Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Francesca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    A Renaissance mathematician’s art
    Autorzy:
    Mirek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943888.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Piero della Francesca
    Euclid
    geometry
    Opis:
    Piero della Francesca is best known as a painter but he was also a mathematician. His treatise De prospectiva pingendi is a superb example of a union between the fne arts and mathemati‑ cal sciences of arithmetic and geometry. In this paper, I explain some reasons why his paint‑ ing is considered as a part of perspective and, therefore, can be identifed with a branch of geometry.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 1; 147-152
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les déplacements de sens de La Flagellation du Christ de Piero della Francesca
    Changing Meaning of Piero della Francesca’s Flagellation
    Autorzy:
    Guermès, Sophie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2020942.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    painting
    Italy
    Piero della Francesca
    mystery
    art criticism
    Opis:
    Piero della Francesca’s Flagellation is perhaps the most mysterious painting of the Renaissance. From the fifteenth century to now, it has been understood in different ways and raised endless interpretations. Although remaining a masterpiece of art, it has become a hermeneutic object at the crossroads of Religion, History, Philosophy and Poetry. Thus, this ancient painting is paradoxically still an open work, whose meaning will never be definitive.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 265-272
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "De prospectiva pingendi" Piera della Francesca - perspektywa dla "opornych"
    Piero della Francescas "De prospectiva pingendi" - perspective for "dummies"
    Autorzy:
    Salwa, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/707110.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Francesca
    perspective
    theory of art
    perspektywa
    teoria sztuki
    Opis:
    This article is an introduction to the accompanying translation of selected fragments of Piero della Francesca’s (1412?-1492) treatise De Prospectiva Pingendi (mid-1470s). Although Piero was rediscovered as a mathematician in the nineteenth century (his dissertation on perspective was first published in 1899), it was only in the second half of the twentieth century that his theories were systematically examined. As a result, Piero is now regarded as one of the greatest mathematicians of his time, who contributed to the development of studies on ancient geometry. From the point of view of art history, his most important treatise is De Prospectiva Pingendi, but this is only one part of Piero’s theoretical achievements, which also include Trattato d’Abaco (mid-1460s) and Libellus de Quinque Corporibus Regularibus (first half of the 1480s). All three works grew out of the same tradition of applied mathematics taught in schools for merchants and craftsmen (scuole d’abaco). At the same time, however, Piero was innovative in the way he greatly emphasised geometry. De Prospectiva Pingendi is a dissertation, which on the one hand shows painting as a craft, but on the other, offers a theory based on geometry, which according to Piero, was essential to painters. For this reason, the treatise is a unique example of a meeting point between art and science, craft and theory. Although not published during the Renaissance, it was well known as evidenced by the fact that later dissertations on perspective (eg. by A. Dürer) adopt definitions and issues introduced by Piero. Furthermore, some of his processes herald solutions that came to be known from more advanced and later-developed geometry (G. del Monte, G. Monge).
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2014, 39; 7-20
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evolution Within Human. Francesca Ferrando, Philosophical Posthumanism. (Theory in the New Humanities)
    Ewolucja człowieczeństwa. Francesca Ferrando, Philosophical Posthumanism. (Theory in the New Humanities)
    Autorzy:
    Mikoś, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912549.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-03
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    posthumanizm
    filozofia
    władza
    Francesca Ferrando
    posthumanism
    philosophy
    power
    Opis:
    Philosophical Posthumanism is a unique intellectual proposition – one in which Francesca Ferrando not only presents and expands but also celebrates posthumanist thought. The monograph is an open invitation to explore new horizons by de-familiarizing classical humanist thought embedded within the Western civilization. Explicitly deconstructing classical humanism, Ferrando offers her readership a versatile insight into the complexity of the polyphony of new voices including, but not limited to, Posthumanism, Transhumanism, and Antihumanism – contributing to the discourse, which, as the author affirms, is tantamount to the “philosophy of our time.”
    Filozoficzny posthumanizm to wyjątkowa propozycja intelektualna – taka, w której Francesca Ferrando nie tylko prezentuje i rozwija, ale też celebruje myśl posthumanistyczną. Monografia jest otwartym zaproszeniem do odkrywania nowych horyzontów poprzez od-swajanie klasycznej myśli humanistycznej, osadzonej w cywilizacji zachodniej. Wyraźnie dekonstruując klasyczny humanizm, Ferrando oferuje swoim czytelnikom wszechstronny wgląd w złożoność polifonii nowych głosów, w tym m.in. posthumanizmu, transhumanizmu i antyhumanizmu – współtworząc dyskurs, który - jak twierdzi autorka - jest tożsamy z “filozofią naszych czasów”.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 283-292
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spectral-Fragile-(Un)homely: The Haunting Presence of Francesca Woodman in the House and Space2 Series (FV)
    Autorzy:
    Kisiel, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632493.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    Francesca Woodman, Bracha L. Ettinger, matrixial theory, the uncanny, homeliness, fragility, photography, blurry subjectivity
    Opis:
    In the House and Space2 photographic series, Francesca Woodman captures the environments that may be considered disruptive; still, it is a female model-in her inconstant poses, always partially blurred or hidden-that holds the viewer’s attention. The pictures therefore evoke a twofold sense of obscurity, since their unfriendly interiors are occupied by the uncanny, semi-absent yet ceaselessly present, dis-appearing woman, who turns out to be Woodman herself. Woodman’s spectral presence and the unhomely locations she haunts-being simultaneously the photographer and the object of her photographs-are examined in this article by means of Bracha L. Ettinger’s matrixial theory. Ettingerian psychoanalysis, juxtaposed with Roland Barthes, Sigmund Freud, and Jacques Lacan, provides the tools to challenge the dominant non-affirmative understanding of Woodman’s self-portraits as works of disappearing and failing subjectivity: an understanding whose obvious point of support is found in the artist’s biography. Instead, Ettinger’s system makes it possible to look at this oeuvre through the prisms of fragility, homeliness, and the potential emergence of blurry, ghostly subjectivity. Moreover, the article examines the ways in which Woodman resists the divisions imposed on her and the medium she uses (such as the Barthesian triad of Operator, Spectator, and Spectrum, and the dichotomies of me / the Other and subject / object).
    Źródło:
    Avant; 2017, 8, 2
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From Scandalous Verdicts to “Suicidal Sentences”: The Reform of the Courts of Assize under the Fascist Regime
    Autorzy:
    Claudia, Passarella,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902396.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    professional judges
    laypersons
    courts of assize
    Mulas’ case
    sędziowie zawodowi
    sędziowie przysięgli
    sądy zjazdowe
    sprawa Francesca Mulasa
    Opis:
    The aim of this article is to investigate the relationship between professional magistrates and laypersons in Italian criminal justice under the Fascist regime. The reform of the courts of assize, approved in 1931, abolished the jury trial and introduced a system based on cooperation between professional judges and laymen assessors. The two components of the bench had to work side by side and decide on the innocence or guilt of people charged with serious crimes. This forced collaboration resulted in the phenomenon of “suicidal sentences”. The case of Francesco Mulas, accused of murder and robbery, is the most famous example of a conflict that could lead to fatal consequences. This paper seeks to analyse the reasons of this contrast and the remedies elaborated by eminent legal experts.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2019, 80; 251-264
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osobliwości południowotyrolskie we współczesnej prozie włoskiej: na przykładzie powieści Eva dorme Franceski Melandri
    The South Tyrol’s peculiarities in contemporary italian literature: the case of Eva dorme by Francesca Melandri
    Le peculiarità altoatesine nella narrativa italiana: il caso di Eva dorme di Francesca Melandri
    Autorzy:
    Kamińska Di Giannantonio, Giulia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938902.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    South Tyrol
    contemporary italian literature
    regional identity
    Francesca Melandri
    Alto Adige
    Sudtirolo
    letteratura italiana contemporanea
    identità regionale
    Południowy Tyrol
    Górna Adyga
    współczesna literatura włoska
    tożsamość regionalna
    Opis:
    The article deals with the subject of the South Tyrol’s peculiarities in Francesca Melandri’s debut novel Eva dorme (Eve sleeps, 2011). The author presents the most important characteristics of the region – the multilingualism of province, lack of understanding between the different ethnic groups, relationships with newcomers, reciprocal stereotypes and the legal separation of italian- and german-speaking groups. The novel is an interesting and original position on italian publishing market (due to a subject of novel) but it represents a conservative attempt to the problem of local identity and didactics aspiration to approach a less well-known part of country to the italian reader.
    Artykuł porusza zagadnienie obecności Południowego Tyrolu we współczesnej literaturze włoskojęzycznej. Autorka stara się pokazać, w jaki sposób poszczególne cechy charakterystyczne dla alpejskiej prowincji zostały zrealizowane w powieści Eva dorme Franceski Melandri (2011). Wśród omówionych problemów znalazły się: kwestia wielojęzyczności regionu, brak zrozumienia między poszczególnymi grupami etnicznymi oraz relacje z przybyszami spoza prowincji, stereotypy i wzajemne uprzedzenia oraz prawnie narzucone rozdzielenie grupy włosko- i niemieckojęzycznej. Powieść, ze względu na poruszaną tematykę, jest ciekawą i oryginalną pozycją na włoskim rynku wydawniczym, można w niej jednak dostrzec zachowawczy sposób przedstawiania lokalnej tożsamości regionalnej oraz aspiracje dydaktyczne, służące przybliżeniu włoskiemu czytelnikowi mało znanej części kraju.
    Źródło:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2019, 1; 187-205
    2658-185X
    Pojawia się w:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy estetyczne konserwacji malarstwa ściennego we Włoszech
    PROBLÈMES ESTHÉTIQUES DE LA CONSERVATION DES PEINTURES MURALES EN ITALIE
    Autorzy:
    Pieńkowska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538643.pdf
    Data publikacji:
    1966
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    konserwacja malarstwa ściennego we Włoszech
    CesareBrandi
    estetyka zabytku
    freski Mantegni
    Muzeum kościoła SantaCroce we Florencji
    integracja estetyczna
    freski Pierodella Francesca
    fresk Giotto
    freski w Bazylice św. Franciszka w Asyżu
    Opis:
    En procédant à l’analyse des problèmes esthétiques choisis parmi ceux que soulève la conservation des peintures murales en Italie, l’auteur se base sur la méthode adoptée p a r C. Brandi dans ses réflexions théoriques, concernant l’analyse d’une oeuvre d ’art par la méthode historique et esthétique. En outre, il emploie cette méthode non seulement dans les problèmes liés à la ruine de l’oeuvre d ’a rt mais aussi dans le cas des monuments historiques en partie endommagés. Le matériel présenté est formulé dans trois groupes fondamentaux: 1) conservation de la ruine d’une oeuvre d ’art, 2) consolidation1 de la matière des oeuvres d’art, 3) intégration esthétique des oeuvres d ’a rt endommagées. Dans le premier groupe l ’auteur décrit les deux principales positions prises par les conservateurs dont le but commun consiste à donner de nouvelles valeurs esthétiques aux monuments ruinés, par un essai de créer une oeuvre d ’art nouvelle, où les éléments historiques (fresques de Mantegna à Padoue) jouent un rôle prépondérant, ou p ar l’intégration des restes des peintures murales dans une composition artistique nouvelle (Bologne, Pinacothèque, fresques de Mezzarata, Musée de l’église S. Croce de Florence, la basse- église de la basilique St. Clement à Rome). L’auteur souligne en outre le caractère innovateur de ces essais, la force d ’expression suggestive dans les cas où la nouvelle composition comprend des éléments vraiment créateurs d ’une grande valeur artistique. En considérant le deuxième groupe des peintures endommagées non reconstruites, mais seulement renforcées et consolidées p a r des moyens techniques, l’auteur attire l ’attention sur le traitement 'individuel de chaque oeuvre d’art e t sur les déviations e t divergences des méthodes employées qui en découlent Elle souligne de même le résultat positif au point de vue esthétique dans les cas où la couche picturale des oeuvres de grande valeur artistique n ’est pas complétée. Ce problème est discuté en détails sur l’exemple des fresques de Giotto dans la chapelle Bard'i de l ’eglise IS. -Croce à Florence, de Lorenzo Monaco de l ’eglise iS. Trinita et Ucello à S. Maria Novella de Florence, et la série de fresques de P. délia Francesca à Arezzo et de Cimabue dans la basilique supérieure de St. François d’Assise. Pa r contre, envisageant les exemples de l’intégration esthétique appliquée d ’une façon particulièrement nette dans les problèmes compliqués de conservation des peintures (par ex. les fresques de Giotto à Padoue, les fresques de Masolin et de Massacio dans la basilique S. Clement à Rome, les fresques d ’Ambrogio Lorenzetti à Sienne), l’auteur souligne leur influence esthétique souvent défavorable, malgré les réalisations révélatrices et scientifiques. Un exemple de l ’application de diverses méthodes esthétiques dans la conservation des peintures incluses dans la composition d ’un intérieur compact peut être selon l’opinion de l ’auteur, l’ensemble des fresques de Campo Santo à Pise où, à coté des traitements appliqués avec la plus grande réserve (fresque de Traini) apparait une /intégration qui entraine un changement de la facture et de l’esthétique du style original (fresques de Benozzo Goazoli). L’observation visuelle des résultats de la conservation des peintures murales en Italie confirme la conviction de l'auteur qu’ils dépendent des relations mutuelles de trois éléments: de la technologie sur le plan de la matière, de l ’histoire de l’a rt dans la compréhension historique et esthétique ainsi que des capacités plastiques dans le cas de l'intégration ou de la composition des peintures dans un nouveau milieu. Dans cet enchevêtrement des problèmes, la question primordiale et fortement soulignée par Brandi est le caractère unique de l’oeuvre d ’art. De la réalité de cette notion découle rimpassibilité d’établir des principes généraux e t des schémas qui pourraient être appliqués comme règle dans les travaux de conservation. Pour cela chaque recherche d ’une voie nouvelle est précieuse, chaque experiment, s’il (possède la marque d ’une activité contemporaine, d’une activité créatrice de l ’homme ayant pleine conscience e t considération envers l’oeuvre d’a rt soumise aux traitements de conservation. De ce fait une discussion sur l’admission d’une forme appropriée dans la conservation, l ’intégration ou le complètement de la surface doit être menée sur chaque objet séparément et à nouveau. La généralisation peut concerner seulement la reconstruction ou le remaniement de l’oeuvre d’a rt sans la différencier de l ’original. Un tel procédé qui est une falsification du .document historique, de l’activité créatrice de l ’auteur de l’oeuvre originale, ne devrait jamais trouver place dans le domaine des traitements de conservation envisagés sérieusement et avec responsabilité.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1966, 2; 23-36
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies