Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Inny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
ҐЕНДЕРНІ ВИМІРИ ЄВРЕЙСЬКОЇ ТЕМИ У ПОЕЗІЇ ЛЕСІ УКРАЇНКИ
GENDEROWE WYMIARY TEMATU ŻYDOWSKIEGO W POEZJI ŁESI UKRAINKI
GENDER DIMENSIONS OF THE JEWISH THEME IN LESIA UKRAINKA’S POETRY
Autorzy:
СЕМЕРИН, ХРИСТИНА
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041094.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
imagology
the Other
the Self / Alien
gender
the Jewish theme
imagologia
Inny
Swoje / Obce
temat żydowski
Opis:
In the article, Lesia Ukrainka’s poetry based on the Jewish cultural motifs and archetypal plots, mainly of biblical genesis, has been studied. Selected poems are being examined through the lens of imagology and gender theory. The author emphasizes gender nuancing of the Jewish theme developed in the poetry. In the study, the noticeable imagological, and gender aspects are being considered as follows: the legitimation of national identity by gender interactions; a detection of mothers’ competition under the patriarchal pressure; the discourse of a gender communicative abyss; the equalization, and the abolition of gender restrictions in order to create the idea of a person of integrity regardless gender values. In conclusion, it should be noted that the intricate social history of the Hebrew women is being transposed into Ukrainian modernity in Lesia Ukrainka’s poetry.
Artykuł analizuje teksty poetyckie Łesi Ukrainki stworzone na podstawie kulturowych motywów żydowskich i tematów archetypowych, głównie genezy biblijnej. Wybrane wiersze są badane przez pryzmat imagologii oraz zasad teorii gender. Podkreśla się, że w percepcji poetyckiej pisarza temat żydowski ma cechy charakterystyczne gender. Autorka zbadała następujące kwestie imagologiczne i genderowe: legitymizację inności narodowej poprzez interakcje genderowe pomiędzy mężczyzną a kobietą, ujawnienie konkurencji interpersonalnej matek pod presją społeczeństwa patriarchalnego, dyskurs otchłani komunikacyjnej między genderami, wyrównanie i zniesienie ograniczeń genderowych w celu sformułowania koncepcji osoby holistycznej itd. W podsumowaniu stwierdzono, iż skomplikowana historia kobiet starożytnego społeczeństwa żydowskiego w poezji Łesi Ukrainki znajduje swoje odzwierciedlenie w ukraińskiej współczesności.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 2; 97-105
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nos/Otras Living in Nepantla: Gloria Anzaldúa’s Concepts of Borderland Identity in Contemporary World
Autorzy:
Zygadło, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807493.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
gender; Gloria Anzaldúa; Pogranicze; Inny; feminizm kobiet kolorowych
borderlands; gender; Gloria Anzaldúa; Other; Third World feminism
Opis:
Nos/Otras mieszkający w Nepantli — Glorii Anzaldúi koncepcja tożsamości Pogranicza we współczesnym świecie Tekst poświęcony jest teorii tożsamości Pogranicza wykreowanej przez Glorię Anzaldúę, amerykańską pisarkę i aktywistkę meksykańskiego pochodzenia, w kontekście krytyki feministycznej kobiet kolorowych, czyli feminizmu Trzeciego Świata. Autorka przedstawia w nim niektóre koncepcje i teorie wykreowane przez Anzaldúę, takie jak: wizja El Mundo Zurdo; idea bridging, czyli łączenia kobiet z różnych środowisk; teoria włączania (theory of inclusivity) w dyskurs akademicki i ruch feministyczny różnych pomijanych wcześniej kategorii wykluczenia (etniczność, seksualność, klasa, pochodzenie, itp.); idea nowej, globalnej plemienności, zwana New Tribalism; koncept Nepantli; teoria nos/otras, czyli przymierza między nami/swoimi (nos) a innymi/obcymi (otras); idea conocimiento, czyli wykorzystania alternatywnych metod poznania, będąca rezultatem budzącej się świadomości. Zaprezentowanie teorii tożsamości Pogranicza ma na celu ukazanie, jak pewne idee, od lat funkcjonujące w literaturze i humanistyce, mogą mieć obecnie zastosowanie we współczesnym świecie, targanym problemami wynikającymi z niezrozumienia różnic między „nami” a „innymi”.
This text is devoted to Borderlands identity theory created by Gloria Anzaldúa, Mexican–American writer and activist, in the context of feminist criticism of women of color, or Third World feminism. The author discusses some of the most important concepts and theories created by Anzaldúa throughout her literary career such as: a vision of El Mundo Zurdo; the idea of bridging understood as a connection between women from different backgrounds; theory of inclusivity which encompasses various previously excluded categories of oppresion (ethnicity, sexuality, class, origin, etc.); the idea called New Tribalism; the concept of Nepantla; theory of nos/otras; and finally the idea of conocimiento, which is an alternative method of knowledge acquisition resulting from the awakening of consciousness. The major goal of the paper is to show how certain ideas, which have been present in literature and the humanities for many years, can now be applied in the contemporary world as a solution to the problem of incomprehension of differences between “us” and “others.”
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 11; 207-219
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pozostałych i reszcie czegoś jako wykładnikach referencji
On pozostali (the remaining) and reszta (the rest) as indicators of reference
Autorzy:
Wołk, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151257.pdf
Data publikacji:
2021-11
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
reference
semantics
pozostali / pozostałe (the remaining)
reszta czegoś (the rest of something)
inny (inni / inne) (another (other / the others))
Opis:
This paper focuses on pozostali / pozostałe (the remaining) and reszta czegoś (the rest of something), which function as indicators of reference. It is the aim of the undertaken analysis to determine how these indicators participate in the mechanism of delineating a set of objects. Additionally, the analysis is intended to describe the semantic relationship which occurs between the examined units, and in particular to verify the hypothesis that they are equivalent. Also, the study concerns the dependencies between the abovementioned expressions and a simpler qualifi er inny (another) (in its plural forms inni / inne (other / the others)). All of the considered units are indicators of general reference, i.e. they identify a set, and it is their characteristic that this set is relativised to another set delineated earlier. However, they are not synonyms. Differences between pozostali / pozostałe and reszta czegoś are noticeable at the level of defi ning the identifi ed sets (opposition: distributivity – collectivity), while inny (inni / inne), an expression that is juxtaposed with them, is their hypernym. The study offers detailed reasons for the solutions developed in the course of the analysis.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2021, 788, 9; 63-73
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch hikezji i edukacja. Przyczynek do pedagogicznego pojęcia azylu
Spirit of hikesia and education. A contribution to the pedagogical concept of asylum
Autorzy:
Włodarczyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20023201.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
azyl
prawo do azylu
gościnność
Inny
edukacja
pedagogika azylu
asylum
right to asylum
hospitality
the Other
education
pedagogy of asylum
Opis:
In our cultural circle, the right to asylum derives its traditions from both legislation and religion, leads one’s attention to ancient times and the institutions of the Egyptians, Hebrews and Greeks. Moreover, it combines the issues of otherness, inclusion, persecution, suffering, fragility, duty, responsibility for the Other, as well as justice, hospitality, shelter and holiness. The importance of asylum, the growth of which in the 20th century was related to the European crimes of colonialism, the terror of totalitarianisms, the Holocaust, ethnic cleansing, the fate of refugees and stateless people, does not diminish in the face of the wars and disasters of the 21st century. In this context, the question of how one can link the issue of asylum to education seems legitimate. In relation to this question, the essay focuses attention on the concepts of Emmanuel Levinas, Jacques Derrida and Patrick Declerck, drawing on various traditions of asylum and thinking about hospitality that have contributed to shaping the foundations of European educational and aid institutions. Using the achievements of these important traditions for the Western humanities and the concepts of the above-mentioned philosophers, I would like to point out the need to think about educational spaces in the perspective of asylum pedagogy.
W naszym kręgu kulturowym prawo do azylu wywodzi swoje tradycje zarówno z prawodawstwa, jak i religii, prowadzi naszą uwagę ku czasom starożytnym i instytucjom Egipcjan, Hebrajczyków i Greków, łączy w sobie zagadnienia inności, różnicy i inkluzji, prześladowania, cierpienia i kruchości, obowiązku, odpowiedzialności za Innego i sprawiedliwość, miejsca bezpiecznego pobytu, gościnności, dialogu i spotkania, udzielania schronienia i świętości. Znaczenie azylu, którego wzrost w XX wieku związany był z europejskimi zbrodniami kolonializmu, terrorem totalitaryzmów, zagładą, czystkami etnicznymi, losami uchodźców i bezpaństwowców, nie maleje w obliczu wojen i katastrof XXI wieku. W tym kontekście pytanie, w jaki sposób zagadnienie azylu możemy łączyć z edukacją, wydaje się uzasadnione. W związku z tym pytaniem esej koncentruje uwagę na koncepcjach Emmanuela Lévinasa, Jacques’a Derridy oraz Patricka Declercka, nawiązujących do różnych tradycji azylowych oraz myślenia o gościnności, które miały swój udział w ukształtowaniu podstaw europejskich instytucji edukacyjnych i pomocowych. Korzystając z dorobku tych doniosłych dla zachodniej humanistyki tradycji oraz koncepcji wymienionych filozofów, chciałbym wskazać na potrzebę myślenia o przestrzeniach edukacyjnych w perspektywie pedagogiki azylu.
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2023, 22, 3; 105-116
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The pedagogy of asylum as a utopia of hospitality. A review of basic assumptions
Autorzy:
Włodarczyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2045951.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pedagogy of asylum
hospitality
utopia
other
contemporary philosophy
pedagogika azylu
gościnność
inny
współczesna filozofia
Opis:
This paper aims at the presentation of ethical and political grounds of the pedagogy of asylum, which, in its assumptions, refers to concepts of such thinkers as Emmanuel Levinas, Erich Fromm, George Steiner, Hannah Arendt, Michael Walzer, Avishai Margalit, Jacques Derrida and Janusz Korczak. Utopia of hospitality, presented in its basic assumptions, constitutes a look at the social life, life of individuals and communities, as concentrated in asylums, while its author thinks that it forms an answer to modern challenges to Western democracies, education and politics in the “Age of Migration”.
Źródło:
Filozoficzne Problemy Edukacji; 2021, 4; 1-19
2545-0948
Pojawia się w:
Filozoficzne Problemy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obcy czy po prostu Inny? Wybrane etyczne aspekty dehumanizacji
Autorzy:
Wincław, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644414.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dehumanisierung
der Andere
der Fremde
Essenz
Infrahumanisierung
Dialog
Antagonismus
dehumanisation
the Other
stranger
essence
infrahumanisation
dialogue
antagonizm
dehumanizacja
Inny
Obcy
esencja
infrahumanizacja
dialog
Opis:
Der Artikel bildet den Versuch einer Antwort auf die Frage, ob die spezifische, durch Sozialpsychologie erforschte und beschriebene Wahrnehmungsweise des „Fremden“ ihre philosophische Entsprechung in den Moralwissenschaften hat und ob der Übergang von einer psychologischen zu einer ethischen Reflexion möglich ist. Der Verfasser erwägt auch den besonderen Charakter der drei Beziehungsarten „wir – sie“, „Eigene – Fremde“, „Ich – Du“. Bei der Feststellung von Unterschieden und Ähnlichkeiten zwischen der philosophischen und der psychologischen Reflexion wurde die Gliederung der Dehumanisierung aufgrund der von ihr angenommenen Formen verwendet, die von der italienischen Forscherin Chiara Volpato vorgeschlagen wurde. Infolge detaillierter Analysen kommt der Verfasser zum Schluss, dass ein gewisses Hilfsmittel gegen den kategorialen und essentialisierenden Charakter der Dehumanisierung die Wende zur Beziehung „Ich – Du“ bildet, die von der Philosophie des Dialogs beschrieben wird. Diese Wende könnte zur Vorbeugung schädlicher sozialer Antagonismen beitragen und lässt in dem „Anderen“ nicht ein feindliches und bedrohliches Individuum, sondern einen gleichwertigen Teilnehmer einer dialogischen Relation wahrnehmen. 
The paper attempts to answer the question as to whether the specific way of perceiving “the Other”, as examined and described by social psychology, has its own philosophical equivalent in the science of morality and if it is therefore possible to pass from psychological to ethical reflection. The author also considers the specific character of three kinds of relationship: “I – thou”, “we – others”, and “own people – strangers”. In determining the differences and similarities between philosophical and psychological reflection, the dehumanisation division was used as a reference point, as proposed by the Italian researcher Chiara Volpato, due to the particular forms which it can take. As a result of detailed analysis, the author comes to the conclusion that certain remedies for the categorical and essentialising character of dehumanisation could be a turn towards the “I – thou” relationship, well described by the philosophy of dialogue. This, in turn, could contribute to the prevention of harmful social antagonisms and allow one to notice that “the Other” is not a hostile and threatening individual, but rather an equal partner in a dialogical relationship.
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie czy specyficzny sposób postrzegania „obcego”, zbadany i opisany przez psychologię społeczną, ma swój filozoficzny odpowiednik w naukach o moralności oraz czy możliwe jest przejście z refleksji psychologicznej do namysłu etycznego. Autor rozważa także szczególny charakter trzech rodzajów relacji „my – oni”, „swoi – obcy”, „ja – ty”. W ustaleniu różnic i podobieństw między refleksją filozoficzną a psychologiczną wykorzystany został podział dehumanizacji ze względu na formy, które może ona przybierać, zaproponowany przez włoską badaczkę, Chiarę Volpato. W wyniku szczegółowych analiz autor dochodzi do wniosku, że pewnym remedium na kategorialny i esencjalizujący charakter dehumanizacji jest zwrócenie się ku relacji „ja – ty”, opisywanej przez filozofię dialogu. Zwrot ten mógłby przyczynić się do zapobiegania szkodliwym antagonizmom społecznym i pozwala dostrzec w „Innym” nie wrogie i zagrażające indywiduum, lecz równorzędnego uczestnika dialogicznej relacji. 
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 19
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gabriel Marcel i etyka heterocentryczna
Gabriel Marcel and Heterocentric Ethics
Autorzy:
Węcławski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791190.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Gabriel Marcel
etyka heterocentryczna
wnętrze
coś poza
inny
ontologia
heterocentric ethics
inside
outside
the other
ontology
Opis:
Artykuł przedstawia etyczny wymiar refleksji filozoficznej Gabriela Marcela. Na tle szeregu obecnych w niej kategorii (m.in. próba, zdrada, wspólnota, ofiara, obecność, rozporządzalność, intersubiektywność, miłość) zostaje ona określona mianem heterocentrycznej. Pojęcie to, zaczerpnięte z pism samego Marcela, znajduje tu zastosowanie w celu odróżnienia od ugruntowanych już w literaturze przedmiotu, ale dotyczących zwłaszcza koncepcji późniejszych, nazw w rodzaju „filozofia innego” czy „dialektyka tożsamości i różnicy”; w ogólności dotyczy postawy zwrócenia się ku temu, co inne, które zarazem prowadzi do wewnętrznego samoodzyskania. Przed znajdującym się w drodze człowiekiem stoi zadanie odpowiedzi na wezwanie płynące zarówno z jego wnętrza, jak i z czegoś poza; ostatecznie jego celem staje się, by umocować własne istnienie w głębi rzeczywistości, która je przekracza. Wskazane przy tym zostaje, że etyka Marcela nie unika ontologii, a odpowiedź na pytanie o to, jak żyć, jest nierozerwalnie złączona z refleksją nad byciem.
The article presents ethical dimension of Gabriel Marcel’s philosophical thought. Concerning several categories that it contains (including trial, betrayal, community, sacrifice, presence, availability, intersubjectivity, love) it is described as heterocentric. This term, taken from the very writings of Marcel, is here applicated in order to distinguish it from the terms already well-established in the literature (yet related mainly to later ideas), such as “philosophy of the other” or “identity-difference dialectics”; in general, it points to an attitude towards the other, which, however, leads to internal self-recovery. There is a task in front of a man on the road: to answer a call coming from both the inside and the outside; ultimately the aim is to anchor one’s own existence in the depth of reality which exceeds it. It is also shown that Marcel's ethics does not evade ontology, and that the answer to the question of how to live is inextricably linked with the reflection over being.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 2; 285-303
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spychani na margines. Filmowe obrazy przemocy grupy wobec jednostki
Pushed to the Margins: Movie Portraits of Group Aggression Against Individuals
Autorzy:
Wakar, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373202.pdf
Data publikacji:
2017-01-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
social exclusion
stigma
the little community
the Other
crowd psychology
wykluczenie społeczne
piętno
mała wspólnota
Inny
psychologia tłumu
Opis:
This article concerns the question of stigma and the exclusion of individuals by a small community. Three films exemplify this process: Sam Peckinpah’s Straw Dogs (1971); Giuseppe Tornatore’s Malena (2000); and Lars von Trier’s Dogville (2003). Each of these is a study in atypical stigmatization and exclusion—the situations are atypical because the victims of social aggression are not stigmatized in the classic sense by having an unambiguously negative attribute (for instance, poverty, an addiction, a physical deformity, etc.) but are persons who differ from the group in a positive way.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 191-206
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało jako rekwizyt
Body as a prop
Autorzy:
Wachowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062554.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Self
Other
corpse
prop
funeral rites
body exhibitions
jaźń
Inny
zwłoki
rekwizyt
obrzędy pogrzebowe
ekspozycje ciał
Opis:
The article is an attempt to describe the conditions in which the body assumes the role of a prop – it becomes an object organizing individual and social life. For such a process to take place, it is necessary to disconnect the body from the Self. It comes with his death. Funeral practices that change the social status of the body can take a monistic or dualistic form. The former make the body a relic and are based on the belief that soma is connected with its spiritual essence. The latter, on the contrary, points to the impermanence of such a connection. In this way, the body becomes a prop, an object, an object, and a tool for funeral performances.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 40; 73-86
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stranger – Other – Muslim. On the Integration of Muslim Minorities in Europe (from an Anthropological and Cultural Perspective)
Obcy – Inny – muzułmanin. O integracji mniejszości muzułmańskich w Europie (z perspektywy antropologiczno-kulturowej)
Autorzy:
Wachowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50739961.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Muslim minority
immigrants
Other
Strangers
integration processes
mniejszość muzułmańska
imigranci
Inny
Obcy
procesy integracyjne
Opis:
The article aims to characterize the sources of conflicts and social tensions related to the presence of the Muslim minority in Europe. To achieve this goal, I intend to utilize a transdisciplinary strategy that will enable the comparison of research results emerging from political science and sociological studies, as well as cultural studies and anthropology. This approach allows for the formulation of new diagnoses. On the one hand, it makes it possible to describe the main integration strategies regarding the Muslim minority in Europe and shows their insufficiency and ineffectiveness. On the other hand, it reminds us that migration and ethnic issues are rooted in theoretical reflection, preceding the phenomena analyzed in empirical research. It also draws attention to hidden mechanisms that determine the tendency to ethnic isolation and describes cultural processes that may contribute to remodeling the relationship between Muslim immigrants and their social environment.
Celem artykułu jest scharakteryzowanie źródeł konfliktów i napięć społecznych, związanych z obecnością mniejszości muzułmańskiej w Europie. Realizacji tego celu służyć będzie przyjęcie strategii transdyscyplinarnej, umożliwiającej porównanie wyników badań powstających na gruncie studiów politologicznych i socjologicznych, z pracami kulturoznawczo-antropologicznymi. Ujęcie takie pozwala na sformułowanie nowych rozpoznań. Z jednej strony, umożliwia opisanie głównych strategii integracyjnych dotyczących mniejszości muzułmańskiej w Europie i pokazuje ich niewystarczalność oraz nieskuteczność. Z drugiej przypomina, że problematyka migracyjna i etniczna zakorzeniają się w refleksji teoretycznej, poprzedzającej analizowane w badaniach empirycznych zjawiska. Zwraca ponadto uwagę na ukryte mechanizmy decydujące o skłonnościach do etnicznej izolacji, a także opisuje procesy kulturowe, które mogą przyczynić się do przemodelowania relacji między imigrantami muzułmańskimi i ich społecznym otoczeniem.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2024, 1; 79-97
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inność/Obcość – piętno czy przywilej? Między antropologią a aksjologią dialogu w ponowoczesnej kulturze nadmiaru i hybrydyzacji
Otherness/Strangeness – Stigma or Privilege? Between the Anthropology and Axiology of Dialogue in the Postmodern Culture of Excess and Hybridization
Autorzy:
Utracka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42580014.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Inny
Inność
aksjologia dialogu
hybrydyzacja
heterologia
globalizacja
tożsamość kulturowa
dyskurs transkulturowy
nowy diasporyzm
multikulturalizm
postkolonializm
Ryszard Kapuściński
Other
Difference
axiology of dialogue
hybridization
heterology
globalization
cultural identity
transcultural discourse
new diasporism
multiculturalism
postcolonialism
Opis:
Tekst podejmuje kwestie epistemologii Inności/Obcości jako składnika ponowoczesnego dyskursu humanistycznego. Perspektywa antropologiczno-aksjologiczna odsłania problem dialogu z Innym w wymiarze socjologiczno-etnicznym, transkulturowym, postkolonialnym i globalistycznym. Etyczny nurt interpretacji Innego zostaje omówiony w oparciu o pisarstwo Ryszarda Kapuścińskiego, dla którego Inny staje się „głównym aktorem globalnej sceny wielokulturowego świata”. Takiemu ujęciu odpowiada projekt heterologii oraz poznawczej triady: Inny-Dialog-Doświadczenie (spotkanie). Dopełnieniem rozważań są zagadnienia dyskursów tożsamościowych interpretowanych i klasyfikowanych w kontekście procesów globalizacji i „demontażu geografii” (A. Appadurai) oraz w odniesieniu do pojęć: „deterytorializacji kultur”, „nowego diasporyzmu”, „peryferyzacji centrum”, „neotrybalizmu” i dyslokacji przestrzennej bazy kulturowej. Inność jako etyczny problem ponowoczesności eksplikują i dookreślają zjawiska związane z powstawaniem płynnych quasi-struktur tożsamościowych, pokazujących hybrydyczność globalnej ekonomii kulturowej.
The text addresses the epistemology of Otherness/Strangeness as a component of postmodern humanistic discourse. The anthropological-axiological perspective reveals the issue of dialogue with the Other in sociological-ethnic, transcultural, postcolonial, and globalist dimensions. The ethical approach to interpreting the Other is discussed with reference to the writings of Ryszard Kapuściński, for whom the Other becomes "the main actor on the global stage of a multicultural world." This approach corresponds to the project of heterology and the cognitive triad: Otherness-Dialogue-Experience (encounter). The discussion is complemented by issues of identity discourses, interpreted and classified in the context of globalization processes and the "disassembly of geography" (A. Appadurai), as well as in relation to concepts such as "deterritorialization of cultures," "new diasporism," "peripherization of the center," "neotribalism," and the dislocation of cultural spatial bases. Otherness, as an ethical issue of postmodernity, is further explicated and defined by phenomena related to the emergence of fluid quasi-identity structures, which demonstrate the hybridity of the global cultural economy.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 89-105
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom Innego
House of the Other
Autorzy:
Tyc, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97169.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
dom
Inny
architektura
sztuka
filozofia
etyka
egzystencjalizm
house
Other
architecture
art
philosophy
ethics
existentialism
Opis:
Praca dotyczy domów “Innego”, architektury odnoszącej się do problemów “zamieszkiwania” jakie nakreśla filozofia; fenomenologia i egzystencjalizm. Opisuje przykłady dzieł architektury i sztuki powstałych w przestrzeni miast, których celem jest stawianie pytań o dom jako taki, właściwości, cechy, istotę zamieszkiwania – bycia na Ziemi. Istota domu odsłania się w sytuacjach granicznych – gdy dom się traci, gdy jest się z niego wykluczonym. Przytoczone przykłady to domy w sensie metaforycznym; dom bezdomnego, dom pamięci, dom samobójcy, dom muzyki. Dzieła te są z pogranicza światów filozofii, sztuki i architektury. Może mają podwójną tożsamość – dzieła architektury i sztuki, a może stanowią dowód tego że miejsce architektury jest w świecie sztuki.
The thesis concerns the houses of “the Other”, the architecture that refers to the problem of dwelling outlined by the philosophy; Phenomenology and Existentialism. It presents examples of works of architecture and art created in the urban space, whose aim is to raise a question about the house itself, its properties and qualities, the idea of dwelling – living on the Earth. The essence of a “home” can be found in boundary situations – when one loses their house or they are excluded from it. The works presented are examples of the house in the metaphorical sense: the homeless house, the house of memory, the house of a suicide, the house of music. These works are from the borderland of philosophy, art. and architecture. Perhaps they have a double identity – of the work of architecture and art or they just simply show that the place of architecture is in the world of art.
Źródło:
Pretekst; 2017, 7; 109-113
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Nella cerchia degli incontri italo-polacchi”. Eseje Nicola Chiaromontego w perspektywie teorii skopos
Autorzy:
Trygar, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030720.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
skopos theory
Nicola Chiaromonte’s essays
Wojciech Karpiński
world
the Other
teoria skopos
eseje Nicola Chiaromonte
świat
Inny
Opis:
W artykule przedstawiono analizę esejów Nicoli Chiaromonte w perspektywie teorii skopos. Tłumaczenie tekstu powinno uwzględniać kontekst kulturowy, aksjologiczny, potrzeby odbiorcy. Włoski myśliciel poprzez swoje eseje prowadzi dialog z odbiorcą. W Polsce taką rozmowę rozpoczął Wojciech Karpiński. Inkulturacja zapisków włoskiego aktywisty oddaje jego sposób pojmowania świata, siebie, drugiego człowieka. Pozwalają one na nowo odkryć bogactwo starożytnej, filozoficznej, artystycznej spuścizny, odnaleźć rzeczywistość otaczającą język, którą wyrazi na nowo wartość człowieka.
The article discusses the essays by Nicola Chiaromonte analyzed from the perspective of the skopos theory. According to this theory, translator of any text should take into consideration the cultural context of work he renders in another language, its axiological aspect as well as requirements of its recipients. The dialogue Chiaromonte had with his Italian readers has been transferred into Polish literary discourse by Wojciech Karpiński. The translations he produced provide their Polish recipients with such a vision of the Italian author, his way of understanding the world, oneself and other people, that the essays in Polish clearly reveal a new usage and intellectual potential of ancient philosophical and artistic legacy.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 36-51
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Parcours de la reconnaissance”. 120 dni „Kultury” Wojciecha Karpińskiego w kontekście dialektyczności podmiotu Paula Ricoeura
„Parcours de la reconnaissance.” 120 Days of „Culture” by Wojciech Karpiński in the Context of Paul Ricoeur’s Dialectic of the Subject
Autorzy:
Trygar, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198009.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wojciech Karpiński
tożsamość
filozofia Paula Ricoeura
„Kultura” paryska
Inny
subjectivity
Paul Ricoeur’s philosophy
“Kultura”
Other
Opis:
W artykule analizuję ostatnią książkę Wojciecha Karpińskiego pt. 120 dni „Kultury” w kontekście filozofii człowieka Paula Ricoeura. Karpiński wybrał publikowane w paryskiej „Kulturze” teksty pisarzy, którzy go najbardziej inspirowali, uczyli patrzenia na świat i na drugiego człowieka, a przede wszystkim pokazywali, jak odkrywać piękno sztuki. „Ja” Karpińskiego kształtowało się w spotkaniu z innymi artystami. Tożsamość narracyjna jest pomostem prowadzącym do zaproponowanej przez francuskiego filozofa koncepcji otwartej dialektyki, która łączy dwa podejścia. Po pierwsze badacz przyjmuje porządek aposterioryczny, wychodząc od konkretu, czyli jednostkowego podmiotu umiejscowionego w określonych realiach życiowych, zanurzonego w konkretnej kulturze, posiadającego własną historię i doświadczenia, po drugie posługuje się kantowskim zwrotem, prowadząc refleksję o podmiocie w perspektywie transcendentalnej. Podmiotowość to zwrócenie się ku Innemu, a dzięki Innemu dokonuje się transcendowanie siebie. Jak dowodzi francuski filozof, w języku istnieje „siła ontologiczna”, która wskazuje na określony sposób bycia-w-świecie. Tożsamość podlega świadomym przeobrażeniom, a literatura jest artystycznym zapisem tego ruchu i zarazem dyskursem kulturowo-antropologicznym.
The article analyses Wojciech Karpiński’s latest book titled 120 dni „Kultury” in the context of Paul Ricoeur’s philosophy of man. Karpiński chose texts published in “Kultura”, a Parisian literary magazine, from writers who inspired him the most, taught him how to look at the world and at other people, and above all showed him how to discover the beauty of art. Karpiński’s ‘I’ was shaped by his encounter with other artists. Narrative identity is a bridge leading to the concept of open dialectics proposed by the French philosopher, which combines two methods. One involves the researcher adopting an a posteriori approach, starting from the concrete, i.e. the individual subject located in specific realities of life, immersed in a specific culture, having their own history and experiences. For the other, the researcher uses a Kantian turn, reflecting on the subject in a transcendental perspective. Subjectivity means turning towards the Other, and thanks to the Other, one transcends oneself. As Ricoeur argues, there is an “ontological force” in language that points to a certain way of being-inthe-world. Identity is consciously transformed, and literature is simultaneously an artistic record of this movement and a cultural-anthropological discourse.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 343-362
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogranicze polsko-niemieckie w powieści Tunel Magdaleny Parys w perspektywie poetyki intersubiektywnej
Autorzy:
Trygar, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030963.pdf
Data publikacji:
2018-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Other/Stranger
space
intersubjectivity
awareness
Inny/Obcy
przestrzeń
intersubiektywność
świadomość
Opis:
A borderland is a special place, in which he is seeking the multilateral inspection “I” and surrounding “I” reality, perceptions other as similar to oneself, and at the same time autonomous in one’s individuality. In the article I am reading the novel out Tunnel of Magdalena Parys in the prospect of intersubjective poetics. An intersubjectivity is an awareness of directing at being in the human environment, in which the agreement is playing a great role social-cultural. In analysis I am paying attention particularly to the narration in the novel Tunnel narration, emphasizing the cognitive dimension which is rooted in human mental abilities for her. Our awareness is functioning under the procedure for permanent directing at the participation other - perceived presence with senses, secondarily encoded in language, conditioning our social behaviour and communications practice. The project of the tunnel is stopping being a decoration, and is becoming a process of penetrating into the concealed ability to understanding any created space by the man and understanding oneself.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2018, 13, 8; 194-206
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies