Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Giorgio Agamben" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 32
Tytuł:
Proces Jezusa przed Piłatem według Giorgia Agambena. Prezentacja i krytyka
The Trial of Jesus before Pilate According to Giorgio Agamben. A Presentation and Criticism
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1419340.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Giorgio Agamben
Pilate
Jesus
trial
interpretation
Opis:
In the article submitted, the author presents the trial of Jesus before Pilate in the interpretation of Giorgio Agamben. This Italian philosopher, analyzing this event, justifies, in fact, it is difficult to call it a process in the strict sense. Admittedly, Agamben refers to the Gospel texts and the apocryphal-literary tradition, but he does so in his own way, interpreting the particular passages freely. In his deliberations, the distance towards the traditional Catholic exegesis is clearly visible. Therefore, in the second part of the article, the author confronts the vision of the trial of Jesus before Pilate, which is presented by Agamben, with the view present in the latest exegetical and theological literature. The entire analysis is closed with conclusions.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 3; 265-285
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A criptoteologia messiânica de Clarice Lispector frente à crise do século XXI. Análise da crônica “Mineirinho”
Clarice Lispector’s messianic cryptotheology in the face of the 21st century’s crisis. Analysis of the chronicle “Mineirinho”
Autorzy:
Sawala, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368133.pdf
Data publikacji:
2019-12-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Clarice Lispector
Giorgio Agamben
messianism
ethics
Brazilian literature
Opis:
The article is aimed at pointing out the messianic dimension of Clarice Lispector’s writings. We intend to describe the post-secular vision of the collective redemption embedded in her work as essentially opposed to the vulgarized notion of political messianism. Its core element is the establishment of a new kind of justice, one that would overcome the essential hypocrisy deeply rooted in the ontological system based on individual identities. Giorgio Agamben’s and Agata Bielik-Robson’s ideas are evoked in order to analyze the meaning of the chronicle “Mineirinho” (1962) and its relations with other canonic texts by the Brazilian author.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2019, 46, 3; 45-62
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw melancholii, czyli spór Agaty Bielik-Robson z Giorgiem Agambenem a perspektywy witalizmu mesjańskiego
Against melancholy or the dispute between Giorgio Agamben and Agata Bielik-Robson from the perspectives of messianic vitalism
Autorzy:
Zawisza, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426673.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Aata Bielik-Robson
Giorgio Agamben
potentiality
facticity
messianic vitalism
Opis:
In the text Agamben’s theoretical project serves as a negative point of reference for the messianic vitalism of Agata Bielik-Robson. The aim is to indicate a tension characteristic of the “dynamic anthropology”, which could be equal to a subtle dialectics of strength and fragility, necessity and potency treated as “moments” of human being. Viewed from this perspective, Agamben’s narration seems melancholic because of its tendency to celebrate pure potentiality with a resentment towards facticity. It conceals the gnostic angst of occupying any position. As a consequence nuda vita genuinly becomes vulnerable to the sovereign power and the domination of death. Messianic vitalism not only avoids such downsides, but also is able to use them to its advantage, since it is at the same time a foundation of a concrete civilisation project and – which is more expressed in my article – a lynchpin of a sublime art of living.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 1(36); 97-110
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"W zwierciadle mroczne i niejasne". Alternatywne quasi-biografie św. Pawła w lustrze filozofii (Jacob Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère)
Autorzy:
Szczerbakiewicz, Rafał Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607732.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jacob Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère, quasi-biograpfy
Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère, quasi-biografia
Opis:
The topic of the article is the transition of the cultural picture of a historical figure in relation to the ideological influence of the dominant trends in culture and ideologies of the cusp of 20th and 21st centuries. An important point is the illustrative example which shows the determinations of such degrading-recreating tales: the inevitability of distortions, clouding of the root image. The example is Paul of Tarsus as a symbol of european culture and Western civilization on par with Homer, Plato, Octavian or Augustus. We're interested with the way Paul was perceived and depicted at the brink of modernity, at the beginning of the 20th century. Later we focus on the picture of Paul in late modernity and postmodernism. At first it is going to be a picture of philosophy which determines the intellectual and ideological trends of modernism. Not until we cover this ideological matrix can we go further to the only –  but very distinctive – literary picture, derivative of philosophy but enriched with personal contexts.
Przedmiotem artykułu jest znaczące przekształcenie kulturowego obrazu historycznej postaci w związku z ideologicznym wpływem dominujących na przełomie XX i XXI wieku mód kulturowych i ideologii. Tkwiąca w człowieku narracyjna skłonność jest zarazem potrzebą nieustannego korygowania znanych z historii opowieści o wybitnych dziejowych postaciach – ich osobowościach, motywacjach, czynach (swoisty retelling rekapitulizujący znane i weryfikowalne bądź mityczne ich losy).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzutnia i wersyfikacja (na marginesie prac Giorgia Agambena i Adama Kulawika)
Enjambment and versification (a side note to works by Giorgio Agamben and Adam Kulawik)
Autorzy:
Mastalski, Arkadiusz Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954099.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
versification
verse
enjambment
Adam Kulawik
Giorgio Agamben
wersyfikacja
wiersz
przerzutnia
Opis:
Tekst omawia dwie dwudziestowieczne koncepcje teoretycznoliterackie z zakresu szeroko rozumianej wersologii będące pionierskim wyrazem formowania się nowego sposobu myślenia o wersyfikacji opartego nie na studiowaniu metryki, lecz na uznaniu istotnej roli, jaką we współczesnych tekstach poetyckich pełni niezgodność członowania składniowego i wierszowego określana mianem przerzutni. Przyglądając się roli przerzutni w koncepcjach Giorgia Agambena i Adama Kulawika, odnosi się zarazem do przemian, jakie zaszły w myśleniu o tym zjawisku prozodycznym na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, czyli do tego, jak zmienił się wiersz, odchodząc od prymatu metru i ekwiwalencji na rzecz kompozycji nienumerycznej (tzw. wolnej).
The paper discusses two twentieth-century theoretical-literary concepts regarding broadly understood versology, pioneering expressions of new way of thinking of versification based on enjambment (i.e., the continuation of a sentence without a pause beyond the end of a line, couplet, or stanza) rather than on meter. By investigating the role of enjambment according to Giorgio Agamben and Adam Kulawik, the paper refers to transformations that have taken place in perceiving this prosodic phenomenon over the past decades, i.e., how verse has changed by transitioning to non-numerical (so-called free) composition from meter and equivalence.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 25; 26-41
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shakespeare’s Exceptional Violence: Reading Titus Andronicus with Hannah Arendt and Giorgio Agamben
Autorzy:
Porcelli, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653537.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Titus Andronicus
violence and power
biopolitics
Giorgio Agamben
Hannah Arendt
Opis:
In this paper I explore the multifaceted relationship between violence, speech and power in the most graphic of Shakespeare’s plays, Titus Andronicus. I take my cue from Hannah Arendt’s reflections on violence as opposed to power, and as something “incapable of speech,” but I read the play through the lens of Giorgio Agamben’s notion of sovereignty as the suspension of the law. I consider the dichotomy speech/muteness as an example not only of the dichotomy power/violence (Arendt) but also of the opposition between bios and zoe, that is the difference between a life worth to be included in the political realm and a life understood as the mere condition of being alive, a condition common to human beings and beasts (according to classical philosophy). In Titus Andronicus, these distinctions are blurred, and zoe becomes fully exposed to the sovereign decision. While the image of a mutilated and mute body cannot match Arendt’s idea of politics as the combination of speech and action bereft of violence, Agamben has developed the notion of a politics that renders life disposable, mute, bare, and can still be called politics or power, and precisely biopower. From this perspective, I argue, Lavinia and the other characters of Titus Andronicus are the embodiment of the concept of “bare life” as developed by Agamben, and Shakespeare’s Rome is a State of exception and of exceptional violence.
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2016, 4, 1
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zboczony seks jako bioopór. Między Foucaultem a Agambenem
Deviant Sex As Bioresistance. Between Foucault and Agamben
Autorzy:
Pacewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623038.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
bioopór
biowładza
Michel Foucault
Giorgio Agamben
biopolityka
Bioresistance
Biopower
Biopolitics
Opis:
Seks i seksualność odgrywają ważną rolę w teoriach biopolityki Michela Foucaulta i Giorgia Agambena. Dzięki teoretycznemu podziałowi biopolityki na dwie dziedziny: zoopolitykę (politykę ciał) i etopolitykę (politykę zachowań) można dostrzec, jak głęboko różnią się omawiane teorie: Agamben skupia się bowiem raczej na zoopolityce, Foucault zaś – na etopolityce. Z tego wynikają ich odmienne zainteresowania badawcze. Foucault analizuje przede wszystkim typową (etopolityczną) medycynę, seksuologię czy psychiatrię, a Agamben – (zoopolityczną) nazistowską eugenikę. Obaj myśliciele mają też zupełnie odmienny stosunek do ciała i w inny sposób pojmują polityczność. Z tych różnic w podstawowych założeniach wynikają odmienne koncepcje tego, na czym może polegać seksualny bioopór. Ostatecznie, obaj myśliciele nie formułują konkurencyjnych projektów, ale raczej poruszają się na innych poziomach – myśl Foucaulta jest skupiona bardziej na seksualnej praktyce biooporu, za to Agambena – na seksualnej utopii filozoficznej. Łączy ich zaś przekonanie, że to nienormatywny, zboczony seks ma potencjał biooporu.
Sex and sexuality play an important role in the theories of biopolitics of Michel Foucault and Giorgio Agamben. A theoretical division of biopolitics into two domains: zoopolitics (politics of bodies) and etopolitics (politics of behavior) exposes the differences between the two philosophers: Agamben focuses on zoopolitics, while Foucault – on etopolitics. This is why their research interests diverge: Foucault analyzes rather „typical” (etopolitical) medicine, sexology, or psychiatry, and Agamben – (zoopolitical) Nazi eugenics. Both thinkers have different attitude towards the body and conceptualize the political divergently. These differences in the basic assumptions result in different concepts of sexual bioresistance, however, Foucault and Agamben do not propose competing projects but rather operate on different levels – Foucault is focused on sexual practices of bioresistance, while Agamben – on a philosophical sexual utopia. Furthermore, both thinkers share the belief that non-normative, deviant sex has potential of bioresistance.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2016, 12, 1; 92-106
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Israeli Identity on the Run: the Quest for a Non-National Position in Contemporary Israeli Literature
Autorzy:
Stav, Shira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594669.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Contemporary Israeli Literature Israeli Nationality
Desertion
Refugees
Hanna Arendt
Giorgio Agamben
Opis:
My essay discusses a new attempt in young Israeli novels to break out of the suffocation and stagnation of the dominant literary protagonist. The discussion revolves around Ilai Rowner’s recent novel, Deserter (2015), which suggests ‘desertion’ as an option of to overcome nationalized structures of the self and of break new ground for its existence. The protagonist’s escape and a quest for a non-national position are destined to failure, however, reflecting the current state of political consciousness among young Israeli authors, and, I argue, the unthinkability of political exile in contemporary Israeli novels. The discussion presented here follows the renewed interest in Hanna Arendt’s exemplary essay “We Refugees” (1943) in light of the current refugees’ crisis in Europe among scholars such as Giorgio Agamben, Amal Jamal and Itamar Mann. While Agamben develops a phenomenology of being-a-refugee, severing the bond between nation and territory, his work lacks an experiential account of being a refugee. In light of this absence, I argue that Rowner’s protagonist remains blind to the particular identities he encounters, actively erasing the profound differences between deserters and refugees, persecutors and persecuted. While he recognizes the haunted element in him, Rowners’ protagonist’s obliviousness to the specific experiential trappings of his own story effectively sterilizes the novel’s political acuity through the effort to adopt an all-human perspective.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2018, 2 (47); 390-405
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura Kornela Filipowicza jako maszyna do myślenia
The literature of Kornel Filipowicz as a machine for thinking
Autorzy:
Gorzkowicz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935851.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
machine for thinking
philosophy
literature
Kornel Filipowicz
Giorgio Agamben
Michel Foucault
Opis:
Kornel Filipowicz – one of the most outstanding Polish artists of the 20th century – is still one of the little-known authors. His name appears most o¡en in the context of Wisława Szymborska. The poet, together with the writer’s sons Aleksander and Marcin, as well as a group of researchers and friendly writers, she took care to popularize his work. In 2019, the translation of Filipowicz’s he Memoir of an Anti-Hero appeared on the English-speaking publishing market (Penguin Modern Classics). This event contributed to the analysis of Krakow based writer’s work in terms of the links between literature and philosophy. The article refers to the category of „machines for thinking” through which an attempt is made to read Filipowicz’s work in a methodological model that produces philosophical meanings. In this regard, two references to contemporary understandings of cultural and social spaces are particularly mentioned – the disciplinary machine of Michel Foucault and the anthropological machine of Giorgio Agamben.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 223-237
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
With Which Political Theology Are We Dealing? Reassessing the Genealogy of Political Theology and Looking Toward Its Future.
Z którą teologią polityczną mamy do czynienia? Oceniając genealogię teologii politycznej i wypatrując jej przyszłości
Autorzy:
Dickinson, Colby
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013426.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Michel Foucault
Giorgio Agamben
governmentality
pastoral
mystical
rządomyślność
władza pastoralna
mistycyzm
Opis:
In this essay, I examine Michel Foucault’s political contrast between the theological domains of the pastoral and the mystical, in order to note his focus on how necessity and providence are founding and legitimizing concepts of the State. Through this process I develop an analysis of how Foucault, in his critique of the historical uses of theology as a tool of pastoral power, actually points toward another form of political theology than Carl Schmitt’s. My contention is that we begin to see another “type” of political theology appear in the writings of Giorgio Agamben, who follows Christian traditions much more closely than Foucault. The re-formulation of political theology within Agamben’s work, I argue, has tremendous significance for the field as a whole and is much in need of further elaboration, a task toward which this essay only points.
W niniejszym tekście przyglądam się dostrzeżonemu przez Michela Foucaulta przeciwieństwu między teologicznymi obszarami władzy pastoralnej oraz mistycznej, by wskazać na nacisk, jaki filozof kładł na konieczność i opatrzność jako pojęcia założycielskie   i legitymizujące Państwo. Dzięki temu rozwijam analizę tego, jak Foucault, krytykując historyczne wykorzystania teologii w roli narzędzia władzy pastoralnej, faktycznie wskazuje na rodzaj teologii politycznej odmiennej od tej stworzonej przez Carla Schmitta. Twierdzę, że zaczynamy zauważać odmienny „typ” teologii politycznej w pismach Giorgia Agambena, który podąża za tradycjami chrześcijańskimi znacznie bardziej niż Foucault. Moim zdaniem przeformułowanie teologii politycznej w dziele Agambena ma kolosalne znaczenie dla całego pola badawczego jako całości i pilnie domaga się dalszego opracowania, na co niniejszy esej zaledwie wskazuje.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies