Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Israeli Prose" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Литературная Хайфа Дениса Соболева на перекрестке времен, культур и жанров
Literacka Hajfa Dennisa Soboleva na styku czasów, kultur i gatunków
Dennis Sobolev’s Literary Haifa on the Crossroads of Times, Cultures and Genres
Autorzy:
Fialkova, Larisa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191566.pdf
Data publikacji:
2020-06-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Dennis Sobolev
Hajfa
rosyjskojęzyczna proza w Izraelu
proza izraelska
Haifa in Fiction
Russian-language
Israeli Prose
Opis:
Na powieść Dennisa Soboleva Legendy góry Karmel składa się czternaście — fabularnie odrębnych —nowel, połączonych nie tyle bohaterami, co miejscem — Hajfą, a także symbolicznymi odniesieniami. Hajfa jest tu jednocześnie realna i fantastyczna. W świecie przedstawionym na równych prawach funkcjonują zarówno golemy/lalki, ludzie zamienieni w babuiny, zjawy, a także Izraelczycy — repatrianci z byłego Związku Sowieckiego. Powieść tworzy iluzję szerokiego wykorzystania przez autora folkloru miejskiego, w rzeczywistości jednak prezentowane legendy są czystym wymysłem, i pomijają realnie istniejący folklor Hajfy. Autorka artykułu śledzi również zawarte w powieści odniesienia do różnych przywoływanych przez Soboleva źródeł, jak np. Baśnie tysiąca i jednej nocy, Księga podróży Beniamina z Tudeli, prace Marmaduke’a Pickthalla, a także do utworów pisarzy i poetów: Salomona ben Gabirola, Shmuela Yossefa Agnona, Jorge Luisa Borgesa, Andrieja Biełego i in.
Dennis Sobolev’s novel Legends of Carmel Mountain: Fourteen Stories about Love and Time consists of 14 stories with autonomous plots with the Haifa’s locus as a unifying factor. Some of them resemble urban or mountain folklore, e.g. about the dragon who inhabits Carmel Mountain or a ghost of the white monk in its tunnels. However, the author invented them and ignored actual local folklore. Haifa is at the same time very recognizable and fantastic. The plots contain numerous intercultural references to various male and female golems/dolls, transformations of humans into beasts as well as to necrophilia. Among them are medieval Jewish sources e.g. Solomon ibn Gabirol, Hebrew writer Shmuel Yossef Agnon, the Arabian Nights, Argentinean writer Jorge Luis Borges, and Russian writer Andrei Bely etc., all of them are both sophisticated and partially misleading. The symbolical meanings of numbers (14 stories) are in fact connected to seven doubles from the Book of Creation (Sefer Yetzirah) meaning both the best and the worst things in the world. The stories are connected not by the characters but rather by the symbolic meaning.
Źródło:
Iudaica Russica; 2020, 1(4); 5-17
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
War and Peace: The Theme of Conflict in Modern Hebrew Literature of the Last Seventy Years
Wojna i pokój: motyw konfliktu we współczesnej literaturze hebrajskiej ostatnich siedemdziesięciu lat
Autorzy:
Grözinger, Elvira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013950.pdf
Data publikacji:
2020-04-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
nowoczesna literatura izraelska
Shoah
konflikt polityczny
proza
poezja
modern Israeli literature
political conflict
prose
poetry
Opis:
Modern Israeli Literature, starting with the foundation of the State of Israel in 1948 and overshadowed by the Shoah, until today is dominated by the theme of the political conflict with the Arab neighbours. In this article, some key works of different genres in prose and poetry depicting this state of affairs will be introduced.
Współczesna literatura izraelska, począwszy od założenia państwa Izrael w 1948 roku, powstawała i powstaje w cieniu Zagłady. Jest również zdominowana przez tematykę konfliktu politycznego z arabskimi sąsiadami. W tym artykule zostaną zaprezentowane wybrane najważniejsze dzieła różnych gatunków prozy i poezji przedstawiające zawikłania tej skomplikowanej problematyki.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 337-352
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intertekstualność w powieści Chajima Beera Et hazamir
Autorzy:
Piela, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679425.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Haim Beer, The Time of Trimming, Intertextuality, Modern Israeli Prose
Chajim Beer, Et hazamir, intertekstualność, współczesna literatura izraelska
Opis:
The novel Et hazamir ʻThe Time of Singing/Trimmingʼ by Haim Be'er relates experiences of young recruit Nahum Gvirtz who was posted to serve in a rabbinical unit of Israel Defense Forces, just before the Six Day War. The novel is written in a highly sophisticated style, replete with allusions to the Hebrew Bible, less frequently to the Talmud and the New Testament. The allusions to the Hebrew classical texts  often have a form of microquotations, i.e. short phrases that can be recognized as quotations only thanks to their linguistic form, not to their meaning which is too general and unspecified. Because of this feature of the microquotations it seems that a translation of the novel which would be faithfull in terms of the style and its impact on the reader, is impossible. The function of those allusions is threefold: in most cases they create a mock-heroic effect, when they appear in passages referring to negative chatacters (exponents of religious zionism: Raphael Gvirtz,  Nathan Mivcar, members of decadent hasidic movement: Yidel Shubin and his masters), less frequently the allusions contribute to elevated style, when they refer to positive characters (Nahum Gvirtz, his mother Chava, and Ziser, an exponent of religious humanism). Last but not least the allusions are the base for jokes and amusing anecdotes.
Powieść Chajima Beera Et hazamir ‘Czas śpiewu/wycinania’ przedstawia losy młodego rekruta, Nachuma Gwirca, który służy w jednostce rabinatu wojskowego armii izraelskiej w okresie poprzedzającym wojnę sześciodniową. Powieść jest napisana w wysoce artystycznym stylu, obfitującym w aluzje do Starego Testamentu, rzadziej do Talmudu i do Nowego Testamentu. Nawiązania do klasycznych tekstów hebrajskich są często mikrocytatami, to jest krótkimi frazami, które mogą być rozpoznane jako cytaty tylko na podstawie ich szczególnej formy językowej, a nie na podstawie znaczenia, które jest zbyt ogólne i mało specyficzne. Z powodu tej właśnie cechy, częstych w powieści, mikrocytatów wydaje się niemożliwy jej przekład, który byłby wierny stylistycznie. Aluzje do klasyki judaizmu pełnią w powieści trzy funkcje. Najczęściej są one tworzywem stylu heroikomicznego, gdy pojawiają się we fragmentach dotyczących postaci przedstawionych w negatywnym, satyrycznym świetle (czyli wyznawców syjonizmu religijnego: Rafaela Gwirca i Natana Miwcara, oraz przedstawicieli schyłkowego chasydyzmu: Jidela Szubina i jego mistrzów duchowych). Rzadziej aluzje te przyczyniają się do podniesienia stylu, gdy mianowicie mowa o postaciach pozytywnych (Nachum Gwirc, jego matka, Ziser – przedstawiciel humanizmu religijnego. Wreszcie aluzje te bywają materiałem zabawnych anekdot i żartów słownych.
Źródło:
Artes Humanae; 2017, 2
2449-6340
Pojawia się w:
Artes Humanae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies