Temat: Historia archeologii - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Prof. dr hab. Andrzej Nadolski nie tylko bronioznawca
Professor Andrzej Nadolski Ph.D. – Not only a weapon expert
Autorzy:: Blombergowa, Maria Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/584802.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: Andrzej Nadolski
historia archeologii
historia nauki
Opis:: In the 20th anniversary of death of Professor Andrzej Nadolski Ph.D., students and friends will recall his accomplishments as well as his research and academic achievements. The organizers of this academic session are mostly weapon experts – heirs and successors of work of their late master. Professor A. Nadolski Ph.D. was not just an archaeologist and expert on medieval art of warfare, strategy and tactics, but he was also interested in the defense construction and material culture of the Middle Ages. Moreover, it should be remembered that he was a broad-minded researcher and scholar. Apart from the historical interests he had also a great knowledge of biology. He knew a rich world of winged beings, he had passionately documented existing species of butterflies and he would never turn a blind eye on any plant. He was also interested and engaged in social issues. He was actively involved in works of numerous boards, committees and scientific societies. He took part in sessions, debates and conferences both in Poland and abroad. He participated in international congresses and cooperated with filmmakers as an expert-consultant in the production of historical films. He was highly valued as an educator – a lecturer at several Polish universities. He was an eager supporter of popularization of historical science through the dissemination of knowledge about regional, national and common tradition. He believed that being aware of your own history is a responsibility of a cultured person and such knowledge has the effect on reinforcing of social bonds. As a member and a chairman of the Common Knowledge Society (Towarzystwo Wiedzy Powszechnej), he put in practice the implementation of science popularization ideas. During the World War II, Professor A. Nadolski Ph.D. took active part in actions of Home Army (Armia Krajowa) and defended his Country.
Źródło:: Acta Archaeologica Lodziensia; 2013, 59; 7-12
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:: Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Archeologia krajowa na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” do 1886 roku
National archeology in “Tygodnik Ilustrowany” until 1886
Autorzy:: Jeleń, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/682051.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: historia archeologii
„Tygodnik Ilustrowany”
zabytki
history of archeology
archaeological monuments
Opis:: “Tygodnik Ilustrowany”, one of the most popular Warsaw periodicals, was coming out between 1859–1939. The aim of its founders was to create a magazine that would address national issues, including our past. The historical section, in which archeological topics found a place, was visible part of the “Tygodnik Ilustrowany”. The first editor of the magazine, Ludwik Jenike, for 27 years of managing the Warsaw periodical (that is the whole discussed period) never decided to limit publications connected with antiquity. However the archeological issues did not find a permanent place in the magazine. The following antiquarians were writing for the “Tygodnik Ilustrowany”: Józef Łepkowski, Franciszek Maksymilian Sobieszczański, Wacław Szymanowski, Kazimierz Władysław Wójcicki, Józef Ignacy Kraszewski. It must be underlined that the published information on archeological topics was not limited just to the news about excavations or accidental discoveries. The scholars’ and collectors’ biographical entries with precise descriptions of their findings as well as information on ancient exhibitions and museums that gather the monuments from prehistoric times were also included in the “Tygodnik Ilustrowany”. The history was treated with all seriousness during the 19th century, because the memory of the past, including the most remote times, was the sign of patriotism.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2016, 31
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Otto Braasch (1936–2021) i rozwój archeologii lotniczej w Polsce
Otto Braasch (1936-2021) and the development of aerial archaeology in Poland
Autorzy:: Kobyliński, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328248.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:: archeologia lotnicza
historia archeologii
Otto Braasch
aerial archaeology
history of archaeology
Opis:: Artykuł przedstawia rolę Ottona Braascha, niemieckiego pilota i archeologa lotniczego w rozwoju archeologii lotniczej w Polsce w ostatniej dekadzie XX wieku. Otto Braasch w wieku 20 lat, uzyskał licencję pilota szybowcowego, a w roku 1958 wstąpił do niemieckich powietrznych sił zbrojnych, gdzie do roku 1980 pełnił służbę jako pilot naddźwiękowych samolotów myśliwskich, jako dowódca eskadry, oficer operacyjny i zastępca dowódcy skrzydła w jednostkach myśliwskich, a także oficer sztabowy w kwaterze głównej Luftwaffe. W 1974 roku rozpoczęła się jego trwająca niemal 50 lat działalność jako praktyka i teoretyka archeologii lotniczej, początkowo na terenie południowych Niemiec, a po upadku systemu komunistycznego w środkowej Europie, także na terenie wschodnich krajów związkowych Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier, Polski, Estonii czy Łotwy. Jego zainteresowania archeologią rozwinęły się dzięki osobistym kontaktom z archeologiem i inżynierem Irwinem Scollarem, który od 1960 r., jako pracownik Nadreńskiego Muzeum Krajowego w Bonn był pionierem powojennej archeologii lotniczej w Niemczech, a następnie z archeologiem Rainerem Christleinem, który w 1976 r. jako pracownik, a później dyrektor sekcji archeologicznej Bawarskiego Państwowego Urzędu Ochrony Zabytków (Bayerisches Landesamt für Denkmalpflege), zainicjował regularne poszukiwania stanowisk archeologicznych na terenie Bawarii z samolotu, realizowane właśnie przez Ottona Braascha. W 1980 roku Otto Braasch opuścił lotnictwo wojskowe by poświęcić się całkowicie i wyłącznie archeologii lotniczej. Do 1989 r. służył jako archeolog lotniczy bawarskiego urzędu konserwatorskiego, tworząc od podstaw archiwum zdjęć lotniczych stanowisk archeologicznych z terenu Bawarii, początkowo przechowywane w Landshut, a później w Monachium. Archiwum to jest obecnie jednym z największych na świecie zasobów źródłowych archeologii lotniczej. Później obszarem jego zainteresowania stała się Badenia-Wirtembergia, a po upadku reżimu komunistycznego w Europie i zjednoczeniu Niemiec rozpoczął systematyczną działalność poszukiwawczą na obszarze wschodnioniemieckich krajów związkowych – Saksonii, Saksonii-Anhalt, Brandenburgii i Meklemburgii-Pomorza Przedniego. Ta zainicjowana przez Ottona Braascha prospekcja aerofotograficzna była i jest kontynuowana przez jego następców, będących w większości przypadków jego uczniami. Otto Braasch rozpowszechniał swoją ogromną wiedzę i dzielił się swoimi doświadczeniami w licznych publikacjach, podczas wielu konferencji i podczas wykładów, które prowadził na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. Dla historii współczesnej polskiej archeologii najważniejsza stała się misjonarska działalność Ottona Braascha w krajach byłego bloku sowieckiego. Otto Braasch był mianowicie jednym z inicjatorów pomocy archeologom z krajów środkowej i wschodniej Europy w rozpoczęciu rozpoznawania lotniczego zasobów dziedzictwa archeologicznego, co stało się możliwe na szerszą skalę po upadku systemu komunistycznego. Służył pomocą archeologom w tym także w Polsce, jako instruktor w czasie praktycznych kursów archeologii lotniczej, a także kilkukrotnie przybywał swoim samolotem do Polski, by w towarzystwie polskich archeologów dokonywać lotów zwiadowczych w różnych częściach kraju, odkrywając wiele nieznanych wcześniej stanowisk archeologicznych, w tym pierwszego neolitycznego kręgu kultowego w Bodzowie, woj. lubuskie.
The article presents the role of Otto Braasch, a German pilot and aerial archaeologist in the development of aerial archaeology in Poland in the last decade of the 20th century. Otto Braasch at the age of 20 obtained a glider pilot license, and in 1958 he joined the German air force, where until 1980 he served as a supersonic fighter pilot, as a squadron commander, operational officer and deputy wing commander in fighter units, as well as a staff officer at Luftwaffe headquarters. In 1974, he began his activity as a practitioner and theoretician of aerial archaeology, which lasted almost 50 years, initially in southern Germany, and after the collapse of the Communist system in Central Europe, also in the eastern federal states of Germany, in Czechia, Slovakia, Hungary, Poland, Estonia and Latvia. His interests in archaeology developed through personal contacts with the archaeologist and engineer Irwin Scollar, who from 1960 as an employee of the Rhineland National Museum in Bonn was a pioneer of post-war aerial archaeology in Germany, and then with the archaeologist Rainer Christlein, who in 1976, as an employee and later director of the archaeological section of the Bavarian State Office for Monument Protection, initiated regular search for archaeological sites in Bavaria from a plane, carried out by Otto Braasch. In 1980, Otto Braasch left the air force to devote himself entirely and exclusively to aerial archaeology. Until 1989, he served as the aerial archaeologist of the Bavarian Conservation Office, creating from scratch an archive of aerial photographs of archaeological sites in Bavaria, initially stored in Landshut and later in Munich. This archive is currently one of the world’s largest sources of aerial archaeology. Later, the area of his interest became Baden-Württemberg, and after the collapse of the Communist regime in Europe and the reunification of Germany, he began systematic exploration activities in the territory of the East German states – Saxony, Saxony-Anhalt, Brandenburg and Mecklenburg-Vorpommern (Fig. 1). This aerial survey initiated by Otto Braasch was and is being continued by his successors, who are in most cases his students. Otto Braasch disseminated his vast knowledge and shared his experiences in numerous publications (Fig. 2), at many conferences and during lectures he gave at the universities of Munich and Berlin. From the point of view of the history of Polish modern archaeology the most important is the missionary activity of Otto Braasch in the countries of the former Soviet bloc. Otto Braasch was one of the initiators of helping archaeologists from Central and Eastern Europe to initiate the aerial prospection of archaeological heritage resources, which became possible on a larger scale after the collapse of the Communist system. He helped archaeologists, including in Poland, as an instructor during practical aerial archaeology training courses, and he also came to Poland several times in the company of Polish archaeologists to make reconnaissance flights in various parts of the country, discovering many previously unknown archaeological sites, including the first Neolithic cult circle in Bodzów in the Lubuskie Province (Fig. 3–8).
Źródło:: Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 277-291
0043-5082
Pojawia się w:: Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Prawdziwa strona „Światowida”. Referat wygłoszony na konferencji ScienceCom w Centrum Nauki Experyment
The Real Side of „Światowid”. Lecture delivered at the ScienceCom conference at the Experyment Science Center
Autorzy:: Dudek, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41532113.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Fundacja PSC
Tematy:: Archeologia
Historia archeologii
Słowianie
Idol ze Zbrucza
Archaeology
History of archaeology
Slavs
Zbruch Idol
Opis:: The legendary statue from Zbruch, discovered in 1848 in Podolia, has been considered by the public as one of the most important symbols of the Slavicc world. At the same time, it is one of the research objects that arouses the most controversy, both in terms of its dating and the identification of the figure depicted on it. For the reasons mentioned above, the history of its interpretation serves as an ideal starting point for a discussion on the ease of spreading fake news regarding archaeological discoveries and other branches of science. The article aims to summarize the history of the reasearch of the Zbruch idol and analyze it from the perspective of the evolution of archaeological science through the lens of cultural and political changes. The paper is based on the latest articles regarding the interpretation of the Zbruch sculpture byN. Chamajko, J. Cieślik, O. Komar and M. Łuczyński.
Źródło:: Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2024, 1(17); 5-23
2719-9851
Pojawia się w:: Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Starożytności zagraniczne na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” do 1914 roku
Foreign antiquities in „Tygodnik Ilustrowany” to 1914
Autorzy:: Jeleń, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/681679.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: „Tygodnik Ilustrowany”
historia archeologii
starożytności
XIX wiek
history of archeology
antiquities
19th century
Opis:: „Tygodnik Ilustrowany” was one of the most important magazines in Warsaw in the 2nd half of nineteenth century. From the first issues of the magazine there is information about the national Antiquities. The reports of foreign Antiquities began to appear in the 2nd half of 1860s, and since then their number is steadily increasing. Most texts describing the discovery and ancient monuments were in the 1880s. Individual articles have appeared in the 1890s. At the beginning of the twentieth century once again increased the number of texts about Antiquities. Archaeological issues are not just confined to the news about the excavations. In „Tygodnik” placed biographies of scholars and collectors. Informed about exhibitions and museums that collect artifacts from the ancient times. Has also been reported same artifacts. There were also reprints articles in foreign languages. They were in the section „Artykuły treści naukowej, z innych piśmiennictw czerpane”. Small foreign reports of findings were published in „Ze świata obcego” edited by Mścisława Edgara Trepkę (Toporczyka), and later in the „Kronika Powszechna”. At this time the authors of the articles represented a variety of disciplines.
-
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 263-276
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The Discussion on the founding of the central Polish archeological 1919 – 1923
Dyskusja nad powołaniem centralnego Polskiego Instytutu Archeologicznego w latach 1919 – 1923
Autorzy:: Karczewski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944236.pdf
Data publikacji:: 2018-10-22
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: Państwowy Instytut Archeologiczny Państwowy Instytut Prehistoryczny historia archeologii
National Archeological Institute National Prehistoric Institute
history of archeology
Opis:: Artykuł prezentuje pierwszą próbę powołania polskiego centralnego instytutu archeologicznego mającą miejsce w latach 1919-1923. Autor prezentuje główne projekty instytutu dyskutowane w środowisku polskich archeologów oraz stara się wyjaśnić przyczyny upadku idei powołania instytutu na tle rozłamu w polskim środowisku archeologicznym.
The article presents the first attempt at founding the Central Polish Archaeological Institute that took place between the years 1919 – 1923. The author presents the main projects discussed by Polish archeologists and tries to explain the reasons for abandoning the idea against the background of the division among the Polish archeological society members.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 183-196
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Badania archeologiczne Polaków na Ukrainie w XIX i początku XX wieku
Archaeological research of Poles in Ukraine in the 19th and early 20th centuries
Autorzy:: Blombergowa, Maria Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28766355.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: polskie badania archeologiczne na Ukrainie
archeologia Kresów
historia archeologii
Polish archaeological research in Ukraine
archeology of the Borderlands
history of archeology
Opis:: Na Ukrainie, jak i w innych stronach świata żyli i pracowali – w wielu dziedzinach gospodarczych i oczywiście naukowych – Polacy. Wielu też poświęciło swoją uwagę, czas i fundusze na poszukiwanie i badanie śladów odległej przeszłości zachowanych w ziemi. O badaczach i badaniach na terytoriach Ukrainy, Galicji Zachodniej, w Małopolsce pisali: Stefan Nosek, Zarys historii badań archeologicznych w Małopolsce (1967); Andrzej Abramowicz, Wiek archeologii (1967); są też starsze publikacje: Bohdan Janusz, Zabytki przedhistoryczne Galicji Wschodniej (1918); Marcyan Śmiszko, Kultury wczesnego okresu epoki cesarstwa rzymskiego w Małopolsce Wschodniej (1932). O badaniach archeologicznych prowadzonych przez polskich miłośników starożytności na terenach wschodnich Ukrainy, podlegających carskiej Rosji, polskich publikacji nie ma zbyt dużo (Abramowicz, 1970; Blombergowa, 1993). W moim artykule podejmuję próbę wypełnienia tej luki w dziejach historii polskiej archeologii.
The Polish lands under the rule of Austria were referred to as Eastern Galicia. Inhabitants of these areas represented various social and professional groups. For many of them, collecting and archaeological research has become a subject of serious interest. In this area, inhabited for centuries by various nations, there are numerous ruins, burial mounds, embankments and castles. This multitude of traces of past cultures forced us to search. This became the reason for a wide interest in the past and the development of collecting. Thus, the object of interest of nineteenth-century archeology, in the eyes of many researchers, were all monuments of the past, understood as the entirety of pre-historical, ethnographic, written and other sources. Accordingly, archeology should study all the creations of human hands from different epochs; creations ranging from the simplest to artistic and artful, material remains and traces of beliefs, worship and literature. The scope of the researchers’ interests included ancient temples, monuments of armaments, classical antiquities, archival science, archeography, sphragistics and numismatics. In Ukraine and in other parts of the world, Poles lived and worked – in many economic and, of course – scientific fields. Many have devoted their attention, time and funds to searching for and studying traces of the distant past preserved in the ground. There are not many Polish publications about archaeological research conducted by Polish lovers of antiquity in eastern Ukraine, which were subject to tsarist Russia. This article attempts to fill this gap in the history of Polish archeology.
Źródło:: Eastern Review; 2022, 11, 1; 13-31
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:: Eastern Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Józef Żurowski’s (1892-1936) activity as the conservator of archeological artefacts in the Lesser Poland Region
Autorzy:: Ryszewska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27316035.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: history of archaeology
protection of archaeological heritage
Second Polish Republic
Lesser Poland Region
historia archeologii
ochrona zabytków archeologicznych
II Rzeczpospolita Polska
Małopolska
Opis:: The article aims to present the multifaceted activity of Józef Żurowski (1892-1936), an archaeologist and conservator of prehistoric artefacts in Małopolska. The study relies on extensive archival material and Żurowski’s numerous publications. In the years 1920-1936, he was the conservator of the Krakow region and later the West Małopolska region, acting successively on behalf of the State Group of Prehistoric Monuments Conservators and the State Archaeological Museum in Warsaw. Żurowski’s most outstanding achievements include carrying out the first excavations in the banded fl int mine in Krzemionki, conducting research on multicultural sites in Złota, supervising the digging of the monumental Krakus Mound, discovering and interpreting the first burials of the Bell Beaker culture in Poland, as well as examining many early medieval cemeteries. As a conservator, he not only inventoried and excavated many archaeological sites - such as numerous strongholds, barrows, and the caves of the Ojców Jura - but also ensured their protection and preservation. Józef Żurowski died prematurely at 45, yet he is one of the most distinguished Polish archaeologists of the Second Polish Republic.
Źródło:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2022, 67, 3; 91--118
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Działalność Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Prehistorycznych (1920-1928) na terenie województwa kieleckiego
Activities of the State Group of Prehistoric Monuments Conservators (1920-1928) in the Kielce Voivodeship
Autorzy:: Ryszewska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2089513.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: history of archaeology
protection of archaeological heritage
Second Republic of Poland
Kielce Voivodeship
historia archeologii
ochrona zabytków archeologicznych
II Rzeczpospolita Polska
województwo kieleckie
Opis:: The times of the Second Polish Republic were a particularly important period in the development of Polish archeology, because after Poland regained independence, the first state institution was established to organize the protection of archaeological monuments throughout the country. It was the State Group of Prehistoric Monuments Conservators functioning in the years 1920-1928. Their activities in the Kielce voivodeship brought particularly interesting results. Conservators and delegates of the State Group of Prehistoric Monuments Conservators did a lot in the field of inventory and protection of archaeological monuments in the Kielce region, undertaking surface and excavation rescue research, as well as popularizing archeology among the inhabitants of the region. The result of their activities was the registration, discovery, and exploration of many archaeological sites, including such valuable ones as a complex of multicultural sites in Złota near Sandomierz and in Książnice Wielkie, and a unique complex of striped flint mines in Krzemionki near Ostrowiec. The sites discovered at that time in the Kielce voivodeship are still the subject of interest and research to Polish archaeologists.
Źródło:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2020, 65, 1; 47--68
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Between pottery and politics? “Slavic archaeology” in communist Poland and East Germany and its interrelations with politics and ideology. A biographical-comparative approach
Autorzy:: Kluger, Anne
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783454.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Umiejętności
Tematy:: Slavic archaeology, prehistory, Witold Hensel, Joachim Herrmann, East Germany, Poland, communism, history of science, history of archaeology, biography
archeologia słowiańska, prehistoria, Witold Hensel, Joachim Herrmann, NRD, Polska, komunizm, historia nauki, historia archeologii, biografia
Opis:: Despite the previous overview studies on Polish and East German archaeology and historiography after 1945, further analyses of the relationship between science and politics as well as of the inner-disciplinary processes and discourses in the “Cold War” period are still needed. This applies in particular to the research field of “Slavic archaeology”, the archaeological and historiographical research on the “Slavs” in prehistorical and early medieval times.With regard to recent demands for an extended and more dynamic understanding of science and new methodological approaches in the history of science (and of archaeology as well), this paper focuses on two leading figures of “Slavic archaeology”, Witold Hensel (PPR) and Joachim Herrmann (GDR), as case studies to provide more insights into this discipline. Analysing the course of Hensel’s and Herrmann’s careers and of their way to the “Slavs” as one of their main research interests, their administrative functions as institutional directors and the central narratives of their publications on the early “Slavs”, provides the opportunity to profoundly dissect the interrelations between scholarly work, politics, and ideology in this field of research.The comparative approach also makes it possible to identify parallel tendencies in Eastern German and Polish “Slavic archaeology” as well as specific national conditions and developments.On the example of Hensel and Herrmann, it becomes clear that the implemented biographical-comparative perspective is fruitful and can be used for further research in the history of science.
Pomimo dotychczasowych badań przeglądowych dotyczących archeologii i historiografii Polski i NRD po 1945 r., nadal potrzebne są dalsze analizy związków między nauką a polityką, a także wewnętrznych procesów dyscyplinarnych i dyskursów badań „archeologii słowiańskiej”, badań archeologicznych i historiograficznych „Słowian” w czasach prehistorycznych i wczesnego średniowiecza.W związku z ostatnimi wymaganiami szerszego i bardziej dynamicznego rozumienia nauki oraz stawania nowych podejść metodologicznych w historii nauki (a także archeologii), niniejszy artykuł koncentruje się na dwóch wiodących postaciach „archeologii słowiańskiej”, Witoldzie Henselu (PPR) i Joachimie Herrmannie (NRD), jako studiach przypadków, aby zapewnić większy wgląd w tę dyscyplinę. Analiza przebiegu kariery Hensela i Herrmanna oraz ich dróg wiodących do „Słowian” jako jednego z głównych zainteresowań badawczych, ich funkcji administracyjnych jako dyrektorów instytucjonalnych oraz głównych narracji ich publikacji naukowych o wczesnych „Słowianach”, umożliwia dogłębnie przeanalizować zależności między pracą naukową, polityką i ideologią w tej dziedzinie badań.Podejście porównawcze pozwala również na identyfikację równoległych tendencji we wschodnioniemieckiej i polskiej „archeologii słowiańskiej”, a także na specyficzne społeczne uwarunkowania i rozwój sytuacji w tych krajach.Na przykładzie Hensela i Herrmanna staje się jasne, że wdrożona perspektywa biograficzno-porównawcza jest owocna i może być wykorzystana do dalszych badań w historii nauki.
Źródło:: Studia Historiae Scientiarum; 2020, 19
2451-3202
Pojawia się w:: Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Historia archeologii" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język