Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Greek Catholic church" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 66
Tytuł:
Dochodzenie wstępne w prawodawstwie katolickich Kościołów wschodnich w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa contra sextum z małoletnimi i osobami prawnie objętymi ochroną
Preliminary Investigation in the Legislation of the Eastern Catholic Churches in the Case of Clergy Suspected of Committing the Crime contra sextum with Minors and Legally Protected Persons
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443791.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal law
preparatory proceedings
hierarchy
notitia criminis
The Greek Catholic Church
prawo karne
postepowanie przygotowawcze
hierarcha
Kościół greckokatolicki
Opis:
Celem artykułu jest omówienie procedury kanonicznego dochodzenia wstępnego w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu dekalogu z osobą małoletnią i osobą prawnie z nią zrównaną zgodnie z art. 1 § 1a VELM/2023. Autor omawia poszczególne etapy niniejszego postępowania przygotowawczego, mającego ogromne znaczenie dla ewentualnego wszczęcia procesu karnego. Innymi słowy, rzetelność tego dochodzenia daje sprawiedliwe podstawy kompetentnemu przełożonemu kościelnemu (hierarsze) do podjęcia odpowiednich czynności prawnych. Powyższa tematyka jest omawiana na podstawie analizy powszechnych i partykularnych regulacji prawnych odnoszących się do katolickich Kościołów wschodnich, ze szczególnym uwzględnieniem katolickiego Kościoła bizantyjsko-ukraińskiego w Polsce.
The purpose of this article is to discuss the procedure of the canonical preliminary investigation in the case of clerics suspected of committing an offence against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor and a person legally equal to him pursuant to Article 1 § 1a of VELM/2023. The Author discusses the various stages of this preliminary investigation, which is of great importance for the possible initiation of a criminal trial. In other words, the thoroughness of this investigation provides a just basis for the competent ecclesiastical superior (hierarch) to take the appropriate legal action. The above topics are discussed on the basis of an analysis of the universal and particularistic legal regulations relating to the Eastern Catholic Churches, with particular reference to the Byzantine-Ukrainian Catholic Church in Poland.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 171-188
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imigranci z Ukrainy w życiu kościołów i związków wyznaniowych we Wrocławiu
Immigrants from Ukraine in the Life of Churches and Religious Associations in Wrocław
Autorzy:
Lubicz Miszewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520869.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wrocław
immigrants from Ukraine
immigrant integration
Churches and religious associations
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Catholic Church
Pentecostal Church
imigranci z Ukrainy
integracja imigrantów
kościoły i związki wyznaniowe
Kościół greckokatolicki
Kościół prawosławny
Kościół rzymskokatolicki
Kościół zielonoświątkowy
Opis:
W artykule poruszono zagadnienie życia religijnego ukraińskich imigrantów przebywających we Wrocławiu. W tym celu poddano analizie wywiady przeprowadzone na początku 2021 r. z duchownymi czterech działających na jego obszarze kościołów, do których uczęszczają ukraińscy imigranci.
The article deals with the religious life of Ukrainian immigrants residing in Wrocław. For this purpose, the author analysed the interviews with clergymen from four churches operating in its area and attended by Ukrainian immigrants conducted at the beginning of 2021.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 1; 155-180
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja Kościoła katolickiego obrządku wschodniego w południowo-zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego za panowania cesarza Mikołaja I (lata 30. XІX wieku)
Liquidation of the Catholic Church of the Eastern Rite in the Southwestern Governorates of the Russian Empire during the reign of emperor Nicholas I (1930s)
Autorzy:
Bilyk, Viktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098243.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Katholische Kirche des östlichen Ritus (Griechisch-Orthodoxe)
Orthodoxe Kirche
Bischof
Klerus
"Akt der Wiedervereinigung"
Synode
Eastern Rite Catholic Church (Greek Orthodox)
Orthodox Church
bishop
clergy
“act of reunion”
synod
Kościół katolickiego obrządku wschodniego (greckounicki)
Cerkiew prawosławna
biskup
duchowieństwo
„akt ponownego zjednoczenia”
Opis:
W artykule przedstawiono politykę władz rosyjskich zmierzającą do ograniczenia pola działania Kościoła katolickiego obrządku wschodniego (dawniej greckounickiego czy unickiego) i jego stopniowej likwidacji w latach 30. XIX wieku, a także pokazuje przygotowanie „aktu ponownego zjednoczenia” w 1839 roku. W latach 1794–1796 trwał intensywny proces „przyłączania” unitów do Cerkwi prawosławnej. Okres od 1797 roku do połowy lat 20. XIX wieku charakteryzuje się osłabieniem presji władz na Kościół katolickiego obrządku wschodniego. W drugiej połowie lat 20. XIX wieku władze rosyjskie zaostrzyły swoją politykę wobec Kościoła katolickiego obrządku wschodniego i zaczęły przygotowywać grunt pod jego ostateczne zjednoczenie z Cerkwią prawosławną. W proces likwidacji Kościoła katolickiego obrządku wschodniego zaangażowani byli także hierarchowie unici. Szczególną rolę odegrał biskup litewski Józef Siemaszko. Z pomocą biskupa białoruskiego Wasilija Łużyńskiego i biskupa brzeskiego, wikariusza diecezji litewskiej Antoniego Zubko zwołał on w 1839 roku w Połocku synod biskupów i kleru unickiego, na którym podjęto decyzję „ponownie zjednoczyć” Kościół katolickiego obrządku wschodniego z Cerkwią prawosławną.
The article outlines the Russian government’s policy of limiting the field of action of the Eastern Rite Catholic Church (formerly Greek Orthodox or Uniate) and its gradual liquidation in the 1830s, and shows the preparation of the “act of reunification” in 1839. As is well known, in 1794–1796 there was an intensive process of “joining” the Uniates to the Orthodox Church. The period from 1797 to the mid-1920s is characterized by weakening of government pressure on the Eastern Rite Catholic Church. In the second half of the 1820s, the Russian authorities tightened their policy toward the Eastern Rite Catholic Church and began to prepare the ground for its eventual unification with the Orthodox Church. The Uniate hierarchs were also involved in the process of liquidating the Eastern Rite Catholic Church. A special role was played by Lithuanian Bishop Józef Siemaszko. With the help of Belarusian Bishop Wasilij Łużyński and the Bishop of Brest, Vicar of the Diocese of Lithuania Antoni Zubko convened a synod of Uniate bishops and clergy in Polotsk (Połock) in 1839, at which it was decided to “reunite” the Eastern Rite Catholic Church with the Orthodox Church.
Der Artikel schildert die Politik der russischen Behörden, den Aktionsradius der katholischen Kirche des östlichen Ritus (ehemals griechisch-orthodox oder uniert) einzuschränken, sowie ihre allmähliche Auflösung in den 1830er Jahren und zeigt die Vorbereitung des "Wiedervereinigungsakts" von 1839. Zwischen 1794 und 1796 gab es einen intensiven Prozess des "Anschlusses" der Unierten an die orthodoxe Kirche. Die Zeit von 1797 bis Mitte der 1820er Jahre ist durch eine Abschwächung des Drucks der Behörden auf die katholische Kirche des östlichen Ritus gekennzeichnet. In der zweiten Hälfte der 1820er Jahre verschärften die russischen Behörden ihre Politik gegenüber der katholischen Kirche des östlichen Ritus und begannen, den Boden für ihre eventuelle Vereinigung mit der orthodoxen Kirche zu bereiten. Auch die unierten Hierarchen waren an der Auflösung der katholischen Kirche des östlichen Ritus beteiligt. Der litauische Bischof Jozef Siemaszko spielte dabei eine besondere Rolle. Mit Hilfe des weißrussischen Bischofs Wassili Luschinski und des Bischofs von Brest, des Vikars der litauischen Diözese Anton Zubko, berief er 1839 eine Synode der unierten Bischöfe und Geistlichen in Polotsk ein, auf der die "Wiedervereinigung" der katholischen Kirche des östlichen Ritus mit der orthodoxen Kirche beschlossen wurde.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 221-233
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mapping the Status of the Greek Catholic Church after 1948 from the Perspective of Selected Local Periodicals
Autorzy:
Lukáčova, Jana
Šturák, Peter
Kichera, Viktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18787582.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Greek Catholic Church
history
Czechoslovakia
daily-newspaper
Opis:
Aim. The article discusses the status of the Greek Catholic Church from 1948 to 1950. It also presents how this period was presented through media. Since it is possible to investigate this aspect within the framework of a comparison of several media channels, we have decided to introduce the comparison through the perspective of the daily-newspaper Rudé právo. Methods. The findings of our research study are based on the data collected from archival and documentary sources, as well as professional studies and monographs related to the above-mentioned topic. Results. Based on our research topic, we can understand how the attitude towards the Greek Catholic Church changed after the events of February 1948 and what impact the change of regime had on its functioning. Regarding media, we can observe how the pressure on the Greek Catholic Church changed in relation to the regime change and individual historical events, and how the media expressed its opinion on the Church. Conclusion. Media is not only a source of information for people, but it also creates public opinion, and therefore, it was extremely important to control this state apparatus in the past. We must understand that availability of information in the 1950s and today is significantly different. Catholic periodicals were almost non-existent and thus, people often received misleading or false information. Through our research, which is presented in the tabular presentation of data, we can discover the increasing pressure against the Church, and the response of the public to the Church.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2023, 14, 2; 439-455
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformation of Assessment of the Neo-Union Movement in Volhynia on pages of the Lviv-Based Dilo newspaper
Autorzy:
Fedczuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33347684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
The Dilo newspaper
Neo-Union
‘governmental Union’
Roman Catholic Church
Orthodox Church
Greek Catholic Church
Volhynia
Żabcze
gazeta „Diło”
neounia
unia rządowa
Kościół rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
Cerkiew greckokatolicka
Wołyń
Opis:
W 1924 roku w Polsce zaczęto szerzyć projekt neounijny zapoczątkowany przez Kościół katolicki w celu pozyskania ludności prawosławnej dawnego Cesarstwa Rosyjskiego. W następnym roku na terenie województwa wołyńskiego powstała pierwsza parafia neounijna. Ponieważ niemal we wszystkich przypadkach wyznawcy nowego wyznania rościli sobie pretensje do majątków lokalnych parafii prawosławnych, prowadziło to do konfliktów, o których z kolei było głośno w prasie. Jednym z najbardziej wpływowych periodyków ukraińskich w międzywojennej Polsce była wydawana we Lwowie gazeta „Diło”, nagłaśniająca m.in. kwestie religijne na Wołyniu. Począwszy od 1928 roku, redakcja „Diło” zaczęła publikować artykuły dotyczące rozwoju ruchu neounijnego w sąsiednim województwie. Jednocześnie gazeta broniła interesów ludności prawosławnej, choć wydawana była przez i przede wszystkim dla grekokatolików. Jedną z głównych przyczyn było wykluczenie ukraińskiego duchowieństwa greckokatolickiego z procesu szerzenia neounii. W ten sposób kontrolowane przez Ukraiński Sojusz Narodowo-Demokratyczny „Diło” walczyło o prawosławnych wyborców na Wołyniu. Począwszy od 1931 roku, po konsekracji biskupa Mikołaja Czarnieckiego, redakcja „Diło” zmieniła zdanie na temat neounii, która została uznana za zjawisko pozytywne, pozbawione wszelkich wad przypisywanych jej przez tę samą gazetę. Ludność prawosławna regionu nie była już postrzegana jako ofiara agresji zewnętrznej, a konwertytów nie przedstawiano jako najmniej moralnych członków lokalnej społeczności. Zmieniła się także ocena stanowiska władz. Choć w ostatnich latach II Rzeczpospolitej „Diło” w mniejszym stopniu interesowało się problematyką neounijną, to w sumie jego polityka wydawnicza tego okresu w większym stopniu odzwierciedlała utrwalone poglądy greckokatolickie na temat podporządkowania prawosławnych Ukraińców papieżowi, niż miało to miejsce przed 1931 rokiem.
In 1924, the Neo-Union project launched by the Catholic Church in order to win over the Orthodox population of the former Russian Empire began to spread in Poland. The next year, the first Neo-Union parish was established in the Volhynian Voivodeship. Since in almost all cases the adepts of the new denomination laid claim to the property of local Orthodox parishes, this led to conflicts, which in turn became the subject of press coverage. One of the most influential Ukrainian periodicals in the interwar Poland was the Dilo newspaper published in Lviv, which, among other things, publicised the religious issues in Volhynia. Starting from 1928, Dilo’s editorial staff began to publish articles on the development of the Neo-Union movement in the adjacent voivodeship. At the same time, the newspaper defended the interests of the Orthodox population, although it was published by and mainly for Greek Catholics. One of the main reasons for that was the exclusion of the Ukrainian Greek Catholic clergy from the process of spreading Neo-Union. In so doing, Dilo controlled by the Ukrainian National Democratic Alliance was fighting for Orthodox voters in Volhynia. Starting from 1931, after Nicholas Charnetsky’s consecration to the episcopacy, Dilo’s editorial staff changed their opinions regarding Neo-Union, which was now recognised as a positive phenomenon devoid of all the faults ascribed to it by this same paper. No more was the Orthodox population of the region regarded as victims of external aggression, while converts were no longer presented as the least moral members of the local community. The assessment of the authorities’ position changed as well. Although in the last years of the Second Polish Republic Dilo grew less interested in the Neo-Union issues, on the whole its editorial policy of that period to a greater extent reflected the established Greek Catholic views on the subordination of Orthodox Ukrainians to the Pope than it had done before 1931.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 121-134
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Обрядова війна” 1860-х років на західноукраїнських землях і церковне малярство
„Ceremonial War” of the 1860s in the western Ukrainian lands and church painting
Autorzy:
Kupchynska, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062734.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
„обрядова війна”
греко-католицька церква
митець
традиції
новаторство
церковне малярство
„ritual war”
Greek Catholic Church
artist
church painting
traditions
innovation
Opis:
У статті на прикладі творчої діяльності провідних митців розглянуто вплив „обрядової війни” 1860-х років на формування самобутнього осередку церковного живопису західноукраїнських земель другої половини ХІХ ст. Велику увагу присвячено одному з наслідків конкордату 1855 р. між Австрією і Ватиканом, яким була „обрядова війна” греко-католицької церкви 1860-х років. Конкретизовано багатолітню діяльність духовенства у напрямі очищення грецького обряду в греко-католицькій церкві. Розкрито роль митців у розвитку церковного живопису та індивідуальний підхід Олександра Рачинського, Корнила Устияновича і Корнила Романовського до переосмислення традицій українського іконопису минулих століть. Доведено, що вони шляхом вивчення історії українського і західноєвропейського мистецтва сприяли новому підходу до живописно-композиційних і образно-змістових вирішень церковного малярства, вони переосмислили давні традиції відповідно до вимог свого часу.
The article investigates into the influence of the „ritual war” of the 1860s on the formation of an authentic center of church painting in the western Ukrainian lands of the second half of the nineteenth century by the example of the creative life of prominent artists. Much attention is paid to one of the consequences of the 1855 concordat between Austria and the Vatican, which was the „ritual war” of the Greek Catholic Church in the 1860 s. The long-term activity of the clergy to purify the Greek rite in the Greek Catholic Church is detailed. The role of artists in the development of church painting and the individual approach of Oleksandr Rachynskyi, Kornyl Ustiianovych and Kornyl Romanovskyi to rethinking the traditions of Ukrainian icon painting of past centuries is revealed. It is proved that by studying the history of Ukrainian and Western European art they contributed to a new approach to pictorial-compositional and figurative-semantic solutions of church painting, they rethought ancient traditions with due regards to the requirements of their time.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2022, 10; 181-196
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Brief Overview of Scientific and Publicistic Writings of Major Archbishop of the Ukrainian Greek Catholic Church Josyf Slipyi
Краткий обзор научных и публицистических статьей Главного Архиепископа Украинской Греко-Католической Церкви Иосифа Слипого
Autorzy:
Proniuk, Mariia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176049.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian Greek Catholic Church
Josyf Slipyi
intellectual interests
scientific writings
exile
pastoral activity
Украинская Греко-Католическая Церковь
Иосиф Слипый
интеллектуальные интересы
научные труды
ссылка
пастырская
деятельность
Opis:
This paper presents the analysis of the writings of Archbishop Josyf Slipyi (1892–1984). All of them were collected, systematized, and published during 1968–2003 by his close collaborators – Ivan Khoma, Ivan Yatsiv, Yurii Fedoriv, and Ivan Muzycka. The title of this work is “Opera Omnia Josephi (Slipyi-Kobernyckyj-Dyčkovskyj) archiepiscopi maioris”. Today, we have eighteen volumes of scientific works, sketches, reviews, monographs, travel notes and articles. All of them were previously published in various editions. In the article, we divide them into two blocks. The first part is the writings of the first period of Josyf Slipyi’s activity. Most of them have theological content. The other part is the texts with different objectives: the philosophical and theological dimension, the history of dogmas, the history of ecclesiastical culture, and the historical essays: pedagogical, biographies and articles. The author deals with different themes in daily life. The value of Josyf Slipyi’s writings is the possibility of understanding the situation of his time. His suggestions remain current even today, not only for the ecclesial hierarchy but also for all Christians. Archbishop Josyf worked hard all his life for the Church’s and his homeland’s good. He had a broad vision and never focused on working in a specific direction, but he cared about providing a wide range of spiritual, material and cultural needs of Ukrainians and then in the Diaspora. He left a valuable legacy to his descendants, particularly in his scientific works.
В статье представлен анализ сочинений архиепископа Иосифа Слипого (1892–1984). Все они были собраны, систематизированы и изданы в 1968–2003 годах его ближайшими сотрудниками (как Иван Хома, Иван Яцив, Юрий Федорив, Иван Музыцка). Название этого произведения «Opera Omnia Josephi (Slipyi-Kobernyckyj-Dyčkovskyj) archiepiscopi maioris». Cегодня мы имеем восемнадцать томов научных трудов, очерков, обзоров, монографий, путевых заметок и статей. Все они ранее публиковались в различных изданиях. В статье мы разделим их на два блока. Первая часть – это сочинения первого периода деятельности Иосифа Слепого. Большинство из них имеют богословское содержание. Другая часть – это тексты разного назначения: философско-богословского содержания, истории догматов, истории церковной культуры, исторические очерки: педагогические, биографии и статьи. Автор затрагивает разные темы повседневной жизни. Ценность сочинений Иосифа Слипого состоит в возможности осмысления ситуации своего времени. Его предложения остаются актуальными и сегодня не только для церковной иерархии, но и для всех христиан. Архиепископ Иосиф всю свою жизнь много трудился и на благо Церкви, и на благо своей Родины. Он обладал широким кругозором и никогда не концентрировался на работе в каком-то конкретном направлении, но заботился об обеспечении широкого круга духовных, материальных и культурных потребностей украинцев, а затем и диаспоры. Он оставил ценное наследие своим потомкам, особенно в своих научных работах.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 4(24); 160-171
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność biskupa stanisławowskiego Grzegorza Chomyszyna w latach dwóch wojen światowych. Analiza porównawcza
The Activity of Hryhoriy Khomyshyn, Bishop of Stanyslaviv, in the Years of Two World Wars: A Comparative Analysis
Autorzy:
Karbarz-Wilińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233600.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Hryhoriy Khomyshyn
Eastern Galicia
Greek Catholic Church
World War I
World War II
Grzegorz Chomyszyn
Galicja Wschodnia
Cerkiew greckokatolicka
I wojna światowa
II wojna światowa
Opis:
Główny cel artykułu stanowi przedstawienie losów greckokatolickiego duchownego Grzegorza Chomyszyna w czasie trwania dwóch najważniejszych konfliktów zbrojnych XX w. W chwili wybuchu I wojny światowej od dekady był już biskupem stanisławowskim, starając się wprowadzić zmiany w funkcjonowaniu Cerkwi greckokatolickiej i opowiadając się za jej latynizacją. Podczas II wojny światowej został kilkakrotnie aresztowany przez okupantów rosyjskich i niemieckich. Zmarł w grudniu 1945 r. wskutek brutalnych przesłuchań w więzieniu łukianowskim.
The article’s primary purpose is to present the fate of the Greek Catholic clergyman Hryhoriy Khomyshyn (1867–1945) during the two most important military conflicts of the twentieth century. At the outbreak of World War I, he had already been bishop of Stanyslaviv for a decade, trying to introduce changes in the functioning of the Greek Catholic Church and advocating its Latinization. During World War II, he was arrested several times by the Russian and German occupiers. He died in December 1945 due to brutal interrogations in Lukyanivska Prison.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 4; 85-104
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marija Hel, „Jak się już za to wzięliśmy, to trzeba walczyć do końca”. Historia oporu ukraińskiej dysydentki w ZSRR
Marija Hel, “Once we got down to it, we have to fight to the end”. The story of the resistance of a Ukrainian dissident woman in the USSR
Autorzy:
Doboszewska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31803954.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Ukraina
ruch dysydencki
więźniowie polityczni
Cerkiew greckokatolicka
kołchozy
przymusowe przesiedlenie
opór
Ukraine
dissident movement
political prisoners
Greek Catholic Church
kolkhozes
forced resettlement
resistance
Opis:
Opowieść Mariji Hel, jednej z ukraińskich dysydentek działających w ZSRR od lat 60. do 80. XX w., ukazuje drogę życiową osoby, która pomimo ponoszonych kosztów, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym, sprzeciwiała się systemowi totalitarnemu. Narratorka świadomie stawiała czoła pojawiającym się wyzwaniom. W jej historii życia jest wiele wątków: powojenne przesiedlenia, kolektywizacja w Zachodniej Ukrainie, odnowienie Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej; ponad wszystko jednak wybija się codzienna działalność środowiska dysydenckiego w radzieckiej Ukrainie.
The story of Mariya Hel, one of the Ukrainian dissidents active in the USSR since the 1960s till 1980s, reveals the life path of a person who opposed the totalitarian system despite the costs incurred, both in her personal and professional life. The narrator consciously took on the challenges that arose. There are many threads in her life story: post-war resettlement, collectivization in Western Ukraine, the restoration of the Ukrainian Greek Catholic Church; above all, however, the daily activities of the dissident community in Soviet Ukraine stand out.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 250-277
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Greek Catholic Church in Czechoslovakia under the pressure of normalisation in 1969 –1989
Autorzy:
Lukáčova, Jana
Šturák, Peter
Weis, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105023.pdf
Data publikacji:
2022-09-27
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Greek Catholic Church
normalisation
society
freedom
Opis:
Aim. This article presents the status of the Greek Catholic Church during a defined period. It brings the functioning of this religion in the period of normalisation of society closer. Methods. Our study is the result of archival and document-based research, as well as expert studies and monographs dealing with the above-mentioned issue. Results. Although we can define the period studied in our research as a period of relative freedom when compared with the years 1950–1967, it cannot be perceived as a total liberation of the Church. Unfortunately, the political reality was also reflected in the life and functioning of the Church itself. The Greek Catholic Church and its leaders understood that without the necessary support from the state and regime, they would lose their freedom mainly attained in the first half of 1968. Conclusion. The Greek Catholic Church had to face several important and ground-breaking tasks that were to ensure its stability for functioning and administration after 18 years of its non-existence. This involved receiving state consent for Consecrator ThDr. Basil (Vasiľ) Hopko, leadership of the Greek Catholic Church in general, consolidation of relationships and conflict resolution between the Greek Catholic Church and the Orthodox Church, or even the area of support and consent for building its own institute of theological formation.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2022, 13, 2; 631-644
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]: Вікторія Білик, Оксана Карліна, Жива спільнота в імперському світі: Луцька греко-унійна єпархія кінця XVIII – першої третини XIX століть, Видавництво Українського Католицького Університету, Львів 2018, s. 304, ISBN 978-617-7608-10-2
Autorzy:
Wodzianowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602239.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół greckokatolicki
diecezja łucka
Wołyń
diocese of Luck
Volhynia
Greek Catholic Church
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 583-585
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Dubec - prawosławny dziekan i biskup a władze PRL
Aleksander Dubec – An Orthodox Dean and Bishop and the Authorities of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Misiołek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154331.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Cerkiew prawosławna
hierarchia
Cerkiew greckokatolicka
stosunki państwo–Cerkiew
biskup
Orthodox Church
hierarchy
Greek-Catholic Church
relations between the state and the
Opis:
Różnorodność i liczba publikacji na temat relacji między Kościołami i związkami wyznaniowymi a władzami komunistycznymi w poszczególnych krajach byłego bloku sowieckiego jest uzależniona od liczebności wiernych danego Kościoła. W przypadku Polski najwięcej publikacji zostało poświęconych stosunkom między państwem a Kościołem rzymskokatolickim. Tematyka związana z pozostałymi Kościołami i związkami wyznaniowymi znajduje się raczej na uboczu, choć trzeba przyznać, że w ostatnich latach nastąpiła w tej kwestii duża zmiana. Kościół prawosławny pod względem liczebności wiernych stanowił drugą społeczność wyznaniową w Polsce po 1945 r.1 i utrzymywał tę pozycję od dwudziestolecia międzywojennego2. Po II wojnie światowej jego tradycyjne zaplecze znajdowało się na Białostocczyźnie, a także ziemiach poniemieckich3, a od końca lat pięćdziesiątych również ziemiach południowo-wschodnich4 oraz w większych miastach (głównie Warszawa i Łódź wraz z regionem). W niniejszym artykule postaram się przedstawić relacje zachodzące między ks.  Aleksandrem Dubecem  - prawosławnym dziekanem dekanatu rzeszowskiego, 1 K. Urban, Prawosławni w strukturze wyznaniowej Polski po drugiej wojnie światowej [w:] Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, red. L. Adamczuk, A. Mironowicz, Warszawa 1993, s. 40. Choć należy podkreślić, że nawet przybliżona liczba wiernych Cerkwi prawosławnej w Polsce po II wojnie światowej nie jest znana. Miało na to wpływ wiele czynników, m.in. procesy przesiedleńcze czy prowadzenie działań misyjnych wśród grekokatolików (zob. szerzej K. Urban, Kościół prawosławny w Polsce 1945-1970 (rys historyczny), Kraków 1996, s. 114-135; S. Dudra, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej, Warszawa 2019, s. 169-174). 2 M. Papierzyńska-Turek, Organizacja Kościoła prawosławnego w latach 1918-1939 [w:] Kościół prawosławny…, s. 59. 3 Gdzie wysiedlono Ukraińców i Łemków w ramach akcji „Wisła”. 4 Kiedy umożliwiono części wysiedlonym powrót w rodzinne strony.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 359-379
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cooperation of Greek Catholics from interwar Poland and Czechoslovakia on the example of the Congregation of the Sisters of the Servants of the Immaculate Virgin Mary
Współpraca grekokatolików z międzywojennej Polski i Czechosłowacji na przykładzie Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanej
Autorzy:
Borza, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164046.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Polska
Czecho-Slovakia
Greek Catholic Church
The Ukrainian question
Sisters of the Servants
Polska
Czechosłowacja
Kościół Greckokatolicki
kwesta ukraińska
Służebniczki
Opis:
In the interwar period, new state units such as Czechoslovakia and Poland were formed in Central Europe. Churches and their institutions focused on education, training or social care also played an important role in shaping the loyalty and national awareness of the citizens of the new states. Among such institutions was the Congregation of the Sisters of the Servants of the Immaculate Conception (abbreviated as the Maid), which was established in the territory of interwar Poland. In a short time, it was a great success and achieved a response among Greek Catholics in Czechoslovakia. In 1928, at the invitation of the Bishop of Prešov, Pavel Gojdič, four sisters came to Prešov in cooperation with the local Greek Catholic Church to establish a monastery and devote themselves to education, training and social services. The arrival was accompanied by complications with visas from Czechoslovakia. The reason was the Ukrainian environment where the maids came from. In Poland, it was characterized by a high degree of nationalism and the idea of so-called Greater Ukraine, which also included part of Czechoslovakia. Visa permits were issued only after a clear argument from the bishop of Prešov about the apolitical nature of the service of nuns in eastern Slovakia. For his purpose, Bishop Gojdič received the support of the Pope and the Czechoslovak President. The result was the successfully developing ministry of maid sisters, which was stopped only by the onset of the communist regime. The cooperation of Greek Catholics from Poland and Czechoslovakia in the interwar period enabled the nuns to lead the apostolate in the social field of the church, and despite the forced break caused by the communist regime, they continue to do so throughout Slovakia.
W okresie międzywojennym w Europie Środkowej powstały nowe jednostki państwowe, takie jak Czechosłowacja i Polska. Ważną rolę w kształtowaniu lojalności i świadomości narodowej obywateli nowych państw odegrały także Kościołyi ich instytucje skoncentrowane na edukacji, szkoleniu czy opiece społecznej. Wśród takich instytucji znalazło się Zgromadzenie Sióstr Służebnic Niepokalanego Poczęcia (w skrócie Siostry Służebnice), które powstało na terenie międzywojennej Polski. W krótkim czasie odniosły one wielki sukces i spotkały się z odzewem wśród grekokatolików w Czechosłowacji. W 1928 r. na zaproszenie biskupa preszowskiego Pavla Gojdiča cztery siostry przybyły do Preszowa we współpracy z miejscowym kościołem greckokatolickim, aby założyć klasztor i poświęcić się edukacji, szkoleniom i służbom socjalnym. Przybyciu towarzyszyły komplikacje z wizami czechosłowackimi. Powodem było ukraińskie pochodzenie Sióstr Służebnic. W Polsce środowisko ukraińskie charakteryzowało się wysokim stopniem nacjonalizmu i ideą tzw. Wielkiej Ukrainy, która obejmowała również terenów ówczesnej Czechosłowacji. Zezwolenia na wizy wydano dopiero po wyraźnym oświadczeniu biskupa preszowskiego o apolitycznym charakterze służby Sióstr we wschodniej Słowacji. Biskup Gojdič otrzymał w tym celu wsparcie papieża i prezydenta Czechosłowacji. Efektem była pomyślnie rozwijająca się służba Sióstr Służebnic, którą przerwał dopiero nadejście reżimu komunistycznego. Współpraca grekokatolików z Polski i Czechosłowacji w okresie międzywojennym umożliwiła Siostrom Służebnicom prowadzenie apostolatu na polu społecznym Kościoła i pomimo przymusowej przerwy spowodowanej przez reżim komunistyczny, nadal to czynią na terenie całej Słowacji.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 136; 169-180
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Main Vectors of International Activity of the Ukrainian Greek Catholic Church
Główne obszary aktywności międzynarodowej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Autorzy:
Verbytskyi, Volodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1728753.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukraiński Kościół Greckokatolicki
państwo
Kościół
relacje
dialog
wielowyznaniowość
diaspora
kultura
wartości
Ukrainian Greek Catholic Church
state
church
relationship
dialogue
multi-confessional
culture
values
Opis:
During the 1950s and 1980s, the Eastern Catholic Church (sharing the Byzantine tradition) was maintained in countries with a Ukrainian migrant diaspora. In the 1960s, this branched and organized church was formed in the Ukrainian diaspora. It was named the Ukrainian Catholic Church (UCC). The Galician Metropolitan Department was headed by Andriy Sheptytskyi until 1944, and after that Sheptytskyi was preceded by Yosyp Slipiy, who headed it until 1984. In addition to the Major Archbishop and Metropolitan Yosyp, this church included two dioceses (in the United States and Canada), a total of 18 bishops. It had about 1 million believers and 900 priests. The largest groups of followers of the union lived in France, Yugoslavia, Great Britain, Brazil, Argentina, and Australia. Today, the number of Greek Catholics in the world is more than 7 million. The international cooperation of denominations in the field of resolving historical traumas of the past seems to be quite productive. An illustrative example was shared on June 28, 2013. Preliminary commemorations of the victims of the 70th anniversary of the Volyn massacres, representatives of the UGCC and the Roman Catholic Church of Poland signed a joint declaration. The documents condemned the violence and called on Poles and Ukrainians to apologize and spread information about the violence. This is certainly a significant step towards reconciliation between the nations. The most obvious fact is that the churches of the Kyiv tradition—ОCU and UGCC, as well as Protestant churches (All-Ukrainian Union of Evangelical Churches—Pentecostals, Ukrainian Lutheran Church, German People’s Church)—are in favor of deepening the relations between Ukraine and the European Union. A transformation of Ukrainian community to a united Europe, namely in the European Union, which, in their view, is a guarantee of strengthening state sovereignty and ensuring the democratic development of countries and Ukrainian society.
Od lat 50. do lat 80. XX wieku w krajach, w których istniała ukraińska diaspora migracyjna, utrzymywał się Kościół katolicki wschodni (kultywujący tradycję bizantyjską). W latach 60. XX wieku tak zorganizowany kościół powstał w diasporze ukraińskiej. Nazwano go Ukraińskim Kościołem Katolickim. Na czele metropolii halickiej stanął Andrzej Szeptycki, sprawując urząd do roku 1944. Jego następcą został Josyf Slipyj, który był pasterzem metropolii do 1984 roku. Ukraiński Kościół Katolicki ten obejmował także dwie diecezje w USA i Kanadzie, pod przewodnictwem łącznie 18 biskupów (poza wymienionymi metropolitami). Kościół liczył około 1 mln wyznawców i 900 księży. Najliczniejsze grupy wiernych mieszkały we Francji, Jugosławii, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Argentynie i Australii. Dziś liczba grekokatolików na świecie wynosi ponad 7 milionów. Współpraca międzywyznaniowa na szczeblu międzynarodowym w kontekście rozwiązywania zaszłości historycznych wydaje się być całkiem owocna. Dobrym przykładem są uroczystości, które odbyły się 28 czerwca 2013 r. dla upamiętnienia ofiar 70. rocznicy rzezi wołyńskiej. Na wstępie przedstawiciele Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego i Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce podpisali wspólną deklarację, potępiającą ówczesne akty przemocy. Polacy i Ukraińcy zostali wezwani do przeproszenia i rozpowszechniania prawdziwych informacji o zbrodni. Jest to z pewnością znaczący krok w kierunku pojednania między obydwoma narodami. Najbardziej oczywistym faktem jest to, że Kościoły tradycji kijowskiej, Kościół Prawosławny Ukrainy i Ukraiński Kościół Greckokatolicki, a także Kościoły protestanckie (Wszechukraiński Związek Kościołów Ewangelickich – Zielonoświątkowcy, Ukraiński Kościół Luterański, Niemiecki Kościół Ludowy) – opowiadają się za zacieśnieniem stosunków Ukrainy z Unią Europejską. Transformacja społeczeństwa ukraińskiego pod kątem członkostwa w zjednoczonej Europie (Unii Europejskiej) jest ich zdaniem gwarancją wzmocnienia suwerenności państwowej oraz zapewnienia demokratycznego rozwoju państw i społeczeństwa ukraińskiego.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2; 71-83
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz metropolity Andrzeja Szeptyckiego w propagandowej literaturze Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej
The Image of Metropolitan Andrey Sheptytsky in the Propaganda Literature of the Ukrainian Soviet Socialist Republic
Autorzy:
Byzdra-Kusz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156723.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Kościół greckokatolicki
metropolita
Andrzej Szeptycki
USRS
propaganda
komunizm
wróg wewnętrzny
Greek-Catholic Church
metropolitan
Andrey Sheptytsky
USSR
communism
internal enemy
Opis:
Przywódca Kościoła greckokatolickiego, arcybiskup lwowski metropolita Andrzej Szeptycki (1865-1944), już w chwili śmierci urósł do rangi figury symbolicznej, ogniskującej religijno-narodowe dążenia greckokatolickich Ukraińców, zmierzające do powołania własnego państwa1. Jednocześnie dla władz komunistycznych, przeciwnych religii katolickiej oraz idei ukraińskiego nacjonalizmu, stał się wrogiem wewnętrznym USRS. Niniejszy artykuł ma na celu prezentację tego drugiego obrazu, stworzonego na kartach propagandowej literatury radzieckiej Ukrainy. Podstawą źródłową są książki pisarzy i dziennikarzy zaangażowanych ideologicznie, związanych z machiną propagandy w USRS, pracujących w szeregach bezpieki lub NKWD, zawodowo zajmujących się zwalczaniem Kościoła greckokatolickiego. Analizowane publikacje zostały wydane między 1944 a 1991 r., tzn. w okresie od wchłonięcia Galicji Wschodniej przez USRS - co zbiegło się ze śmiercią metropolity Szeptyckiego - do uzyskania przez Ukrainę niepodległości. Kwerenda biblioteczna, która dała podstawę do przygotowania tego tekstu, objęła Bibliotekę Narodową Ukrainy im. Wołodymyra Wernadskiego, Lwowską Narodową Bibliotekę Naukową Ukrainy im. Wasyla Stefanyka, bibliotekę Narodowego Uniwersytetu 1 Kult Andrzeja Szeptyckiego szerzył się samoczynnie w Kościele greckokatolickim działającym w USRS początkowo jawnie, a następnie w podziemiu. Wielkie znaczenie symboliczne dla budowania takiego obrazu miał pogrzeb metropolity, który przyciągnął tłumy - ludzie zasypali trumnę zmarłego karteczkami z wypisanymi prośbami. Od tej chwili Szeptycki zaistniał w ich świadomości jako orędownik u Boga i przyszły święty Kościoła (R. Kramar, Pam'yat' pro mytropolyta Andriya Sheptyts'koho yak faktor identychnosti ukrayins'kykh hreko-katolykiv (druha polovyna XX stolittya) [w:] Kościół, naród, państwo. Działalność i dziedzictwo Metropolity Andrzeja Szeptyckiego (1865-1944). Materiały z międzynarodowej konferencji w Krakowie 25-26  listopada 2009 roku, red. A.R. Szeptycki, Wrocław-Warszawa 2011, s. 238).
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 455-480
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 66

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies