Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Glück" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Konwencja lieto fine w «Ifigenii w Taurydzie» Glucka
    The Lieto Fine Convention in Gluck’s «Iphigénie en Tauride»
    Autorzy:
    Münch, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519878.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Christoph Willibald Gluck
    opera
    libretto
    Opis:
    Stosowanie konwencji szczęśliwego zakończenia w librettach operowych, która panowała od początków tego gatunku do czasów powstania grand opera, było wynikiem zarówno refleksji teoretycznej, jak i preferencji publiczności. Nie ma opowieści (włączając w to najpopularniejsze motywy biblijne, mitologiczne, historyczne i literackie), której zręczny librecista nie mógłby zamknąć zgrabnym lieto fine. Christoph Willibald Gluck skomponował dwie opery, których główną bohaterką była córka Agamemnona: "Iphigénie en Aulide" (1774) i "Iphigénie en Tauride" (1779). Obie zostały wystawione  w paryskiej Académie Royale de Musique. Odwołując się do kolejnych scenicznych wcieleń Ifigenii (Eurypidesa, Racine'a, Du Roulleta, Guillarda) oraz uwzględniając operowy kontekst wcześniejszych dzieł Jommelliego, Traetty, Campry i Desmaretsa, można pokazać, jak Gluck połączył kluczowe założenia swojej reformy opery z tradycją lieto fine, do której byli przywiązani widzowie w Paryżu i Wiedniu. Estetyka "Iphigénie en Tauride" zdobyła także uznanie wśród przedstawicieli pokolenia Sturm und Drang.
    The convention of the happy ending in opera librettos, which had reigned supreme virtually since the beginnings of the genre until the rise of grand opera, was a result of theoretical reflection as much as of the preferences of the audiences. There was virtually no story (the most popular Biblical, mythological, historical and literary motifs included) that a skillful librettist could not conclude with an elegant lieto fine. Christoph Willibald Gluck composed two operas about Agamemnon’s daughter as the main heroine, i.e. Iphigénie en Aulide (1774) and Iphigénie en Tauride (1779). Both were premiered by the Parisian Académie Royale de Musique. Through references to the successive stage embodiments of Iphigenia (by Euripides, Racine, Du Roullet, Guillard) and taking into account the operatic context of earlier works by Jommelli, Traetta, Campra, and Desmarets, we can see how Gluck combined the key premises of his opera reform with the tradition of lieto fine, which the audiences of Paris and Vienna had come to expect. The aesthetic of Iphigénie en Tauride garnered much praise from representatives of the Sturm und Drang generation as well.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 194-208
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nieistnieniu i normatywności wartości
    Autorzy:
    Niemczuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644222.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Werte
    Normativität
    Glück
    values
    normativity
    happiness
    wartości
    normatywność
    szczęście
    Opis:
    Der Artikel hat zum Ziel, zwei Behauptungen zu begründen: 1) dass die Werte nicht zum Bereich des Begriffs der Existenz gehören; 2) dass sie für das Subjekt geltend sind, obwohl sie keine objektive Existenz besitzen. Der erste Teil des Artikels beinhaltet die Kritik der Werteontologie. Im nächsten Teil legt der Verfasser die Argumentation nach folgenden positiven Thesen vor: 1) Wertgegenstände sind Gegenstände der richtigen Gefühle; 2) das Kriterium der Richtigkeit der Gefühle bildet die durch Selbstwissen und Verstand festgestellte Nicht-Widersprüchlichkeit ihrer Inhalte mit dem Glück des Subjekts; 3) der durch freie Entscheidung (Vorentscheidung) bejahte Inhalt des Glücks bildet den Inhalt der ersten axiologischen Prämisse in praktischen Überlegungen; 4) die Quelle des normativen Wertes ist das menschliche Bedürfnis nach Subjektsein, das die Bejahung eigener Freiheit und Rationalität umfasst. Der im Artikel vorgeschlagene axiologische Standpunkt befindet sich zwischen zwei kritisierten Extremen: der objektivistischen Werteontologie und dem subjektivistischen Emotivismus.
    The main purpose of the paper is to prove that values do not belong to the concept of being and  that they are  obligatorily attached to the subject, even though they do not exist objectively. The author censures the ontology of value. Presented are arguments in support of positive theses that: (1) valuable objects are subjects of correct feelings; (2) lack of inconsistency between the substance of feelings and the subject’s happiness as indicated by self-knowledge and  reason, evidences correctness of feelings; (3) the content of happiness, affirmed by free decision (pre-decision) represents the content of the first axiological premise in practical reasoning; (4) it is human desire of being the subject affirming one's own freedom and rationality that represents the source of normativity of values. The axiological position proposed by the author is  placed between  two censured extremes, that is objectivist ontology of values and subjectivistic emotivism.
    Celem artykułu jest uzasadnienie dwóch twierdzeń: 1) że wartości nie należą do zakresu pojęcia bytu; 2) iż są dla podmiotu obowiązujące, pomimo że nie mają obiektywnego istnienia. Pierwszy fragment artykułu zawiera krytykę ontologii wartości. We fragmentach następnych autor przedstawia argumentację za następującymi tezami pozytywnymi: 1) obiekty wartościowe to obiekty uczuć słusznych; 2) kryterium słuszności uczuć jest, stwierdzana przez samowiedzę i rozum, niesprzeczność ich treści ze szczęściem podmiotu; 3) treść szczęścia, afirmowana przez wolną decyzję (pradecyzję), jest treścią pierwszej aksjologicznej przesłanki w rozumowaniach praktycznych; 4) źródłem normatywności wartości jest ludzkie pragnienie bycia podmiotem, które obejmuje afirmację własnej wolności i racjonalności. Proponowane w artykule stanowisko aksjologiczne sytuuje się pomiędzy dwiema krytykowanymi skrajnościami: pomiędzy obiektywistyczną ontologią wartości i subiektywistycznym emotywizmem.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2019, 28
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Gnostic in the Garden: Myth and Religion in Louise Glück’s Poems
    Autorzy:
    Zazula, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231471.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    Bible
    Louise Glück
    Gnosticism
    intertextuality
    loss
    motherhood
    myth
    nostalgia
    poetry
    transpersonal perspective
    Opis:
    Louise Glück repeatedly refers to the Bible and classical mythology, even when writing about poignantly personal issues. Far from being mere high-brow literary embellishments, these cultural quotes and intertextual analogs testify to Glück’s consistent attempt to transcend the traditionally personalist scope of lyric poetry. Such a resolutely transpersonal perspective is particularly discernible in her poems dealing with broadly-conceived religious themes, especially that of cultivating the postlapsarian, modern analog of the Biblical Garden of Eden. In A Village Life(2009), for example, the ontological possibility of transcendence is alternately hinted at and questioned, with the poet inhabiting a transition zone between doubt and faith as a questioning believer, so to speak. In the much-earlier The Wild Iris (1992), the axiological status of God is explored in highly unorthodox ways, the poems’ speakers undermining many established images of God in Christian and Jewish traditions. Arguably, what the two volumes share is their Gnostic imagery, purposely veiled in A Village Life and more explicit in The Wild Iris. Already present in Firstborn (1968), Gnostic undertones can also be found in other volumes, e.g. The House on Marshland (1975) and Descending Figure (1980). Iconoclastic and transgressive, Glück’s poems often expose a destructive facet of transcendence or feature some kind of charge against God, explicit or implicit. The Creator for the most part remains irritatingly silent, with the poet constantly bringing this up—sometimes in a tongue-in-cheek, sometimes in a deadly serious manner. A virtuoso of register shifts, Louise Glück plays cat and mouse with the reader, evading any closures. Her personal creed remains a riddle.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2020, 10; 255-268
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wartość, dobro, szczęście w koncepcji Tadeusza Czeżowskiego. Konteksty współczesne
    Autorzy:
    Torczyńska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644192.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Ethik
    Wert
    Wohl
    Glück
    Leiden
    ethics
    value
    good
    happiness
    suffering
    etyka
    wartość
    dobro
    szczęście
    cierpienie
    Opis:
    Der Artikel setzt sich zum Ziel, ausgewählte Fragen und Begriffe im philosophischethischen Gedanken von Tadeusz Czeżowski aus der Perspektive gegenwärtiger sozialer Wirklichkeit zu interpretieren. Die Bedeutung und die möglichen Beziehungen zwischen den Kategorien der Werte, des Wohls, der Wertkriterien gehören zu stets aktuellen praktischen Problemen, die nicht nur in akademischen Auseinandersetzungen sondern auch in der Praxis des sozialen Zusammenlebens wichtig sind. Einen wesentlichen Bestandteil der Überlegungen bildet die Analyse des von Czeżowski vorgeschlagenen Konzepts von Glück und von Wegen, die zu seiner Erreichung führen. Es ist eine Fragestellung, die bisher in einschlägigen Abhandlungen nur marginal behandelt wurde. Die vorgelegten Reflexionen sollen diese Lücke ausfüllen.
    The aim of the present paper is to interpret select concerns and ideas inherent in the  philosophical and ethical thought of Tadeusz Czeżowski, contextualised in the contemporary social reality. The meaning and the potential relationships linking the categories of values, the notion of good, and the criteria of values are the ever up-to-date and relevant practical problems, crucial not only to academic debates but to everyday social praxis as well. An important element of the paper is the analysis of the concept of happiness and potential means of attaining it, as posited by Czeżowski. This ingredient of Czeżowski’s thought has thus far been marginalised in the scholarship devoted to the subject in question. The present paper attempts to bridge the gap between the academic centre and the periphery.
    Celem artykułu jest interpretacja wybranych zagadnień i pojęć zawartych w filozoficznoetycznej myśli Tadeusza Czeżowskiego w perspektywie współczesnych realiów społecznych. Znaczenie oraz możliwe relacje łączące kategorie wartości, dobra, kryteriów wartości należą do stale aktualnych problemów praktycznych, istotnych nie tylko w dyskusjach o charakterze akademickim, lecz również w praktyce życia społecznego. Istotnym fragmentem poniższych rozważań jest analiza proponowanej przez T. Czeżowskiego koncepcji szczęścia oraz ewentualnych dróg jego osiągnięcia. Jest to zagadnienie, które było dotąd traktowane marginalnie w opracowaniach poświeconych jego poglądom. Zawarte tu refleksje mają na celu wypełnienie tej luki.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2013, 8
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szczęście w strukturze normatywności (część I - Normatywność)
    Autorzy:
    Niemczuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961530.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Normativität
    Glück
    praktisches Subjekt
    praktische Philosophie
    normativity
    happiness
    practical subject
    practical philosophy
    normatywność
    szczęście
    podmiot praktyczny
    filozofia praktyczna
    Opis:
    Die vorkantische Ethik war auf einem Schema aufgebaut, dem zufolge der Mensch in der praktischen Tätigkeit das tun sollte, was ihn glücklich macht. Der Streit galt nur der Natur des Glücks und der Natur des Menschen. Das Kantische Hinterfragen der Pflichtbegründung mit Hilfe von Rekurs auf das Glück und die Theorie des naturalistischen Fehlers führten dazu, dass sich gegenwärtige Theorien der Normativität (außer dem Utilitarismus) auf das Prinzip der Trennung der Normativität vom Glück stützen, was eine Verdrängung der Problematik vom Glück aus der praktischen Philosophie zur Folge hat. Der Ausgangspunkt des Artikels ist die Argumentation zugunsten folgender kritischer Behauptungen: (a) ohne Rekurs auf das Glück kann die Normativität weder befriedigend erklärt noch begründet werden; (b) das utilitaristische Konzept des Glücks taugt nicht für die Begründung der Normativität. Den ersten Teil des Artikels bildet der Umriss der Normativitätsstruktur samt dem Vorschlag einer Antwort auf die Frage, warum ich die Normativität respektieren sollte. Der zweite Teil des Artikels stellt ein solches Glückskonzept dar, dass die Normativität nicht ausschließt, sondern eine unerlässliche Begründung für sie bildet. Nach der Identifizierung des Designats des Glücksbegriffs wird sein Kern in Form von Euthymie charakterisiert, die als eine stabile Zufriedenheit mit dem Subjektsein verstanden wird. Das Ganze wird mit einer Argumentation abgeschlossen, die die Komplementarität von Glück und Normativität nachweist.
    Pre-Kantian ethics was built on a scheme, according to which a person should do what makes him happy when engaged in practical action. The dispute concerned only the nature of happiness and the nature of man. Kant questioned the justification of human obligation by means of referring to happiness and the theory of naturalistic fallacy. It caused that contemporary normativity theories (apart from utilitarianism only) are based on the principle of separating normativity from happiness, which results in the elimination of the problem of happiness from practical philosophy.The starting point of the article is the argument in favor of the following critical statements: (a) without reference to happiness, normativity cannot be satisfactorily explained or justified; (b) the utilitarian concept of happiness cannot be used to justify normativity. The first part of the article ends with an outline of the normativity structure with a proposal to answer the question: why should I respect normativity?The second part of the article presents such a concept of happiness that does not exclude normativity but serves to justify the necessity of its existence instead.. After identifying the designation of the concept of happiness, its core is characterized in the form of euthymia, understood as stable satisfaction with the fact of being a subject. The paper ends with an argument showing the complementarity of happiness and normativity.
    Etyka przedkantowska była zbudowana na schemacie, według którego w działaniu praktycznym człowiek powinien robić to, co go uszczęśliwia. Spór dotyczył tylko natury szczęścia i natury człowieka. Kantowskie zakwestionowanie uzasadnienia powinności za pomocą odwołań do szczęścia oraz teoria błędu naturalistycznego spowodowały, że współczesne teorie normatywności (oprócz jedynie utylitaryzmu) opierają się na zasadzie separacji normatywności od szczęścia, co w konsekwencji prowadzi do wyrugowania problematyki szczęścia z filozofii praktycznej. Punktem wyjścia artykułu jest argumentacja na rzecz następujących twierdzeń krytycznych: (a) bez odwołania do szczęścia normatywność nie może być zadowalająco ani wyjaśniona, ani uzasadniona; (b) utylitarystyczna koncepcja szczęścia nie nadaje się do uzasadnienia normatywności. Pierwszą część artykułu kończy zarys struktury normatywności wraz z propozycją odpowiedzi na pytanie: dlaczego powinienem respektować normatywność? Druga część artykułu prezentuje taką koncepcję szczęścia, która normatywności nie wyklucza, lecz stanowi dla niej niezbędne uzasadnienie. Po zidentyfikowaniu desygnatu pojęcia szczęścia scharakteryzowany zostaje jego rdzeń w postaci eutymii, pojmowanej jako stabilne zadowolenie z faktu bycia podmiotem. Całość jest zakończona argumentacją pokazującą komplementarność szczęścia i normatywności.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2020, 29
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szczęście w strukturze normatywności (część II - Szczęście)
    Autorzy:
    Niemczuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056711.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Normativität
    Glück
    praktisches Subjekt
    praktische Philosophie
    normativity
    happiness
    practical subject
    practical philosophy
    normatywność
    szczęście
    podmiot praktyczny
    filozofia praktyczna
    Opis:
    Etyka przedkantowska była zbudowana na schemacie, według którego w działaniu praktycznym człowiek powinien robić to, co go uszczęśliwia. Spór dotyczył tylko natury szczęścia i natury człowieka. Kantowskie zakwestionowanie uzasadnienia powinności za pomocą odwołań do szczęścia oraz teoria błędu naturalistycznego spowodowały, że współczesne teorie normatywności (oprócz jedynie utylitaryzmu) opierają się na zasadzie separacji normatywności od szczęścia, co w konsekwencji prowadzi do wyrugowania problematyki szczęścia z filozofii praktycznej.Punktem wyjścia artykułu jest argumentacja na rzecz następujących twierdzeń krytycznych: (a) bez odwołania do szczęścia normatywność nie może być zadowalająco ani wyjaśniona, ani uzasadniona; (b) utylitarystyczna koncepcja szczęścia nie nadaje się do uzasadnienia normatywności. Pierwszą część artykułu kończy zarys struktury normatywności wraz z propozycją odpowiedzi na pytanie: dlaczego powinienem respektować normatywność?Druga część artykułu prezentuje taką koncepcję szczęścia, która normatywności nie wyklucza, lecz stanowi dla niej niezbędne uzasadnienie. Po zidentyfikowaniu desygnatu pojęcia szczęścia scharakteryzowany zostaje jego rdzeń w postaci eutymii, pojmowanej jako stabilne zadowolenie z faktu bycia podmiotem. Całość jest zakończona argumentacją pokazującą komplementarność szczęścia i normatywności.
    Die vorkantianische Ethik war auf dem Schema aufgebaut, dem zufolge der Mensch in seiner praktischen Tätigkeit das machen sollte, was ihn glücklich macht. Der Streit betraf nur die Natur des Glücks und die Natur des Menschen. Die Kantianische Beanstandung der Pflichtbegründung mittels der Rückgriffe auf das Glück und die Theorie des naturalistischen Fehlers verursachten, dass sich die gegenwärtigen Theorien der Normativität (abgesehen von dem Utilitarismus) auf dem Grundsatz der Trennung von Normativität und Glück stützen, was die Verdrängung der Glücksproblematik aus der praktischen Philosophie nach sich zieht. Den Ausgangspunkt des Beitrags bildet die Argumentation zugunsten folgender kritischer Behauptungen: a) die Normativität kann ohne den Rückgriff auf das Glück weder ausreichend erklärt noch begründet werden; b) das utilitaristische Glückskonzept eignet sich nicht zur Begründung der Normativität. Der erste Teil des Artikels wird durch den Umriss der Normativitätsstruktur abgerundet, wobei eine Antwort auf die Frage: Warum soll ich die Normativität respektieren? vorgeschlagen wird. Der zweite Teil des Artikels präsentiert ein solches Glückskonzept, das die Normativität nicht ausschließt, sondern für sie eine unentbehrliche Begründung bildet. Nach der Identifizierung des Designats des Glücksbegriffs wird sein Kern in Form von Euthymie charakterisiert, die als eine stabile Zufriedenheit mit der Tatsache des Subjektseins verstanden wird. Das Ganze schließt die Argumentation ab, die die Komplementarität von Glück und Normativität zeigt.
    The main presumption in ethics before Kant was that in pursuit of his activities, man should strive first and foremost at making himself happy. Subsequently to Kant’s argument contravening the notion of man’s duty to promote one’s own happiness and his theory of naturalistic fallacy, contemporary theories of normativity (except utilitarianism) are based on the premise of separating normativity from happiness. Arguments are presented in this paper in support of   critical statements that (a), without reference to happiness, normativity cannot be satisfactorily explained nor justified and (b), that the utilitarian concept of happiness cannot justify normativity. The author gives an outline of the normativity structure and ponders why normativity should be respected. He presents a concept of happiness which does not exclude normativity but provides the necessary justification for it. After identifying the concept of happiness, its core is described as euthymia, understood as stable satisfaction with being a subject. The author concludes that   happiness and normativity are complimentary. 
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2020, 30; 151-172
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kim jest człowiek i jaki jest cel jego egzystencji? Koncepcja człowieka w filozofii Hryhorija Skoworody
    Autorzy:
    Misiejuk, Dymitr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643893.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Skoworoda
    Mensch
    menschliche Natur
    Welt
    Plato
    Epikur, Glück
    : Skoworoda
    human being
    human nature
    world
    Epikurus
    happiness
    człowiek
    ludzka natura
    świat
    Platon
    Epikur
    szczęście
    Opis:
    Im Artikel untersuche ich den Stellenwert des Menschen in der Philosophie von Hryhorij Skoworoda. Ich vertrete die Ansicht, dass seine Überzeugungen einen interessanten Versuch bilden, den Stellenwert des Menschen in der Welt aufzuzeigen und den Sinn seiner Existenz zu definieren. Ich schildere diese Fragestellung in einer breiteren philosophischen Perspektive, ohne mich nur auf die Schriften von Skoworoda zu beziehen. Ich versuche auch zu zeigen, was der Gedanke von Skoworoda dem heutigen Mensch anbieten kann.
    In this article I analyze who is a human being in Hryhorii Skovoroda’s philosophy. His anthropological views are an interesting attempt to show how to understand a position of men in the world and how to define a meaning of his existence. This issue are analyzed not only on base of  works of Skoworoda himself but also on base of the broader philosophical perspective. I also try to demonstrate what Skoworoda can propose to contemporary man.
    W artykule analizuję, kim jest człowiek w filozofii Hryhorija Skoworody. Jego poglądy to interesująca próba pokazania miejsca człowieka w świecie oraz zdefiniowania, co jest sensem jego egzystencji. Opisuję to zagadnienie z szerszej perspektywy filozoficznej, a nie tylko opierając się na tekstach Skoworody. Próbuję też pokazać, co myśl Skoworody może zaoferować człowiekowi współczesnemu.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2016, 20
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdrowie psychiczne jako zdolność do kompensacji deficytów. Filozoficzny szkic do problemu
    Autorzy:
    Barański, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644206.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    psychische Gesundheit
    Glück
    Kompensierung
    philosophische Anthropologie
    Philosophie der Medizin
    mental health
    happiness
    compensation
    philosophical anthropology
    philosophy of medicine
    zdrowie psychiczne
    szczęście
    kompensacja
    antropologia filozoficzna
    filozofia medycyny
    Opis:
    Psychische Gesundheit ist ein Gegenstand der Kontrolle sowie einer reflexiven Verwaltung psychischer Zustände durch das Individuum. Das Ziel der Maßnahmen ist es, einen dauerhaften psychischen Komfort und das Glücksgefühl zu erreichen. Alle unerwünschten psychischen Zustände und Misserfolge, psychische Defizite und Unglücksfälle verlangen eine Kompensierung, um eine gute Verfassung zu bewahren. Diese Strategie wird in zwei Bereichen verwirklicht: in biographischen Entscheidungen (biographische Kompensierung) und in der Wahl von Formen der Therapie (medizinische Kompensierung). Ein psychisch gesundes Individuum ist somit eines, das geschickt psychische Defizite kompensiert, indem es sich bemüht, das psychische Unbehagen zu beseitigen.
    Mental health is the subject of control, subject of reflective management of mental conditions by an individual. The goal of these efforts is to achieve lasting psychological comfort and feeling of happiness. Thus, any undesirable mental conditions or misfortunes, psychological deficits or defeats need to be compensated in order to maintain well-being. This strategy is brought to completion in two ways: biographical decisions (biographical compensation) and choices of therapeutic methods (medical compensation). Mentally healthy is an individual, who can manage to compensate psychological deficits, taking up efforts to eliminate psychological discomfort.
    Zdrowie psychiczne jest przedmiotem kontroli, przedmiotem refleksyjnego zarządzania stanami psychicznymi przez indywiduum. Celem tych zabiegów jest osiągnięcie trwałego komfortu psychicznego i poczucia szczęścia. Wszelkie więc niepożądane stany psychiczne lub niepowodzenia życiowe, deficyty psychiczne bądź nieszczęście wymagają – dla zachowania dobrego samopoczucia – kompensacji. Ta strategia realizuje się w dwóch obszarach: w wyborach biograficznych (kompensacja biograficzna) oraz w wyborach form terapii (kompensacja medyczna). Zdrową psychicznie jest wtedy ta jednostka, która umiejętnie kompensuje deficyty psychiczne, podejmując starania usunięcia dyskomfortu psychicznego. 
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2016, 18
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies