Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God’s grace" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    „Liberum arbitrium” w filozofii średniowiecznej w kontekście teorii deterministycznych
    Liberum arbitrium in medieval philosophy in context of deterministic theories
    Autorzy:
    Szocik, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431227.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    liberum arbitrium
    free will
    determinism
    God
    God’s grace
    predestination
    providence
    foreknowledge
    compatibilism
    wolna wola
    determinizm
    Bóg
    łaska Boża
    predestynacja
    opatrzność
    przedwiedza
    kompatybilizm
    Opis:
    This paper analyzes the concept of 'liberum arbitrium' in the philosophy of Augustine, Anselm and Thomas Aquinas. It underlines their compatibilist connection between the freedom of choice and deterministic factors. Each of them has defended liberum arbitrium, being aware of the potential difficulties related to God’s influence on human fate.
    Artykuł analizuje koncepcje liberum arbitrium w filozofii Augustyna, Anzelma i Tomasza z Akwinu. Wskazuje na kompatybilistyczne łączenie przez nich wolności wyboru z istnieniem czynników deterministycznych. Każdy z nich bronił liberum arbitrium, dostrzegając potencjalne trudności związane z wpływem Boga na losy człowieka.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 2; 105-123
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowa metamorfoza we francuskich średniowiecznych powiastkach pobożnych: “Robert le Diable” i “Chevalier au barisel”
    Spiritual metamorphosis in medieval French pious stories: “Robert the Devil” and „Chevalier au barisel”
    Autorzy:
    Gęsicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012462.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    metamorfoza
    łaska Boża
    pokuta
    spowiedź
    diabeł
    metamorphosis
    God’s grace
    penance
    confession
    devil
    Opis:
    The subject matter of the present article is a comparative analysis of two pieces dating back to the turn of the 13th century: a short novel Robert the Devil and a short story Chevalier au barisel. They both belong to the category of the so called “pious stories,” which provided believers with a certain model to follow.What is more, they were a lesson that even the worst sinner may obtain God’s mercy and the grace of salvation. The theme of repentance is an essential narrative and ideological element. The protagonists of the stories in question are: Robert − a knight and Devil’s son; and a knight possessed with the Devil. They both undergo a complete metamorphosis reaching sanctity which results from genuine repentance. Nevertheless, their paths are completely different, as unalike are their initial attitudes towards the possibility of penitence. The theme of metamorphosis in both texts consists of the same elements, which are however put in different narrative order. Two models of Christian metamorphosis emerge from these stories: from devilment to sanctity and from bad life to good death.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 275-295
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’agire divino e umano. La manifestazione multiforme della grazia di Dio
    Divine and human acting: the multiform manifestation of Gods grace
    Autorzy:
    Witaszek, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010799.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Holy Bible
    God’s grace
    Mercy
    The grace of salvation
    Human Acting
    Sacra Bibbia
    grazia di Dio
    misericordia
    grazia della salvezza
    azione umana
    Opis:
    La Sacra Scrittura parla della grazia di Dio che presiede il suo agire salvifico nei confronti degli uomini. La grazia ha avuto il suo annunzio nell’Antico Testamento, con l’esperienza dell’amore di benevolenza da parte di Dio nei confronti d’Israele che non viene mai meno alla parola data. Essa ha raggiunto la sua pienezza in Cristo, il quale con il suo mistero pasquale ha donato la salvezza all’uomo peccatore. Avviene così una vera rigenerazione, che trasforma il credente in figlio di Dio e in tempio dello Spirito Santo. Lo inserisce intimamente nella vita stessa di Cristo e lo rende partecipe della natura e della vita divina. La multiforme grazia della salvezza ha la forma del dono che presuppone una capacità di libera accoglienza da parte dell’uomo. Dio dona la grazia, ma essa diventa efficace solo? nel momento in cui l’uomo l’accoglie. L’accoglienza della grazia rende a sua volta l’uomo più libero e più capace di accogliere in modo sempre più pieno e profondo il progetto di Dio su di lui. Lasciar fare a Dio non significa infatti sottomettersi supinamente al fato, ma significa invece consentire a Dio di portare a compimento l’opera da lui iniziata col chiamarci all’esistenza e col renderci partecipi della sua vita trinitaria.
    The Holy Scriptures speak of God’s grace, which directs the saving work of the Creator for man. The Old Testament shows God’s grace combined with the experience of God’s benevolence for Israel, who never ceases to keep his word. God’s grace is made complete in Christ, who, through the paschal mystery, brought salvation to sinful man. In this way, there is a true rebirth that transforms the believer into a child of God and a temple of the Holy Spirit. It introduces him deeply into the life of Christ and makes him a sharer in the nature and life of God. The multiform grace of salvation takes the form of a gift that implies the ability of man to freely accept it. God gives grace, but it is effective when a person accepts it. In turn, accepting grace makes man more free and able to accept God’s plan for him in a more complete and deeper way. Leaving God’s grace to God does not mean politely surrendering to fate but allowing God to complete the work he has begun by calling us into existence and making us sharers in his Trinitarian life.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2021, 37; 295-308
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
    Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
    Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Tomáš Akvinsky
    Wincent Granat
    Boža milosť
    Boža láska
    Krist Vykupiteľ
    charitológia
    dary Ducha Svätého
    Thomas Aquinas
    Vincent Granat
    God’s grace
    God’s love
    Christ the Redeemer
    „charytology“ (theological doctrine of grace)
    the gifts of the Holy Spirit
    Tomasz z Akwinu
    Wincenty Granat
    łaska Boża
    Boża miłość
    Chrystus Odkupiciel
    charytologia (teologiczna nauka o łasce)
    dary Ducha Świętego
    Opis:
    Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
    Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stanisława ze Skarbimierza rozważania o chwale i łasce Bożej w świetle wybranych kazań Super Gloria in Excelsis
    Autorzy:
    Wojciechowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195754.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    chwała Boża
    łaska
    Stanisław ze Skarbimierza
    God’s glory
    grace
    Stanisław of Skarbimierz
    Opis:
    Kazania z cyklu Super Gloria in excelsis, autorstwa Stanisława ze Skarbimierza (ok.1360-1431), wybitnego teologa, doktora praw, rektora odnowionego w 1400 r. Uniwersytetu Krakowskiego, poruszają niezwykle ważne kwestie teologiczne. W swoich rozważaniach Stanisław ze Skarbimierza ukazał łaskę jako dar, dla którego warto wszystko utracić, który wymaga nie tylko zachowywania przykazań Bożych, ale przede wszystkim stanowi punkt wyjścia do wielbienia Stwórcy, oddawania Mu czci i chwały. Te fundamentalne kwestie wybitny kaznodzieja zaprezentował z jednej strony w optyce refleksji teologicznej, a z drugiej przedstawił je wspólnocie wiernych tak, by stały się one ważnym i zrozumiałym elementem ich życia religijnego.
    Sermons from the series Super Gloria in excelsis, by Stanisław of Skarbimierz (c.1360-1431), an outstanding theologian, Doctor of Law, and rector of the University of Krakow (renovated in 1400) raise extremely important theological issues. In his reflections, Stanisław of Skarbimierz showed grace as a gift for which it is worth losing everything, which not only requires the observance of God's commandments, but, above all, it is a starting point for worshiping the Creator, worshiping and glorifying Him. On the one hand, the outstanding preacher presented these fundamental issues in optics of theological reflection, and on the other hand, he showed them to the community of the faithful so that this would become an important and understandable element of their religious life.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 73-82
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiara jako postawa człowieka myślącego w refleksji Benedykta XVI
    Faith as a Disposition of Man in Benedict Xvi’s Reflection
    Autorzy:
    Proniewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950472.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    wiara
    Benedykt XVI
    łaska
    Kościół
    faith
    benedict xvi
    god’s grace
    church
    Opis:
    Man, as a thinking being, and is a believer by nature. The faith in God in Three Persons has got both an individual and social dimension. It is conveyed to an individual within the community of the Church. Those who believe meet God, and the initiative comes from Him. Owing to the grace received through the baptism, man is initiated into the life in faith. To believe means to follow the way that makes of human life meaningful. The aim of the article is to present, from a panoramic perspective, Benedict XVI’s deep reflection on faith.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies