskiej odległości między miejscem wytworzenia a miejscem sprzedaży, bezpośredniej lub bliskiej relacji społecznej między producentem a konsumentem oraz braku pośredników lub uczestnictwa co najwyżej jednego pośrednika.
L’articolo si propone di esaminare in quali forme, secondo i criteri dei sistemi alimentari locali e alla luce della legge italiana, sia possibile far vendere vino direttamente all’agricoltore che ne è il produttore. Al riguardo, sono state analizzate le regolazioni relative alla vendita diretta, le cosiddette “strade del vino”, l’ agriturismo, i farmers’ markets e i “prodotti agricoli a chilometro zero”. L’analisi svolta permette di far notare che il legislatore italiano offre la possibilità di vendere vino attraverso tutti i tipi di filiere corte richiamati, le quali riguardano gli agricoltori e i prodotti agricoli, da essi prodotti, trasformati o meno, di cui anche il vino. Inoltre, è stato previsto uno strumento speciale – le c.d. “strade del vino”, che serve a sostenere la vendita del vino all’interno di filiere corte; la legge di disciplina sull’agriturismo consente, in maniera esplicita, di servire il vino prodotto in azienda. Gli strumenti discussi sono una forma di attuazione dell’idea dei sistemi alimentari locali in quanto contengono condizioni di stretta vicinanza tra il luogo di produzione e il luogo di vendita, nonché quelle basate sulle relazioni sociali dirette o strette tra il produttore e il consumatore, come anche l’assenza di intermediari o al limite uno solo.
The purpose of the considerations is to determine in what forms under Italian law wine producers-farmers may sell wine directly to consumers it it meets the criteria of local food systems. In this respect, the regulations on direct sales, so-called “wine routes,” agro-tourism, and farmers’ markets, as well as the “agricultural products from zero kilometres” indications have been analysed. It has been established that Italian laws allow selling wine in all the forms of the short supply chains analysed in the study. Legal provisions in this respect govern farmers and the agricultural products they produce, both unprocessed and processed, including wine. What is more, there is a special instrument created to support the sale of wine in short supply chains – “wine routes” while the Law on Agritourism explicitly allows the serving of wine produced on a given farm. All these represent a form of implementing the idea of local food systems where the conditions such as close proximity between the place of production and the place of sale, direct or close social relationship between the producer and the consumer, the lack of intermediaries or the participation of only one intermediary, are satisfied.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2019, 2(25); 203-214
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada pomocniczości w prawie publicznym Włoch
The principle of subsidiarity in the Italian public law
Autorzy:
Kruczkowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542704.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
principle of subsidiarity
public law
administrative law
principle of decenrtalisation
Italy
Italian Republic
Opis:
The article is an attempt to capture the principle of subsidiarity in the Italian public law. In contrast to polish solutions the principle of subsidiarity does not comprise general principle of law. In the article this principle is being reconstructed primarily by the principle of decentralization and also it is presented in limited range, in which it is convened by constitution and normal legislation. Nevertheless the author, regarding to the specifications of Italian institutional solutions, is arguing its existence and functioning in public low of Italian Republic. Owing to the fact the article include also comparative legal values.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2014, 1(41); 48-62
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competition Law Enforcement in Italy after the ECN+ Directive: the Difficult Balance between Effectiveness and Over-enforcement
Autorzy:
Valentina, Giacomo Dalla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159122.pdf
Data publikacji:
2019-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
Competition Law
Public Antitrust Enforcement
Italian Competition
Authority
ECN+ Directive
Opis:
Almost fifteen years after its adoption, the system of decentralized enforcement laid down in Regulation 1/2003 has shaped competition law in a way that could hardly be predicted, in terms of both magnitude and quality of the activities of National Competition Authorities. More recently, the so-called ‘ECN+ Directive’ was adopted to address the shortcoming of such system, namely a perceived lack of independence and accountability of several NCAs and a certain degree of divergence within the European Competition Network. In this scenario, the Italian Competition Authority has frequently been depicted as a well-equipped, independent and effective enforcer and – with a few notable exceptions – the international debate concerning such reform has mostly overlooked its possible impact within the Italian legal system. This paper aims to assess whether, and to what an extent, the ECN+ Directive should affect the enforcement of competition law in Italy and, in particular, those fundamental guarantees of independence and effectiveness that form the core of the rule of law in the field of EU competition law. independent and effective enforcer and – with a few notable exceptions – the international debate concerning such reform has mostly overlooked its possible impact within the Italian legal system. This paper aims to assess whether, and to what an extent, the ECN+ Directive should affect the enforcement of competition law in Italy and, in particular, those fundamental guarantees of independence and effectiveness that form the core of the rule of law in the field of EU competition law.
Presque quinze ans après son adoption, le système d’application décentralisée prévu par le règlement n° 1/2003 a influencé le droit de la concurrence d’une manière difficilement prévisible, tant en termes d’ampleur que de qualité des activités des autorités nationales de concurrence. Plus récemment, la directive dite «ECN+» a été adoptée pour remédier aux lacunes de ce système, à savoir le défaut d’indépendance et de responsabilité de plusieurs autorités nationales de concurrence et un certain degré de divergence au sein du réseau européen de la concurrence. Dans ce scénario, l’autorité italienne de la concurrence a souvent été présentée comme une autorité bien équipée, indépendante et efficace, et – à moins de quelques exceptions – le débat international concernant cette réforme a pour la plupart négligé son impact possible dans le système juridique italien. Le present article vise à établir si, et dans quelle mesure, la directive ECN+ doit affecter l’application du droit de la concurrence en Italie et, en particulier, les guaranties fondamentales d’indépendance et d’efficacité qui constituent le fondement de l’État de droit dans le domaine du droit communautaire de la concurrence.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2019, 12, 20; 91-110
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 18 marca 2011 r. w sprawie Soile Lautsi v. Italii (skarga nr 30814/06)
Gloss to the judgment of the European Court of Human Rights of march the 18th 2011 in the case of Lautsi V. Itali (Complaint No. 30814/06)
Autorzy:
Korzeniecka-Lasota, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189948.pdf
Data publikacji:
2011-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Italian Republic
state law
public space
religious beliefs
Christianity
cross
Opis:
The article recalls the event of 27 July 2006, when Soile Lautsi, an Italian citizen, on behalf of herself and her two minor children Dataico and Sami Albertin, filed a complaint against the Italian Republic with the European Court of Human Rights. Soile Lautsi alleged that the presence of a crucifix in the classrooms of the school her children attended contravenes the idea of freedom of belief and religion and violates her right to raise and teach her children in accordance with her own religious and philosophical convictions (her secular worldview). As the judgment of the Chamber of the Court of 3 November 2009 caused controversy not only in Italy but also in many European countries, governments of many countries, NGOs and members of the European Parliament joined the proceedings before the Court as interveners as a third party.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2011, 12; 469-478
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do sądu we Włoszech
Right to a fair trial in Italy
Autorzy:
Urbaniak, Monika
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941048.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do sądu
włoskie prawo konstytucyjne
wymiar sprawiedliwości
prawo do obrony
rozsądny termin rozpatrzenia sprawy
right to a fair trial
italian constitutional law
judiciary power
right to defence
the reasonable-time requirement
Opis:
Prawo do sądu zostało wyrażone bezpośrednio w I części konstytucji Republiki Włoskiej z 1947 r., „Prawa i obowiązki obywateli”. W myśl art. 24 ust. 1 konstytucji „wszyscy mogą zwrócić się do sądu dla uzyskania ochrony praw i uzasadnionych interesów”. Należy zwrócić uwagę na szeroki zakres podmiotowy i przedmiotowy regulacji konstytucyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem prawa dostępu do sądu, prawa do obrony czy prawa do rzetelnego i sprawiedliwego procesu (art. 111 konstytucji). Do największych wad funkcjonowania włoskiego wymiaru sprawiedliwości trzeba zaliczyć wielokrotne przekraczanie rozsądnego czasu trwania postępowania sądowego oraz wykorzystywanie środka nadzwyczajnego – kasacji, jako trzeciej instancji sądowej. Są podejmowane próby naprawy włoskiego sądownictwa, jak przykładowo ustawa Pinto z 2001 r., która daje stronom prawo do odszkodowania ze względu na przeciągające się postępowanie. Nie przyniosła ona jednak oczekiwanych skutków w postaci skrócenia czasu postępowania sądowego ze względu na brak reformy wymiaru sprawiedliwości (skomplikowana struktura i duża liczba włoskich sądów, tradycyjnie niskie opłaty sądowe). Skutkiem tej ustawy był dalszy wzrost liczby spraw i kosztów budżetowych. Nieskuteczność systemu sądowniczego we Włoszech wymaga kolejnych reform
The access to justice is expressed directly in the part one of the Constitution of the Italian Republic of 1947, entitled “The rights and duties of citizens”. In accordance with Article 24 paragraph. 1 of the Constitution, “everyone can take judicial action to protect individual rights and legitimate interests”. It should be noted that it is a wide range of subjective and objective constitutional regulation, in particular, on the right of access to court, the right to defense and right to a fair and due process (Article 111 of the Constitution). The biggest disadvantages that arises from the functioning of the Italian justice system are multiple violations of the right to a trial within a reasonable time and the usage of the cassation, as a court of third instance. Many attempts to correct the Italian judiciary have been made, for example by the introduction of Pinto Law of 2001, which gives litigants the right to the compensation in case of excessively lengthy judicial proceedings. However, it did not have the expected effect of speeding up the court proceedings because of the lack of necessary judiciary reforms (complicated structures and a large number of courts, traditionally low court fees etc.). The impact of the Law was The result of the Law is further increase in the number of cases and budgetary costs. The inefficiency of Italian justice system is needed to be reformed.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 3 (31); 223-243
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawa unijnego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości i sądów konstytucyjnych państw członkowskich
The character of EU law legislation in the practice of Court of Justice and member state constitutional tribunals
Autorzy:
Krzysztofik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806876.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasada pierwszestwa
EU law
the supremacy principle
Constitutional Tribunal
Federal Constitution Court
Italian Constitutional Court
Opis:
Niniejszy artykuł podejmuje próbę wykazania zależności pomiędzy stanowiskami Trybunałów Konstytucyjnych państw członkowskich i Trybunału Sprawiedliwości w kwestii definiowania pod-stawowych zasad prawa unijnego. Przedmiot rozważań ograniczono do najbardziej problematycznego zagadnienia, jakim bezsprzecznie jest zasada pierwszeństwa prawa unijnego. Natomiast ich zakres odnosi się do orzeczeń sądów konstytucyjnych najbardziej reprezentatywnych dla oma-wianego zagadnienia. Konsekwentnie pracę podzielono na trzy części. Pierwsza odnosi się do początku istnienia UE gdzie współpraca między państwami założycielskimi koncentrowała się wokół kwestii gospodarczych. W tej części odwołano się do orzecznictwa Federalnego Trybunału Konstytucyjnego oraz Włoskiego Sądu Konstytucyjnego. Druga dotyczy nadal współpracy w obrębie kwestii gospodarczych, ale dialog między Trybunałem Sprawiedliwości i trybunałami konstytucyjnymi nabiera odrębnego charakteru. Pojawia się pierwszy punkt różnicujący poglądy obydwu wskazanych podmiotów. Wspólnoty europejskie wykonując swoje kompetencje ocierają się o sferę praw i wolności jednostki, praw fundamentalnych chronionych przez konstytucje państw członkowskich. Ten okres charakteryzuje się przyjęciem kompromisu pomiędzy Trybunałem Sprawiedliwości i trybunałami konstytucyjnymi. Trzeci okres związany jest już z powstaniem UE, a tym samym rozszerzeniem jej kompetencji na nowe obszary, które do 1992 r. stanowiły domenę państwa narodowego. W tym kontekście pojawia się problem zakresu kompetencji oraz relacji konstytucja – prawo unijne. W tej części omówiono również orzeczenia polskiego Trybunału Konstytucyjnego dotyczące zasady pierwszeństwa, aby ukazać podejście państw nowo przyjętych do UE. Tym samym konsekwentnie odwołano się do orzecznictwa Federalnego Trybunału Konstytucyjnego oraz polskiego Trybunału Konstytucyjnego. Rozważania zawarte w niniejszym artykule dowodzą, iż mimo rozbieżności w pojmowaniu i źródle zasady pierwszeństwa, trybunały konstytucyjne i Trybunał Sprawiedliwości dążą do odnalezienia płaszczyzny wzajemnej współpracy. Trybunały konstytucyjne nie wyłączają kompetencji Trybunału Sprawiedliwości, a jedynie wskazują granice jego swobody jurydycznej. Trybunał Sprawiedliwości natomiast akceptuje różnorodność kulturową i systemową państw członkowskich, dokonując wykładni prawa unijnego przy jej poszanowaniu.
The purpose of this paper is to show a dependency between the opinions of the Court of Justice and the constitutional courts of the member states with regard to the definition of the basic principles of the EU law. The subject of the discussion focuses on only one principle – supremacy of the EU legislation, which is the most problematic issue. The scope of the discussion refers to opinions of constitutional courts, which are the most relevant for our study. The paper is divided into three chronological parts. The first part refers to the beginnings of the European Union, where cooperation between the member states focused on economic issues. Here, a reference is made to the opinions of the Federal Constitutional Court and Italian Constitutional Court.  The second part also deals with economic cooperation, but the dialogue between the Court of Justice and constitutional tribunals becomes distinct in its character. Here, the first difference of opinion is demonstrated. Realising their competences, the European Communities take into consideration the rights and freedoms of individuals, fundamental rights protected by the constitutions of the member states. In this part, the adoption of a compromise between the Court of Justice and constitutional courts is presented. The third part concerns the creation of the EU, and thus the extension of its powers into new areas, which until 1992 were the domain of nation-states. In this context, there arises the problem of the scope of competence as well as the relationship between constitutions and the EU law. This part also considers the rulings of the Polish Constitutional Tribunal on the principle of supremacy to show the attitude of the newly accepted states towards the EU. Thus, the Author makes a reference to the judicature of the Federal Constitutional Court and the Polish Constitutional Tribunal. The considerations in this paper prove that despite differences regarding the interpretation and origin of the supremacy rule, constitutional courts and the Court of Justice seek to find an area of cooperation. Constitutional Courts do not suppress the jurisdiction of the Court of Justice but only indicate the limits of its juridical freedom. Whereas the Court of Justice accepts the cultural and systemic diversity of the member states, it interprets the EU law respecting the former.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 2; 7-30
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies