Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God′s Mercy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Wezwanie do odnowy życia społecznego w orędziu Miłosierdzia Bożego
The call to the renovation of the social life in the message of God′s Mercy
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Chrześcijanek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496673.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
social life
God′s Mercy
Saint Faustian Kowalska
Encyclical on the Mercy of God „Dives in misericordia”
justice
Opis:
The message of God’s mercy has become the subject of a great extent of studies taken mostly up from the perspective of Dogmatic Theology or Spiritual Theology. It seems the matter of social interpretation of this message still remains wide open. Meanwhile, The Diary and John Paul II’s Encyclical Letter Dives in misericordia as well, which the writings of St. Faustina constitute an unquestionable inspiration, are far from interpreting mercy merely in an ascetic and individual dimension. Both of the texts distinctly encourage broadening the social aspect of the interpretation of mercy as the element of the renovation of the social life, which is the subject of this study.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 28; 99-111
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TEIZM UMIARKOWANY JAKO INTEGRACJA TEIZMU CHRZEŚCIJAŃSKIEGO I ATEIZMU. PRÓBA PORÓWNANIA TRZECH STANOWISK W KWESTII ISTNIENIA BOGA
MODERATE THEISM AS AN INTEGRATION OF CHRISTIAN THEISM AND ATHEISM. AN ATTEMPT AT A COMPARISON OF THREE APPROACHES TO THE EXISTENCE OF GOD
Autorzy:
Ciesielski, Mieszko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418675.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
comparison of religions
Christian theism
atheism
moderate theism
death of God
God’s mercy
ontological argument
Opis:
The article compares three religious a comparison of three approaches to religion: Christian theism, atheism, and moderate theism – a concept built by the author of the article and presented in its first part. Moderate theism is one possible approach to the Supreme Being, within the framework of the classification formed by the intersection of two criteria: the beginning or a lack of the beginning of the existence of the Absolute and the end or a lack of the end of the existence of the Absolute. The author proposes the thesis that moderate theism, i.e. an approach which presupposes that the absolute does not have a beginning of its existence but that there is an end to it (it is eternal regressively but not eternal progressively) may be a concept which in a specific manner generalizes theism and atheism. What is more, a comparison of moderate theism with Christian theism and with atheism allows us to suppose that the concept of moderate theism avoids the weak points of both theism (i.a. the problem of reconciling human freedom and responsibility with the existence of a caring Good-shepherd, the problem of religious violence) and atheism (i.a. the problem of satisfying the existential need to exist after death, the problem of the ultimate justification of moral norms). The author also presents in his article a mercy-based argument for the current non-existence of God, which constitutes a philosophical justification of moderate theism.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 3; 19-37
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ as the Face of the Father’s Mercy. A Top-Down and Theophanic Conception of God’s Mercy
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038948.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
God’s Mercy
Jesus Christ
cross
resurrection
redemption
Opis:
The author of the article Christ as the face of the Father’s mercy. A top-down and theophanic conception of God’s Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God’s Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son’s deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 65-83
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiednik jako uczestnik rewolucji czułości w świetle nauczania Papieża Franciszka
Confessor as a Participant of Revolution of Tenderness in the Light of the Teaching of Pope Francis
Autorzy:
Wanat, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559564.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
spowiednik
czułość Boga
Boże miłosierdzie
confessor
tenderness of God
God’s mercy
Opis:
Ojciec św. Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wezwał do odnowy duszpasterskiego zaangażowania. Wskazał, że drogą do tego celu jest udział w „rewolucji czułości”. Polega ona na naśladowaniu sposobu, w jaki miłosierny Bóg zwraca się do potrzebującego pomocy, słabego i grzesznego człowieka. Autor artykułu odniósł to papieskie wezwanie do księży-spowiedników. W świetle licznych wypowiedzi ojca świętego wskazał, że ich postawa czułości jest naśladowaniem wzoru Boga Ojca, który swoje ucieleśnienie znalazł w osobie Jezusa Chrystusa. To On jako Dobry Pasterz staje się punktem odniesienia dla postawy i sposobu działania spowiednika wobec penitenta. Zwrócił uwagę, że papieskie zachęty mają nade wszystko charakter pozytywny, podkreślają bowiem możliwość naśladowania Bożej czułości. Zawierają jednak także – w formie przestrogi – pewne negatywne przykłady oraz pobudzające wyobraźnię porównanie spowiedzi z torturami. Te dwa aspekty nauczania uzupełnia wątek osobisty Franciszka – wskazanie na spotkanych w życiu bardzo wielu dobrych spowiedników, którzy byli autentycznymi świadkami czułości i miłosierdzia Boga.
Pope Francis called for a renewal of pastoral commitment in apostolic exhortation Evangelii gaudium. He pointed out that the way to this target is to participate in the “revolution of tenderness”. It involves imitating the way in which merciful God addresses a weak, sinful man in need. The author of the article referred the Pope’s call to priests-confessors. In the light of the numerous speeches of the Holy Father, he pointed out that the attitude of sensitivity is the imitation of the pattern set for us by God the Father, which found its embodiment in the person of Jesus Christ. He as a Good Shepherd becomes the point of reference for the attitudes and mode of action of a confessor towards an penitent. He pointed out that Pope’s incentives have above all positive character, because they emphasize the possibility of following God’s tenderness. However, they also contain in the form of a warning – some negative examples and an imaginative comparison of a confession with torture. These two aspects of teaching are complemented by the personal story of Francis – an indication of the significant number of confessors who have been authentic witnesses of God’s tenderness and mercy.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 227-236
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja profetyczna św. Faustyny Kowalskiej i jej znaczenie dla Kościoła we współczesnym świecie
The Prophetic Mission of Saint Maria Faustina Kowalska and its Significance for the Church of the Modern World
Autorzy:
Król, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571639.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
miłosierdzie Boże
misja prorocka
Kościół
św. Faustyna
God’s mercy
prophetic mission
Church
St. Maria Faustina
Opis:
Struktura treściowa artykułu wprowadza w misję prorocką św. Faustyny Kowalskiej, którą otrzymała od Chrystusa jako wiedzę wlaną w darze szczególnego powołania. Przedmiotem tej misji jest miłosierdzie Boże, które zostało przypomniane Kościołowi i światu. Chrystus z treścią tego orędzia posłał ją do całego świata, mówiąc: „Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z moim miłosierdziem”. On bowiem pragnie, aby dotarło ono do wszystkich ludzi. W jego realizacji poleca s. Faustynie, a przez nią Kościołowi, ufną modlitwę do miłosierdzia Bożego, jego przepowiadanie i ukazywanie w dziełach dobroczynnych. Tak więc misja św. Faustyny nie jest tylko jej osobistą, ale całego Kościoła. Jest wpisana w jego posłannictwo, które winien podejmować w duchu treści utrwalonych przez nią w Dzienniczku. Zatem jej misja ma szczególne znaczenie dla misji Kościoła, która charakteryzuje się ewangelicznym uniwersalizmem. Są w niej obecne także elementy eschatologiczne, których realizacja ma przygotować ludzkość na powtórne przyjście Chrystusa. Tym samym treść tej misji wpisuje się w przestrzeń nowej ewangelizacji. Faustyna realizowała ją zgodnie z Jego wolą, a więc według otrzymanych od Niego wskazań: w modlitwie, w słowach i w dziełach miłosierdzia. Powyższa triada zawiera w sobie pełnię objawionego jej miłosierdzia Bożego, które pragnie być obecne w życiu całego Kościoła i w jego działalności. Te więc elementy treściowe wyznaczyły strukturę niniejszego artykułu zakończonego wnioskami wynikającymi z przeprowadzonej refleksji.
The article introduces the prophetic mission of St. Maria Faustyna that she received from Jesus Christ as the Infused Knowledge with a gift of a special calling. The subject of this mission is God’s Mercy which was reminded to the Church and the world. Jesus Christ sent her to the entire world with the message saying: “Today I am sending you with My mercy”. He wants it to be reached by all the people. Jesus Christ order St. Maria Faustyna, and the whole Church, to realise the mission through the trusting prayer to the God’s Mercy, its prediction and showing it in the charity works. So, the mission of St. Maria Faustyna is not only her personal one, but also the entire Church. It is a significant part of the Church mission which should be taken according to the contents of Diary: “Divine Mercy in My Soul”. Therefore, her mission has got a significant meaning for the Church’s mission which is characterised by the evangelical universalism. There are also eschatological elements which realisation is to prepare the humankind for the Second Coming of Jesus Christ. Thereby, the matter of this mission is accurate for the New Evangelism. St. Maria Faustyna was realising it according to His will, so by the directions got from Him: in the prayer, in words and in the acts of mercy. This triad consists of the completeness of revealed God’s Mercy which wants to be present in the entire Church’s life and its activity. Those contents determined the structure of the article ended with conclusions ensuing from the reflections taken.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 3(52); 81-99
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"
The Teaching of Saint Augustine on the Anger of God as Contained in the "Enarrationes in Psalmos"
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044640.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
Objaśnienia Psalmów
gniew Boga
gniew człowieka
miłosierdzie
nawrócenie
Augustine
Psalms
God’s anger
man’s anger
mercy
conversion
Opis:
Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.
God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first  connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 315-341
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza postawy miłosierdzia ludzkiego w świetle Bulli Papieża Franciszka "Misericordiae Vultus"
Different aspects of the attitude of human mercy in the light of the Bull of Pope Francis "Misericordiae Vultus"
Autorzy:
Wejman, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592034.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
God’s mercy
human mercy
attitude
Miłosierdzie Boga
miłosierdzie ludzkie
postawa
Opis:
Zasadniczym celem refleksji w niniejszym artykule jest ukazanie postawy miłosierdzia ludzkiego. Ów cel był realizowany w trzech etapach. Przede wszystkim zostało odsłonięte źródło tej ludzkiej postawy miłosierdzia. Jest nim miłosierdzie Boga, który powołał człowieka do istnienia, odkupił go w Chrystusie i wciąż mu się udziela w Duchu Świętym. Kolejny etap refleksji dotyczył uchwycenia istoty ludzkiej postawy miłosierdzia. W toku analiz naukowych stwierdzono, że postawa miłosierdzia polega na okazaniu potrzebującemu wsparcia w duchu poszanowania jego godności i w zawierzeniu Bogu. Ostatnim etapem refleksji było zaprezentowanie form tej ludzkiej postawy miłosierdzia. Do nich należą: niesądzenie bliźnich, okazywanie im przebaczenia i wspieranie w jakichkolwiek potrzebach. Tak świadcząc miłosierdzie drugiemu, człowiek spełnia się w człowieczeństwie i daje świadectwo Bogu.
The main purpose of this article is to show the attitude of human mercy. This purpose was implemented in three stages. In the first place, the source of human attitude of mercy was revealed. It is the mercy of God who called man into existence, he redeemed him in Christ and continues to give him this mercy in the Holy Spirit. The next stage of reflection was about capturing the essence of human attitude of mercy. In the course of scientific analyzes, it was stated that the attitude of mercy manifests itself in showing to those in need the respect of their dignity in entrusting to God. The last stage of reflection was to present multiple forms of human attitude of mercy. These include: do not judge your fellow men, show them forgiveness and support them in any need. Thus, by giving mercy to the other, man fulfills himself in humanity and gives testimony to God.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 233-243
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa umysłu a syneidēsis w świetle Rz 12,1-2
A renewal of the mind and syneidēsis in the light of Rom 12, 1-2
Autorzy:
Żywica, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040993.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ermutigung
Barmherzigkeit
Opfer
Dienst
Umkehr
Erneuerung
Geist
Wille Gottes
Evangelium
encouragement
mercy
sacrifice
service
transformation
revival
mind
God’s will
Gospel
zachęta
miłosierdzie
ofiara
służba
przemiana
odnowa
umysł
wola Boża
Ewangelia
Opis:
W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3–15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.
In the submitted study, the author shows that Paul in the propositio (12,1-2)  the section of  encouragement (12,3-15,13), although he does not use the word syneidēsis directly, but the words used in it refer to him in conjunction with his basic functions and prove in this way how fundamental it is to renew the mind in the right, i.e. salvifically effective, education of Christian conscience. He does so in the encouragement context to make the recipients aware of how important it is to have a renewed mind and conscience in being and continuing to become a Christian in everyday and concrete living as well as practicing faith in Jesus . With propositio, he makes the foundation on which he builds the paraclesical message of the Letter. It clearly states that permanently renewed by the Gospel of God mind, is an absolute condition for an uninterrupted evangelical renewal of conscience. Thus, renewed in this way conscience is the only deity of mercy granted to sinful humanity, which guarantees constant faithfulness to its norms of judgment with God's justice revealed in Christ, the Son of God, or his absolute righteousness, which is an indispensable condition for achieving eternal salvation.
In der vorliegenden Studie beweist der Autor, dass Paulus in Propositio (Röm 12,1-2) und in folgenden Ermahnungen (12,3–15,13) sich durch das verwendete Vokabular auf das Gewissen in seinen wichtigsten Funktionen bezieht, wenngleich er hier das Wort syneidēsis nicht verwendet. Paulus zeigt dadurch, welch eine fundamentale Bedeutung die Erneuerung im Denken in ihrer eigenen, d.h. heilseffizienten Bildung des christlichen Gewissens hat. Er tut das im parakletischen Kontext, um den Adressaten ins Bewusstsein zu rufen, welch entscheidende Bedeutung die Erneuerung im Denken sowie das Gewissen im Christsein und im unablässigen Christwerden im täglichen und konkreten Erleben des Glaubens an Jesus besitzt. Aus Propositio macht er ein Fundament, auf dem er die parakletische Botschaft des Briefes weiterentwickelt. Er stellt darin unmissverständlich fest, dass ein dauerhaft durch das Evangelium erneuertes Denken eine absolute Grundbedingung der ununterbrochenen Erneuerung des Gewissens ist. Das auf diese Weise erneuerte Gewissen ist – angesichts der sündigen Menschheit erwiesenen Barmherzigkeit – der einzig würdige Garant einer dauerhaften Treue im Einklang mit der in Christus dem Sohn Gottes offenbarten göttlichen Gerechtigkeit. Es geht also um die bedingungslose Geradlinigkeit, die eine unveräußerliche Bedingung des ewigen Heils ist.      
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 181-195
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2
Reasonable service and a renewed mind in the light of Rom 12,1-2
Autorzy:
Żywica, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034052.pdf
Data publikacji:
2018-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
miłosierdzie
ofiara
rozumna służba
przemiana
odnowiony umysł
wola Boża
Ewangelia
mercy
sacrifice
reasonable service
transformation
renewed mind
God’s will
Gospel
Opis:
Exegetical analysis of propositio 12,1-2 and its rhetorical contextallows us to conclude that the overriding message is an encouragementto render “a reasonable service to God”. According to Paul, itrelies on the constant and absolute faithfulness of his will to sacrifice“himself” (sōma) in “a living, sacred and pleasant sacrifice”, that is, to the measure of the sinful humanity of mercy in the salvific workof Jesus; “according to the faith received from God” (12,3). For theApostle, the constantly “renewed mind with the Gospel” and thepower of the Holy Spirit is an absolute condition to fully know God’swill, “transform oneself” (sōma) and save it redemptive effectivelythrough God’s “goodness, perfection and love”. It is obvious to himthat only a man implanted in Christ through the Gospel, baptismand the Holy Spirit becomes his “image” also in the way of thinking(the mind), therefore he is able to constantly re-explore the sense of“reasonable service” to finally find out that it is “evangelical service”in the power of the Holy Spirit, modeled on Jesus himself. This isthe only rationally mature (according to the wisdom and justice ofGod) and worth of a “new creature” (Christian) the answer to Godfor the work of salvation made in Christ, who sacrificed himself toGod in the Passover as a sacrifice of the “good, perfect, living holyand the kind”.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 1; 5-21
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg w Księdze Jonasza
God in the Book of Jonah
Autorzy:
Ferenc, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512420.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Old Testament
Book of Jonah
theocentrism
monotheism
God’s mercy
Israel and nations
Opis:
The Book of Jonah is remarkably theocentric. The events underline that JHWH is truly the only God, because he has the power of over natural elements, flora and fauna and destiny of other nations who are subordinate to Him even far from the homeland of the Israelites. JHWH Himself is the origin of all creation and will lead it to its final fulfillment. There are no other gods, and JHWH alone determines what is sinful, and JHWH Himself can show mercy in response to people’s repentance. God thus pictured is the only God, full of mercy. In His infinite mercy, he is not exclusively concerned with the Jewish nation. On the contrary, JHWH sends the Prophet to the pagans and in doing so he offers His mercy and redemption to them, which is undoubtedly extraordinary in the Bible.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 3; 325-341
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Buscar, escuchar y abrirse al Amor
Miłosierdzie drogą do serca
Autorzy:
Kotlewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371288.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Boże miłosierdzie
modlitwa
duchowość chrześcijańska
formacja chrześcijańska
duchowy wzrost
God’s mercy
prayer
Christian spirituality
Christian formation
spiritual growth
Opis:
The article shows how in the light of God’s Mercy a human being rediscovers and realises the basic truth that in his/her heart is a great longing and hunger for God’s love. God invites to listen to what He says to humans through the words of the Holy Bible. He invites people to listen and realise the loving presence of God inside. The author of the article shows that trust is the fruit of a relationship in which a person knows that he/she is loved. Trust presupposes a longing for God and a sincere search for Him in everything. The road to trust is expressed in three attitudes: in seeking God inside; in sensitive listening to His voice in one’s heart; and in trustingly opening oneself to His love and immersion in His mercy. Thanks to loneliness, silence and prayer, a human being discovers the Source of life which lies deep inside his/her heart. In the human being, in his/her interior is the source from which he/she draws life and nourishes hope. Immersion in this source of mercy means that one experiences inner change.
Artykuł pokazuje, jak w świetle Bożego Miłosierdzia człowiek na nowo odkrywa i uświadamia sobie podstawową prawdę, że w jego sercu kryje się wielka tęsknota za miłością i głód Boga. Bóg sam zaprasza do słuchania tego, co mówi do człowieka przez słowa Pisma Świętego. Zaprasza, aby człowiek, słuchając, uświadomił sobie pełną miłości obecność Boga w swoim wnętrzu. Autor artykułu pokazuje, że ufnośćjest owocem relacji, w której człowiek wie, że jest kochany. Ufność zakłada tęsknotę za Bogiem i szczere poszukiwanie Go we wszystkim. Droga do ufności wyraża się w trzech postawach: w poszukiwaniu Boga w swoim wnętrzu, we wrażliwym słuchaniu Jego głosu we własnym sercu oraz w ufnym otwarciu się na Jego miłość i zanurzeniu w Jego miłosierdziu. Dzięki samotności, milczeniu i modlitwie człowiek odkrywa Źródło życia, które kryje się w głębi jego serca. W człowieku bowiem, w jego wnętrzu, jest źródło, z którego czerpie on życie i karmi swoją nadzieję. Zanurzenie w tym źródle miłosierdzia sprawia, że człowiek doświadcza wewnętrznej przemiany.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 119-132
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacjańskie korzenie duchowości papieża Franciszka
Autorzy:
Kotlewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369557.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
duchowość ignacjańska
papież Franciszek
Ćwiczenia duchowe
rozeznawanie duchowe
miłosierdzie Boże
Ignatian spirituality
Pope Francis
spiritual exercises
spiritual discernment
God’s mercy
Opis:
Duchowość jezuitów wyrasta z korzeni, jakimi są Ćwiczenia duchowe. To w nich, dzięki nim i na ich drodze każdy jezuita formuje swój umysł i serce. Duchowość papieża Franciszka także wyrasta z ignacjańskich korzeni, bo jest on duchowym synem św. Ignacego. Duchowość ignacjańska charakteryzuje się szukaniem i znajdowaniem Boga we wszystkim, aby Go miłować i służyć Mu we wszystkich rzeczach. Także dla Jorge Bergoglio świat jest pomocą w misji oraz jej obiektem misji. Wszyscy są posłani do takiego a nie innego świata, do świata, w którym żyją i który potrzebuje odkupienia, przemiany oraz powrotu do Źródła. Powrót do Boga dokonuje się przez modlitwę i rozeznawanie. W duchowości ignacjańskiej modlitwa i rozeznawanie duchowe są ściśle powiązane. Nie ma prawdziwie chrześcijańskiego rozeznania duchowego bez modlitwy. Natomiast prawdziwa modlitwa zawsze prowadzi do autentycznego rozeznawania duchowego. W myśli św. Ignacego przez modlitwę i rozeznawanie człowiek staje się narzędziem, aby kochać i służyć Bogu we wszystkim. Celem artykułu jest pokazanie ignacjańskich korzeni duchowości papieża Franciszka, w której centrum znajduje się przesłanie o Bożym miłosierdziu.
Jesuit spirituality grows out of the roots of the Spiritual Exercises. It is in the Exercises, thanks to them and through them, that every Jesuit forms his mind and heart. Also the spirituality of Pope Francis grows from the Ignatian roots, and he is the spiritual son of Saint Ignatius. Ignatian spirituality is characterised by seeking and finding God in everything, to love Him and to serve Him in all aspects. Also for Jorge Bergoglio, the world is the mission environment, help in the mission and the object of the mission. Everyone is sent to a „such” and not different world, to the world in which they live and which needs redemption, transformation and a return to the Source. Return to God is through prayer and discernment. In Ignatian spirituality, prayer and spiritual discernment are closely related. There is no truly Christian spiritual discernment without prayer. However, true prayer always leads to authentic spiritual discernment. In the thought of Saint Ignatius through prayer and discernment the human being becomes a tool to love and serve God in everything. The purpose of the article is to show the Ignatian roots of the spirituality of Pope Francis, in the centre of which is the message of God’s mercy.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 3; 59-70
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bogactwo” Bożego miłosierdzia w listach św. Pawła
Autorzy:
Rycerz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the abundance
God’s mercy
God’s justice
the letters of St. Paul
bogactwo
, Boże miłosierdzie
Boża sprawiedliwość
listy św. Pawła
Opis:
The author aims at presenting mercy in the letters of St. Paul in the aspect of the enriching relation of God towards man. He analyses the most representative texts, containing the semantic base: ἔλεος–ἐλεέω and οἰκτιρμός–οἰκτίρω. He takes the personal experience of God’s mercy in the apostle’s life as the starting point. Then, he attempts to deduce how it has influenced the development of the doctrine of mercy and how it has reflected in the practice of the Christian life. Finally, he enquires about the maturity of the Pauline doctrine of God’s mercy.
Autor stawia sobie za cel prezentację miłosierdzia w listach św. Pawła w aspekcie ubogacającej relacji Boga do człowieka. Poddaje analizie najbardziej reprezentatywne teksty, które zawierają bazę semantyczną: ἔλεος–ἐλεέω i οἰκτιρμός–οἰκτίρω. Punktem wyjścia czyni osobiste doświadczenie miłosierdzia Bożego w życiu apostoła. Następnie podejmuje próbę wnioskowania jak ono wpłynęło na rozwój nauki o miłosierdziu i jakie znalazło przełożenie na praktykę życia chrześcijańskiego. W końcu zadaje pytanie o dojrzałość Pawłowej nauki o Bożym miłosierdziu.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Takie piękno nazywa się Miłosierdzie”. Koncepcje miłosierdzia zawarte w dramacie Brat naszego Boga Karola Wojtyły w kontekście encykliki Dives in misericordia Jana Pawła II
On the Beauty that Equals Mercy: The Conceptions of Mercy in Karol Wojtyła’s Play Our God’s Brother, as seen in the context of John Paul II’s Encyclical Letter Dives in Misericordia
Autorzy:
ZARĘBIANKA, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047081.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dramat, miłosierdzie, encyklika, Brat naszego Boga, Dives in misericordia
drama play, mercy, encyclical, Our God’s Brother, Dives in Misericordia
Opis:
Przedmiotem artykułu jest porównawcza analiza koncepcji miłosierdzia zawartych w dwu tekstach Karola Wojtyły–Jana Pawła II: w utworze dramatycznym Brat naszego Boga oraz w papieskim dokumencie – encyklice Dives in misericordia. Dotychczasowe odczytania sztuki Wojtyły skupiały się na interpretacjach biograficznych i historycznych, z pominięciem aspektu teologicznego. Autorka formułuje natomiast tezę, że kluczowe dla sensu sztuki są właśnie sensy teologiczne, a ściślej – kategoria miłosierdzia. Porównanie zawartości ideowej dramatu oraz encykliki prowadzi do wniosku, że wszystkie najważniejsze dla papieskiego dokumentu myśli można – w postaci niedyskursywnej – odnaleźć w jego wcześniejszym o trzydzieści lat utworze dramatycznym. Odkrycie to potwierdza jedność ideowo-aksjologiczną całego dzieła Papieża Polaka, potwierdza też słuszność ujęć przypisujących jego literackim utworom status swoistego „laboratorium myśli” dla dzieł późniejszych i utrzymanych w innej niż artystyczna konwencji.
The article presents a comparative analysis of the conceptions of mercy put forward in two texts by Karol Wojtyła–John Paul II, namely in his play Our God’s Brother and in the Encyclical Letter Dives in Misericordia. The existing interpretations of Our God’s Brother tend to disregard its theological aspects and focus on the biographic and historical issues instead. The author proposes a different approach to the reading of Wojtyła’s play and holds that its theological aspects, in particular the reference to the category of mercy, are crucial to its interpretation. A comparison of the ideational layer of the play with that of the encyclical in question leads to the conclusion that the most significant ideas present in Dives in Misericordia were expressed—in a non-discursive way—in the play Our God’s Brother, which preceded the encyclical by thirty years. This discovery confirms the axiological and ideational unity of the Polish Pope’s entire output, as well as the rightness of those who have pointed that Wojtyła’s literary works must be considered in terms of a ‘laboratory of thought’ which prepared the ground for his later writings making use of genres other than literary. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 4 (116); 285-294
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w homiliach św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571316.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Chrysostom
God’s mercy
Gospel of Matthew
Jan Chryzostom
miłosierdzie
Ewangelia według św. Mateusza
Opis:
This article deals with the question concerning God’s mercy according to the homilies of John Chrysostom on the Gospel according to Mathew and its role in Christian life. Mercy is God’s name. Chrysostom notices that God’s mercy is the only reason for the incarnation of God’s Son, because He accepted human life to save people from all kind of maladies and evils. Therefore mercy is the essence of Christian life. Chrysostom underlines that rewards for mercy given to people during earthly life cannot been compared with God’s mercy, because human mercy is involved with temporal maters and God’s mercy offers eternal salvation. God’s mercy is always connected with salvation. Therefore even human beings can obtain God’s mercy without any condition, but metanoia and forgiveness are required.Mercy is so important for real Christian life that Christians have to learn it throughout the entire life. God the Father and Jesus Christ are the best teachers of mercy. Mercy is the best measurement of humanity. Man without mercy is dead spiritually even if he is still living his earthly life. There is a penalty for a lack of mercy and the penalty is eternal punishment. Mercy can not be offered to others from the goods stolen or possessed in a dishonest way.
Artykuł podejmuje problem Bożego miłosierdzia w ujęciu homilii św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza i św. Jana Chryzostoma na Ewangelię według św. Mateusza oraz jego rolę w życiu chrześcijańskim. Miłosierdzie jest imieniem Boga. Chryzostom uważa, że Boże miłosierdzie jest jedyną racją Wcielenia Syna Bożego, ponieważ przyjął On ludzkie życie, aby wybawić ludzi od wszelkich chorób i zła. Dlatego miłosierdzie stanowi istotę chrześcijańskiego życia. Chryzostom podkreśla, że nagród za miłosierdzie okazane ludziom w ciągu życia doczesnego nie można porównywać z Bożym miłosierdziem, ponieważ ludzkie miłosierdzie dokonuje się w sprawach doczesnych, a Boże miłosierdzie oferuje wieczne zbawienie. Boże miłosierdzie zawsze jest powiązane ze zbawieniem, które ludzie mogą otrzymać bez udziału człowieka i bez żadnych warunków; potrzebne jest natomiast tylko nawrócenie i przebaczenie.Miłosierdzie jest tak ważne dla autentycznego życia chrześcijańskiego, że chrześcijanie powinni uczyć się go udzielać przez całe życie. Bóg Ojciec i Jezus Chrystus są jego najlepszymi nauczycielami. Miłosierdzie jest miarą człowieczeństwa. Człowiek niemiłosierny jest duchowo martwy nawet jeśli jeszcze żyje życiem doczesnym. Kara za brak miłosierdzia jest wieczna. Nie jest autentycznym miłosierdziem obdarzanie innych nie swoimi lub nieuczciwie zdobytymi dobrami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies