Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Instytucje Gaiusa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Prawo spadkowe w systematyce „Instytucji” Gaiusa
Inheritance law in the systematics of the Gaius “Institutiones”
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32407333.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Gaius
Instytucje Gaiusa
prawo spadkowe
systematyka
spadki
Institutiones of Gaius
inheritance law
systematics
inheritance
Opis:
The study examines the position of inheritance in the systematics of Institutiones of Gaius and discusses the significance of such approach to inheritance law in the subsequent development of private law. In Institutiones of Gaius issues related to succession account for approximately 1/3 of the entire contents. Presentation of matters connected with inheritance comprises a larger part of the second book (G. 2, 99–289) focusing on various legal aspects of testate succession (G. 2, 100–190) and the related acquisition of material benefits at the expense of the legacy, through endowments (G. 2, 192–289); additionally, the beginning of the third book comprised rules of intestate succession (G. 3, 1–87). While analysing the specific problems associated with succession, Gaius presents them as examples of property rights acquisition under general and specific terms. Similar approach to inheritance in Rome was also adopted in Institutiones of Justinian. It was only the German Pandectists that distinguished succession law as a separate segment of law. However, the nineteenth century European civil codes in their contents and systematics make reference to the three-fold distinction of law (personae – res – actiones) introduced by Gaius in his Institutiones. For instance the Civil Code of Austria (ABGB) did not treat succession law as a separate segment of law but, following the systematics in the Institutes of Gaius, as a part of property law related to acquisition of ownership rights per universitatem. Similar approach was adopted in Napoleonic Code where matters related to succession were contained in Book Three, entitled "Of the Different Modes of Acquiring Property".
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 125-134
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa obcych ludów w instytucjach Gaiusa
The Rights of Foreign Peoples in the Institutes of Gaius
Autorzy:
Leraczyk, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rights of foreign peoples; foreigners; Galatians; Bithynians; Institutes of Gaius
prawa obcych ludów; cudzoziemcy; Galaci; Bityńczycy; Instytucje Gaiusa
Opis:
The aim of the article is to present selected fragments of the Institutes of Gaius that contain references to legal institutions as applied by other nations than the Romans and to explain the reason for including them in the textbook on Roman law. Gaius, the jurist would mention foreign regulations in two ways. First, he made general references, in which he pointed out that similar legal solutions could be found with other nations (gens), foreigners (peregrinus), or generally people (homo). Secondly, he referred to the regulations exercised by specific societies – the Galatians (Galatorum gentem) and the Bithynians (lex Bithynorum). The interpretation of the fragments in question and their juxtaposition with other sources proves that Gaius’s comparisons were very superficial and his references to various nations were based on rumours. His references to other legal systems were merely an embellishment of his lectures. However, by resorting to digressions and allusions, he managed to preserve a little knowledge about the laws and customs of the peoples under Roman rule in the period of the principate.
Celem artykułu jest przedstawienie fragmentów Instytucji Gaiusa odnoszących się do stosowanych przez inne niż Rzymianie ludy instytucji prawnych i wskazanie, jaki był zamiar przywołania ich w podręczniku do nauki prawa rzymskiego. Jurysta odwoływał się do obcych regulacji na dwa sposoby. Pierwszym były ogólne wzmianki, gdzie wskazywał, że podobne rozwiązania prawne można odnaleźć u innych ludów (gens), cudzoziemców (peregrinus) czy ogólnie ludzi (homo). W drugim przypadku odwołał się do regulacji stosowanych przez konkretne społeczności – Galatów (Galatarum gentem) oraz Bityńczyków (lex Bithynorum). Interpretacja stosownych fragmentów oraz zestawienie ich z innymi źródłami dowodzi, że porównania te były niezwykle pobieżne, a wzmianki o poszczególnych ludach miały charakter zasłyszanych pogłosek. Odniesienia do innych porządków prawnych służyły raczej ozdobie wykładu, wzmacniając argumenty krytykujące anachroniczne rzymskie rozwiązania prawne. Stosując dygresje i odwołania, uratował jednak okruchy wiadomości na temat praw i zwyczajów ludów znajdujących się pod panowaniem Rzymian w okresie pryncypatu.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 108; 103-118
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gai Institutiones według Cezarego Kunderewicza
Gaius’ “Institutiones” by Cezary Kunderewicz
Autorzy:
Jakubowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956070.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Instytucje Gaiusa
polskie tłumaczenie
Cezary Kunderewicz
Institutiones by Gaius
Polish translation
Opis:
In his work the author presents the process of creating the first complete Polish translation of Gaius’s Institutiones by Cezary Kunderewicz (in the 19th c. the first two books were translated into Polish by Dydyński). The translation was published by PWN in 1982 (in 2003 another Polish edition was published by Rozwadowski). The author supposes that professor Kunderewicz probably started his translation in the early 1970s. He refers to his own memories as he is now the oldest disciple of Professor Kunderewicz. The author mentions that Kunderewicz was excellently prepared for this difficult work. Several years earlier Kunderewicz translated the treatise on Roman Aqueducts written by Frontinus. The article is clearly based on memories. This is the reason why the author is quoting only one review of Kunderewicz’s translation and why he does no try to evaluate the translation. In the end the author writes also about Kunderewicz’s another translation – Polish edition of Justinian’s Institutes, which was published in 1986.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 41-47
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucye Gaja Teodora Dydyńskiego – pierwszy polski przekład Instytucji Gaiusa
Instytucye Gaja by Teodor Dydyński: The First Polish Translation of the Gaius’ Institutions
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804821.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Instytucje Gaiusa; prawo rzymskie; przekład; łacińska terminologia prawnicza
Gaius’ Institutions; Roman law; translation; Latin legal terminology
Opis:
Celem artykułu jest omówienie pierwszego przekładu Instytucji Gaiusa na język polski. Jego autor, Teodor Dydyński, wykładowca prawa rzymskiego w warszawskiej Szkole Głównej w latach 1866-1909, poprzestał wprawdzie na przetłumaczeniu dwóch pierwszych ksiąg dzieła, położył jednak podwaliny pod późniejsze prace translatorskie (w 1982 i 2003 r.). Omówiona została metoda przekładu (z uwzględnieniem recenzji tłumaczenia księgi I autorstwa F. Zolla z 1865 r.); tłumacze źródeł prawa rzymskiego stoją bowiem przed wyborem, czy specjalistyczne terminy prawnicze pozostawić w wersji oryginalnej (ewentualnie spolszczonej), czy też oddać je – na ile to możliwe – całkowicie w języku polskim, poprzez neologizmy lub w sposób opisowy. Ocenie poddana została metoda przyjęta przez autora, również pod kątem precyzji przekładu poszczególnych terminów i sformułowań. Les Instytucye Gaja de Teodor Dydyński – première traduction en polonais des Institutes de Gaïus Le but de l’article est de présenter la première traduction des Institutes de Gaïus en polonais faite par Teodor Dydyński (professeur du droit romain à Varsovie dans les années 1866-1909), qui avait traduit seulemet les deux premiers livres, tout en donnant les bases pour les traductions postérieures (1982 et 2003). La méthode de traduction choisie est complétée par la critique de la traduction du Livre I faite par F. Zoll (1865). Les traducteurs des sources du droit romain sont amenés à opérer le choix entre les termes juridiques dans la version originale ou les termes juridiques traduits en polonais (créant les néologismes ou par les paraphrases explicatives). L’auteur de l’article donne son opinion sur la traduction, notamment sur la précision des termes choisis.
The aim of this paper is to discuss the first translation of the Gaius’ Institutions into Polish. Its author, Teodor Dydyński, lecturer in Roman law at the Warsaw Major School in 1866-1909, limited himself to translating the first two books of the work, but laid the foundations for later translations (in 1982 and 2003). The method of translation has been discussed (including the review of the translation of book one by F. Zoll from 1865); the translators of the sources of Roman law are faced with the choice of whether to leave specialist legal terms in the original (or the polonised) version, or give them—as much as possible—entirely in Polish, through neologisms or in a descriptive manner. The method adopted by the author was also evaluated, also in terms of the precision of the translation of individual terms and formulations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 8; 9-25
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękne czy wierne, czyli o polskich przekładach Instytucji Gaiusa (II wiek)
Beautiful or Literal: A Few Words about Polish Translations of Gaius’ Institutions (2nd Century)
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807176.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
terminologia prawnicza; prawo rzymskie; Instytucje Gaiusa; przekład
legal terminology; Roman law; Gaius’ Institutions; translation
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy łacińskie terminy prawnicze, występujące w tekstach źródłowych z prawa rzymskiego, należy w przekładzie na język polski pozostawić w formie oryginalnej, czy też znaleźć ich polskie odpowiedniki. Podstawą do rozważań są trzy przekłady na język polski Instytucji Gaiusa, prawnika z II wieku. Przekład dwóch pierwszych ksiąg autorstwa Teodora Dydyńskiego ukazał się w latach sześćdziesiątych XIX wieku. W 1982 r. całość dzieła przetłumaczył Cezary Kunderewicz, a w 2003 r. nowego przekładu dokonał Władysław Rozwadowski. Na podstawie analizy rozwiązań przyjętych przez trzech tłumaczy w końcowej części artykułu autorka proponuje własną odpowiedź na postawione pytanie. Belle ou fidèle : Quelque remarques à propos des traductions en polonais des Institutions de Gaius (IIe siècle) L’objectif de l’article est de chercher une réponse à la question si les termes juridiques latins dans les textes sources du droit romain doivent être laissés sous leur forme originale ou s’il faut créer des équivalents polonais. La réflexion porte sur trois traductions en polonais des Institutions de Gaius, juriste du IIe siècle. La traduction des deux premiers volumes, faite par Teodor Dydyński, est parue dans les années soixante du XIXe siècle. L’œuvre tout entière a été traduite en 1982 par Cezary Kunderewicz, et en 2003 une nouvelle traduction a été réalisée par Władysław Rozwadowski. Après avoir analysé les solutions adoptées par les trois traducteurs, l’auteur de l’article propose sa propre réponse à la question posée au début.
The subject of this paper is to present the ways in which the authors of translations of the Gaius’ Institutions into Polish reflect the Latin legal terms. On the basis of various solutions adopted by translators, the author attempts to answer the question whether Latin legal terms, appearing in source texts of Roman law, should be left in the original form or their Polish counterparts should be found.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 8; 11-29
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teodor Dydyński i legenda Gaiusa
Teodor Dydyński and the legend of Gaius
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503591.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Gaius
Instytucje Gaiusa
Theodor Dydyński
Institutiones by Gaius
Opis:
The author analyses the place of Gaius in the research of Teodor Dydyński – a Polish law historian. Gaius, though not well known, became a famous Roman jurist, recognized as a great authority. His Institutiones was a complete exposition of the elements of Roman law. Dydyński thought that Gaius and his works were significant so he devoted much research to him. Dydyński translated Institutiones from Latin into Polish and published them with his own notes. He regarded Gaius as a great teacher of Roman law, he had much reverence and admiration for him, which was reflected in Dydyński’s writings. Therefore Dydyński should be seen as a scientist who created a kind of legend – the legend of Gaius.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 21-32
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gaius’ Concept of The Law of Nations ( Ius Gentium ) and Natural Law ( Ius Naturale )
Autorzy:
Brtko, Róbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rzysmkie prawo klasyczne
ius gentiu
ius naturale
ius civile
jursyta Gaius
Instytucje Gaiusa
jurusprudencja rzymska
classical Roman law
ius gentium
Roman jurist Gaius
Institutes of Gaius
Roman jurisprudence
Opis:
The paper, after a brief presentation of the classical Roman jurist Gaius and his mostimportant and best known work, Gai Institutionum commentarii quattuor, presentsand analyzes his legal texts concerning mainly ius gentium and its relationship to iusnaturale. At the beginning of his textbook, this Roman jurist distinguishes only twotypes of law: civil law – ius civile and the law of nations – ius gentium (Gai Inst. 1, 1).Gaius mentions the law of nations (ius gentium) explicitly in the above mentionedfragment in a way that he relates it to “natural ratio” – natural order or natural reason.Gaius defined the concept of ius gentium two centuries after Cicero. Unlike Cicerowho was more a philosopher than a lawyer and perceived “ius gentium” mainly inan abstract sense, Gaius came up with the concrete concept of ius gentium, whichwas clearly separated from the concept of ius civile. Ius gentium is the law which iscommon for all nations. On the other hand ius civile is the law which concerns onlyRoman citizens. Ius gentium is the law which obliges both Romans and foreigners,because its basis is “naturalis ratio”.In addition, Gaius, in characterizing ius gentium, gives attention to two elements:a) any standards apply to all nations; b) or standards come out of natural reason(naturalis ratio). Gaius in this way presented two perspectives on one and the sameius gentium which are intrinsically and therefore necessarily linked. The first point ofview is concrete and the second one is abstract. In other words Gaius presented somelegal institutions which belong to the area of ius gentium from the concrete point ofview, the other ones from the abstract point of view, which is based on the so-called“naturalis ratio”.As far as the category of ius naturale is concerned, Gaius, in terms of content, identifiedit with ius gentium. So ius gentium differs from ius naturale only on the basis ofa point of view, which individual standards or legal institutions are expressed through.If legal standards are expressed from the concrete point of view (i.e. in standardsthere is an explicit mention that they apply to all nations), then they can be includedin the category of ius gentium. If they are formulated from the abstract point of view(i.e. in standards there is a mention of their origin from “naturalis ratio”), they can beincluded in the category of natural law.
W artykule, po krótkiej prezentacji sylwetki jurysty Gaiusa i jego najważniejszeji najbardziej znanej pracy, Gai Institutionum commentarii quattuor, autor skoncentrował się na jego spostrzeżeniach dotyczących głównie ius gentium i jego związkuz ius naturale. Na początku swojego podręcznika ten rzymski jurysta wyróżnił tylko dwa rodzaje prawa: prawo cywilne – ius civile i prawo narodów – ius gentium(Gai Inst. 1, 1). Gaius wyraźnie przywołał prawo narodów (ius gentium) we wspomnianym fragmencie w taki sposób, że odnosiło się do naturalis ratio – porządkunaturalnego. Zdefiniował pojęcie ius gentium dwa wieki po Cyceronie. W przeciwieństwie do niego, który był bardziej filozofem niż prawnikiem i postrzegał iusgentium głównie w sensie abstrakcyjnym, Gaius wymyślił konkretną koncepcję iusgentium, która była wyraźnie oddzielona od pojęcia ius civile. Ius gentium było prawem wspólnym dla wszystkich narodów. Z drugiej strony ius civile to prawo, któ-re dotyczyło tylko obywateli rzymskich. Ius gentium to prawo, które zobowiązujeRzymian i cudzoziemców, ponieważ jego podstawą jest naturalis ratio.Ponadto Gaius, charakteryzując ius gentium, zwracał uwagę na dwa elementy:a) wszelkie normy mają zastosowanie do wszystkich narodów; b) lub normy pochodzą z naturalnego rozumu (naturalis ratio). W ten sposób przedstawił dwie perspektywy na jedno i to samo ius gentium, które są wewnętrznie ze sobą powiązane.Pierwszy punkt widzenia jest konkretny, a drugi abstrakcyjny. Innymi słowy, Gaiusprzedstawił pewne instytucje prawne, które należą do obszaru ius gentium z konkretnego punktu widzenia, pozostałe z abstrakcyjnego punktu widzenia, który opierał sięna tak zwanym naturalis ratio. Jeśli chodzi o kategorię ius naturale, Gaius pod względem treści zidentyfikował ją zapomocą ius gentium. Więc ius gentium różni się od ius naturale tylko na podstawiepunktu widzenia, przez który wyrażane są poszczególne standardy lub instytucjeprawne. Jeśli normy prawne są wyrażone z konkretnego punktu widzenia (czyli w normach istnieje wyraźna wzmianka, że mają one zastosowanie do wszystkich narodów),wówczas mogą one zostać włączone do kategorii ius gentium. Jeśli są sformułowanez abstrakcyjnego punktu widzenia (czyli w normach jest wzmianka o ich pochodzeniuz naturalis ratio), mogą one zostać włączone do kategorii prawa naturalnego.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 39-54
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies