Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God's protection" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Opatrzność Boża – teologia i doświadczenie duchowe
    Divine Providence – Theology and Spiritual Experience
    Autorzy:
    Pałubska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340035.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Boże działanie
    Boża opieka
    zawierzenie Bogu
    chwała Boga
    Opatrzność
    godność człowieka
    wolność człowieka
    God action
    God's protection
    entrusting oneself to God
    God's glory
    Providence
    man's dignity
    man's freedom
    Opis:
    God reveals Himself to man in a variety of forms. The form that is most available and at the same time most needed by the Creation is His revelation in His careful protection of it. Theologians explain the source of such revelation with His love and His desire for good. Encountering the difficulty connected with reconciling the Divine Providence with the existence of evil in the world scholars explain that God respects the freedom of man, who may refrain from choosing good; and then God may allow the affliction of evil for didactic reasons – the experience of evil should incline the Creation to reject it and to choose good. God's kindness revealed to man makes man entrust himself to God and follow Him in His protective actions as well as publicly worship Him in the Church's liturgical prayer.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Duchowości; 2010, 2; 5-22
    2081-6146
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Duchowości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgische Texte zu ehren der heiligen drei Könige
    Liturgical Texts in Honor of the Saint Three Kings
    Teksty liturgiczne ku czci Świętych Trzech Króli
    Autorzy:
    Puszcz, Teodor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035172.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    podróż
    pielgrzymka
    modlitwa za pielgrzymujących i podróżujących
    opieka Boża
    święci patronowie
    św. Trzej Królowie
    aniołowie
    travel
    pilgrimage
    liturgy for travelers
    pilgrims and sailing on the sea
    God’s protection on the way
    Saint Three Kings
    saint patrons
    angels
    Opis:
    W niniejszym artykule chodziło o ukazanie czytelnikowi bardzo małego fragmentu z o wiele szerszego zagadnienia: Liturgia dla podróżujących, pielgrzymów i pływających po morzu. Na podstawie badań okazało się, że Kościół, jak wynika z pierwszych spisanych źródeł liturgicznych, tzn. sakramentarzy, a potem zwłaszcza, u szczytu średniowiecza, z pontyfikałów, mszałów i rytuałów troszczył się o tych ludzi poprzez przygotowanie odpowiednich tekstów liturgicznych. Należy wymienić tutaj formularze mszalne: Pro iter agentibus, Pro peregrinantibus i Pro navigantibus. To pierwsza grupa. Drugą grupę stanowią obrzędy błogosławieństwa osób udających się w podróż lub na pielgrzymkę (Ordo ad servicium peregrinorum faciendum) bądź ich utensyliów podróżnych, takich jak torba, laska, krzyż i płaszcz (Benedictio ad baculum et ad peram) oraz obrzędy po powrocie z pielgrzymki czy podróży (Benedictio peregrinorum post reditum). Z tego bogactwa modlitw niewiele formuł w liturgii posoborowej pozostało w użyciu. Osobny i bardzo interesujący rozdział stanowią teksty liturgiczne, które są związane z patronatem niektórych świętych, takich jak św. Jakub Starszy, św. Rafał Archanioł, św. Julian i św. Krzysztof oraz Święci Trzej Królowie. W przypadku Świętych Trzech Króli, którzy uważani byli w średniowieczu za patronów podróżujących i pielgrzymów i których relikwie w katedrze kolońskiej ściągały zarówno  nowo koronowanych królów, jak i rzesze innych pielgrzymów z całej Europy, chodzi o pierwszych pielgrzymów epoki chrześcijańskiej, którzy odbyli pielgrzymkę do nowo narodzonego Jezusa Chrystusa. Zastanawiające jest to, że formularze mszalne (bo obrzędy błogosławieństwa nie są znane), można sklasyfikować w cztery grupy. W całej Europie – od Anglii po Niemcy i Polskę – można je znaleźć w wielu mszałach średniowiecznych, ale nie w mszałach kolońskich. W niniejszym artykule przedstawiono tylko pierwszy formularz mszalny De tribus magis pro iter agentibus. Oracje mszalne rozwijają motyw drogi magów ze Wschodu do Betlejem, aby pokłonić się Mesjaszowi, którego szczególna gwiazda wzeszła na niebie i ich do Niego zaprowadziła, aby mogli Go uczcić mistycznymi darami. Kościół modli się za swoich wiernych zdążających w pielgrzymce, aby za przyczyną tych świętych i przez ich zasługi przebiegała ona w pokoju, zdrowiu i pomyślności. Sam Chrystus, nazwany prawdziwym Słońcem, Gwiazdą i Światłością, niech ich prowadzi bez szwanku do upragnionego sanktuarium. Dalej Kościół prosi Boga, aby dał pielgrzymom Anioła pokoju jako towarzysza drogi, strzegącego ich przed niebezpieczeństwami ciała i duszy oraz przed atakami starego wroga, tzn. szatana, a także by stali się godni towarzystwa Ducha Świętego. Kolejna myśl poruszona w euchologii to dzieje Syna Bożego (wcielenie, męka i zmartwychwstanie) oraz rola aniołów jako Jego świadków, która ma się przedłużyć w opiece dniem i nocą nad pielgrzymami. W pierwszym czytaniu biblijnym (Rdz 24, 7) chodzi o podróż Abrahama do jego ojczyzny i obietnicę anioła jako towarzysza drogi. Natomiast perykopa ewangelijna (Łk 4, 23b-30) to rozmowa faryzeuszów z Jezusem, który w swojej ojczyźnie nie jest przyjmowany z otwartymi rękami. W czasie tej rozmowy ważną rolę odgrywa napięcie między obczyzną i ojczyzną oraz obcym i swoim. Z tego względu pewnie nastąpił wybór tej perykopy do formularza mszalnego. Antyfony mszalne (introitus, graduale, offertorium i communio)  mają jako źródło fragmenty psalmów i podejmują typowe dla omawianego tematu motywy: prowadzenie przez Boga w drodze, towarzystwo aniołów w drodze, zaufanie Bogu oraz ratunek w Bogu. Sekwencja Maiestati sacrosantae militans, która była czasami dołączana do tego formularza, będzie omówiona w osobnym artykule.
    This article is about showing the reader a very small passage of a much broader topic: Liturgy for travelers, pilgrims and sailing on the sea. Based on the research, it turned out that the Church, as evidenced by the first written liturgical sources, i.e. the sacramentaries and then especially, at the height of the Middle Ages, the pontificals, the missals and the rituals, took care of these people by preparing appropriate liturgical texts. Mass forms should be listed here: Pro iter agentibus, Pro peregrinantibus and Pro navigantibus. This is the first group. The second group is the rite of blessing of people going on a trip or on pilgrimage (Ordo ad servicium peregrinorum faciendum) or their travel equipment, such as a bag, a walking stick, a cross and a cloak (Benedictio ad baculum et ad peram) and the rituals of returning from pilgrimage or travel (Benedictio peregrinorum post reditum). In the post-Conciliar liturgy, few formulas of this wealth of prayers remain in use. A separate and very interesting chapter are liturgical texts that are associated with the patronage of some saints, such as Saint James the Elder, Saint Raphael Archangel, Saint Julian, Saint Christopher, and Saint Three Kings. In the case of the Saint Three Kings, who were considered in the Middle Ages as patrons of travelers and pilgrims, and whose relics in the Cologne Cathedral attracted both newly crowned kings and crowds of other pilgrims from all over Europe, they were considered the first pilgrims of the Christian age who made pilgrimage to the newborn Jesus Christ. It is puzzling that the Mass forms (because the rites of blessing are unknown) can be classified into four distinct groups. Across Europe—from England to Germany and Poland—they can be found in many medieval missals, but not in Cologne missals. This article presents only the first Mass form De tribus magis pro iter agentibus. Mass orations develop the theme of the mags’ path from the East to Bethlehem to bow to the Messiah, whose special star came up in the sky and led them to Him, so that they could celebrate Him with mystical gifts. The Church prays for own faithful on their pilgrimage that through these saints and through their merits the pilgrims would abound in peace, health and prosperity. May Christ Himself, called the true Sun, Star and Light, lead them unscathed to the desired sanctuary. Further, the Church asks God to send pilgrims an Angel of Peace as a companion on the road, guarding them against the dangers of the body and soul and against the attacks of the old enemy, i.e. Satan, and that they become worthy of the Holy Spirit’s company. Another thought raised in euchology is the history of the Son of God (incarnation, passion and resurrection) and the role of angels as his witnesses, which is to express in the care of pilgrims day and night. The first Bible reading (Gen 24:7) is about Abraham’s journey to his homeland and the promise of an Angel as a companion on the road. On the other hand, the Gospel pericope (Lk 4:23b-30) is a conversation between the Pharisees and Jesus, who is not welcomed in his homeland. During this conversation, the tension between the homeland and the exile, between the stranger and the own plays an important role. For this reason, the pericope was probably chosen for the Mass form. Mass antiphons (introitus, graduale, offertorium and communio) have fragments of Psalms as their source and take up typical motifs for the discussed subject: God leading on the road, the company of angels on the road, trust in God and rescue in God. The sequence Maiestati sacrosantae militans, which was sometimes attached to this form, will be discussed in a separate article.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 125-137
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Ecological Commandment
    Autorzy:
    Kowalczyk, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040168.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    protection of the creation
    encyclical Laudato Si’
    integral ecology
    creation from the love of God
    sense of self-preservation of the human being
    spiritual ecology
    ecological morality
    Opis:
    In May 2015 Pope Francis published the encyclical entitled Laudato Si’ about the proper understanding of the issue of ecology. The subject is understood by the Holy Father as one that is most natural, usual and simple, but at the same time obliging everybody, rousing and engaging both in the worldly, popular and everyday sense and in the essentially religious one, which means spiritually and morally absorbing. From the whole of Pope Francis's argument presented in the encyclical it undoubtedly follows that care of the world, also the temporal one, that is ecological life and work, is both a natural and at the same time God's commandment for man, and this means: for each man, both for a believer in God as the Creator of the world, and for a non-believer, but one who is sensible at the basic level of natural law. The Pope suggests adding the theological understanding of ecology to the common one. As a result in Pope Francis's encyclical Laudato Si’ we have received a realistic, but at the same time mystic, evangelical approach to ecology, one in the light of Christ, with the simplicity of the truth, of love of life, also of the worldly life, and with the light of beauty – the beauty of God, man, the earth and the universe. Hence, integral ecology is – according to Pope Francis – a commandment given by God to believers and to non-believers, both to the impersonal world, and to the human, personal one. True ecology stems from the reality of creation, from the love of God and man, from man’s participation in the work of creation, and finally from the sense of self-preservation of the human being.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 179-190
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przykazanie ekologiczne
    Ecological Commandment
    Autorzy:
    Kowalczyk, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040212.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ochrona stworzenia
    encyklika Laudato Si
    ekologia integralna
    stworzenie z miłości Boga
    zmysł samozachowawczy ludzkiej istoty
    ekologia duchowa
    moralność ekologiczna
    KEYWORDS
    Valid keyword separators are: line break
    comma and semicolon. Please delete any unnecessary line breaks before pasting keywords e.g.
    from PDF.
    protection of the creation
    encyclical Laudato Si'
    integral ecology
    creation from the love of God
    sense of self-preservation of the human being
    spiritual ecology
    ecological morality
    Opis:
    Ojciec Święty Franciszek ogłosił w maju 2015 r., encyklikę pt. Laudato Si o właściwym rozumieniu zagadnienia ekologii. Temat ten jest przez Papieża Franciszka rozumiany jako najbardziej naturalny, zwyczajny, prosty, ale zarazem zobowiązujący każdego, porywający i angażujący zarówno w sensie doczesnym, potocznym i codziennym, jak i z istoty swojej religijnym, a więc angażującym duchowo i moralnie. Z całości wywodów encykliki Papieża Franciszka wynika niewątpliwie to, że troska o świat, także doczesny, czyli życie i działalność ekologiczna, jest naturalnym i zarazem Bożym przykazaniem dla człowieka i to dla każdego człowieka, zarówno wierzącego w Boga, jako Stwórcę świata, jak i niewierzącego, ale mającego wrażliwość na podstawowym poziomie prawa naturalnego. Papież proponuje dodać do powszechnego ujmowania ekologii rozumienie teologiczne tego zagadnienia. W rezultacie w Encyklice Papieża Franciszka Laudato Si otrzymaliśmy ujęcie ekologii w najważniejszych tematach, realistyczne, ale i zarazem mistyczne, ewangeliczne, w świetle Chrystusa, z prostotą prawdy, miłości życia, także ziemskiego i ze światłem piękna − piękna Boga, człowieka, ziemi i wszechświata. Ekologia integralna jest zatem, według Papieża Franciszka, przykazaniem Bożym dla wierzących i dla niewierzących, zarówno co do świata nieosobowego, jak i ludzkiego, osobowego. Ekologia prawdziwa wyrasta z rzeczywistości stworzenia, z miłości Boga i człowieka, z uczestnictwa człowieka w dziele stworzenia i wreszcie ze zmysłu samozachowawczego istoty ludzkiej.
    In May 2015 Pope Francis published the encyclical entitled Laudato Si' about the proper understanding of the issue of ecology. The subject is understood by the Holy Father as one that is most natural, usual and simple, but at the same time obliging everybody, rousing and engaging both in the worldly, popular and everyday sense and in the essentially religious one, which means spiritually and morally absorbing. From the whole of Pope Francis's argument presented in the encyclical it undoubtedly follows that care of the world, also the temporal one, that is ecological life and work, is both a natural and at the same time God's commandment for man, and this means: for each man, both for a believer in God as the Creator of the world, and for a non-believer, but one who is sensible at the basic level of natural law. The Pope suggests adding the theological understanding of ecology to the common one. As a result in Pope Francis's encyclical Laudato Si' we have received a realistic, but at the same time mystic, evangelical approach to ecology, one in the light of Christ, with the simplicity of the truth, of love of life, also of the worldly life, and with the light of beauty – the beauty of God, man, the earth and the universe. Hence, integral ecology is – according to Pope Francis – a commandment given by God to believers and to non-believers, both to the impersonal world, and to the human, personal one. True ecology stems from the reality of creation, from the love of God and man, from man's participation in the work of creation, and finally from the sense of self-preservation of the human being.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 217-229
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies