Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Henryk Jordan" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Park dra Henryka Jordana jako przykład pionierskiej działalności z zakresu kultury fizycznej na ziemiach polskich
Autorzy:
Noga, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097400.pdf
Data publikacji:
2017-12-28
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
Henryk Jordan
kultura fizyczna
Kraków
park
gimnastyka
physical culture
Cracow
gymnastics
Opis:
Henryk Jordan był na przełomie XIX i XX wieku znanym i cenionym w Krakowie lekarzem, działaczem społecznym i politycznym, mecenasem sztuki, a także publicystą. W pamięci potomnych pozostał jednak przede wszystkim jako twórca parku nazwanego jego imieniem- pionierskiego ośrodka wychowania oraz propagowania kultury fizycznej wśród młodzieży. Pierwsze zajęcia w nim odbyły się w 1889 roku i od razu zyskały sporą popularność. Ćwiczenia były starannie zaplanowane i zorganizowane, łączyły wychowanie fizyczne z patriotycznym. Na początku lat 90-tych XIX wieku wprowadził Jordan na stałe do programu zajęć grę w piłkę nożną, która zdobyła sobie ogromną popularność wśród młodzieży męskiej. Stała się elementem zajęć i zawodów, a z czasem na terenie parku grać zaczęły zorganizowane drużyny. Taka była geneza powstania w 1906 roku znanych i niezwykle zasłużonych dla polskiego sportu, najstarszych z obecnie istniejących w Polsce klubów: Cracovii i Wisły. Pomysł Jordana szybko zdobył uznanie w innych miastach na ziemiach polskich, w których powstały podobne instytucje. Park Jordana w Krakowie istnieje do dnia dzisiejszego, współcześnie spełnia jednak inną rolę- popularnego miejsca rekreacji i wypoczynku w centrum miasta. Natomiast istniejące w wielu miastach „ogródki jordanowskie” to miejsca zabawy dla najmłodszych.
Henryk Jordan – who lived in Cracow at the turn of 19th and 20th century – was a well-known and esteemed medical doctor, social and political activist as well as an art patron and publicist. His most prominent heritage is a city park named after him. At the time it was a location where pioneering work promoting physical culture among youngsters took place. First trainings started in 1889 and instantly became popular. Trainings were carefully organized and combined physical training with a promotion of a patriotism. At the beginning of 1890’s Jordan introduced football which became very popular amongst male teenagers. Football became a part of trainings and competitions, and after a while organized football teams started to play in the park. This was a starting point of the oldest still existing Polish football clubs: Cracovia and Wisła. Jordan’s ideas inspired others, and soon many other cities in Poland. Jordan’s park exists until today, however, it plays a role of a popularizing recreational spot in the city centre. In other cities, so-called “Jordan’s gardens” became playgrounds for children.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2017, 1, 1; 69-73
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność doktora Henryka Jordana na rzecz dzieci i młodzieży. W poszukiwaniu współczesnych odniesień
Doctor Henryk Jordan’s activity for the benefit of children and adolescents. In search of contemporary references
Autorzy:
Rutkowski, Jarosław
Semrau, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519630.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
physical education
motor games for children and youth
Doctor Henryk Jordan’s city park
development environment
participation
Opis:
The activity of Dr. Henryk Jordan played an important role in the development of health education in Galicia, Eastern Europe, in the late 19th and the early 20th centuries. This article revolves around Jordan’s concept of the development of the physical condition of Poles and the physical education system for children and adolescents. Henryk Jordan’s actions have been re-interpreted in the context of building various educational establishments. His efforts, focused on organizing free time for students, were aimed at ensuring their sustainable development. In this respect, the creation of the City Park was Henryk Jordan’s great achievements, serving the physical education of children and adolescents and promotion of mass sport. This organization of public space can be a valuable guideline for architects and educators who create friendly spaces for children and young people. At the same time, the article pinpoints that the target audience and the users are members of local communities whose voices should always be heard and considered. When this happens, they form a relationship with friendly space which takes them into an existential dimension.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2021, 44; 59-79
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja placów zabaw w Polsce i Europie
Tradition of child’s playgrounds in Poland and Europe
Autorzy:
Ostrowska-Tryzno, Anna
Nałęcz, Hanna
Pawlikowska-Piechotka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461001.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
place zabaw
tradycja placów zabaw
ogrody im. W.E. Rau’a
ogrody jordanowskie
playgrounds
tradition and history of playgrounds
Dr Henryk Jordan Gardens
W.E. Rau Children Gardens
Opis:
W większości miast europejskich aż do XIX w. nie widziano potrzeby przeznaczenia dla dzieci specjalnych terenów do zabawy i wypoczynku. Od czasów antycznych zarówno w ogrodach prywatnych, jak i na terenach publicznych (wokół placów miejskich, świątyń) dzieci mogły bawić się swobodnie. W okresie nowożytnym potrzeba zapewnienia dzieciom i młodzieży odpowiednich warunków do aktywnego wypoczynku, traktowanego zarówno jako codzienna potrzeba wysiłku fizycznego, jak i sposób zagospodarowania świątecznego czasu wolnego w gronie rodziny i rówieśników – jest oczywista od niecałych 200 lat. Badacze przedmiotu nie są zgodni, co do dokładnej daty, jaką można przyjąć dla najstarszego placu zabaw. Najczęściej wskazywane są kolejne dekady XIX w.: w Europie – w Anglii rok 1859, w Niemczech 1860, a w krajach pozaeuropejskich – w USA 1887. Współczesne place zabaw, z jakimi mamy do czynienia na osiedlach naszych miast, znacząco już odbiegły zarówno programowo jak i funkcjonalnie od historycznych, pierwszych placów zabaw. Niemniej chyba warto przypomnieć te tradycje, ponieważ, pomimo niesprzyjających warunków, zarówno w okresie zaborów, w okresie II RP (1918– 1939), jak i trudnych powojennych latach odbudowy ze zniszczeń wojennych – polscy architekci i urbaniści, pedagodzy i wychowawcy, lekarze i działacze społeczni przywiązywali dużą wagę do zapewnienia dzieciom odpowiednio urządzonych terenów otwartych do wypoczynku i zabawy. Były to znaczące inicjatywy, nieustępujące osiągnięciom innych krajów europejskich, tworzące tradycję i dorobek, z którego mamy prawo być dumni.
Until the 19th century, most European cities did not consider the need for creating special areas for children to play and relax as an important issue. Since ancient times children could play freely both in the private gardens and in the public areas (around city squares, temples). In the modern times, the need to provide children and youth with the right conditions for active recreation, treated both as a daily need for physical activities and as a way to spend time with family and peers during festivities, has been evident for less than 200 years. Researchers focused on the subject do not agree on the exact date of the creation of the oldest playground. The following decades of the nineteenth century are indicated most often: in Europe – England (1859), Germany (1860), in the non-European countries – the USA (1887). Contemporary playgrounds, which are present in our urban housing estates, are significantly different from the historic, first playgrounds, both programmatically and functionally. Nevertheless, these traditions seem to be worth recalling. Despite the unfavourable conditions during the Partitions of Poland, the Second Polish Republic (1918–1939) and during difficult post-war years of reconstruction from war damage, Polish architects and urban planners, pedagogues and educators, doctors and social activists attached great importance to providing children with properly designed outdoor areas to rest and play. These were significant initiatives, not inferior to the achievements of other European countries, which shaped the tradition of which we have the right to be proud of.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2019, 31; 11-37
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies