Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Historians" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Современные украинские историки о Судебной реформе 1864 года в Российской империи
Modern Ukrainian historians on the Judicial Reform of 1864 in the Russian Empire
Autorzy:
Ivannikov, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931247.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Judicial Reform of 1864
counter-reform
Ukrainian historians of law
Ukrainian historiography of Judicial Reform of 1864
Судебная реформа 1864 года
контрреформа
украинские историки права
украинская историография
Opis:
Не все аспекты Судебной реформы еще изучены, особенно на землях, которые ранее входили в состав Российской империи, где она вводилась несколько позже. На польских землях Судебную реформу ввели только в 1876 году. Статья посвящена новейшей украинской историографии Судебной реформы 1864 года. Отмечается, что в украинской литературе последних лет уделено внимание реализации Судеб- ной реформы на землях, которые входят в состав современной Украины. Как в рос- сийской, так и в украинской исторической литературе, Судебная реформа 1864 года получила положительную оценку. Положительную оценку Судебная реформа полу- чила и в польских исследованиях
The article is devoted to the latest Ukrainian historiography of the Judicial Reform of 1864. It is noted that in Ukrainian literature of recent years, attention has been paid to the implementation of the Judicial Reform on the lands that are part of modern Ukraine. In both Russian and Ukrainian historical literature, the Judicial Reform of 1864 received only a positive assessment.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2021, XXIV, 24; 165-172
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z czego żył historyk w czasie wojny? Przypadek Stefana Kieniewicza (1939-1945)
How did a historian make ends meet during the war? The case of Stefan Kieniewicz (1939-1945)
Autorzy:
Wolniewicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089400.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kieniewicz Stefan
historians
intelligentsia
Second World War
General Government
personal budget
historycy
inteligencja
II wojna światowa
Generalne Gubernatorstwo
budżet domowy
Opis:
The article discusses how the people of science and scholars made their living in occupied Poland (1939-1945). The problem is shown on the example of the wartime fate of an outstanding historian, Stefan Kieniewicz (1907-1992), whose diaries, juxtaposed with a variety of source material (including the materials from the German Archive Office [Archivamt]), allow for a relatively detailed analysis of the topic. The story stemming from these documents shows a survival strategy that seemed an obvious choice for a representative of the landed gentry intelligentsia. It was based on the use of education and family connections. Education allowed Kieniewicz to take up intellectual jobs, which he kept simultaneously in the Treasury Archive (Archiwum Skarbowe, Finanzarchiv) taken over by the Germans and in the apparatus of the Underground State (Information and Propaganda Office of the Home Army Headquarters). It also made him eligible for the support provided to the authors by the Warsaw bookseller, M. Arct. The income from these jobs was usually not enough for Kieniewicz to support his family in Warsaw. Up to a point, the deficit was covered by selling off valuable movable property and giving up the gentry lifestyle. Ultimately, the family used the hospitality of their relatives and moved to the estates in Ruszcza and Topola. The Warsaw Uprising deprived the Kieniewiczs of the remains of their possessions, and the agrarian reform deprived their more affluent relatives of property. These events concluded the transformation of Kieniewicz’s social status into the ‘academic intelligentsia’.
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 1; 157--173
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z chłopskiej zagrody na uniwersytecką katedrę. Karty z biografii prof. Stefana Banasiaka (1929–2018)
Autorzy:
Olejnik, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205106.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historia najnowsza
Uniwersytet Łódzki
historycy łódzcy
Stefan Banasiak
recent history
University of Lodz
historians of Lodz
Opis:
W artykule przedstawiono najważniejsze fakty z bogatej biografii prof. Stefana Banasiaka, historyka historii najnowszej i wieloletniego dyrektora Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Stefan Banasiak pochodził z ziemi łęczyckiej. Urodził się w Topoli Katowej w rodzinie chłopskiej. Kilka lat po drugiej wojnie światowej ukończył Uniwersytet Łódzki, uzyskując tytuł magistra nauk społecznych. Od 1953 r. rozpoczął pracę jako asystent na tej uczelni, kontynuując jednocześnie studia na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu tytułu magistra rozwijał karierę naukową i dydaktyczną na Uniwersytecie Łódzkim. Uzyskał kolejne stopnie zaawansowania naukowego: w 1961 r. został doktorem, a w 1967 r. doktorem habilitowanym. W 1978 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1968–1970 był zastępcą dyrektora, następnie w latach 1970–1978 dyrektorem Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego. Osiągnął znaczący dorobek w badaniach naukowych, zwłaszcza w zakresie problematyki powojennych przesiedleń ludności niemieckiej i działalności osadniczej na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Specjalizował się także w historii regionalnej, pisząc wiele publikacji z zakresu historii społecznej i politycznej Łodzi i innych ośrodków regionu łódzkiego. Miał duże osiągnięcia w kształceniu kadry naukowej historyków (wypromował ponad 120 magistrów i 7 doktorów). Działał w wielu organizacjach i stowarzyszeniach. Pogrzeb profesora Banasiaka odbył się 4 IV 2018 r. na cmentarzu przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.
The article presents the most important facts from the abundant biography of professor Stefan Banasiak, a historian of recent history and for a number of years the director of the Institute of History at the University of Lodz. Stefan Banasiak came from the Łęczyca region. He was born in Topola Katowa in a peasant family. A few years after the Second World War he graduated from the University of Lodz with a degree in social sciences. From 1953, he started working as an assistant at this university, while continuing his studies at the University of Warsaw. After obtaining a master's degree, he developed a scientific and didactic career at the University of Lodz. He obtained further levels of academic advancement: in 1961 he became a doctor and in 1967 he received a postdoctoral degree. In 1978, he was appointed an associate professor, and in 1990 became a full professor. In the years 1968–1970 he was deputy director, then in the years 1970–1978 the director of the Institute of History of the University of Lodz. He obtained significant achievements in scientific research, especially the problems of post-war resettlement of German population and settlement activity in the Western and Northern Territories. He also specialized in regional history, writing many publications on social and political history of Łódź and other centers of the Lodz region. He had great achievements in educating the scientific staff of historians (he promoted over 120 MAs and 7 doctors). He was active in many organizations and associations. The funeral of professor Banasiak took place on April 4, 2018 at the cemetery in Łódź in Ogrodowa Street.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2020, 26; 349-360
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy etyczne w historii mówionej. Refleksje historyka
Chosen Ethical Issues in Oral History. Reflexions of a Historian
Autorzy:
Terela, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372706.pdf
Data publikacji:
2019-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
problemy etyczne
historia mówiona
rekomendacje etyczne
etyka historyka
ethical issues
oral history
ethical recommendations
historian’s ethics
Opis:
Historia mówiona jest metodą funkcjonującą w obrębie różnych dyscyplin naukowych. Z analizy literatury i projektów wynika, iż zajmują się nią przede wszystkim amatorzy. Problemy analizowane w artykule zostały wywołane pojawieniem się Rekomendacji etycznych Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej w 2018 roku. Autorka przeanalizowała podejście do tejże metody jako źródła historycznego, zmieniające się na przestrzeni wieków. Kwestia ta i analiza projektów zrealizowanych przez instytucje polskie pozwoliła na wyodrębnienie głównych dylematów etycznych wymienianych wśród badaczy wykorzystujących historię mówioną jako metodę badawczą. W artykule została przedstawiona perspektywa historyka i muzealnika ze względu na doświadczenie autorki tekstu.
Oral history is a method present within various scientific disciplines. The analysis of literature and projects shows that it is mostly dealt with by amateurs. The issues analyzed in this article have been raised since the introduction of the Ethical Recommendations of the Polish Association of Oral History in 2018. The Author analyzed the approach to that method as a historical source, changing throughout the centuries. This issue, as well as the analysis of the projects implemented by Polish institutions, made it possible to specify the main ethical dilemmas mentioned by the researchers that use the oral history as their research method. In this article a point of view of a historian and a museum expert was presented, due to the author’s experience.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 2; 104-117
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współcześni twórcy historii wychowania. Z badań nad historią wychowania jako dyscypliną naukową
Autorzy:
Meissner, Andrzej
Ślęczka, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192454.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Związek Nauczycielstwa Polskiego
Tematy:
Polish historians of education
research laboratories
a researchfacility
chairs
Opis:
Aim: The main goal of the research was to prepare and present the current catalog of historians of education, taking into account 3 groups of scientists: currently employed, previously working in a given unit and nowadays associated with another teaching and research institution, retired. Methods: The term “historian of education” was defined as a researcher in the field of history of education, an editor of sources, an academic teacher and a researcher practicing methodological reflection in relation to their own scientific discipline. The scope of the research covered all Polish academic centers with research teams dealing with the history of education in their structure. Results: The main part of the list presents: the name and surname of the historian of education, degree and academic title, the organizational unit of the university (research facility, chairs, institute, department) and the city being the seat of the university. The characteristics were extended to include the historical context presenting individual centers dealing with the history of education. Conclusions: In summary, Polish universities currently employ 137 historians of education, 59 retired academics and 50 researchers who have found a different place of employment than originally.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2021, LXIV, 1-2; 60-89
0033-2178
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Oświatowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Wojskowego Biura Historycznego w obchody stulecia powstania listopadowego
The Military Historical Bureau’s Contribution towards the centennial Celebration of the November Uprising
Вклад Военно-исторического бюро в празднование столетия Ноябрьского восстания
Autorzy:
Cękalska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925441.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
powstanie listopadowe
rocznica
jubileusz
Wojskowe Biuro Historyczne
Samodzielny Referat Wojen Dawnych
Towarzystwo Wiedzy Wojskowej
V Zjazd Historyków Polskich
Otton Laskowski
Stanisław Płoski
Bronisław Pawłowski
Julian Stachiewicz
November Uprising
anniversary
jubilee
Military Historical Bureau
Independent Department of Old Wars
Society of Military Knowledge
5th Congress of Polish Historians
Ноябрьское восстание
годовщина
юбилей
Военно-историческое бюро
Независимый отдел давних войн
Товарищество военного знания
V Съезд польских историков
Отто Ласковски
Станислав Плоски
Бронислав Павловски
Юлиан Стахевич
Opis:
Przypadająca na 1930 r. setna rocznica wybuchu powstania listopadowego była ważnym wydarzeniem w życiu młodego państwa polskiego – II Rzeczpospolitej. W jego obchody zaangażowało się m.in. Wojskowe Biuro Historyczne, a dokładniej Samodzielny Referat Wojen Dawnych pod kierownictwem mjr. Ottona Laskowskiego. W niniejszym artykule przedstawiono przebieg i efekty prac tego Referatu podjętych dla uczczenia jubileuszu insurekcji listopadowej. Składają się na nie zarówno specjalny numer Przeglądu Historyczno-Wojskowego, w którym znalazły się m.in. teksty nagrodzone w konkursie dla studentów i członków Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, jak i zaangażowanie w organizację V Zjazdu Historyków Polskich w Warszawie, w końcu ważne publikacje, jakimi były Przewodnik po polach bitew wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831 r. (red. Otton Laskowski, Warszawa 1931) oraz Źródła do dziejów wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831 r., t. 1–4 (red. Bronisław Pawłowski, Warszawa 1931–1935).
The centennial anniversary in 1930 that marked the outbreak of the 1830 November Uprising was an important event in the life of the fledgling Second Polish Republic. The celebration of this event involved input from, among others, the Military Historical Bureau (or more precisely the Independent Department of Old Wars) under the leadership of Maj. Otto Laskowski. This article presents the course and effects of the work that was produced by the department to commemorate the centenary of the November Uprising. This work included material provided by the 5th Congress of Polish Historians in Warsaw and a special issue of Przegląd Historyczno-Wojskowy, which contained, inter alia, articles from students and members of the Society of Military Knowledge, which had organized a competition specifically for the event, as well as important publications such as The Guide to the Battlefields of the Polish-Russian War 1830–1831 (ed. by Otton Laskowski, Warsaw 1931) and Sources for the history of the Polish-Russian war 1830–1831, Vol. 1–4 (ed. Bronisław Pawłowski, Warsaw 1931–1935).
100-летие начала Ноябрьского восстания, которое отмечалось в 1930 г., стало важным событием в жизни молодого польского государства – Второй Речи Посполитой. В праздновании этого события приняли участие, среди прочих, Военно-историческое бюро, а точнее Независимый отдел давних войн под руководством майора Оттона Ласковского. В данной статье представлены ход и результаты работы этого Управления, проделанной в ознаменование юбилея Ноябрьского восстания. Они включают в себя как специальный выпуск “Военно-исторического обзора” (который опубликовал, среди прочего, тексты, награжденные в конкурсе для студентов и членов Товарищества военного знания), так и организацию 5-го Конгресса польских историков в Варшаве, а такженекоторые важные публикации, такие как Путеводитель по полям сражений польско-русской войны 1830–1831 гг. (под ред. Оттона Ласковского, Варшава, 1931) и Источники по теме истории польско-русской войны 1830–1831 гг., t. 1–4 (под ред. Бронислава Павловского, Варшава, 1931–1935).
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 134-163
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wejście smoka
Autorzy:
Poprzęcka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909505.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of art history
conference
Poznań
Association of Art Historians
institutional critique
Opis:
The paper is a reminiscence of my first meeting with the colleagues from the Institute of Art History of Adam Mickiewicz University, which took place at an annual conference of the Association of Art Historians in 1974, titled “Reflection on Art.” Choosing an unusual title, I wanted to convey the impetus with which a group of young art historians from Poznań entered the decent and somewhat stagnant stage of Polish art history. The critique they presented was directed against Polish academic institutions, the problematic of the conference, the empty rituals of academic life, etc. Even though I did not accept all their objections, the heated debate suddenly turned out for me to be a liberating factor, stimulating continuous critical thinking which is an antidote for spiritual and intellectual captivity.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 393-398
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda Moszczeńska wobec historii historiografii. Na marginesie książki Jerzego Maternickiego Wanda Moszczeńska (1896–1974). Współtwórczyni polskiej historii historiografii, Rzeszów 2017, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, ss. 190
Autorzy:
Pasisz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631456.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of historiography, methodology of history, sociology of knowledge, Wanda Moszczeńska, Warsaw historians
historia historiografii, metodologia historii, socjologia wiedzy, Wanda Moszczeńska, historycy warszawscy
Opis:
The article is an attempt to reflect on the Polish history of historiography and its genesis on the margins of Jerzy Maternicki’s book Wanda Moszczeńska (1896–1974). Współtwórczyni polskiej historii historiografii. Issues such as the role of the Author of the book towards the main character were analyzed, and questions about the shape of the history of historiography at the beginning of its existence as an independent research discipline were posed.
Artykuł jest próbą refleksji nad polską historią historiografii i jej genezą na marginesie książki Jerzego Maternickiego Wanda Moszczeńska (1896–1974). Współtwórczyni polskiej historii historiografii. Podjęto w nim takie kwestie, jak rola Autora książki wobec głównej bohaterki oraz postawiono pytania dotyczące kształtu historii historiografii w początkach jej istnienia jako samodzielnej subdyscypliny badawczej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda Moszczeńska wobec historii historiografii. Na marginesie książki Jerzego Maternickiego Wanda Moszczeńska (1896–1974). Współtwórczyni polskiej historii historiografii, Rzeszów 2017, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, ss. 190
Autorzy:
Pasisz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631523.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of historiography, methodology of history, sociology of knowledge, Wanda Moszczeńska, Warsaw historians
historia historiografii, metodologia historii, socjologia wiedzy, Wanda Moszczeńska, historycy warszawscy
Opis:
Artykuł jest próbą refleksji nad polską historią historiografii i jej genezą na marginesie książki Jerzego Maternickiego Wanda Moszczeńska (1896–1974). Współtwórczyni polskiej historii historiografii. Podjęto w nim takie kwestie, jak rola Autora książki wobec głównej bohaterki oraz postawiono pytania dotyczące kształtu historii historiografii w początkach jej istnienia jako samodzielnej subdyscypliny badawczej.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Timajos, cover-texts i kontekst narracyjny w analizie historycznej
Autorzy:
Mojsik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081249.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
fragmenty historyków greckich
źródła pośrednie
kontekst narracyjny
kontekst w analizie historycznej
fragments of Greek historians
cover texts
narrative context
context in historical analysis
Opis:
The article is an analysis of a passage from a no longer extant text by a Greek historian Timaios (FGrH 566 F131) that survived in the form of a quotation in the works of six later authors. The form in which the passage has survived poses a number of interpretation problems which, in turn, lead to the question of the significance of a narrative context in historical analysis.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2016, 46; 249-269
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The history of Scandinavia in the Polish historiography, remarks and reflections
Autorzy:
Szelągowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592412.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
history of Nordic countries in Poland
Polish Scandinavian research workers
Polish historians
dzieje Skandynawii w Polsce
skandynawiści polscy
historycy polscy
Opis:
W artykule przedstawiono w ogólnym zarysie historyczne dokonania polskiej historiografii dziejów regionu nordyckiego – począwszy od okresu międzywojennego po czasy współczesne. Powyższa problematyka mieści się w dwóch głównych nurtach polskich historycznych badań skandynawistycznych – podejmowania tematów wskazujących na polsko-nordyckie relacje we wszelkich zakresach, oraz skupianie się na dziejach Skandynawii i regionu nordyckiego. Trzecim nurtem, najsłabiej zaznaczonym, jest w sposób nowoczesny ujęta komparatystyka w odniesieniu do historii społecznej, dziejów państw i kultury. W minimalnym zakresie występuje w polskiej historiografii edycja źródeł do dziejów regionu nordyckiego. Artykuł stanowi jednocześnie przegląd aktywności głównych ośrodków badań skandynawistycznych w Polsce, zarówno pojedynczych badaczy-historyków funkcjonujących samodzielnie w poszczególnych uniwersytetach i wydziałach historycznych, jak i centrów polskiej skandynawistyki, zwłaszcza takich, które obejmują swymi badaniami studia nad całym regionem w ujęciu interdyscyplinarnym: nad językiem, literaturą, kulturą, polityką, gospodarką i historią. W artykule zwraca się także uwagę na słabości polskich badań nad dziejami regionu nordyckiego, co wynika przede wszystkim z wielu uwarunkowań, a także z niemożności wykorzystania oryginalnych zasobów archiwalnych i źródłowych.
The article outlines the achievements of the Polish historiography concerning the Nordic region, from the inter-war period to the present times. The problems dealt with are included in the two main trends of the Polish historical research concerning Scandinavian questions: the topics of Polish-Nordic relations of any kind, and the topics of the history of Scandinavia itself and of the Nordic region. The third trend, much weaker than the two others, comprises the comparative studies concerning the social history, the history of states and cultures. Still another trend, the edition of sources to the history of the Nordic region, is hardly to be found in Polish historiography.The article is also a review of the main centres of Scandinavian studies in Poland, both individual scholars, single historians functioning at departments of history at universities, and institutional centres of Polish Scandinavian Studies, especially the ones which carry out research into the whole region in an interdisciplinary approach: into languages, literature, culture, politics, economy and history. Some emphasis has been put on the weaknesses of the Polish research concerning the Nordic region, especially the ones resulting from the inability to use original archival materials and sources.
Źródło:
Studia Maritima; 2018, 31; 293-311
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dnipropetrovsk “Vsesvitnyks” of the Later Soviet Time in the Memoirs of Serhii Plohii
ДНІПРОПЕТРОВСЬКІ «ВСЕСВІТНИКИ» ПІЗНЬОРАДЯНСЬКОГО ЧАСУ У СПОГАДАХ СЕРГІЯ ПЛОХІЯ
Autorzy:
Venher, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894355.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Dnipropetrovsk, historians, world history, teachers, science
Дніпропетровськ, історики, всесвітня історія, викладачі, наука
Opis:
Розвиток вітчизняної історичної науки привертає пильну увагу сучасних дослідників, адже дослідження «коріння» дозволяє зрозуміти сучасний стан речей в історичній науці. Вивчення окремих корпорацій істориків за напрямками їх досліджень дає можливість проаналізувати внутрішній розвиток вітчизняної та світової історичної науки. Дані дослідження можливо здійснювати завдяки залученню та синтезу широкого кола джерел. Вивчення корпорації українських радянських істориків відкриває перед дослідником додаткові перспективи у розширенні джерельної бази, а саме сприяє створенню нових джерел – спогадів. У даній публікації наведено спогади українсько-американського історика Сергія Плохія про цех дніпропетровських «всесвітників». У дніпропетровський період життя історик входив до його складу та деякий час його очолював. Спогади введені до наукового обігу, викладені автором із декількох перспектив – як студента і співробітника, а пронизує ці дві перспективи третя – автобіографічна. З студентської перспективи Сергій Плохій пояснює чому почав спеціалізуватися за кафедрою всесвітньої історії, характеризує свої стосунки з науковим керівником Юрієм Мициком, відзначає яку роль у його науковій біографії відіграв завідувач кафедри всесвітньої історії 1940-1950-х рр. Яків Рубін. Дає характеристику викладачам кафедри, зокрема професору Василю Сиротенко. Перспектива працівника показує стосунки у середині викладацького колективу кафедри, особливо між різними поколіннями. Дає характеристику своїм науковим зацікавленням та досвіду викладацької і адміністративної роботи. Веде мову про зародження нового дослідницького напрямку кафедри всесвітньої історії – історія німецької діаспори та початок підготовки дисертаційних досліджень з цього напрямку. Відзначає причини з яких довилося залишити Дніпропетровський університет та розпочати академічну кар’єру на Заході.
The development of national historical science attracts the attention of modern researchers as the study of “roots” allows to understand the current state of affairs in historical science. The study of individual corporations of historians in the areas of their research gives the opportunity to trace the internal state of things in national and world historical science. These studies can be carried due to the involvement and synthesis of a wide range of sources. The study of the corporation of Ukrainian Soviet historians opens additional perspectives to the researcher in expanding the source base. Namely, to promote the creation of new sources - memories. This publication presents the memoirs of the workshop of Dnipropetrovsk vsesvitnyks of the Ukrainian-American historian Serhii Plohii. In the Dnipropetrovsk period of life, the historian was part of it and headed it for some time. Memoirs that are introduced to the scientific circulation are written by the author from several perspectives: the student and the employee, and the third, the autobiographical, which goes through these two perspectives. Serhii Plokhii explains, from the perspective of the student, why he had chosen the department of world history to specialize in, characterizes the relations with his research supervisor Yuriy Mytsyk, and defines how his scientific carrier was influenced by Yakiv Rubin, the head of the department of world history in 1940-1950s. S. Plokhii characterizes the lecturers of the department, particularly the professor Vasyl` Syrotenko. From the perspective of the colleague, Plokhii describes the relations within the scientific community of the department, especially between different generations of lecturers. He characterizes his scientific interests and experience of being lecturer and administrator. Plokhii describes how the new research trend of the department of world history – history of the German Diaspora – emerged, and speaks about the start of PhD research in this field. Plokhii also defined the reasons why he had to abandon the Dnipropetrovsk University and started the academic career abroad.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2020, 10; 181-205
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
„Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
Autorzy:
Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Dionysius of Halicarnassus
“A Letter to Pompeius”
historiography
rhetoric
early Greek historians Hellanicus
Charon
Herodotus
Thucydides
Xenophon
Philistus
Theopompus
style
syngraphers
Plato
philosophy
ancient Greek orators Lysias
Demosthenes
literary criticism
polylogue
agon
influence
Dionizjos z Halikarnasu
„List do Pompeiusza”
historiografia
retoryka
wcześni historycy greccy – Hellanikos
Herodot
Tukidydes
Ksenofont
Filistos
Teopompos
oratorzy
Lysias
Demostenes
krytyka literacka
Opis:
Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Pigoń’s Jubilee Golden Thoughts on Cracow’s Chair of Polish Literature
Jubileuszowa „myśl złota” Stanisława Pigonia o katedrze literatury polskiej
Autorzy:
Okoń, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088371.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature and Polish national consciousness in the 19th and early 20th century
freedom
historians of Polish literature
professors of the Jagiellonian University
Michał Wiszniewski (1794–1865)
Karol Mecherzyński (1800–1881)
Stanisław Tarnowski (1837–1917)
Ignacy Chrzanowski (1866–1940)
Stanisław Pigoń (1885–1968)
Juliusz Słowacki (1809–1849)
Ernest Barker (1874-1960)
Uniwersytet Jagielloński
katedra literatury polskiej
świadomość narodowa
rodzimość
wolność
Opis:
The article analizes Stanisław Pigoń’s essay ‘Some Golden Thoughts on the Chair of Polish Literature’ written to commemorate the 600th jubilee of the Jagiellonian University. Stanisław Pigoń (1885-1968), Distinguished Profesor of Polish Literature, had it published in the Cracow weekly Życie Literackie in May 1964; its expanded version was published two years later in a volume of essays Drzewiej i wczoraj [In the Old Days and Yesterday] in 1966. Both versions were published again in a a bibliophile volume in December 2018 (the manuscript and the printed versions). At the heart of Pigoń’s essay are the twin ideas of freedom and the ‘spiritual life of the nation’, borrowed from Juliusz Słowacki’s epic poem The Spirit King. The article examines Pigoń’s key theme and the manner in which, as he saw it, it shaped the lectures of the most eminent professors of Polish literature in the 19th and 20th century (Michał Wiszniewski, Karol Mecherzyński, Stanisław Tarnowski, Ignacy Chrzanowski). Pigoń’s survey ends in 1910, but, as the author of the article observes, by that time the ideas he so strongly believed in were as relevant as ever.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 6; 635-652
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stacja naukowa w Ostrołęce
The scientific station in Otsrołęka
Autorzy:
Pajka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165230.pdf
Data publikacji:
2014-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Kurpiowska Puszcza Zielona
seminaria doktoranckie
spotkania ze znanymi historykami
sesje naukowe
Kurpie Green Forest
doctoral seminars
meetings with famous
historians
scientific sessions
Opis:
Kurpiowska Puszcza Zielona już od dawna wzbudzała zainteresowanie wśród wielu badaczy. Mimo długiego odkrywania historii Kurpiów, trwającego od XVII wieku, społeczny ruch naukowy na tym obszarze o tak wyrazistej odrębności historyczno-kulturowej – jako świadoma działalność – pojawił się dopiero po I wojnie światowej. Dlaczego się tak działo? Jedną z głównych przyczyn był fakt, że ten obszar przez długi czas, nawet jeszcze w okresie międzywojennym, nie miał własnej, rodzimej inteligencji. Tymczasem, inne regiony w Polsce, jak Podhale, Śląsk, Kaszuby już w drugiej połowie XIX wieku miały własną grupę ludzi wykształconych, niejednokrotnie wpisanych na trwałe w kulturę ogólnopolską. Jeśli chodzi o Kurpiowską Puszczę Zieloną to społeczny ruch naukowy rozpoczął Adam Chętnik (1885–1967) Dzięki swoim talentom badawczym i organizacyjnym uczynił swój rodzinny, mały Nowogród k. Łomży ważnym ośrodkiem życia naukowego na Kurpiowszczyźnie. Tu odbywały się konferencje naukowe, wykluwały się pomysły badawcze. Mimo wielkich dokonań nie udało się Adamowi Chętnikowi ukształtować ruchu naukowego, ogarniającego całą Kurpiowską Puszczę Zieloną. Dopiero w drugiej połowie XX wieku – w głównym ośrodku administracyjnym Północnej Kurpiowszczyzny – w Ostrołęce, zaczęły się pojawiać inicjatywy zmierzające do budzenia tożsamości regionalnej. Od kiedy więc można mówić o społecznym ruchu naukowym ogarniającym cały region kurpiowski? Z pewnością ważnym momentem, a może nawet przełomowym, było powstanie Stacji Naukowej im. prof. Stanisława Herbsta w Ostrołęce. Placówka ta funkcjonowała w latach 1973–1989. Początkowo placówką tą kierował mgr Bernard Kielak, a następnie dr Henryk Maćkowiak (zm. w 2014 r.), a w latach 1979–1989 niżej podpisany. Stacja Naukowa, pomimo skromnej obsady etatowej, prowadziła wielopłaszczyznową działalność dydaktyczno-oświatową i badawczo-wydawniczą. Prowadzone były m.in. dwa seminaria doktoranckie z ekonomii i historii, odbywały się (przeciętnie raz w roku) sesje naukowe, spotkania z liczną grupą znanych historyków oraz wydano 46 publikacji dotyczących Kurpiowszczyzny. Przedstawiony szkic zaświadcza, że Stacja Naukowa, mimo trudności, utorowała drogę do powstania w 1986 roku Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego.
The Kurpie Green Forest has long aroused the interest of many researchers. Despite of quite long, starting in the seventeenth century, exploring of Kurpie history, the studies of this area (with its so typical historical and cultural distinctiveness) by local researchers, treated as a conscious social movement, started only after the First World War. One of the main reasons of that situation was the fact, that this area for a long time, even during the interwar period, did not have its own, native intelligence. Meanwhile, other regions of Poland like Podhale, Silesia, Kashube yet in the second half of the nineteenth century had their own groups of educated people, often having universal recognition and influence on nationwide culture. In case of Kurpie Green Forest Adam Chętnik (1885–1967) egan the social scientific movement to explore the region. Using his research and organizational talents he made his family, little Nowgród near Łomża an important centre of scientific life in Kurpie. There the scientific conferences took place and the research ideas were born. Although his great achievements Adam Chętnik failedto shape the scientific movement, engulfing the entire Kurpie Green Forest. Only in the second half of the twentieth century some initiatives appeared to wake up regional identity in Ostrołęka, the main administrative centre of North Kurpie. It can be state, that an important moment, and maybe even a breakthrough, when the social scientific movement bout the whole Kurpie region started, was the rise of the Scientific Research Station name Professor Stanislaw Herbst in Ostrołęka. The facility operated in the years 1973–1989. Initially, this facility led Bernard Kielak MA and Henryk Maćkowiak PhD (died in 2014) and in 1979–1989 Stanisław Pajka PhD. Despite a few staff, the Scientific Research Station led multifaceted research, educational and publishing activities. There were conducted, among others, two PhD seminars in economics and history, were held (once a year on average) scientific sessions, meetings with a large group of well-known historians. The Station issued 46 publications on Kurpie region. The presented sketch certifies that, despite the difficult conditions of its existence Scientific Research Station paved the way to establish in 1986 the Science Assotiation in Ostrołęka.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 119-128
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies