Temat: Holocaust; - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Волпа. Старая и новая
Volpa. The Old and New
Autorzy:: Смиловицкий, Леонид
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2116659.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: Vlopa
Belarus
Zionist groups
synagogue
monument
17th century
the Holocaust
Влопа
Беларусь
сионистские группы
синагога
памятник
XVII век
Холокост
Włopa
Białoruś
grupy syjonistyczne
synagoga
zabytek
XVII wiek
Holokaust
Opis:: The article is devoted to the history of the Jewish community in Volpa. Until 1939 the town was the centre of a commune of the Grodno district of the Bialystok voivodeship, and now it is part of the Volkovysk district of the Grodno region of the Republic of Belarus. The article describes the economic, religious, cultural, and national life of Jews, who naturally complemented the life of the Belarusians and Poles in Volpe providing an example of mutual understanding and cooperation. Particular attention is paid to the fate of the unique wooden synagogue of the 17th century and the activities of Zionist groups and clubs. A separate place is given to the story of the tragic death of the community during the Holocaust and the attempts to preserve the memory of their small homeland by the modern generation of Volpa residents. The article was written following the author's visit to Volpa in 2018 and it is based on rare archival data, scholarly publications in Hebrew, English, Polish and Russian, periodicals, and interviews with local residents.
Artykuł poświęcony jest historii społeczności żydowskiej w Wołpie. Do 1939 miasto było centrum gminy powiatu grodzieńskiego województwa białostockiego, a obecnie wchodzi skład rejonu wołkowyskiego obwodu grodzieńskiego Republiki Białorusi. Artykuł opisuje życie gospodarcze, religijne, kulturalne i narodowe Żydów, którzy w naturalny sposób uzupełniali życie Białorusinów i Polaków w Wołpie, dając przykład wzajemnego zrozumienia i współpracy. Szczególną uwagę zwrócono na losy unikatowej drewnianej synagogi z XVII wieku oraz działalność grup i klubów syjonistycznych. Osobne miejsce zajmuje historia tragicznej śmierci społeczności w czasie Holokaustu oraz próby zachowania pamięci o ich małej ojczyźnie przez współczesne pokolenie mieszkańców Wołpy. Artykuł powstał po wizycie autora w Wołpie w 2018 roku i opiera się na rzadkich danych archiwalnych, publikacjach naukowych w języku hebrajskim, angielskim, polskim i rosyjskim, czasopismach oraz wywiadach z mieszkańcami.
Źródło:: Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 9-24
2083-5574
Pojawia się w:: Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Персоналії і простір пам’яті про голокост у сучасній українській літературі
The personalities and the space of memory about the holocaust in a modern Ukrainian literature
Autorzy:: Горбач (Horbach), Наталія (Nataliia)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2177870.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Голокост
українська література
пам’ять
персонаж
прототип
Holocaust
Ukrainian literature
memory
character
prototype
Opis:: The Holocaust theme was concealed and falsified for a long time because of non-literary reasons. Therefore, only when our country got its independence, a lot of aspects became clarified – especially the increasing of geographical markers of the Shoah, the aspect of memory and traumas of its victims and witnesses, the aspects of a woman history of the Holocaust etc. One of actual problems of nowadays is the problem of personalization of the Holocaust history with including the names of victims, saved and saviors for extending the space of memory about the tragedy of European Jews in the times of WWII. Literature, as well as historical science and commemorative practices, actively participates in this. The object of our attention in the following article is modern Ukrainian prose – novels “Sonya” (2013) by K. Babkina, “Me, You, And Our Drawn And Undrawn God” (2016) by T. Pakhomova, “A Story Worthy of a Whole Apple Orchard” (2017) by M. Dupeshko, “The Beech Land” (2019) by M. Matios. The aim of investigation is the characters of victims and saviors who have real prototypes: an icon of the Holocaust in Poland and Liublin, 9-years-old Henio (Henryk Zhytomirski), Righteous Among the Nations Maria and Stepan Vrublevski (Maria and Stepan Sichevliuk-Vrublevski), the Chernivtsi poet Selma Meerbaum- Eisinger, the mayor of Chernivtsi Traian Popovici, the diplomats Grzegorz Szymonowicz and Fritz Schellhorn. Implementation the life stories of real personalities into fictional form leads to expanding the memory about the Holocaust in Ukraine, and it’s also a way of creating a modern culture of memory, that is particularly important in a context of the international tendencies of finding the common understanding through awareness of a personal responsibility of others’ lives, and non-admission of repeating the tragic pages of the XX ct. history, one of those was the Holocaust. Since the long-term silence of the traumatic experience of the Holocaust victims didn’t create an intergenerational connection in the process of transmitting the memory of the Holocaust, modern literature, with its artistic construction of the past, becomes not only a tool for spreading knowledge about the Shoah, but also a way of creating the cultural memory about this tragedy. The prospect of further research of the following aspect is seen in a deep analysis of new examples of both Ukrainian and translated literature, including novels written by authors that are biographically related to Ukraine.
Тривалий час тема Голокосту в українському письменстві через причини позалітературного характеру замовчувалася та піддавалася викривленням. Унаслідок цього численні її аспекти, зокрема розширення географічних маркерів Катастрофи, питання пам’яті і травми її жертв та свідків, аспекти жіночої історії Голокосту тощо, почали знаходити достотне висвітлення лише зі здобуттям нашою країною незалежності. На сьогодні актуальною залишається проблема персоналізації історії Голокосту через введення в публічний дискурс імен жертв, врятованих і рятівників як чинник розширення просторів пам’яті про трагедію європейського єврейства в часи Другої світової війни. До цього процесу, поряд з історичною наукою, комеморативними практиками долучається й художня література. Об’єктом нашої уваги в запропонованій статті є прозові твори сучасної української літератури – романи К. Бабкіної «Соня» (2013), Т. Пахомової «Я, ти і наш мальований і немальований Бог» (2016), М. Дупешка «Історія, варта цілого яблуневого саду» (2017), М. Матіос «Букова земля» (2019). А метою дослідження стали образи-персонажі жертв та рятівників, котрі мали реальних прототипів: символ Голокосту в Польщі і Любліні девятирічний Хеньо (Генрик Житомирський), Праведники народів світу Марія та Степан Врублевські (Марія та Степан Січевлюки-Врублевські), чернівецька поетеса Зельма Меербаум-Айзінґер, мер Чернівців Траян Попович, дипломати Ґжеґож Шиманович та Фріц Шелльгорн. Оприявнення у художній формі життєвих історій цих реальних осіб сприяє розширенню пам’яті про війну і Голокост в Україні, є засобом формування сучасної культури пам’яті, що сьогодні є особливо важливим у контексті загальносвітових тенденцій пошуку порозуміння, з точки зору усвідомлення власної відповідальності за життя інших, недопущення повторення трагічних сторінок історії ХХ століття, однією з яких став Голокост. Оскільки через тривале замовчування травматичного досвіду жертв Голокосту не витворилося міжгенераційного зв’язку у процесах передачі пам’яті про нього, то література сьогодні через художнє конструювання минулого стає не лише інструментом поширення знань про Катастрофу, а й засобом формування культурної пам’яті про трагічні події минулого. Перспектива подальшого дослідження обраного аспекту вбачається в залученні до аналізу нових творів як вітчизняного, так і перекладного письменства, зокрема, автори яких біографічно пов’язані з Україною.
Źródło:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 59-67
2543-9227
Pojawia się w:: Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Історична пам’ять та контрпам’ять про Другу світову війну в Словаччині
Historical Memory and Counter-memory of the Second World War in Slovakia
Autorzy:: Боровець, I.I.
Віднянський, В.С.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22676903.pdf
Data publikacji:: 2022-10-27
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:: Словацька держава 1939-1944 рр.
Словацька Республіка
Друга світова війна
історіографія
історична пам’ять і контрпам’ять
Словацьке національне повстання
Голокост
«Мала війна»
«усна історія»
військові мемуари ймеморіали
Slovak state in 1939-1944
Slovak Republic
World War II
historiography
historical memory and counter-memory
Slovak National Uprising
Holocaust
“Little War”
“oral history”
war memoirs and memorials
Opis:: У Словацькій Республіці (СР) після Оксамитової революції 1989 р. в Чехословаччині й розпаду ЧСФР у 1993 р. актуалізувалася проблема створення національного наративу історичної пам’яті, зокрема про Другу світову війну, як одного з важливих елементів трансформації словацького суспільства та системних посткомуністичних перетворень у молодій державі. У статті розглянуто офіційну версію збереження й популяризації історичної пам’яті про Другу світову війну в СР, головною державною інституцією для впровадження якої виступає створений у 2002 р. Інститут національної пам’яті, а також різні інтерпретації словацькими істориками та політиками таких вузлових подій часів Другої світової війни як історія Словацької держави 1939-1944 рр., угорсько-словацької «Малої війни» в березні 1939 р., участі словацьких військових підрозділів у війні на Східному фронті, Словацького національного повстання 1944 р., Голокосту. При цьому використовуються різні джерела: наукова літературай художні твори, продукція кіномистецтва та історичної публіцистики, військові мемуари й меморіали історичної пам’яті, матеріали «усної історії» тощо. Наголошується, що роздвоєність словацької історіографії, історичної пам’яті та й власне суспільства в оцінках та інтерпретаціях подій Другої світової війни в національній історії триває до нині, насамперед як протистояння офіційної/наднаціональної та національної версій історичної пам’яті. Перевага на сучасному етапі спостерігається за наднаціональним підходом, який застосовує інтегральний метод, синтезує погляди, пропонує багаторакурсні бачення, а оцінки історичних фактів, явищ та процесів здійснює на основі критеріїв лібералізму та демократії.
In the Slovak Republic (SR), after the Velvet Revolution of 1989 in Czechoslovakia and the collapse of ČSFR in 1993, the problem of creating a national narrative of historical memory, in particular about the Second World War, as one of the important elements of the transformation of Slovak society and systemic post-communist transformations in the young state, became more urgent. The article deals with the official version of preserving and popularizing the historical memory of the Second World War in the Slovak Republic, the main state institution for the implementation of which is the Institute of National Remembrance established in 2002, as well as various interpretations by Slovak historians and politicians of such key events of the Second World War as the history of the Slovak state in 1939-1944, the Hungarian-Slovak “Little War” in March 1939, the participation of Slovak military units in the war on the Eastern Front, the Slovak National Uprising of 1944, the Holocaust. Various sources are used: scientific literature and fiction, cinema and historical journalism, military memoirs and memorials of historical memory, materials of “oral history”, etc. The authors emphasize that the bifurcation of Slovak historiography, historical memory and society itself in assessments and interpretations of the events of World War II in national history continues to this day, primarily as a confrontation between official/supranational and national versions of historical memory. The supranational approach, which applies an integral method, synthesizes views, offers multidimensional visions, and evaluates historical facts, phenomena and processes based on the criteria of liberalism and democracy, is preferred at the present stage.
Źródło:: Проблеми всесвітньої історії; 2022, 19; 57-81
2707-6776
Pojawia się w:: Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Служит ли форма выживанию? Опыт наследования памяти о Холокосте и психологические функции его нарративизации в прозе Магдалены Тулли
Does the Form Serve Surviving? The Experience of Inheriting the Memory of the Holocaust and Psychological Functions of It’s Narrativization in Prose of Magdalena Tulli
Autorzy:: Адельгейм, Ирина
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/635655.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Holocaust
postmemory
autobiographical memory
verbalization for traumatic experience
constructing of autobiography
Opis:: The article considers the experience of inheriting the traumatic memory in prose of Magdalena Tulli and autopsychotherapeutic functions of it’s narrativization with the help of elements of psychotherapeutic methods (family constellations, a dialogue with a child in yourself, deconstruction and reconstruction of the life narratives, re-membering, therapeutic metaphor, focusing). The narrativization of the trauma in the process of artistic narration contributes processing traumatic experience, is an important element of constructing of autobiography, gives a chance to retrieve own history, which is not overshadowed with tragic parental discourse, helps to achieve balance between traumatic and positive contents of autobiographical memory, fulfills interpsychological functions.
Źródło:: Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 16; 15-32
2084-3011
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Postapokaliptyczna wizja nuklearnej zagłady w powieści Nevila Shute’a "Ostatni brzeg"
Autorzy:: Zwolak, Ewa Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/607738.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: post-apo
post-apocalyptic
end of the world
nuclear holocaust
the Cold War
atomic age
the crisis of the mind
post-apo' postapokalipsa' koniec świata' nuklearna zagłada
zimna wojna
era atomowa
kryzys rozumu
Opis:: The article concerns the post-apocalyptic vision of the end of the world, which emerges from the novel by Nevil Shute – On the Beach, which was juxtaposed with its screen version from 1959, directed by Stanley Kramer. The main goal of the article was to demonstrate the validity of timeless masterpiece, which constitutes a part of post-apocalyptic trend. On the Beach is a fatalistic story of extinction of the human species which occurs as a result of a hasty and reckless decision to use nuclear weapons. The author of the novel reveals the annihilation of humanity in the perspective of individual existence, making the end of the world a personal experience. Shute frequently emphasizes that the disaster, which happened to people among whom there is still a glimmer of hope for survival, is the result of mistakes of an imperfect man who believed too much in the omnipotence of the human mind. It is important that Shute’s vision of nuclear holocaust of the world is an inexhaustible source of inspiration for the modern realization in terms of destruction motifs, because it is a modern image of the end, which stems from the depths of the twentieth century.
Artykuł dotyczy postapokaliptycznej wizji końca świata, jaka wyłania się z powieści Nevila Shute’a Ostatni brzeg, która została zestawiona z jej ekranizacją z 1959 roku w reżyserii Stanleya Kramera. Głównym celem przyświecającym artykułowi było oddanie rangi ważności ponadczasowego dzieła, wpisującego się w nurt postapokaliptyczny. Owa futurologiczna propozycja stanowi kasandryczny opis wyginięcia gatunku ludzkiego, które następuje w wyniku nieprzemyślanych i lekkomyślnych decyzji wykorzystania broni jądrowej. Autor powieści ukazuje zagładę ludzkości w perspektywie jednostkowej egzystencji, czyniąc koniec świata doświadczeniem osobistym. Shute w Ostatnim brzegu często podkreśla, że katastrofa, jaka spadła na ludzi, w których wciąż tli się iskierka nadziei na ocalenie, jest wynikiem pomyłki niedoskonałego człowieka, który zatracił się w wierze w oświeceniowe ideały wszechmocy rozumu ludzkiego. Istotne jest, że Shute’owska wizja nuklearnej zagłady świata stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla współczesnych zakresie
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Fałszywy znak równości
Autorzy:: Zuroff, Efraim
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643657.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Tymothy Snyder
"Bloodlands"
Holocaust
Opis:: The equivalency canardEfraim Zuroff's text, originally published in Haaretz magazine, is a review of Timothy Snyder's Bloodlands. Snyder distinguishes six main mass murders commited by Nazi Germany and Soviet Union during the period of the Third Reich's existence. In Zuroff's opinion there are some significant differences between these tragedies. Dubious comparisons proposed by Snyder made the Holocaust most affected. Describing the Shoah as one of the six equally horryfying mass murders, the author ignores its ideological roots. Roots that sentenced to death all Jews - regardless of their political views, religious practicies or the level of identification with Jewish community. Moreover Snyder takes no notice of the georaphical scope of the Holocaust. He also does not notice the fact, that the Nazis effectively managed to make so many Europeans their accomplices, who actively supported the Shoah. Fałszywy znak równościTekst Efraima Zuroffa, który pierwotnie ukazał się w piśmie Haaretz, to recenzja książki Skrwawione ziemie Timothy Snydera. Snyder wyróżnia sześć głównych masowych mordów popełnionych przez Niemcy i Związek Radziecki w okresie, który odpowiada istnieniu Trzeciej Rzeszy. Istnieją jednak, zdaniem Zuroffa, znaczące różnice między tymi tragediami. Na wątpliwych porównaniach, które proponuje Snyder, najbardziej „ucierpiał” Holokaust. Opisując Shoah jako jeden z sześciu równie straszliwych, masowych mordów, autor pomija jego ideologiczne korzenie, które sprawiały, że na śmierć skazany był każdy bez wyjątku Żyd, niezależnie od jego poglądów politycznych, praktyk religijnych czy stopnia identyfikacji z żydowską wspólnotą. Ponadto Snyder ignoruje ogromny zasięg geograficzny Holokaustu. Nie zauważa także skuteczności, z jaką naziści potrafili uczynić swoimi wspólnikami tak wielu Europejczyków, którzy w konsekwencji aktywnie wspomagali Shoah.
Źródło:: Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:: Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: J. Kowalska-Leder, P. Dobrosielski, I. Kurz, M. Szpakowska (red.), Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2017, ss. 574
Autorzy:: Żurek, Sławomir Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28409300.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:: Shoah
The Holocaust
Polish culture
Źródło:: pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2017, 8; 249-258
2384-9266
Pojawia się w:: pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: חורבנות Żydowskie klęski w poezji Aleksandra Wata
חורבנות Jewish calamities in the poetry of Aleksander Wat
Autorzy:: Żurek, Sławomir Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1927306.pdf
Data publikacji:: 2021-09-21
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: calamity
Babylon captivity
diaspora
galut
Holocaust
poetry of Aleksander Wat
Opis:: In Judaism, calamity [Hebr. חורבן churban, plural. חורבנות churbanot] is a cultural category that is not necessarily characterized as negative. It is viewed as a form of purification, which begins a crisis that finally leads to a religious and moral recovery. Three most important churbanot are usually recognized in the history of Israel: the destruction of Salomon’s Temple by Nebuchadnezzar (586 B.C.) followed by the Babylonian captivity, the destruction of Herod’s Temple by Titus (70 A.D.) with the subsequent dispersion of Israelites (Hebr. גלות [‘galut’]) and the Holocaust (1939–1945 A.D.), a planned and methodical extermination of European Jews. All these experiences of Jewish disaster strongly resonated with the work of Aleksander Wat (1900–1967), a Polish poet with Jewish roots. Two of his poems are analyzed here. The first one (consisting of two parts), entitled Na melodie hebrajskie [‘To Hebrew Tunes’] (from the volume Wiersze [‘Poems’], 1957), explicitly mentions two churbanot: the Babylonian captivity and the diaspora of 70 A.D. The other poem is the third part of Pieśni wędrowca [‘The Songs of a Wanderer’] (from the volume Wiersze środziemnomorskie [‘Mediterranean Poems’], 1962). It allusively mentions the Holocaust as the greatest Jewish disaster. In each case, the churban helps to identify the heart of Jewish identity. Because the Shoah cannot be said to have any positive consequences, Wat treats it in mystagogical terms, i.e., as a mystery.
Źródło:: Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 1; 57-69
0084-4446
Pojawia się w:: Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Autowizerunek po katastrofie. Zofia Kossak-Szczucka i Jerzy Andrzejewski: dwa polskie świadectwa Zagłady z lat 40
Self-image after a Catastrophe. Zofia Kossak-Szczucka and Jerzy Andrzejewski: Two Polish Testimonies of the Holocaust from the 1940s
Autorzy:: Żukowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1389622.pdf
Data publikacji:: 2015-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Polish literature
1940s
Polish narrations about the Holocaust
Opis:: As far as the question of the Holocaust is concerned, the Polish culture is characterised by some peculiar feature. On the one hand, it embraces the texts which quite uncompromisingly describe the Polish role in extermination, noticing a continuum between collective discriminating behaviours of the non-Jewish part of the society and the exterminating activities of the Nazis. Such voices deconstruct narration, in which the Polish majority remains an isolated, bystanding and passive witness of the Holocaust, and demonstrate some forms of participation. On the other hand, the message of this kind does not permeate into social consciousness, does not become known and does not improve the knowledge of the society about itself. The studies of Protest by Zofia Kossak-Szczucka and Wielki Tydzień (“Holy Week”) by Jerzy Andrzejewski are used for the description of the mechanism of this “becoming acquainted”. A key role in this mechanism is played by preoccupation with self-image of the group. The Holocaust, to a certain degree, undermined the obviousness of Polish discriminating practices towards Jews. In the awareness of elites there appeared a premonition of other criteria of evaluation of Polish behaviours, going beyond the mentioned practices (a phantasm “eyes of the world”). In the light of such criteria, the attitude towards exterminated Jews proves to be discrediting. At the same time, there appear narrations whose aim is to restore the order of discrimination and the hierarchies connected with it, which comes down to forcing the victims into inferior position—in contrast to the dominating majority—and concealing the knowledge about participation in the crime. Consequently, culture remains in the state of unrest. Unwanted knowledge (and the feeling of guilt) returns and the attempts to become purified by the renewed concealment and repudiation of the awareness of evil always prove unsuccessful. The signs of repudiation are the recurring symptoms and repetitions of the same scenario of denial of never clearly stated accusations.
Źródło:: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2015, 25; 165-186
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Fetysz „obiektywności”. „Nasza klasa” Tadeusza Słobodzianka
Autorzy:: Żukowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643731.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Holocaust
memory
Polish public discourse
Jedwabne discussion
Opis:: "Objectivity fetish." Our Class by Tadeusz SłobodzianekOur Class was received in Poland with enthusiasm. The author was praised for his courage and his voice was considered a balanced part of the Jedwabne pogrom discussion, taking place in Poland since 2000. Why this enthusiasm now, when the publication of the Neighbours was received without it? What changes to narration about Jedwabne provided by Słobodzianek were so successful? The article described the drama’s reception which turns out to be selective. It also refers to the play’s text, bringing out two orders of presenting and explaining the events. Firstly, Our Class creates a picture of interpersonal relations where social mechanisms of discrimination are erased. This thread is picked up and developed by the Polish reviewers. The Slaughter on Jews becomes an outcome of a conflict between two equal groups with similar possibilities of action and agency and therefore not linked to domination of the majority over the minority. Hence, the symmetry of harm and as a consequence, the question of guilt and the alleged tragedy of the characters becomes unsolvable. That is supported by psychological explanations of motives and behaviours, modelled on family relations. The viewpoint of the event’s participants, that is a discrimination symptom itself, is being treated as an objectifying description. Seen up close and psychologized fates of the characters veil the background of the dominating group’s violence. This violence can be explained only in sociological terms.However Słobodzianek refers also to descriptions on a social level. In that manner he constructs the scene of Rachelka’s wedding and the handling of her salvation after the war relating it to extraordinarily described phenomena of the Righteous Among the Nations’ social functioning. He notices and describes subordination rituals organised for the Survivors and the Survivor’s mimicry. Those threads were completely ignored by the reviewers, however. They were also unable to break through the narration structures of the first type, which are more recognisable.Fetysz „obiektywności”. Nasza klasa Tadeusza SłobodziankaNasza klasa przyjęta została w Polsce z entuzjazmem. Autora chwalono za odwagę, a jego głos uznano za wyważony i rozsądny w toczącej się od 2000 roku debacie nad zbrodnią w Jedwabnem. Skąd ten entuzjazm, którego brakowało przecież po publikacji Sąsiadów? Jakie zmiany wprowadzone przez Słobodzianka do narracji o Jedwabnem zapewniły mu sukces?Artykuł opisuje recepcję dramatu, która okazuje się wybiórcza. Sięga także do tekstu sztuki, wydobywając dwa porządki prezentowania i objaśniania zdarzeń. W pierwszej warstwie Nasza klasa tworzy obraz stosunków międzyludzkich, w którym znikają społeczne mechanizmy dyskryminacji. Wątek ten podchwytują i rozwijają polscy recenzenci. Wymordowanie Żydów okazuje się następstwem konfliktu równorzędnych grup z podobnymi możliwościami działania i sprawstwa, a więc nieuwikłanych w stosunki dominacji większości nad mniejszością. Stąd wynika symetria krzywd, a w konsekwencji nierozstrzygalność pytania o winę i domniemany tragizm aktorów zdarzeń. Do tego dochodzi psychologiczne wyjaśnianie zachowań i motywacji wzorowane na relacjach rodzinnych. Punkt widzenia uczestników wydarzeń (będący symptomem dyskryminacji) zostaje potraktowany jako obiektywizujący opis. Widziane z bliska i psychologizowane perypetie bohaterów zasłaniają tło, jakim jest przemoc grupy dominującej. A tę można wyjaśnić jedynie w kategoriach socjologicznych.Słobodzianek sięga jednak także po opis na poziomie społecznym. Tak konstruuje scenę ślubu Rachelki, rozgrywanie sprawy jej ocalenia po wojnie – niezwykle opisany fenomen społecznego funkcjonowania motywu Sprawiedliwych – dostrzega i opisuje rytuały podporządkowania organizowane dla ocalałych oraz to, jak grają narzucone im role. Wątki te zostają jednak całkowicie pominięte przez krytykę. Nie są także w stanie przebić się przez lepiej rozpoznawalne społecznie struktury narracyjne pierwszego typu.
Źródło:: Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:: Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Wytwarzanie „winy obojętności” oraz kategorii „obojętnego świadka” na przykładzie artykułu Jana Błońskiego „Biedni Polacy patrzą na getto”
Autorzy:: Żukowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643715.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Holocaust
memory
public discourse in Poland
Opis:: Producing the 'guilt of indifference' and the category of "indifferent witness". A case study of Jan Błoński’s 'Biedni Polacy patrzą na getto'Błoński’s article Biedni Polacy patrzą na getto (1987) is regarded as a milestone for the Polish awareness of the Holocaust. Błoński tried to tackle the issue of the Polish complicity, and his narration updated an important model in the Polish culture. It contained some facts about the wartime reality, but at the same time it overturned much of the knowledge about those times and rendered it mostly transparent. The analysis of Błoński’s article allowed me to elucidate the relation between the catharsis effect and the denial, which appeared as the effect of the article. The paper attempts at answering some important questions: What is the Polish complicity according to Błoński? What are the different perceptions of the relations between Poles and Jews? What is the perception of the majority? How the different opinions on the Polish complicity in the Holocaust are legitimised by the majority? How are they removed and delegitimised at the same time?[The article was prepared with financial support of the NPRH.] Wytwarzanie „winy obojętności” oraz kategorii „obojętnego świadka” na przykładzie artykułu Jana Błońskiego „Biedni Polacy patrzą na getto”Tekst Jana Błońskiego Biedni Polacy patrzą na getto (1987) uznaje się za przełomowy dla polskiej świadomości zbiorowej dotyczącej Zagłady. Błoński stawia w nim problem polskiej współwiny. Jego narracja aktualizuje ważny wzór polskiej kultury. Zawiera elementy wiedzy o wojennych realiach, a jednocześnie ją unieważnia i czyni w dużym stopniu niewidoczną. Analiza tekstu Błońskiego pozwala uchwycić związek między efektem przełomu i jednoczesnym wyparciem. Autor pyta, w jaki sposób Błoński stawia kwestię polskiej winy, jakie wyobrażenia relacji polsko-żydowskich jej towarzyszą, jaki jest obraz polskiej większości, wreszcie – jak głosy na temat polskiej roli w eksterminacji Żydów zyskują prawo istnienia w zbiorowej świadomości, stając się prawomocnymi narracjami o historii i jak są z niej – niemal jednocześnie – usuwane i delegitymizowane.[Artykuł powstał w ramach projektu Wobec Zagłady – w stronę demitologizacji kategorii opisu. Kategoria „obojętni świadkowie” finansowanego przez NPRH.]
Źródło:: Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:: Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:: Żukowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/699396.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:: “A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:: Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:: Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zbiorowa nieświadomość. Czesław Miłosz
Collective Unconscious. Czesław Miłosz
Autorzy:: Żukowski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/699402.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Zagłada w Polsce
świadkowie Zagłady
pamięć zbiorowa
nieświadomość
polska poezja wojenna
Holocaust in Poland
bystanders
collective memory
unconscious
Polish war poetry
Opis:: “A Poor Christian Looks at the Ghetto” and “Campo di Fiori” are the most acclaimed Polish poetic works on the Holocaust. They have been read as texts on the collective anxieties; the article assumes this interpretative position as well. It begins with a reference to the concreteness of war, that is, an attempt to understand the array of scenes and phenomena that underlie the poetic images. In fact, literary accounts and testimonies of Polish Jews suggest that the general context includes the problems of the Polish violence towards them and collective responsibility incorporated into the plan of extermination inaugurated by the Nazi Germany. In Miłosz’s poem, the unwanted awareness of cooperation and contribution to the Holocaust resurfaces as anxieties (represented by the “mole-guard”), whose invasion is followed by the collapse of the symbolic order and domesticating images. Present yet invisible to the society, the knowledge of Polish violence thus functions as the Lacanian Real. Polish perspective on the death of Jews is put forward in “Campo di Fiori.” Against the traditional readings of it as an account of “apathy,” this text juxtaposes the event of burning the heretic on stake by Christian inquisition with the gaze of a “poor Christian” focused on the burning ghetto. Both figures share the exclusion of dying people who establish the limits of Christian and Polish community; simultaneously, the dying occupy a “dangerous place,” one that is destined to be annihilated in the realm of foundational myths of identity. In the times of the Holocaust, constructing such a limit happens to be a sentence legitimising the actions undertaken by the Nazis.
Wiersze Biedny chrześcijanin patrzy na getto oraz Campo di Fiori należą do najsłynniejszych polskich utworów poetyckich o Zagładzie. Czytano je jako zapis zbiorowych lęków. Tekst jest próbą pójścia tym tropem interpretacyjnym. Krokiem wstępnym jest odniesienie do wojennego konkretu, a więc próba zrozumienia, do jakiego rodzaju scen i zjawisk odnoszą się poetyckie obrazy. Zestawienie ze świadectwami oraz literackimi zapisami polskich Żydów wskazuje, że kontekstem są polska przemoc i kolektywne sprawstwo wpisujące się w realizowaną przez nazistów eksterminację. Niechciana wiedza o sprawstwie i współudziale przybiera u Miłosza postać lęków uosabianych przez „strażnika-kreta”. Ich inwazji towarzyszy rozpad symbolicznego porządku i obrazów zadomowienia, co wskazuje, że obecna, a jednocześnie niewidoczna dla społeczności wiedza o polskiej przemocy funkcjonuje jak Lacanowskie Realne. Zapisem polskiego patrzenia na śmierć Żydów jest wiersz Campo di Fiori. Polemicznie do tradycji interpretowania go jako świadectwa „obojętności” wydobyte zostają paralele między spaleniem heretyka przez chrześcijańską inkwizycję i spojrzeniem „biednego chrześcijanina” na płonące getto. Ich wspólną cechą jest wykluczenie ginących jako tych, którzy wyznaczają granicę chrześcijańskiej i polskiej społeczności, a jednocześnie zajmują „miejsce niebezpieczne”, a więc w porządku fundujących tożsamość mitów przeznaczone do unicestwienia. Ustanowienie tej granicy okazuje się w realiach Zagłady wyrokiem i legitymizuje działania nazistów.
Źródło:: Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 44-65
2450-4424
Pojawia się w:: Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: „Czy mogę o sobie powiedzieć: jestem Żydówką?”. O „Rodzinnej historii lęku” Agaty Tuszyńskiej
“Can I say about myself: I am a Jewish woman?” In Agata Tuszyńska “Rodzinna historia lęku”
Autorzy:: Żórawska, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/942794.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Holocaust
proza kobieca
autobiografizm
posttrauma
literatura holocaustowa
women’s prose
autobiographical
post-trauma
holocaust literature
Opis:: Celem niniejszego szkicu jest interpretacja „Rodzinnej historii lęku” Agaty Tuszyń-skiej z perspektywy literatury holocaustowej. Tuszyńska, jako pisarka należąca do pokolenia poholocaustowego, w „Rodzinnej historii lęku” prezentuje wątki autobio-graficzne ściśle związane z problematyką Zagłady. Kwestię tę rozpatruje z perspektywy dorosłej kobiety, która nosi w sobie piętno Holocaustu. Jako przedstawicielka drugiego pokolenia nie przeżyła czasów wojny, ale jej skutki, w formie spadku przejętego od matki, odczuwa po dziś dzień. Autorka szkicu wykazuje, że zarówno na płaszczyźnie formy, jak i treści, posttrauma jest kluczowym aspektem dla interpretacji tekstu. Artykuł jest więc próbą zarysowania problematyki kobiecej prozy holocaustowej na przykładzie książki Agaty Tuszyńskiej, wpisania tego utworu w krąg badań prowadzonych w ramach trauma studies oraz współczesnych rozważań literaturoznawczych na temat Zagłady.
The aim of the article is to interpret “Rodzinna historia lęku” (“Family history of anxie-ty”) by Agata Tuszyńska from the perspective of Holocaust literature. Tuszyńska, as a post-Holocaust generation writer, addresses autobiographical themes closely related to the Holocaust. This issue is approached from the perspective of an adult woman who bears the stigma of the Holocaust. As a representative of the second generation, she did not experience the war, but she still feels its effects inherited from her mother. The author demonstrates that both in terms of form and content post-trauma is a key aspect for the interpretation of the text. The article is thus an attempt to outline the issues of women’s Holocaust prose based on Agata Tuszyńska’s book, and include it in trauma studies and contemporary literary reflection on the Holocaust.
Źródło:: Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:: Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Holocaust and Hiroshima. Moral otherness and moral failure in war
Autorzy:: Zimmermann, Rolf
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/431394.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Holocaust
Hiroshima
moral otherness
war crime
political responsibility
Holokaust
zbrodnia wojenna
odpowiedzialność polityczna
Opis:: The 20th century was an age of extremes. In this article I concentrate on two disasters, the Holocaust and Hiroshima, in order to develop a philosophical reading of moral extremes under circumstances of war. My aim is to differentiate between these two events by exposing a normative framework. The significance of the Holocaust points to the phaenomenon of a rupture of species, which stands for a moral transgression never thought of. In analytical terms, this confronts us with the clashing of two normative orders: Firstly, the universal moral respect of every human being; secondly, the radical particularism of Nazism. To denounce the moral otherness of the latter is to highlight the war aims of Nazism: imperial aggression to dominate Europe, and annihilation of the Jews as a world-historical mission. In view of both aims, war against Nazism was just. The moral disaster of Hiroshima, however, stands in marked contrast to this characterization. The political leaders of the US did not intend to annihilate the Japanese people; they thought they would end war by making use of a nuclear weapon. It is, therefore, a misleading metaphor to speak of a “nuclear holocaust”, or to allude to a genocidal action in this case. This does not mean at all that dropping the bomb was justified. Quite contrary to the US official stance, it is important to consider this event in moral terms by relying on precise historical circumstances and well-founded critical analysis. There is strong evidence that it was a moral failure to opt for the bomb. This comes close to the diagnosis of a war crime within a just war framework. Nevertheless, this diagnosis must be kept distinct from the type of crime involved in the Holocaust.
Źródło:: Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 3; 127-148
0585-5470
Pojawia się w:: Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Holocaust;" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język