Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Goncourt" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wizerunki niezamężnych służących w wybranych dziełach literatury francuskiej XIX wieku
Portraits of Unmarried Female Servants in Selected Examples of 19th Century French Literature
Autorzy:
Kulak, Ewa Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311971.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
French literature
19th century
domestic servants
unmarried women
Edmond and Jules Goncourt
Octave Mirbeau
Gustave Flaubert
literatura francuska
XIX wiek
służące
niezamężne kobiety
Edmond i Jules Goncourt
Opis:
The paper analyses the image of female domestic servants and their condition as unmarried women in three examples of nineteenth‑century French literature: A Simple Heart by Gustave Flaubert (1875), Germinie Lacerteux (1865) by Edmond and Jules de Goncourt and Diary of a Chamber-maid (1900) by Octave Mirbeau. The protagonists of these stories represent interesting versions of stereotypical images present in a great number of contemporary works: the life of a loyal and sacrificed servant (Flaubert), the sad history of a servant succumbing to sexual temptations (E. and J, de Goncourt) and the subversive portrait of a perverted chambermaid, exploited by and exploiting their masters at the same time (Mirbeau). The common trait of the three women is their solitude, as service means for them to remain unmarried, unable to realize the role considered socially as the only proper for a woman.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 15; 67-80
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edmond de Goncourt et sa double participation au Nouveau Décaméron
Edmond de Goncourt and His Two Tales in Le Nouveau Décaméron
Edmond de Goncourt i jego dwa opowiadania w Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Dufief, Pierre-Jean
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056531.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Goncourt
Le Nouveau Décaméron
miłość
autor opowiadań
fantazyjność
XVIII wiek
Love
Storyteller
Fantasy
Eighteenth Century
Opis:
Cette contribution s’intéresse aux deux seuls contes donnés par Edmond de Goncourt, roi de la septième journée, à l’entreprise collective de Catulle Mendès. Goncourt reprend deux textes tirés d’œuvres anciennes, dont il entreprend la réédition, pour les donner au Nouveau Décaméron. Ceux-ci illustrent la double manière des Goncourt, conteurs fantaisistes et historiens du XVIIIe siècle, en particulier de la femme. L’amour y occupe une place de choix, amour sombre d’un graveur qui devient fou dans « Un aqua-fortiste », et volupté des comédiennes courtisanes du siècle des Lumières dans « La Courtisane au théâtre ». Edmond de Goncourt affirme sa singularité dans cette luxueuse publication qui réunit des écrivains fréquentant son Grenier à Auteuil.
Artykuł analizuje dwa opowiadania Edmonda de Goncourta, króla dnia siódmego, stanowiące jego jedyny udział w zbiorowym przedsięwzięciu Catulle’a Mendèsa. Goncourt wykorzystał swoje dwa wcześniejsze teksty, których reedycję przygotował specjalnie dla Le Nouveau Décaméron. Obrazują one dwoistą manierę Goncourtów, autorów opowiadań fantazyjnych oraz historyków XVIII wieku, w szczególności znawców tematyki kobiecej. W obu opowiadaniach główne miejsce zajmuje miłość: mroczne uczucia grawera, który traci zmysły w Un aqua-fortiste, czy namiętności aktorek kurtyzan wieku Oświecenia w La Courtisane au théâtre. Edmond de Goncourt potwierdza swoją oryginalność w tym znakomitym przedsięwzięciu literackim, które zgromadziło pisarzy odwiedzających jego słynne poddasze w Auteuil.
This contribution focuses on the only two tales given by Edmond de Goncourt, king of the seventh day, to the collective enterprise of Catulle Mendès. Goncourt took two texts from old works, which he undertook to republish in order to give them to Le Nouveau Décaméron. These illustrate the dual literary style of the Goncourts, that as fanciful storytellers and also as historians of the eighteenth century, especially of women. Love occupies a prominent place: the dark love of the engraver who goes mad in “Un aqua-fortiste”, and the voluptuousness of the courtesan actresses in the Age of Enlightenment in “La Courtisane au théâtre.” Edmond de Goncourt asserts his singularity in this luxurious publication that brings together the writers who frequented his ‘Grenier’ in Auteuil.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 77-86
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’art du « revenez-y ». Variations sur la mémoire chez les Goncourt
The art of the ‘revenez-y’. Variations on memory in the Goncourts’ novels
Autorzy:
Charlier, Marie-Astrid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24090513.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Goncourt
mémoire
imagination
deuil
mélancolie
spectacle
corporéité
memory
mourning
melancholy
body
Opis:
Cet article propose une traversée de l’œuvre romanesque des Goncourt sous l’angle des représentations et de l’écriture de la mémoire, notion cardinale de leur œuvre et de leur vie, comme en témoignent aussi bien le Journal que leur passion pour la collection. Paradoxalement, les personnages se souviennent relativement peu dans leurs romans. Cependant, bien que discrète, la mémoire se déploie à des moments stratégiques du récit. Il s’agit ici de mettre au jour un véritable art romanesque du « revenez-y », lequel se déplie en différentes variations comme autant d’explorations psychologiques, narratives et esthétiques de la mémoire.  L’article explore ainsi les représentations tantôt pathologiques tantôt réparatrices de la mémoire à travers la nostalgie et la mélancolie des personnages mais aussi les enjeux de l’articulation entre mémoire, rêve et oubli dans la création goncourtienne. Enfin, il s’agit de dégager le travail de corporalisation de la mémoire à l’œuvre chez les Goncourt, notamment par l’intermédiaire des personnages du monde du spectacle : acteurs et actrices, mimes et acrobates.
This article proposes an exploration of the novels of the Goncourts from the perspective of the representations and writing of memory, a fundamental notion in their work and their lives, as evidenced both by the Journal and their passion for collecting. Paradoxically, the characters remember relatively little in their novels. However, although discreet, memory is deployed at strategic moments in the narrative. The aim here is to bring to light a veritable art of “revenez-y”, which unfolds in different variations as psychological, narrative and aesthetic explorations of memory. The article thus explores the sometimes pathological and sometimes reparative representations of memory through the nostalgia and melancholy of the characters, as well as the issue of interaction between memory, dream and oblivion in the Goncourts’ writing. Finally, the aim is to identify the corporalisation of memory at work in the Goncourts’ novels, notably through the intermediary of characters from the world of entertainment: actors and actresses, mimes and acrobats.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2022, 12; 30-46
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Senegalski pisarz Mohamed Mbougar Sarr. Laureat nagrody literackiej Goncourtów 2021 w dyskursie Medialnym
Autorzy:
Ndiaye, Bara
Ndiaye, Iwona Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141878.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Mohamed Mbougar Sarr
Goncourt literary prize
media discourse
Opis:
The main goal of the undertaken research was to present how texts devoted to literary events function in contemporary media discourse. The article analyzes the reaction of the French-speaking media to the literary event of the Francophone world – presenting a Senegalese writer with the most prestigious literary award in France. The authors review the major media publishing in French in which the figure of the laureate Mohamed Mbougar Sarr was celebrated, the content of the awarded novel as well as the opinions of critics and journalists. The online versions of, among others, Le Monde, Le Courrier International, Le Soleil, LaPresse.ca, Le Soir, L’Observateur Paalga and audiovisual media such as RFI, TV5 Monde, France 24, TSR were analyzed. The choice of the aforementioned media was motivated by the desire to investigate the issue in journalistic texts, diverse in terms of themes, content, and style. The authors also try to explain the phenomenon of hatred towards the laureate expressed by some Senegalese Facebook and Twitter users.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2022, 2, XXIV; 195-214
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Vanité à l ’usage des demoiselles : savoir-vivre et savoir-mourir dans le roman d ’éducation pour filles dans le Second Empire
Vanity for the use of young ladies:Good manners and good death in educational novels for Second Empire girls
Autorzy:
Daouda, Marie Kawthar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483661.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
edification
countess de Ségur
Victorine Monniot
Baudelaire
Goncourt
Chérie
édification
comtesse de Ségur
Opis:
In the 1850es, the Second Empire settles in after five stormy decades that unveil the vanity of temporal power. The legitimist writers Sophie Rostoptchine, countess de Ségur, and Victorine Monniot, have left a deep imprint in the education of Second Empire young ladies. Their teaching, which taps on practical interpreta-tion of Cahtolic catechism illustrate the Christian principles of renunciation taught by the memento mori while echoing the anguishes of the time. The article aims to study the presence of vanity as a pedagogical tool in Le Journal de Marguerite (1858) and the cycle of Sophie (1858-1859) and to highlight the links between these edifying novels and the fears expressed by Baudelaire and Edmond de Goncourt.
Les années 1850 voient s ’installer le Second Empire après un demi-siècle houleux où s ’illustre la vanité du pouvoir temporel. Toutes deux légitimistes, Sophie Rostoptchine, comtesse de Ségur, et Victorine Monniot, ont laissé une empreinte profonde dans l ’éducation des jeunes filles du Second Empire. Leur enseignement, fondé sur une interprétation concrète du catéchisme catholique, illustre les principes chrétiens de renonciation aux biens matériels enseignés par le memento mori tout en se faisant l ’écho des angoisses de l ’époque. L ’article se propose d ’étudier la présence de la vanité comme outil pédagogique dans Le Journal de Marguerite (1858) et le cy-cle de Sophie (1858-1859) et de mettre au jour les liens entre ces romans édifiants et les hantises exprimées par Baudelaire ou Edmond de Goncourt.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 76-87
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza nagrody literackiej. Prix Goncourt w polu edukacji
The power of literary award. Prix Goncourt and Þ eld of education
Autorzy:
Chwieduk, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459953.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
nagroda literacka, Prix Goncourt, Akademia Goncourtów, władza symboliczna, przemoc symboliczna, pole edukacji, dyskurs, Bourdieu, habitus, critical discourse analysis, instytucja, tożsamość, prestiż, nowoczesność
literary award, Prix Goncourt, Académie Goncourt, symbolic power, symbolic violence, field of education, discourse, Bourdieu, habitus, critical discourse analysis, institution, identity, prestige, modernity
Opis:
Aim: The article focuses on the relation between the Prix Goncourt and the field of education, on the example of the Prix Goncourt des Lycéens, a type of little Prix Goncourt awarded by high school students. Methods: The departure point is to define the Prix Goncourt as an institution. According to the author’s definition it generates its own discourse, is a source of culturally and socially significant symbolic violence and finally has power. The author mentions three dimensions of power: literary, economic and social. The analysis of the relation under consideration is presented through the prism of Bourdieu’s theory and embedded in the Critical Discourse Analysis perspective. This method allows one to better comprehend the functioning of modern society, power relations within the fields and across the fields, as well as what is at stake in this social game. Results and conclusions: The Prix Goncourt interferes in the field of education to maintain its power: to ensure the readers, to confirm the adequacy of some postures, finally to justify its existence. Prix Goncourt des Lycéens seems to be a perfect tool by which the Prix Goncourt can achieve its purpose. However, we observe a correlation – the Prix Goncourt has an impact on the field of education but, at the same time, it depends on the French educational system. This system creates some cultural needs such as, for example, taking part in literary life. Last, but not least, the Prix Goncourt has to fight continuously for its high position in the field. Originality of subject: Even though in Poland the problem of literary awards has been already described, no one published a wide analyse of the Prix Goncourt or the Prix Goncourt des Lycéens. This article not only describes a literary phenomenon but also puts it in the complicated context of modern society.
Cel badań: Artykuł skupia się na relacji Nagrody Goncourtów z polem edukacji na przykładzie Prix Goncourt des lycéens przyznawanej przez licealistów. Metoda badań: Punktem wyjścia do rozważań jest zdefiniowanie Nagrody Goncourtów jako instytucji. Zgodnie z przyjętą definicją instytucja będzie wytwarzać własny dyskurs, wywierać znaczącą społecznie i kulturowo przemoc symboliczną, a więc ostatecznie sprawować władzę. Autorka dzieli tę władzę na: literacką, ekonomiczną, społeczną. Analiza prowadzona jest przez pryzmat teorii Pierre’a Bourdieu i utrzymana w nurcie critical discourse analysis. Pozwala to wydobyć niektóre mechanizmy działania współczesnego społeczeństwa i podkreślić rodzaj stawek w społecznej grze. Wyniki i wnioski: Nagroda Goncourtów ingeruje w pole edukacji, aby utrzymać władzę: zagwarantować sobie odbiorców, potwierdzić sensowność określonych postaw, a tym samym uzasadnić niezbędność własnego istnienia. Prix Goncourt des lycéens jest do tego doskonałym narzędziem. Mamy jednak do czynienia ze współzależnością. Nagroda Goncourtów wpływa na pole edukacji, ale też sama jest od niego zależna – to francuski system oświaty kreuje potrzeby kulturowe, dzięki którym jednostki dostrzegają sens m.in. w braniu aktywnego udziału w szeroko pojętym życiu literackim. Ostatecznie też władza symboliczna nigdy nie jest dana raz na zawsze. Nagroda Goncourtów musi nieustannie walczyć o utrzymanie wysokiej pozycji w polu. Oryginalność podejścia: Chociaż temat nagród literackich jest obecny na gruncie polskim, nie powstała do tej pory żadna publikacja dokładniej analizująca Nagrodę Goncourtów, a tym bardziej Prix Goncourt des lycéens. Niniejsza praca nie tylko opisuje konkretne zjawisko literackie, ale też umieszcza je w szerszym kontekście, wikłając w mechanizmy nowoczesnego społeczeństwa.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 149-158
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies