- Tytuł:
-
„Chory człowiek (Europy)” i morze – koncepcje rozwoju i działania floty osmańskiej na początku XX wieku
The “sick man of Europe” and the sea – concepts in the development and activity of the Ottoman navy at the beginning of the 20th century - Autorzy:
- Nykiel, Piotr
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1600663.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
Ottoman Navy
Mehmet V
Douglas Gamble
Hugh P. Williams
Arthur H. Limpus
Cemal Pasha
Wilhelm Souchon
osmańska flota
Cemal Pasza - Opis:
-
Abdülhamid II odziedziczył flotę, która pod względem liczebnym uchodziła za trzecią na świecie, ale wskutek porażki w wojnie z Rosją (1877–1878) zmuszony został do zepchnięcia jej na dalszy plan i pilnego zajęcia się odbudową sił lądowych. Przez 30 lat osmańskie okręty nie opuszczały Stambułu, co miało katastrofalny wpływ zarówno na ich stan techniczny, jak i na poziom wyszkolenia załóg. Kolejny sułtan, Mehmed V, zmierzył się więc z koniecznością odbudowy marynarki wojennej. Turcy zwrócili się o pomoc merytoryczną do Londynu, w rezultacie czego w latach 1909–1914 wysłane zostały do Stambułu trzy kolejne brytyjskie misje morskie. Różnice kulturowe i rozbieżności w kwestii koncepcji rozwoju floty sprawiły jednak, że współpraca między oboma stronami nie przebiegała harmonijnie. Ważną rolę odegrały też nieszczerość intencji Brytyjczyków, wyraźny konflikt interesów oraz świadome stosowanie przez Turków dywersyfikacji dostaw broni i pomocy eksperckiej. Mimo całkowitego braku przygotowania do udziału w jakimkolwiek konflikcie zbrojnym, Osmańska Marynarka Wojenna poradziła sobie nadspodziewanie dobrze zarówno podczas wojen bałkańskich, jak i w czasie pierwszej wojny światowej.
Abdülhamid II inherited a navy which in terms of quantity was considered to be the third in the world, but as a result of defeat in war with Russia (1877–1878) he was forced to push it to the background and to deal urgently with the reconstruction of his land forces. For 30 years his ships were not to leave Constantinople, which was to have a devastating effect on their technical condition as well as on the training level of naval personnel. Thus it was his successor Mehmed V who faced the necessity of reconstruction of the Ottoman Navy. The Turks applied for substantive assistance to London and as a result three consecutive British Naval Missions were sent to Constantinople for the period 1909–1914. Cultural differences and discrepancies regarding the concept of navy development made the cooperation between the parties unharmonious. The insincerity of intentions on the side of the British, a clear conflict of interests as well as a conscious diversification of weapon deliveries and the employment of foreign experts applied by the Turks were to play an important role too. Despite being completely unprepared for any military conflict, both during the Balkan Wars and the Great War the Ottoman Navy did its job surprisingly well. - Źródło:
-
Studia Maritima; 2017, 30; 83-99
0137-3587
2353-303X - Pojawia się w:
- Studia Maritima
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł