Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Harris Hip Score" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Postural stability disorders in patients with osteoarthritis of the hip
Autorzy:
Truszczyńska, A.
Rąpała, K.
Gmitrzykowska, E.
Trzaskoma, Z.
Drzał-Grabiec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306214.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
postural stability
Biodex
coxarthrosis
Harris Hip Score
WOMAC
stabilność postawy
koksartroza
postawa ciała
Opis:
The osteoarthritis of the hip dominant symptom is pain that leads to disability and to postural and gait disorders. The aim of this study was to analyze postural stability and its impact on disability and pain. The study population consisted of 60 patients and control group of 30. Group 1 (n = 30) included patients with unilateral coxarthrosis, aged 56.2 (±12.3) years, BMI 25.17 (±2.87) kg/m2. There were 16 men (53.3%). The mean age of patients in group 2 (n = 30) with bilateral coxarthrosis was 62.3 (±12.1) years; the mean BMI was 24.87 (±2.06) kg/m2. There were 15 men in this group (50%). The patients were evaluated using the WOMAC, the Harris Hip Score, VAS and the Biodex Balance System. Both study groups had stability index results different than the control group. There was a significant correlation between the stability indexes and BMI. VAS correlated with the M-L plane variance. In group 2, there were significant differences related to disability for the disability scales for all measured parameters. Balance disorder is a basic parameter found in coxathrosis. There is a statistically significant correlation between balance disorders and BMI, VAS and functional scales.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 1; 45-50
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na utrzymanie aktywności zawodowej w okresie 2–3 lat po zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego
Factors affecting the maintenance of occupational activity over a 2–3-year period after total hip replacement
Autorzy:
Pop, Teresa
Bejer, Agnieszka
Baran, Joanna
Szymczyk, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162659.pdf
Data publikacji:
2018-03-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zatrudnienie
endoprotezoplastyka stawu biodrowego
aktywność zawodowa
powrót do pracy
staw biodrowy
skala Harrisa
employment
hip replacement
occupational activity
return to work
hip joint
Harris Hip Score
Opis:
Wstęp Celem pracy była ocena statusu zawodowego osób po całkowitej endoprotezoplastyce stawu biodrowego w okresie 2–3 lat od zabiegu oraz analiza wpływu takich czynników, jak wiek, płeć, BMI (body mass index – wskaźnik masy ciała), sprawność funkcjonalna i samoocena stanu zdrowia na utrzymanie aktywności zawodowej. Materiał i metody W badaniu wzięło udział 107 osób, w tym 56 kobiet i 51 mężczyzn. Średni wiek badanych wynosił 55,1 roku. Zastosowano wystandaryzowany autorski kwestionariusz, który zawierał pytania dotyczące danych osobowych i klinicznych, aktywności zawodowej oraz samooceny stanu zdrowia. Dokonano pomiaru masy ciała i wzrostu i wyliczono wskaźnik BMI. Wykorzystano także 100-punktową skalę Harrisa (Harris Hip Score) do oceny sprawności funkcjonalnej badanych. Wyniki Po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego ok. 60% pacjentów nie było aktywnych zawodowo – świadczenia rentowe pobierały 44 (41,1%) osoby, świadczenia emerytalne – 18 (16,8%) osób, a zasiłek dla bezrobotnych – 2 (1,9%) osoby. Nikt z badanych niepracujących przed zabiegiem (z powodu renty) nie podjął pracy po zabiegu. Płeć badanych nie miała istotnego statystycznie wpływu na podjęcie aktywności zawodowej po zabiegu, podobnie jak rodzaj wykonywanej pracy i BMI. Stwierdzono natomiast statystycznie istotne zależności między podejmowaniem aktywności zawodowej po zabiegu a poziomem sprawności funkcjonalnej ocenianej skalą Harrisa (p = 0,0350) i samooceną stanu zdrowia (p = 0,0057). Wnioski Ponad połowa badanych nie podjęła pracy po całkowitej endoprotezoplastyce biodra w okresie 2–3 lat od zabiegu. W grupie osób pracujących umysłowo przed zabiegiem do pracy powróciło stosunkowo najwięcej osób spośród wszystkich badanych. Istotny wpływ na powrót do pracy miały wiek, sprawność funkcjonalna i samoocena stanu zdrowia. Med. Pr. 2018;69(2):191–198
Background The purpose of this paper was to assess the occupational activity in patients after hip replacement over a 2–3-year post operational period and to analyze the effect of selected factors (age, gender, body mass index (BMI), functional state and self-assessed health status) on this activity. Material and Methods In the research 107 people (56 women and 51 men) participated. The average age of the subject’s was 55.1 years. A standardized author’s survey questionnaire, including questions about personal and clinical data, occupational activity and self-assessment of health status, was applied. The body mass and height were measured and the BMI index was calculated. The 100 points Harris Hip Score (HHS) was used to assess the functional state in the respondents. Results After the operation about 60% of the patients were not occupationally active; 44 (41.1%) respondents received the state health benefit, 18 (16.8%) respondents were eligible for pension benefit, and 2 (1.9%) respondents were unemployed with benefit. No one unemployed before the operation undertook work afterwards. Neither gender nor the character of the job or BMI exerted statistically significant effect on the occupational activity after the operation. Significant differences were noted in undertaking the occupational activity after the operation in patients with different level of functional efficiency assessed with the use of HHS (p = 0.0350) and different level of self-assessed health statuse (p = 0.0057). Conclusions More than half of the respondents have not returned to work after total hip replacement, while people doing intellectual work most frequently returned to occupation after surgery. Age, functional efficiency, and self-assessed health status of the patient had a significant influence on their return to work. Med Pr 2018;69(2):191–198
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 2; 191-198
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip joint arthroscopy in professionally active patients with osteoarthritis
Autorzy:
Drobniewski, Marek
Synder, Marek
Skrzypek, Michał
Pstrągowski, Kajetan
Polguj, Michał
Borowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161984.pdf
Data publikacji:
2019-02-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
degenerative disease
return to work
arthroscopy
hip joint
WOMAC
Harris Hip Score
Opis:
Objectives The primary endpoints of the study were to assess the effectiveness of hip joint arthroscopy in the treatment of femoroacetabular impingement (FAI) in patients with joint gap stenosis and to determine if and how quickly patients were able to return to work and physical activity. Material and Methods The prospective study of patients undergoing hip joint arthroscopy due to pain in FAI has been conducted. They were divided into 2 groups depending on the degree of the radiological examination. The criterion was the width of the joint gap. The study group involved 47 patients with hip joint gap of 2–3 mm, identified by means of the standardized X-ray examination. The control group consisted of 45 patients with hip joint gap > 3 mm. The post-operative follow-up period of the patients lasted at least 2 years. In addition, the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) questionnaire together with Harris Hip Score (HHS) were applied. The patients were also evaluated for the post-operative time period enabling return to work. Results All the patients after hip joint arthroscopy returned to normal physical activity within 12 weeks after operation, enabling their return to work. However, it should be noted that during the post-operative follow-up, pain sensations either recurred or did not regress in 37 patients in the study group and 12 patients in the control group after treatment. The nearly equal results of the WOMAC questionnaire and HHS before operation significantly vary between both groups in the last follow up. In the study group they did not change expressively. Conclusions Despite the little invasiveness, hip joint arthroscopy in patients with joint gap stenosis brings about the far from satisfactory results. This procedure is not worth considering. Despite unsatisfactory pain relief, patients decided to returned to work, due to their occupational position and for fear of losing the job due to long absenteeism. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(1):115–20
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2019, 32, 1; 115-120
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies