Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ignatian education" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Power and Violence in Ignatian Education
Autorzy:
Kochanowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36793216.pdf
Data publikacji:
2023-09-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Power
Ignatian education
Jesuit schools
Violence at School
Opis:
Since 1548, Ignatian education has been offered in thousands of educational institutions run by the Society of Jesus. The aim of the article is to identify manifestations of power and violence in this education. The author uses the historical method, analyzing the documents produced by the Jesuits before their suppression in 1773, when a relatively uniform system of teaching and upbringing was in force in their institutions around the world. The author notes that Ignatian education was inspired by the spirituality and experiences of the founder of the Order, Ignatius of Loyola was as a self-demanding man, determined and at the same time sensitive and open. He created a thriving, highly hierarchical institution with a global reach, but able to flexibly adapt to local conditions. Despite their laudable aims, Jesuit schools offering Ignatian education have been marked by symbolic, structural and physical violence, and most Jesuits have sided with those of power and importance for centuries. It was only in the 20th century that they took a more decisive stand on the side of those most in need.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2023, XIV(2 (43)); 369-386
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of „Depth” in Ignatian Pedagogy in Face of some Tendencies of Digital Education
Autorzy:
Nemec, Rastislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494367.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja cyfrowa
edukacja
czytelnictwo
pedagogika ignacjańska
pedagogia Ignacjańska
digital era
education
non-linear reading
Jesuit pedagogy
Ignatian education
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this study is to present some contradictory tendencies and  draw attention to two phenomena that  prove their contradiction. The first one is the missing dimension of depth of knowledge which suggests that the ubiquitous source of information and student awareness is not automatically a qualitative asset. On the other hand, the gradual digitalization of education increasingly indicates the fragmentation of such a teaching process. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article intends to emphasize the importance of two pillars of Jesuit pedagogy, which historically date back to the Spiritual Exercises of St. Ignatius and which were revived by the interpretations of two former superiors of the Society of Jesus, P. Arrupe and A. Nicholas. However, the present times seems to bring different  goals in the perspective of digital media and professional profiling of the student. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the first part, the author presents the conclusions resulting from  research and measurements conducted in Slovakia in recent years, which aimed at examining  students' skills in reading comprehension and indicates the  growing support for the digitalisation of education in Slovakia, which the author (and not only he) perceives as highly contradictory. On the other hand, the article makes an attempt to counter  the notions: the “reference to depth” and the integrity of the human being, more and more often mentioned in the literature.  RESEARCH RESULTS: The present study is to demonstrate that Jesuit pedagogical appeal to the need for “integral” development of the person and “depth” is extremely actual in this field. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, RECOMMENDATIONS: The aim of the study is to show the need to re-develop these threads of depth and integral development of the human being, along with other pillars of Jesuit education, and  rethink its message.  
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie niektórych sprzecznych postaw oraz zwrócenie uwagi na dwa zjawiska, które świadczą o ich sprzeczności. Jednym z nich jest brakujący wymiar głębokości wiedzy, który sugeruje, że wszechobecne źródło informacji i świadomości studentów nie gwarantuje jakości zdobywanej wiedzy. Z drugiej strony, stopniowa cyfryzacja edukacji coraz bardziej wskazuje na fragmentaryzację takiego procesu nauczania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł zamierza podkreślić znaczenie dwóch filarów pedagogiki jezuickiej, historycznie sięgających Ćwiczeń duchowych św. Ignacego, które zostały ożywione przez interpretacje dwóch byłych przełożonych Towarzystwa Jezusowego, P. Aruppe i A. Nicholasa. Obecne czasy – jak się wydaje – w perspektywie pojawienia się mediów cyfrowych i profilowania zawodowego ucznia mają jednak inne cele. PROCES WYWODU:Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób. W pierwszej części   autor przedstawia wnioski z niektórych badań i pomiarów prowadzonych na Słowacji w ostatnich latach, które miały na celu zbadanie umiejętności czytania ze zrozumieniem przez uczniów oraz wskazuje na rosnące poparcie dla cyfryzacji edukacji na Słowacji, które autor (i nie tylko on) postrzega jako wysoce sprzeczne. Z drugiej strony artykuł stara się przeciwstawić coraz częściej przywoływanemu w literaturze „odwołaniu do głębi” i integralności osoby ludzkiej. Poprzez to wezwanie do „cyfrowego minimalizmu” zachęca do głębszej koncentracji.  WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Niniejsze opracowanie ma na celu wykazanie, że pedagogika ignacjańska odwołująca się do potrzeby „integralnego” rozwoju osoby i „głębi” jest niezwykle aktualna w swoich odwołaniach w tym zakresie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Opracowanie ma na celu ukazanie potrzeby rozwijania na nowo wątków głębi i integralnego rozwoju osoby ludzkiej wraz z innymi filarami jezuickiego wychowania oraz przemyślenia na nowo ich przesłania.    
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 69-76
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences
Opis:
CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spiritual education: Ignatian inspirations
Autorzy:
Królikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44453334.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
spirituality
spiritual development
spiritual education
teacher
ignatian pedagogy
Opis:
Research objectives and problems: The holistic, integral approach to education requires the inclusion of the spiritual dimension in the educational process. While theoretical discussions in pedagogy often reference spirituality, it is typically absent or only marginally present in educational practice. The aim of this article is to highlight the necessity of incorporating spiritual education into the entire educational process for all participants. The analysis conducted here leads to the following questions: What potential does Ignatian pedagogy have in supporting the spiritual development of young people? What role does the teacher play in this process when utilizing such pedagogy? Research methods: The methods used include document analysis (source texts and studies) across various scientific disciplines (e.g., psychology, theology, pedagogy), focusing on spirituality, spiritual education as a practice of supporting spiritual development, and Ignatian pedagogy. Structure of the article: The article begins with an introduction to the concepts of spirituality and spiritual development based on existing literature. It then outlines the general principles of spiritual education through the lens of Ignatian pedagogy. Research findings and their influence on the development of pedagogical science: Ignatian pedagogy, which grew out of the spirituality of the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola, can effectively stimulate the spiritual development of all participants of education. This pedagogy, based on the philosophy of cura personalis (care for the person in all dimensions), the practice of Ignatian spirituality-oriented education promotes the fulfilment of humanity in both individual and social aspects. It promotes the education of individuals who are free, creative, self-reflective, and committed to serving others. Conclusions and/or recommendations: Spiritual education is crucial in nurturing a mature, independent, and thoughtful individual with a meaningful life anchored in axiological, social, and cultural commitments. This process requires cultivating attentiveness and reflectiveness from an early age, which can be instilled in students by well-prepared teachers. Therefore, teacher training programs should ensure that future educators develop these competencies.
Źródło:
Multidisciplinary Journal of School Education; 2024, 13, 1 (25); 11-28
2543-7585
Pojawia się w:
Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie wychowawcze w formacji człowieka
Accompanying pedagogy in human formation
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Walulik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196775.pdf
Data publikacji:
2020-07-21
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
formacja
towarzyszenie
wychowanie
dojrzałość
tradycja ignacjańska
Formation
accompanying
education
maturity
Ignatian tradition
Opis:
CEL NAUKOWY: Zamierzamy pokazać, jak specyficzna forma wychowania – wyrastające z tradycji ignacjańskiej towarzyszenie – sprzyja formacji wychowanka rozumianej jako trud wychowawczy przywiązujący wagę do rozwoju wszystkich jego umiejętności i talentów, całej osoby: ciała i ducha, intelektu, woli, uczuć. Przebieg procesów formacji zostanie zawężony do formacji moralnej wychowanka przede wszystkim dlatego, że moralność najpełniej ukazuje wartość podjętych procesów wychowania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł winien udzielić odpowiedzi na pytanie o możliwości korzystania w formacji osoby z rozwijanej w tradycji ignacjańskiej pedagogiki towarzyszenia. Wydobyte z literatury przedmiotu charakterystyczne rysy tradycji ignacjańskiej zostaną odniesione do potrzeb prowadzonych procesów formacji moralnej. PROCES WYWODU: Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wypracowanie wyrastającego z niej modelu formacji moralnej człowieka. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Procesy formacji moralnej domagają się angażowania dostępnych form poznania (naturalnego i nadprzyrodzonego). Poznanie daje osobie zdolność „przetwarzania” i rozszerzania posiadanej wiedzy o rzeczywistości tworzonej przez człowieka. Chodzi o umiejętność rozeznawania nie tylko tego, co obiektywnie dobre, a co złe, ale też o będący konsekwencją takiego rozeznania wybór dobra. WNIOSKI, INNOWACJE I REKOMENDACJE: Formacja moralna jest konkretną rzeczywistością w życiu każdego człowieka. Jej zewnętrznym efektem jest jego funkcjonowanie w codziennym życiu. To z kolei domaga się od pedagogiki określonych form współistnienia społecznego. Jedną z nich jest pedagogika towarzyszenia, która szanując wolność wychowanka, stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.
Reseach objective: The aim of the paper is to demonstrate how a specific form of education – accompanying education that has its source in the Ignatian tradition – fosters the formation of the pupil. Formation is understood here as the educational endeavor directed at the development of all human skills and talents, and the whole person: body and spirit, intellect, will, feelings. The description of the formation processes will focus on the moral formation, because morality is the fullest expression of the value of educational processes. The research problem and methods: The paper looks for the answer to the question regarding the possibility of employing accompanying pedagogy in human formation developed from the perspective of the Ignatian tradition. The characteristic features of the Ignatian tradition described in the subject literature are applied to the requirements of the processes of moral formation.  The process of argumentation: The interpretation of the Ignatian tradition and the spirituality developed on its bases allow for developing a model of moral formation. Research results: The processes of moral formation require the involvement of the forms of cognition available to man (natural and supernatural). Cognition gives a person the ability to "process" and expand his knowledge of the man-made reality. This ability consists  what is objectively good and what is bad and in choosing good as a consequence of this recognition. Conclusions, innovations and recommendations: Moral formation is the actual reality that takes place in the life of every person. People’s functioning in everyday life is the visible outcome of this formation, which requires from pedagogy particular forms of social coexistence. One of these is accompanying pedagogy, which, while respecting the pupil’s freedom, places another person next to him – that of an educator/mentor acting as a kind of a witness to the history of his life. 
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 50; 105-116
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje ignacjańskiego praesupponendum w dialogu wychowawczym
The Implications of Ignatian Praesupponendum in Educational Dialogue
Autorzy:
Frejusz, Kamilla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494074.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dialog wychowawczy
praesupponendum
wychowanie
pedagogia ignacjańska
miłość wychowawcza
educational dialogue
education
Ignatian pedagogy
educative love
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest ukazanie implikacji ignacjańskiej zasady praesupponendum we współczesnym dialogu wychowawczym. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przedstawiony problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytania: Dlaczego warto dziś korzystać w dialogu wychowawczym ze wskazań zawartych w ignacjańskiej idei praesupponendum? Na ile wskazania zawarte w praesupponendum odpowiadają współczesnym problemom, na jakie napotyka dialog wychowawczy? Jakie praktyczne wskazówki zawarte w praesupponendum znajdują dziś swoje odniesienie w dialogu wychowawczym? W artykule zastosowano metodę egzegetyczną oraz analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Na podstawie opracowań naukowych literatury przedmiotu dokonano analizy ignacjańskiej zasady praesupponendum. Przedstawiono czterostopniową gradację jej treści w odniesieniu do sytuacji, które mogą zaistnieć w dialogu wychowawczym. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych analiz wynika, że treść praesupponendum wpisuje się w problematykę współczesnego dialogu wychowawczego. Poszczególne człony, na które podzielona została ta zasada, odpowiadają konkretnym sytuacjom, z jakimi może mierzyć się dialog wychowawczy. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wytyczne, jakie wynikają się z analizy ignacjańskiej zasady praesupponendum, są w pełni adekwatne do współczesnych sytuacji wychowawczych. Wskazania ignacjańskiej zasady mogą ubogacać i wnosić wiele nowych treści w rozumienie dialogu wychowawczego. Kluczowe są tu przede wszystkim: postawa otwarcia i zrozumienia, umiejętność korygowania z miłością oraz poszukiwania wszelkich możliwych środków w celu pomocy wychowankowi w jego integralnym rozwoju.  
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to demonstrate the implications of the Ignatian principle of praesupponendum in the contemporary educational dialogue. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem raises the following questions: Why are the precepts of the Ignatian concept of praesupponendum relevant in the educational dialogue today? To what extent do the precepts of praesupponendum respond to the contemporary problems encountered in educational dialogue? What practical indications of praesupponendum are relevant in the contemporary educational dialogue? This paper employed an exegetic and an analytical-synthetic method with regard to the literature in the field. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The Ignatian principle of praesupponendum was analyzed on the basis of scientific literature available in this field. A four-step gradation of its content was presented with regard to the situations that can occur in educational dialogue. RESEARCH RESULTS: The performed analyses demonstrate that the content of praesupponendum corresponds to the problems of the contemporary educational dialogue. The component parts into which the principle was divided are consistent with specific situations that educational dialogue may be confronted with. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The indications that derive from the analysis of the Ignatian principle of praesupponendum are fully relevant to the contemporary educational situations. Its precepts may advance and enrich our understanding of educational dialogue through its pivotal concepts that include: the attitude of openness and understanding, the ability of loving correction and seeking all appropriate means of supporting the mentee in their holistic growth.  
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 23-33
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja teatru jezuickiego i jego znaczenie w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej
The Concept of the Jesuit Theater and its Importance in the Process of Socialization of School Youth
Autorzy:
Charchuła, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr jezuicki
edukacja jezuicka
socjalizacja
pedagogia ignacjańska
aktor społeczny
Jesuit theater
Jesuit education
socjalization
ignatian pedagogy
social actor
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego opracowania jest omówienie funkcji, jaką pełni teatr jezuicki w procesie socjalizacji młodzieży szkolnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytanie: jakie warunki muszą być spełnione, aby teatr jezuicki mógł być skutecznym narzędziem procesu socjalizacji młodzieży szkolnej. W artykule zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł jest skonstruowany w następujący sposób: Na wstępie ukazano najważniejsze cechy koncepcji teatru jezuickiego. Następnie zarysowano ramy teoretyczne, w jakich analizowane są procesy socjalizacji w świetle nauk społecznych, co wreszcie pozwoliło na określenie najważniejszych wyzwań stających przed szkolnictwem jezuickim w kontekście wykorzystania funkcji socjalizacyjnej działalności teatralnej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przedstawionych rozważań wynika, że jest możliwe włączenie działalności teatralnej jako skutecznego narzędzia socjalizacji młodzieży w szkołach jezuickich. Co więcej, wydaje się, że jezuicki model edukacji stanowi adekwatną odpowiedź na zmiany spowodowane procesami globalizacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wnioski, jakie wynikają z przedstawionych analiz, wskazują przede wszystkim na komplementarność procesu edukacji i socjalizacji realizowanej poprzez wykorzystanie narzędzia, jakim jest teatr jezuicki. Tożsamość jezuickiego szkolnictwa wynika w dużym stopniu z przyjęcia całościowej wizji osoby i integralnego modelu formacji. To połącznie edukacji z działalnością teatralną wydaje się trafną receptą na aktualne wyzwania procesu socjalizacji młodzieży szkolnej.
RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this study is to discuss the function that Jesuit theater plays in the socialization process of school children. RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem concerns the answer to the question: what conditions must be fulfilled for the Jesuit theater to be an effective tool in the process of socialization of schoolchildren. The analytical-synthetic method of the literature on the subject was used in this paper.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is structured as follows. In the beginning, the most important features of the Jesuit theater concept are shown. Then, the theoretical framework, in which socialization processes are analyzed in the light of the social sciences, was outlined, what finally enabled to identify the most important challenges facing Jesuit education in the context of exploiting the socialization function of theatrical activities.  RESEARCH RESULTS: The presented considerations lead to conclusion that it is possible to incorporate the theatrical activity as an effective tool for the socialization of the youth in Jesuit schools. Moreover, the Jesuit model of education seems to be an adequate response to the changes caused by the processes of globalization.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conclusions that arise from the presented analyses indicate, first of all, the complementarity of the process of education and socialization realized through the use of the tool that is the Jesuit theater. The identity of Jesuit education stems to a great extent from the adoption of a holistic vision of the person and an integral model of formation. This combination of education and theatrical activity seems to be the right recipe for the current challenges of the process of socialization of school children
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 33-41
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrálna antropológia ako cieľ jezuitskej pedagogiky a formácie
Integral Anthropology as a Goal of Jesuit Pedagogy and Formation
Integralna antropologia jako cel pedagogiki i formacji jezuickiej
Autorzy:
Jeník, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596440.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
ignacjańska i jezuicka pedagogika
Ignacy z Loyoli
krytyczne wykształcenie
cura personalis – publiczna troska
publiczna służba
Ignatian and Jesuit pedagogy
Ignatius of Loyola
critical education
cura personalis
public service
Opis:
One of the characteristic features of the charisma of the Society of Jesus is the intellectual apostolate. Jesuit pedagogy is characterized by specific features based on previous pedagogical approaches (medieval universities, studia humanitatis), but also in a broader philosophical and theological context. The key starting point of the Ignatian and Jesuit pedagogy are the Spiritual Exercises of Ignatius of Loyola. The education stemming from this background does not represent a value in itself, but rather a very effective instrument that helps to shape an integral personality, strengthens social ties and interpersonal relationships and leads to selfless service. The result of such education is not only the mere well roundedness, but above all the ability to take on commitment and move out of one’s comfort zone towards public service.
Apostolat intelektualny jest jednym z podstawowych charyzmatów duszpasterskiej pracy jezuitów. Stąd jezuicka pedagogika wyróżnia się szczególnymi cechami, których korzenie sięgają średniowiecznych uniwersytetów, jak też wartości humanistycznych i kontekstu filozoficzno-teologicznego tamtych czasów. Podstawowym źródłem ignacjańskiej pedagogiki są Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli. Wychowanie i wykształcenie w duchu jezuickiej pedagogiki nie jest wartością samą dla siebie, ale instrumentem w rozwoju integralnej osobowości, kształtującym społeczne relacje w służbie dla drugich. Celem takiej formacji nie jest tylko wszechstronne wykształcenie, ale nade wszystko zdolność człowieka, aby swym bogactwem osobowej świadomości służył dobru ludzkiej społeczności.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 269-288
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies