Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hebrew rhetoric" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
The Double Use of the Locution ועתה as a Rhetorical Device in the Discourses of the Old Testament
Autorzy:
Rzepka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088019.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
we‘attâ
double ועתה
Hebrew rhetoric
persuasive speech
argumentation
request discourse
discourse structure
dispositio
deprecatio
Opis:
In biblical texts, repetition is very often seen by scholars as an indication of an addition or of different sources. In the Old Testament we find a group of speeches characterized by the double or triple use of the adverbial phrase ועתה within the same speech. The phenomenon of double ועתה appears in seventeen texts: Gen 44:18–34; 45:4b-13; Exod 3:7–10; Josh 22:2–5; Ruth 3:10–13; 1 Sam 24:18–22; 26:18–20; 2 Sam 2:5–7; 19:10–11; 1 Kgs 5:17–20 (cf. 2 Chr 2:2–9); 8:23–53 (cf. 2 Chr 6:14–42); 18:9–14; 1 Chr 29:10–19; 2 Chr 2:11–15; 28:9–11; Ezra 10:2–4; Dan 9:4–19. In four cases it has to do with a triple use of ועתה , namely in Josh 14:6–12; 1 Sam 25:24–31; 2 Sam 7:18–29 (cf. 1 Chr 17:16–27) and Ezra 9:6–15. This study analyses these texts and tries to answer the questions raised by the repetition of the particle ועתה : Why use the same locution twice? What are the common characteristics of these discourses? And what is the origin of this phenomenon? The first part of the research is dedicated to the presentation of the general characteristics of ועתה , while the second part concerns the persuasive character of these discourses. The third part consists in the analysis of the function of the double ועתה in the structure of the discourses, as compared with classical rhetoric. The fourth part identifies the context of the speeches with the double/triple ועתה . Finally, the fifth part is dedicated (1) to the importance of the argumentation introduced by the first ועתה in a specific discourse, as it is related to a request for forgiveness (deprecatio), and (2) to the origins of the use of the double ועתה as a rhetorical device.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 467-500
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wszystkie Kościoły poznają, że „JA JESTEM” jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka (Ap 2,18-29)
All the Churches will know that „I AM” is the righteous judge of human actions (Ap 2,18-29)
Autorzy:
Daniła, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578759.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
retoryka hebrajska
retoryka biblijna
Apokalipsa, św. Jana
Listy do Kościołów
Tiatyra
Hebrew rhetoric
biblical rhetoric
Revelation, St. John
Letters to Churches
Tiathir
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest uzasadnienie postawionej tezy: JA JESTEM jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka na podstawie Listu do Kościoła w Tiatyrze (Ap 2,18-29). W analizowanym tekście pojawia się temat dobrych i złych uczynków człowieka oraz odpłaty za nie ze strony Boga w postaci kary lub nagrody. To właśnie temat sądu nad człowiekiem stał się inspiracją do postawienia takiej tezy. Do wykazania prawdziwości powyższej tezy zastosowano metodę właściwą dla hebrajskiej retoryki semickiej. Posłużono się również współczesnymi komentarzami egzegetycznymi.W tym celu dokonano w punkcie pierwszym podziału tekstu na mniejsze jednostki wraz z uzasadnieniem tego podziału, wykazując strukturalne zależności wewnątrz każdej z nich.Drugi punkt zawiera opis każdej z części, a także zależności, jakie występują pomiędzy nimi w całym tekście z uwzględnieniem kompozycyjnym figur retorycznych. Dzięki temu możliwe było dostrzeżenie, iż poszczególne części odpowiadają sobie wzajemnie. To pozwoliło wysunąć wniosek, że tekst posiada budowę symetryczno-koncentryczną i możliwe było wskazanie części centralnej, w której jest wprost mowa o odpłacie za popełniane uczynki.W trzecim punkcie zostały podjęte wysiłki dotyczące interpretacji treści Listu. Ukazano w nim kontekst biblijny i kulturowy badanego tekstu, dokonano jego egzegezy, a następnie wyprowadzono teologię. W ten sposób możliwe jest odczytanie na nowo Listu do Kościoła w Tiatyrze – z większym zrozumieniem symboli w nim zawartych, jak też całym jego przesłaniem.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 205-238
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie Jeremiasza (Jr 1,4-19) w ujęciu hebrajskiej retoryki biblijnej
The Vocation of Jeremiah (Jer. 1:4-19) According to the Biblical Hebrew Rhetoric
Autorzy:
Białowąs, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119805.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Jeremiasza
hebrajska retoryka biblijna
powołanie Jeremiasza
kompozycja
Book of Jeremiah
biblical Hebrew rhetoric
calling of Jeremiah
composition
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza tekstu Jr 1,4-19 zgodnie z zasadami hebrajskiej retoryki biblijnej. Dokonana analiza umożliwiła wydobycie kompozycji badanego tekstu, a także poprzez ukazanie relacji wewnątrz jednostek doprowadziła do głębszego zrozumienia powołania i misji Jeremiasza. Ukazane relacje pomiędzyposzczególnymi segmentami, urywkami oraz częściami potwierdzają komplementarność kompozycji, na którą składa się sekwencja złożona z trzech fragmentów w relacji ABA’. Powołanie Jeremiasza, które było przedmiotem badań, można rozpatrywać w kontekście trzech rzeczywistości: (A) wezwanie, które stanowi pierwszy etap powołania; (B) wizje,które określają cel misji; (A’) posłanie będące realizacją zadań wynikających z powołania.
The aim of this article is to analyze the text of Jer. 1:4-19 according to the principles of biblical Hebrew rhetoric. The analysis made it possible to bring out the compositionof the text under study, and by showing the relationships within the units, it led to deeper theological conclusions. The depicted relationships between individual segments and parts confirm the complementarity of the composition, which consists of a sequence of three fragments in ABA’ relationship. The vocation of Jeremiah that was the focus of the study can be considered in the context of three realities: (A) the call, which is the first stage of the vocation; (B) the visions, which define the purpose of the mission; (A’) the mission, which is the fulfillment of the tasks resulting from the vocation.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 1; 15-34
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy znak Jezusa
The first sign of Jesus
Autorzy:
Wanat, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578661.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Jana
Kana Galilejska
znak
retoryka semicka
New Testament
Gospel of John
Cana in Galilee
sign
Hebrew rhetoric
Opis:
The focus of this thesis is an interpretation and exegesis of the first sign of Jesus. A passage from the Gospel of John (John 2:1-12) was analysed. In the analysis of the text rhetorical method was used and it was based on the principles developed by Hebrew biblical rhetoric.The article was divided into 3 interdependent points. In the first one, the text was delimited, justifying the division of the Gospel and the delimitation of the text. The second point shows a detailed segmentation. First, by „looking at the bottom”, to look at the text as a whole at the third point and to justify a symmetrical-centric structure.The conducted research allowed to make analyses included in the second point of the article. First, the biblical context of selected issues was presented, and then the interpretation of each part. This stage made it possible to notice the connections between the units described in the next section and to justify the previously shown composition figure of ABCDC’B’A.At the beginning of the third point, an interpretation of seven examined units in their references to the parallel fragments was provided, what allowed to draw theological conclusions. A wedding is an image of a messianic banquet. It reveals a New Covenant, which will be realized in the coming “hour” of Jesus. God’s glory becomes accessible for everyone who does the will of Christ. Great help for us is Mary, Mother of Jesus, who is an intercessor between her Son and the People.
Przedmiotem artykułu jest interpretacja i egzegeza pierwszego znaku Jezusa. Omówiony został fragment Ewangelii według św. Jana (J 2,1-12). Badania nad tekstem zostały przeprowadzone metodą retoryczną na podstawie zasad wypracowanych przez biblijną retorykę semicką.Artykuł został podzielony na 3 współzależne od siebie punkty. W pierwszym z nich została dokonana delimitacja tekstu, uzasadniająca podział Ewangelii i wyznaczone granice tekstu. W drugim punkcie została ukazana szczegółowa segmentacja. Najpierw poprzez „spojrzenia z dołu”, aby w trzecim punkcie spojrzeć na tekst całościowo i uzasadnić symetryczno-koncentryczną budowę.Przeprowadzone badania pozwoliły na dokonanie analiz zawartych w drugim punkcie artykułu. Najpierw został przedstawiony kontekst biblijny wybranych zagadnień, a następnie interpretacja każdej z części. Etap ten pozwolił zauważyć powiązania między jednostkami, które zostały opisane w kolejnym punkcie, oraz uzasadnić wykazaną wcześniej figurę kompozycyjną ABCDC’B’A’.Na początku trzeciego punktu przedstawiona została interpretacja siedmiu badanych jednostek w odniesieniu do paralelnych fragmentów, co pozwoliło na wyciągnięcie teologicznych wniosków. Wesele stało się obrazem uczty mesjańskiej. Objawiło Nowe Przymierze, doprowadzone do pełni w nadchodzącej „godzinie” Jezusa. Chwała Boża stała się dostępna dla każdego wypełniającego wolę Chrystusa. Wielką pomocą stała się dla ludzi Maryja, Matka Jezusa – pośredniczka między Jej Synem i ludem.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 171-203
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość uczniów. Kompozycja i interpretacja J 17,9-19 w świetle retoryki semickiej
The identity of disciples. The composition and interpretation of J 17,9-19 in the light of Semitic rhetoric
Autorzy:
Opiełka, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578645.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ewangelia św. Jana
biblijna retoryka hebrajska
struktury paralelne
struktury koncentryczne
interpretacja teologiczna
The Gospel of St. John
biblical Hebrew rhetoric
parallel structures
concentric structures
theological interpretation
Opis:
The subject of this paper is finding foundations for the identity of the disciples of Christ in the Gospel in a world where all borders are getting blurred and where we need to show a clear image of a disciple of the Lord. This objective was achieved through the exegesis of John 17: 9-19 by using the biblical Semitic rhetoric and taking into account the latest literature on the subject of research. The essential stages of this dissertation were: a delimitation of the analysed text, a description of the biblical context, the interpretation and the theological conclusions, all distributed in three chapters. In the beginning of the first chapter, the delimitation was discussed, to show the further and the closer context of John 17. Then, using a top-down analysis, the three units were separated: 1d-8, 9-19 and 20-26. The central unit (9-19), which expresses the prayer of the Son for his disciples, was chosen for the further part of the dissertation. Using a rhetorical analysis method the three parts was discovered (9-11c, 11d-13 and 14-19) which are composed in an ABA’ structure. For each of them, the internal structure of the analysed fragment was described. This was necessary to carry out a correct interpretation. In the second chapter, an interpretation of the individual parts of the text was conducted, proceeded by an analysis of the biblical context for each of them. This analysis showed the links between the studied pericope and the parable of the prodigal son (Luke 15: 31-32), or with the prayer “Our Father” (Matt 6: 9-13). The third chapter, which consists of two paragraphs shows the composition of the whole rhetorical passage that leads to the theological conclusions. The structure shows that the essence of the message of John 17: 9-19 is the love of the Father, which takes imperfect sons, so that they can become truly for themselves brothers.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest poszukiwanie fundamentów tożsamości ucznia Chrystusa znajdujących się w Ewangelii, aby w obliczu świata, w którym wszelkie granice się rozmywają, na nowo pokazać wyraźne rysy ucznia Pana. Cel ten został zrealizowany poprzez egzegezę fragmentu 17. rozdziału Ewangelii według św. Jana (J 17,9-19), z wykorzystaniem biblijnej retoryki semickiej oraz z uwzględnieniem najnowszej literatury z zakresu przedmiotu badań. Zasadnicze etapy pracy, którymi były: delimitacja badanego fragmentu, opis kontekstu biblijnego, interpretacja i wyciągnięcie wniosków teologicznych, zostały ujęte w 3 punktach. Na początku pierwszego punktu omówiono delimitację, ukazując kontekst dalszy oraz bliższy dla J 17. Następnie z zastosowaniem analizy odgórnej wydzielono w nim 3 jednostki: 1d-8, 9-19 i 20-26. Do dalszej pracy wybrano fragment środkowy (9-19), którego treścią jest modlitwą Syna za uczniów. Poprzez zastosowanie metody analizy retorycznej udało się w badanym tekście wyszczególnić 3 części (9-11c, 11d-13 oraz 14-19) ułożone koncentrycznie w schemacie ABA’. Dla każdej z nich została opisana struktura wewnętrzna konieczna do przeprowadzenia właściwej interpretacji. W punkcie drugim przeprowadzono interpretację poszczególnych części poprzedzoną analizą kontekstu biblijnego dla każdej z nich. Ta analiza pozwoliła m.in. zobaczyć powiązanie badanej perykopy z przypowieścią o syn marnotrawnym (Łk 15, 31-32), oraz z modlitwą „Ojcze nasz” (Mt 6,9-13), a przez to, dostrzec głębszy sens tekstu biblijnego. Trzeci punkt, który składa się z dwóch podpunktów, pokazuje kompozycję retoryczną całego fragmentu, prowadzącą do wniosków teologicznych. Na jej podstawie pokazano, że istotą przesłania J 17,9-19 jest miłość Ojca, która przyjmuje niedoskonałych synów, aby ci mogli prawdziwie stać się dla siebie braćmi.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 99-136
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niegodziwi pasterze i Dobry Pasterz – Ez 34 w świetle retoryki hebrajskiej
Dude Shepherds and the Good Shepherd – Ezek 34 in the light of Hebrew rhetoric
Autorzy:
Bosowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375691.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Ezechiela
prorok Ezechiel
retoryka hebrajska
struktury paralelno-koncentryczne
pasterze
stado
owce
The Book of Ezekiel
the prophet Ezekiel
Hebrew rhetoric
parallel-concentric structures
shepherds
flock
sheep
Opis:
Kontekstem podjętych badań było odmienne opisywanie struktury tekstu Ez 34 przez różnych komentatorów Księgi Ezechiela. Celem badań było odkrycie struktury, którą starożytny autor zaplanował i zapisał. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto następujące wyniki badań: fragment Ez 34,1-10 ma strukturę paralelno-koncentryczną o schemacie A, B, C, B’, A’. Fragment Ez 34,11-31 też ma strukturę paralelno-koncentryczną o takim samych schemacie A, B, C, B’, A’. Wniosek, jakie można wyciągnąć z badanego tekstu to taki, że Księga Ezechiela jest aktualna dzisiaj.  
The context of the research undertaken was the different description of the structure of the Ez 34 text by different commentators of Ezekiel. The aim of the research was to discover the structure that the ancient author planned and wrote down. The method of Hebrew rhetoric, developed by Roland Meynet, was used. The following research results were achieved: a fragment of Ez 34,1-10 has a parallel-concentric structure with the scheme A, B, C, B', A'. Fragment Ez 34,11-31 also has a parallel-concentric structure with the same scheme A, B, C, B', A'. The conclusion that can be drawn from the text under examination is that the Book of Ezekiel is current today.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 11-35
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy poziomy struktur i kompozycja w wyroczniach przeciw Egiptowi
Three levels of structure and composition in the oracles against Egypt
Autorzy:
Bosowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19994440.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Ezechiela
Ezechiel
wyrocznie przeciw Egiptowi
retoryka hebrajska
paralelizm syntetyczny
paralelizm synonimiczny
paralelizm antytetyczny
struktury paralelne
struktury paraleno-koncentryczne
kompozycje równoległe
kompozycje lustrzane
Book of Ezekiel
Ezekiel
oracles against Egypt
Hebrew rhetoric
synthetic parallelism
synonymous parallelism
antithetical parallelism
parallel structures
parallel-centered structures
parallel compositions
mirror compositions
Opis:
Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różniące się między sobą struktury badanych tekstów. Większość z nich pracowała (nadal pracuje) metodami diachronicznymi. Zazwyczaj ci autorzy układają wersy w grupy i tym grupom nadają tytuły. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktur opartych o wersy tekstu biblijnego. Można wtedy wskazać konkretne wersy (lub ich części, człony), których użył starożytny autor natchniony. Dlatego zastosowano metodę biblijnej retoryki hebrajskiej, która ma 3 etapy: analizę oddolną, analizę odgórną oraz interpretację teologiczną. W wyniku przeprowadzonych badań na pierwszych dwóch etapach odkryto, że teksty wyroczni przeciw Egiptowi w Księdze Ezechiela są pisane w strukturach zarówno na poziomie analizy oddolnej, jak i odgórnej. Teksty te można czytać liniowo (linia po linii), ale też można czytać według członów (A + A’, B + B’…) i ma to sens. Trzeci poziom struktury to analiza 4 rozdziałów Księgi Ezechiela (29–32), w których są zawarte wyrocznie przeciw Egiptowi. Wniosek, jak można wyciągnąć z przeprowadzonych badań, jest taki: Ezechiel nie napisał wyroczni przeciw Egiptowi ‒ on te wyrocznie skomponował w 2 systemy po 3 wyrocznie. W pierwszym systemie destruktorem Egiptu jest król Babilonii (struktury paralelne), W drugim systemie destruktorem Egiptu jest Bóg (struktury paralelno-koncentryczne). Inkluzją, która spina całość wyroczni, jest system liczbowy podwójnej siódemki, występujący w pierwszej i ostatniej wyroczni.
The context of the research was that different commentators on the Book of Ezekiel propose different structures for the texts under study. Most of them worked (still work) with diachronic methods. Typically, these authors arrange the verses into groups and give titles to these groups. Therefore, the aim of the research became to discover structures based on the verses of the biblical text. It is then possible to identify the specific verses (or parts of verses, headings) that the ancient inspired author used. Therefore, the method of biblical Hebrew rhetoric was applied, which has 3 stages: bottom-up analysis, top-down analysis and theological interpretation. As a result of the research at the first two stages, it was discovered that the texts of the oracles against Egypt in the Book of Ezekiel are written in structures. Both at the level of bottom-up and top-down analysis. These texts can be read linearly (line by line), but they can also be read by members (A + A', B + B'...) and this makes sense. The third level of structure is an analysis of the 4 chapters (29‒32) of the Book of Ezekiel, which contain the oracles against Egypt. The conclusion, as can be drawn from the study, is that Ezekiel did not write oracles against Egypt. Ezekiel composed these oracles into 2 systems of 3 oracles each. In the first system, the destructor of Egypt is the king of Babylonia (parallel structures), In the second system, the destructor of Egypt is God (parallel-concentric structures). The inclusion that binds the whole oracle together is the double-seven number system, occurring in the first and last oracle.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2022, 26; 15-61
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies