Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Handel niewolnikami" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przestępstwo handlu niewolnikami (art. 8 p.w.k.k.)
Crime of Slave Trade (art. 8 p.i.c.c.)
Autorzy:
Wróbel, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754225.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niewolnictwo
handel niewolnikami
handel niewolnikami w polskim prawie karnym
slavery
slave trade
slave trade in Polish criminal law
Opis:
Przedmiotem rozważań jest przestępstwo handlu niewolnikami, stypizowane w art. 8 przepisów wprowadzających kodeks karny. Autor rozważa genezę przepisu art. 8 p.w.k.k., przedmiot ochrony, podmiot, stronę podmiotową, stronę przedmiotową przestępstwa handlu niewolnikami; próbuje scharakteryzować m.in. pojęcia „niewolnictwa”, „handlu niewolnikami”, „oddania innej osoby w stan niewolnictwa”, „utrzymywania w stanie niewolnictwa”, odwołując się do poglądów wyrażanych w doktrynie i judykaturze. Autor wskazuje w konkluzji, że przestępstwo z art. 8 p.w.k.k. bierze swe źródło z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Przedmiotem ochrony art. 8 p.w.k.k. jest wolność oraz godność człowieka. Podmiot sprawczy jest powszechny. Przestępstwo ma charakter wieloodmianowy; umyślny, toteż popełnione może być w zamiarze bezpośrednim, jak również, wydaje się, ewentualnym; jest zbrodnią ściganą z oskarżenia publicznego; popełnione może zostać przez działanie; zaniechanie zaś wydaje się realizowalne w przypadku utrzymywania osoby w stanie niewolnictwa. Zagadnienie niewolnictwa interpretować należy w świetle definicji legalnej, zaś handel niewolnikami w kontekście definicji ustawowej handlu ludźmi. Handel niewolnikami może mieć charakter chociażby jednorazowej transakcji – nawet nieodpłatnej – w stosunku choć do jednej osoby będącej jej przedmiotem.
The subject of consideration is the crime of slave trade, specified in art. 8 of provisions introducing the criminal code (hereinafter: p.i.c.c.). The author considers the genesis of the provision of art. 8 p.i.c.c., subject of protection, object, subject side, object side of the slave trade crime; attempts to characterize, among others, the concepts of “slavery”, “slave trade”, “putting another person into a state of slavery”, “maintaining in state of slavery”, referring to the views expressed in doctrine and jurisprudence. The author points out, that the crime of art. 8 p.i.c.c. takes source from international agreements, of which the Republic of Poland is a party. The subject of protection of art. 8 p.i.c.c. is freedom and human dignity. The causative object is universal. The crime has many-varieties and intentional nature; it can be committed with the direct intention and also seems possible - possible intention; is a felony prosecuted by public accusation; may be committed by action, omission seems feasible in the case of the keeping a person in a state of slavery. The issue of slavery should be interpreted in the light of the legal definition, and slave trade in the context of the statutory definition of human trafficking. The slave trade can have even a one-time transaction nature – even free of charge – in relation to one person being its subject (what is sufficient to implement this crime).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 2; 133-151
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klauzule umowne w handlu niewolnikami jako narzędzie polityki społecznej w okresie cesarstwa rzymskiego
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046414.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rzymskie prawo niewolnicze
handel niewolnikami
emptio - venditio
klauzula ne manumittatur
klauzula ut exportetur
rescripta
mandata
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja rzymskich regulacji dotyczących klauzul umownych dołączanych do umowy sprzedaży niewolnika: klauzuli ne manumittatur zakazującej wyzwolenia przez nabywcę i klauzuli ut exportetur, nakazującej jego wydalenie z określonego miejsca pobytu. Dzięki aktywności władzy publicznej, reskryptom i mandatom cesarskiej administracji klauzule mogły uzyskać oczekiwaną skuteczność, a właściciele niewolników uzyskać lepszą ochronę ich praw właścicielskich. Z drugiej strony, instytucje prawa prywatnego: prawa rzeczowego i obligacyjnego zostały “wzbogacone” o rozwiązania wychodzące poza prawo prywatne. Stały się one w rękach cesarzy rzymskich narzędziami kreowania polityki społecznej wobec niewolnictwa.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 7-20
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies