Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Imperial law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The Nun on the Run: New Perspectives on P. Oxy. XLIII 3150
Autorzy:
Albarrán Martínez, María-Jesús
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195102.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
Female monasticism
infraction
Imperial law
Monastic status
enforce rules
Opis:
P. Oxy. XLIII 3150 is a Greek letter datable to sixth century, after monastic dispositions of Justinian. It was writing by a nun who left her monastery, but she was forced back according to the Imperial law and monastic rules. The letter was written at the office of imperial scribes, so there is a legal background that explains the course of the events. It is corresponding to the legal dispositions that regulated the monastic life and monastic status.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2014, 44; 9-28
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О практике вмешательства царской власти в деятельность народных судов кочевого населения Туркестана (по архивным, правовым и иным материалам)
Autorzy:
Saliev, Akylbek L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568914.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkestan history
imperial authorities
administration
law
nomadic people
история Туркестана
царское правительство
администрация
право
кочевое население
Opis:
There are considered problems of imperial administration`s intervention in legal proceedings affairs of the nomadic population of Turkestan.
В статье рассматриваются вопросы вмешательства царской администрации в судебные процессы кочевого населения Туркестана.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 273-282
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Purposes and Functions of Public Punishment in Roman Law in the Perspective of Justinians Codification
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046740.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
funkcje kary
rzymskie prawo karne publiczne
kodyfikacja justyniańska
cesarska polityka karna
functions of the punishment
the Roman penal public law
Justinian’s Codification
imperial criminal policy
Opis:
The objectives and functions of the punishment for a public offence (crimen) had already been discussed by M. Tullius Cicero, Seneca the Younger, or Aulus Gellius many centuries before Emperor Justinian. According to their statements, the Romans distinguished in principle all the types of punitive functions known today: deterrence (special and general prevention), reprisal (retaliation), elimination (protection of society against the perpetrator), and even the rehabilitation (educative) function. The emergence of the imperial judiciary extra ordinem in criminal matters could have been conducive to performance of various functions assigned to various penalties, along with the possibilities offered by the discretionary power of judicial decisions. However, when reading Emperor Justinian’s Constitutio Tanta and the numerous accounts from the Roman jurists included in his codification, contained in Book 48 of the Digest, one may be convinced that the function of paramount importance for the emperor was to deter potential perpetrators by means of severe penalties, including notably the death penalty. The educational function was rather marginal. The primary objective of the imperial criminal policy was the ruthlessly severe punishing for criminal offences (severitas, atrocitas) and the implementation of the postulate of inevitability of criminal responsibility.
O celach i funkcjach kary za przestępstwo publiczne (crimen) rozprawiali już na wiele wieków przed cesarzem Justynianem: M. Tulliusz Cyceron, Seneka Młodszy, Aulus Gellius. Z ich wypowiedzi wynika, że Rzymianie rozróżniali w zasadzie wszystkie rodzaje znanych dzisiaj funkcji karania: funkcję odstraszającą (prewencję szczególną i ogólną), odpłacającą (odwetową), eliminacyjną (ochrona społeczeństwa przed sprawcą), a nawet resocjalizacyjną (wychowawczą). Pojawienie się cesarskiego sądownictwa extra ordinem w sprawach karnych mogło sprzyjać realizacji różnych funkcji przypisanych do różnych kar, wraz z możliwością, jaką dawała dyskrecjonalność orzeczeń sądowych. Lektura Konstytucji Tanta cesarza Justyniana oraz licznych przekazów jurystów rzymskich włączonych do jego kodyfikacji, zawartych w Księdze 48 Digestów przekonuje jednak, że funkcją mającą dla cesarza pierwszorzędne znaczenie było odstraszanie potencjalnych sprawców przestępstw surowymi karami, w tym szczególnie karą śmierci. Funkcja wychowawcza miała raczej marginalne znaczenie. Podstawowym celem cesarskiej polityki karnej jawiło się bezwzględnie surowe karanie za przestępstwa (severitas, atrocitas) oraz realizacja postulatu nieuchronności odpowiedzialności karnej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 21-37
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ogród pośród płomieni”. Erotyka imperium, eklezjalne ciała i queerowanie małżeństwa
„Garden among the Flames”. The Erotics of Imperium, Ecclesial Bodies, and Queering the Marriage
Autorzy:
Woszczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015996.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
queer theology
imperial ideologies
body
nature
natural law
Incarnation
queer eschatology
theology of failure
teologia queer
ideologie imperialne
ciało
natura
prawo naturalne
Wcielenie
queerowa eschatologia
teologia porażki
Opis:
Artykuł jest próbą dokładniejszego zmapowania queerowo--rewolucyjnego potencjału teologii chrześcijańskiej, mającego podwójne źródła: historyczno-polityczne (antyimperialne korzenie chrześcijaństwa w sytuacji kolonialnej, generujące permanentną opozycję wobec imperialnych ideologii „wiecznego porządku”, cnoty i władzy, a także rozbudowane strategie parodystyczne) oraz religijno-imaginacyjne (teologia Wcielenia i Zmartwychwstania jako rewolucyjne dyskursy zwrócone przeciw całej antycznej tradycji metafizycznej, pracującej wokół „natury” i pozytywnych, determinujących porządków bytu / kosmosu, stabilizujących polityczneporządki imperialne, homonoia). Projekty chrześcijańskie okazały się zarazem „dewiacyjne” i „reapropriacyjne”: kryptopolityczny radykalizm chrześcijańskiej teologii Wcielenia i Zmartwychwstania wytworzył niesłychane napięcie, które prawie natychmiast rozładowywane było w ramach naturalizacji wyższego rzędu, ale napięcie to nie może zostać usunięte bez zniszczenia samych kontrimperialnych i antynaturalistycznych fundamentów tej teologii. Chrześcijańska erotyczna eschatologia „zbawiennych porażek” jako religijno--polityczna utopia nie ma nic wspólnego z „naturalnym porządkiem” oraz wspólnotą republikańskich / imperialnych podmiotów i ich cnót – dlatego polityczne ciała eklezjalne to ciała queerowe, niezdolne do bycia regularnymi organami„doskonałego ciała” jako wiecznego schēma.
The article is an attempt to map more closely a queer revolutionary potential of Christian theology, which has two sources: historico-political (anti--imperial roots of Christianity in a colonial situation, generating a permanent opposition against the imperial ideologies of the „eternal order”, virtue and power, as well as some comprehensive parodistic strategies), and religio-imaginative (theology of Incarnation and Resurrection as revolutionary discourses set against the whole ancient metaphysical tradition working around the concept of „nature” and the positive, determining orders of being / universe, which stabilize the political imperial orders, homonoia). The Christian projects turned out to be both „deviant” and „reappriopriative”: crypto-political radicalism of Christian theology of Incarnation and Resurrection has produced an enormous tension being relieved by some naturalization of a higher order, but that tension cannot be erased without destroying the very anti-imperial and anti-naturalistic foundations of the theology. Christian erotic eschatology of the „saving failures” as a religio-political utopia has nothing to do with the „natural order” or community of republican / imperial subjects and their virtues, which is why the political, ecclesial bodies are the queer bodies, un able to be regular organs within the „perfect body” as an eternal schēma.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2013, 8, 2; 163-194
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Influence on the Roman Calendar. Comments in the Margins of C. Th. 9.35.4 = C. 3.12.5 (a. 380)1/ Wpływ chrześciaństwa na kalendarz rzymski. Uwagi na marginesie C. Th. 9.35.4 = C. 3.12.5 (a. 380)
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953640.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrześcijaństwo
kalendarz
prawo rzymskie
konstytucje cesarskie
niedziela
C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380)
polityka historyczna
Christianity
Roman calendar
Roman law
imperial constitutions
Sunday
politics of memory
Opis:
The text analyses Christianisation of the Roman calendar in the light or the Roman imperial constitutions in the 4th century. The author first of all underlines that only humans recognise religious feasts despite that human perception of time is not that remote from the apperception of time in the case of other animals and that the belief in the supernatural/religion and rituals belong to human universals, the roots of which, together with the judiciary, are to be sought in the evolutionary past of the genus Homo. Furthermore, the author deduces that the first direct Christian influence on the Roman official calendar was probably C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380), prohibiting all investigation of criminal cases by means of torture during the forty days which anticipate the Paschal season, contesting the opinion that dies solis were regarded as dies dominicus (Christian Sunday) already in C. Th. 2,8,1 and C. 3,12,2 (a. 321). Finally, on the margin of the Polish debate concerning the limitation of legal trade during Sundays, when Constantinian roots of dies dominicus were quoted frequently and with great conviction, the limitations of politics of memory are underlined.
Tekst analizuje zagadnienie wpływu chrześcijaństwa na rzymski kalendarz sądowy w IV w. w świetle późnorzymskich konstytucji cesarskich. Autor wskazuje na wstępie, że pomimo wspólnego z innymi zwierzętami poczucia czasu, głębokich ewolucyjnych korzeni religijności oraz wymiaru sprawiedliwości, człowiek jest jedyną istotą, która wyróżnia dni świąteczne. Następnie podziela i uzasadnia pogląd, że pierwszym pewnym przykładem wpływu chrystianizmu na rzymski kalendarz urzędowy jest konstytucja C. Th. 9,35,4 = C. 3,12,5 (a. 380), która zakazywała prowadzenia postępowań karnych z użyciem tortur w okresie czterdziestu dni poprzedzających Wielkanoc, kwestionując opinie o utożsamieniu dies solis z dies dominicus (chrześcijańską niedzielą) już w momencie wydania C. Th. 2,8,1 i C. 3,12,2 w 321 r. Na marginesie polskiej dyskusji o ustawowym ograniczeniu handlu w niedziele, w której teza ta prezentowana jest bezkrytycznie, wskazuje na koniec na ograniczenia tzw. polityki historycznej.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 213-233
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies