Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Holy Sacrament" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 33
Tytuł:
The celebrant of the Holy Sacrament of the Eucharist. Rules and canonical norms of the Orthodox Church
Autorzy:
Mititelu, Cătălina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554705.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Sacrament
Eucharist
Orthodox Church
canon law
theology
Opis:
This review presents the canonical legislation text of the Orthodox Church, from the first millennium – corroborated with the text of the typiconal guidelines made and published over the centuries in this part of this ecumenical Christian world – concerning the celebration of the Divine Sacrament of the Eucharist and, ipso facto, its celebrant. Thus an opportunity is created to offer to the reader (canonist or theologian) some eloquent testimonies of the liturgical-canonical Tradition of this Church, which is part of the common liturgical-canonical heritage of the ecumenical Church of the first millennium.
Źródło:
Annales Canonici; 2014, 10; 137-150
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult Najświętszej Eucharystii
The Cult of the Holy Eucharist
Autorzy:
Pintal, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062635.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
kult Najświętszej Eucharystii
wieczysta adoracja
Godzina Święta
wystawienie Najświętszego Sakramentu
czterdziestogodzinne nabożeństwo
Kongresy Eucharystyczne
Wiatyk
procesje teoforyczne
błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
Eucharist
cult of the Holy Eucharist
eternal adoration
Holy Hour
exposition of the Holy Sacrament
forty-hour service
Eucharistic Congresses
viaticum
theophoric processions
blessing with the Holy Sacrament
Opis:
The Catechism of the Catholic Church shows with deep conviction that the Eucharist is “the source and summit of the Christian life.” (CCC 1324). Hence it is necessary to constantly remind its meaning for the growth of the congregation’s faith and devoutness. The different forms of the cult of the Holy Eucharist have the task of explaining its significance and stimulate one to actively and consciously participate both in the Holy Mass that is being celebrated, and in other forms of celebration of the cult of the Eucharist. The cult of the Eucharist is supposed to lead the faithful to taking care of the whole Church.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 205-225
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne znaczenie wotywnej procesji Bożego Ciała na podstawie Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii
The theological meaning behind the votive procession of Corpus Christi based on “The directory on popular piety and liturgy”
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585135.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Procesja, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Eucharystia, Najświętszy Sakrament, liturgia, pobożność ludowa, wiara.
Procession, Christs’ Holy Body and Blood celebration, Eucharist, the Holy Sacrament, liturgy, popular piety, faith
Opis:
The article depicts the theological meaning behind the procession of Corpus Christi. “The directory on popular piety and liturgy” categorizes it as a “votive processions”. When organizing such a procession, one shall follow those theological criteria, which account for all the forms of popular piety, which means it should be of Christological, pneumatological and ecclesial character. The Corpus Christi procession shows the presence of Christ and the Church in a special way. It should be noted, that the popular piety has greatly eased in the process of creation and propagation of Christs’ Holy Body and Blood celebration. This procession is a model form of Eucharistic processions. Being a natural prolongation of Eucharistic celebrations, it contains both the liturgical elements (the presence of the Holy Sacrament, proclamation of the Gospel, prayers approved by the Church, the Holy Sacraments’ blessing) and many forms of local piety (decorating the streets and windows, laying flowers, adoring the altars, folk costumes). To sum up, it must be stated, that the procession which takes place on the day of Corpus Christi meets the requirements regarding theology and liturgy mentioned in “The directory on popular piety and liturgy” and the “Holy Communion and the cult of Eucharistic mystery outside of the Holy Mass, fit for the customs of Polish dioceses” book.
Artykuł przedstawia teologiczne znaczenie procesji Bożego Ciała. „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” zalicza ją do tzw. „procesji wotywnych”. Organizując tę procesję należy kierować się kryteriami teologicznymi, które dotyczą wszystkich form pobożności ludowej, czyli powinna ona mieć charakter chrystologiczny, pneumatologiczny i eklezjalny. Procesja Bożego Ciała w sposób szczególny ukazuje obecność Chrystusa i Kościoła. Trzeba podkreślić, że pobożność ludowa bardzo ułatwiła proces powstania i rozpowszechniania się uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa. Procesja ta stanowi formę wzorcową procesji eucharystycznych. Będąc, w naturalny sposób przedłużeniem celebracji Eucharystii, zawiera w sobie elementy liturgiczne (obecność Najświętszego Sakramentu, proklamacja Ewangelii, modlitwy zatwierdzone przez Kościół, błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem) i wiele form pobożności ludowej (strojenie ulic i okien, składanie kwiatów, dekoracje ołtarzy, stroje ludowe). Podsumowując, trzeba stwierdzić, że procesja odbywająca się w uroczystość Bożego Ciała spełnia wymogi teologiczne i liturgiczne zawarte w „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” oraz w księdze „Komunia Święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą Świętą, dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”.       
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 55, 1; 107-124
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antydemoniczny charakter sakramentu święceń
Antidemonic Character of the Sacrament of Holy Orders
Autorzy:
Ficoń, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20312167.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament święceń
Szatan
egzorcyzm
The sacrament of Holy Orders
Satan
exorcism
Opis:
Dzięki sakramentowi święceń biskup, prezbiter i diakon otrzymuje od Chrystusa władzę głoszenia słowa Bożego, sprawowania liturgii i prowadzenia posługi miłosierdzia, do której zalicza się troska o osoby dręczone przez diabła. Dzięki ich posłudze Chrystus nadal troszczy się o swój lud, ponieważ głoszą „naukę z mocą” (Mk 1, 27) zdolną wyrzucać złe duchy, zaś biskupi i prezbiterzy celebrują sakramenty ograniczające strefę wpływów królestwa ciemności w duszach ludzi oraz sprawują egzorcyzmy, czyli wyzwalają człowieka spod władzy i wpływów demona.
Through the sacrament of Holy Orders, the bishop, priest and deacon receive authority from Christ to proclaim the word of God, to perform the liturgy and to conduct the service of mercy, which includes care for people tormented by the devil. Through their ministry, Christ still cares for his people because they proclaim “a teaching with authority” (Mark 1:27) capable of casting out evil spirits. Bishops and priests celebrate the sacraments limiting the sphere of influence of the kingdom of darkness in the souls of people and perform exorcisms, which liberate man from the power and influence of a demon.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 29-53
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba celiakii w odniesieniu do sakramentu święceń
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554703.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
coeliac disease
Holy Communion
sacrament of Holy Orders
ordination
deacon
priest
bishop
gluten
low gluten bread
Opis:
People who suffer from coeliac disease cannot receive Holy Communion under the species of bread.The article starts with explaining the characteristics and phenomenon of coeliac disease. Then it discusses the possibility of receiving Holy Communion by people with the condition. Finally, it raises the question of admitting persons with coeliac disease to the sacrament of Holy Orders.
Źródło:
Annales Canonici; 2013, 9
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Panegiryk pogrzebowy Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej jako źródło do dziejów fundacji artystycznych w XVIII wieku
The Funeral Panegyric of Marianna Sanguszko (Lubomirska) as a Historical Source on the History of Artistic Foundations in the 18th Century
Autorzy:
Rolska-Boruch, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934165.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marianna Sanguszkowa
Paweł Karol Sanguszko
Falęcki Hilarion od Najświętszego Sakramentu
Lublin
kapucyni
Nowy Wiśnicz
karmelici
Maria Sanguszko (Lubomirska)
Falęcki Hilarion of the Most Holy Sacrament
Fathers Capuchins
Fathers Carmelites
Opis:
Marianna Lubomirska (1693-1729), born of Teofila Zasławska-Ostrogska and Józef Karol Lubomirski, remains virtually unrecognized as a historic figure. The vast patronage activities she undertook also await acknowledgement and research. The specialist literature in the history of art makes mention of magnificent ornaments and splendour accompanying her funeral. The decoration was designed for the Discalced Carmelites’ church in Nowy Wiśnicz by the Reformed Franciscan Father Mateusz Osiecki. The literature also refers to the coffin portrait of the Princess, created by Jan Aleksander Trycjusz and the catafalque made by Franciszek Kolisz of Kolbuszowa. A lot of details concerning Princess Marianna Sanguszko are provided by the panegyric that was dedicated to her by the Discalced Carmelite Father Falêcki Hilariusz of the Most Holy Sacrament from the New Wis´nicz monastery. Marianna and her husband, Paweł Sanguszko, founded a church for Fathers Capuchins in Lublin. This is where remains of her heart are kept. The princess’s patronage activities gave rise to a lot of other religious foundations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 161-169
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane świadectwa święceń Stanisława z Kowala w diecezji kujawskiej
Unknown Accounts Concerning the Ordination of Stanisław of Kowal in the Kuyavian Diocese
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194320.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the 15th century
the clergy
the sacrament of holy orders
the diocese of Włocławek
Opis:
The article analyzes two accounts of the holy orders received by Stanisław of Kowal, a priest from the Włocławek diocese, at the end of the 15th century. The original documents including the content of the accounts have not been preserved – we are familiar only with their copies, which were recorded in the files of the General Consistory of Włocławek. The first account was prepared in Cracow on 29 September 1493. It includes the information about Stanisław being ordained to acolyte by the suffragan bishop of Cracow Paweł. The other account was written in the chancery of the bishop of Chełm Maciej. It reads that in 1494 the bishop Maciej granted Stanisław of Kowal all higher holy orders. The “source annex” enclosed to the main part of the work constitutes the edition of both sources discussed in the article.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 4; 111-120
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja instytucji inkardynacji od Soboru Trydenckiego do Soboru Watykańskiego II
Evolution of the institution of incardination from the Council of Trent to the Second Vatican Council
Эволюция института инкардинации от Тридентского собора до II Ватиканского собора
Еволюція інституту інкардинації від Тридентського Собору до Другого Ватиканського Собору
Autorzy:
Wąsik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33523000.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
інкардинація
таїнство висвячення
священик
инкардинация
таинство рукоположения
духовенство
incardination
sacrament of holy orders
clergy
inkardynacja
sakrament święceń
duchowny
Opis:
Przedmiotem artykułu jest rozwój instytucji inkardynacji w okresie od Soboru Trydenckiego do Soboru Watykańskiego II. Autor dokonując historyczno-prawnych analiz norm dotyczących inkardynacji, starał się ukazać, jak ta instytucja ewoluowała od ściśle dyscyplinarnej, będącej narzędziem nadzoru i kontroli nad duchownymi, do instytucji w służbie budowania kapłańskiej wspólnoty. O ile normy Trydentu, aż do Kodeksu z 1917 r., traktowały inkardynację jedynie jako prawny obowiązek przypisania duchownych do diecezji i do własnego biskupa, o tyle Vaticanum II stworzył fundamenty współczesnego modelu tej instytucji, biorąc pod uwagę nie tylko racje prawne, lecz także duszpasterskie, lepsze rozmieszczenie prezbiterów w nowych strukturach kościelnych oraz możliwość realizowania zadań apostolskich. Odszedł też od feudalnego systemu beneficjów jako tytułu do otrzymania święceń.
Предметом статті є розвиток інституту інкардинації в період від Тридентського Собору до Другого Ватиканського Собору. Автор, роблячи історико-правовий аналіз норм щодо інкардинації, намагався показати, як ця інституція еволюціонувала від дисциплінарної, яка була інструментом нагляду та контролю над духовенством, до інституції y службі розбудови священицької спільноти. У той час як норми Триденту, аж до Кодексу 1917 року, розглядали інкардинацію лише як юридичний обов’язок призначати духовенство до єпархії та до свого єпископа, Другий Ватиканський Cобор заклав основи сучасної моделі цієї інституції, беручи до уваги не лише правові, але й душпастирські правди, кращий розподіл священиків у нових церковних структурах і можливість виконання апостольських завдань. Він також відійшов від феодальної системи бенефіцій як титулу для отримання висвячення.
Предметом данной статьи является развитие института инкардинации в период от Тридентского собора до II Ватиканского собора. Автор, проведя историко-правовой анализ норм инкардинации, попытался показать, как этот институт превратился из сугубо дисциплинарного, который был инструментом надзора и контроля над духовенством, в институт, стоящий на службе созидания общины духовенства. Если нормы Тридентского собора, вплоть до Кодекса 1917 года, рассматривали инкардинацию лишь как юридическое обязательство подчинения духовенства диоцезу и своему епископу, то II Ватиканский собор заложил основы современной модели этого института, принимая во внимание не только юридические, но и пастырские основания, лучшее распределение пресвитеров в новых церковных структурах и возможность выполнения апостольских задач. Он также отошел от феодальной системы бенефиций как требования для получения рукоположения.
The subject of this article is the development of the institution of incardination in the period from the Council of Trent to the Second Vatican Council. The author, by conducting historical and legal analyses of the norms of incardination, sought to show how this institution has evolved from a strictly disciplinary one, an instrument of supervision and control over clergy, to an institution in the service of building the priestly community. Whereas the norms of Trent, until the 1917 Code, treated incardination merely as a legal obligation to assign clergy to a diocese and to their own bishop, Vatican II laid the foundations of the modern model of this institution, taking into account not only legal but also priestly rationales, the better distribution of presbyters in the new ecclesiastical structures and the possibility of carrying out apostolic tasks. It also moved away from the feudal system of benefices as a title to receive ordination.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 163-177
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia i teologia chrzcielnicy
The history and theology of a baptismal bowl
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503563.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
baptysterium
chrzcielnica
sakrament chrztu świętego
woda chrzcielna
Misterium Paschalne
przymierze
baptismal bowl
sacrament of holy baptism
baptismal water
Paschal Mystery
alliance
Opis:
The article ”The history and theology of a baptismal bowl” shows the way in which the form of baptizing had an influence on the evolution of shape and size of a baptismal bowl. It also describes theological meaning of a baptismal bowl in the context of analysing the rituals of liturgy of baptism, which was renewed after the Second Vatican Council. In terms of Ritual and Ceremonies of Blessing a baptismal bowl is a real baptismal source. Mention should be made of the fact that it is necessary to tell the difference between a baptistery which means a separated building outside the church and chapel, which is situated in church, or another place in a church building. This place is created only for giving the sacrament of holy baptism. Not all the parishes can have a special baptistery, but all of them must have a baptismal bowl (the baptismal source) where the sacrament of holy baptism is given. In post-conciliar liturgical books the baptismal bowl is called the source of salvation or a gate of spiritual life of Christ, or a kind of her womb thanks to which people are born to a new life through water and Holy Spirit. In the renewed liturgy, which emphasizes the Paschal character of the sacrament of holy baptism, a baptismal bowl appears as a place of transition from death to life, because the ones who are born in this world are infected by the dirt of original sin, then washed in it by streams of baptismal water they are incorporated in Christ. In this way they regain their original purity and impeccability and their souls are fertilized by the riches of virtues. The baptismal source can be also described as a place of reaching divine alliance, because baptism is the first sacrament of New Alliance in which people experience ontic relationship with Christ and are united with His Body. In this meaning a baptismal bowl in post-conciliar liturgy appears as locus theologicus, since apart from the pulpit and the altar it creates historical-saving triad in the architecture of faith, and its design and artistry can become the source of deep theological reflections.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 2; 111-121
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nałożenie rąk w sakramencie święceń od X wieku do Vaticanum II
The Imposition of Hands in the Sacrament of Order from the 10th Century to the Vaticanum II
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035177.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nałożenie rąk (impositio manuum)
modlitwa konsekracyjna
sakrament święceń
Pontyfikał
imposition (laying on) of hands (impositio manuum)
consecration prayer
sacrament of Holy Orders
Pontifical
Opis:
Z rytualnego i teologicznego punktu widzenia fundamentalny w sakramencie święceń gest nałożenia rąk ma bogatą i interesującą historię. Sobór Watykański II do teologicznej myśli starożytności chrześcijańskiej, traktując impositio manuum jako istotny gest wspomnianego sakramentu. Wraz z modlitwą konsekracyjną gest ten stanowi „formę” i „materię” sakramentu. W epoce feudalno-średniowiecznej, szczególnie od X wieku, rytuał był zaniedbywany i pozostawiany w cieniu w rytuale święceń. Pierwsze miejsce zajęła traditio instrumentorum, co trwało do XX wieku. Poza tymi historycznymi zmianami gest nałożenia rąk był zawsze obecny w sakramencie święceń i z tego powodu stanowi stabilny znak obecności Ducha Świętego.
From a ritual and theological point of view, the imposition (laying on) of hands, the fundamental and essential gesture in the Sacrament of Order, has a rich and interesting history. The Second Vatican Council returned to the theological thought of Christian antiquity, treating the impositio manuum as the substantial gesture of the aforementioned sacrament. Together with the consecratory prayer this gesture constitutes the “form” and the “matter” of the sacrament. In the feudal-medieval era, especially from the 10th century, the ritual is neglected and placed in the shadow of the ordination rite. The first place took traditio instrumentorum, which lasted until the 20th century. Beyond these historical changes, the gesture of the imposition (laying on) of hands was always present within the rite of the priestly order, and for this reason, in the ordinate it is always stable sign of the presence of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 49-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecclesiastical Role of The Holy Spirit in the Sacrament of Confirmation in the Teaching of Benedict XVI
Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania w nauczaniu Benedykta XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28689806.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
preaching
sacrament of confirmation
the Holy Spirit
Church
testimony
holiness
love
Opis:
Formation of an ecclesial community constitutes the basic moral call arising from reception of the sacrament of confirmation. Formation of the person should also aim at accomplishing this objective. The Holy Spirit given in the sacrament of confirmation plays a fundamental role in building the Church. Opening up to the gift of the Holy Spirit and submission to His direction allows to find the proper place in the Church and accept full responsibility for destiny of the Church. The ecclesiological role of the Holy Spirit in the sacrament of conformation sounds significantly in the teaching of Benedict XVI. In his speeches and documents, the Pope repeatedly brought the truth about the special power of the Holy Spirit and His gifts into building the community dimension of the life of the Church. Therefore, in this reflection – based on allocations of Pope Benedict XVI – the ecclesiological role of the Holy Spirit, coming in the sacrament of confirmation, was presented.
Duch Święty dany w sakramencie bierzmowania odgrywa fundamentalną rolę w budowaniu Kościoła. Otwartość na dar Ducha Świętego i poddanie się Jego kierownictwu pozwala znaleźć właściwe miejsce w Kościele i przyjąć pełną odpowiedzialność za jego przeznaczenie. Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania jest znaczącym elementem w nauczaniu Benedykta XVI.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 99-113
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament namaszczenia chorych w Kościele prawosławnym
The Sacrament of Holy Unction in the Orthodox Church
Autorzy:
Szmajda, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497096.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
sakrament namaszczenia chorych
Kościół prawosławny
świeca
oliwa
wino
materia sakramentu
chory
7 kapłanów
Ewangelia
Sacrament of Holy Unction
Orthodox Church
candle
oil
matter of sacraments
sick
seven priests
Gospel
Opis:
Sakrament sięga swymi korzeniami do pierwszych wieków Chrześcijaństwa. Modlitwa i namaszczenie olejem chorego, ukazuje wierność nauce zawartej w Nowym Testamencie: „Choruje ktoś pośród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana! A modlitwa wiary zbawi dotkniętego słabością i Pan mu ulży, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13‑16). Troska o chorych wiernych jest obowiązkiem całej Cerkwi. Obrzęd ten powinien być sprawowany w cerkwi, w obecności tak wielu parafian, jak to tylko możliwe. Jeśli chory nie może się poruszać, wówczas obrzęd jest sprawowany w domu lub tez w szpitalu. W obrzęd uzdrowienia chorych powinna być zaangażowana cała Cerkiew, ponieważ choroba jednego z członków, podobnie jak grzech każdego z nich, dotyka całej Cerkwi. Takie właśnie znaczenie ma również cerkiewny wymóg, aby obecnych było siedmiu prezbiterów, którzy siedmiokrotnie czytają Ewangelię oraz modlitwy, w czasie których pomazują chorych olejem.
The origins of the Sacrament of Holy Unction are found in the first centuries of Christianity. Prayer and anointing the sick with oil shows faithfulness to the teachings of the New Testament: “Is any one among you suffering? Let him pray. Is any cheerful? Let him sing praise. Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5:13‑16). Providing care for sick Christians is the obligation of the whole Church. This rite should be performed in the church, and in the presence of as many parishioners as possible. If the sick person is not able to move, the rite is then performed at home or in the hospital. “The whole Church should be engaged in the rite of healing, because the sickness of one of its members, as in the case of sin, has an impact on the whole Church”. This rite also requires that seven priests, who read fragments of the Gospel and prayers, and later anoint the sick with oil, be present.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 63-78
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzmatyczny wymiar inicjacji chrześcijańskiej w świetle pism Nowego Testamentu
The Charismatic Dimension of Christian Initiation in the Light of the New Testament
Autorzy:
Miczyński, Jan Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040564.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament
chrzest
charyzmat
Duch Święty
inicjacja
wtajemniczenie
sacrament
baptism
charisma
the Holy Spirit
initiation
Opis:
Inicjacja chrześcijańska ma wymiar charyzmatyczny; jest otwarciem się człowieka na charyzmaty, to znaczy na darmowe dary Ducha Świętego, służące budowaniu wspólnoty całego Kościoła. „Chrzest w Duchu Świętym” trzeba uznać nie tylko za odnowienie i aktualizację chrztu św., ale całego chrześcijańskiego wtajemniczenia (sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii). Trzeba dziś podkreślać, że dary charyzmatyczne nie stanowią jakiejś łaski zbytecznej, ale są zamierzonym przez Boga sposobem budowania Kościoła w miłości, są przejawami zwyczajnego chrześcijańskiego życia. Rolą pasterzy Kościoła jest koordynacja i troszczenie się o rozwój darów charyzmatycznych i duchowych w każdym chrześcijaninie.
Christian initiation has got a charismatic dimension; it is an opening of a man to charisms which are the free gifts of the Spirit building the community of the Church. "Baptism in the Holy Spirit" must be considered not only as the renewal and updating of Baptism,  but of the whole Christian initiation (the sacraments of Baptism, Confirmation and Eucharist). Today, we need to emphasize that charismatic gifts are not just God’s grace but his intended way of building the Church in love. They are the manifestations of an ordinary Christian life. Shepherds of the Church's role is to coordinate and take care of the development of the charismatic and spiritual gifts in an every Christian person.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 55-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem recepcji Adhortacji apostolskiej Amoris leatitia w kwestii przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych
Reception problem of Apostolic exhortation Amoris leatitia in terms of admission to sacraments penance and holy communion divorced persons
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372560.pdf
Data publikacji:
2018-06-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Adhortacja Amoris laetitia
osoby rozwiedzione
Komunia św.
sakrament pokuty
rozeznanie
Exhortation Amoris laetitia
divorced persons
holy communion
sacrament of penance
discernment
Opis:
In the year 2015 pope Francis issued Apostolic exhortation Amoris la-etitia. This document raises among other things the problem admission to sacraments penance and holy communion divorced persons. The first part of this article concerns scientific discussion about sacraments for divorced persons before 2014 year. Next part is about receiving the Body of the Lord according to the Familiaris consortio i Amoris laetitia. On the third part are canonists and theologian interpretations of the popes Francis exhortation. Last part of article is about application of this document to local conditions in the word.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 31-62
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 33

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies