Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "GREEK HISTORIOGRAPHY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Greeks under the Pyramids, or a Princess in a Brothel
    Autorzy:
    Lukaszewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/702826.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    GREEK HISTORIOGRAPHY
    PYRAMIDS -FACTS & MYTHS
    Opis:
    The article is devoted to facts and myths about the pyramids, their origin and the way in which they were built, as related by Herodotus, Strabo, Diodorus and Pliny the Elder.
    Źródło:
    Meander; 2005, 60, 3; 338-349
    0025-6285
    Pojawia się w:
    Meander
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ctesias and the Importance of His Writings Revisited
    Autorzy:
    Almagor, Eran
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637962.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Ctesias
    Persica
    Indica
    Artaxerxes II
    Xenophon
    Anabasis
    Greek Historiography
    Photius
    Plutarch
    Deinon
    Opis:
    Following the recent attempts to rehabilitate the reputation of Ctesias and the information given in his works, this paper proposes to understand certain of the seemingly fanciful details that were associated with the physician and his writings. It tries to shed some light on several uncertainties connected with Ctesias (i.e., his sojourn in Persia) and the Persica (i.e., date, original style and sources of imagery). It argues that the pedestrian lists included in the work might have been later interpolations and that the minor works circulating under Ctesias’ name might have been either sections of the Persica that were taken out to be presented as stand-alone volumes or else falsely attributed to him. The paper addresses the Indica and puts forward several possibilities concerning its relation with the Persica. The influence of Ctesias on the author Deinon is examined, and in the appendix the impact of the Persica on Xenophon’s Anabasis is analyzed.
    Źródło:
    Electrum; 2012, 19; 9-40
    2084-3909
    Pojawia się w:
    Electrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o rzeźbie greckiej i nowych kierunkach jej badań
    Autorzy:
    Bugaj, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023920.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Greek sculpture – new approaches
    historiography of Greek sculpture
    style as a historical category – advocates and critic
    classical style in Greek sculpture
    function of Greek sculpture
    Opis:
    In the paper concerning the new approaches in the study of Greek sculptural production at first the author considers the problem of putting the ancient artefacts with the modern works of art on the same level and the need for the new conceptualisation of them. In the next step she outlines historiography of the Greek sculpture with the particular reference to the study on its stylistic development. Further on the author presents selected, new approaches in the study on Greek sculpture, the ones which are breaking the long tradition of research on them, rooted in the Enlightenment and Hegelian thought and historicism. She focusses on the results of these research which shift the interpretative emphasis from the relation between the image/sculpture and its model to that of the image and its viewer.
    Źródło:
    Folia Praehistorica Posnaniensia; 2016, 21; 35-54
    0239-8524
    2450-5846
    Pojawia się w:
    Folia Praehistorica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co trapiło greckich żołnierzy? Żołnierskie bolączki w świetle greckiej historiografii okresu klasycznego
    What Plagued Greek Soldiers? Soldierly Complaints in the Light of Greek Historiography of the Classical Period
    Autorzy:
    Kostuch, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16273509.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Greek soldier
    soldier’s complaints
    Greek historiography
    Classical period
    Opis:
    The aim of the paper is to compile a list of typical complaints that a Greek soldier of the Classical period might have had. For that purpose, the author analyses the great war narratives of that time: Histories by Herodotus, History of the Peloponnesian War by Thucydides Xenophon’s Hellenica, Anabasis, and Agesilaus.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 15; 75-96
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aspekt historiograficzny Herodota, Tukidydesa i Plutarcha w chrystologii Dziejów Apostolskich
    Historiographic aspect of Herodotus, Thucydides and Plutarch in the christology of Acts
    Autorzy:
    Sługocka, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591899.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Greek historiography
    historiography in Acts
    christology of Acts
    christological titles in Acts
    prologue in the Luke’s writings
    historiografia grecka
    historiografia w Dziejach Apostolskich
    chrystologia Dziejów Apostolskich
    tytuły chrystologiczne w Dziejach Apostolskich
    prolog w dziełach Łukasza
    Opis:
    Pierwsza część artykułu ukazuje początki starożytnej historiografii i przedstawia sposób pisania historii w konwencji pierwszych historyków greckich, takich jak Herodot, Tukidydes oraz Plutarch, i na ich tle prezentuje księgę Dziejów Apostolskich, ze wskazaniem jej miejsca w standardach historiografii tego czasu. Druga część przedstawia aspekt historiograficzny prologu w Dziejach Apostolskich. Poświęcono mu sporo miejsca, gdyż jego obecność i zawartość wskazuje bezpośrednio na powiązania Dziejów z hellenistyczną historiografią starożytną i wyjaśnia rolę i funkcję, jaką czasy starożytne nadały prologom. Trzecia część artykułu koncentruje się na aspekcie chrystologii Dziejów Apostolskich i szuka do niej klucza w greckiej historiografii starożytnej poprzez odniesienia do ojców historiografii.
    The first part of the article describes the beginnings of ancient historiography and presents the methods used by the first Greek historians: Herodotus, Thucydides and Plutarch. The article then compares the Book of Acts to the standards of this historiography which was the norm at the time. The second section presents the historiographical aspect of the prologue to the Book of Acts. A lot of space is devoted to this section, as the presence and content of the prologue indicates a direct connection between the Acts and ancient Hellenistic historiography and reveals the role and function of prologues in antiquity. The third part of the article concentrates on the Christological aspect of the Book of Acts and looks for its key in ancient Greek historiography by referring to the fathers of historiography.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 57-84
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Death of M. Licinius Crassus: Between Mors Aurata and Euripides’ Bacchae
    Śmierć M. Licyniusza Krassusa: pomiędzy mors aurata a Bachantkami Eurypidesa
    Autorzy:
    Madejski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374068.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Carrhae
    M. Licinius Crassus
    Parthians
    Roman historiography
    Greek historiography
    death
    decapitation
    Karry
    Krassus
    Partowies
    historiografia grecka
    śmierć
    dekapitacja
    historiografia rzymska
    Opis:
    Pogrom rzymskich legii w bitwie pod Karrami (Carrhae) jest zazwyczaj postrzegany jako punkt zwrotny rzymskiego imperializmu. Jest to jednak pogląd nowożytny. Z punktu widzenia historiografii łacińskiej narracja o porażce służyła przede wszystkim uzasadnianiu kolejnych antypartyjskich posunięć militarnych lub dyplomatycznych. Z tego powodu łacińscy autorzy na plan pierwszy wysunęli temat zemsty. Co prawda najstarsze przekazy o bitwie i śmierci M. Licyniusza Krassusa (M. Licinius Crassus) nie zachowały się, ale na podstawie późniejszych informacji można zrekonstruować kierunki rozwoju narracji o zgonie triumwira i podstawowych czynnikach kształtujących ją. Wersje łacińskie podkreślały partyjską brutalność i podstępność mniej koncentrując się na osobie triumwira i porażce. Zbyt dokładna relacja nie była wskazana. Kładziono nacisk na wszelkie potknięcia Krassusa jako wodza, czyniąc go w ten sposób odpowiedzialnym za klęskę. Był to standardowy wybieg w przypadku narracji o militarnych niepowodzeniach. Krassus zmarł w sposób mało godny, nie pozostawiając po sobie żadnych ostatnich słów, nie zdobywając się na żaden symboliczny gest. Co gorsza, zginął podczas odwrotu. Greckie przekazy były nieco inne. Część podzielała wersje rzymskie i rzymski punkt widzenia. Podkreślano natomiast losy szczątków zabitego Rzymianina – zwłaszcza jego odciętej głowy. Najprawdopodobniej już Liwiusz znał opowieść o wkładaniu w usta odciętej głowy złota, ale moralizatorskie przesłanie tej sceny zostało rozwinięte nieco później przez autorów łacińskich i greckich i przyniosło około IV w. informację o Krassusie wziętym do niewoli żywcem, któremu dopiero później wlano do ust stopione złoto.
    The defeat at Carrhae is usually seen as a turning point of the Roman imperialism. But this is a view of the modern historiography. For the Latin historiography of the period the defeat was primarily a pretext to justify next military or quasi-military actions. This is why Latin-writing authors stressed a motif of revenge. It is especially manifest when descriptions of M. Licinius Crassus’ death are concerned. Although the earliest reports on the matter have not survived to our time, thanks to indirect or direct mentions it is possible to reconstruct the narrations about Crassus’ death. The Latin versions stressed Parthian brutality and deceit, while paying less attention to the triumvir himself – and it was a justifiable step – and Crassus’ lost. This is the main reason to describe him as a careless general. Too accurate depiction was not necessary and undesirable. Crassus died during a retreat, after his soldiers mutinied, cheated by the Parthians, having no time and opportunity to deliver any last words or perform any symbolic gesture. It was not a dignified death of a Roman politician, leader or a Roman. The Greek view was more different. Some of the authors of course shared the Roman view, but the other developed a story of a post-mortem fate of Crassus. This motive was known to the Latin readers as well and in the 4th century A.D. developed into a moralizing narration about punished greed. What is more surprising, within this trend Crassus had been brought to life: he suffered mors aurata alive! The late antique authors just reworked an element of the narration present already in the Livian version.
    Źródło:
    Res Historica; 2020, 49; 41-60
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
    „Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
    Autorzy:
    Sinitsyn, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Dionysius of Halicarnassus
    “A Letter to Pompeius”
    historiography
    rhetoric
    early Greek historians Hellanicus
    Charon
    Herodotus
    Thucydides
    Xenophon
    Philistus
    Theopompus
    style
    syngraphers
    Plato
    philosophy
    ancient Greek orators Lysias
    Demosthenes
    literary criticism
    polylogue
    agon
    influence
    Dionizjos z Halikarnasu
    „List do Pompeiusza”
    historiografia
    retoryka
    wcześni historycy greccy – Hellanikos
    Herodot
    Tukidydes
    Ksenofont
    Filistos
    Teopompos
    oratorzy
    Lysias
    Demostenes
    krytyka literacka
    Opis:
    Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
    Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
    0065-0986
    2451-0300
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблематика історії грецької присутності на українських теренах у сучасній вітчизняній історіографії
    Issues of the history of the Greek presence on Ukrainian territory in modern national historiography
    Autorzy:
    Piskizhova, Vladyslava
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1977999.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-01
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    Greek presence on the Ukrainian territory
    articles
    theses
    monographs
    modern national historiography
    грецька присутність на українських теренах
    статті
    дисертації
    монографії
    сучасна вітчизняна історіографія
    Opis:
    Метою розвідки є історіографічний аналіз доробку сучасних вітчизняних істориків із проблематики етнічної історії греків України, які належать до її найбільш давніх і сталих етнічних спільнот. У цьому зв’язку передбачені дослідницькі завдання, серед яких визначення основних тематичних напрямків цих студій. Методологія праці базується на наукових принципах історизму та об’єктивності. Було застосовано конкретнонаукові методи історіографічного аналізу й синтезу, ідеографічний тощо. Наукова новизна визначається насамперед тим, що дотепер заявлена тема в окреслених нею хронологічних межах не стала предметом окремого наукового дослідження. Висновки: Розробка проблематики етнічної історії греків України, яка була започаткована наприкін. XVIII – ХІХ ст. студіями вчених західноєвропейських країн та Російської імперії і значно еволюціонувала завдяки науковому доробку радянських істориків, отримала нового імпульсу на початку 1990-х рр. у працях українських істориків. Поява чергової хвилі наукового інтересу до означеної теми пов’язана з перезавантаженням вітчизняної історичної науки після відновлення незалежності України, імперативами державної етнополітики, запитами української громадськості тощо. Ці напрацювання побудовані на широкому колі нововиявлених джерел і вирізняються сучасними дослідницькими підходами, переосмисленням ключових питань, виробленням нових теорій (насамперед щодо етногенезу урумів та румеїв) тощо. Визначено, що вагомий внесок у вивчення проблематики було здійснено співробітниками Інституту історії України НАН України, зокрема Кабінету українсько-грецьких відносин (з 2007 р. – Центр досліджень українсько-грецьких відносин) на чолі з Н.О. Терентьєвою. На тлі широкого розмаїття питань з етнічної історії українських греків, які мають доволі високий ступінь розробки станом на сьогоднішній день, що насамперед стосується історії греків Ніжина й Надазов’я, їхнє національно-культурне життя в умовах незалежної України є найменш репрезентованим.
    The purpose of the study is a historiographical analysis of the works of modern Ukrainian historians on the issues of ethnic history of the Greeks of Ukraine, who belong to its oldest and most stable ethnic communities. In this regard, several tasks are set, one of which is to define main thematic areas of these studies and the degree of their analysis. The methodology is based on the scientific principles of historicism and objectivity. Specific scientific methods of historiographic analysis, synthesis, ideographic and other methods were used. Scientific novelty is determined primarily by the fact that this topic within the outlined chronological boundaries has not become the subject of a separate scientific study so far. Conclusions: Development of issues of ethnic history of the Greeks of Ukraine, which was initiated in the studies of scholars from Western European countries and the Russian Empire at the end of the XVIII – XIX centuries and has evolved significantly thanks to the scientific achievements of Soviet historians, received a new impetus in the early 1990s in the works of Ukrainian historians. The emergence of another wave of scientific interest in this topic is associated with the reset of the national historical science after the proclamation of independence of Ukraine, the imperatives of state ethnopolitics, the demands of the Ukrainian public, etc. These developments are based on a wide range of newly discovered sources and are characterized by modern research approaches, rethinking key issues of the problem, developing new theories (primarily on the ethnogenesis of Urums and Roumeans), etc. It is determined that a significant contribution to the study of the issue was made by the staff of the Institute of History of Ukraine of the National Academy of Sciences of Ukraine, in particular the Cabinet of Ukrainian-Greek Relations (since 2007 – Research Center for Ukrainian-Greek Relations) headed by N.O. Terentyeva. Against the background of a wide variety of issues on the ethnic history of Ukrainian Greeks, which have a fairly high level of development today, primarily in the history of the Greeks of Nizhyn and North Azov region, their national and cultural life in independent Ukraine is the least represented.
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 428-450
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Minotaur i Historia Adversus paganos Orozjusza
    The Minotaur and the Historia adversus paganos by Orosius
    Autorzy:
    Suski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139497.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Orozjusz
    historiografia w późnym antyku
    grecka mitologia
    Tezeusz
    Minotaur
    Orosius
    historiography in late antiquity
    Greek mythology
    Theseus
    Opis:
    W Historia adversus paganos Orozjusz wspominał mitycznego potwora Minotaura, wojnę między Ateńczykami i Kreteńczykami. Mimo że poświęcił tej opowieści dwa zdania, to jest ona ciekawa. Nie można wskazać źródła, z którego korzystał Orozjusz. Racjonalizował on opowieść o Minotaurze, nazywając go dzikim człowiekiem. Jego narracja zawiera kilka niespotykanych faktów w porównaniu z innymi opowieściami o potworze: pominął on postać Tezeusza oraz bardziej niż inni autorzy podkreślał krwawość mitycznej wojny między Atenami a Kretą.
    Orosius mentioned the mythical monster Minotaur and legendary war between the Athenians and Cretans in his History Against the Pagans. Although he devoted two sentences to this story, it is interesting. The source used by Orosius cannot be identified. He rationalized the story of the Minotaur by calling him a wild man. His narrative contains some unprecedented facts compared to other tales of the monster: he omitted the figure of Theseus, and more than other authors emphasized the bloodiness of the mythical war between Athens and Crete.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 5-20
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies