Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hospicjum" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Terapeutyczny wymiar wolontariatu hospicyjnego osób pozbawionych wolności
Therapeutic dimension of the hospice voluntary service of convicts
Autorzy:
Witkowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527205.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Prison Service
penitentiary system
social rehabilitation
inmate
volunteer
hospice
Służba Więzienna
system penitencjarny
resocjalizacja
skazany
wolontariusz
hospicjum
Opis:
The author of the publication has been working in the Prison Service for over 20 years. Among his academic interests and professional experiences, a special place is occupied by those connected with issue of hospice voluntary service of persons deprived of their liberty. The subject of the article is to present therapeutic dimension of process consisting of preparing and directing prisoners to help the terminally ill pass away in a dignified manner. Hospice, contact with terminally ill people has an indubitable therapeutic aspect and transforms thinking, behavior and allows to verify the hierarchy of personal values of prisoners. The hospice voluntary service is in itself a therapy, which is a powerful and transforma ve experience for the prisoners.
Autor publikacji od ponad dwudziestu lat pracuje w Służbie Więziennej. Wśród jego zainteresowań naukowych oraz doświadczeń zawodowych szczególne miejsce zajmują te, które związane są z zagadnienie wolontariatu hospicyjnego osób pozbawionych wolności. Tematem artykułu jest ukazanie terapeutycznego wymiaru procesu, polegającego na przygotowaniu i kierowaniu więźniów do pomagania osobom termalnie chorym, będącym pod opieką hospicjów. Hospicjum, praca z osobami termalnie chorymi ma niewątpliwy aspekt terapeutyczny, który zmienia myślenie, zachowania i pozwala zweryfikować hierarchię wartości osobistych skazanych. Wolontariat hospicyjny jest sam w sobie terapią, która jest mocnym i zmieniającym doświadczeniem dla więźniów.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 4; 121-138
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie zakładem opieki paliatywnej na przykładzie Hospicjum św. Urszuli Ledóchowskiej w Płocku
Managing of palliative treatment ficility based on St. Urszula Ledóchowska Hospicy in Płock
Autorzy:
Wiśniewski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084611.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
Hospicjum
opieka paliatywna
służba zdrowia
pacjent
Płock
Opis:
Tradycyjnie opieka paliatywna odbierana jest w społeczeństwie jako opieka oferowana chorym na nowotwory, w ostatnim okresie ich życia. Tymczasem coraz częściej wprowadzana jest stopniowo, jeszcze w okresie aktywnego leczenia lub w okresie stosowania terapii przedłużającej życie. Zarządzanie to proces, w którym się uwzględnia planowanie, organizowanie, motywowanie /przewodzenia/ i kontrole, służący dobru człowieka-pacjenta. Za twórcę współczesnej opieki paliatywnej uznawana jest prof. Cicely Saunders, która miała okazję zapoznać się z problemami osób u kresu życia w ośrodku hospicyjnym w St. Joseph’s Hospice w Londynie. Propagatorką ruchu hospicyjnego w Płocku była dr n. med. Grażyna Przybylska-Wendt. Z jej inicjatywy w drugiej połowie lat 80. ubiegłego wieku powstała poradnia przeciwbólowa, która z biegiem lat przerodziła się w Hospicjum św. Urszuli Ledóchowskiej. Instytucja paliatywna, powstała jako prywatna inicjatywa, a od ponad 20 lat wpisuje się w życie miasta i aktywnie udziela pomocy pacjentom, często szczególnie obciążonych choroba i bólem.
Traditional pallitive care is experienced by the society as a care offered to suffered from tumours, at the last period of their life. However, more and more often this car eis intro-duced gradually in the period of active treatment or during life extending therapy. Cicely Saunders is claimed to be a creator of modern palliative care . She had a chance to be closer to problems of people being at the last period of their life in St. Joseph’s Hospice in London. The propagator of hospice movement in Płock was Grażyna Przybylska-Wendt. It was her initiative to in 80s’ set a analgesic clinic that became St. Urszula Ledóchowska Hospicy. This palliative institution has activelly functioned in the city and supported those who need help the most since 20 years
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2017, 1(250); 43-51
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endocentryzm i egzocentryzm moralny, aprobata społeczna i empatia u wolontariuszy hospicyjnych
Moral endocentricism and exocentricism, social approval and empathy in hospice volunteers
Autorzy:
Sikora, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970033.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
wolontariat
hospicjum
zachowania prospołeczne
altruzim
empatia
empathy
endocentric motivation
exocentric motivation
social approval
hospice
volunteers
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza endocentryzmu i egocentryzmu moralnego w powiązaniu z poziomem empatii i aprobaty społecznej u wolontariuszy hospicyjnych. Celami przeprowadzonego badania były: zidentyfikowanie czynników motywujących do podejmowania pracy wolontariackiej, określenie różnic pomiędzy wolontariuszami (grupa badawcza) a osobami, które nigdy nie podejmowały żadnej działalności wolontariackiej (grupa kontrolna) w zakresie powyżej wymiennych zmiennych oraz zbadanie, czy wolontariusze ze względu na charakter swojej pracy charakteryzują się wyższym poziomem empatii i niższą potrzebą aprobaty społecznej. Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że badane grupy nie różnią się w zakresie poziomu endocentrycznej i egzocentrycznej motywacji oraz empatii. Zanotowano natomiast, że wolontariusze charakteryzują się wyższym poziomem zmiennej aprobaty społecznej niż osoby z grupy kontrolnej. W związku z powyższym można sądzić, że potrzeba aprobaty społecznej jest ważnym czynnikiem motywującym jednostkę do podjęcia pracy wolontariackiej
The subject of this paper is an analysis of moral endocentricism and exocentricism, in conjunction with the level of social empathy and approval of hospice volunteers. The aims of the study were - identifying the factors which lead people to undertake volunteer work, defining the differences between volunteers (reaearch group) and those who had never undertaken volunteer work (control group), and establishing whether volunteers, from the nature of their work, have a higher level of empathy and a reduced need for social acceptance. The research concluded that there was no difference between the two goups as to the levels of moral endocentricism and exocentricism and empathy, but it is noted that volunteers have a higher sense of social acceptance than the control group. From this we can conclude that social acceptance might be a factor in motivating people to undertake volunteer work.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 278-284
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motivation of hospice volunteers in the past and today
Motivation of Hospice Volunteers in the Past and Today
Autorzy:
Seredyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550362.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wolontariat
motywacja
hospicjum
voluntary service
motivation
hospice
Opis:
Powstanie pierwszego Hospicjum w Polsce jest związane ze stosunkowo niedawną historią lat 70-tych. Jednak zmiany jakie się dokonały w Polsce w ostatnich latach powodują, że dzisiaj na wolontariat hospicyjny decydują się inne osoby niż ponad czterdzieści lat temu. Artykuł pokaże wpierw jak wyglądały idee wolontariatu hospicyjnego. Zostanie to opisane w świetle wywiadu z byłą koordynator wolontariatu w Hospicjum św. Łazarza w Krakowie, Ewą Bodek. Wywiad ten jest obecnie przygotowywany do publikowania. Jak wygląda motywacja wolontariuszy dzisiaj zostanie zaś przedstawione w świetle analizy rozmów wstępnych z czterech ostatnich rekrutacji kandydatów na wolontariuszy Hospicjum św. Łazarza w Krakowie. Nowością artykułu będzie zestawienie z jednej strony wyników badań jakościowych dotyczących motywacji pierwszych hospicyjnych wolontariuszy w Polsce, z drugiej zaś wyników analizy badań dotyczących motywacji przychodzących w ostatnich latach do Hospicjum kandydatów do wolontariatu.
The first hospices in Poland were opened in 1970s, however, the reasons why people decided to volunteer in such places in the past and why they do it today differ. The article presents the ideas governing hospice volunteering over forty years ago on the basis of an interview with Ewa Bodek, an ex-coordinator of voluntary service in St. Lazarus Hospice in Cracow. This interview is now being prepared for publication. Present volunteers' motivation is analysed on the basis of interviews with candidates for voluntary service in St. Lazarus Hospice in Cracow conducted during the last four recruitment processes. The novelty of the article lies in juxtaposition of qualitative research on motivation of the first hospice volunteers in Poland and the results of the analysis of the motivation of contemporary candidates for voluntary service in St. Lazarus Hospice in Cracow.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 297-308
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polonia Activities of Stanisław Reszka in Rome in the Light of Letters to Marcin Kromer (1569-1582)
Działalność polonijna Stanisława Reszki w Rzymie w świetle listów do Marcina Kromera (1569-1582)
Autorzy:
Rudziński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956414.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Reszka
Stanisław Hozjusz
Polish diaspora in Rome
Polish hospice in Rome
Polish College in Rome
Polonia rzymska
hospicjum polskie w Rzymie
Kolegium Polskie w Rzymie
Opis:
In the years 1569-1579, Cardinal Stanisław Hozjusz, Bishop of Warmia, spent the last decade of his life in Rome. In addition to many other activities, he led a lively activity for the benefit of the Polish community in the Eternal City. Stanisław Reszka was his secretary and closest collaborator. In his letters to Marcin Kromer, he reported on the help he provided to his patron in their activities for Poles, especially in establishing and building the Polish hospice and the Church of St. Stanislaus. He described the activities of Poles in Rome. After Hozjusz’s death, Reszka continued to organize activities for the Polish diaspora by establishing the Polish College. In addition, he recommended those traveling to the Polish Commonwealth to seek Kromer, helped settle matters in the Roman Curia, lent money, and was the executor of the wills of Poles who died in the Eternal City.
Kardynał Stanisław Hozjusz, biskup warmiński, w latach 1569-1579, podczas ostatniej dekady swojego życia, spędzonej w Rzymie, prócz wielu innych aktywności, prowadził żywą działalność na rzecz Polonii w Wiecznym Mieście. Jego sekretarzem oraz najbliższym współpracownikiem był Stanisław Reszka. W swoich listach do Marcina Kromera relacjonował pomoc, którą udzielał swemu patronowi w działaniach na tym polu, szczególnie przy zakładaniu i budowie hospicjum polskiego i kościoła św. Stanisława. Opisywał działalność Polaków w Rzymie. Po śmierci Hozjusza kontynuował działalność polonijną zakładając Kolegium Polskie, poza tym polecał udających się do Rzeczypospolitej Kromerowi, pomagał załatwiać sprawy w Kurii Rzymskiej, pożyczał pieniądze, był wykonawcą testamentów zmarłych w Wiecznym Mieście Polaków.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 63-77
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalizacja śmierci i umierania w klasycznej polskiej socjologii medycyny – wybrane wątki badawcze
Autorzy:
Piątkowski, Włodzimierz
Majchrowska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450936.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
śmierć
umieranie
instytucjonalizacja śmierci
hospicjum
opieka hospicyjna
Opis:
Socjologiczne analizy śmierci i umierania zwracają obecnie uwagę na proces jej „tabuizowania” i „eksmitowania” ze zbiorowej świadomości. Problematyka śmierci – jeżeli się pojawia – to głównie w dyskursie instrumentalno-medycznym. Jest w nim zracjonalizo - wana i sprowadzona do działań medycznych podejmowanych na rzecz powstrzymania śmierci, odroczenia jej w czasie bądź nawet uniknięcia. Proces wypierania śmierci ze zbiorowej świado - mości społecznej ma swoje źródło między innymi w fizycznym jej przesunięciu z naturalnego środowiska rodzinnego do instytucji, jaką jest szpital lub hospicjum. Tekst prezentuje wybrane wątki socjomedyczne związane z problematyką instytucjonalizacji śmierci i umierania. Dynamiczny rozwój medycyny oraz postępująca jej specjalizacja i technicy - zacja przyczyniły się do przeniesienia śmierci do instytucji szpitala, co Magdalena Sokołowska nazywała „hospitalizacją śmierci”. Śmierć została poddana supremacji medycyny, podporządko - wana medycznym procedurom i ujęta w ramy instytucjonalne. Socjologia krytyczna podkreśla jednak nieadekwatność szpitala jako organizacji biurokratycznej do wymogów sytuacyjnych procesu umierania, na co zostanie zwrócona uwaga w artykule. Szpital jako instytucja społeczna jest bowiem powołany do realizacji innych celów niż zapewnienie opieki osobie umierającej. Nie posiada on ani warunków, ani procedur, które umożliwiają „odejście z godnością”. W sytuacji wydłużającego się procesu umierania, „instytucjonalną alternatywę” dla szpitala może stać się obecnie hospicjum, w którym pacjent oraz jego rodzina objęci są wielowymiarową opieką. Podstawowy cel działania hospicjum to zapewnienie godnego umierania wówczas, gdy „biomedyczna oferta” szpitala przestaje mieć optymalny charakter.
Źródło:
Władza sądzenia; 2017, 12
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka paliatywna i terapia bólu we Włoszech
Palliative Care and Pain Therapy in Italy
Autorzy:
PERSANO, Fabio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046943.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ból, cierpienie, opieka paliatywna, terapia bólu, hospicjum, opioidy, godność
pain, suffering, palliative care, pain therapy, hospice, opioids, dignity
Opis:
Artykuł przedstawia sytuację opieki paliatywnej oraz terapii bólu we Włoszech w świetle uregulowań prawnych wprowadzonych w ostatnich latach i modyfikujących normy obowiązujące wcześniej. Odchodzimy od stereotypów kulturowych, zgodnie z którymi cierpienie i ból stanowią nieuchronny komponent ludzkiego życia i należy je po prostu cierpliwie znosić, jak również od przekonania, że stosowanie leków przeciwbólowych łączy się z nadużywaniem niedozwolonych substancji. Walka z bólem i cierpieniem staje się coraz ważniejsza w medycynie, która zapewnia uśmierzanie bólu i kontrolę nad nim. W oparciu o postęp w medycynie ustawa nr 38 z roku 2010 stwierdza, że osoby chore i cierpiące mają prawo do opieki paliatywnej i terapii bólu.
The paper describes the situation of palliative care and of pain therapy in Italy in the light of the regulations that have modified the framework of reference in recent years. We are moving away from old cultural stereotypes according to which suffering and pain are inevitable and are to be put up with, and we are leaving aside the old idea that associates the use of analgesics with illicit substance abuse. The fight against pain and suffering is becoming ever more important in medical science which has provided remedies for the treatment and management of both pain and suffering. Consistently with progress made in medical science, Act 38/2010 recognizes that sick and suffering patients have the right to palliative care and pain therapy.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 165-174
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Stanisław Zawadzki w Rzymie. Realia - fascynacje - profity
The architect Stanisław Zawadzki in Rome. Reality - fascination - benefits
Autorzy:
Mączyński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366567.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zawadzki Stanisław
Mycielski Stanisław
Potocki Ignacy
Rzym
Hospicjum św. Stanisława
architektura rzymska XVIII w.
architektura polska XVIII w.
klasycyzm
kolekcjonerstwo
traktaty architektoniczne
Rome
St. Stanisław's Hospice
18th century architecture in Rome
18th century architecture in Poland
classicism
collecting
architectural treatise
Opis:
Artykuł nawiązuje do mojej publikacji sprzed dziesięciolecia Rzymskie sukcesy architekta Stanisława Zawadzkiego ("Kwartalnik Architektury i Urbanistyki", 2002, z. 4), mówiącej o edukacji tegoż architekta w Akademii św. Łukasza w Rzymie, zdobyciu przezeń w 1771 roku drugiej nagrody (w drugiej klasie) na Konkursie Klementyńskim oraz o przyjęciu go w poczet akademików di merito w roku 1775. Udostępnione ostatnio zbiory archiwalne polskiego Hospicjum św. Stanisława w Rzymie pozwoliły dopełnić pierwsze lata pobytu Zawadzkiego w Rzymie o rozmaite szczegóły, dowodzące, że jego włoskim studiom towarzyszyły nieustanne kłopoty materialne, a sytuację tylko w pewnym stopniu polepszyło wsparcie finansowe udzielone przez odwiedzającego Italię Stanisława Mycielskiego, starostę lubiatowskiego. Wieczne Miasto stało się przedmiotem kontemplacji i fascynacji Zawadzkiego, stąd uchodził potem za wytrawnego znawcę jego architektury od starożytności po wiek XVIII. Został też - na miarę swych możliwości - kolekcjonerem dzieł włoskiego malarstwa i rzeźby. Udało się dopełnić znaną już wcześniej grupę dzieł pochodzących z jego zbiorów o nowo ujawnione - pięć niewielkich rzeźbionych popiersi cezarów i parę obelisków wykonanych w technice pietra dura. Pobyt w Rzymie przyniósł też Zawadzkiemu liczne kontakty, które zaowocowały późniejszymi przyjaźniami (Hugo Kołłątaj), artystyczną współpracą (Franciszek Smuglewicz), a przede wszystkim trwałymi związkami z mecenasami i zleceniodawcami (Stanisław Poniatowski). Szczególną uwagę zwrócono na osobę Ignacego Potockiego, pisarza litewskiego - od którego zaczęła się znajomość architekta z familią Potockich. To dla niego Zawadzki wykonywał projekty: gmachu mieszczącego Bibliotekę Załuskich w Warszawie, plebanii księdza Grzgorza Piramowicza w Kurowie czy masońskiej rezydencji nad rzeką Szeszupą. To od Zawadzkiego Potocki zaczerpnął w Rzymie sporo wiedzy architektonicznej, co wykorzystał w napisanym około 1770 roku traktacie Uwagi o architekturze. Hospicjum św. Stanisława - gdzie koncentrowały się sprawy polskie w Wiecznym Mieście - odegrało w tym wszystkim swój istotny udział.
This article relates to one I wrote ten years ago entitled Rzymskie sukcesy architekta Stanisława Zawadzkiego [The Roman Successes of the Architect Stanisław Zawadzki] ("Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" [Architectural and Town Planning Quarterly], 2002, fasc. 4) in which I discussed Zawadzki's education at the Accademia di San Luca in Rome, his winning second prize (in second class) in 1771 in an architectural competition established by Pope Clement XII, and his entering the ranks of academicians of merit (di merito) in 1775. The archives of St. Stanisław Hospice in Rome, which have recently been made accessible, enabled me to supplement the first years of Zawadzki's stay in Rome with a variety of details, which show he was beset with constant financial problems throughout his studies and how the situation was only partially improved thanks to the financial support he received from Stanisław Mycielski, the Starosta of Lubiatów, when he visited Italy. For Zawadzki, Rome was fascinating and a subject for contemplation. Later, he would be considered a consummate expert on Roman architecture from antiquity to the end of the 18th century. He also became - in so far as his finances permitted - a collector of Italian art and sculpture. It was possible to supplement a group of items which were already known to have been in his collection, with five small sculptured busts of Roman Emperors and a pair of obelisks made using the pietra dura technique. Zawadzki's stay in Rome brought him into contact with many people, which resulted in subsequent friendships (Hugo Kołłątaj), artistic collaboration (Franciszek Smuglewicz), and above all enduring connections with patrons and clients (Stanisław Poniatowski). Particular attention is paid to Ignacy Potocki, Grand Clerk of Lithuania, who first brought Zawadzki into contact with the Potocki family. It was for Potocki that Zawadzki drew up designs for the building housing the Zaluski Library in Warsaw, the presbytery for Grzgorz Piramowicz, the parish priest in Kurów, and the masonic lodge on the River Szeszupa [Šešupe.]. Potocki used a lot of the architectural knowledge he gained from Zawadzki in a treatise of ca. 1770 entitled Uwagi o architekturze [Comments about Architecture]. St. Stanisław's Hospice, which was the hub of all Polish life and matters connected with Poland in Rome, played an important part in all this.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2012, 57, 3; 57-92
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność opieki hospicyjnej i paliatywnej dla dzieci jako forma pomocy oraz wsparcia rodziny
Activities of hospice and palliative care for children as a form of help and support for the family
Autorzy:
Kuźniewska, Zofia Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206381.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
medycyna paliatywna
hospicjum
choroba nieuleczalna
dziecko
pomoc medyczna
cierpienie
palliative medicine
hospice
incurable disease
child
medical assistance
suffering
Opis:
Despite the development of palliative medicine and the introduction of more and more modern principles of palliative and hospice care, there is still a certain prejudice that further and unprofitable treatment should be abandoned. Palliative medicine is one of the youngest and dynamically developing areas of oncology. The beginnings of modern palliative medicine are related to the works of C. Saunders. This science is opposed to euthanasia but also to persistent therapy. Nowadays, the family of a terminally ill child can benefit from the support of various institutions and social organizations, including the hospice. Hospice activities are aimed at ensuring the best possible care for a sick child and his family. The aim of this article is to outline the history of the hospice itself and how it offers help and support for sick children, especially children and their families.
Mimo rozwoju medycyny paliatywnej i wprowadzania coraz to bardziej nowoczesnych zasad opieki paliatywnej i hospicyjnej to nadal istnieje pewien przesąd, że należy zrezygnować z dalszego i nieopłacalnego leczenia. Medycyna paliatywna jest jedną z najmłodszych i dynamicznie rozwijających się dziedzin onkologii. Początki współczesnej medycyny paliatywnej są związane z pracami C. Saunders. Nauka ta przeciwstawia się eutanazji, ale i uporczywej terapii. W obecnych nam czasach rodzina nieuleczalnie chorego dziecka może korzystać ze wsparcia różnych instytucji i organizacji społecznych, w tym najbardziej z hospicjum. Działania hospicyjne są ukierunkowane na zapewnienie jak najlepszej opieki nad chorym dzieckiem, jak i nad jego rodziną. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie zarysu historii samej działalności hospicjum oraz w jaki sposób oferuje ono pomoc i wsparcie dla chorych, szczególnie dzieci i ich rodzinom.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2022, 20, 20; 164-177
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy etyczne dotyczące badań prenatalnych prowadzonych w Polsce
Autorzy:
Kućko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047096.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
badania prenatalne
diagnostyka prenatalna
bioetyka personalistyczna
terapia edukacyjna
dziecko poczęte
nasciturus
hospicjum perinatalne
Opis:
Diagnostyka prenatalna, rozwijana w medycynie od lat 60. XX w. i praktykowana w Polsce od lat 70. ubiegłego wieku, to zespół procedur diagnostycznych, pozwalających na stwierdzenie patologii embrionu lub płodu przed narodzeniem. Celem artykułu jest analiza dylematów bioetycznych diagnostyki prenatalnej w kontekście polskim, w świetle bioetyki personalistycznej o założeniu ontologicznym. W sposób szczególny zostają rozważone dylematy etyczne, dotyczące osób związanych z diagnozą prenatalną: nienarodzonego dziecka, rodziców i lekarza. W artykule zostaje podjęte rozgraniczenie między diagnostyką prenatalną i preimplantacyjną, jak również ocena moralna dobrego celu terapeutycznego diagnostyki prenatalnej, w odróżnieniu od celu złego celu, jakim może być aborcja.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 121-138
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of nurses in palliative and hospice care
Rola pielęgniarek w opiece paliatywnej i hospicyjnej
Autorzy:
Kuberova, Helena
Sidorova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526738.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
hospice
palliative
care
terminally ill
nursing care
hospicjum
opieka paliatywna
terminalnie chory
opieka pielęgniarska
Opis:
Introduction: The role of nurses in palliative and hospice care especially with the terminally ill and dying patients in hospice. Aim of the study: To show the importance and irreplaceable role of nurses in meeting the needs of a patient. Material and methods: The survey was performed among nurses working with terminally ill and dying people in hospices in the Czech Republic and Slovakia. Results: Obtained results were analyzed by means of questionnaires, where there are opinions and attitudes of nurses who take care of patients in the terminal stages of various diseases. Conclusions: Although the survey shows significant differences in providing hospice care in Slovakia and the Czech Republic, we can conclude the same result, which is that the role of nurses in the case of care of the terminally ill is extremely important.
Wstęp: Rola pielęgniarki w opiece paliatywnej i hospicyjnej oraz w terapii terminalnie chorych i umierających pacjentów w hospicjum. Cel badania: Pokazanie znaczenia i roli pielęgniarek w zaspokajaniu potrzeb pacjentów. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w czeskich i słowackich hospicjach wśród pielęgniarek pracujących z nieuleczalnie chorymi i umierającymi ludźmi. Wyniki: Analizowaliśmy wyniki uzyskane za pomocą kwestionariuszy, w których określono opinie i postawy pielęgniarek w opiece pielęgniarskiej pacjentów w terminalnej fazie choroby. Wnioski: Mimo że badanie wykazało istotne różnice w zakresie dostępu do opieki hospicyjnej na Słowacji i w Czechach, to rola pielęgniarek w opiece nad śmiertelnie chorymi w obu krajach jest niezwykle ważne.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 4; 10-17
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorować w domu. Od domowej opieki hospicyjnej Hospicjum Pallottinum w Gdańsku do troski o człowieka u kresu życia i edukacji społecznej "Hospicjum to też Życie" (Konwersatorium: Medycyna na miarę człowieka; panel dyskusyjny)
Autorzy:
Krakowiak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1961961.pdf
Data publikacji:
2009-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
choroba nowotworowa
hospicjum
opieka paliatywna
cancer disease
hospice
palliative care
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2009, 7, 1; 299-304
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzież zagrożona wykluczeniem w wolontariacie hospicyjnym
Young People Threatened by Exclusion in the Hospice Volunteering
Autorzy:
Krakowiak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448998.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wykluczenie
młodzież
wolontariat
hospicjum
niedostosowanie społeczne
exclusion
young people
voluntary work
hospice
social maladjustment
Opis:
Opieka paliatywno-hospicyjna jest związana z ostatnim etapem życia ludzkiego i bywa proponowana w postaci opieki domowej lub stacjonarnej wtedy, gdy chory cierpi na zaawansowaną, nieuleczalna chorobę przewlekłą, głównie nowotworową. Ciężka choroba, umieranie, śmierć oraz przeżywanie straty i żałoby są elementami wpisanymi w misję opieki paliatywno-hospicyjnej i związanego z nią w Polsce i na świecie wolontariatu. Ochotnicze zaangażowanie wiąże się głównie z pomocą osób o właściwych postawach moralnych, w tym młodzieży z „dobrych szkół” czy środowisk o ukształtowanej duchowości i dobrych wzorcach z życia rodzinnego i społecznego. Czy jest możliwe, by tego rodzaju sytuacje graniczne o dużym ładunku emocjonalnym mogły być pozytywnymi i rozwojowymi doświadczeniami dla kształtującej się struktury psychofizycznej młodego człowieka zagrożonego wykluczeniem? Czy można przygotować nauczycieli i wychowawców, by poprzez tematy związane z końcem ludzkiego życia mogli wpływać na emocjonalny rozwój swoich podopiecznych, szczególnie w sytuacjach kryzysowych? Prezentując podstawowe informacje o opiece paliatywno-hospicyjnej i wolontariacie hospicyjnym, ukazane zostały w tym artykule przykłady udanej współpracy hospicjum i szkoły w psychopedagogicznym oddziaływaniu na młodzież z grupy zagrożonej wykluczeniem. Odniesienia do propozycji wydawniczych Biblioteki Fundacji Hospicyjnej, będących pomocą dla wychowawców, katechetów i innych osób pracujących z tak zwaną trudną młodzieżą kończą ten artykuł oparty na praktycznym działaniu i społecznej edukacji na temat końca ludzkiego życia i wolontariatu.
Hospice-palliative care is related to the last stage of human life and is sometimes proposed as a home or stationary care when patient is suffering from advanced, incurable chronic disease, especially cancer. Serious illness, dying, and death as well as experience of loss and bereavement are described in the mission of end-of-life care which is related in Poland with volunteering. Volunteer involvement is associated mainly with the help of people with good moral attitudes, including young people from “good schools” or environments with shaped spirituality and good practices of family and social life. Is it possible that this type of boundary situations with high emotional charge can be positive and developmental experiences for psychophysical structure emerging young person at risk of exclusion? Is it possible to prepare teachers and educators, which through the topics related to the end of life care could affect the emotional development of students, especially in crisis situations? Presenting basic information about hospice care in Poland and hospice volunteering examples of successful cooperation between hospice and school has been shown, especially its impact on young people at risk of exclusion from a group. References to publishing proposals from Hospice Foundation Library, which were prepared as help to educators, catechists and others working with so-called difficult youth ends this article based on practical action and social education about the end of life and volunteering.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 161-180
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka paliatywna jako jedna z form opieki nad pacjentem terminalnie chorym
Palliative care as one of the forms of terminally ill patient care
Autorzy:
Kowalczyk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527522.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
institution
palliative care
hospice
quality of life
terminal phase
instytucja
opieka paliatywna
hospicjum
jakość życia
terminalna faza choroby
Opis:
In this case described aims and tasks of the palliative care. Even though we are in contact with her in Poland for over 30 years still is incorrectly understood. Understanding the situation of the patient and his family lets proper selection the institution meeting their needs. They concentrated on the terminal phase of illness, in which we have for becoming many pathological complaints. Major issues essential for symptom control for patients in terminal phase are presented in the article.
W niniejszym artykule zwrócono uwagę na cele i zadania opieki paliatywnej. Mimo, że w Polsce istnieje od ponad 30 lat, to jednak nadal jest błędnie rozumiana. Zrozumienie sytuacji pacjenta i jego rodziny pozwala na dobór odpowiedniej dla niego instytucji. Skupiono się szczególnie na chorych w terminalnej fazie choroby, w której pacjenci odczuwają nasilenie dolegliwości. Główną kwestią poruszaną w artykule jest przede wszystkim zespołowa kontrola i leczenie objawów.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2012, 2; 73-82
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preventing social exclusion of people with disabilities and their families
Walka z wykluczeniem społecznym osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin
Autorzy:
Kornas-Biela, Dorota
Domagała-Zyśk, Ewa
Smołka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565277.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
social exclusion
model of disability
family
intellectual disability
hospice
wykluczenie społeczne
model niepełnosprawności
rodzina
niepełnosprawność umysłowa
hospicjum
Opis:
In the light of the contemporary biopsychosocial model of disability, social exclusion is not an individual problem of the individual, but the situation significantly altering the functioning of the entire family system. Disability can be a cause of social exclusion for both the persons with disability and their families. Therefore, it is important to look for effective (formal and informal, institutional and non-institutional) ways to support families with disabled persons particularly in those activities that enhance the quality of life of families affected by disability. The purpose of this article is to show the importance of social support and examples of good practice that prevent social exclusion of both the persons with disabilities and their careers.
W świetle współczesnego biopsychospołecznego modelu niepełnosprawności wykluczenie społeczne nie jest indywidualnym problemem jednostek lecz sytuacją, która w dużym stopniu wpływa na funkcjonowanie całego systemu rodzinnego. Niepełnosprawność bywa przyczyną wykluczenia społecznego zarówno w odniesieniu do samych osób niepełnosprawnych, jak i dla ich rodzin. Dlatego ważne jest znalezienie skutecznych (formalnych i nieformalnych a także nie-instytucjonalnych) sposobów wsparcia rodzin osób niepełnosprawnych, w szczególności w odniesieniu do działań, które podnoszą jakość życia rodzin dotkniętych niepełnosprawnością. Celem tego artykułu jest wskazanie dużego znaczenia wsparcia społecznego oraz przykładów dobrych praktyk, które zapobiegają wykluczeniu społecznemu zarówno osób niepełnosprawnych jak i ich dróg kariery.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2016, 10, 1; 7-15
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies