Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Guzów" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Analogi somatostatyny w leczeniu chorych z nawrotowymi hormonalnie nieczynnymi gruczolakami przysadki - obserwacja wstępna
Somatostatin analogs in the treatment of patients with recurrent non-functioning pituitary adenomas – preliminary observations
Autorzy:
Kunert-Radek, Jolanta
Zawada, Natalia Bożena
Pisarek, Anna
Górska-Chrząstek, Magdalena
Pawlikowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032603.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
klinicznie nieczynne hormonalnie gruczolaki przysadki
analogi somatostatyny
oktreotyd
scyntygrafia receptorowa guzów przysadki
guzy nawrotowe przysadki
clinically non-functioning pituitary adenomas
somatostatin
analogs
octreotide
receptor scintigraphy of pituitary tumours
recurrent
pituitary tumours
Opis:
Introduction: Non-functioning pituitary adenomas (NFPAs) are estimated for about 30% of all pituitary adenomas. They are diagnosed late, usually in a stadium of macroadenoma. Neurosurgery is rarely curative because of the tumour invasion of the adjacent structures. One of the therapeutic options for the patients is a somatostatin analogs therapy. To introduce such a treatment, a positive result of receptor scintigraphy is compulsory. Aim: The aim of the study was the assessment of the effectiveness of the somatostatin analogs therapy among patients with NFPAs.
Wstęp: Nieczynne hormonalnie gruczolaki przysadki (NFPAs - non-functioning pituitary adenomas), stanowią około 30% wszystkich guzów przysadki. Rozpoznawane są późno, zazwyczaj w stadium makrogruczolaka. Operacja neurochirurgiczna często nie jest radykalna ze względu na naciekanie przez guz struktur sąsiadujących. Jednym z rozważanych sposobów leczenia tych pacjentów jest stosowanie analogów somatostatyny. Wdrożenie takiego leczenia uzasadnia pozytywny wynik badania scyntygrafii receptorowej. Cel: Celem pracy była ocena efektów leczenia analogiem somatostatyny chorych z NFPAs.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2012, 39, 1; 137-146
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drugi etap rokoszu Zebrzydowskiego (X 1606 – VI 1608) w świetle wybranych druków ulotnych
The second part of rebellion of Zebrzydowski (X 1606 – VI 1608) in propaganda leaflets
Autorzy:
Czekalska, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688237.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
druki ulotne
rokosz Zebrzydowskiego
bitwa pod Guzowem
Zygmunt III
rebellion of Zebrzydowski
propaganda leaflets
battle of Guzow
Sigismund III
Opis:
This article introduces selected printed materials, which came into being from October 1606 to June 1608, during the second phase of the rebellion of Zebrzydowski (i.e. from the Janowiec compromise to the first royal resolution which declared amnesty). Most of the writings from the time of rebellion are collected and published by Jan Czubek in his three-volume work. It contains documents of handwritten poems and propaganda leaflets which were to win new supporters.For the article, 22 printed materials from the third volume the above of this collection were selected. It seems that the authors of most of them were the dissidents. The target of some, was their own party indicating a certain ideological breakdown occurring after the Janowiec compromise. This article does not concentrate on explaining political rebellion issues, because it was considered that in order to do this, the official documentation must be used.
W tekście omówiono wybrane druki ulotne powstałe od października 1606 r. do czerwca 1608 r., w trakcie drugiej fazy rokoszu Zebrzydowskiego, tj. od ugody zawartej pod Janowcem do pierwszego uniwersału królewskiego ogłaszającego amnestię. Większość pism z czasów wspomnianego wystąpienia szlacheckiego zebrał i wydał Jan Czubek w trzytomowej edycji źródłowej. Zawiera ona utwory o charakterze literackim oraz broszury propagandowe mające na celu pozyskanie nowych stronników.Na potrzeby artykułu wybrano 22 druki z trzeciego tomu zbioru. Zdaje się, że autorami większości z nich byli opozycjoniści. Niektóre wymierzone były w ich własne stronnictwo, co wskazuje na pewne rozbicie ideologiczne zaistniałe po październikowej ugodzie. W pracy nie skupiano się na wyjaśnieniu politycznych zagadnień rokoszu, ponieważ uznano, że w tym celu należałoby skorzystać z dokumentacji wychodzącej z kancelarii królewskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2016, 96; 19-41
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy graniczne jajnika – diagnostyka i leczenie
Borderline tumors of the ovary – diagnosis and treatment
Autorzy:
Markowska, Janina
Pawałowska, Monika
Grabowski, Jacek
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030983.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
borderline tumors
borderline tumors of the ovary
borderline-malignancy tumors
peritoneal pseudomyxoma
treatment of borderline ovarian tumors
guzy graniczne jajnika
guzy o granicznej złośliwości
leczenie guzów granicznych jajnika
śluzak otrzewnej (pseudomyxoma peritonei)
Opis:
Borderline tumors of the ovary account for 10-20% of all epithelial cancers of this organ. They are usually diagnosed at clinical stage I, mainly in women of reproductive age. The tumor is unilateral in 60-90% of the cases. Most of the tumors are serous (37-50% of total). The mucinous variant is less frequent and the least frequent is the endometrioid variety. Histological diagnosis of borderline tumors is based on lack of destructive stromal infiltration. A characteristic feature of these tumors is the presence of peritoneal seeding, both invasive and non-invasive, associated mainly with serous and mucinous tumor types. A special form of borderline tumor is the serous borderline tumor with micropapillary pattern. Unfavorable prognosis is associated with the bowel type of mucinous borderline tumor, particularly when coexisting with peritoneal pseudomyxoma, often originating from the vermiform appendix. Development of borderline cancers results from mutations in the BRAF and KRAS genes, which are present in 47-60% of serous tumors. Sparing surgery indicated in early clinical stages (I and II) in women under 40, who wish to preserve their fertility. In all other cases, even at early clinical stages, standard procedure consists in hysterectomy combined with adnexectomy and omentectomy. In advanced stages, the aim of surgery is total cytoreduction, if feasible. Mucinous tumors require concomitant appendectomy. Recurrent cases usually are reoperated, particularly when the primary procedure was a sparing one. Chemotherapy does not improve treatment outcomes.
Raki graniczne jajnika (borderline tumors of the ovary) stanowią 10-20% nabłonkowych raków jajnika. Rozpoznawane są najczęściej w I stopniu zaawansowania, głównie u kobiet w wieku rozrodczym. W 60-90% lokalizują się w jednym jajniku; w większości są to guzy surowicze, stanowiące 37-50% wszystkich guzów, rzadszą postacią są guzy śluzowe, a najrzadziej występują guzy endometrioidalne. Rozpoznanie histologiczne raków granicznych opiera się na braku destrukcyjnej inwazji podścieliska. Cechą charakterystyczną tych guzów jest obecność wszczepów dootrzewnowych, inwazyjnych lub nieinwazyjnych, występujących głównie w rakach granicznych surowiczych i śluzowych. Szczególną postacią guzów granicznych jest mikrobrodawkowaty rak surowiczy (serous borderline tumor with micropapillary pattern). Niekorzystne rokowanie dotyczy raka granicznego śluzowego typu jelitowego, a zwłaszcza współistniejącego ze śluzakiem otrzewnej (pseudomyxoma peritonei), którego źródłem pierwotnym jest często wyrostek robaczkowy. W rozwoju raków granicznych udział biorą mutacje w genach BRAF i KRAS, które wykrywane są w 47-60% guzów o utkaniu surowiczym. We wczesnych stanach zaawansowania (I i II) u kobiet poniżej 40. roku życia pragnących zachować płodność przeprowadza się operację oszczędzającą. W pozostałych przypadkach wczesnych klinicznie standardem jest wycięcie macicy z przydatkami i siecią większą. W stopniach zaawansowanych wykonuje się (jeśli to możliwe) cytoredukcję – całkowitą. W przypadku guza śluzowego konieczne jest wycięcie wyrostka robaczkowego. W przypadku nawrotu choroby najczęściej wykonuje się powtórny zabieg operacyjny, szczególnie u kobiet poddanych poprzednio leczeniu oszczędzającemu. Leczenie chemiczne nie poprawia wyników leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 160-165
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How the spirituality of the Resurrectionists transformed the cultural environment. The Lord’s Prayer of Father Piotr Semenenko and Feliks Count Sobański
Jak duchowość zmartwychstańców przekształcała środowisko kulturowe. Modlitwa Pańska o. Piotra Semenenki i Feliksa hr. Sobańskiego
Come la spiritualità dei Resurrezionisti trasformò l’ambiente culturale. Il Padre Nostro di Padre Piotr Semenenko e Conte Feliks Sobański
Autorzy:
Jamski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850599.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Piotr Semenenko
Count Feliks Sobański
Countess Emilia Sobańska
Lord’s Prayer
Resurrectionists
Guzów
hrabia Feliks Sobański
hrabina Emilia Sobańska
Modlitwa Pańska
zmartwychwstańcy
Conte Feliks Sobański
Contessa Emilia Sobańska
Padre Nostro
Resurrezionisti
Opis:
Tekst jest próbą ukazania wpływu duchowości i idei głoszonych przez księży zmartwychwstańców na kulturę i sztukę, w tym na architekturę i środowisko kulturowe ziem polskich w drugiej połowie XIX i początku XX wieku. Dla zgromadzenia szczególnie ważne były postulaty dotyczące potrzeby zmiany funkcjonowania społeczeństwa (w kierunku społeczeństwa obywatelskiego), pracy nad wzrostem znaczenia struktur parafialnych oraz wspólnot działających w obrębie lokalnych społeczności, a także starannego wykształcenia księży i odnowy życia liturgicznego. Zmiana myślenia w kierunku bliskim ideom zmartwychwstańców uwidoczniła się m.in. w tendencji szczególnie widocznej we wznoszeniu tzw. wiejskich katedr, czyli neogotyckich kościołów, które stawały się centrami odradzania się społeczności i podnosiły rangę okolicy poprzez dodanie odpowiedniej przestrzeni dla odnowy splendoru wspólnej liturgii i miejsca dla prac edukacyjnych oraz dzieł miłosierdzia. Przykładem osób, które świadomie podjęły idee zaangażowania świeckich w rozwój religijny Polaków, wzrostu obecności chrześcijańskich zasad w polityce, gospodarce, filantropii, edukacji, nauce i sztuce, a przez to ‒ w dalszej perspektywie ‒ odrodzenia państwowości polskiej, byli Feliks i Emilia Sobańscy, wywodzący się z Obodówki na Ukrainie, od 1865 roku osiadli w Guzowie na Mazowszu. Feliks Sobański szczególnie głęboko przeżywał swą wiarę w kontekście słów Modlitwy Pańskiej, która towarzyszyła mu przez całe życie i którą wprowadzał w czyn m.in. poprzez fundowane przez siebie dzieła miłosierdzia ‒ ochronki, przytułki, szpitale, a także obiekty kultu ‒ wpisujące się w krajobraz architektoniczny ziem polskich. Jego postawa wynikała z osobistych kontaktów z ojcami z zakonu zmartwychwstańców i czerpania z wykładów o. Piotra Semenenki poświęconych modlitwie Ojcze nasz. Poszczególne wezwania Modlitwy Pańskiej pojawiały się na fundowanych przez Sobańskiego obiektach kultu i miłosierdzia m.in.: kaplicy przy pałacu w Guzowie, na kapliczce przy Ochronce w Guzowie, nad wejściem do Sal Zajęć dla Chłopców w Warszawie, na budynku oficyny pałacu Sobańskich w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Stałe posługiwanie się fragmentami Modlitwy Pańskiej w celu oznaczania fundowanych przez siebie budynków było niezwykle świadomą manifestacją pobożności, prostoty i miłosierdzia. Feliks Sobański, umieszczając komunikat w przestrzeni publicznej, zapewne zakładał, że będzie on mógł być dekodowany przez wielu odbiorców, niemniej trudno wskazać konkretnych adresatów. Trwała (przynajmniej w założeniach) inskrypcja na budowli jest, a właściwie staje się, trwałym elementem przestrzeni, której powierzono zadanie przeniesienia wartości zawartych w inskrypcji i oddziaływania nimi na innych. Użycie fragmentów Modlitwy Pańskiej, tekstu podstawowego dla chrześcijaństwa i znanego (w czasie nadawania komunikatu) powszechnie, jest ciekawym użyciem pars pro toto, kiedy to „część” pobudza myślenie o „całości” oraz swoistym, wynikającym ze świadomego wcielenia postawy chrześcijanina według nauk ojców zmartwychwstańców, publicznym wyznaniem wiary Sobańskiego. Wydaje się, że koncept opatrywania budowli wezwaniami z Modlitwy Pańskiej, zastosowany przez Feliksa i Emilię Sobańskich, nie ma odpowiednika na ziemiach polskich, jak również nie udało się dotychczas wskazać podobnych semantycznie realizacji europejskich.  
Il testo è un tentativo di presentare l‘influenza della spiritualità e delle idee predicate dai Padri Resurrezionisti sulla cultura e sull’arte, compresa l’architettura, e sull’ambiente culturale dei territori polacchi nella seconda metà del XIX e all’inizio del XX secolo. I presupposti relativi alla necessità di cambiare il modo in cui funziona la società (verso una società civile), di lavorare su un incremento delle strutture parrocchiali e delle comunità che operano all’interno delle società locali, così come sulla formazione approfondita dei sacerdoti e sul rinnovamento della vita liturgica, erano di particolare importanza per la congregazione. Il mutamento di pensiero a favore di idee vicine a quelle dei Resurrezionisti si manifestò, tra l’altro, in una tendenza particolarmente evidente nell’erezione delle cosiddette Cattedrali di Villaggio, o chiese neogotiche, che divennero centri di rinascita delle comunità e elevarono lo status del quartiere, fornendo uno spazio appropriato per il ripristino dello splendore della liturgia collettiva e uno spazio per le opere educative e caritatevoli. Feliks ed Emilia Sobański, originari di Obodówka in Ucraina, stabilitisi a Guzów in Mazovia dal 1865, abbracciarono consapevolmente l’idea di un coinvolgimento laico nello sviluppo religioso dei polacchi, dell’aumento della presenza dei principi cristiani nella politica, nell’economia, nella filantropia, nell’istruzione, nella scienza e nell’arte, e quindi – a lungo termine – della rinascita dello Stato polacco. Feliks Sobański sperimentò in modo particolarmente profondo la sua fede nel contesto delle parole del Padre Nostro, che lo accompagnarono per tutta la vita e che mise in pratica attraverso opere di carità – fondò orfanotrofi, case di accoglienza, ospedali, oltre a luoghi di culto – che entrarono a far parte del paesaggio architettonico delle terre polacche. Il suo atteggiamento derivò dai contatti personali con i Padri dell’ordine dei Resurrezionisti e beneficiò delle lezioni di Padre Piotr Semenenko sulla preghiera del Padre Nostro. Le invocazioni individuali del Padre Nostro apparvero nei luoghi di culto e di carità fondati da Sobański, tra cui: la cappella del palazzo di Guzów, la cappella dell’orfanotrofio di Guzów, sopra l’ingresso delle aule per ragazzi a Varsavia e sull’edificio degli uffici del palazzo Sobański ad Aleje Ujazdowskie a Varsavia. L’uso costante di frammenti del Padre Nostro per contrassegnare gli edifici da lui fondati fu una manifestazione estremamente consapevole di pietà, semplicità e carità. Feliks Sobański, collocando il messaggio nello spazio pubblico, presumibilmente supponeva che potesse essere interpretato da molti, anche se è difficile identificare gli specifici destinatari. L’iscrizione indelebile (almeno nell’ipotesi) sull’edificio è, o meglio diventa, un elemento permanente dello spazio, incaricato di portare i valori contenuti nell’iscrizione e di influenzare altri con essi. L’uso di passaggi del Padre Nostro, un testo fondamentale per il Cristianesimo e ampiamente conosciuto (all’epoca della trasmissione del messaggio), è un uso interessante della pars pro toto, quando una ‘parte’ stimola il pensiero sul ‘tutto’ e una peculiare confessione pubblica di fede da parte di Feliks Sobański, risultante da un’incarnazione intenzionale dell’atteggiamento cristiano secondo gli insegnamenti dei Padri Resurrezionisti. Sembrerebbe che il concetto di contrassegnare gli edifici con invocazioni del Padre Nostro, applicato da Feliks Sobański ed Emilia Sobańska, non trovi una controparte nei territori polacchi, così come non è stato ancora possibile individuare realizzazioni europee semanticamente simili.
The text is an attempt’ to present the influence of the spirituality and ideas preached by the Resurrectionist fathers on the culture and art, including architecture and the cultural environment of the Polish territories in the second half of the 19th and early 20th centuries. The postulates concerning the need to change the way society functions (towards a civil society), to work on an increase of parish structures and communities operating within local societies, as well as the thorough education of priests and the renewal of liturgical life, were of particular importance to the congregation. The change in thinking towards ideas close to those of the Resurrectionists became evident, among other things, in a tendency particularly prominent in the erection of so-called village cathedrals, or neo-Gothic churches, which became centers of community revival and raised the status of the neighborhood by providing appropriate space for the renewal of the splendor of the collective liturgy and space for educational and charitable works. Feliks and Emilia Sobański, originally from Obodówka in Ukraine, settled in Guzów in Mazovia since 1865, would consciously embraced the idea of secular involvement in the religious development of Poles, the growth of the presence of Christian principles in politics, economy, philanthropy, education, science and art, and thus – in the long run – the rebirth of Polish statehood. Feliks Sobański particularly profoundly experienced his faith in the context of the Lord’s Prayer words, which accompanied him throughout his life and which he put into action through charitable works – he founded orphanages, shelters, hospitals, as well as places of worship – that were part of the architectural landscape of the Polish lands. His attitude derived from personal contacts with the fathers of the Resurrectionist order and benefited from Father Piotr Semenenko’s lectures on the Our Father prayer. Individual invocations of the Lord’s Prayer appeared on places of worship and charity founded by Sobański, including: the chapel at the Guzów palace, the chapel at the Ophanage in Guzów, above the entrance to the Classrooms for Boys in Warsaw, and on the office building of the Sobański palace in Aleje Ujazdowskie in Warsaw. The constant use of fragments of the Lord’s Prayer in order to mark the buildings he founded was an extremely conscious manifestation of piety, simplicity and charity. Feliks Sobański, by placing the message in public space, would probably have assumed that it could be decoded by many, nevertheless it is difficult to identify specific recipients. The permanent (at least in assumption) inscription on the building is, or rather becomes, a permanent element of the space, assigned to carry the values contained in the inscription and influence others with them. The use of passages from the Lord’s Prayer, a text fundamental to Christianity and widely known (at the time of the message’s transmission), is an interesting use of pars pro toto, when a “part” stimulates thinking about the “whole” and a peculiar public confession of faith by Feliks Sobański, resulting from a deliberate embodiment of the Christian attitude following the teachings of the Resurrectionist fathers. It seems that the concept of marking buildings with invocations from the Lord’s Prayer, applied by Feliks Sobański and Emilia Sobańska, has no counterpart in the Polish territories, as well as it has not yet been possible to point out semantically similar European realizations.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 243-269 (eng); 61-87 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klinicznie nieczynne hormonalnie guzy przysadki
NFPAs-non-functioning pituitary adenomas
Autorzy:
Zawada, Natalia Bożena
Kunert-Radek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032601.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
klinicznie nieczynne gruczolaki przysadki
guzy przysadki
immunohistochemia guzów przysadki
scyntygrafia receptorowa
receptory
dopaminergiczne
receptory somatostatynowe
leczenie operacyjne
radioterapia
nóż gamma
analogi somatostatyny
agoniści dopaminy
clinically non-functioning pituitary adenomas
pituitary tumours
immunohistochemistry of pituitary tumours
receptor scintigraphy
dopamine
receptors
somatostatin receptors
surgery
radiotherapy
gamma knife
somatostatin analogues
dopamine agonists
Opis:
The significant progress made in recent years, especially in the field of imaging techniques and immunohistochemistry, enables an earlier diagnosis and the treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas (NFPAs). In spite of this, these tumours still remain an important medical issue for a large number of specialities. The aim of this article is to provide an overview of the etiopathogenesis, diagnosis and treatment of clinically non-functioning pituitary adenomas with special reference to the development of highly advanced methods in surgery as well as radiotherapy and, especially, in pharmacotherapy.
Istotny postęp, jaki dokonał się w ostatnich latach, zwłaszcza w zakresie rozwoju diagnostyki obrazowej i badań immunohistochemicznych, umożliwia wcześniejsze rozpoznawanie, a następnie leczenie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki (NFPAs). Mimo to guzy te dalej pozostają istotnym problemem klinicznym dla lekarzy wielu specjalności. Celem pracy jest szczegółowe przedstawienie poglądów na temat etiopatogenezy, obrazu klinicznego, diagnostyki i metod leczenia klinicznie nieczynnych hormonalnie gruczolaków przysadki ze szczególnym uwzględnieniem postępów w technikach chirurgicznych oraz rozszerzających się możliwości radioterapii, a szczególnie farmakoterapii.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2012, 39, 1; 85-136
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piezosurgery jako minimalnie inwazyjny dostęp w bocznej orbitotomii w usuwaniu guzów oczodołu
Piezosurgery as a minimally invasive approach in lateral orbitotomy in orbital tumor resection
Autorzy:
Hendryk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037879.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
technika piezosurgery
orbitotomia boczna
całkowite usuwanie guzów oczodołu
efekty kosmetyczne
piezosurgery
lateral orbitotomy
complete orbital tumors resection
cosmetic effects
Opis:
INTRODUCTION Total resection of orbital tumors with a view to improve and preserve vision and eye movement should be the goals of treatment. Orbital tumors are removed through the fronto-orbital approach or lateral orbitotomy with theuse of a high-speed drill for bone cutting. However, this technique may cause bone tissue loss and poor cosmetic results, especially if the orbital rim is damaged. The aim of the study was to evaluate the piezosurgery technique as a minimally invasive approach in lateral orbitotomy and to assess its impact on the obtained cosmetic results. MATERIALS AND METHOD Over a period of two years, seven patients with various orbital tumors underwent lateral orbitotomy with the use of piezosurgery. The exact location of the tumors was confirmed by MRI. Piezosurgery is active only in mineralized tissue. With a saw thickness of only 0.5 mm, this method facilitates a very gentle and safe cut of the bone, with no damage to the dura mater, vessels or nerves. Orbital bone reconstruction was performed with the miniplate method. The outcome and the obtained cosmetic results were assessed between 6 to 25 months after surgery. RESULTS Piezosurgery offered a greater surgical access than the classic method. This facilitated safe dissection and total resection of orbital tumors with only slight prolongation of surgery time compared to high speed drill osteotomy. No damage to the dura mater or postoperative CSF leaks were observed. Reconstruction of the orbital bone was much easier and more efficient, with very good and excellent long-term cosmetic results in all the patients. CONCLUSIONS The use of piezosurgery in lateral orbitotomy offers very good and minimally invasive orbital access as well as excellent long-term cosmetic results.
WSTĘP W przypadku guzów oczodołu celem leczenia powinno być ich całkowite usunięcie, z perspektywą na poprawę i zachowanie widzenia i funkcji ruchowych oka. Guzy oczodołu są usuwane z dostępu czołowo-oczodołowego lub orbitotomii bocznej, z użyciem wysokoobrotowej wiertarki do cięcia kości. Ten sposób osteotomii może wiązać się z powstaniem ubytków tkanki kostnej i niezadowalającym efektem kosmetycznym, zwłaszcza gdy osteotomia uszkodza łuk oczodołu. Celem pracy była ocena zastosowania techniki piezosurgery do wykonania orbitotomii bocznej, jako małoinwazyjnego dostępu operacyjnego, i jej wpływu na usyskane efekty kosmetyczne operacji. MATERIAŁ I METODA W okresie ponad 2 lat operowaliśmy techniką piezosurgery 7 pacjentów z różnymi guzami oczodołu, wykonując orbitotomię boczną i usuwając guz. Dokładna loalizacja guzów była potwierdzana w badaniu MRI. Technika piezosurgery jest aktywna tylko w zmineralizowanej tkance. Metoda ta z wykazywaną grubością cięcia tylko 0,5 mm ułatwia bardzo delikatne i bezpieczne cięcie kości, bez jakichkolwiek uszkodzeń opony twardej, naczyń lub nerwów. Do rekonstrukcji kostnej oczodołu stosowaliśmy metodę mini plate. Skuteczność leczenia i uzyskanych efektów kosmetycznych w operowanej grupie pacjentów oceniano w przedziale 6-25 miesięcy od zabiegu operacyjnego. WYNIKI Piezosurgery oferuje lepszy, małoinwazyjny chirurgiczny dostęp w porównaniu z metodą klasyczną. Technika ta ułatwia bezpieczne i całkowite wycięcie guzów oczodołu w tylko nieznacznie dłuższym czasie niż orbitotomia z zastosowaniem wysokoobrotowej wiertarki. Nie obserwowaliśmy uszkodzeń opony twardej i ewentualnego płynotoku pooperacyjnego. Rekonstrukcja kostna oczodołu była znacznie łatwiejsza i skuteczniejsza, a uzyskane efekty kosmetyczne u wszystkich operowanych oceniane w odległym czasie od operacji były bardzo dobre i doskonałe. WNIOSEK Technika piezosurgery w orbitotomii bocznej oferuje bardzo dobre, mało inwazyjne otwarcie oczodołu i doskonały odległy efekt kosmetyczny.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 289-293
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies