Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "History of exegesis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ewolucja pojmowania Biblii w teologii i posłudze katechetycznej Kościoła do Soboru Watykańskiego II
    The evolution in the Bible understanding in theology and the Church religious education until Vatican Council II
    Autorzy:
    Mazur, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469637.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Biblia
    historia egzegezy
    katecheza biblijna
    ewangelizacja
    Bible
    history of exegesis
    biblical religious education
    evangelisation
    Opis:
    W katechezie, ale i w innych przestrzeniach duszpasterskiej misji Kościoła, zauważa się obecnie intensywny powrót do Biblii jako do źródła. Kierunek ten związany jest z wezwaniem Kościoła do ewangelizacji, w tym nowej ewangelizacji, która ma obudzić wierzących letnich i dystansujących się od Kościoła. Nie zawsze rola Pisma Świętego w teologii była tak wyeksponowana. O wzajemnych relacjach teologii i Biblii na przestrzeni dziejów traktuje poniższy artykuł.
    In this article the role of the Bible in the history from the times of disciples to the present is presented. The actual stand of the Church about the Bible is an outcome of re-working the history of the relation between the Bible and theology, recognizing that the Bible, including the Old Testament, is the powerful tool of evagelisation, and that is true Word of God, addressed to a man.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2014, 21; 53-63
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „On to dla nas grzechem uczynił tego, który nie znał grzechu” (2 Kor 5,21a): Rozumienie Pawłowej wypowiedzi w historii egzegezy
    “God Made Him Who Had No Sin to Be Sin for Us” (2 Cor 5:21a): Understanding of Paul’s Statement in the History of Exegesis
    Autorzy:
    Siemieniec, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035038.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    2 List do Koryntian
    grzech
    soteriologia
    śmierć Jezusa
    historia egzegezy
    2nd Epistle to the Corinthians
    Sin
    Soteriology
    Death of Jesus
    History of exegesis
    Opis:
    Autor artykułu szuka odpowiedzi na pytanie, jak w historii egzegezy interpretowano wypowiedź Apostoła Pawła z 2 Kor 5,21a o tym, że Bóg uczynił Chrystusa grzechem. Artykuł składa się z kilku części uszeregowanych chronologicznie. Najpierw przedstawiona została interpretacja 2 Kor 5,21a przez teologów epoki patrystycznej (zwłaszcza Orygenesa, Cyryla Aleksandryjskiego, Grzegorza z Nazjanzu, Grzegorza z Nyssy, Jana Chryzostoma, Augustyna z Hippony). Następnie omówiono teologów średniowiecznych na czele z Anzelmem z Canterbury. Trzecim etapem było zwrócenie uwagi na Marcina Lutra, Jana Kalwina oraz innych teologów czasu Reformacji. Ostatni punkt stanowi ukazanie interpretacji 2 Kor 5,21a przez teologów nowożytnych. Zauważono, że egzegeci epoki nowożytnej w swoich badaniach nawiązują do owoców pracy teologów wcześniej żyjących. W interpretacji 2 Kor 5,21a wyróżnić można trzy najważniejsze tendencje, które widzą tutaj odniesienie do wcielenia Syna Bożego, do Jego śmierci rozumianej jako ofiara za grzech i do szeroko rozumianej rzeczywistości grzechu, z którą zmierzył się Jezus Chrystus.
    The article aims to answer the question of how in the history of exegesis the statement of the Apostle Paul from 2 Cor 5:21a (“God made Christ a sin”) was interpreted. The article consists of several parts examining the issue chronologically. At the beginning the interpretation of 2 Cor. 5:21a by theologians of the Patristic era (esp. Origen, Cyril of Alexandria, Gregory of Nazianzus; Gregory of Nyssa, John Chrysostom, and Augustine of Hippo) was presented. Then, the interpretation by medieval theologians (esp. Anselm of Canterbury) was discussed. In the third stage the understanding of 2 Cor 5:21a by Martin Luther, Jan Calvin, and other theologians of the Reformation era has been examined. The last step is the presentation of the interpretation of 2 Cor 5:21a during the modern era. It has been noticed that contemporary exegetes refer to the results of the theologians who lived before. In the interpretation of 2 Cor 5:21a, the three most important tendencies can be distinguished. First of them sees here a reference to the incarnation of the Son of God, the second one—a reference to His death understood as a sacrifice for sin, and the third trend understands making Jesus sin in relation to the reality of sin that Jesus Christ faced.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 59-83
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ojcze nasz Augusta Cieszkowskiego – metody egzegetyczne z parakletyczną tezą
    Our Father by August Cieszkowski – exegetic methods with the thesis of the Paraclete
    Autorzy:
    Kubski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010822.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Holy Bible
    exegesis
    history of interpretation
    romanticism
    August Cieszkowski
    Pismo Święte
    egzegeza
    historia interpretacji
    Duch Święty
    romantyzm
    Opis:
    August Cieszkowski był w romantyzmie najbardziej znanym w Europie polskim filozofem. W roku 1838 stworzył szkic traktatu Ojcze nasz, nad którego tekstem pracował ponad 50 lat. Obszerne wydanie dzieła nastąpiło w XX wieku, długo po śmierci autora. Traktat jest komentarzem ciągłym do Modlitwy Pańskiej podporządkowanym założeniom historiozofii. Autor w nawiązaniu do ponad tysiąca wersetów biblijnych stara się udowodnić, że w dziejach ludzkości, po epokach Boga Ojca, Syna nastanie trzecia era – Ducha Świętego, Parakleta, czas królestwa Bożego na ziemi. Dopiero w świetle Parakleta nastąpi „objawienie Objawienia”, jak to określa za teozofem Josephem de Maistre’em. W koncepcji Cieszkowskiego widać podobieństwa do poglądów Friedricha Schellinga, ale także do rozumienia filozofii jako zapowiadanego Parakleta. Takie przekonanie głosił Józef Hoene-Wroński. Cieszkowski uważa, że teksty Pisma Świętego rozwijają swoje znaczenia wraz z rozwojem ludzkości. Deklaruje trzymanie się ówczesnego katolickiego sposobu egzegezy związanego z Tradycją. Gdy w jego lekturze sensy dosłowne nie pasują do przypisanych tradycyjnych znaczeń, wybiera dosłowne rozumienie. Posługuje się egzegezą etymologiczną. Obejmuje nią także polskie przekłady, nawet gdy w źródle nie ma etymologicznego powiązania. W artykule ukazano interpretację daną przez Cieszkowskiego na przykładzie takich wyrazów, jak ὁ ἀρραβών „zadatek” (2 Kor 1,22), τό μυστήριον „tajemnica” (Mt 13,11) czy ἡ κοινωνία „społeczność” (2 Kor 13,13). Cieszkowski odczytuje wyrażenie „zadatek Ducha” jako dowód, że ludzkość otrzyma Go w pełni w trzeciej erze. Dotąd nauczanie Kościoła, formy życia chrześcijańskiego i społecznego były tylko „zadatkiem” wobec pełni panowania Boga jako Parakleta w trzeciej erze. Nawet Jezus Chrystus objawiał to Królestwo „przybliżonym sposobem” jako „tajemnicę”. W trzeciej erze nastanie κοινωνία, „społeczność Ducha Świętego”. Cieszkowski zmieniał XVI-wieczne rozumienie wyrazu „społeczność” z dawnych przekładów. Nadawał mu znaczenie nowożytnego społeczeństwa. Pod wpływem tertulianizmu oryginalnie wnioskował, że zacznie się panowanie Ducha Świętego „Króla Wiekuistego”.
    August Cieszkowski was in Romanticism the most well–known Polish philosopher in Europe. In 1838 he created a sketch of the treatise Our Father (Ojcze nasz), over which he worked over fifty years. An extensive edition of the work took place in the twentieth century, long after the author’s death. The treaty is a continuous commentary to the Lord’s Prayer, subject to the assumptions of historiosophy. The author, in reference to more than a thousand biblical verses, tries to prove that in the history of humanity, after the ages of God the Father, The Son, the third age will come – the Holy Spirit, the Paraclete, the time of the Kingdom of God on earth. It is only in the light of the Paraclete that the “revelation of Revelation” will follow, as it is described by the theosophist Joseph de Maistre. In Cieszkowski’s conception, there are simi¬larities to Friedrich Schelling’s views, but also to understanding philosophy as the announced Paraclete. Such belief was preached by Józef Hoene-Wroński. Cieszkowski believes that the texts of the Scriptures develop their meanings along with the development of humanity. He declares adhesion to the then Catholic manner of exegesis connected with Tradition. When in his lecture literal meanings do not match the assigned traditional meanings, he chooses a literal understanding. He uses etymological exegesis. He also includes Polish translations, even when in the source has no etymological connection. The article presents the interpretation given by Cieszkowski on the example of words such as ὁ ἀρραβών “deposit” (2 Cor 1,22), τό μυστήριον “mystery” (Mt 13,11) or ἡ κοινωνία “community” (2 Cor 13,13). Cieszkowski reads the phrase “deposit of the Spirit” as proof that humanity will receive Him fully in the third era. So far, the teaching of the Church, the forms of Christian and social life were only a “pledge” to the full reign of God as a Paraclete in the third era. Even Jesus Christ revealed this Kingdom as an “approximate way” as a “mystery”. In the third era, there will be κοινωνία, “the Holy Spirit community”. Cieszkowski changed the sixteenth century understanding of the word “community” from the old translations. He gave it the importance of modern society. Under the influence of Tertullianism, he originally concluded that the reign of the Holy Spirit “the King of the Eternal” would begin.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 65-85
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
    Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    reinterpretacja Dei verbum
    mowa Ducha Świętego
    Logos Wcielony
    słowo Boże
    natchnienie
    objawienie Boże
    prawda biblijna
    analogia inkarnacyjna
    uniżenie słowa Bożego
    wywyższenie słowa Bożego
    historia objawienia
    hermeneutyka biblijna
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    reinterpretation of Dei verbum
    the Holy Spirit’s speech
    the Word of God
    the Logos incarnate
    inspiration
    divine revelation
    biblical truth
    incarnational analogy
    humiliation of the word of God
    exaltation of the word of God
    history of revelation
    biblical hermeneutics
    canonical exegesis
    living Tradition of the Church
    Opis:
    W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
    Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O trzęsieniach ziemi w średniowieczu i ich badaniu. Wokół pracy Konrada Schellbacha Erdbeben in der Geschichtsschreibung des Frühund Hochmittelalters. Ursprung, Verständnis und Anwendung einer spezifisch mittelalterlichen Traditionsbildung
    On Earthquakes in the Middle Ages and Their Study. Around Konrad Schellbach’s Book Erdbeben in der Geschichtsschreibung des Früh- und Hochmittelalters. Ursprung, Verständnis und Anwendung einer spezifisch mittelalterlichen Traditionsbildung
    Autorzy:
    Krawiec, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763530.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    natural disasters in history
    earthquakes
    history of beliefs
    medieval historiography
    biblical exegesis
    klęski żywiołowe w dziejach
    trzęsienie ziemi
    historia wyobrażeń
    dziejopisarstwo średniowieczne
    egzegeza biblijna
    Opis:
    Głównym tematem artykułu jest monografia Konrada Schellbacha poświęcona sposobowi konceptualizacji fenomenu trzęsienia ziemi w dziejopisarstwie łacińskim od końca VIII do połowy XIII w. Została ona omówiona na szerszym tle problematyki badań nad dawnymi zjawiskami sejsmicznymi. Krytycznej analizie poddane zostały założenia pracy oraz efekty ich realizacji, ze szczególnym uwzględnieniem doboru analizowanych treści, a także możliwości źródłowej weryfikacji tez, stawianych w pracy przez Autora.
    The main subject of the article is Konrad Schellbach’s monograph devoted to how the phenomenon of earthquakes was conceptualised in Latin historiography between the late eighth and the mid-thirteenth centuries. The main assumptions of the book and the effects of their implementation are critically analysed, with special attention paid to the selection of the content under study, as well as the possibility of source verification of the theses put forward by the Author. The book is discussed within the broader context of research into old seismic phenomena.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 3; 697-718
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies