Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gojenie ran" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Metoda szybkiego gojenia ran przy zastosowaniu zawiesin komórek autogennych (metodą rozpylania) : instrukcja
Współwytwórcy:
Witkowski, Wojciech. Opracowanie
Wojskowy Instytut Medyczny (Warszawa). Wydawca
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Warszawa : Wojskowy Instytut Wydawniczy
Tematy:
Gojenie ran
Komórki macierzyste
Medycyna wojskowa
Oparzenie
Instrukcja
Opis:
U dołu strony tytułowej: praca naukowa nr 09/WNiI/07 (125).
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Glycosaminoglycans – types, structure, functions, and the role in wound healing processes
Glikozoaminoglikany – rodzaje, struktura, funkcje i rola w procesach gojenia ran
Autorzy:
Orlińska, Kinga
Komosińska-Vassev, Katarzyna
Olczyk, Krystyna
Kowalczyk, Aleksandra
Olczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105091.pdf
Data publikacji:
2023-11-07
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
glycosaminoglycans
extracellular matrix
proteoglycans
wound healing
glikozoaminoglikany
macierz pozakomórkowa
proteoglikany
gojenie ran
Opis:
Glycosaminoglycans (GAGs) are a group of heteropolysaccharides, which include: chondroitin sulfates, dermatan sulfates, heparan sulfates, heparin, keratan sulfates, and hyaluronic acid. GAGs are composed of negatively charged polysaccharide chains composed of repeating disaccharide units, which include N-acetylated hexosamine residues – D-glucosamine or D-galactosamine – or N-sulfated D-glucosamine and hexuronic acid residues – D-glucuronic or L-iduronic acid – or galactose. All GAGs, except for hyaluronic acid, have a sulfate group and form proteoglycans (PGs) when attached to the core proteins. GAGs have many important biological functions influencing PGs functions. PGs are present in all types of tissues and participate in cell migration, proliferation, and differentiation. They occur mainly in the extracellular matrix (ECM), where they participate in ECM organization, structure formation and mechanical properties. They play an important role in maintaining homeostasis and also influence metabolic processes, such as bone mineralization and blood coagulation. PGs (due to the strongly negative charge of the glycan chains) are involved in the selective permeability of cell membranes. Components of the ECM, including GAGs, play a structural and functional role during the healing of tissue damage. They regulate the healing process by acting as a reservoir and modulator for cytokines and growth factors and perform structural functions by filling tissue defects during the repair process.
Glikozoaminoglikany (glycosaminoglycans – GAGs) są grupą heteropolisacharydów, w której skład wchodzą: siarczany chondroityny, siarczany dermatanu, siarczany heparanu, heparyny, siarczany keratanu oraz kwas hialuronowy. GAGs zbudowane są z ujemnie naładowanych łańcuchów polisacharydowych, złożonych z powtarzających się jednostek disacharydowych, do których należą reszty N-acetylowanej heksozoaminy – D-glukozoaminy lub D-galaktozoaminy – albo N-siarczanowanej D-glukozoaminy oraz reszty kwasu heksuronowego – D-glukuronowego lub L-iduronowego – albo galaktozy. Wszystkie GAGs, z wyjątkiem kwasu hialuronowego, posiadają grupę siarczanową oraz tworzą, po przyłączeniu do białek rdzeniowych, proteoglikany (proteoglycans – PGs). GAGs pełnią wiele ważnych biologicznych funkcji, determinujących funkcje PGs. Te ostatnie są obecne we wszystkich rodzajach tkanek, uczestniczą w procesach migracji, proliferacji i różnicowania komórek. Występują głównie w macierzy pozakomórkowej (extracellular matrix – ECM), biorąc udział w organizacji ECM, kształtując jej strukturę i właściwości mechaniczne. Pełnią istotną rolę w utrzymaniu homeostazy, a także wywierają wpływ na szereg procesów metabolicznych, takich jak mineralizacja kości i krzepnięcie krwi. PGs (ze względu na silnie ujemny ładunek łańcuchów glikanowych) biorą udział w selektywnej przepuszczalności błon komórkowych. Składniki ECM, w tym GAGs, odgrywają rolę strukturalno-czynnościową podczas gojenia się uszkodzeń tkankowych. Regulują proces gojenia poprzez stanowienie rezerwuaru i modulatora dla cytokin i czynników wzrostu oraz pełnią funkcje strukturalne poprzez wypełnianie ubytków tkankowych podczas procesu naprawczego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 204-216
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pressure injury treatment with anodal and cathodal electrical stimulation in persons with nervous system injuries. A prospective, randomized, clinical study. Preliminary report.
Elektrostymulacja anodowa i katodowa w leczeniu odleżyn u osób z uszkodzeniami centralnego układu nerwowego. Prospektywne, randomizowane badanie kliniczne. Wyniki wstępne
Autorzy:
Polak, Anna
Nawrat-Szołtysik, Agnieszka
Ickowicz, Tomasz
Kucio, Ewa
Kasprzak, Kamila
Chlebek, Aleksandra
Etfer, Beata
Pniowska, Małgorzata
Rajca, Jolanta
Łagodzic, Sandra
Kania, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790985.pdf
Data publikacji:
2018-03-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
pressure injuries
wound healing
electrical stimulation
pulsed current
odleżyny
gojenie ran
elektrostymulacja
prąd impulsowy
Opis:
Introduction: Electrical stimulation (ES) is a treatment recommended for pressure injuries (PIs), but an optimal protocol methodology for wound treatment has not yet been established. Objective: Comparing the effectiveness of cathodal and anodal ES in the treatment of category II-IV pressure injuries. Research project: Experimental trial with randomization. Material and methods: 38 individuals with pressure wounds treated at the Rehabilitation Centre in the region of Upper Silesia were randomly divided into the anodal ES group (AG/12 people, mean age 52.83 years), cathodal ES group (CG/13 people, average age 52.00 years) and the ES placebo group (PG/13 people, average age 54.46 years). Standard pressure injury treatment was implemented in all patients. Additionally, in the AG and CG, ES with high-voltage monophasic pulsed current (HVMPC; twin-peak impulses; 154 μs; 100 pps; 0.36 A; 360 μC/s) was applied for 50 minutes a day, fi ve days a week, for 8 weeks. In the AG group, the healing electrode was an anode, while in the CG, cathodes were used. In the PG, sham ES was performed. Both electrodes were placed on moist gauze. The electrode for treatment was placed on the surface of the wound and the return electrode was positioned on healthy skin at least 15 cm from the PI edge. The surface area of the PIs was measured before and after each subsequent week of therapy. Results: In the AG and CG, the surface of the pressure injuries decreased by 73.68% (SD 28.03) and 76.02% (SD 17.51), respectively. These results were statistically signifi cantly higher than in the PG (44.20%, SD 20.86). The results obtained in AG and CG did not signifi cantly differ statistically. Conclusions: High-voltage anodal and cathodal ES cause a decrease in category II-IV pressure injuries to a similar extent.
Wstęp: Elektrostymulacja (ES) jest zabiegiem rekomendowanym w leczeniu odleżyn ale metodyka zabiegów zapewniających najlepsze skutki lecznicze wymaga jeszcze ustalenia. Cel: Porównanie skuteczności ES katodowej i anodowej w leczeniu odleżyn II-IV stopnia. Projekt badawczy: Badanie eksperymentalne z randomizacją. Materiał i metody: 38 osób z odleżynami leczonych w Centrum Rehabilitacji na terenie Górnego Śląska zostało losowo podzielonych do grupy elektrostymulacji anodowej (AG/12 osób; średni wiek 52,83 lata), elektrostymulacji katodowej (KG/13 osób; średni wiek 52,00 lata) i elektrostymulacji placebo (PG/13 osób; średni wiek 54,46 lata). U wszystkich chorych stosowano standardowe leczenie odleżyn. Dodatkowo w AG i KG zastosowano elektrostymulację wysokonapięciową prądem pulsującym (high-voltage monophasic pulsed current − HVMPC) (impulsy podwójne szpiczaste, 154 μs; 100 Hz; 0,36 A; 360 μC/s) przez 50 minut dziennie, pięć dni w tygodniu, przez 8 tygodni. W AG elektrodą leczniczą była anoda, a w KG – katoda. W PG wykonywano symulowaną elektrostymulację. Obie elektrody były układane na wilgotnej gazie. Elektrodę leczniczą układano na powierzchni rany a zamykającą obwód na zdrowej skórze w odległości przynajmniej 15 cm od rany. Pole powierzchni odleżyn było mierzone przed leczeniem oraz po zakończeniu każdego kolejnego tygodnia terapii. Wyniki: W grupach AG i KG powierzchnia odleżyn zmniejszyła się odpowiednio o 73,68% (SD 28,03) i 76,02% (SD 17,51). Wyniki te były znamiennie statystycznie większe niż w PG (44,20%; SD 20,86). Wyniki uzyskane w AG i KG nie różniły się znamiennie statystycznie. Wnioski: ES wysokonapięciowa anodowa i katodowa w podobnym stopniu przyczyniają się do zmniejszenia odleżyn II-IV stopnia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 23-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział grzybów w etiopatogenezie trudno gojących się ran po zabiegach ortopedycznych
The role of fungi in etiopathogenesis of delayed orthopaedic wound healing.
Autorzy:
Raczyńska-Witońska, G.
Kwaśniewska, J.
Witoński, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146447.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Candida albicans
grzyby
gojenie ran
zakazenia grzybicze
Candida
zabiegi chirurgiczne
ortopedia
rany pooperacyjne
etiopatogeneza
Opis:
Mycological investigations were carried out in 20 patients due to the delayed wound healing, following orthopaedic surgery at the Department of Orthopaedics, Medical University of Łódź. The material samples for fungal assessment were taken from the wound, surrounding skin and oral cavity. In all patients, the fungi were isolated at least from one ontocenosis; from the wound in 40.0% of subjects studied, from the wound-surrounding skin in 55.0% and from the oral cavity in 85.0%. It should be emphasized that the occurrence of fungi was more frequently observed simultaneously in two or three ontocenoses (70.0%) than in one (30.0%). Unifocal infection was found only in the oral cavity, while the presence of fungi in the wound was accompanied by their appearance in the region of wound-surrounding skin and/or in the oral cavity.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 2; 171-175
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozycja żywnościowa wspomagająca leczenie odleżyn
Food composition to enhance healing of pressure ulcers
Autorzy:
Świątkiewicz, Maciej
Grieb, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48864122.pdf
Data publikacji:
2024-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
odleżyny
gojenie ran
niezbędne aminokwasy
karnozyna
pressure ulcers
wounds healing
essential amino acids
carnosine
Opis:
Niedożywienie i wyniszczenie organizmu, szczególnie często spotykane u pacjentów w podeszłym wieku, nie sprzyja gojeniu ran, a w szczególności odleżyn. Odżywki podawane dla wspomagania leczenia ran zawierają dużą ilość białka oraz specyficzne dodatki (cynk, witamina C, arginina). Niestety wielu pacjentów mających odleżyny lub zagrożonych ich wystąpieniem ma istotne przeciwwskazania do stosowania diety wysokobiałkowej; wśród nich najczęstszym jest przewlekła niewydolność nerek. W badaniach profilu aminokwasowego pacjentów z odleżynami lub innymi ranami przewlekłymi wykazano obniżone stężenia kilku egzogennych aminokwasów w surowicy krwi: tryptofanu (Trp), histydyny (His) i treoniny (Thr). Aminokwasów niezbędnych dla człowieka jest dziewięć, ale wygląda na to, że przewlekłym ranom takim jak odleżyny towarzyszy obniżenie stężeń tylko trzech z nich. Ich wspólną cechą jest niewielkie zapotrzebowanie dzienne, wynoszące od 4 do 15 mg/kg ciężaru ciała, znacznie mniej niż dla każdego innego niezbędnego aminokwasu. Kolejną wspólną cechą His, Trp i Thr wykrytą w eksperymentach na zwierzętach jest to, że do aktywacji szlaków metabolicznych zwiększających zapotrzebowanie na te aminokwasy dochodzi w sytuacjach stresowych. Nie ulega wątpliwości, że stresy różnego rodzaju znacząco spowalniają gojenie ran zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. W szczególności pacjenci, u których rozwinęły się odleżyny, prezentowali znacznie podwyższony poziom hormonu stresu kortyzolu we krwi. Efekt przyjmowania kompozycji żywnościowej Pellicar-F (zawierającej karnozynę jako źródło histydyny oraz treoninę i tryptofan) był przedmiotem badawczego eksperymentu medycznego. Po sześciu tygodniach tylko pacjenci z grupy przyjmującej Pellicar-F wykazali statystycznie istotne zmniejszenie powierzchni odleżyn.
Malnutrition and cachexia, which are frequently encountered in older patients, do not favour the healing of wounds such as pressure ulcers. Food supplements applied to support wound healing contain a high amount of protein and some specific additives (zinc, vitamin C, and arginine). Unfortunately, many patients suffering from or threatened by pressure ulcers shall not take a high-protein diet because they also suffer from chronic kidney disease. Amino acid profiling of patients suffering from pressure ulcers or other chronic wounds has shown that these patients display decreased concentrations of some exogenous amino acids in blood serum: tryptophan (Trp), histidine (His) and threonine (Thr). There are nine amino acids essential for humans, but a common feature of these three is the low daily requirement, 4 to 15 mg/kg body weight, much less than for any other essential amino acid. The other common feature of Hts, Trp and Thr discovered in the animal experiments is that activation of metabolic pathways which increase demand for these amino acids occur is a stress situation. There is no doubt that various stresses significantly slow down the healing of wounds, both in animals and in humans. In particular, patients who developed pressure ulcers presented significantly increased level of the stress hormone cortisol in the blood. The effect of taking food composition Pellicar-F (containing carnosine as the source of histidine, threonine and tryptophan) has been the subject of clinical investigation. After six weeks only patients from the group taking Pellicar-F displayed a statistically significant reduction of the pressure ulcer area.
Źródło:
Lek w Polsce; 2024, 400, 9; 32-36
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udzial grzybow w etiopatogenezie trudno gojacych sie ran po zabiegach ortopedycznych
Autorzy:
Raczynska-Witonska, G.
Kwasniewska, J.
Witonski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840380.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Candida albicans
grzyby
gojenie ran
zakazenia grzybicze
Candida
zabiegi chirurgiczne
ortopedia
rany pooperacyjne
etiopatogeneza
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 2; 171-175
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas, który leczy rany, czyli o powstawaniu blizn u człowieka
Autorzy:
Zastawny, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/848093.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
czlowiek
skora
uszkodzenia skory
rany
gojenie ran
regeneracja tkanek
blizny pourazowe
mechanizm powstawania
bliznowiec
blizny hipertroficzne
Źródło:
Wszechświat; 2014, 115, 04-06
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOWE ROZWIĄZANIA TECHNOLOGICZNE W ASPEKCIE MIEJSCOWEGO I DOUSTNEGO PODANIA RESWERATROLU
NEW TECHNOLOGICAL SOLUTIONS IN THE ASPECT OF TOPICAL AND ORAL ADMINISTRATION OF RESVERATROL
Autorzy:
Górska, Anna
Jachowicz, Renata
Niwiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762663.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
gojenie ran
miejscowe podanie
polifenole
reweratrol
nośniki leku
resveratrol
wound healing
drug carriers
polyphenols
topical application
Opis:
Resveratrol (3,5,4-trihydroxystilbene) is a natural polyphenolic compound with a wide spectrum of biological activities, which could possibly be useful in the prevention or treatment of cardiovascular, neurodegenerative diseases, cancer, as well as premature skin aging. The extraction and synthesis methods have been developed rapidly for resveratrol. It is isolated mainly from Polygonum cuspidatum due to its high concentration in this herb. However, rapid development of biotechnology led to a new way of resveratrol synthesis directly in recombinant yeast, but also in bacteria, such as Escherichia coli. Currently, resveratrol is used as a dietary supplement in form of tablets, capsules or sublingual drops. Nonetheless, resveratrol application is still being a major challenge due to its poor solubility in water as well as low and erratic bioavailability. However, the latest studies showed the possibility of extending the therapeutic range of resveratrol utility, including its potential as a wound care agent. The systems designed for application to the skin are particularly promising, although the formulations proposal for oral administration are also interesting. Despite its potential as a compound administered topically, nowadays resveratrol is available only as an anti-aging ingredient in skin care products. As a substance with the pleiotropic mode of action, it has become the object of interest of many research groups as well as the pharmaceutical industry. Most studies have tended to focus on pharmacological activity of raw resveratrol and its poor bioavailabilty, thus the number of research concerning the development of a drug delivery system for resveratrol is very limited. The present review summarizes the most recent literature which demonstrates the currently used technologies allowing to overcome poor bioavailability of resveratrol, with particular emphasis put on its topical and oral administration. The article shows the current state of knowledge on delivery systems with resveratrol such as liposomes, nanoemulsions, lipid nanoparticles and nanocrystals. It presents also an overview of recent developments in the use of resveratrol in the prevention and treatment of different skin diseases.
Resweratrol (3,4',5-trihydroksystilben) jako substancja o szerokim spektrum aktywności biologicznej stanowi przedmiot wielokierunkowego zainteresowania. Obecnie stosowany jest jako suplement diety oraz składnik kosmetyków o przeciwstarzeniowym działaniu, jednak najnowsze wyniki badań wskazują możliwość rozszerzenia zakresu terapeutycznego resweratrolu m.in. o pielęgnacje ran. Wielokierunkowe działanie farmakodynamiczne, przy jednocześnie trudnej rozpuszczalności w wodzie i niskiej biodostępności rozszerza problematykę badawczą o poszukiwanie nowych form leku zapewniających uzyskanie optymalnego efektu terapeutycznego. Szczególnie obiecujące są układy przeznaczone do aplikacji na skórę, jakkolwiek ciekawa jest też propozycja formulacji do podania drogą doustną. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat właściwości i zakresu stosowania resweratrolu, ze szczególnym uwzględnieniem nowych rozwiązań technologicznych w formie liposomów, nanoemulsji, nanokryształów, nanocząstek lipidowych czy materiałów opatrunkowych pod kątem jego miejscowego i doustnego podania.
Źródło:
Farmacja Polska; 2019, 75, 11; 599-604
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chitozan jako składnik preparatów wspomagających leczenie urazów skóry
Chitosan preparations as a wound dressing material
Autorzy:
Zielińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041453.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
chitozan
srebro koloidowe
kwas hialuronowy
gojenie ran
naturalny opatrunek
chitosan
colloidal silver
hyaluronic acid
wound healing
natural wound dressings
Opis:
Chitozan jest jednym z naturalnych polimerów, które stanowią bardzo obiecujące źródło do opracowywania preparatów przyspieszających gojenie ran oraz przeciwdrobnoustrojowych. Otrzymywany jest przez deacetylację chityny – jednego z najbardziej dostępnych surowców naturalnych, a także odpadu z przemysłu owoców morza. Chitozan jest biokompatybilny ze skórą, biodegradowalny, nietoksyczny. Dzięki właściwościom łatwego przygotowania, działania przeciwbakteryjnego i hemostatycznego ma zdolności do wspomagania regeneracji skóry. Funkcjonalne opatrunki na rany chitozanu i jego pochodnych cieszą się dużym zainteresowaniem ze względu na ich skuteczność i mechanizmy sprzyjania gojeniu ran skóry. Preparaty z chitozanem mogą być stosowane na rany ostre oraz przewlekłe, np. wrzody czy oparzenia. Wzbogacane często są innymi składnikami regenerującymi i przeciwdrobnoustrojowymi, np. kwasem hialuronowym czy srebrem koloidalnym. Skóra jest największym organem ludzkim, który może wynosić nawet 10% całkowitej masy ciała. Stanowi barierę ochronną przed środowiskiem, odpowiada za termoregulację i homeostazę płynów, pełni funkcję sensoryczną i immunologiczną. W przypadków niewielkich urazów organizm jest w stanie przywrócić integralność skóry z minimalną blizną w procesie wieloetapowym.
Chitosan is one of the natural polymers that are a very promising source for the development of wound healing and antimicrobial preparations. It is obtained by deacetylating chitin - one of the most available natural resources, as well as waste from the seafood industry. Chitosan is biocompatible with the skin, biodegradable and non-toxic. Due to the properties of easy preparation, antibacterial and haemostatic properties, and the ability to support skin regeneration, functional wound dressings of chitosan and its derivatives are of great interest due to their effectiveness and mechanisms of promoting skin wound healing. Chitosan preparations can be used for acute and chronic wounds like ulcers or burns. They are often enriched with other regenerating and antimicrobial ingredients, such as hyaluronic acid or colloidal silver.
Źródło:
Lek w Polsce; 2022, 370, 03; 7-12
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pentraksyna 3 i jej rola w odbudowie tkanek
Pentraxin 3 and its role in tissue repair
Autorzy:
Górka-Dynysiewicz, Joanna
Zuwała-Jagiełło, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762591.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
gojenie się ran
Pentraksyna 3
przebudowa tkanki
wound healing
Pentraxin 3
tissue remodeling
Opis:
Pentraxin 3 (PTX3) is a member of the long pentraxin family. It is an acute-phase protein produced and released in regions of injury. It belongs to humoral innate immune response. It acts as an indicator and regulator of inflammation, in response to the activity of i.a. proinflammatory cytokines (TNF-α, IL-1β), toll-like receptor (TLR) agonists and lipopolysaccharides. It is synthesised in different types of cells, such as: monocytes, macrophages, dendritic cells, endothelial cells, smooth muscle cells, fibroblasts or adipocytes. PTX3 is also produced during neutrophil differentiation and stored in specific granules of mature neutrophils, ready to be released upon microbial recognition. This multimeric glycoprotein is composed of 381 amino acid residues. It contains the N-terminal domain (18-178 amino acid residues) and the C-terminal domain (179-381 amino acid residues), including the 17-amino-acid signal peptide. Its modular structure enables its various bioactivity. PTX3 removes apoptotic cells during the immune response. PTX3 interacts with components of the hemostatic system and the fibrinolytic cascade, under acidic conditions that occur in damaged tissues. As a result of the interaction with plasminogen and fibrin in the wound, pentraxin 3 promotes the process of fibrinolysis and plays a role in the tissue repair process. Together with chemokines, PTX3 organises the leukocyte recruitment in the region of injury, contributing to the formation of the inflammatory microenvironment and the suppression of the inflammatory response. In many animal models, it has been shown that PTX3 plays a complex, non-redundant role in pathogen resistance, inflammation control and tissue repair, acting as an onco-suppressor gene as well. The diverse bioactivity of PTX3 is probably a result of its capability to interact with a wide spectrum of ligands, including complement components, adhesion molecules, growth factors and extracellular matrix components. The involvement of PTX3 in many biological processes determines it as a potentially important biomarker of many diseases. These studies will prove that pentraxin 3 is involved in tissue regeneration. The involvement of PTX3 in tissue injury / tissue remodelling will highlight the relationship and interaction between homeostasis and resistance. This information helps us to understand why PTX3 may become a potential diagnostic marker of the severity of illness related to tissue remodeling, as well as it provides sufficient evidence for using this protein as a therapeutic tool. A better understanding of the complex mechanisms, in which pentraxin 3 is involved, should be sought. ..
STRESZCZENIE. Pentraksyna 3 (PTX3) jest przedstawicielem długiej rodziny pentraksyn. Jest białkiem ostrej fazy produkowanym i uwalnianym w miejscach uszkodzenia. Należy do humoralnej odporności wrodzonej. Działa jako wskaźnik i regulator zapalenia. PTX3 usuwa komórki apoptotyczne podczas odpowiedzi immunologicznej. PTX3 oddziałuje ze składnikami układu hemostatycznego i kaskadą fibrolityczną, w warunkach kwasowych, które występują w uszkodzonych tkankach. W wyniku reakcji z plazminogenem i fibryną w miejscu zranienia pentraksyna 3 promuje proces fibrynolizy i pełni rolę w procesie naprawy tkanek.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 76, 2; 65-72
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własna metoda cyfrowej dokumentacji stanu miejscowego owrzodzeń żylnych podudzi
The authors own method of digitally recording the local state of venous leg ulcers
Autorzy:
Waniczek, D. A.
Buda, K. K.
Rudzki, M. K.
Jurkiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271424.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
owrzodzenie żylne
gojenie się ran
dokumentacja medyczna
metoda fotograficzna
venous ulcer
wound healing
medical documentation
photography - methods
Opis:
Nieregularność kształtu owrzodzeń oraz ich umiejscowienie na zakrzywionej powierzchni goleni są przyczyną dużych trudności pomiarowych. Celem pracy jest opracowanie własnej metody cyfrowej dokumentacji stanu miejscowego owrzodzeń żylnych goleni. Opracowana metoda obejmuje własną technikę fotografowania rany, obróbki cyfrowej uzyskanych obrazów oraz własną metodę pomiaru pola powierzchni z przetworzonego cyfrowo obrazu przy pomocy programu "Pole". W pracy dokonano kontrolnej analizy dokładności odwzorowania owrzodzeń oraz dokładności pomiaru pola ich powierzchni zaproponowaną metodą własną. Wyniki analizy wykazały wysoką precyzję pomiaru wielkości owrzodzenia naszą metodą oraz dowiodły, że umożliwia ona obiektywną ocenę zmian pola powierzchni i wyglądu rany.
Venous ulcers are usually flat wounds of varying size and irregular shape. One of the important elements included in the documentation of venous ulcer treatment is the size of their surface area. Consecutive measurements of the area are the basis for assessing progress in treatment. The irregular shape and location of venous ulcers on a curved surface are the main causes of difficulties in their measurement. The aim of the study was to elaborate the author's own method of digitally recording the local state of venous leg ulcers. The elaborated method involves the author's own method of photographing the wound, digitally processing the obtained images, and the author's own method of measuring the surface area directly from the digitally processed image using the computer program "Field". In the study an analysis of the imaging accuracy of a leg ulcer and the measuring accuracy of the surface area using the author's own method was carried out. Results of the analysis proved the high precision of the author's own method of venous ulcers size measurement and showed that the method enables an objective assessment of the appearance of the wound and changes to the surface area.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2012, R. 16, nr 2, 2; 84-92
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies