Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Francis of Assisi" wg kryterium: Temat


Tytuł:
L’esperienza della compassione di Dio Uno e Trino di Francesco d’Assisi
Autorzy:
Juzba, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571770.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Trinitarian Compassion
mistical experience of God
Opis:
In this paper I focused on the St. Francis understanding of God`s compassion and mercifulness. Poverello`s idea of the purity and delicacy of God resulted in the description of God`s face as paternal and maternal at the same time. In such a way one and the same God, as portrayed by little poor man of Assisi, approaches each men and every creatures and loves them and compassionates for each His creatures. Trinitarian Compassion according St. Francis means God`s love which creates everything. From the other side all the creatures show God`s love. This love forms the basis of the compassion for man. St. Francis labels such comprehended One God in Three Person: Goodness and Source of all Goodness and Love. Motivated by such an experience of God`s love St. Francis gave away all his belongings to the fellow – creators. St Francis himself contemplated and experienced Divine Mysteries what he described afterwards. He asserted that if somebody loves actually, he is able to give himself to others like Jesus did. True love is the fruit of the act of giving. Francis` mystical experience of God in Three Person lead him to his own inter-trinitarian love. It is impossible to understand the phenomenon of St. Francis compassion to each man and every God’s creations without this Trinitarian dimension.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignorans et ydiota – terminologia e stilistica di San Francesco d’Assisi nell’originale e nelle traduzioni
Ignorans et ydiota: Terminology and Stylistics of St. Francis of Assisi in Original and Translations
Ignorans et ydiota – terminologia i stylistyka św. Franciszka z Asyżu w oryginale i przekładach
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933369.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Franciszek z Asyżu
dyftologia
transsumptio
polisemia
kontekst
Francis of Assisi
dissologia
polysemy
contesto
Opis:
Franciszek Bernardone, znany święty Kościoła katolickiego i niezwykły miłośnik stworzenia, jako autor pozostawił po sobie nie tylko «Pochwałę stworzeń», od której trudno byłoby abstrahować, mówiąc o początkach historii włoskiej liryki. Niemały jest zbiór jego pism łacińskich, a w katalogu używanych przez niego terminów oraz charakterystycznych figur stylistycznych można odnaleźć perełki, które stanowią materiał do intrygujących badań językoznawczych. Przykładem jest łaciński termin ydiota, który w jego dziele pisanym występuje trzy razy, w trzech różnych kontekstach, oraz symboliczny obraz ukazujący postawę posłuszeństwa z kluczowym zwrotem ponere in. W wychwyceniu specyfiki pierwszego przypadku pomocna jest analiza zastosowanej dyftologii, w drugim natomiast analiza zabiegu literackiego, zwanego transsumptio. Ciekawe ukazuje się też zestawienie wybranych przekładów analizowanych sformułowań, które w niektórych przypadkach obierają kierunek interpretacyjny odbiegający od oryginału. Wszystko to służy zaś ukazaniu związków syntaktyczno-semantyczno-pragmatycznych potwierdzających żywotność zależności terminów i relacji.
Francis Bernardone, well-known saint of the Catholic Church and unusual lover of the creation, as an author left behind not only the «Praise of the creatures», from which it is difficult to disregard, speaking about the early history of the Italian lyric. Is quite a collection of his writings in Latin, and in the catalogue of the terms using by him and typical stylistic figures, we can find gems, which are the material to intriguing linguistic research. As an example we can take Latin term ydiota, which in his writings appears three times in three different contexts, and the symbolic picture showing an attitude of obedience with the key phrase ponere in as well. In capturing the specificity of the first case can be helpful an analysis of used dissología, whereas in the other, an analysis of a literary treatment, called transsumptio. The summary of selected translations of analyzed phrases, which in some cases peel the interpretative direction, deviating from the original, is also interesting. All of this is serving to illustrate syntactic-semantic-pragmatic connections, confirming vitality of dependence of terms and relationships.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 8; 191-202
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i działalność trzeciego zakonu św. Franciszka z Asyżu w Sokołowie Małopolskim do roku 1939
The foundation and activity of the Third Order of St Francis in Sokołów Małopolski to 1939
Autorzy:
Walicki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039352.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ABMK
archiwum
Święty Franciszek z Asyżu
Sokołów Małopolski
archives
Saint Francis of Assisi
Opis:
At the tum of the 19,h and 20th centuries lots of religious communities were founded in the St John Baptist parish in Sokołów Małopolski. One of the most important was the Third Order of St Francis. Its foundation was preceded by many years of endeavours. The very idea was propagated by the inhabitant of Sokołów, Katarzyna Koziarz, who became the member of the secular family of Franciscan family in Rzeszów in 1890. Since then morę and morę people from Sokołów had joined the Tertiary.At the beginning of the 20“’ century those who took steps to popularize the Third Order were Katarzyna Koziarz in Sokołów, Maria Ożóg and Małgorzata Maksym in Wólka Sokołowska and Katarzyna Bąk in Trzebuska while the parish priests, Franciszek Stankiewicz and Leon Szado did little for this matter. The members of the Third Order got involved in lots of activities such as sup- porting the building of the church, providing necessary things for the church and making mass of- ferings.Serious steps to found the Third Order in Sokołów were taken by the parish priest Ludwik Bukała. He organized monthly meetings for the Third Order members. He also established contact with the Bemardine Father, Wiktor Biegus, who 27 April 1936 came to Sokołów and became ac- ąuainted with the tertiaries in the parish. The permission for the canonical establishment of tertiary congregation was granted 4 May 1936 by the ordinary of Przemyśl, Bishop Franciszek Bard.The official foundation of the congregation in Sokołów took place 24 May 1936. The local tertiaries chose St Ludwik as their patron. The congregation govemment was constituted at the first meeting. The parish priest became the director of the community and Katarzyna Koziarz was ap- pointed the superior. On the day of the foundation there were about 100 members. In the first three years of the existence of the Third Order there were 30 people who received the habits and 28 who were admitted to the profession.After the canonical establishment of the congregation, the tertiaries became morę active. They provided the church with sacred appurtenances and fumishings, as well as organising public adora- tion of the Holy Sacrament. They would also wash liturgical linens and adom altars. In 1937 they bought a chasuble with the image of St Francis, and in 1939 they donated a banner with the images of Mother of God and St Francis. In addition, the tertiaries founded their own library with religious books and magazines.The congregation gathered for meetings in the parish church every month. Besides, they had occasional private gatherings. In the first years of the existence of the congregation there were 19 meetings of the Counsel. There were also two visitations of the Sokołów congregation held by Father Cyryl from Rzeszów 11 July 1937 and 6 August 1939. The activities of the tertiaries were hindered by the outbreak of the Second World War.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 93; 301-317
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recupero della figura del padre ai margini del medioevo francescano
Recovery of the Father Figure at the Margins of the Franciscan Middle Ages
Odzyskanie obrazu ojca na marginesie średniowiecza franciszkańskiego
Autorzy:
Todisco, Orlando
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040471.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ojciec
wolność
kultura
Franciszek z Asyżu
ofiara
father
freedom
culture
Francis of Assisi
sacrifice
Opis:
Tre le tesi che si è cercato di argomentare sullo sfondo dell’assunto generale, secondo cui l’età moderna prende le distanze dall’età medievale in genere e francescana in particolare non perché autoritaria – il figlio che si ribella al padre secondo l’abituale cliché storiografico – ma perché vuole impiantare la lettura dell’essere non più sulla volontà di Dio e dell’uomo, ma su parametri ispirati al primato della ragione, autonoma e autosufficiente, tribunale inappellabile della verità. Sullo sfondo di quest’assunto, la prima tesi che si cerca di argomentare è che il “padre”, in quanto cifra di volontà creativa, sembra che sia la figura più rappresentativa del “pensare francescano”; la seconda è che il padre traduce tale volontà non prendendo, ma dando, non dominando ma servendo; la terza è che il padre incarna in maniera singolare la responsabilità, non circoscritta alla propria individualità, ma aperta all’altro – famiglia, gruppo, nazione, mondo. In breve, il francescano pare che guardi al padre come all’espressione più compiuta della sua prospettiva filosofico-teologica, in quanto rappresenta colui che dona tutto ciò che è e che ha, con responsabilità, in linea con quel volontarismo per il quale le creature sono non perché avessero un qualche diritto a essere, ma perché volute in radicale gratuità.
Staraliśmy się omówić trzy argumenty odnoszące się do tezy, że epoka współczesna dystansuje się od epoki średniowiecznej posiadającej charakter franciszkański nie dlatego, że jest autorytarna (według stereotypu historiograficznego przedstawiającego syna, który buntuje się przeciwko ojcu), ale ponieważ chce zaszczepić odczytywanie bycia nie w woli Boga i człowieka, ale w parametrach inspirowanych prymatem autonomicznego i samowystarczalnego rozumu, będącego bezapelacyjnym trybunałem prawdy. W tezie pierwszej argumentujemy, że “ojciec”, będący w jakiejś mierze wolą kreatywną jest obrazem reprezentatywnym dla myśli franciszkańskiej. W tezie drugiej sugerujemy, że “ojciec” przekłada powyższą wolę nie biorąc, ale dając, nie dominując, ale służąc. W trzeciej tezie pokazujemy, że “ojciec” w wyjątkowy sposób wciela odpowiedzialność przypisaną do własnej indywidualności, ale jednocześnie otwartą na drugiego – na rodzinę, grupę, naród, świat. Wydaje się, że franciszkanin patrzy na ojca jako na wyrażenie odnajdującej swoje spełnienie w jego własnej perspektywie filozoficzno-teologicznej, w której reprezentuje on kogoś, kto z pełną odpowiedzialnością daje wszystko, czym jest i co posiada. W perspektywie tej odpowiedzialności woluntaryzm jawi się jako postawa, dzięki której stworzenia istnieją nie dlatego, że posiadają prawo do istnienia, ale dlatego, że są chciane i to z radykalną bezinteresownością.
There are three arguments that we have tried to discuss with respect to the general assumption that the modern age distances itself from the medieval age in general and the Franciscan age in particular, not because it is authoritarian (according to the typical historiographic cliche, which depicts a son who rebels against his father) but because it wants to embed the interpretation of being no longer in the will of God and man, but in parameters inspired by the primacy of reason, autonomous and self-sufficient – the irrefutable tribunal of truth. It is argumented in the first thesis that the “father”, as a figure of creative will to some extent, seems to be the most representative figure of “Franciscan thinking”. The second thesis is that the father fulfils this will not by taking, but by giving, not by dominating but by serving. The third thesis is that the father incarnates in an extraordinary way the responsibility, ascribed to his own individuality, but at the same time open to others: family, group, nation, world. In short, the Franciscan seems to look at the father as the most complete expression of his philosophical-theological perspective, in that he represents the one who gives all that he is and has, with full responsibility. Given that responsibility, voluntarism appears as an attitude in which creatures exist not because they have a right to be, but because they are wanted with radical disinterestedness.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 4; 57-96
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Minoritas według św. Franciszka z Asyżu w ujęciu chrystologicznym
Autorzy:
Miszczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571451.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Friars Minor
minoritas
chrystology
św. Franciszek z Asyżu
bracia mniejsi
chrystologia
Opis:
The order founded by St. Francis of Assisi has not been accidentally given the name of Friars Minor. It comes neither from the color of the habit, the place of establishment of the order, nor the type of service or job, but a way of being and living. All the attempts to read how Francis understood the minority from the Christological perspective can be summarized as follows: Brothers of St. Francis will be minor, i.e. serve no desire to dominate others, to give up voluntarily exercise their privilege, to live without the hassles of security, but to rely on Divine Providence. It also means to be ready to take such steps that others are reluctant to carry out, to serve with humility and love, and try to occupy the last place in their environment and to be aware of own non-necessity.
Zakon założony przez Franciszka z Asyżu nieprzypadkowo otrzymał nazwę braci mniejszych. Nie pochodzi ona ani od koloru habitu, ani od miejsca założenia zakonu, ani od rodzaju posługi lub wykonywanej pracy (np. bracia szpitalni, zakon kaznodziejski, misjonarze), ale od sposobu bycia, od stylu życia. Określa go w istotnej mierze pojęcie minoritas. Tekst stanowi próbę dotarcia do tego, jak je rozumiał sam Franciszek. Rozważania prowadzone w perspektywie chrystologicznej kończą się następującymi wnioskami: bracia św. Franciszka mają być mniejsi, tzn.: służyć bez chęci dominowania nad innymi, rezygnować dobrowolnie z przysługujących im przywilejów, żyć bez szukania zabezpieczeń, ale zdając się na opatrzność Bożą, być gotowi do podejmowania takich czynności, które inni niechętnie wykonują, służyć z pokorą i miłością, starać się zajmować ostatnie miejsce w swoim środowisku, mieć świadomość własnej niekonieczności.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La fraternite dans „Fratelli tutti” et dans la spiritualite franciscaine. Points de rencontre
(Fraternity in ‟Fratelli tutti” and in franciscan spirituality. Converging points)
Autorzy:
Carbajo-Núñez, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154382.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Fraternité
Dialogue
tradition franciscaine
François d’Assise
Fratelli tutti
Fraternity
Franciscan tradition
Francis of Assisi
Opis:
Cet article présente quelques points de convergence entre la perspective franciscaine et l’encyclique Fratelli tutti sur la fraternité. Le pape enseigne que « c’est le témoignage évangélique de saint François, avec son école de pensée, qui a donné au terme de fraternité le sens qu’il a ensuite conservé au cours des siècles “. La première partie de l’article se concentre sur la façon dont François d’Assise et la tradition franciscaine ont développé le concept de fraternité. La seconde partie l’étudie sur l’encyclique Fratelli tutti. Il est souligné que tant la tradition franciscaine que Fratelli tutti offrent une perspective trinitaire et christologique qui va au-delà de la manière habituelle de la comprendre dans notre société.
This article presents some points of convergence between the Franciscan perspective and the encyclical Fratelli tutti on fraternity. The Pope teaches that « it was the evangelical witness of St. Francis, with his school of thought, that gave the term fraternity the meaning it then preserved over the centuries. » The first part of the article focuses on how Francis of Assisi and the Franciscan tradition have developed the concept of fraternity. The second part studies it on the encyclical Fratelli tutti. It is emphasized that both the Franciscan tradition and Fratelli tutti offer a Trinitarian and Christological perspective that goes beyond the usual way of understanding it in our society.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 261-283
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autonomous drone warfare
Autorzy:
Carbajo-Núñez OFM, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142949.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
LAWS
robot
wojna sprawiedliwa
Franciszek z Asyżu
Fratelli tutti
Robot
Just War
Francis of Assisi
Opis:
Recently, a military robot has autonomously taken the decision to attack enemy troops in the Libyan war without waiting for any human intervention. Russia is also suspected of using such kind of robots in the current war against Ukraine. This news has highlighted the possibility of radical changes in war scenarios. Using a Catholic perspective, we will analyze these new challenges, indicating the anthropological and ethical bases that must lead to the prohibition of autonomous “killer robots” and, more generally, to the overcoming of the just war theory. We will also point out the importance of Francis of Assisi, whom the encyclical Fratelli tutti has proposed again as a model for advancing towards a fraternal and pacified humanity.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 103-117
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le Seigneur m’a donne des freres et des soeurs. François d’Assise, inspirateur de l’encyclique Fratelli Tutti
The Lord gave me Brothers and Sisters. Francis of Assisi, Inspirer of the Encyclical ‟Fratelli tutti”
Autorzy:
Carbajo-Núñez, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154381.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Fraternidad
Amistad social
Diálogo
François d’Assise
Fratelli tutti
Fraternity
Social friendship
Dialogue
Francis of Assisi
Opis:
Cet article présente François d’Assise comme modèle d’inspiration de la fraternité universelle proposée dans l’encyclique Fratelli tutti. Le pape affirme que « le témoignage évangélique de saint François, avec son école de pensée, a donné au concept de fraternité le sens qu’il a conservé au fil des siècles ». La fraternité universelle exige le développement harmonieux de nos quatre relations fondamentales, ce qui apparaît clairement tant dans François d’Assise (première partie) que dans l’encyclique Fratelli tutti (deuxième partie). Inspiré par saint François, le pape nous invite à accueillir tous les hommes comme des frères et des sœurs et ainsi à rêver ensemble « comme une seule famille humaine ».
This article presents Francis of Assisi as an inspiring model of the universal fraternity proposed by the encyclical Fratelli tutti. The Pope asserts that «it was the evangelical witness of St. Francis, with his school of thought, that gave the term fraternity the meaning it then preserved over the centuries». Universal fraternity requires the harmonious development of our four fundamental relationships, something which is evident in both Francis of Assisi(part 1) and the encyclical Fratelli tutti (part 2). Inspired by saint Francis, the Pope invites us to welcome all human beings as brothers and sisters and thus to dream together «as a singlehuman family».
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 241-260
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franciscus idiota – znaczenia kontekstowe i interpretacje hagiograficzne
Franciscus Idiota – Contextual Meanings and Hagiographic Interpretations
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886452.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
św. Franciszek z Asyżu
idiota
hagiografia
dyftologia
kontekst
interpretacja
st. Francis of Assisi
hagiography
dittology
context
interpretation
Opis:
Among many epithets characterizing St. Francis of Assisi in medieval Latin literature the term idiota can be distinguished. Due to its semantic ambiguity, it is not only intriguing but, in the first place, presents difficulties to the translators. In response to a question about what the characteristics of a hero determined this way are,  it is helpful to recall the etymology and original meanings of the Greek term ἰδιώτης and its biblical applications. Dittological self-definitions: ignorans et idiota, idiota et subditus, simplex et idiota used in the writings of Francis are claiming on careful analysis, not only at the semantic level, but also the syntactic and the pragmatic as well. Characteristic phrases adopted by biographers assume new functions typical of hagiographic literature. To understand them well, it is necessary to take into account the extra-textual knowledge concerning the existential situation of the author, the nature and purpose of his expression and the cultural context of the era. The complexity of these issues is the subject of this study.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 8; 93-110
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zakazana komnata Lei”. Pismo Święte w bulli kanonizacyjnej „Mira circa nos”
“Leah’s Forbidden Bedchamber”. Sacred Scripture in the Bull of Canonization “Mira circa nos”
Autorzy:
Paszko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430916.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
canonization bull
St. Francis of Assisi
biblical figures
Gregory IX
bulla kanonizacyjna
figury biblijne
Grzegorz IX
św. Franciszek
Opis:
Ważnym dokumentem dla historii i duchowości Zakonu Franciszkańskiego jest bulla kanonizacyjna św. Franciszka z Asyżu, wydana przez papieża Grzegorza IX w 1228 roku. Prezentuje ona postać świętego Biedaczyny na tle licznych figur i obrazów biblijnych. Niniejszy artykuł jest komentarzem do tekstu bulli, w szczególności do jego wybitnie biblijnego charakteru. Po wstępnych uwagach językowych dotyczących tłumaczenia, następuje ocena dostępnych źródeł oraz statystyka biblijnych odniesień obecnych w badanym dokumencie. Centralną częścią artykułu jest prezentacja biblijnych figur, zarówno z Nowego jak i ze Starego Testamentu, które w zamyśle autora bulli stanowią typy odniesione do postaci św. Franciszka: Paweł Apostoł, Abraham, Jakub, Jefte, Samson i Szamgar, Noe, Gedeon, Mojżesz, Dawid, Hiob oraz arcykapłan Szymon. W ten sposób św. Franciszek z Asyżu jawi się jako jedna ze szczególnych postaci w historii zbawienia.
An important document for the history and spirituality of the Franciscan Order is the Canonization Bull of St. Francis of Assisi, issued by Pope Gregory IX in 1228. It depicts the figure of Saint Poverello against the background of numerous biblical figures and images. This paper is a commentary on the text of the Bull, in particular on its biblical feature. Linguistic remarks on the translation are followed by an evaluation of available sources of the text and a statistic of biblical references present in the papal document. The central part of the paper is the presentation of biblical characters, both of the New and Old Testaments, which, according to the intention of the author of the bull, are types referring to the figure of St. Francis: Apostle Paul, Abraham, Jacob, Jephthah, Samson and Shamgar, Noah, Gideon, Moses, David, Job and Simon the High Priest. In this way, St. Francis of Assisi appears as one of the special figures in the history of salvation.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 77-104
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
„Mira circa nos” — kanonizacja Franciszka czy Zakonu?
Autorzy:
Czajka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
Gregory IX
Friars Minor
canonization
bracia mniejsi
Grzegorz IX
kanonizacja
św. Franciszek z Asyżu
Opis:
W liście papieskim „Mira circa nos”, opublikowanym z okazji kanonizacji Franciszka z Asyżu w lipcu 1226 roku, Grzegorz IX przedstawia wiernym wybrane elementy jego profilu duchowego, posługując się wieloma odniesieniami do postaci świętego i wydarzeń biblijnych. Pozwalają one nie tylko poznać sylwetkę Asyżanina, ale odnosząc się również do założonej przez niego wspólnoty Braci Mniejszych, wytyczają jej ściśle określony kierunek działalności w Kościele. W artykule przeanalizowano i opisano dwa bardzo charakterystyczne odsyłacze biblijne, za pomocą których Grzegorz IX przedstawia św. Franciszka, jako posłanego przez Boga do pracy w Kościele gorliwego kaznodzieję, reformatora i apostoła, prowadzącego innych drogą zbawienia. Odwołania do robotników jedenastej godziny z Jezusowej przypowieści oraz do biblijnych sióstr Racheli i Lei, aby zdecydowanie podkreślić wartość i potrzebę życia apostolskiego, odczytywane w kontekście trwającej w Kościele reformy i tekstów wcześniejszych autorów, ukazują wyraźny ślad polityki Stolicy Apostolskiej wobec zakonu założonego przez Franciszka.
In the papal letter “Mira circa nos”, published on the occasion of the canonization of Francis of Assisi in July 1226, Gregory IX, using many references to biblical figures and events, presented to the believers some selected elements of his spiritual profile. These elements not only provided insight into the profile of the new saint but, also by referring to the community of Friars Minor he had founded, marked out for them a well-defined direction of activity in the Church. This article analyzes and describes two very characteristic biblical references by means of which Gregory IX presents St. Francis as a zealous preacher, reformer and apostle sent by God to work in the Church, leading others along the path of salvation. The references to the workers of the eleventh hour from Jesus’ parable and to the biblical sisters Rachel and Leah to strongly emphasize the value and need of apostolic life, read in the context of the Church’s ongoing reform and the texts of earlier authors, show a clear trace of the Holy See’s policy toward the order founded by Francis.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 29-46
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nazwy kategorii społecznych w pismach św. Franciszka z Asyżu i ich tłumaczenia na język polski
Names of Social Categories in the Writings of Saint Francis of Assisi and Their Translations into Polish
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804826.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Franciszek z Asyżu; społeczeństwo; kategorie społeczne; równość; nazwa; retoryka
Francis of Assisi; society; social categories; equality; name; rhetoric
Opis:
Kategorie społeczne w pismach św. Franciszka z Asyżu i w hagiografii franciszkańskiej były dotąd przedmiotem zainteresowania w aspekcie historiograficznym. Prezentowane studium podejmuje tę kwestię, skupiając jednak uwagę na jego wymiarze językoznawczym. Przedmiotem analiz są zasadniczo trzy fragmenty, obfitujące w nazwy zróżnicowanych kategorii społecznych: opowieść O prawdziwej i doskonałej radości, druga redakcja Listu do wiernych i 23. rozdział Reguły niezatwierdzonej. Ukazują one rozległą świadomość społeczną autora, wrażliwego na problemy związane ze złożonością struktury społecznej współczesnego mu świata oraz wynikającymi z niej podziałami. Retoryka analizowanych tekstów okazuje się niezwykle bogata: enumeracje, dyftologie, jednostki wieloczłonowe, epifonem. Świadczą one o zaangażowaniu emocjonalnym autora w treść enuncjacji, potwierdzając jednocześnie jego świadomość i dojrzałość językową. Św. Franciszek w analizowanych tekstach jawi się jako człowiek żywo zainteresowany sytuacją współczesnego mu świata i poszczególnych grup społecznych, nie wyłączając kobiet i dzieci, co w jego epoce nie było takie oczywiste. Potwierdza on chrześcijańską prawdę o wspólnej perspektywie wieczności i powszechności zbawienia, niezależnej od ziemskich podziałów i różnic. Les dénominations des catégories sociales dans les écrits de saint François d’Assise et leurs traductions en polonais Les catégories sociales mentionnées dans les écrits de saint François d’Assise, jusqu’alors étudiés du point de vue historiographique, sont ici étudiées du point de vue linquistique. Les exemples sont relevés des trois passages : Joie parfaite, Lettres à tous les fidèles (rédaction II), Règle non approuvée (chap. 23). Ces passages dévoilent une profonde conscience sociale de l’auteur, sensible aux problèmes liés à la complexité de la structure sociale de son époque. Les figures rhétoriques (énumérations, diphotologie, épiphonème, etc.) témoignent de l’engagement émotionnel de l’auteur dans ses écrits, confirmant ainsi sa matrise de la langue. Saint François se révèle en tant qu’homme vivement intéressé par la situation du monde et de la société de son époque, y compris les femmes et les enfants, ce qui alors n’était pas évident. Il confirme la vérité chrétienne sur la perspective commune de l’éternité et de l’universalité du salut, indépendante des divisions et des différences humaines.
Social categories in the writings of Saint Francis of Assisi and in Franciscan hagiography were till now an object of interest just in the historiographic aspect. Present study touches this issue, but focuses its attention on the linguistic dimension. The subject of the analysis is basically a group of three fragments, rich in names of diverse social categories: The story of true and perfect joy, the second edition of The letter to the faithful and the 23rd chapter of the First rule. They show the extensive social awareness of the author, who is sensitive to problems related to the complexity of the social structure of the contemporary world and the divisions result from it. The rhetoric of the analysed texts turns out to be extremely rich: enumerations, diphthologies, multiples, epiphones. They all testify to the emotional involvement of the author in the content of the enunciation, and confirming his awareness and linguistic maturity as well. Saint Francis in the analysed texts appears as a man who is keenly interested in the situation of his contemporary world and individual social groups, including women and children, which in his era was not so obvious. It confirms the Christian truth about the common perspective of eternity and the universality of salvation, independent of earthly divisions and differences.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 8; 27-38
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troska o pokój według św. Franciszka z Asyżu
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571459.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Francis of Assisi
peace
the inner peace
prudence
gentleness
św. Franciszek z Asyżu
pokój
wewnętrzny pokój
rozwaga
delikatność
Opis:
Francis starting from the personal experience of social and political unrest, wanted and wished all “real peace of heaven”. He attached great importance to the greeting he had used himself and as well as his brothers: “May the Lord give you a peace”. The fraternity which has raised around him, he used to see in perspective of peace mission. Thus he encouraged his brothers to behave peace and to carry it to others. It should be their attitude during all forms of evangelization. External testimony of an attitude of peace towards others should flow from the inner peace of the heart. The attitude of inner and outer peace is on the one hand to follow Jesus, on the other opening to the spiritual gift of peace. In his peace mission Francis paid particular attention to the prudence and gentleness in the relationship and dialogue with others. He saw his mission as a share in the work of God, to which refer his all life experiences. To follow peace above all was for him a spiritual experience and an opportunity to meet God. He knew that God makes a man able to love and mercy, without which there is no peace.
Franciszek, wychodząc od osobistego doświadczenia niepokoju społeczno-politycznego, pragnął i życzył wszystkim ludziom „prawdziwego pokoju z nieba”. Przywiązywał wielką wagę do samego pozdrowienia, jakiego używał sam i jego bracia: „niech Pan obdarzy cię pokojem”. Powstałą wokół niego braterską wspólnotę postrzegał właśnie w perspektywie misji pokoju. Stąd zachęcał braci, aby w swojej postawie podczas wszelkich form ewangelizowania sami zachowywali pokój i nieśli go innym. Zewnętrzne świadectwo postawy pełnej pokoju wobec bliźnich powinno wypływać z wewnętrznego pokoju serca. Postawa pokoju wewnętrznego i zewnętrznego to z jednej strony naśladowanie Jezusa, a z drugiej otwarcie się na duchowy dar pokoju. W misji pokoju Franciszek zwracał szczególną uwagę na roztropność i łagodność w relacjach i dialogu z innymi. Misję pokoju postrzegał jako udział w dziele Boga, do którego odnosił wszelkie życiowe doświadczenia. Zachowywanie pokoju było dla niego przede wszystkim doświadczeniem duchowym i okazją do spotkania z Bogiem. Wiedział bowiem, że to On uzdalnia człowieka do miłości i miłosierdzia, bez których nie ma pokoju.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca według św. Franciszka z Asyżu
Work According to St. Francis of Assisi
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430933.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Francis of Assisi
work
motivation to work
pay
free work
darmowość pracy
Franciszek z Asyżu
motywacja do pracy
praca
wynagrodzenie
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi rekonstrukcję poglądów św. Franciszka z Asyżu odnoszących się do znaczenia pracy. Stosuje się tutaj historyczną metodę bezpośredniego ustalania faktów oraz teologiczną metodę refleksji nad doświadczeniem duchowym Poverella, zapisanym w pierwszych dwóch regułach franciszkańskich, pismach pierwszych hagiografów Biedaczyny oraz w tekstach uznanych komentatorów Franciszka. Opisywane zagadnienie zostało ujęte w czterech paragrafach: (1) praca rozumiana jako łaska Boża; (2) motywacja do pracy; (3) wynagrodzenie za pracę; (4) darmowość pracy.
In the article, the author theologically reconstructs the understanding of work as seen by Francis of Assisi. He does this by using the historical method of direct fact-finding and the theological method of reflecting on Poverello’s spiritual experience as recorded in the first two Franciscan rules, the writings of the first hagiographers of the Poverello, and the texts of Francis’ recognized commentators. The issue described is covered in four paragraphs: (1) Work understood as God’s grace; (2) Motivation to work; (3) Remuneration for work; (4) Gratuity of work.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 7-28
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resources within Spiritual and Mystical Christian Traditions for the Care of Earth – our Common Home
Duchowe i mistyczne zasoby tradycji chrześcijańskiej na rzecz troski o Ziemię – nasz wspólny dom
Autorzy:
Sadowski, Ryszard F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470433.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kryzys ekologiczny
chrześcijaństwo
religia i ekologia
Hildegarda z Bingen
Franciszek z Asyżu
Ecological Crisis
Christianity
Religion and Ecology
Hildegard of Bingen
Francis of Assisi
Opis:
Badania nad kryzysem ekologicznym pozwoliły dostrzec, że ma on charakter globalny i totalny, a co za tym idzie, sposoby jego przezwyciężenia muszą uwzględniać bardzo różnorodne perspektywy. Nie dziwi więc fakt, że od kilku dekad w badania kryzysu ekologicznego włączają się filozofowie i religiolodzy, którzy w różnych tradycjach religijnych szukają inspiracji dla kształtowania prośrodowiskowego stylu życia. Pomimo panujących stereotypów na temat antyekologiczności chrześcijaństwa, wiele wskazuje na to, że ta bogata tradycja religijna ma wiele do zaoferowania na polu walki z kryzysem środowiskowym. Celem tego opracowania jest prezentacja czterech chrześcijańskich modeli relacji człowieka do przyrody, które potwierdzają wielki ekologiczny potencjał chrześcijaństwa. Wskazane tu zostaną: 1) Celtic animate model; 2) Benedictine custodial model; 3) Nuptial model of Hildegard of Bingen; and 4) St. Francis’ fraternal model.
Research on the ecological crisis has revealed its global and total character, which implies that any attempts at overcoming it must take into account a wide variety of perspectives. It is not surprising, therefore, that for several decades the study of the ecological crisis has been undertaken by philosophers and religologists who seek inspirations for ways to shape an environmentally friendly lifestyle in various religious traditions. Notwithstanding the prevailing stereotypes as regards Christianity and its allegedly anti-ecological attitudes, there are many indications that this rich religious tradition has a lot to offer in the battle against the environmental crisis. The aim of this study is to present four Christian models of human relations with nature, which confirm the great ecological potential of Christianity. Those include: 1) Celtic animate model; 2) Benedictine custodial model; 3) Nuptial model of Hildegard of Bingen; and 4) St. Francis' fraternal model.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 1; 43-53
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies