Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Getto łódzkie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Otoczone drutem państwo" : struktura i funkcjonowanie administracji żydowskiej getta łódzkiego
Struktura i funkcjonowanie administracji żydowskiej getta łódzkiego.
Autorzy:
Sitarek, Adam (1985- ).
Współwytwórcy:
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział (Łódź). pbl
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódź : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział
Tematy:
Getto łódzkie
Żydzi
Opis:
Bibliogr. s. 321-329. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Getto łódzkie = Litzmannstadt Getto : warunki życia i sposoby przetrwania
Juden im Getto Litzmannstadt : Lebensbedingungen, Selbstwahrnehmung, Verhalten
Litzmannstadt Getto
Autorzy:
Löw, Andrea (1973- ).
Współwytwórcy:
Plęs, Łukasz Marek. Tłumaczenie
Półrola, Małgorzata. Tłumaczenie
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo. pbl
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Łódź : Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Holokaust
Getto łódzkie
Żydzi
Opis:
Bibliogr. s. 411-468. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Archiwum Ringelbluma : konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy. T. 10, Losy Żydów łódzkich (1939-1942)
Losy Żydów łódzkich (1939-1942)
Współwytwórcy:
Polit, Monika (1975- ). Opracowanie
Kendziorek, Piotr (1972- ). Tłumaczenie
Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma. pbl
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawa : Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma : Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Holokaust
Getto łódzkie
Żydzi
Źródła historyczne
Opis:
Bibliogr. s. 271-272. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Władysław Strzemiński – seria kolaży „Moim przyjaciołom Żydom”. Doświadczenia wojny, żal i smutek
Władysław Strzemiński’s series of collages to “My friends the jews”. Experience of war-mourn and sadness
Władysław Strzemiński – eine Kollageserie „Meinen jüdischen Freunden”. Die Kriegserfahrungen, das Leid und die Trauer
Władysław Strzemiński – une série de collage « À mes amis juifs ». Les expérions de la guerre, regret, tristesse
Владислав Стшеминьски – серия коллажей „Моим друзьям евреям”. Опыт войны, сочувствие и грусть
Autorzy:
Jedlińska, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968215.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Władysław Strzemiński
kolaż
cykl Moim przyjaciołom Żydom
getto łódzkie
fotografie
Opis:
The artist was born on November 21, 1893 in Mińsk, Bialorussia. He was the eldest son of a Polish family, though his father was a Lieutenant Colonel of the Tsarist Army. Strzemiński’s first encounter with modern art took place during his studies in Sankt Petersburg. He graduated from Tsar Alexander II Cadet School before studying at a Tsar Nicholas Military College of Engineering (1911–1914). In the middle of 1922, Strzemiński and Katarzyna Kobro – his wife – left the Soviet Smolensk and came to Poland. The events which undermined their and many other artists’ belief in value of art fully expressing the ideas of victory of new forms might have influenced their decision to settle down in Poland. In autumn 1931 Strzemiński moved to Łódź. Following the opening of the International Collection of Modern Art at the Łódź, Strzemiński was offered a teaching position in Łódź. Almost from the beginning Strzemiński was surrounded by young artists, graduates of art schools in Warsaw and Kraków (Stefan Wegner, Aniela Menkes, Jerzy Ryszard Krause, Bolesław Hochlinger). He was their teacher and master. The Public School was not only a place which offered additional training for printers and house-painters, but also the meeting place and studio where theoretical programs and exhibitions were prepared. Strzemiński taught typography and the principles of functioning printing. Another group of students who studied with Strzemiński was recommended to him by Mojżesz Broderson and Jankel Adler. It was the group of very young Jewish students: Samuel Szczekacz, Julian Lewin and Pinkus Szwarc. They started a private evening course at the Public School of Technical Training No. 10 in Łódź. The intensive art course attended by thise group included practical elements inspired by the image-making and spatial form techniques developed by Pablo Picasso, Kazimierz Malewicz, Piet Mondrian, Strzemiński and Kobro, and Jean Arp. These forms of art are known as cubism, unism, nepolasticism, suprematism and surrealism. Strzemiński and Kobro spent the summer 1939 together with their daughter Nika in Hel Peninsula. When the war broke-out, they left Łódź and headed East, where they spent the sever winter of 1939/1940. The first war series of drawings was created there. In May 1940 the artists came back to Łódź/Litzmannstadt. The first 3 months after the invasion of the city by the German was a period of massive extermination, including creation of Łódź ghetto. The Strzemińskis, without work, prosecuted for their revolutionary artistic activities tried to survive; at the end of war Strzemiński was seriously ill. In this period artist the artist drew a series of six drawings made in pencil on paper (“Deportation”). The drawings made in a winding line and showing deformed, as if deprived of the structure human beings, created the artist’s auto-commentary. After the series “Deportation” he created the next series “War Against Homes” (1941) and Faces, which consist of closed forms drawn in thin, wavy line suggesting eyeless human faces composed of fragmented facial features of anonymous people. Then the series “Cheap as Mad” (1942–1944) was created. These drawings were produced during the war and are highly deformed, drawn in one contour of an amorphous line. The last cycle connected with war and the Holocaust was a series of collages dedicated “To My Friends the Jews”. He re-used copied by carbon paper war drawings of the previous series as a matrix. The artistic technique used here by Strzemiński touches the primary, in relation to the Holocaust. The Holocaust should exist for us as „an empty place”, one which cannot be possessed by means of the metaphor. This place of lack or the fissure is filled here with documentary photographs, which give the evidence and confirm the extermination. At the bottom there is the cut out photo showing a charred corpse. The sketchy line and the charred corpse are joined together by the red color of splutter of blood. In other works of this series the artist used a photographic document showing children from an orphanage in the Litzmannstadt ghetto in the company of their caregivers going in pairs to the extermination camp in Chełmno. Mendel Grossman was a Jewish photographer in Łódź/Litzmannstadt ghetto and author of one of a few photographes used by Strzemiński (“The Empty Shinbones of the Crematoria”). Strzemiński used in his collages also the documentary photographs printed in Polish newspapers, edited between 1945 and 1946. It was the time of Nuremberg Trials, and the time when the pictures made by photographers of the US Army at time of liberation of concentration camps were published [”Stretched by the Strings of Legs and Vow and Oath to the Memory of Hands (The Existence which We Do Not Know)”]. Strzemiński also used the photographs from „The Stroop Report” – 75-page official report and a series of approximately 52 photographs prepared in May 1943 by the commander of the forces that liquidated the Warsaw Ghetto. The art work titled “With the Ruins of Demolished Eye Sockets” presents a solitary man among the ruins of Warsaw Ghetto, and is from „The Stroop Report”. Strzemiński rejected Communism in the 20ies and then Fascism in the 30ies but didn’t find the canon, which could negate his feeling of helplessness and nonsense, losing himself in a lack of form of his war drawings. This series of Strzemiński analyzed from the distance of few decades makes a suggestive, forceful and permanent picture of emptiness and void, which he tried to fill with the state of mourn and sadness.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i pogłębiona interpretacja unikalnego w dorobku Władysława Strzemińskiego (1893–1952) i w ogóle historii sztuki, zespołu prac zatytułowanego Moim przyjaciołom Żydom (1945/1946?). Moim zadaniem było wykazanie jak na tle koncepcji awangardy artystycznych XX w., których Strzemiński był głównym ideologiem i twórcą, kształtowały się losy tego artysty, jego przyjaźni, fascynacji artystycznych, zaangażowania w życie społeczne oraz jak – w obliczu wydarzeń II wojny światowej i Zagłady – idealistyczne, niespełnione marzenia uległy ostatecznemu, jak uważał, zniszczeniu. Podstawowym zadaniem było dokonanie niejako nowej interpretacji cyklu poprzez skupienie uwagi na kontekście historycznym, politycznym i społecznym, które uwarunkowały powstanie cyklu dziesięciu kolaży.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2014, 13, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samuel Bronowski (1907-1975)
Autorzy:
Pawlikowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22444347.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
holocaust
alija
Łódź getto
justice
trials of criminals
getto łódzkie
wymiar sprawiedliwości
procesy zbrodniarzy
Opis:
Samuel Bronowski ukształtował się w II Rzeczpospolitej, w której zdobył wykształcenie i zaczynał karierę w sądownictwie. W okresie II wojny światowej był pracownikiem Urzędu Statystycznego i Sądu Karnego w getcie łódzkim. Aresztowany, trafił do obozu w Poznaniu i filii KL Auschwitz w NeuDachs. Uciekinier z marszu śmierci w 1945 roku. W Polsce Ludowej pracownik łódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Ministerstwa Aprowizacji i Handlu, a następnie prokurator badający zbrodnie niemieckie w ośrodku zagłady w Chełmnie nad Nerem. Świadek w procesie Arthura Greisera. Po odwilży październikowej wyjechał z Polski do Izraela, gdzie pracował jako prawnik.
Samuel Bronowski (1907–1975) was formed in the Second Polish Republic, where he received his education and began his career in the judiciary. During World War II, he was an employee of the Statistical Office and the Criminal Court in the Łódź ghetto. The arrested man was sent to the camp in Poznań, and then to the branch of KL Auschwitz in NeuDachs. Escapee from the death march in 1945. In the Republic of Poland, an employee of the Łódź Office of Public Security, the Ministry of Provisioning and Trade, and then a prosecutor investigating German crimes in the extermination center in Chełmno on the Ner. The witness in the criminal trial of Arthur Greiser. In 1957 he left Polish for Israel, where he worked as a lawyer.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2022, 20, 3; 143-158
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies