Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Grafika polska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 90
Tytuł:
„Ekonomiczna kultura znaków”. Sztuka drukarska na łamach „Bloku”
“The Economic Culture of Signs”. The Art of Printing in the “Blok” Magazine
Autorzy:
Karpowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532184.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
„Blok. Czasopismo awangardy artystycznej”
„Grafika Polska”
sztuka drukarska
ekonomia
typografia
kapitalizm
“Blok. Czasopismo awangardy artystycznej”
“Grafika Polska”
the art of printing
economy
typography
capitalism
Opis:
W artykule skupiono się na projektach związanych ze sztuką drukarską, publikowanych w czasopiśmie „Blok” (1924–1926). Prześledzono przyczyny, dla których typografia stanowiła jedną z głównych i najważniejszych dziedzin sztuki konstruktywistycznej, rozważając przede wszystkim problem ekonomii i ekonomiczności sztuki podejmowany przez artystów. Projekty awangardowe zostały zanalizowane pod kątem produkcji, dystrybucji, towaru i konsumpcji, z uwzględnieniem historycznokulturowych uwarunkowań idei grupy Blok: materialnych i technicznych ograniczeń, w kontekście innych nowoczesnych eksperymentów typograficznych.  
The article focuses on projects related to the art of printing published in the “Blok” magazine (1924–1926). The author traces the reasons why typography was one of the main and most important fields of Constructivist art, approaching above all the issues of economics and the economic viability of art as raised by artists. The avant-garde projects are analysed in terms of production, distribution, goods and consumption, taking into account the historical and cultural conditions of the ideas of the Blok group, their material and technical constraints, in the context of other modern typographic experiments.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 3; 79-98
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewa Kowalska-Zając, „Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej”, Łódź: Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów, 2019, ss. 414. ISBN 978-83-60929-72-8
Autorzy:
Guzy-Pasiak, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806570.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
notacja muzyczna
grafika muzyczna
muzyka XX wieku
muzyka awangardowa
muzyka polska
music notation
graphic notation
twentieth-century music
Avant-gard music
Polish music
Opis:
Recenzja książki: Ewa Kowalska-Zając, Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej, Łódź 2019. Przemiany języka dźwiękowego muzyki w pierwszych dekadach XX w. i zmiany dotyczące wszystkich aspektów dzieła muzycznego w drugiej połowie wieku doprowadziły do poszukiwań możliwości adekwatnych form zapisu tych innowacji. Ewa Kowalska-Zając omawia w swojej książce Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej rozwój zapisu muzyki w XX wieku (część pierwsza) oraz przedstawia zarysowane uprzednio tendencje na wybranych przykładach współczesnej rodzimej twórczości (część druga); należy podkreślić, że zakres materiału przedstawiony w drugiej części nie doczekał się dotąd monograficznego opracowania.
Book Review of: Ewa Kowalska-Zając, Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej, Łódź 2019. The changes in the musical language in the first decades of the 20th century and changes in all aspects of a musical work in the second half of the century led to a search for the possibility of adequate forms of recording these innovations. Ewa Kowalska-Zając discusses in her book Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej [To See Music. The notation of the Polish contemporary score] the development of music notation in the 20th century (first part of the book) and presents the previously outlined tendencies on selected examples of contemporary Polish works (second part of the book); it should be emphasized that the scope of the material presented in the second part has not yet been elaborated on in a monographic manner.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 3; 163-167
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pejzaż górski nie odpowiadał mi malarsko”, Zakopiański epizod graficzny Jana Skotnickiego
Autorzy:
Dragońska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945406.pdf
Data publikacji:
2021-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Skotnicki
Zakopane
sztuki graficzne
grafika nowoczesna
akwaforta
sucha igła
grafika barwna
japonizm
Młoda Polska
kolekcjonerstwo
Henryk Grohman
graphic arts
modern printing
etching
drypoint
colour printing
japonisme
Young Poland
art collecting
Opis:
W artykule omówiona została graficzna twórczość młodopolskiego malarza Jana Skotnickiego, przypadająca na lata 1909–1914. W 1908 r. artysta wraz z żoną Teodorą z Trenklerów wyjechali z Krakowa do Zakopanego. Pobyt artysty zbiegł się w czasie z intensywnym rozwojem kulturalnym kurortu. W miejscowe inicjatywy Skotnicki angażował się osobiście, przy finansowym wsparciu swego teścia, łódzkiego przemysłowca i kolekcjonera, Henryka Grohmana. Jednocześnie tutejszy krajobraz i popularna w owym czasie góralska sztuka ludowa, zupełnie artysty nie inspirowały, przez co niemal zarzucił malarstwo, a zainteresował się grafiką i kilimiarstwem. Polem nowych zainteresowań stała się otwarta staraniem Grohmana eksperymentalna pracownia wyposażona m.in. w prasy drukarskie. W kolejnych latach Skotnicki prezentował swoje ryciny na licznych wystawach, także tych towarzyszących organizowanym konkursom graficznym (1911, 1914), a po wyjeździe do Warszawy (1912) przyłączył się do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Graficznych. Skotnicki uprawiał techniki metalowe, bardzo szybko osiągając w nich wysoki poziom zauważony przez krytyków. Łączył akwafortę, akwatintę, suchą igłę i ruletkę, eksperymentował z drukiem barwnym i kolorował odbitki, mocno indywidualizował prace podczas ich odbijania, stosując tintę. Jego dorobek graficzny oszacowany zastał na ponad 50 kompozycji, przy czym w kolekcjach publicznych znajduje się ich obecnie przynajmniej 36. Są to pejzaże, widoki miasteczek i architektury, akty, studia postaci i zwierząt, w wielu przypadkach wzorowane na własnych szkicach i obrazach. Tematycznie i kompozycyjnie wykazują one wiele podobieństw do prac twórców młodopolskich, zarówno z grona profesorów (J. Stanisławski), jak i rówieśników podejmujących próby graficzne (W. Skoczylas). W sposobie budowania kompozycji, kadrowania, asymetrii i fragmentaryczności przedstawień widoczne są wpływy sztuki japońskiej, stanowiącej ważne źródło inspiracji za sprawą kolekcji i działalności Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego. Znacząca była również kolekcja Grohmana, za pośrednictwem której Skotnicki mógł poznać twórczość XIX-wiecznych odnowicieli sztuk graficznych, jak i artystów kolejnych pokoleń (J.M. Whistler, F. Rops, E. Carrière), co znalazło odbicie w jego rycinach. Nieco zapomniana działalność Skotnickiego wpisuje się w ogólniejszą tendencję: zainteresowania młodopolskich artystów sztukami graficznymi i zaangażowania na rzecz ich popularyzacji na przełomie XIX i XX w. Jest przykładem poszukiwania własnego języka wypowiedzi w nowym medium, samodzielnie podejmowanego eksperymentu. Choć Skotnicki nie był pionierem sztuk graficznych na ziemiach polskich, to z pewnością stał się ich propagatorem.
The article discusses the graphic output of Jan Skotnicki, a painter of Young Poland, which he created in the years 1909–1914. In 1908, the artist and his wife, Teodora née Trenkler, left Cracow for Zakopane. The artist’s stay there coincided with the intensive cultural development of the resort. Skotnicki was personally involved in local initiatives, with the financial support of his father-in-law, an industrialist and art collector from Łódź, Henryk Grohman. However, the local landscape and the highland folk art popular at that time did not suit him at all. As a result, he nearly gave up painting and became interested in prints and kilims. An experimental studio, opened thanks to Grohman’s efforts, became Skotnicki’s new field of interests. It was equipped with, among other things, printing presses. In the following years, Skotnicki presented his prints at numerous exhibitions, including those accompanying print competitions (in 1911 and 1914), and after moving to Warsaw (in 1912), he joined the Society of Friends of Graphic Arts. Skotnicki used metal techniques and quickly achieved a master level, which was noticed by critics. He combined etching, aquatints, drypoints and roulette, experimented with colour printing and coloured prints. He strongly individualised his works while creating prints by using tint. His graphic output was estimated at more than 50 compositions, with at least 36 currently in public collections. They include landscapes, views of towns and architecture, nudes, studies of figures and animals, which in many cases were modelled on his own sketches and paintings. In terms of themes and composition, they show many similarities to the works of Young Poland artists from the group of professors (J. Stanisławski) as well as peers undertaking graphic attempts (W. Skoczylas). The way of building the composition, framing, asymmetry and fragmentation of the representations reveal the influence of Japanese art, which was an important source of inspiration thanks to the collection and activity of Feliks "Manggha" Jasieński. Grohman’s collection was also significant, as Skotnicki could learn from it about the works of 19th-century restorers of graphic arts, as well as about the artists of subsequent generations (J. M. Whistler, F. Rops, E. Carrière), which was reflected in his prints. The somewhat forgotten activity of Skotnicki was part of a more general trend: the interest of Young Poland artists in graphic arts and their involvement in their popularisation at the turn of the 19th and 20th centuries. His output is an example of searching for one’s own language of expression in a new medium, and an experiment he performed independently. Although Skotnicki was not a pioneer of graphic arts in Poland, he certainly became their promoter.
Źródło:
Artifex Novus; 2021, 5; 118-135
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspozycje polskiej grafiki książkowej w Wielkiej Brytanii (1950–1951). Przyczynek do działalności wystawienniczej Biura Współpracy Kulturalnej z Zagranicą i Komitetu Współpracy Kulturalnej z Zagranicą
Display of Polish Book Prints in Great Britain (1951–1951). Contribution to the Display Activity of the Office of Cultural Cooperation with Abroad and the Committee for Cultural Cooperation with Abroad
Autorzy:
Marcinowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24782645.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polityka kulturalna PRL
Biuro Współpracy Kulturalnej z Zagranicą
Komitet Współpracy Kulturalnej z Zagranicą
wystawy sztuki polskiej za granicą po 1945
polska grafika książkowa po 1945
polska ilustracja po 1945
cultural policy of the People’s Republic of Poland
exhibitions of Polish art abroad after 1945
Polish book graphics after 1945
Polish illustration after 1945
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zaprezentowanie dwóch nieznanych bliżej wystaw polskiej ilustracji książkowej i okładek, z których pierwszą, zorganizowaną przez działające przy Ministerstwie Kultury i Sztuki Biuro Współpracy Kulturalnej z Zagranicą (BWKzZ), eksponowano na angielskiej prowincji w 1950 r., a drugą, będącą jej „zaktualizowaną” wersją, zaprezentowano w lutym 1951 r. w Londynie. Do otwarcia tej wystawy doszło dzięki staraniom Ministerstwa Spraw Zagranicznych, wbrew stanowisku Komitetu Współpracy Kulturalnej z Zagranicą (KWKZ) – instytucji, która zastąpiła Biuro zlikwidowane w połowie 1950 r. W artykule przedstawiono przebieg konfliktu, do jakiego doszło na tym tle między MSZ a KWKZ, a więc między dwoma instytucjami odpowiedzialnymi w tym czasie za organizację wystaw sztuki polskiej za granicą, oraz okoliczności i powody, dla których MSZ zostało zmuszone przez KWKZ do wycofania z krajów kapitalistycznych wszystkich wystaw zorganizowanych wcześniej przez BKKzZ. Decyzje KWKZ, instytucji powołanej w istocie przez PZPR w celu lepszego kontrolowania wymiany kulturalnej z zagranicą, doprowadziły do „zapaści” w zakresie eksponowania sztuki polskiej na Zachodzie. Do początku 1953 r. KWKZ nie zorganizował ani nie wysłał za „żelazną kurtynę” żadnej większej wystawy, realizując w latach 1951–1952 politykę kulturalnego „izolacjonizmu” Polski w stosunkach z krajami kapitalistycznymi.  
Two little-known exhibitions of Polish book illustrations and covers are presented in the paper: the first was mounted by the Office of Cultural Cooperation with Abroad at the Ministry of Culture and Art (BWKzZ) displayed in the British countryside in 1950, and the second one, ‘updated’, was shown in London in February 1951. The latter was launched thanks to the efforts of the Ministry of Foreign Affairs, albeit in opposition to the opinion of the Committee for Cultural Cooperation with Abroad (KWKZ), an institution replacing the Office dissolved in mid-1950. The paper outlines the conflict stemming from this situation between the Ministry of Foreign Affairs (MSZ) and KWKZ, thus between two institutions responsible at the time for mounting exhibitions of Polish art abroad, as well as the circumstances and reasons for which MSZ was forced by KWKZ to withdraw all the exhibitions previously organized by BWKzZ in Western countries. The decisions of KWKZ, being an institution actually established by Poland’s Communist Party (PZPR) in order to better control the cultural exchange with foreign countries, led to a ‘paralysis’ in the domain of displaying Polish art in the West. By early 1953, KWKZ had neither organized nor sent any major display behind the Iron Curtain, in 1951–1952 actually implementing the policy of Poland’s cultural ‘isolationism’ in relations with capitalist countries.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 735-782
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O obrazowaniu idei sprawiedliwości w Rzeczypospolitej połowy XVIII wieku – wokół konfliktu o ordynację ostrogską
Depictions of the Idea of Justice in Mid-18th Century Poland: On the Conflict over the Ostrogski Estate
Autorzy:
Gombin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787930.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ceremoniał polityczny
archeologia prawna
ordynacja ostrogska
komisja dubieńska
satyra
grafika polska XVIII wieku
political ceremonial
legal archaeology
the Ostrogski estate
the Dubno Commission
satire
Polish illustrations of the 18th century
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wzajemnych relacji sztuk plastycznych, ceremoniału oraz publicystyki w propagandzie politycznej Rzeczypospolitej czasów Augusta III, na kluczowym dla ówczesnego życia publicznego przykładzie – sporze o ordynację ostrogską. W satyrycznej Scenie tragiczno-komicznej zawarcie tzw. transakcji kolbuszowskiej, sankcjonującej podział ordynacji, przedstawione zostało jako akt bezprawia – parodia sądów Rzeczypospolitej. Z przekazu zawartego w rycinach rozprawy Piotra Hadziewicza, Prawda obiaśniona… wynikało, że jedność i ład w państwie muszą być oparte na przestrzeganiu praw, czego gwarantem jest król. August III utworzył obradującą w Dubnie komisję, mającą ocenić zasadność podziału ordynacji. Jej członkowie, akcentując legalność działań, przyjęli porządek obrad wzorowany na ceremoniale Trybunału Koronnego, instytucji silnie zakorzenionej w ówczesnym polskim systemie prawnym. Główni aktorzy „Nowego w Dubnie Trybunału”, jak określił komisję prymas Adam Komorowski, dbali o jednolity dla opinii publicznej przekaz: zgodnej pracy dla odtworzenia ładu prawnego w Rzeczypospolitej, co doskonale korespondowało z treściami ówczesnej grafiki i satyry.
This article aims to show the interrelation between the visual arts, ceremonials and journalistic opinion pieces in the political propaganda of the Polish-Lithuanian Republic during the reign of King Augustus III, using an example which was of vital importance for the public life of that time – the dispute over the entail of the Ostrogski estate. In the satirical Tragic-Comic Scene, the conclusion of the so-called Kolbuszowa Transaction, sanctioning the division of the estate’s entail, was presented as a parody of the courts then operating in the Republic. The illustrations for Piotr Hadziewicz’s dissertation Prawda obiaśniona… conveyed the message that the unity and order of the state must be based upon the observance of its laws, with the King being the guarantor of the legal order. The king established a special commission, known as the Dubno Commission, which was to assess the legal and factual status related to the division of the Ostrogski estate. The committee members strongly emphasised the legality of their actions. They adopted a ceremonial which was modelled on the ceremonies of the Crown Tribunal, an institution deeply rooted in the Polish legal system of that time. The main actors of the “new Tribunal in Dubno”, as Primate Adam Ignacy Komorowski described the Commission, made sure that a uniform message was sent out to the public: that of the harmonious work by the Commission to restore the legal order in the Republic. This message perfectly corresponded with the content of the illustrations and satire of that period.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 185-198
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetna amatorka. Akwaforty Anetki Tyszkiewiczówny z albumu Vues de Pologne
A noble amateur. The etchings by Anetka Tyszkiewiczówna from the album Vues de Pologne
Autorzy:
Mączyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791399.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grafika
akwaforta
pejzaż
weduta
artysta amator
Anna (Anetka) z Tyszkiewiczów Potocka-Wąsowiczowa
Ignace Duvivier
sztuka polska przełomu XVIII i XIX wieku
drawing
etching
landscape
veduta
amateur artist
Anna (Anetka) Potocka-Wąsowiczowa née Tyszkiewicz
Polish art at the turn of the 18th and 19th centuries
Opis:
Artykuł został poświęcony akwafortom zebranym w albumie Vues de Pologne, dedykowanym Annie (Anetce) Tyszkiewiczównie (1779-1867). Przez całe życie zajmowała się ona amatorsko twórczością artystyczną: rysowaniem, malowaniem, a przede wszystkim projektowaniem, co wycisnęło piętno na założeniach pałacowo-ogrodowych w: Wilanowie, Natolinie, Mokotowie, Jabłonnie i Zatorze. Album powstał jako rezultat – i pamiątka – pobytu w Wiedniu w 1795 r. oraz pobierania wtedy lekcji rysunku i akwaforty u francuskiego malarza Ignacego Duviviera (1758-1832), artysty przyjętego później na członka tamtejszej akademii. W podstawowej wersji zawiera – poza stroną tytułową – dziewięć widoków głównie z Warszawy i jej okolic. Tyszkiewiczówna była autorką wszystkich rysunkowych wzorów, jak też przeniesienia ich na płyty, z których powstały odbitki. W pracach tych wyraźnie przedkładała motywy pejzażowe nad wedutowe. Starała się oddawać nastrój chwili, poprzez żywą, energiczną kreskę oraz silne kontrasty walorowe. Komponowała widoki sentymentalne, subiektywne w sposobie ujęcia, bez dbałości o dokładność i realizm w odwzorowaniu rzeczywistości. Możliwe zresztą, że tę ostatnią cechę spotęgowało tworzenie wzorów z pamięci, w Wiedniu, w znacznym oddaleniu od wyobrażanych miejsc. Oceniając wartość artystyczną prac Tyszkiewiczówny – a pod względem techniki wykonania nie różnią się one wcale od dzieł nauczyciela – należy pamiętać, że są juweniliami, gdyż autorka miała zaledwie szesnaście lat. Sporządzone przez nią płyty zostały powtórnie wykorzystane na początku XIX wieku w celach komercyjnych: sześć spośród dziewięciu akwafort ozdobiło wydanie „Kalendarzyka Politycznego, Chronologicznego i Historycznego” na rok 1811, drukowanego nakładem Jana Ludwika Kocha. Na podstawie znacznej liczby odbitek – tych z 1795, jak też tych z 1811 r. – pozostających w kolekcjonerskim obiegu można wnosić o wyjątkowej jak na amatorkę popularności tej części jej dorobku. Ale po tym młodzieńczym doświadczeniu nigdy już później Anna z Tyszkiewiczów – primo voto Potocka, secundo voto Dunin-Wąsowiczowa – do techniki akwaforty nie powróciła.
The article is devoted to the etchings collected in the album Vues de Pologne, dedicated to Anna (Anetka) Tyszkiewiczówna (1779-1867). Throughout her life, she was involved in amateur artistic work: drawing, painting and, above all, design, which left its mark on the palace and garden layouts in Wilanów, Natolin, Mokotów, Jabłonna and Zator. The album was created as a result and as a memoir of her stay in Vienna in 1795. At that time she took drawing and etching lessons from the French painter Ignace Duvivier (1758-1832) – an artist that was later accepted as a member of the local academy. Apart from the title page, in its basic version the album contains nine views mainly of Warsaw and its surroundings. Tyszkiewiczówna was the author of all the drawing patterns, she also transferred them onto the printing plates. In these works she clearly preferred landscape motifs over vedutas. She tried to reflect the mood of the moment through a lively, energetic line and strong value contrasts. She composed sentimental, subjective landscapes with little care for accuracy or realism in the representation of reality. It is also possible that the latter feature was intensified by the recreation of patterns from her memory, in Vienna, far away from the portrayed places. Evaluating the artistic value of her works—in terms of the technique used they do not differ at all from the works of her teacher—one should remember that they are juvenile works since the author was only sixteen at that time. Her plates were reused at the beginning of the 19th century for commercial purposes – six out of nine etchings adorned the 1811 edition of “The Political, Chronological and Historical Calendar”, printed by Jan Ludwik Koch. On the basis of the considerable number of prints in collectors’ circulation—those from 1795 as well as those from 1811—it is possible to conclude that this part of her work is exceptionally popular for an amateur. But after this youthful experience, Anna née Tyszkiewicz, primo voto Potocka, secundo voto Dunin-Wąsowiczowa, never returned to the etching technique.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 39-78
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Borderlines of the Thaw: Graphic Art from the Federal Republic of Germany in Warsaw’s “Exhibition Factory” (1956–1957)
Granice odwilży. Grafika z Republiki Federalnej Niemiec w warszawskiej „fabryce wystaw” (1956–1957)
Autorzy:
Świtek, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15852909.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia wystaw
grafika niemiecka
Centralne Biuro Wystaw Artystycznych
Odwilż
niemiecko-polska wymiana kulturalna
exhibition history
German graphic art
Central Bureau of Art Exhibitions
the Thaw
German-Polish cultural exchange
Opis:
The aim of the essay is to delineate the political and artistic contexts of two exhibitions of graphic art from the Federal Republic of Germany held in the Central Bureau of Art Exhibitions, the main state art gallery in Warsaw (1956–1957). The historians consider the year 1956 – similarly to the years 1968 or 1989 – to be an important caesura in the political and social history on the global scale. In the history of modern art in Poland, the year 1956 is also perceived as a period crucial to changes in artistic life (Polish thaw). As the first show of West German artists in post-war Poland, the Exhibition of the Works of Graphic Artists from the Federal Republic of Germany opened in Warsaw on the same day when Nikita Khrushchev delivered his celebrated “Secret Speech” in Moscow (25 February 1956). The exhibition Poster Art in the Federal Republic of Germany was organized in 1957, after the events of the Polish October (1956). The idea to juxtapose art exhibitions with political events of their era follows contemporary reflections on the phenomenon of noncontemporaneity and on the heterogeneous nature of the visual time of art and exhibition histories.
Celem artykułu jest zarysowanie politycznych i artystycznych kontekstów dwóch wystaw grafiki z Niemiec Zachodnich, które zostały zaprezentowane w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Warszawie  w latach 1956–1957. Historycy uznają rok 1956 – podobnie jak 1968 czy 1989 – za znaczącą cezurę czasową, rok przełomowy w globalnej historii politycznej i społecznej. W historii polskiej sztuki nowoczesnej rok 1956 jest również postrzegany jako czas istotny dla przemian w życiu artystycznym – czas Odwilży. Jako pierwsza wystawa sztuki z Niemiec Zachodnich w powojennej Polsce, Wystawa prac grafików z Niemieckiej Republiki Federalnej została otwarta w Warszawie w tym samym dniu, w którym w Moskwie Nikita Chruszczow przedstawił swój słynny „tajny referat” (25 lutego 1956). Wystawę Plakat NRF  zorganizowano w CBWA w 1957 r., po wydarzeniach Polskiego Października ’56. Zestawienie wystaw sztuki z politycznymi wydarzeniami tego okresu wpisuje się w refleksję nad zjawiskami równoczesności i nierównoczesności, rozpoznanymi przez filozofów historii, a także w refleksję nad heterogeniczną naturą wizualnego czasu historii wystaw.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 1; 127-158
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna plakatowa
Autorzy:
Paduszek, Konrad.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2020, nr 2, s. 142-145
Data publikacji:
2020
Tematy:
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Propaganda wojenna
Plakat polityczny
Grafika polska
Walka informacyjna
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł dotyczy działania propagandowego w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Rozważania autora skupiają się na metodach podejmowanych działań. Wymieniono osoby i instytucje prowadzące działania informacyjne. W akcjach propagandowych brali udział artyści skupieni w referacie propagandy II Informacyjno-Prasowego Generalnego Inspektoratu Armii Ochotniczej czy też w Centralnym Komitecie Propagandy: Władysław Skoczylas, Władysław Teodor Benda, Edmund Bartłomiejczuk czy Kamil Mackiewicz.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Odzyskana stołeczność : Warszawa 1915-1918 : publikacja towarzysząca wystawie czasowej "Odzyskana stołeczność. Warszawa 1915-1918", odbywającej się w Muzeum Warszawy w dniach 25 września-30 grudnia 2018
Warszawa 1915-1918 : publikacja towarzysząca wystawie czasowej "Odzyskana stołeczność. Warszawa 1915-1918", odbywającej się w Muzeum Warszawy w dniach 25 września-30 grudnia 2018
Współwytwórcy:
Hensel-Moszczyńska, Barbara (1954- ). Redakcja
Topolska, Anna (historyk). Redakcja
Muzeum Warszawy. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Warszawa : Muzeum Warszawy
Tematy:
Muzeum Warszawy
I wojna światowa (1914-1918)
Biżuteria patriotyczna
Grafika użytkowa
Plakat
Pocztówka
Sztuka polska
Wystawy historyczne
Zbiory muzealne
Album
Opracowanie
Opis:
Bibliografia na stronach 181, 197, 215, 237.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Artyści Andersa : uratowani z "nieludzkiej ziemi" = Anders artists : rescued from "inhuman land"
Uratowani z "nieludzkiej ziemi"
Anders artists : rescued from "inhuman land"
Rescued from "inhuman land"
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor (1960- ).
Współwytwórcy:
Fundacja "Towarzystwo Projektów Edukacyjnych". Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa ; Londyn : Fundacja "Towarzystwo Projektów Edukacyjnych" ;
Tematy:
2 Korpus Polski (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie)
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941-1942)
Graficy polscy
Grafika polska
Malarstwo polskie
Malarze polscy
Rzeźba polska
Rzeźbiarze polscy
Album
Opracowanie
Opis:
Bibliografia na stronach 244-247.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Józef Piłsudski : album
Współwytwórcy:
Skoczek, Tadeusz (1955- ). Redakcja
Muzeum Niepodległości (Warszawa). Wydawca
Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Proszówki : Muzeum Niepodległości ; Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Fotografia polska
Grafika polska
Malarstwo polskie
Politycy
Album
Biografia
Opis:
W tece 12 kart tablic głównie kolorowych z wizerunkami Józefa Piłsudskiego. W sygnaturze 1370945 defekt: brak teki.
Na stronie redakcyjnej: "Edycja w twardej oprawie, egzemplarze numerowane". Egzemplarz numer 000317.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Wyświetlanie 1-15 z 90

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies