Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Inkulturacja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dzieło misyjne Kościoła w doświadczeniu wiary według kardynała Roberta Saraha
The Missionary Work of the Church in the Experience of Faith According to Cardinal Robert Sarah
Autorzy:
Adamiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872322.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
missions ad gentes
missionaries
inculturation
Church in Africa
Western civilization
misje ad gentes
misjonarze
inkulturacja
Kościół w Afryce
cywilizacja zachodnia
Opis:
Jednym z bardziej rozpoznawalnych hierarchów katolickich jest obecnie kardynał Robert Sarah. W swych publikacjach i wystąpieniach odważnie kreśli obraz współczesnego Kościoła, nie bojąc się mówić takżeo jego kryzysie. Wśród jego refleksji znajdziemy również tematykę misyjną. Ta ostania jest o tyle interesująca i wartościowa, że pochodzi od wychowanka francuskiej misji w Gwinei, który stał się jednym z odpowiedzialnych za dzieło misyjne całego Kościoła powszechnego. Wskazuje na dobroczynne oddziaływanie misjonarzy dla historii jego kraju i ludu. Podkreśla konieczność nadprzyrodzonego rozumienia natury misji ad gentes, jej dynamizm i owocność wyrosłe na gruncie modlitwy. Kreśli duchową sylwetkę misjonarza. Z nadzieją ukazuje szansę na odnowę Kościoła i ratunek dla całej cywilizacji w misyjnej naturze Kościoła. Wskazuje na konkretne obszary, które mogą być zaczynem odnowy Kościoła i kultury zachodniej. Uważna lektura dzieł kard. Saraha pozwala odkryć ciągłą wymianę darów między Kościołami, wskazuje jednak na zmianę kierunków tej wymiany. Analiza myśli kardynała z Afryki potwierdza naukę o misyjnej naturze Kościoła a jednocześnie wewnętrzne zmiany, jakie w niej się dokonują.
Cardinal Robert Sarah is one of the most recognizable Catholic hierarchs today. In his publications and speeches, he boldly paints the image of the contemporary Church, not afraid to talk about its crisis. Among his reflections we can also find missionary topics. The latter is interesting and valuable in that it comes from a pupil of the French mission in Guinea, who became one of those responsible for the missionary work of the entire universal Church. The African Cardinal tells his readers about his childhood spent in communion with missionaries. He points to the beneficial influence of missionaries on the history of his country and people. He emphasizes the necessity of a supernatural understanding of the nature of the mission ad gentes, its dynamism and fruitfulness, which stem from prayer. Outlines the spiritual profile of the missionary. He shows with hope an opportunity for the renewal of the Church and salvation for the whole civilization in the missionary nature of the Church, which implies an exchange of gifts between local Churches. He points to specific areas that can be a leaven of renewal of the Church and Western culture. He is also not afraid to boldly and critically touch the issues of inculturation. Cardinal Sarah proves that even when experiencing a local crisis, in its universal dimension the Church is still in a state of mission.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2021, 49; 85-104
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjne nauczanie Jana Pawła II podczas pielgrzymek do Polski
MISSIONARY TEACHING OF JOHN PAUL II DURING HIS PILGRIMAGE TO POLAND
Autorzy:
Adamiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388550.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pilgrimages of John Paul II
St. Wojciech
missions among the Slavs
missions ad gentes
inculturation
Polish missionaries
pielgrzymki Jana Pawła II
św. Wojciech
misje wśród Słowian
misje ad gentes
inkulturacja
polscy misjonarze
Opis:
During his pilgrimages to his homeland, John Paul II was teaching his countrymen about the problems specifi c to the Church in Poland, but also to the whole Church. One of these themes was the missions ad gentes. The Pope noticed and pointed out on the example of the history of his nation that missions built Polish statehood and shaped Polish culture. He called for this process to be recognized in the history of Europe as a whole and to recognize in evangelization the factor that builds and defi nes its true identity. He showed that missions help imbue human culture with a supernatural element. He recalled the truth about the missionary nature of the Church and the missionary vocation of all its members. Responsibility and cooperation in the missionary work was for John Paul II one of the forms of the “imagination of mercy.”  Appealing to his countrymen for missionary generosity and commitment, he also pointed to the fi gures who were involved in the animation of the missionary work in the Polish and universal Church. In his teaching in Poland, he recalled the missionary task of the Church community and of each and every faithful.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2020, 25; 35-56
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność ludowa jako kontekst mariologii J.M. Bergoglio /papieża Franciszka
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040920.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pope Francis
Mariology
inculturation
people's theology
Document from Aperecida
Evangelii gaudium
Papież Franciszek
mariologia
inkulturacja
teologia ludu
Dokument z Aparecidy
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie kontekstu, w jakim kształtowała się duchowość maryjna i mariologia papieża Franciszka. Artykuł w pierwszym paragrafie przyczyny maryjnego charakteru pobożności wiernych w Ameryce Łacińskiej, których należy szukać w samych początkach ewangelizacji Nowego Świata. Drugi paragraf ukazuje etapy kształtowania się teologii i duchowości maryjnej przyszłego papieża, począwszy od domu rodzinnego aż do momentu święceń biskupich w 1992 r. W kolejnym paragrafie zostały przedstawione główne tezy mariologiczne zawarte w dokumentach końcowych Konferencji CELAM. Czwarty paragraf koncentruje się na Dokumencie z Aparecidy i jego analizie, której dokonał kard. Bergoglio w rok po jego publikacji. Piąty i ostatni paragraf prezentuje obecność mariologii południowoamerykańskiej, zwłaszcza Dokumentu z Aparecidy, w adhortacji papieża Franciszka Evangelii gaudium. Z przeprowadzonych badań można wyciągnąć wniosek, że mariologia papieża Franciszka ma wymiar charakter przede wszystkim kerygmatyczny, eklezjotypiczny i funkcjonalny.
The aim of the article is to show the context in which Pope Francis’ Marian spirituality and Mariology has been shaped. The first paragraph shows the reasons for the Marian devotion of the faithful in Latin America. They are found in the very beginning of the evangelization of the New World. The second paragraph shows the stages of the theological and Marian spiritual formation of the Pope, starting with the formation in the family home until the Episcopal ordination in 1992. Furthermore, the main Mariological theses included in the final documents of the Conference CELAM are presented. The fourth paragraph focuses on the Document from Aparecida and its analysis done by Cardinal Bergoglio just a year after its publication. Finally, the fifth, which is the final point, shows the presence of South American Mariology, especially the Document from Aparecida, in Pope Francis’ exhortation Evangelii gaudium. To conclude, Pope Francis’ Mariology has a primarily kerygmatic, ecclesiotypic and functional character.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 119-138
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Analysis of Syncretic and Paganistic Beliefs and Practices in Catholic Funerals in Igboland Nigeria
Teologiczna analiza synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych w czasie pogrzebów katolickich w Igboland w Nigerii
Autorzy:
Chukwudi Ezeokeke, Edwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037182.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Igboland w Nigerii
inkulturacja
oczyszczenie
odwet
okup
pochówek
pogaństwo
pogrzeb
praktyki religijne
synkretyzm
wierzenia
zemsta
złe duchy
syncretism
paganism
igboland Nigeria
burial
funeral
beliefs
ractices
inculturation
purification
atonment
evil spirits
revenge and retaliation
Opis:
Artykuł podejmuje problem obecności synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych ze śmiercią i pogrzebem katolickim wśród ludności Igboland w Nigerii, który to teren znany jest jako zdecydowanie katolicki. Autor charakteryzuje konkretne przykłady synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych z pochówkiem, jak wiara w złe duchy, zemsta i odwet na zmarłym, konieczność oczyszczenia i okupu złożonego za zmarłego „złą śmiercią”, rytuał wypicia wody, którą umyto ciało zmarłego przez podejrzanego o zadanie mu śmierci. W kolejnej części artykułu zostały przedstawione teologiczne i moralne konsekwencje wcześniej opisanych wierzeń i praktyk. Artykuł wieńczy ogólny wniosek, że według autora błędem jest traktowanie tychże praktyk i wierzeń jako części inkulturacji. Uważa on, że inkulturacja, jako właściwy sposób ewangelizacji, polega na uznaniu oraz włączaniu przez Kościół danej kultury w tych jej przejawach, które są zgodne z wiarą chrześcijańską. Te niezgodne z nią powinny być oczyszczone i nie mogą być inkulturowane, gdyż wówczas rodziłby się synkretyzm, który zagrażałby tożsamości chrześcijaństwa i Kościoła.
“Death is generally seen as the cessation of the connection between our mind and our body”. Most people believe that death takes place when the heart stops beating. Death occurs when the subtle consciousness finally leaves the body to go to the next life. “In order word death is the termination of all biological functions that sustain the living organism.” According to Catechism of the Catholic Church, “death is the separation of the soul from the body.” At the moment of death, the soul separates from the body. One particular belief that cuts across all cultures and religions is that all human beings must die and ought to be buried as a sign of respect and farewell. The question is what is the nature or rather what should be the nature of the burial and funeral rite of a deceased person? Do all human beings have the same or common burial and funeral rites or do our burial and funeral rites vary according to our religion, faith, beliefs, culture, age and understanding? Catholic Church teaches that death is a transformation and not the end of life. It is the teaching and belief of the Catholic Church that there is a resurrection and life of glory in heaven where those who have done well while on earth see God face to face. Catholic Church also teaches and believes that on the last day, both the body and the soul will rise to see the glory of God. For this reason, the body of a dead Catholic deserves some respect and dignity. This corpse should be given the respect and dignity it deserves during burial. However, this is not always the case especially in Igboland, Nigeria. There are some syncretistic and fetish beliefs and practices associated with some Catholic burials and funerals in Igboland. This paper therefore sets out to bring to light these syncretic, paganistic and fetish practices and beliefs associated with Catholic burials and funerals in Igboland. It will also offer some theological implications of these practices as well as the possible ways through which they can be curtailed and stopped.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 111-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie public relations jako narzędzie integracji w budowaniu wspólnoty Kościoła katolickiego
Public relations strategies as an integrative tool in building the community of the Catholic Church
Autorzy:
Cymanow-Sosin, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953174.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
inculturation
public relations
media relations
corporate identity
event marketing
symbolic convergence theory
cultural amalgamation
konwergencja symboliczna
inkulturacja
amalgamacja kulturowa
marketing
Opis:
In this article an attempt has been made to describe the activity of three significant figures in the history of Church: St. Paul of Tarsus, John Paul II and pope Francis as regards the relationships they try to establish with their environment. The inspiration for this work have been the propositions expressed in the exhortation of the present pope Evangelii gaudium and the references to the two abovementioned figures in this text. The need for the two areas to coexist – mass media and the Church – in fulfilling the mission was noticed some time ago, but nowadays, in the era of the modern media and fast technological transformations this need is realized in the operational dimension, also in the area of public relations. Reaching for the available tools and the way these tools are used on the grounds of evangelism are the basis for the main proposal of this article that each time in case of the abovementioned figures we are faced with the creative process of “Gospel inculturation”, and measurable outcomes of this activity are a component of knowledge, sensitivity, motivation and charisma of the spiritual leaders of the Church.
W niniejszym artykule podjęto próbę opisu działalności trzech wielkich postaci Kościoła: św. Pawła z Tarsu, Jana Pawła II oraz papieża Franciszka w zakresie podejmowanych przez nich relacji z otoczeniem. Inspiracją do podjęcia tego tematu były tezy zawarte w adhortacji obecnego papieża Evangelii gaudium oraz umieszczone w niej odwołania do wspomnianych postaci. Konieczność koegzystencji obu przestrzeni – środków masowego przekazu oraz Kościoła w pełnieniu posłannictwa misyjnego została dostrzeżona przed laty, ale współcześnie, w dobie nowych mediów i szybkich przeobrażeń technologicznych, realizuje się ona w wymiarze operacyjnym, także w obszarze public relations rozumianym jako sztuka osiągania harmonii z otoczeniem poprzez wzajemne porozumienie oparte na zasadach etycznych oraz prawdziwej i pełnej informacji. Opis dostępnych narzędzi oraz sposób ich użycia na gruncie ewangelizacji są podstawą stwierdzenia, iż każdorazowo w przypadku wymienionych postaci mamy do czynienia z twórczym procesem „inkulturacji Ewangelii”, a mierzalne efekty tej aktywności są wypadkową wiedzy, wrażliwości, motywacji i charyzmy duchowych przewodników Kościoła.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 109-128
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolonizacja i chrystianizacja a teatr – spojrzenie z perspektywy XX i XXI wieku
The processes of colonization and Christianization and the theatre – the overview from 20th and 21st century perspective
Autorzy:
Delimata, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460331.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
kolonizacja
chrystianizacja
teatralność
misjonarze
inkulturacja
hybrydyczność
iztapalapiańska pasja
filipińskie widowiska sakralne
indonezyjski wayang wahyu
Colonization, Christianization
theatricality
missionaries
enculturation
hybridity
The Passion Play of Iztapalapa
Philippine religious shows
Indonesian wayang wahyu
Opis:
Artykuł porusza temat procesu kolonizacji i chrystianizacji, prowadzonej przez europejskich misjonarzy od czasu tzw. „wielkich odkryć geograficznych”. Celem nie jest jednak opisanie historii kolonizacji, lecz spojrzenie na dzisiejsze oblicze artystyczno-sakralnych działań, obecnych w postkolonialnym świecie. Opisane zostały przykłady współczesnych widowisk i performansów sakralnych w Iztapalapie (Meksyk), na Filipinach (prowincje: Aklan, Pampanga, Rizal) oraz jawajski teatr cieni wayang wahyu. Ich charakter należy odczytywać jako hybrydyczny, a zatem taki, który nigdy nie powstałby bez prekolonialnych korzeni, kolonizacyjno-chrystianizacyjnej działalności misjonarzy oraz postkolonialnego Nowego Porządku.
The article discusses the issue of colonization and Christianization processes conducted by European missionaries from the time of so-called “Age of Discovery”. However, the aim of the article is not creating a description of colonization history, but taking a look at today’s vision of artistic and religious activities present in postcolonial world. In the article there were described examples of religious shows and performances in Iztapalapa (Mexico) and Philippines (provinces: Aklan, Pampanga, Rizal) as well as Java shadow play called wayang wahyu. Character of these forms of art should be defined as hybrid – they would not exist without pre-colonial origins, colonization- and Christianization-related activities of missionaries and postcolonial New World Order.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieciowa tożsamość – czyli o wirtualnej przestrzeni socjalizacji i inkulturacji dzieci i młodzieży
Network Identity – about the Virtual Space of Socialization and Inculturation of Children and Youth
Autorzy:
FORMA, PAULINA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458023.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
wirtualny świat
wirtualna kultura
socjalizacja
inkulturacja
sieciowa tożsamość
virtual world
virtual culture
socialization
inculturation
network identity
Opis:
Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. Podejmuje tematykę socjalizacji i inkulturacji, wskazując na nowe ich wymiary oraz odnosząc je do realiów przestrzeni wirtualnej i kultury wirtualnej. Celem podjętej analizy była ocena aktywności młodego pokolenia w internecie oraz przyjmowania przez młodzież sieciowej tożsamości, kreowania zachowań.
The article is of a theoretical and empirical. It is discussing few pedagogically important spaces for socialisation and inculturation of children and young people: virtual world, virtual culture. The aim of the analysis was to assess the activity of the young generation on the Internet, the youth’s acceptance of network identity.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 4; 83-89
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Église et les sciences de gestion
Kościół i nauki o zarządzaniu
The Church and Management Science
Autorzy:
Giffard, Pierre-Alain
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954117.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Church and Management Science
Kościół
misja
nauki o zarządzaniu
ziarna Słowa
inkulturacja
Opis:
This article explores the use of management sciences in the Church and examines the appropriateness of importing modern organizational principles into the ecclesial world. It highlights management principles used by four growing Evangelical Churches. It then it explores the birth and development of modern management. Finally, a principle is proposed from which it is possible for the Church to maintain a healthy dialogue with management sciences that combines openness and prudence.
W tym artykule przeanalizowano wykorzystanie nauk o zarządzaniu w Kościele i zbadano stosowność stosowania nowoczesnych zasad organizacyjnych w środowisku kościelnym. Autor podkreśla zasady zarządzania stosowane przez cztery rosnące kościoły ewangelickie. Następnie bada narodziny i rozwój nowoczesnego zarządzania. Wreszcie proponuje zasadę, dzięki której Kościół może prowadzić zdrowy dialog z naukami o zarządzaniu, który łączy otwartość i roztropność.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa ramowa między Stolicą Apostolską i Republiką Burundi w sprawach wspólnego interesu z 6 listopada 2012 roku narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim
Framework Agreement Between The Holy See and The Republic of Burundi of 6 November 2012 on Mutual Interest as a Tool of Inculturation on the African Continent
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938836.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
umowa ramowa
Burundi
Stolica Apostolska
inkulturacja
framework agreement
the Holy See
inculturation
Opis:
W dość długi już katalog umów zawieranych po Soborze Watykańskim II przez Stolicę Apostolską z państwami afrykańskimi wpisała się umowa ramowa (Accord-cadre) w sprawach wspólnego interesu (sur matières d’intérêt commun) zawarta 6 listopada 2012 r. z Republiką Burundi. Traktat ten, obejmujący preambułę, 22 artykuły oraz aneks, reguluje szeroki wachlarz spraw interesujących obydwie strony. Stanowi znaczący, jak się wydaje, instrument służący wzajemnemu, obustronnie wzbogacającemu dialogowi kultury z wiarą. Preambuła umowy, obejmująca siedem akapitów, wskazuje cel, przesłanki i okoliczności jej zawarcia. Uzgodnienia zawarte w Umowie ramowej, zawarte w poszczególnych artykułach, dotyczą następujących spraw: zasady ogólne, sprawowanie kultu Bożego, nominacje kościelne, przestępstwa duchownych i osób zakonnych oraz sekrety: spowiedzi i zawodowy, dobra materialne kościelnych osób prawnych oraz duchownych, budownictwo sakralne i kościelne, posługiwanie się przez Kościół środkami przekazu, małżeństwo, zrzeszanie się wiernych, prowadzenie przez Kościół placówek oświatowych i wychowawczych, prowadzenie przez Kościół instytucji dobroczynnych, udział finansowy Państwa w działalności Kościoła na rzecz narodu, opieka duszpasterska nad zaangażowanymi w siłach zbrojnych i bezpieczeństwa oraz nad przebywającymi w zakładach i instytutach zamkniętych, postanowienia końcowe. Należy mieć nadzieję, że umowa Stolicy Apostolskiej i Republiki Burundi, uchylając rozdźwięk między Kościołem a kulturą plemienną tego kraju, stanie się – w jakiejś mierze – skutecznym narzędziem inkulturacji na kontynencie afrykańskim.
Among quite a long catalogue of agreements concluded by the Holy See with African states after the Second Vatican Council there is the framework agreement (Accord-cadre) on mutual interest (sur matières d’intérêt commun) concluded on 6 November 2012 with the Republic of Burundi. The treatise consisting of the preamble, 22 articles and the annex regulates a wide range of matters of interest to both parties. Apparently it is a considerable instrument aimed at mutual dialogue of the culture and faith, which enriches both parties. The preamble of the agreement composed of seven paragraphs features the objective, rationale and circumstances of its conclusion. The arrangements included in particular articles of the Frame- work Agreement deal with the following issues: general matters, exercise of the God’s cult, church nominations, crimes committed by the clergy and members of religious orders, the secret of confession and professional secret, material goods of ecclesiastical legal persons and the clergy, sacral and church buildings, the use of the mass media by the Church, marriage, congregating of the faithful, running educational and fostering facilities by the Church, running charitable institutions by Church, the state’s financial contribution in the activities pursued by the Church for the nation, ministerial care over persons engaged in armed and security forces and over persons staying in closed facilities and institutes, final provisions. It should be hoped that while bridging the differences between the Church and country’s tribal culture the agreement of the Holy See and the Republic of Burundi will become to some extent and effective tool of inculturation on the African continent.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 1; 49-74
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Ad gentes do Redemptoris missio - cele i horyzonty misji
From Ad gentes to Redemptoris missio - objectives and horizons of the mission
Autorzy:
Górski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480555.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ad gentes
dialog z religiami
inkulturacja
misjologia
paradygmat misji
Redemptoris missio
Sobór Watykański II
dialogue with religions
inculturation
missiology
paradigm of mission
Second Vatican Council
Opis:
50-lecie soborowego dekretu Ad gentes (1965-2015) przywołuje czas dynamicznych zmian w kontekście misji chrześcijańskich. Autor wykazuje, że na każdym etapie ewolucji paradygmatu misji pojawia się pytanie o celowość misyjnej działalności Kościoła. Posoborowe dokumenty: Redemptoris missio (1990), Teologia dzisiaj (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - potwierdzają tezę autora. W wyniku „wielkiej dyskusji" szkół misjologicznych celowość misji zasadniczo realizuje się poprzez przepowiadanie i zakładanie Kościoła, ale również poprzez inkulturację, dialog z religiami, a także każdą działalność na rzecz integralnego rozwoju człowieka. Encyklika Redemptoris missio otwiera Kościół na „niezmierzone horyzonty misji": migracje, sekularyzację społeczeństw, obojętność religijną, spadek gorliwości i nadziei u wierzących chrześcijan. Począwszy od Soboru Watykańskiego II teologia misji osadzona jest w teologii trynitarnej. Sam nakaz misyjny (por. Mt 28,19) stanowi zaproszenie do uczestnictwa w komunii, jaka istnieje pomiędzy Osobami Trójcy Świętej (zob. AG 2; RM 23). Autor wykazuje, że soborowy proces misyjnej odnowy Kościoła trwa. Synteza dorobku i doświadczeń interpretowana w dynamice aktualizacji kreuje szansę odkrycia na nowo soborowego optymizmu.
The 50th anniversary of the publication of the decree Ad gentes (1965-2015) reminds us of the dynamic changes that have taken place during all those years in the understanding of the Christian missionary work. The author of this essay demonstrates how the paradigm shifts in the theology of mission were accompanied by the recurring question about the purposefulness of the missionary work of the Church. The post-conciliar documents - Redemptoris missio (1990), Theology today (2011), Evangelii gaudium (2013), Laudato si' (2015) - corroborate his thesis. According to the "great debate" between the missiological schools the central purposes of mission is proclamation and formation of the churches. Other purposes include inculturation, interreligious dialogue and those activities that foster the holistic development of man. The encyclical Redemptoris missio opens the Church to the "vast horizons of the mission": migrations, secularisation of societies, religious indifference, and fading away of piety and hope among believing Christians. Since Vatican II the theology of mission has been firmly set in the trinitarian theology. The missionary mandate (cf. Mt 28:19) is an invitation to participate in the communion between the Persons of the Holy Trinity (see AG 2; RM 23). The author of the essay proves that the post-conciliar renewal of the Church's mission continues. A synthesis of its outcomes and their active implementation may help us to rekindle the optimism of the council.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 117-124
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inkulturacja w nauczaniu papieża Jana Pawła II i w dokumentach Kurii Rzymskiej
Inculturation in the teaching of Pope John Paul II and the documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148617.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
kultura
Sobór Watykański II
inkulturacja
Jan Paweł II
Kuria Rzymska
culture
Second Vatican Council
inculturation
John Paul II
the Roman Curia
Opis:
Celem artykułu było wyjaśnienie zwłaszcza pojęcia „inkulturacja” oraz zaprezentowanie m.in. jej zasad, wymiarów, obszarów w nauczaniu papieskim, jak również w dokumentach Kurii Rzymskiej. Opracowanie oscyluje miedzy następującymi kwestiami: historycznym procesem inkulturacji, który występował od samego początku istnienia Kościoła; przykładami pracy inkulturacyjnej [św. Paweł apostoł, święci Cyryl i Metody]; dokumentami papieskimi [adhortacja apostolska Catechesi tradendae (1979), encyklika Redemptoris missio (1990), posynodalna adhortacja Ecclesia in Africa (1995); przemówieniami i wypowiedziami papieskimi np. do członków Papieskiej Rady do spraw Kultury; dokumentami Kurii Rzymskiej [dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej pt. „Wiara i inkulturacja” (1988).
The aim of the paper will be to explain a variety of notions, especially the notion of „inculturation” and to present its principles, dimensions, areas in the Pope’s teaching as well asin the documents of the Roman Curia. The paper will oscillate around the following issues: historical process of inculturation of Saint Paul, Saint Cyril and Saint Methodius; pontifical documents e.g. apostolic exhortation Catechesi tradendae (1979), encyclical Redemptoris missio (1990), post-synodal exhortation Ecclesia in Africa (1995); papal speeches and statements e.g. to the members of the Pontifical Council for Culture; documents of the RomanCuria e.g. the document of International Theological Commission entitled „Faith and Inculturation” (1988).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 525-536
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijaństwo a kultura afrykańska
Autorzy:
Grodź, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041449.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
christianity in Africa
inculturation
African initiated churches
chrześcijaństwo w Afryce
inkulturacja
afrykańskie kościoły niezależne
Opis:
The title of the article, formulated by the editors, requires a few clarifcations of terms. Both phenomena – christianity and the African culture – are de facto plural andhave to be regarded and treated as such. the title also juxtaposes a term that describes a religious reality with a cultural one (this also touches on the understanding of therelation between religion and culture). this can only be done on the assumption that “christianity” means “a culture permeated by the Gospel message”. The author argues that christians have never presented a unifed attitude towards the African culture. As in the christian antiquity, as in later times (including the present) christians showed ambivalent attitudes towards the African culture. Some strongly opposed it, some allowed a restricted borrowing, some engaged actively with the African culture. One cannot see these attitudes in terms of development or regress because they have been synchronically present at all times. the attitudes towards African culture also changed at times within the particular strands of christianity. What was rejected of hardly acceptable at one time becomes the order of the day at other. However, these attitudes have not been synchronized in all christian churchesand communities. After stating the article’s argument and making the terminological reservations, the author substantiate the argument presenting three types of interaction betweenchristianity and African culture giving examples from different times and regions. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 173-186
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przyjmij twój sukces!”. Atrakcyjność neopentekostalnego wymiaru chrześcijaństwa w Ghanie
„Receive Your Success!” Attractiveness of the Neopentecostal Version of Christianity in Ghan
Autorzy:
Grodź, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143918.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrześcijaństwo w (zachodniej) Afryce
neopentekostalizm (ruchy zielonoświątkowe)
„ewangelia dobrobytu”
inkulturacja chrześcijaństwa
Christianity in West Africa
Neopentecostalism (Pentecostal movements)
„prosperity gospel”
inculturation of Christianity
Opis:
It is a fact that Neopentecostal version of Christianity, i.e. the so-called third wave of Pentecostal revival developing form the 1970s, receives quite a lot of attention in Ghana (and not only there). To a large extent, its attractiveness is due to such treatment of indigenous key worries of the Ghanaians (health and prosperity) that many perceive as Christian. The article presents an outline of the religious context of contemporary Ghana in which the indigenous worldview has been creatively remodelled in interaction with Christianity. The Neopentecostal version of this reformulation receives the main attention in the article. Examples are drawn from the teachings and practice of two oldest Ghanaian Neopentecostal groups – Christian Action Faith Ministries International led by Nicholas Duncan-Williams and International Central Gospel Church led by Mensa Otabil. The article also examines the problem of the effects of Neopentecostal teaching concentrated on the prosperity gospel. Though full effects are still to be seen and assessed the author tends to agree with those who, at present, see that the prosperity gospel leads quite a lot of Ghanaian Christians (many in an unconscious way) into a form of escapism (a flee from real problems into a world of dreams, expectations and faith).
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 121-136
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La théologie africaine, un essai de théologie pratique
The african theology as practical theology
Autorzy:
Habimana, Pascal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076940.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
theology
practical theology
method
cultures
inculturation
evangelization
Gospel and Africa
teologia
teologia praktyczna
metoda
kultury
inkulturacja
ewangelizacja
Ewangelia i Afryka
Opis:
The purpose of this article is to show that African theology is both a practical theology as well as a speculative theology. It is a theology which was born from the perspective of finding a proper method of evangelization on the African continent. To do this, this theology went through different stages which led it to its scientific maturity. Thanks to the efforts made, this theology has provided a way to a deeper evangelization in the african cultural context. Inculturation, as one of the ways of doing theology in Africa, has become a key word in African theology. Inculturation has the advantage of frank and uncompromising dialogue between the Gospel and cultures. This dialogue subsequently allows an appropriation of the Gospel message in various african cultural backgrounds.
Celem tego artykułu jest wykazanie, że teologia afrykańska jest zarówno teologią praktyczną, jak i teologią spekulatywną. Jest to teologia, która zrodziła się z perspektywy znalezienia właściwej metody ewangelizacji na kontynencie afrykańskim. Aby to zrobić, teologia przeszła różne etapy, które doprowadziły ją do dojrzałości naukowej. Dzięki wysiłkom, teologia ta przedstawia drogę do głębszej ewangelizacji w afrykańskim kontekście kulturowym. Inkulturacja, jako jeden ze sposobów uprawiania teologii w Afryce, stała się kluczowym słowem w teologii afrykańskiej. Inkulturacja ma tę zaletę, szczerokiego i bezkompromisowego dialogu między Ewangelią a kulturami. Ten dialog umożliwia następnie przyswojenie przesłania Ewangelii w różnych kulturach afrykańskich. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 121-135
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie misyjnego działania Kościoła w Ameryce Łacińskiej
Strategies for missionary activity of the Church in Latin America
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150926.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Kościół
misje
ewangelizacja
inkulturacja
wyzwolenie
parafia
małe wspólnoty kościelne
Church
missions
evangelization
inculturation
liberation
parish
small Churches communities
Opis:
W swojej pracy misyjnej (lub ewangelizacyjnej) Kościół stosuje strategie, które zakładają działania racjonalne i funkcjonalne, odpowiadające danemu kontekstowi historycznemu i społecznemu, umożliwiając w ten sposób właściwy przekaz Ewangelii. W Ameryce Południowej można wyróżnić trzy podstawowe strategie, które są widoczne w posoborowej działalności misyjnej Kościoła: inkulturacja Ewangelii, wyzwolenie jako konsekwencja opcji na rzecz ubogich oraz rozwój struktur kościelnych. Strategia inkulturacji opiera się na uznaniu godności, tożsamości, integralności i bogactwa kultur tubylczych. Strategia misyjna wyzwolenia człowieka z niewoli grzechu i nędzy materialnej prowadzi do realizacji opcji na rzecz ubogich, wyraźnie zakorzenionej w Ewangelii. Strategia misyjna, która polega na wspieraniu rozwoju Kościołów lokalnych i tworzeniu nowych struktur kościelnych, docenia działalność ewangelizacyjną parafii i małych wspólnot kościelnych, które formują swoich członków w duchu Ewangelii i w tym samym duchu służą przemianie rzeczywistości ludzkiej w cywilizacji miłości. Wszystkie te strategie stosowane w działalności misyjnej Kościoła południowoamerykańskiego przenikają się i uzupełniają wzajemnie, wzywając ludzi do nawrócenia i prowadząc do spotkania z Chrystusem, dzięki któremu rozkwita nowa ludzkość" (por. VD 93).
In her missionary (or evangelizing) work, the Church uses strategies which involves rational and functional activities, corresponding to a given historical and social context, thereby enabling the appropriate transmission of the Gospel. In South America, there are three basic strategies which are visible in the post-conciliar Church’s missionary activity: the inculturation of the Gospel, the liberation as a consequence of the option for the poor and the development of ecclesial structures. The strategy of inculturation is based on the recognition of the dignity, identity, integrity and richness of indigenous cultures. The missionary strategy of liberation of man from the slavery of sin and material misery leads to the fulfillment of the option for the poor, clearly rooted in the Gospel. The missionary strategy what consists insupporting the development of local Churches and in creating new ecclesiastical structures, appreciates the evangelizing activity of the parish and of the small ecclesial communities thatform their members in the spirit of the Gospel and in that same spirit, serve the transformation of human reality in the civilization of love. All of these strategies used in the missionary activity of the South American Church penetrate and complement each other, calling people to conversion and leading to the encounter with Christ, through whom a new humanity flowers” (cf. VD 93).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2016, 17; 171-182
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies